#یادداشت_روز
#در_باب_طلبگی
#ویترین_حوزه
جرقه طلبه شدن بسیاری از ما طلبه ها با دیدن افراد موفق و سرشناسی که #لباس_روحانیت به تن داشته اند زده شده است. #ریشه علاقمندی بسیاری از ما به طلبگی احتمالا برمی گردد به خاطره خوشی که از #تاثیر_مثبت_روحانیون_بزرگ و مشهور در ذهن ما نقش بسته است.
الگوپذیری در ذهن ما به صورت ناخودآگاه ایجاد می شود. شکی نیست که وقتی یک #نوجوان_مومن مذهبی، طلبه ای مانند سید حسن #نصرالله ادام الله بقائه را می بیند، یا پای منبرهای آتشین و تاثیر گذار آقای #پناهیان می نشیند و تاثیر می پذیرد خواه ناخواه علاقمند می شود که مانند آنها باشد.
اما سوالی که مطرح است این است که #انتخاب_این_مسیر برای رسیدن به الگوی ذهنی چقدر تاثیر گذار است. به عبارت دیگر #نقش_حوزه علمیه برای تربیت و عرضه روحانیون سرشناس به جامعه چند درصد بوده است.
شاید نتوان به این پرسش پاسخ دقیق و روشنی داد، اما اگر از خود آن ها بپرسیم خواهند گفت که برنامه آموزشی حوزه طبیعتا #لازم است اما قطعا #کافی نیست.
به نظر نگارنده، این مساله باید برای نوجوانان و جوانان علاقمند ورود به حوزه تبیین شود که صرفا با #ورود به این مسیر و تحصیل دروس طلبگی به آنچه در ذهن دارند نخواهند رسید و #نباید از برنامه آموزشی حوزه انتظار رسیدن به اهداف خود راداشته باشند.
گرچه این به معنی بی برنامه بودن و نقص دروس طلبگی نیست. بلکه ما معتقدیم #برنامه فعلی با #اهداف آموزشی ترسیم شده کاملا #تطابق دارد. اما اشکال در #عدم_تطابق اهداف آموزشی با #نیاز_جامعه از روحانیت است.
@masirtalabe
#یادداشت_روز_بیست_و_سوم
#در_باب_طلبگی
#طلاق_عاطفی_از_طلبگی
طلاق عاطفی شیوه ای شترمرغ مانند از زندگی است. نه شتر که بار ببرد و نه مرغ که پرواز کند. اما تفاوت آن در میان انسان ها شاید سوء استفاده از هر دو باشد.
همسران هم مسئولیت زندگی با یکدیگر را نمی پذیرند و هم از #مزایای_تاهل قانونی و عرفی و دوری از #بحران_های_طلاق_رسمی استفاده می کنند. گرچه همین شیوه نیز آسیب های بسیاری برای خانواده دارد که بر کسی پوشیده نیست.
در حوزه های علمیه نیز چنین پدیده ای بین طلبه و طلبگی وجود دارد که برخی افراد از طرفی #مسئولیت_طلبگی خود را نمی پذیرند، (نه درس میخوانند و نه کار آخوندی می کنند) و از سوی دیگر از #مزایای_طلبگی مانند شهریه و بیمه و معافیت از خدمت سربازی استفاده می کنند. و البته همیشه در صف اول منتقدین حوزه قرار دارند و از زمین و زمان شاکی اند. نا گفته نماند (خدا را شاهد می گیرم ) که این قلم در مقام قضاوت این قشر از طلاب نیست و فاز نصیحت نیز برنداشته است.
جدا از ینکه چرا چنین پدیده ای رخ داده که البته #علل و #ریشه های زیادی را می توان برشمرد که کم و بیش همه آگاهند و اتفاقا متوجه #هر_دو_طرف نیز می شود، هدف از این یادداشت کوتاه #طرح_مساله و هشدار برای #جلوگیری از تکثیر این پدیده در میان نسلهای بعدی و طلاب جوان حوزه است. برای دستیابی به این هدف باید از آسیب های این شیوه از طلبگی گفتگو کنیم و #راهکاری برای پیشگیری از آن ارائه کنیم.
گفتن و شنیدن این حرف ها شاید برای بسیاری از مخاطبین #تلخ و ناگوارا باشد. اما حقیقتی است که نباید برای نسل بعد اتفاق بیفتد. #مسائلی مانند #عذاب_وجدان از دریافت خدمات حوزوی، حال شرمندگی از عدم کارآمدی در دستگاه امام زمان(عج)، #سرخوردگی از بی حاصلی و افسوس از عمر و جوانی رفته، احساس بدهکاری و شبهه ناک بودن استفاده از وجوهات، خشم و #نفرت_درونی نسبت به بانیان وضعیتی که در آن گرفتار شده، #بلاتکلیفی خانواده در تعامل با هویت طلبگی او، بلاتکلیفی خودش با هویت طلبگی در تعامل با خود، اطرافیان و جامعه، بی هنری (نداشتن مهارت های غیر طلبگی) او در #تامین_معیشت خانواده و ناکارآمدی در قبال انجام مسئولیت های یک مرد خانواده و بسیاری از دغدغه های پیدا و پنهان دیگر، تنها بخشی از این آسیب ها در #پدیده_طلاق_عاطفی از طلبگی است.
اما راهکار برای جلوگیری از این پدیده، شاید #معرفی_حقیقت طلبگی و #ماهیت_واقعی دنیای طلبگی به داوطلبان و شناخت دقیق همه زوایای آن قبل از تصمیم گیری برای ورود به حوزه، و همچنین آموختن #مهارت های طلبگی متناسب با نیازهای جامعه و معرفی دقیق مسئولیت ها و رسالت های طلبگی (کارویژه ها) به طلاب در قبال جامعه و تربیت آنان (ارائه دانش کاربردی و مهارت های تخصصی متناسب با کارویژه ها) برای پذیرش و تحقق این رسالت ها باشد.
@masirtalabe
#یادداشت_روز_بیست_و_سوم
#در_باب_طلبگی
#طلاق_عاطفی_از_طلبگی
طلاق عاطفی شیوه ای شترمرغ مانند از زندگی است. نه شتر که بار ببرد و نه مرغ که پرواز کند. اما تفاوت آن در میان انسان ها شاید سوء استفاده از هر دو باشد.
همسران هم مسئولیت زندگی با یکدیگر را نمی پذیرند و هم از #مزایای_تاهل قانونی و عرفی و دوری از #بحران_های_طلاق_رسمی استفاده می کنند. گرچه همین شیوه نیز آسیب های بسیاری برای خانواده دارد که بر کسی پوشیده نیست.
در حوزه های علمیه نیز چنین پدیده ای بین طلبه و طلبگی وجود دارد که برخی افراد از طرفی #مسئولیت_طلبگی خود را نمی پذیرند، (نه درس میخوانند و نه کار آخوندی می کنند) و از سوی دیگر از #مزایای_طلبگی مانند شهریه و بیمه و معافیت از خدمت سربازی استفاده می کنند. و البته همیشه در صف اول منتقدین حوزه قرار دارند و از زمین و زمان شاکی اند. نا گفته نماند (خدا را شاهد می گیرم ) که این قلم در مقام قضاوت این قشر از طلاب نیست و فاز نصیحت نیز برنداشته است.
جدا از ینکه چرا چنین پدیده ای رخ داده که البته #علل و #ریشه های زیادی را می توان برشمرد که کم و بیش همه آگاهند و اتفاقا متوجه #هر_دو_طرف نیز می شود، هدف از این یادداشت کوتاه #طرح_مساله و هشدار برای #جلوگیری از تکثیر این پدیده در میان نسلهای بعدی و طلاب جوان حوزه است. برای دستیابی به این هدف باید از آسیب های این شیوه از طلبگی گفتگو کنیم و #راهکاری برای پیشگیری از آن ارائه کنیم.
گفتن و شنیدن این حرف ها شاید برای بسیاری از مخاطبین #تلخ و ناگوارا باشد. اما حقیقتی است که نباید برای نسل بعد اتفاق بیفتد. #مسائلی مانند #عذاب_وجدان از دریافت خدمات حوزوی، حال شرمندگی از عدم کارآمدی در دستگاه امام زمان(عج)، #سرخوردگی از بی حاصلی و افسوس از عمر و جوانی رفته، احساس بدهکاری و شبهه ناک بودن استفاده از وجوهات، خشم و #نفرت_درونی نسبت به بانیان وضعیتی که در آن گرفتار شده، #بلاتکلیفی خانواده در تعامل با هویت طلبگی او، بلاتکلیفی خودش با هویت طلبگی در تعامل با خود، اطرافیان و جامعه، بی هنری (نداشتن مهارت های غیر طلبگی) او در #تامین_معیشت خانواده و ناکارآمدی در قبال انجام مسئولیت های یک مرد خانواده و بسیاری از دغدغه های پیدا و پنهان دیگر، تنها بخشی از این آسیب ها در #پدیده_طلاق_عاطفی از طلبگی است.
اما راهکار برای جلوگیری از این پدیده، شاید #معرفی_حقیقت طلبگی و #ماهیت_واقعی دنیای طلبگی به داوطلبان و شناخت دقیق همه زوایای آن قبل از تصمیم گیری برای ورود به حوزه، و همچنین آموختن #مهارت های طلبگی متناسب با نیازهای جامعه و معرفی دقیق مسئولیت ها و رسالت های طلبگی (کارویژه ها) به طلاب در قبال جامعه و تربیت آنان (ارائه دانش کاربردی و مهارت های تخصصی متناسب با کارویژه ها) برای پذیرش و تحقق این رسالت ها باشد.
@masirtalabe