صلّی الله علیک یا مولاتی زینب الکبری (س) با مسمط ، با قصیده ، با غزل ، با مثنوی صائبی از اصفهان و بیدلی از دهلوی نیِر و یغما و جودی، شهریار و مولوی می‌برد اما دلم را مصرعی از منزوی : «این حسین تنها یک عاشق دارد آن هم زینب است»

«ابونصر فارابی؛ فیلسوف تأویل‌گرا» فارابی (۲۵۹-ق) مهمّ‌ترین فیلسوفی‌ست که با مقایسه آثار او با فلاسفهٔ ماتقدّم یونانی می‌توان پیْ به این مهمّ برد؛ که فلسفهٔ اسلامی، غیر از فلسفهٔ یونانی است. و با این قیاس، پاسخِ برخی نظرات اتین ژیلسون (۱۹۷۸-میلادی) را داد. او به دلیل رؤیت تغایر و تنافی برهان عقلی با ظواهر قرآن، جز اوّلین پایه‌گزاران تحلیل فلسفی و تأویل ظواهر قرآن به بواطن حِکَمی-فلسفی است. او تمام ظواهری مثل؛ لوح و قلم و.. را که فِرَقی مانند؛ نص‌گرایان و مجسّمیه، حمل بر حقیقت می‌کردند، به تأویل بُرده است. ایشان در فصّ ۵۳ از کتاب فصوص الحکم می‌نویسد: «لا تظنّ أنّ القلم آلة جمادیة؛ واللّوح بسیط، و الکتاب نقش مرقوم؛ بل القلم مَلَک روحانی، والکتابة تصویر الحقائق. فالقلم یتلقّی ما فی عالَم الأمر من المعانی، و یستودعه اللّوح بالکتابه الروحانیة، فینبعث القضاء من القلم، والتقدیر من اللّوح. أما القضاء فیشتمل علی مضمون أمره الواحد، و التّقدیر یشتمل علی مضمون التنزیل بقدرٍ معلوم، و فیها تشبح الی الملائکة التی فی السّماوات، ثم یفیض الی الملائکة التی فی الأرضین، ثم یحصل المقدّر فی الوجود.» فصوص الحکم/ص‌۴۷/تصحیح:سید جلال آشتیانی #فلسفه #فارابی https://eitaa.com/joinchat/1458372640C19d19bdd5a

« بررسی درجات مقام رضا در قرآن ، و نگاهی به چیستی بالاترین عطای الهی به نفس نبوی » در قرآن کریم در خصوص تعدادی از مقاماتی که انسان در سیر الی اللّه کسب می کند ، سخن آمده است . مانند : مقام ایمان ، مقام صلوح ، مقام تسلیم ، اخلاص و.. . یکی از مقاماتی که قرآن در خصوص آن سخن گفته ، مقام « رضا » است. رضا را در مقاییس و تراجم لغت در زبان پارسی به « خوشنودی » تقریب و ترجمه کرده اند. مقام رضا به خودی خود دارای درجات و مراتبی است ، که هر مرتبه مافوق مرتبه مادون می باشد . که قرآن کریم آن را به سه درجه تقسیم و بیان کرده است. درجه نخست ، به « رضایت مخلوق از خالق » اختصاص پیدا کرده است . در این مقام و جایگاه ، عبد از مولایِ خویش خوشنود و راضی می شود . قرآن می فرماید: « يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً » راضیه مقام رضایت انسان از خدایِ خویش است. همانطور که مولاناالحسین علیه السلام در روز واقعه فرمودند : « الهي رضاً بقضائِك ». و بقول آیت اللّه جوادی آملی : آن خانمی که در بزم یزید ؛ « ما رأیتُ الّا جمیلا » گفت ، خواهر کسی بود که در گودال « رضاً بقضائك » فرمود. کتاب اللّه ، درجه دوم از مقام رضا را مختص به « رضایت خالق از مخلوق » بیان کرده است . جایگاهی که خدا از بنده اش خشنود و راضی می گردد .قرآن کریم گاهی به نحو یک طرفه ؛ « لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ » و گاهی بین الطرفین ؛ « رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ » همچون رابطه حبّی ؛ « قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ » با محورین اتّباع از رسول اللّه بیان کرده است . و در آیتی دیگر رضایت الهی را ثمره‌ء خشیت قرار داده است ؛ « رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ». اما درجه سوم از مقام رضا ، به وضوح از دو درجه گذشته ، افضل است . این جایگاه فقط به نفس نبی خاتم المرسلین صلی اللّه علیه و آله اختصاص دارد و احدی با او در این جایگاه شریک نیست . در این جایگاه گویی خداوند عالمیان به حضرت ختمی می فرماید ؛ « چه عملی منِ خدا ، برای تو بنده [ پیامبر ] انجام دهم ، تا تو از منِ خدا راضی و خشنود شوی؟! » لذا به زودی به پیامبر چیزی عطا می شود که به واسطهء آن ، ایشان خوشنود و راضی گردد ؛ « وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ ». این درجه برای هیچ انسانی جز نبی خاتم ثابت نشده است. حال دو سوال اساسی در این مقام سوم مطرح می شود. آیا خداوند به رسول اللّه چیزی عطا کرد؟! اگر عطا کردند ، مصداق آن چه بوده است؟! با فحص در قرآن پاسخ پرسش اوّل مشخص می گردد ؛ خداوند سبحان طبق آیه‌ « إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ » ، این بهای رضایت را پرداخت کرده است . [ به هم‌خانوادگی واژه یعطیک و اعطیناک توجه شود. ] یعنی برای رضای پیامبر از خدا ، « کوثر » به ایشان اعطاء شده است . در معنای این واژه ؛ راغب اصفهانی در المفردات ، کوثر را به خیر کثیر ترجمه می‌کند . و دیگران نیز قریب به همین معنی را گفته اند. پس از روشن شدن مفهوم کلّی « اعطای کوثر » به پیامبر خاتم ، باید برای پاسخ سوال دوّم و تشخیص مصداق آن به سراغ تفاسیر رفت . درباره‌ی تعیین مصداق کوثر اختلاف بین اهل فن بسیار است . بعضی آن را حوض کوثر دانسته ، عده ای نهری در بهشت ، مقام محمود ، اصلِ وحی ، قرآن و.. را بیان کرده اند . اما آنچه بین غالب مفسّرین خاصّه و عامه [ همچون علامه آلوسی در روح المعانی و فخر رازی در تفسیرالکبیر و قس علهذا ] به عنوان مصداق اتمّ « کوثر » به نحوی متّفقٌ علیه می باشد ؛ وجود مقدّس حضرت زهراء سلام اللّه علیها است. و من هنا یظهر : آنچه خداوند سبحان در بالاترین درجه‌ی رضایت ، بواسطه آن ، خوشنودی حضرت رسول اللّه را جلب کرد ، اعطای وجودِ ذی‌جود حضرت زهراء مرضیة سلام اللّه علیها به نفس نبوی است. سقانا یوم الحشر ، من ید بعلها ، ان شاء اللّه . مسعود رحمانی https://eitaa.com/joinchat/1458372640C19d19bdd5a

«احوال مستمع و تفاوت دریافت» یکی از گویاترین عبارات محیّ‌الدین در وجود نگاه «اصالت المنظر» در تحلیل او از نحوۀ دریافت شهودات و تجارب دینی این عبارت وی است: «من فسّر برأیه فقد کفر ، اما التأویل فلا یبقی و یذر فانه یختلف بحسب احوال المستمع و اوقاته فی مراتب سلوکه و تفاوت درجاته و کلما ترقی عن مقامه انفتح له باب فهم جدید و اطلع به علی لطیف معنی عتید» یکی از جذاب‌ترین و پُرثمر ترین کار‌های پژوهشی در فلسفۀ تطبیقی، برش‌های فلسفه‌های مدرن و پست‌مدرن از عرفان‌نظری ابن‌عربی است. خداوند توفیق دهد، ان شاء الله. تفسیر قرآن،ابن عربی جلد ۱ https://eitaa.com/joinchat/1458372640C19d19bdd5a

لعنِ بتان امت رسول آخرین(ص) ناصر خسرو [با نام کامل ابومُعین ناصر بن خُسرو بن حارث قُبادیانی بَلخی]، از زمرۀ شاعران پارسی‌گو و دانشمندان ایرانی-بلخی در قرن ۴ و ۵ هجری‌قمری بود. او اگرچه از حجج اسماعیلیان در خطّۀ خراسان قدیم بود و به ترویج این مکتب باطن‌گرایانه‌ می‌پرداخت، با این حال مواضع روشنی را در مخالفت با اعداء اهل‌بیت سلام الله علیهم اتخاذ کرده است. ناصرخسرو در مجموعه قصائد خود شعری با محوریّت «بت‌پرسی و جهالت» دارد. ابیات آغازین این‌گونه‌اند: از کین بت‌پرستان در هند و چین و ماچین پر درد گشت جانت رخ زرد و روی پر چین [ چین را جنوب چین کنونی و ماچین را مرز غربی چین و هندوستان می‌گفته‌اند] باید همیت نا گه یک تاختن بر ایشان تا زان سگان به شمشیر از دل برون کنی کین هر شب ز درد و کینه تا روز برنیاید خشک است پشت کامت تر است روی بالین در ابیات میانی این قصیدۀ نسبتاً طولانی، درباره غاصبان فدک و ظالمان به حقّ حضرت زهرا مرضیّه این‌چنین می‌گوید: لعنت کنم بر آن بت کز امت محمد او بود جاهلان را ز اول بت نخستین لعنت کنم بر آن بت کز فاطمه فدک را بستد به قهر تا شد رنجور و خوار و غمگین و سپس از مخاطب می‌پرسد، که بتان و بت‌پرستان چین بیشتر سزاور لعنت‌اند یا بت‌های امت رسول اللّه؟! پیش تواند حاضر اهل جفا و لعنت لعنت چرا فرستی خیره به چین و ماچین؟! https://eitaa.com/joinchat/1458372640C19d19bdd5a

کُشتگانِ خنجرِ تسلیم را هرزمان از غیب، جانی دیگرست

صلّی اللّه علیک یا مولاتی یا امّ العباس (س) طرهٔ اوبسکه در خون دل ما غوطه زد معنی آشفتگی، بیدل ز زلف یار پرس

🔉 بشنوید| فایل صوتی آداب و مراقبات ماه رجب- ۲۰ دی ۱۴۰۲ استاد فیاض بخش #جلسه_شرح_حدیث_معراج #مراقبات_ماه_رجب #رجب ☑️ کانال جلوه نور علوی @jelvehnooralavi

حاج میرزا اسماعیل دولابی از عارفان و سالکان وارسته طریق الهی در کتاب طوبای کربلا، مطلبی را از مرحوم مجتهدی رحمة الله ذکر می‌کند: «مرحوم شیخ جعفرآقا مجتهدی که در عشق به ساحت مقدس امام عدالت‌باوران، حضرت حسین‌بن علی(ع) زبانزد بود، وقتی در میانه‌های عمرش کسی(!) پیدا شد که حاضر بود علم کیمیای خود را به وی ارزانی دارد، آن را گرفت و به آب انداخت. چون کیمیایی برای او کیمیا بود که نشانی از محبت اهل بیت(ع) در آن وجود داشته باشد. او می‌گوید: کیمیا را در آب انداختم و رو به سوی گنبد حضرت سیدالشهدا(ع) عرض کردم کیمیا درد مرا دوا نمی‌کند. جعفر، کیمیای محبت شما اهل بیت(ع) را می‌خواهد».

مرگا به من که با پر طاووس عالمی یک موی گربه‌ی وطنم را عوض کنم #ناصر_فیض