نابینا و معلول🦋🦋🦋 نابینا و معلولی با یکدیگر می‌زیستند. راهزنان، به جان ایشان تاختند. نابینا، معلول را به دوش گرفت. معلول، راه را به او نشان داد و بدین گونه، هر دو گریختند. با اتکا به توانایی‌های یکدیگر، از هر مانعی می‌توان گذشت. هزار نکته، مُستجیر، ص ۲۵۲. #نابینا #معلول https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

پیامبر اسلام - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: خوش‌اخلاقی، نصف دین است. خصال، ج ۱، ص ۳۰. #پیامبر(ص) #خوش‌اخلاقی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

اصطلاحات عرفانی🦋🦋🦋 اِکسیر آن چه کیمیاگران می‌جستند تا مس را بدان زر کنند. به آن، اکسیر اعظم هم گفته‌اند. منظور عارفان از این اصطلاح، انسان کامل است. عزیزالدین نَسَفی، در کتاب انسان کامل گوید: انسان کامل، اکسیر اعظم است؛ چنان که عیسی و خضر و سلیمان هم گویند. با تلخیص از فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، دکتر سجّادی، ذیل واژه‌ی اکسیر، ص ۱۲۱. #اصطلاحات_عرفانی #اکسیر #انسان_کامل https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

یک رباعی از احمد جامی ☘☘☘ گَه ترک وجودِ غم‌فزاینده کنی گه آرزوی حیات پاینده کنی آینده‌ی عمر، خواهی از رفته فزون در رفته، چه کردی که در آینده کنی؟ احمد جامی نامقی، معروف به ژنده‌پیل، از عارفان قرن پنجم و ششم هجری است. سیر رباعی در شعر فارسی، دکتر شمیسا، ص ۱۴۲. #احمد_جامی #رباعی #عمر https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

صدقه‌ی ماه صفر یادمون باشه.

داستان‌نویسان بزرگ سیمین دانشور در سال ۱۳۰۰ در شیراز به دنیا آمد. در سال ۱۳۲۸ در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی، از دانشگاه تهران دکترا گرفت و یک سال بعد، با جلال آل احمد ازدواج کرد. او بیش از بیست سال در دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران، به تدریس ادبیات و تاریخ هنر پرداخت. این نویسنده و مترجم بزرگ، متوفّای اسفند ۱۳۹۰ در تهران است . دانشور، نخستین زن ایرانی بود که به صورت حرفه‌ای، در زبان فارسی، داستان نوشت. نخستین مجموعه‌ی داستانش، آتش خاموش نام دارد که در سال ۱۳۲۷ انتشار یافت. در سال ۱۳۴۰ مجموعه‌ی داستان شهری چون بهشت را منتشر کرد. اوج کار او را باید رمان سووَشون دانست. داستانی که زندگی مشترک زری و یوسف را در خلال جنگ جهانی دوم و تسلّط انگلیسی‌ها بر نواحی جنوب تصویر می‌کند. این اثر به ۱۷ زبان ترجمه شده است. از دیگر آثار سیمین، می‌توان به کتابهای زیر اشاره کرد: به کی سلام کنم؟ ، از پرنده‌های مهاجر بپرس، جزیره‌ی سرگردانی، غروب جلال(یادنامه‌ی سیمین از شوهر متوفایش جلال آل احمد) و ... از ترجمه‌های او، سرباز شکلاتی از برنارد شاو، دشمنان از آنتوان چخوف، باغ آلبالو از چخوف، کمدی انسانی از سارویان و... است. با تلخیص از چون سبوی تشنه، دکتر یاحقّی، ص ۲۰۹ و ۲۱۰. #داستان‌نویسان_بزرگ #سیمین_دانشور https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

کارهای عجیب بزرگان نیوتن و تخم‌مرغ و ساعت از کارهای عجیب بزرگان علم و ادب، حکایتها نوشته و روایت کرده‌اند؛ از جمله می‌گویند: نیوتُن، روزی در حالی که در یک دست تخم‌مرغ و در دست دیگرش، ساعتی بود و ذهنش همچنان در کار امور علمی، به آشپزخانه رفت تا تخم‌مرغ را چند دقیقه‌ای در آب جوش بگذارد و بپزد. ظرف آب، جوش بود و نیوتن به آرامی، ساعت را در آن گذاشت و در حالی که بالای سرش ایستاده بود، به تخم‌مرغ خیره شده بود! هزار نکته، ص ۳۳. #نیوتن #تخم‌مرغ_و_ساعت https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

ابیاتی از رودکی پند زمانه زمانه، پندی آزادوار داد مرا زمانه را چو نکو بنگری، همه پند است به روز نیک کسان گفت غم مخور، زنهار بسا کسا که به روز تو آرزومند است گنجواره‌ی سهیلی، ج ۲، ص ۲۶۱. #رودکی #پند_زمانه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

حکایتی از کلیله و دمنه‌ی نصرالله مُنشی دو کبوتر و سود نداشتن پشیمانی آورده‌اند که جفتی کبوتر، دانه فراهم آوردند تا خانه پُر کنند. نر گفت: تابستان است و در دشت، علف، فراخ؛ این دانه نگاه داریم تا زمستان که در صحراها، بیش چیزی نیابیم، بدین روزگار گذاریم. ماده هم بر این اتّفاق کرد و بپراکندند. و دانه، آن گاه که بنهاده بودند، نم داشت؛ آوند پر شد. چون تابستان آمد و گرمی در آن اثر کرد، دانه خشک شد و آوند، تهی نمود و نر غایب بود. چون باز رسید و دانه اندک‌تر دید، گفت: این در وجهِ نفقه‌ی زمستانی بود؛ چرا خوردی؟ ماده هرچند گفت نخورده‌ام، سود نداشت. می‌زدش تا سپری شد. در فصل زمستان که بارانها متواتر شد، دانه نم کشید و به قرار اصل باز رفت. نر وقوف یافت که موجب نقصان چیست. جَزَع و زاری بر دست گرفت و می‌نالید و می‌گفت: دشوارتر آن که پشیمانی سود نخواهد داشت. لغات: فراخ: فراوان. اتفاق کرد: پذیرفت، توافق کرد. آوند: ظرف. تهی: خالی. در وجهِ: برای، به عنوانِ. نفقه: مصرف. سپری شد: مُرد. متواتر: پیاپی، پیوسته. وقوف: آگاهی. جزع: ناله، بی‌صبری. بر دست گرفت؛ پیش گرفت، شروع کرد. شرح کلیله و دمنه، ص ۲۵۸ و ۲۵۹. #کلیله_و_دمنه #دو_کبوتر https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303