eitaa logo
گلچین شعر
14.3هزار دنبال‌کننده
815 عکس
281 ویدیو
12 فایل
ارتباط با ادمین: @noroz_ad کانال دوم ما @robaiiyat_takbait
مشاهده در ایتا
دانلود
کی شود دوباره باطلوع صبح گُل کند تمام واژه ها به یک سلام ناب تــو زندگی امان دهد به خنــده های بی امـان مــن غصّه ها یکی یکی فنــا شونـــد عشق باشــد و مــن و دوباره دست های گرم تـــو @golchine_sher
گم کرده ام درون خودم انتظار را باید شبیه ابر بــــبارم بهار را تو با تمام پنجره ها فرق میکنی بر من ببار زنده کنم شاخسار را هر روز عطر تازه ی تو موج میزند تا اینکه من بیاد بیارم قرار را وقتے به بام شیشه ی دل سنگ میزنے از یاد میبرم غم شبهاے تار را در آسمان باور من تک ستاره اے بی تو چگونه سر کنم این روزگار را لطفا بیا و عشق به چشمان من ببخش از پلکهای شبزده در کن غبار را ای ماه ِروشن ِهمه شبهاے تیره ام تا کی بدون ِتو بکشم انتظار را @golchine_sher
ای فصل غیر منتظرِ داستان من! معشوق ناگهانی دور از گمان من ای مطلع امید من، ای چشم روشنت زیباترین ستارهٔ هفت‌آسمان من حس کردنی‌ست قصهٔ عشقم نه گفتنی ای قاصر از حکایت حُسنت بیان من با من بمان و سایهٔ مهر از سرم مگیر من زنده‌ام به مهر تو ای مهربان من! کی می‌رسد زمانِ عزیزِ یگانگی تا من از آن تو شوم و تو از آن من @golchine_sher
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بی تو حال روح بی تابم فقط تغییر کرد! علت تحلیل اعصابم فقط تغییر کرد! من اثاث خانه را یک یک عوض کردم، ولی– خانه آن خانه ست، اسبابم فقط تغییر کرد! بین عشق آسمانی و زمینی فرق نیست! قبله ثابت ماند، محرابم فقط تغییر کرد! از «ده شب» رفت تا نزدیکهای «پنج صبح» در نبودت ساعت خوابم فقط تغییر کرد! «عاشق بیچاره»، «مجنون روانی»، «دوره گرد» بین مردم اسم و القابم فقط تغییر کرد! شورشی کردم علیه وضع موجودم؛ ولی-  من رعیت ماندم، اربابم فقط تغییر کرد! @golchine_sher
شبانه شعری چگونه توان نوشت تا هم از قلب من سخن بگوید هم از بازویم ؟ شبانه شعری چنین چگونه توان نوشت ؟ من آن خاکسترِ سردم که در من شعله‌ی همه عصیان‌ هاست من آن دریای آرامم که در من فریادِ همه توفان‌ هاست من آن سردابِ تاریکم که در من آتشِ همه ایمان‌ هاست... @golchine_sher
او یک نگاه داشت به صد چشم می‌نهاد او یک ترانه داشت به صد گوش می‌سرود من صد ترانه خواندم و نشنود هیچکس من صد نگاه داشتم و دیده‌ای نبود... @golchine_sher
تا نام بلند عشق تکرار شود تا حال و هوای تازه بسیار شود ای بانگ سحرخیز بگو بسم الله تا شهر به خواب رفته بیدار شود @golchine_sher
پدر بی تو به صحرا آه و افغان ماند و من ماندم بیابان در بیابان جسمِ عریان ماند و من ماندم نشانی از مسلمانی در این لشکر نمی بینم!! به دل کینه ز خلقِ نامسلمان ماند و من ماندم سرت را از تنت وقتی در این صحرا جدا کردند خودم دیدم که دنیا بی سلیمان ماند و من ماندم ز سوز تشنگی آتش چنان در جان من افتاد که از داغش به سینه آه سوزان ماند و من ماندم به ویرانه نشستم تا بیایی تو به بالینم ولی بی تو به سینه داغِ هجران ماند و من ماندم پس از هجران تو بابا خودم دیدم در این صحرا که زینب( س) بی برادر با اسیران ماند و من ماندم به هنگامی که سرها را فراز نیزه ها کردند به دشتِ کربلا اجساد عریان ماند ومن ماندم ( شایق) @golchine_sher
از سرخی لبان تو ای خون آتشین نار آفریده اند انار آفریده اند یک قطره بوی زلف ترت را چکانده اند در عطردان ذوق و بهار آفریده اند @golchine_sher
در هر سخن که می کشد از من زبانه ای از تو نمی شود که نباشد نشانه ای من از نگاه سرد تو احساس می کنم داری درون سینه ی خود سرد خانه ای بیچاره من که دل به تو دادم به زندگی بیچاره تر که جز تو ندارم بهانه ای دیگر مگو که روی زمین خشک سالی است جاری شده زِ هر مژه ام رودخانه ای گاهی زمین به حال دلم گریه می کند گاهی درون لانه ی خود موریانه ای فردا میان کوچه رصد می کنی خودت با چشم های جاری و بغض زنانه ای مردی میان کوچه تنش شعله می کشد سر فصل هر خبر شده در هر رسانه ای @golchine_sher
در نبودت بین گلدان ها بهارم کوچک است چارچوب دلخوشی هایی که دارم کوچک است کشوری بی پرچمم وقتی کنارم نیستی، سرزمینی تازه تاسیسم ، تبارم کوچک است در زمان ِ رفتنت از کار افتادم چه زود، بس که قلب ِ ساعت شمّاطه دارم کوچک است دُور ِ این سیاره ی تنها نمی چرخد کسی ماه من! دور از قدم هایت مدارم کوچک است کوپه هایم میزبان یک مسافر هم نشد در نگاه عابران بی شک قطارم کوچک است. شاعرم! بر شانه ام بار بزرگ واژه هاست گرچه در چشمان کور ِ شهر، کارم کوچک است منتظر ماندم که برگردی به قاب ِکوچه ام گاه گاهی یک تبسّم...! انتظارم کوچک است. @golchine_sher
در کنجِ دلم عشقِ کسی خانه ندارد کس جای در این خانه ویرانه ندارد   دل را به کفِ هر که دهم باز پس آرد کَس تابِ نگهداری دیوانه ندارد گفتم مه من! از چه تو در دام نیفتی گفتا چه کنم دام شما دانه ندارد..؟   در انجمنِ عقل فروشان ننهم پای دیوانه سرِ صحبت فرزانه ندارد! @golchine_sher
بی تاب شد افتاد  به پای عباس شد علقمه مست از صفای عباس در صفحه ی  تاریخ چرا نامش ماند چون بوسه زده به دستهای عباس @golchine_sher
گم گشته ام به شوق ؛ که پیدا کنی مرا ! دیوانه گشته ام ، که مداوا کنی مرا ... دیریست کنجِ خلوتِ غم ها نشسته ام شاید ز چشم های غم ، امحا کنی مرا پوشانده ام تمامِ خودم را زِ عالمی ؛ با این خیالِ خوش ، که تماشا کنی مرا هرگز نبوده شورِ کسی جز تو در سرم جانا چه می شود که تمنا کنی مرا ؟! من قطره ام ، تو برکه ، نه ! دریاچه ی منی ! نزدیک تر بیا ، که غرقه ی دریا کنی مرا ... خورشیدِ من ! بدون تو سرد است زندگی من شب شدم ، بتاب ، که فردا کنی مرا ... دیگر مرا نشانی از احساس و شور نیست آماده ام ، که باز ، تو شیدا کنی مرا ... من بی بهانه «بودم» و من را ندیدی و ؛ گم گشته ام به شوق ، که پیدا کنی مرا ... @golchine_sher
گذشت آوازه ی شامِ غم از دروازه ی ساعات سری بر نیزه و تصویری از زخمی ترین مرآت عقیقی شعله ور، پیراهن و گهواره ای دلخون چه آوردند با خود شامیان از کربلا سوغات؟ غريبي و اسیری، نشترِ زخم زبان و داغ امان از سختی سیلی ، امان از چشم های مات هلالِ ماهِ نو افتاده در چشم ترِ مهتاب صَفَر یعنی گَلاویزِ گلویت بغضِ آن میقات زمان آتش گرفت و سینه ی هر مرثیه سوزان الهی با هُبَل از پا بیفتد لشکری از لات مگر بین دو دریا خیمه ی گلها نشد برپا چرا جز خونِ دل لب تر نکرده غنچه ای بالذّات سیاهی رفت در کنج خرابه چشم خونبارش چه کرده با دل زینب غم آوارگی هیهات.. @golchine_sher
خوش آن کسی که به هنگام جان سپردن گفت هزار شکر که عُمرم میان روضه گذشت @golchine_sher
چای می نوشم و در موکب تو دلشادم در مسیر حرم از هر دو جهان آزادم مرغ صحن ملکوتم شده ام زنده ز خاک تربت کرب بلا کرده چنین آبادم مهرورزی به شما ریشه ی دیرین دارد شیر مادر به من اموخت ره اجدادم بال و پرداد به فطرس پر قنداقه ی تو دست من گیر که من هم به زمین افتادم خوانده ام اذن دخول حرمت از مشهد من دخیل حرم و پنجره ی فولادم اربعین پای پیاده نجف و کرب و بلا چای مینوشم و در موکب تو دلشادم @golchine_sher
ای دل به‌هوش‌باش که غم پایدار نیست آسوده باش، ظلم و ستم پایدار نیست هرکس که ناامید شد از بین می‌رود هرجا امید نیست، علم پایدار نیست شاید به ظلم قائله‌ای را علم کنند اما به‌حق عدل قسم! پایدار نیست فرهنگ ما، تمدّن ما، دین ما یکی‌ست این سه بدون یاری هم پایدار نیست وقتی مقاومت نکنی روی پای خود حق تو غیر چند قدم پایدار نیست بر دشمنان به غیر "اشدّاء" روا مدار با دوستان به غیر کرم پایدار نیست نام "مدافعان حرم" جاودانه شد پس نام دشمنان حرم پایدار نیست @golchine_sher
ز بس بی تاب آن زلف پریشانم، نمی دانم حبابم، موج سرگردان طوفانم؟ نمی دانم حقیقت بود یا دور و تسلسل حلقه ی زلفت؟ هزار و یک شب این افسانه می خوانم، نمی دانم. سراسر صرف شد عمرم همه محو نگاه تو ولی از نحوه ی چشمت چه می دانم؟ نمی دانم چو اشکی سرزده یک لحظه از چشم تو افتادم چرا در خانه ی خود عین مهمانم؟ نمی دانم ستاره می شمارم سال های انتظارم را : هزار و سیصد و چندین و چندانم؟ نمی دانم. نمی دانم بگو عشق تو از جانم چه می خواهد؟ چه می خواهد بگو عشق تو از جانم؟ نمی دانم. @golchine_sher
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سرچشمه ی بامداد خندیدن توست هر پرتو ماه از درخشیدن توست ای حضرت آفتاب عمریست زمین کور است و شفای چشم او دیدن توست @golchine_sher
(اینتر)نِت در شهر قطع شده است... چاپارها قول داده اند تا ظهر صبح بخیرِ مرا به تو برسانند... @golchine_sher
دوست دارم همه عالم را لیک هیچ کس را نه به اندازه تو @golchine_sher
ما با همیم باده از این خوشگوارتر؟ سروِ بلندِ عشق از این شاخه‌دارتر؟ تقویمِ ما کتیبه‌ی احوالِ عمرِ ماست هر روز عید و فصل به فصلش بهارتر هر روز حس و حالِ جدیدی ست بینِ ما هر لحظه تو جوان‌تر و من بی‌قرارتر در کوچه‌های عشق و غزل زنده می‌شویم هر صبح سعدیانه‌تر و خواجه‌وارتر ما با همیم و دلبر و دلداده‌ی همیم پیوندِ عاشقانه از این پایدارتر؟ بادا که از عنایتِ عشق و خدای عشق غم نیست باد و شادیِ ما بی‌شمارتر @golchine_sher