eitaa logo
اصرار
401 دنبال‌کننده
830 عکس
918 ویدیو
4 فایل
به چه زنده ایم؟ آدم ها، جا و زمان ها دگرگون می شوند. خبر آنکه چیزی شروع و چیزی تمام شد. چه باید کرد؟ تن دهیم یا اصرار کنیم؟ چاره چیست؟ مگر آنکه اصرار 📍اصرار در ایتا و تلگرام Esrar3@ 📍اینستاگرام Esrar3.insta@ ✅ برای ارتباط با ما @Esrar_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
خبرنگار را با زن و فرزندش شهید کردند. زن قبل از آن نوشته بود: اینکه هر شب از مرگ نجات پیدا کنیم خسته‌کننده است، جدا خسته‌کننده است. @Esrar3
گرسنگی در شمال غزه به سطح بی سابقه‌ای رسید. مرحله‌ی خوردن انگشت‌ها... و جهان همچنان ما را تماشا می کند. + مادری می‌گفت پسرم آنقدر انگشت هایش را مکید که پوست دستش بلند شد و انگشت ها به خون افتادند. @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
بعد از چهار ماه اولین بار است که نان می‌خورم. +مامان نون خوردم دلم درد گرفت. _ به غذای الاغ عادت کردی مادر. @Esrar3
اصرار
این عکسی‌ست که یکی از اهالی غزه به اشتراک گذاشته.(لزوما تصویر در غزه گرفته نشده اما توسط اهل غزه باز
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
آدم‌ها نمی‌تونن بدون خانواده هاشون زندگی کنن. من هم برای اولین باره که پدر و مادرم کنارم نیستن. من چرا با اونها نرفتم؟ منم می خواستم به بهشت برم تا اونجا باهاشون حرف بزنم. چرا؟ چرا اینا سرم اومد؟ 🧷 «چرا نمی‌میرم؟» @Esrar3
4_5994612552267465936.mp3
4.85M
بدان رویای یک گلدان همیشه با تو خواهد بود @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
به خدا قسم به خدا قسم به خدا قسم با تمام آنچه دیدید یک درصد از درد و غم ما را احساس نخواهید کرد. با این وجود تمام این ها جز بر عزم و اصرار ما نیفزود. 🧷تن دهیم یا اصرار کنیم؟ چاره چیست؟ مگر آنکه اصرار @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
کاترین همنت، طراح مد انگلیسی، در مخالفت با دست داشتن دولت این کشور در نسل کشی اسرائیل در فلسطین، نشان سلطنتی نظام انگلیس را به زباله دانی انداخت. کاترین همنت که یکی از مشهورترین طراحان تی‌شرت در جهان است، در ویدئویی، در مخالفت با حمایت انگلیس از جنایات اسرائیل در غزه، سخن گفت و افزود از این که یک انگلیسی است، حالش به هم می‌خورد. کاترین همنت، در زمان انداختن نشان افتخار خود به سطل زباله، تی‌شرتی پوشیده بود که بر روی آن نیز نوشته شده بود از این که انگلیسی است، حالش به هم می‌خورد. @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
خاخام یهودی در مسجد الاقصی: برای اینکه بفهمید سربازان مقدس ما که در غزه می جنگند... آنها در واقع برای بنای شگفت انگیز معبد مقدس می جنگند. وقتی غزه سقوط کند، معبد مقدس برپا می‌شود. @Esrar3
EpiCure - Basti Zood Bareto.mp3
7.53M
داری میری بگو لعنت به این ساختنا لعنت به همه خرابیا قدیمیا الانیا وطن پرستا فراریا لعنت به جنگ و صلح و گنج و هر چی رنگ و دود + مرثیه‌ای در سوگ رفیق رفیقی که بارش را زود بست و رفت این بود که شد «بستی زود بارتو» • بستی زود بارتو _ اپیکور @Esrar3
اصرار
امروز که بیدار شدم برای شارژ کردن گوشیم از چادر بیرون رفتم.‌ بچه کوچیک ۶ ساله‌ای رو پیدا کردم که زیر
🔻یک نظامی نیرو هوایی امریکایی امروز خودش را مقابل کنسولگری اسرائیل در واشنگتن آتش و فریاد زده: «من دیگر در نسل‌کشی شریک نخواهم بود. فلسطین را آزاد کنید» وضعیت سلامتی این مرد امریکایی هم‌اکنون وخیم اعلام شده. این خبر دو سه ماه پیش را هم بخوانید: 🔻یک معترض حمله‌ی اسرائیل به غزه پس از آن که خودش را در برابر کنسولگری اسرائیل در شهر آتلانتا آتش زد، به علت شدت جراحات به بیمارستان منتقل و وضعیت جسمی او وخیم گزارش شده است. پلیس می‌گوید این معترض از بنزین برای اتش زدن خود استفاده کرده و در کنار او هم یک پرچم فلسطین پیدا شده است. جنسیت و سن این معترض هنوز مشخص و گزارش نشده است. 🧷نام این مرگ‌ها چیست؟ مرگ مقدس؟ شهادت؟ تلف شدن؟ خودکشی؟ خودخواسته؟ دلیلش نباید تنها شغل و موقعیت و کشور آدم‌ها باشد. زمان و جهان با ماست. با وجودِ ماست. اگر جهان این جهانِ زشتِ لایطاق است مایی وسط است که زشتی‌اش را امان داده، یطاق کرده. حالا کسی به زبان خودش از شریکِ این جهان بودن انصراف می‌دهد تا به قول خودش بخشی از این جنایت نباشد، مرگش را چه می‌نامیم؟ در این سال‌ها هر چه گشتم نامی برای این مرگ جدیدمان پیدا نکرده‌ام. فکر می‌کنم هنوز هم بشر برای چنین مرگی هیچ نامی سراغ ندارد. @Esrar3
هایی مردم جشنتان پرنور شب تاریکتان روشن بسان روزهاتان جشنتان دل‌باز بادا همچو عصر جمعه‌‌هاتان خوب می‌‌دانم که عصر جمعه‌تان دل را نمی‌گیرد دگر شادید و سرگرمید جشنتان خوش باد اما من آه مرده‌ام من سخت دلگیرم مثل دیشب ساکت و سرد و زمین‌گیرم مثل دیروز و پریروز و پریسالم ولی دردا دریغا او که امشب را برایش شاد و خندانیم او که امشب را به یمن زادنش تا صبح بیداریم او که موعود است از اینجا رخت بر بسته است شما دلشاد و او غمگین !؟ آه مردم نمی‌دانم که باید با شما یا بر شما باشم ! «نقطه‌ی جیم» @jeeeem @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چرا ما را رها کردید؟ به خدا قسم خدا درباره‌ی ما از شما سوال خواهد کرد. @Esrar3
اصرار
چرا ما را رها کردید؟ به خدا قسم خدا درباره‌ی ما از شما سوال خواهد کرد. #زمان #جهان #حکومت #شخص #فل
° چرا ما را رها کردید؟ به خدا قسم خدا درباره‌ی ما از شما سوال خواهد کرد. 🧷این سوال پر ترکش، این نشان به آن نشان های وقتِ برانگیختن، این به حساب کشیدن های یک به یک، جواب یا توجیهش می تواند این باشد که ما ساکن کشوری هستیم که حکومت به نمایندگی از ما مکلف به پیگیر‌ی‌ست؟ می تواند؟ حواله دادن های حاکمیتی می تواند برات آزادی از این دِین گردنگیر در آن روز افسوس و تغابن باشد؟ اگر قناعت مان به همین اشک و اندوه و پیگیری‌های حکومتی و کشوری و لشکری کفایت کرده، ما را در خلوت چه به درخواست های خانه خراب کُنِ «یا لیتنا؟» «لیتنا»ی ما همین حالا هم پشت همین در ایستاده. زین پس هر چه بخواهیم از این رهگذار بر ما می رسد. زمان به ما رو کرده. چیزی در حال هضم و چیزی در حال تولد است.‌ سر این آه دریغ به کدام سنگ بکوبم؟ در این دوره ی نامردی، کجاست مردی که شکایت از این دست دست کردن ها نزد او ببرم؟ که اگر دیرمان بود... اگر رگ و خون و نفس‌مان، زندگی مان، ناموس و آبرویمان وسط بود... اگر حادثه‌ها آتش به آتش ‌جان مان بود... زمان هم‌اکنون برپا بود. و خودمان، خودمان نمی‌گفتیم که نشان به آن نشان این سوال از ما همین حالا هم بی پاسخ است. ما جماعت ترسوی آینده، یکجا نشینانان چسبیده به دروازه، ما را چه به پیش رفتن و شکافتن؟ ما را چه به شنیدنِ اقبال زمان؟ ما را چه به پرسش؟ ما را چه به جهان؟ ما را چه به قیامت؟ ما را چه به زمان؟ دور است، دور است. اینجا همه چیز دور است و دست نیافتنی. ننگ بر ما ننگ بر ما ننگ بر هر زبانی که سپر بلایمان شد. می دانید؟ من خیال می کردم انقلاب کردیم که شامّه مان، چشم مان حسّاس شود. منِ ساده لوح چه می دانستم انقلاب کردیم که چشم و دل مان سیر باشد. که شامّه مان کر شود. که گعده‌ی دل دادن و قلوه ستاندنِ انقلابی چاق کنیم و چک های برگشت خورده ی خودمان را به حساب حاکمیت امضا کنیم. خودمان، تک تکِ خودمان سوای حاکمیت کجا بودیم؟ من ِساده لوح هیچ یک را نمی دانستم... هیچ یک را. چه می دانستم می‌شود راه این همه نزدیک شود و این همه نرویم؟ چه می دانستم؟ @Esrar3
این سه خبر را کنار هم بخوانید: 1⃣خانه‌نشینی و انزوای نسل زد باعث شده کره جنوبی برای برگشتن این افراد به اجتماع کمک هزینه ماهیانه ۴۹۰ دلاری به آنها پیشنهاد بدهد. ۷۱ درصد نسل زد در استرالیا هم اعلام کرده‌اند که بیشتر از قبل منزوی و خانه‌نشین هستند. 2⃣ محمد رستم‌پور نوشت: اومدم تبلیغ مشارکت، جلسه اول با رای اولی‌های دختر، بعد نیم ساعت رسیدیم به پرسش و پاسخ، سوال اول چرا مدرسه نمی‌ذاره ناخن بکاریم؟ 3⃣ رحیم پور ازغدی: طبیعتاً بهترین رای، رای با شناخت شخصی از افراد است. ولی چون همه مان همه را نمی‌شناسیم، به آنهایی که می‌شناسیم لیست می‌دهند به آنها باید، مجبوریم اعتماد کنیم. 🧷 در وضعی که بشر تنهاتر از همیشه است و شخص و شناخت شخصی رفته و آدم‌ها به زحمت حتی از اعضای خانواده‌شان شناخت داشته باشند و بشر، از «شخص» تبدیل شده به «نوع» و «طبقه»، شناخت شخصی چه خبر؟ مشکل اینجاست در این تکه پاره شدن‌های انزوا، تک‌جزیره شدن‌ها، شناخت شخصی‌مان بی‌شخص است. دوستان شما دارید با جزیره‌های پراکنده و دور افتاده‌ای صحبت می‌کنید که کم کم قید شناخت شخصی از خانواده‌ی خودشان را هم زده‌اند. در این «تنهایی و غربت» و «نوع» شدن بشر به زحمت اگر بتوان همین پیش پایمان را، خانواده‌مان را بشناسیم. نه ما دیگر شخص هستیم نه آن طرف شخصی‌ست که به قرابت شناختنش نائل شده باشیم. پس؛ دوستان! چطور دعوت می‌کنید آنکه را از او بی‌خبرید؟ @Esrar3
اصرار
🔻یک نظامی نیرو هوایی امریکایی امروز خودش را مقابل کنسولگری اسرائیل در واشنگتن آتش و فریاد زده: «من د
صفحه‌ی آمریکایی با انتشار این تصاویر نوشت: نامش آرون بوشنل بود. عضو فعال نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا ما تو را شنیدیم. ما تو را دیدیم. ما پیامت را به اشتراک خواهیم گذاشت. روحت در آرامش باد. قربانی‌ات مقبول باد. @Esrar3
اصرار
🔻یک نظامی نیرو هوایی امریکایی امروز خودش را مقابل کنسولگری اسرائیل در واشنگتن آتش و فریاد زده: «من د
در ارتباط با این سرباز آمریکایی، اهالی غزه بارها این خبر را بازنشر کردند. و این دو سه مورد تنها مواردی از طرح‌هایی‌ست که دل‌هایشان برای او کشید. اما در ارتباط با مرگش؛ تیترها قابل توجه است. صفحات خبری فلسطینی تیترهایشان چیزی از این دست بود: «سرباز آمریکایی به روش خاصِ خودش سکوت را شکست». تیتری در ستایش دست یاری‌گر. در آمریکا می نویسند: «قربانی‌‌ات قبول» اینجا هم برخی نوشتند: «انتشار این پست (خبر) به معنای تایید کار انجام شده نیست» یا کانال خبری دیگر ضمن خبر خودسوزی‌اش نوشته بود: «خداوند ببخشاید» محسن فائضی هم نوشت: «اگر سخت نمیگیرید، بگم که بر اثر این اتفاق، شهید راه تلنگری برای وجدان ها شد!» بالاخره با این مرگ جدیدمان چه کنیم؟ اسمش دقیقا چیست؟ اصلا از مرگ جدیدمان باخبریم؟ چرا آرون بوشنل خبر خاص مردم غزه شد؟ او که یک نفر بود، یک نفرِ خودسوزی کرده‌ی آن سر دنیا. پس چرا تا این اندازه به چشم و دلشان نشست؟ در چشم رنج و مصیبت که بنشینی همه چیز جور دیگری به نظر میرسد. یک نفر را هم میشنوی. اما بی رنج یک نفر کم است. محتاط حرف میزنی. دست به عصا راه میروی. کند میروی. کند میکنی. عقب می‌اندازی. لفتش میدهی. دوست و‌ دشمن را نمیشناسی. تنگ میشوی. آسان را سخت و سخت را آسان میکنی. زمان را گم میکنی. ترسو میشوی. اما رنج، رنج پر شتاب است. افسارش دست تو نیست. رنج میبرد. رنج میرساند. پس اگر خیال کردی میشود رنج را صاحب اختیار بود و با توصیه یا ملامت از رنج بگویی، نه دوست من! این ما نیستیم که میرویم،رنج ما را برده است.جهانی را برده است. نام مرگ جدیدمان چه بود؟ @Esrar3