eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
3.6هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
564 ویدیو
800 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
. در همه ارض و سما شادی و هلهله شده جشن مدح علی و عید مباهله شده ترانهٔ عشق و وفا یا حیدر زمزمهٔ عرش خدا یا حیدر نَفس و وجودِ مصطفی یا حیدر نور دو چشمانِ زهرا یا حیدر یا علی مولا یاحیدر...مولا مولا یا مرتضیٰ حِیرت نَجرانیان از هِیبت آل عبا بُوَد از مشیّت و اراده و لطف خدا عید خوشِ اهل یقین مبارک عزّت و اقتدارِ دین مبارک شور و سُرورِ بی قرین مبارک مباهله بر مسلمین مبارک یا علی مولا یاحیدر...مولا مولا یا مرتضیٰ به تولّای علی همیشه دل می بازیم ما به عشق علی و آل علی می نازیم دست من و دامان تو یا حیدر چشم من و احسان تو یا حیدر جرم من و غفران تو یا حیدر هستی من قربان تو یا حیدر یا علی مولا یاحیدر ....مولا مولا یا مرتضیٰ 🎤 👇
. جناب : میثم تمّارده روز قبل از ورود امام حسین علیه السلام به کربلا به دار آویخته شد وبه شهادت رسید. میثم تمّار اسدی کوفی ازیاران امام علی علیه السلام،امام حسن علیه السلام وامام حسین علیه السلام که پیش از واقعهء کربلا درکوفه به شهادت رسید. به خاطر خرما فروشی به تمّار معروف بود. میثم تمّارفرزندیحیی ازصحابهءحضرت علی ابن ابیطالب بوداووخاندانش درکوفه می زیستند ونسبت کوفی اوازاینجاست. ابن عباس ازاودرس تفسیرخواند. مختارابن ابو عبیدهءثقفی درس مبارزه راازاودرزندان یادگرفت. بعدازشهادت مسلم وهانی دستگیر ومحبوس وپس از مدّتی یزید ملعون امر کرداوراداربزنند. به جایی رسیدکه به علوم مختلف تفسیر،کلام،فقه وغیره دست یافت. میثم تمّارسخنور،مفسّرقرآن،راوی حدیث،همنشین ورازدارحضرت علی علیه السلام بود. میثم تمار میثَم تمّار اَسَدی کوفی، از یاران امام علی(ع)، امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع)، که پیش از واقعه کربلا در کوفه به شهادت رسید. از جزئیات زندگی میثم، اطلاعات روشنی در دست نیست. او در کوفه خرمافروشی می‌کرد. کرامات و پیش‌گویی‌هایی به او نسبت داده‌اند. او به دستور ابن زیاد به دار آویخته شد. مرقد میثم تمار، در نزدیکی مسجد کوفه قرار دارد. میثم تمار مشخصات فردی نام کامل میثم بن یحیی تمار اسدی لقب ابوسالم، ابوصالح محل زندگی کوفه وفات ۲۲ ذی‌الحجه ۶۰ق ، کوفه علت وفات به دستور ابن زیاد به دار آویخته شد مدفن عراق، کوفه .
2_144176761529853695.mp3
3.89M
🖤سالروز شهادت 🎙در راه تو چون میثم تمار بمیرم (مدح) 🔺بانوای: حاج باید که برای تو سرِ دار بمیرم یک‌باره به پایت صد و ده بار بمیرم چون نخل به پای تو بیفتم دم افطار در راه تو چون میثم تمار بمیرم چشمم که به چشم تو بیفتد چه بگویم؟ ای کاش که در لحظۀ دیدار بمیرم با آن که خریدار تو بسیار فراوان... ای کاش که من بر سر بازار بمیرم پابند رکابت شده‌ام در صف صفین این بار حلالم کن و بگذار بمیرم ای کاش سرم بر سر زانوی تو باشد ای کاش که چون یار وفادار بمیرم شاعر: علی‌ اصغر شیری
. من میثمم یاور مرتضی علی هستم دل به علی مرتضی بستم گرفته مولای جهان دستم عمریه مهمان علی منم ریزه خوار خوان علی منم تا پایان عمر و شهادتم در تحت فرمان علی منم من میثمم فدایی علی۴ من میثمم گردیده ام من علوی افکار عبد و غلام حیدر کرار دیده ام از عدو بسی آزار علی بود یار و حبیب من بر درد من باشد طبیب من شکر خدا گردیده عمریه مهر و ولای او نصیب من من میثمم فدایی علی۴ من میثمم بر او غلام حلقه در گوشم از جام وصل او قدح نوشم دار ولایتش سر دوشم من که محرم راز حیدرم مدیون عشق و شیر مادرم تا لحظه ی آخر عمر من حیدر باشد امیر و رهبرم من میثمم فدایی علی۴ من میثمم ریزه خور حیدر کرارم شد علوی تمام افکارم یاد فضایلش سر دارم سخن حقم را عدو شنید غیر از یاد حیدر ز من ندید از روی شقاوت عدوی دین زبانم را از کام من برید من میثمم فدایی علی۴ .👇
. سلام‌الله‌علیها علیه‌السلام أفَاطِمُ لَوْ خِلْتِ الْحُسَیْنَ مُجَدَّلًا وَ قَدْ مَاتَ عَطْشَاناً بِشَطِّ فُرَاتٍ ✍🏻 یعنی: ای فاطمه اگر خیال کنی حسین را که به تیغ بی دریغ اعدا بر خاک کربلا افتاده، و در کنار شط فرات تشنه لب جان داده، هر آینه طپانچه بر گونه گلگون خود خواهی زدن، و نهرها از آب دیدهٔ محزون بر گونه‌های گلگون خود جاری خواهی کرد. أَ فَاطِمُ قُومِی یَا ابْنَةَ الْخَیْرِ وَ انْدُبِی نُجُومَ سَمَاوَاتٍ بِأَرْضِ فَلَاةٍ ✍🏻 یعنی: ای فاطمه برخیز ای دختر بهترین خلق خدا، و ندبه و نوحه کن بر فرزندان خود، که ستاره‌های فلک امامت و رفعت‌اند، و در زمین بیابان چون به مذلت افتاده‌اند. قُبُورٌ بِکُوفَانَ وَ أُخْرَی بِطَیْبَةَ وَ أُخْرَی بِفَخٍّ نَالَهَا صَلَوَاتِی ✍🏻 یعنی: قبری چند در کوفه است، و قبرهای دیگر در طیبه است، یعنی مدینه طیبه، و قبرهای دیگر در فخ مکه مشرفه است، که برسد به آنها صلوات من. «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» «اللهم العَن الجِبت والطّاغوت والنّعثل» ‌.
. ✍چهار دلیل اگر شهادت سعادت است، چرا در رثای امام حسین علیه‌السلام گریه می‌کنیم؟ 👇 البته که شهادت از بزرگ‌ترین سعادت‌ها است، چرا که هر کسی بالاخره می‌میرد و یا اگر با ظرافت بیشتری دقت کنیم، مشاهده می‌کنیم که هر کسی بالاخره در راه رسیدن به محبوب خود به نوعی کشته می‌شود و چه بهتر از این است که هدف و محبوب در زندگی «الله جل جلاله» باشد و آدمی در راه او به نوعی از انواع شهادت از این دنیای فانی برود. در هر حال اگر قرار است در راه هدف جان بدهیم، چه بهتر که هدف ما شهوت، قدرت، ثروت و سایر جاذبه‌های دنیای فانی نباشد، چون پس از مرگ با معشوق حقیقی مواجه هستیم. پس شهادت در راه خدا بهترین نوع مرگ و فوز عظیم است. اما در خصوص این که چرا برای امام حسین (ع) گریه می‌کنیم، به نکات ذیل که فقط اشاره‌ای به برخی از حکمت‌ها می‌باشد توجه نمایید: الف – شهادت برای شهید فیض و سعادتی بزرگ است، اما این دلیل نمی‌شود که افراد بخواهند تا دشمنان عزیزان آنان را بکشند تا آنها به فیض برسند. الزام رسیدن به مقام شهادت به کشته شدن توسط دشمنان منحصر نیست. وگرنه مسلمین باید آرزو کنند که هیچ‌گاه بر دشمنان خدا فائق نیایند و اسلام هیچ‌گاه پیروز نگردد و کفار همه‌ی مسلمین را بکشند تا آنها به فیض شهادت برسند! ب – شخصیت انسان و ارزش انسان با «محبوبش» و میزان محبتش به آن محبوب شکل و درجه می‌گیرد. انسان فطرتاً عاشق است. لذا اگر محبوبش را از او جدا کنند، متألم می‌شود و غصه می‌خورد و یکی از آثار شدت تألم و غصه گریه است. لذا انسان به وقت از دست دادن پدر، مادر، همسر، فرزند ... و حتی برخی به هنگام جدا شدن از خانه، خودرو و سایر متعلقاتشان نیز گریه می‌کنند. پس برای کسانی که امام حسین علیه‌السلام محبوبشان است، مصیبت‌های وارده بر او و شهادتش تألم‌آور، حزن‌انگیز و گریه‌آور است. ج – هیچ کس گریه نمی‌کند که چرا امام حسین از دنیا رفت، چرا به مقام شهادت رسید، چرا به فیض اکبر و فوز عظیم نائل گردید و چرا سیدالشهداء شد، بلکه هر کس بر این گریه می‌کند که چرا بر محبوبش و آن هم چنین انسان‌ والایی آن ظلم‌های ددمنشانه شد و چرا محبوب را اینگونه از دست داد. در واقع هر کس برای خودش گریه می‌کند. برای جدا شدن از محبوب و برای ظلم‌ها و ستم‌هایی که با این فاجعه بر سر خودش آمده است. چنان چه وقتی حضرت علی علیه‌السلام در بستر احتضار چشم باز نمودند و یکی از یاران با وفای خود را در حال گریه دیدند و از پرسیدند: چرا گریه می‌کنی؟ عرض کرد: به حال خودم و برای خودم گریه می‌کنم که شما را از دست می‌دهم. و یا وجود مبارک حضرت امیر علیه‌السلام وقتی بدن مبارک حضرت فاطمه‌ علیها‌السلام را به خاک سپرد، بسیار گریه کرد. در حالی که می‌دانست او به لقاء الله و دیدار معشوق شتافته و در کنار پدرش در والاترین مقام و جایگاه جای گرفته است. اما بلند شده دست بر کمر گذاشته و فرمودند: بی‌ستون شدم. در واقع این گریه برای این است که انسان، امام، رهبر، همراه، بهترین رفیق، پدری دلسوز و برادر مهربان خود را در این سفر سخت از دست داده است. د – از طرفی دیگر، گریه بر محبوب از دست رفته، به ویژه اگر شهید باشد و بالاخص اگر از معصومین (ع) باشد که اطاعت و پیروی آنان بر ما واجب است، نوعی ابراز و اظهار تداوم ارتباطی است که با قطع پیوند مادی در دنیا منقطع نگردیده است. چنین گریه‌ای انسان‌ساز است و آدمی را می‌سازد. .
. ای شیعیان ما ـ در اوج هر بلا ـ نوحوا علی الحسین هر جای این جهان ـ در حین ابتلا نوحوا علی الحسین نوحوا علی الحسین ـ یعنی دلم هوایی عطر حرم شده نوحوا علی الحسین ـ یعنی که صحن دیده من پر الم شده ما روضه زاده‌ایم ما دل سپرده‌ایم ما بین هیأت و غم تو قد کشیده‌ایم ما اهل گریه‌ایم ما اهل ندبه‌ایم ما از برای نوکری اینجا رسیده‌ایم ـــــــــــــــــــــــــــــــ‌ نوحوا علی الحسین‌ــــــــــ بر سر در دل ـ ما حک شده چنین ـ نوحوا علی الحسین اصل کلام ما ـ عرض سلام ما ـ نوحوا علی الحسین بر آن همه ستم ـ در اوج درد و غم ـ نوحوا علی الحسین در بین دشمنان ـ بر ضرب هر سنان ـ نوحوا علی الحسین نوحوا علی الحسین ـ یعنی نگاه مضطرب خسته خواهری نوحوا علی الحسین ـ یعنی طواف خنجر کین دور حنجری ما اهل هیأتیم ما کوه غیرتیم با هروله به ساحت قدس تو آمدیم ما اهل گریه‌ایم ما اهل ندبه‌ایم ما از برای نوکری اینجا رسیده‌ایم ـــــــــــــــــــــــــــــــ‌ نوحوا علی الحسین‌ــــــــــ یک سو ملائکه ـ یک سو ملیکه‌ای ـ نوحوا علی الحسین یک سو شرار و دود ـ یک سو قوم یهود ـ نوحوا علی الحسین یک سو چنگ و رَباب ـ یک سو داغ رُباب ـ نوحوا علی الحسین یک سو خنده کنان ـ یک سو اشک روان ـ نوحوا علی الحسین نوحوا علی الحسین ـ یعنی سری به نیزه و در پیش خواهری نوحوا علی الحسین ـ یعنی کنار مقتل خون اشک مادری گریه سعادت است اوج لیاقت است گریه مسیر و جاده سبز شهادت است گریه طریق ماست یار و رفیق ماست این دانه‌های اشک دو دیده عقیق ماست ـــــــــــــــــــــــــــــــ‌ نوحوا علی الحسین‌ــــــــــ 👇👇👇👇
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. شهادت جناب .....😭 ۲۲ ذی حجه سالروز شهادت ، صحابی خاصه ی امیرالمومنین، میثم تمار هستش. ماجرای شهادت میثم👇 داستان از این قرار است که ایشان یک صبحی خدمت امیرالمومنین علیه‌السلام می‌رسد و به منزل حضرت می‌رود. حضرت در چشمان میثم خیره می‌شود و می‌فرماید: به خدا قسم روزی را می‌بینم که به خاطر دوستی تو با من، دست و زبانت را می‌برند و تو را از نخل آویزان می‌کنند. میثم می‌پرسد: آیا واقعا این اتفاق می‌‌افتد؟ حضرت می‌فرمایند: آری به خدای کعبه قسم که این اتفاق می‌افتد و این رازی است که پیامبر صلی الله علیه و آله به من گفته است. میثم در پاسخ به امیرالمومنین می‌گوید: هرگز پیامبر اکرم دروغ نمی‌گوید و من ایمان دارم همان چیزی که شما فرمودید، اتفاق می‌افتد. نهایتا میثم را به همان درخت ، به دار آویزان کردند. . چون نخل در ایستادگی، خفتن توست دل، مشتری شیوه دُر سفتن توست هر چند رطب‌های تو شیرین باشد شیرین‌تر از آن "علی علی گفتن" توست .
76_Ansaryan_EmamAli_A_111382.mp3
1.53M
«حکایت غلامی ایرانی که حضرت امیرالمومنین علی(ع) او را آزاد کرد و او را میثم نام نهاد.» 🎤حجت الاسلام 🖤 شهادت
◾️ شب سوم عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِالْمَلِكِ كِرْدِينٍ البَصْرِيِّ قَالَ : قَالَ لِي أَبُوعَبْدِالله عَلَيْهِ‌اَلسَّلاَمُ: يَا مِسْمَعُ! أَنْتَ مِنْ أَهْلِ اَلْعِرَاقِ أَ مَا تَأْتِي قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ؟! قُلْتُ: لاَ أَنَا رَجُلٌ مَشْهُورٌ عِنْدَ أَهْلِ اَلْبَصْرَةِ وَعِنْدَنَا مَنْ يَتَّبِعُ هَوَى هَذَا اَلْخَلِيفَةِ وَعَدُوُّنَا كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ اَلقَبَائِلِ مِنَ النُّصَّابِ وَغَيْرِهِمْ وَلَسْتُ آمَنُهُمْ أَنْ يَرْفَعُوا حَالِي عِنْدَ وُلْدِ سُلَيْمَانَ فَيُمَثِّلُونَ بِي. قَالَ لِي: أَ فَمَا تَذْكُرُ مَا صُنِعَ بِهِ؟ قُلْتُ: نَعَمْ. قَالَ: فَتَجْزَعُ؟ قُلْتُ: إِي وَالله وَأَسْتَعْبِرُ لِذَلِكَ حَتَّى يَرَى أَهْلِي أَثَرَ ذَلِكَ عَلَيَّ فَأَمْتَنِعُ مِنَ اَلطَّعَامِ حَتَّى يَسْتَبِينَ ذَلِكَ فِي وَجْهِي قَالَ: رَحِمَ الله دَمْعَتَكَ. 📚 کامل‌الزیارت، ج۱،ص۱۰۱ .
علیه_السلام ◾️ شب‌ پنجم عن ابی هارون المکفوف، قال: قال لی ابوعبدالله: یا ابا هارون! انشدنی فی الحسین. قال: فانشدته، فبکی، فقال: آنشدنی کما تنشدون – یعنی بارقه- قال: فانشدت: امررعلی جدث الحسین فقل لآعظمه الزکیة... قال: فبکی، ثم قال: زدنی، قال: فانشدته القصیدة الاخری، قال: فبکی، وسمعت البکاء من خلف الستر، قال: فلما فرغت. قال لی: یا ابا هارون! من انشد فی الحسین شعرا فبکی و آبکی عشرا کتبت له الجنة، ومن انشد فی الحسین شعرا فبکی وابکی خمسة کتبت له الجنة ومن انشد فی الحسین شعرا فبکی وابکی واحدا کتبت لهما الجنة ومن ذکر الحسین علیه‌السلام عنده فخرج من عینیه من الدموع مقدار جناح ذباب، کان ثوابه علی الله ولم یرض له بدون الجنة. 📚 قمی، ابن قولویه، کامل الزیارات، باب ۳۳، ص۱۱۱، ح۱
علیه_السلام ◾️ شب‌ چهارم عن الإمام الصّادق عليه‌السلام ـ لِفُضَيلٍ ـ : تَجلِسونَ وتُحَدِّثونَ؟! قالَ: نَعَم جُعِلتُ فِداكَ. قالَ: إنَّ تلكَ المَجالِسَ اُحِبُّها، فأحْيوا أمْرَنا يا فُضيلُ ، فَرَحِمَ اللهُ مَن أحْيا أمْرَنا. يا فُضَيلُ! مَن ذَكَرَنا أو ذُكِرْنا عندَهُ فَخرَجَ مِن عَينِهِ مِثلُ جَناحِ الذُّبابِ غفَرَ اللهُ له ذُنوبَهُ ولَو كانَ أكثرَ مِن زَبَدِ البحرِ. 📚 قرب الإسناد، ص ۳۶/۱۱۷
■عرض سلام خدمت بانوی ■امیر حسین ظاهری ■ 👇👇
Amir Hossein Zaheri - Arze Salam.mp3
3.72M
■عرض سلام خدمت بانوی ■امیر حسین ظاهری