eitaa logo
مناهج 🇵🇸🇮🇷
20.4هزار دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
1.5هزار ویدیو
186 فایل
﷽ 🌀 نگرش‌ها و دغدغه‌های حوزه و روحانیت 🌐 Manahejj.ir 📠 ارتباط با سردبیر: 🆔 @Manahejj_Admin 📻 رادیو مناهج: 🎧 @Manahejj_Radio 💳 جهت حمایت مالی از مناهج: به ادمین پیام بدهید... ⛔️ تبلیغ و تبادل
مشاهده در ایتا
دانلود
📠 انعکاس نظر طلاب و اساتید 🔖 موضوع: طلاب شب امتحانی 💬 امین: سلام علیکم (پیرو طلاب شب امتحانی) سیستم آموزشی غرب (اروپا و آمریکا) تقریبا سه دهه هست که ارزیابی نمره‌ای را کنار گذاشته و انواع دیگر مدلهای ارزیابی اتخاذ کرده. دقیقا زمانی که غرب این مدل را کنار گذاشت، حوزه علمیه بدون درنگ این مدل را برداشت و پیاده کرده!! نتیجه هم شد شب امتحانی و نمونه سؤالی و حتی .... @Manahejj
۲۸ خرداد ۱۴۰۱
📠 انعکاس نظر طلاب و اساتید 🔖 موضوع: طلاب شب امتحانی 💬 طلبه شیراز: سلام در رابطه با جزوه و شب امتحان ما شهرستان شیرازیم محدوده نیم فصل که مثلا 200 صفحه هست استاد 65 صفحه تدریس کردند بعد خودشان می‌فرمایند اگر طلبه درس نخواند حرام است در حوزه بماند ایا حرام نیست 65 صفحه از 200 صفحه خوانده بشه؟ بعد خودتان ملاحظه بفرمایید در این سیستم آموزشی بهترین راه برای فهمیدن و نمره گرفتن همین تلخیص و نعلبندی نیست؟ 〰〰〰〰〰〰 💬 طلبه خوزستان: سلام مرکز قم داره از شهرستانها امتحان هماهنگ میگره پایه ۸ استصحاب؛ ما تقریبا ۱۲۰ صفحه از کتاب را نتوانستیم تمام کنیم چون محدوده زیاده حالا قم گفته برا امتحان کل کتاب را باید امتحان بدیم تنها کسی که ذبح میشه طلبه ها هستند. لطفا پیام را در کانال قرار بدهید چون مسئولین در کانال شما عضو هستند. @Manahejj
۲۹ خرداد ۱۴۰۱
🌀 نتیجه‌ غلبه کمیت بر کیفیت 📝 بررسی برنامه آموزشی و خروجی‌های ناگزیر 🖋 محمد حق پرست 🔸 وقتی پدید آمد که در برنامه آموزشی کیفیت را فدای کمیت کردند. ♨️ برنامه آموزشی فعلی حداقل سه اشکال عمده دارد: 1⃣ اولین اشکال، کثرت دروس است. آیت الله جوادی (حفظه الله) می‌فرماید: «یک درس کم است و دو درس زیاد.» این بیان را مقایسه کنید با برنامه فعلی. طلبه باید در روز چند کلاس مختلف (به طور میانگین ۴ تا ۵ کلاس) برود و آنها را مباحثه کند. این دروس تقریبا هیچکدام عمیق خوانده نمی‌شود و با نمره شب امتحانی به اتمام می‌رسند. 2⃣ اشکال دیگر، سطحی‌خوانی به جای عمیق‌خوانی است. دوره‌های متعدد دروس در برنامه وجود دارد که اتفاقا هیچکدام عمیق خوانده نمی‌شوند. تا پایه‌ی ۱۰ چهار دوره عقائد، دو دوره فقه و سه دوره اصول فقه خوانده می‌شود؛ اما هیچکدام به اندازه یک دوره خوب نبوده‌اند. شاید کمتر مسئله‌ای در عقائد و کلام باشد که بعد از چهار دوره، برای طلبه کامل حلاجی شده باشد. بسیاری از طلاب هنوز نمی‌توانند روش ورود و خروج به مسئله فقهی را توضیح دهند چه برسد به اینکه مسئله فقهی را حل کنند. همچنانکه اولیات اصول فقه را حضور ذهن ندارند و برخی هنوز بر سر این مسئله شبهه دارند که اصول فقه چقدر فایده داشته و چقدرش زوائد است. سه سال ادبیات خوانده می‌شود، اما اکثرا در تجزیه و ترکیب متون دینی لنگ می‌زنند. دروس جنبی نیز ظاهر زیبایی در برنامه دارند اما آنها حتی سطحی هم خوانده نمی‌شوند. مثلا یک دور تفسیر قرآن امتحان گرفته می‌شود، اما در واقعیت بیشتر طلاب بعد از اتمام سطح، از ترجمه قرآن هم عاجزند. 3⃣ اشکال سوم ناسازگاری شیوه آموزش با هدف کتب مقدمات و سطوح عالی است. هدف از لمعه و مکاسب، آموزش روش فقاهت است اما کمتر کلاسی چنین برگزار می‌شود. وقت کلاسهای اعتقادات و منطق، به جای واکاوی و تحقیق درباره مسئله اعتقادی و حل منطقی بر سر فهم متن می‌رود. 🔻 این نمی‌شود که مدام انگشت اتهام را به سمت طلاب بگیریم و بگوییم طلاب امروز درسخوان نیستند و چنین و چنان‌اند؛ اما از قصور خودمان دم نزنیم و مدام خود را تبرئه کنیم. ♨️ آقایان مسؤول، اگر واقعا دنبال فهم و پرورش طلاب خوب هستید، برنامه را اصلاح کنید و سخت هم امتحان بگیرید. طلبه‌های بدون مایه علمی برای جامعه برکتی نخواهند داشت. به جای ۱۰۰ طلبه، ۱۰ طلبه با کیفیت تربیت کنید؛ اما طلبه‌ای کاربلد و متخصص. @Manahejj
۲۹ خرداد ۱۴۰۱
📠 انعکاس نظر طلاب و اساتید 🔖 موضوع: طلاب شب امتحانی 💬 حسن: سلام در یکی از دروس جنبی، ما که قم درس میخوندیم مجبور بودیم کل کتاب رو با تلخیص تموم کنیم اونم با هزار سختی و بدبختی بعد همین درس توی یکی از شهرستان ها فقط و فقط ۲۰ تا سوال داده بودند که از این تعداد ۱۰ تا سوال تو امتحان اومده بود ایا این عادلانه است؟ یا مثلا درسی رو که ما نهایتا ۷۰ صفحه خوندیم از همه ۲۰۰ صفحه امتحان میگیرن درحالی که تو شهرستان اصلا اینطور نیست یا امتحان فلسفه (بدائه) ما فقط ۲ مرحله رو کامل تموم کردیم بعد چه انتظاری هست مطالب به این سختی رو طلبه خودش بفهمه؟ درحالی که تو شهرستان همین ۲ مرحله رو امتحان میدن چند وقت بعد هم نمرات ما باهم ارزیابی میشه و اونی که نمره اش بالاتره در اولویت قرار میگیره خنده داره واقعا !!! 〰〰〰〰〰〰 💬 هادی: سلام شاید بشه گفت ظاهر طلاب باطن مسئولین هستش چرا طلبه را نباید محقق بار آورد و مثلا با این طرح جدید و قدیم و... میخواستن اوضاع رو بهتر کنن آیا چنین شد؟ البته مسئولین شاید مستقیم یا غیر مستقیم دغدغه اینچنینی رو نداشته باشن چون اگه یه درس رو طلاب شب امتحان کم خونده باشن با یه ارفاق عمومی مشکل نمره رو حل میکنن. @Manahejj
۲۹ خرداد ۱۴۰۱
🌀 آفات دانشگاهی شدن حوزه 🖋 مجتبی رستمی کیا 🔸 چندی پیش جمعی از مسئولین محترم امور نخبگانی حوزه، خدمت یکی از اساتید مدیریت دانشگاه تهران رسیدند و وقتی صحبت گل انداخت و وی متوجه شد اکثر دوستان شرکت‌کننده در جلسه طلبه‌اند، نکته مهمی بر زبان راند: «ما [دانشگاه] کپی از غرب بودیم، امیدمان به حوزه بود، اما متأسفانه امروزه حوزه نیز به جای حفظ سنت تعلیمی گذشته، کپی ناقص از ما شده است»!! 🔹 پدیده دانشگاه در ایران مبتنی بر تفکر خاصی در مدرنیته و فاقد تداوم و تمایز با اصل خود در حدود ۱۰۰ سال پیش آغاز بکار کرده است، حوزه علمیه نوظهور نیز قدمتی برابر همین نهاد در ایران دارد که از طرف مسئولین حوزه نیز سالگرد ۱۰۰ سالگی حوزه به زودی جشن گرفته خواهد شد و همایش با شکوهی برگزار خواهد شد. 🔹 دانشگاه در مدرنیته، در سیر تطور خود چهار الگوی ناپلئونی، همبولتی، آکسبریجی و الگوی مبتنی بر بازار را به چشم دیده است که از میان این همه کلاسیک‌ترین و فرسوده‌ترینِ آن یعنی الگوی ناپلئونی وارد سیستم آموزش عالی در ایران شد. 💢 از مهمترین ویژگی‌های آموزش ناپلئونی در دانشگاه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ➖ تمرکز بیش از حد بر آموزش؛ ➖ ساختارگرایی (دیوان‌سالاری)؛ ➖ سیستم متمرکز و نظام یکپارچه در آموزش؛ ➖ همچنین کارکرد این نوع آموزش، پرورش مدیران آینده است. 🔻 در تمرکز بیش از حد بر آموزش، حیث‌های دیگر پرورش و تربیت همچون پژوهش، تبلیغ و مدیریت یا وجود ندارند و یا اگر هستند همواره در حاشیه سنت آموزشی و شفاهی حوزه، روزگار می‌گذارنند. 🔻 در ساختارگرایی، متون، اساتید، دانشجویان و ... با وجود تنوع استعدادها همگی در یک نظام واحد و مشخص قرار می‌گیرند و نظام تدوین متون و رتبه‌بندی اساتید بر اساس طراحی پیشینی شکل گرفته و استعاره حضور و غیاب در این دانشگاه و تکیه بر شکل‌گیری صنعت آموزش، جایگزین سنت‌های اخلاقی و معنوی در تعلیم و تربیت می‌شود. 🔻 سیستم متمرکز و سلسله مراتبی و تفکر طولی در آموزش و امر و نهی‌های فراوان از مقامات مدیریتی و اجرایی و مداخله در امور درسی و صرف بسیاری از هزینه‌های آموزش برای اداره ساختار متمرکز این نهادها کاملا به چشم می‌خورد، به طوری که مثلا تقریبا چندصد میلیاردی حوزه علمیه معمولا صرف گرداندن این ساختار متمرکز می‌شود و به طلاب و اساتید به عنوان نقش‌های اساسی این ساختار، سهم خاصی و سرانه‌ی خاصی تعلق نمی‌گیرد. 🔻 در وجه بسیار متعالی از سیستم ناپلئونی ـ اگر خوب اجرا شود ـ چشم انداز پرورش مدیران آینده و نوعی نخبه‌گرایی وجود دارد که در آینده‌ی نه چندان دور منجر به تشکیل طبقه خاص و حاکم بر حوزه ـ معمولا با تفکرات حاکم فعلی ـ منجر خواهد شد. در این زمینه، حوزه علمیه و یا دانشگاه ناپلئونی نقشی در حل مسائل جامعه و ارتباطات نهادینه علمی و مردمی نخواهد داشت و کم‌کم به سکوی پرش شغل‌های ارشد مدیریتی در نظام تبدیل خواهد شد. ♨️ سخن پایانی حوزه علمیه روز به روز دارد ناپلئونی‌تر می شود، و این در حالی است که سنت تعلیمی حوزه در حداقل هزار سال گذشته قابل دفاع بوده و به جای ساختارگرایی، اهمیت شناخت‌گرایی و تعاملات، و به جای سیستم متمرکز، سیستم های هیبریدی عرضی چند وجهی، و به جای وابستگی، اقتدار و در کنار تربیت رهبران، خادمان جامعه، دانشمندان و انسان‌های معنوی را پرورش داده است. @Manahejj
۳۰ خرداد ۱۴۰۱
9.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌀 عقبگرد و ارتجاع حوزه در آموزش 🎥 کارنامه شورای عالی و مرکز مدیریت 📌 مناهج: 🔺 دقیقا در دهه‌هایی که بیشترین سیل جمعیت با بهترین کیفیت استعدادی و انگیزشی به سوی حوزه‌ها سرازیر بود، رهبر معظم انقلاب دقیق‌ترین هشدارهای لازم را - در ابعاد مختلف آموزشی و تهذیبی و ...- به شورای عالی و مرکز مدیریت دادند. 🔻 اما در عمل بیشترین بی‌اعتنایی به این حجم استعداد و آن همه بیانات و مطالبات شد! که نتیجه‌اش بحران‌های فعلی و پیش روی حوزه‌های علمیه است. ‼️ مع الأسف شورای عالی و مرکز مدیریت هیچگاه پاسخگوی «از بین بردن سنن حوزوی» - که مورد دغدغه رهبری و همه مراجع بود- نبودند. 🗂 @Manahejj
۱۵ فروردین ۱۴۰۲
🌀 کمّی‌گرایی یا کیفی‌گزینی؟! 📝 نگاهی به رویکرد جذب حوزه‌های علمیه 🖋 زهرا صبوری 🔸 فروردین و اردیبهشت، اوج زمان ثبت نام و پذيرش حوزه‌های علمیه خواهران است. اما مهم‌تر از تبلیغ و اطلاع‌رسانی برای جذب، ملاک و معیارهای پذيرش و جذب است. 🔺 در این میان دو رویکرد وجود دارد؛ 1⃣ کیفی‌گزینی: برخی معتقدند از آنجایی که هدف حوزه‌ها تربیت شاگرد برای تبیین مکتب امام صادق علیه السلام و سرباز برای حضرت ولی‌عصر ارواحنا له الفداء است و حوزه، وظیفه دارد برای ظهور، زمینه‌سازی کند. از این رو لازم است در جذب طلاب، شاخصه‌های کیفی همچون ویژگی‌های فردی و خانوادگی و عوامل تربیتی و علمی مدنظر قرار گیرد. 2⃣ کمّیت‌محوری: اما زاویه نگاه برخی دیگر، کمیت‌محور است. و البته تحریرهای متعددی دارد که خوش‌بینانه‌ترین تقریر آن اقتضائات هدایتی و تربیتی دارد؛ به این معنا که به دلیل شؤون هدایتی ائمه علیهم السلام، چنین می‌اندیشند که همانگونه که ائمه برای حضور در مجالس علمی خود، هر فردی با هر گرایش و تفکری را می‌پذیرفتند و در صدد تربیت آنها بودند، حوزه‌ها نیز در امتداد مسیر اهل بیت موظف هستند بدون در نظر گرفتن ملاک‌های کیفی، اقدام به جذب طلبه کنند و در این راستا، کمیت در پذیرش، مورد توجه قرار گیرد و هدف این باشد که تعداد هرچه زیادتری جذب و پذيرش اتفاق بیافتد. ♨️ بر هر یک از دو رویکرد مذکور آثار و نتایجی مترتب است: 1⃣ نگرش نخست اگرچه اقتضا دارد میزان جذب حوزه‌ها سیر نزولی پیدا کند، اما خروجی و بازدهی قابل قبولی را به دنبال دارد. در این نگرش سرمایه حوزه در جای درست هزینه می‌شود و طلاب تربیت‌شده، خود سرمایه‌ای برای آینده حوزه محسوب می‌شوند‌. 2⃣ اما در رویکرد دوم، نگاهی و کلاسیک به تحصیل در حوزه و تربیت طلبه می‌شود. دانشگاه‌ها در پذيرش دانشجو به دنبال اجرای دستورالعمل‌ها و طی‌کردن مسیر فارغ التحصیلی هستند. به جرأت می‌توان گفت کمتر مسؤول و استادی در دانشگاه به دنبال تربیت نیروی کارآمد است. رویه دانشگاه، گذراندن واحد در بازه زمانی مشخص، بدون توجه به است. همه اینها حاکی از نگاه کمیت‌گرایانه‌ی خالی از معیارهای کیفی است؛ 📈 نگاهی که در حوزه، خروجی آن، تعداد زیادی طلبه خواهد بود که ادعای مدرک و تخصص دارند و خواهان شغل و درآمد هستند بدون اینکه روحیه جهادی و مسؤلیت‌پذیری داشته باشند. در این نگرش، نه تنها سرمایه حوزه، سرمایه‌ساز نمی‌شود بلکه به «صَرف گنجینه‌های حوزوی در غیر محل آن» نیز می‌انجامد. توجه به‌ عقبه حوزه‌های علمیه و تجربه نشان می‌دهد که رویکرد دوم باعث دوری حوزه‌ها از سنت‌های اصیل آن و گرفتارشدن به معایب دانشگاهی شد. @Manahejj
۲۸ فروردین ۱۴۰۲
🌀 تحول حوزه و سوء ظن علماء به مطالبات رهبر معظم انقلاب! 🖋 علی مهدوی 🔸 با یکی از رجال و عالمان طیف سنتی -و البته تا حد زیادی انقلابی حوزه- مواجهه‌ای داشتم؛ با خود گفتم خوب است از فرصت استفاده کنم و گفتگویی درباره‌ی لزوم و تحولی که مدّ نظر رهبر معظم انقلاب است داشته باشم... باورم نشد بلافاصله پس از طرح عنوان موضوع، رنگ چهره وی تغییر کرد و حالتش دگرگون شد و گفت تا همینجا که حوزه، دانشگاه شده کافی نیست؟! 🔺 با شنیدن این حرف در خود فرو ریختم که ای وای بر ما! اینکه خروجیِ آنچه توسط شورای عالی و مسئولان مرکز مدیریت انجام گرفته - که حوزه را به سمت دانشگاهی‌شدن، بحران هویت و فاصله‌گرفتن شدید از سنت‌های اصیل آن شده است- چرا باید پای رهبری نوشته شود؟!! چرا نزد بزرگان این گمان ایجاد شده است که این کارهای درست و غلط، به خواست رهبری انجام شده است؟! ❓آیا مطالبات رهبری از حوزه مدون نشده است؟ آیا رهبری صراحتاً از آنچه در حوزه امروز می‌گذرد، بارها ابراز عدم رضایت نکرده‌اند؟ چقدر از راهکارهای رهبر انقلاب تا به حال در تصمیمات اجرایی حوزه محقق شده است؟! 🔻 روزگاری در حوزه‌های علمیه هرکسی درسی می‌گرفت باید آن را تدریس هم می‌کرد؛ روزگاری خبر از مدارک بی‌خاصیت و بی‌هویت معادل دانشگاهی برای حوزویان فرهیخته و عالِم و اندیشمند نبود؛ روزگاری درس‌خواندن بر محور اساتید بود؛ نه فقط حضور و غیاب ترمی واحدی دانشگاهی که صرفا دنبال پاس کردن واحدها باشند نه فهم آن؛ و روزگاری... ♨️ در همه موارد فوق و همه آنچه نگفتیم و در این مقال نمی‌گنجد، رهبری همواره بر حفظ و پرهیز از پسرفت علمی به سمت دانشگاهی‌شدن، بیانات مکرری داشته‌اند؛ اما ترک فعل مدیران بالادستی و عملیاتی‌نشدن این فرمایشات و مطالبات مکرر و راهکارهای متعدد، موجب وضع فعلی گردیده و به جای مطالبه‌گری از بزرگان حوزه و تصمیم‌گیرندگان اصلی در حوزه و سپس مدیران حوزوی، برخی را چه می‌شود که به بدبینی به انقلاب و رهبری در مدیریت و راهبری حوزه‌های علمیه روی آورده‌اند؟ ✅ راهکار: اگر مطالبات رهبری درباره تحول را دقیق و کامل به گوش بزرگان برسانیم، حتما بسیاری از آنها نیز همراه خواهند شد و خود در صف مطالبه از شورای عالی برای تحول‌خواهی و پایان‌دادن بر این رکود ویرانگر خواهند ایستاد. ❗️ لطفا جای طلبکار و بدهکار را عوض نکنیم، تا همین‌جا هم اگر حوزه زانو خم نکرده، یا لااقل زمین نخورده، حاصل همان حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم رهبر انقلاب در ابعاد گوناگون مادی و معنوی از حوزه‌های علمیه است. @Manahejj
۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲
8.89M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌀 کلاسهای درس شما، علامه‌های سابق را پرورش نمی‌دهد 🎥 مرحوم استاد حائری شیرازی 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ 📌 مناهج: ذکر چند نکته برای فهم دقیق استدلال استاد حائری شیرازی شایان ذکر است: 1️⃣ در اینجا اصل استدلال (کبری) مورد توجه است؛ لذا در مورد صحت و سقم مصداقی (صغری) که ایشان ذکر می‌کنند، اطلاعاتی نداریم. 2️⃣ استدلال ایشان، وقتی نتیجه می‌دهد که سیستم آموزشی غیر اصیل فعلی از آموزش حوزه برچیده شود و نظام آموزشی اصیل و بومی متناسب با حوزه‌های علمیه و اهداف بلند آن از ریشه، درست تعریف و عملیاتی گردد؛ تا موجب تقویت هویت حوزه‌ای و فاصله‌گرفتن از شاخصه‌های عاریتی شود: ✅ یعنی در این سیستم، شاخصه‌های «استاد مطلوب برای حوزه» تعریف شود؛ بر اساس آن، اساتید شناسایی، رتبه‌بندی و تربیت شوند؛ همچنین مورد حمایت‌های مادی و معنوی کامل قرار بگیرند. ✅ تا از سویی هویت صنفی و اجتماعی اساتید نهادینه شده و از طرف دیگر شاگردپروری حقیقی (همچون سلف صالح) در حوزه‌ها جریان یابد. ⛔️ تا وقتی در حوزه‌ها، حاکم نشود و بر مدار سیستم دانشگاهی مشی شود، حذف «امتحان و حضور و غیاب» موجب خسارت بیشتر است. 🔺 با توجه به اهمیت این نکته‌ی محوری که است و همچنین با نظر به زوایای مختلف آن و انواع ملاحظات اجرایی و مدیریتی، از اساتید و مدیران مدارس علمیه و حوزه‌ها، درخواست داریم، رسانه حوزوی مناهج را در راستای رسالت نقد و نظر فنی و عالمانه یاری کنند. بی‌شک هم‌افزایی اندیشه‌ها با هدف ارتقای حوزه‌ها، راه برون‌رفت از شرایط فعلی و شتاب‌دهنده‌ی رشد حوزه‌ها است. @Manahejj
۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲
🌀 وحدت حوزه و دانشگاه یا شبیه‌شدن حوزه به دانشگاه؟! 🖋 هادی مصری‌پور؛ 🔸 در ایام سالروز وحدت حوزه و دانشگاه، برخی اساتید ابراز گلایه کرده بودند که همچنان پس از چند دهه، حوزه برای «وحدت حوزه و دانشگاه» برنامه‌ای ندارد. ‼️ اما می‌خواهم بگویم اتفاقا امروز پس از سی سال، به همت شورای عالی و مرکز مدیریت، «حوزه» از هرروز دیگری به دانشگاه شبیه‌تر شده است و بجای حفظ سنن حوزوی و تعامل با دانشگاه، دچار اتحاد حوزه با برنامه دانشگاه شدیم: 1️⃣ چه به لحاظ آموزشی و سیستم سرطانیِ ترمی واحدی؛ 2️⃣ چه به لحاظ مدرکی که دیگر خروجی حوزه‌ها آیت الله و حجت‌الاسلام نیستند (یادداشت «دکتر بوشهری و دکتر اعرافی»)؛ 3️⃣ چه به لحاظ هویت حوزوی و طلبگی که کاری کرده‌ایم که طلاب حس کنند برای اینکه هویت و بها پیدا کنند لاجرم از داشتن مدرک دانشگاه هم هستند؛ چون وقتی هویت تحصیلی و مدرکی ذیل سیستم دانشگاهی تعریف شد، همه اصالت‌ها هم به ظاهر با دانشگاه خواهد بود و خودبخود حوزه را در سایه‌‌ی دانشگاه، هویت‌بخشی کرده‌ایم. ♨️ استمرار همین روند خسارت‌بارِ خالی از ایده و برنامه، کم‌کم باعث بدبینی بسیاری از بزرگان و فضلای سنتی حوزه به رهبری شد؛ چراکه اساسا شورای عالی و مرکز مدیریت به فرمایش رهبری ایجاد شدند برای ارتقای حوزه‌های علمیه، اما آنچه در عمل رخ داد ترقی معکوس یا به تعبیر رهبری ارتجاع بود (عقبگرد و ارتجاع حوزه در آموزش). ⛔️ خناسان و یاوه‌گویان (متحجرینی که خون‌کردن دل امام را به ارث برده‌اند و فقط وقتی آرام می‌گیرند که حوزه را برای همیشه به قهقرا برده باشند) نیز از این مجالِ کم‌کاری و ترک فعل شورای عالی و مرکز مدیریت، نهایت سوءاستفاده را داشتند در جهت بدنام‌ساختن و بی‌اعتبار جلوه‌دادن رهبری بین علما و فضلایی که روزبروز نگران ازدست‌رفتن سنن حوزوی و بی‌مایه و سردشدن فضای حوزه بودند، فضایی که کم‌کم تبعات خسرانش در کمیت و کیفیت حوزه نمایان شد. 🔺 فضایی که در آن دیوان‌سالاری اداری و بی‌اعتمادی شدید و غلیظ نسبت به استاد و طلبه حاکم شد؛ تا جایی که استاد را مثابه یک رباتی دید که بیاید درسی بگوید و برود، لذا حتی امتحان و نمره استاد را ارجی نمی‌نهند و سیستم دیوان‌سالارانه خودش باید امتحان کتبی و شفاهی (آن هم به بی‌کیفیتی که همگان مطلع‌اند) برگزار کند. 🔻 ساختاری که همه‌چیز را متمرکز تعریف کرد؛ جالب اینکه همه‌چیز را دانشگاهی کرد الا نقاط قوتی که دانشگاه داشت و حوزه خیلی پیش‌تر داشت: «اعتماد به استاد» و یا حتی برخی اختیارات در تعیین سرفصل و گرفتن امتحانات و ارزشیابی غیر متمرکز و بطور کلی «هویت استاد» که در دانشگاه وجود دارد را از «استاد حوزه» دریغ کردیم. حال بعد از سی‌سال باید ببینیم آثار مثبت این روند بیشتر بوده یا خسارت‌هایش؟! 🔴 بی‌انگیزه‌شدن طلبه برای حاضرشدن در دروس را با حضور و غیاب اجباری بدون هرگونه ایده خلاقانه‌ای اجرا کردیم، ساختار متمرکز برای امتحانات شفاهی و پایان‌نامه تعریف کردیم، حال بعد از سی‌سال باید ببینیم آثار مثبت این روند بیشتر بوده یا خسارت‌هایش؟! (یادداشت «جذب و ماندگاری در حوزه و دو مانع بزرگ!) ❇️ امروز رهبری، تمامی مراجع و علما و فضلای حوزه انتظار دارند این روند اشتباه سی‌ساله «در دانشگاهی‌کردن حوزه» هرچه زودتر خاتمه داده شود و توضیح داده شود، با چه مجوزی این طور سریع‌السیر سنت‌های حوزوی را منسوخ ساختیم. @Manahejj
۲۸ آذر ۱۴۰۲
🌀 تجربه اعضای شورای عالی در نوشتن پایان نامه! 🖋 محمد خادمی؛ 🔸 یکی از بهترین راه‌ها برای فهم اینکه یک راه خوب است یا بد این است که آن راه را تجربه کرده باشید؛ مثلا در گذشته استاد درس خارج که کفایه را خوب خوانده بود می‌دانست در برنامه درسی طلاب چطور کفایه را بگنجاند و چندسال زمان لازم است؛ لذا مرجع تشخیص او، دقیق وی بود! 🔹 راه دوم - هرچند به خوبی راه اول نیست- استفاده از دیگران است؛ مثلا حوزه‌ای بگوید این اقدام را انجام دادم و نتایج عالی از آن گرفتم، یا مثلا دانشگاهی بگوید اردوهای علمی تجربه کاملا موفقی بوده است. ❗️حال سؤال از اساتید عزیز این است: آیا آنان در پیچ و خم پایان نامه سطح سه و چهار بوده‌اند تا تجربه خودشان را از این رفت و آمدها اعلام کنند؟! آیا برای خودشان به این نحو و طرح و تصویب موضوع و فرم استاد و... آورده علمی مهمی داشته است؟! یا این روند را طی نکرده‌اند و الحمدلله در حوزه با همان شیوه استاد سطح و خارج شده‌اند، پس چرا همان را برای سایرین بهینه‌سازی نمی‌کنند؟! ❗️سؤال دوم این است که اگر خودشان تجربه ندارند آیا تجربه دانشگاه در این زمینه تجربه موفقی بوده است و تنها راه منحصر ارائه‌ی مدرک تحصیلی است؟ آیا علمای بزرگی چون آیت‌الله شاهرودی که تقریر درس خارج اصول شهید صدر (کتاب بحوث) را نگاشته بودند در سیستم فعلی با ارائه‌ی این کتاب، مدرکی به ایشان تعلق می‌گیرد؟! یا صرفا روی پایان‌نامه‌های مدل دانشگاهی تصلب داریم؟!! ♨️ حتی اگر و جمود داریم که حوزه را تماما به لحاظ شکلی و روشی و ... به شکل دانشگاه درآوریم، چرا از عدم تمرکزگرایی در دانشگاه، الگوگیری نکردیم و با تمرکزگرایی افراطی باعث می‌شویم گاهی چندین ماه طلبه‌ای معطل تصویب یا طی‌شدن روند تصویب و ارائه‌ی پایان‌نامه شود!! لذا اگر «دانشگاه» قطب آمال برنامه‌ای و روشی ماست حداقل به محاسن آن پایبند باشیم تا لااقل خسارت‌های کمتری در منسوخ‌شدن سنت‌های اصیل حوزوی را شاهد باشیم. ❗️سؤال سوم این است که تابحال آسیب‌شناسی جدی و کارشناسی از افرادی که پایان‌نامه نوشته‌اند و افرادی که ماه‌هاست در این روند متوقف یا کند شده‌اند داشته‌ایم؟! چراکه بدون ارتباط با بدنه حوزه نمی‌توانیم به اشکالاتی که دیوان‌سالاری و تمرکزگرایی افراطی ایجاد کرده است پی‌ببریم تا برای حل آن عزم و برنامه‌ای داشته باشیم. ✅ توقع روحانیت از اعضای محترم این است که این ابهامات را به طلاب عزیز توضیح دهند؛ تا ان‌شاءالله از ریزش و بدبینی بیش از پیشِ بدنه حوزه علمیه مانع شویم و کم‌کم قدم‌های ابتدایی برای اصلاح و تحول حوزه برداشته شود. @Manahejj
۲۹ آذر ۱۴۰۲
🌀 غلبه نظام دانشگاهی بر نظام سنتی حوزه، از مشکلات مهم حوزه در حال حاضر است 📝 باید برای بهبود وضعیت معیشت طلاب فکری کنیم 👤 آیت الله مکارم شیرازی در دیدار با استاد شب‌زنده‌دار دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه ⛔️ غلبه نظام دانشگاهی بر نظام سنتی حوزه از مشکلات مهم حوزه در حال حاضر است. عده‌ای در حوزه به واسطۀ غرب‌زدگی یا روشن‌فکری‌های کاذب جذب نظام دانشگاهی شده‌اند و حتی ادبیات آن‌ها هم ادبیات دانشگاهی شده است. ✅ نظام سنتی حوزه را دارای برکات زیادی است. حوزه تا آنجا که ممکن است باید روش سنتی خود را حفظ کند و از ویژگی‌های مخصوص آن مثل مباحثه که در تفهیم درس نقش مهمی دارد، استفاده شود. ♨️ بعضی از مراکز، طلّاب فاضل را از حوزه جدا می‌کنند. حوزه علمیه با زحمت بسیار، طلاب فاضل و اساتید را پرورش می‌دهد و مراکزی دیگر با حقوق بهتر و با عناوین مختلف آن‌ها را جذب می‌کنند که باید برای این موضوع تدبیری اندیشه شود. ✅ وضعیت معیشت طلاب را مناسب نیست. باید برای بهبود وضعیت معیشت طلاب فکری کنیم. ✅ ایشان با تأکید بر سوق‌دادن طلاب به سمت معنویات و برگزاری درس‌های اخلاق در حوزه، فرمودند: این امور باعث می‌شود که ارزش‌های مادّی تحت الشعاع قرار بگیرد و طلبه‌ها به خوبی پرورش پیدا کنند. 📌 مناهج: احیای سنت‌های حوزوی از دغدغه‌های مهم و اساسی همه مراجع معظم تقلید است. اشتباهات دو دهه اخیر مثل سیستم ترمی واحدی و تکه تکه کردن کتب، تباه کردن مدارج اصیل حوزوی و تعریف مدارج ذیل مدارج و مدارک دانشگاهی و ... باید جبران شوند تا احیای سنت‌ها معنا یابد. @Manahejj
۲۳ بهمن