eitaa logo
مغنی و بلاغت - تدریس 99 راسل
190 دنبال‌کننده
87 عکس
64 ویدیو
72 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
امروز دوشنبه 25 آذر 98 در کلاس مطرح شد: حدیث «ثَقَلَین» در صفحه 109 تلفظ صحیح آن در این حدیث «ثَقَلَین» است نه «ثِقلَین» ذیلاً 8 صفحه در این زمینه که در سال 93 انجام شده را تقدیم می کنم:
عدم کتاب نیست بلکه است نام این کتاب آسمانی است نه سوره اگر در متن ذیل به خوبی تأمل شود و روزنامه وار خوانده نشود پاسخ بسیاری از شبهات در خصوص توسط صحابه داده می شود مسأله حل می شود و ...👇
از معنای دوم قد حرفیه تا آخر بحث قد و بیان قول مختار: تنها مدلول همانا است(کما قاله التحریر و التنویر) چهارشنبه 7 اسفند 98:
موضوع: مغنی در بحث ادعا کرد که اگر این «ما» مجرور شود، حذف الف آن واجب است: بِمَ فیمَ عَمَّ ... عبارت مغنی: «یَجِبُ حذفُ ألفِ «ما» هذه إذا جُرَّتْ ...». حال آنکه به تصریح خود مغنی «عکرمه و عیسی» آیه اول سوره نبأ را «عَمّا یتساءلون؟» خوانده اند ولی مغنی به آنها ایراد گرفته. اقول: حق آن بود که مغنی بگوید حذف الف مای استفهامیه مجروره، غالباً رخ داده نه همیشه. با فحص در روایات، نمونه هایی یافت شد که الف مای استفهامیه مجروره حذف نشده: مصباح المتهجد، 2، 847؛ دعای کمیل: دعای کمیل: يا إلهي و ربّي و سيّدي و مَولاي لأيِّ الأمورِ إليك أشكو، و لِمَا منها أضِجُّ و أبكي؟ نامه 31 نهج البلاغه فَانْظُرْ فِيمَا فَعَلُوا وَ عَمَّا انْتَقَلُوا وَ أَيْنَ حَلُّوا وَ نَزَلُوا؟ نکته: اگر «اینَ حلّوا» در کلام حضرت نیامده بود، این احتمال می رفت که «ما» در «فیما و عمّا» استفهامیه نباشد، ولی با وجود «أینَ» کاملاً ظاهر است که «ما» در «فیما و عمّا» استفهامیه است و فعل «انظر» فعل قلبی است که معلّق از عمل در مفعول به شده(رک: باب تعلیق: فعل قلبی بر سر استفهام مثل آیه 84 اعراف: فانظر کیفَ کانَ عاقبةُ المجرمین). محاسن برقی ره، 1، 240 سُئِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ص بِمَا عَرَفْتَ‏ رَبَّكَ؟ توحید صدوق ره، 289 سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فَقِيلَ لَهُ بِمَا عَرَفْتَ‏ رَبَّكَ‏؟
سؤال یکی از طلاب عزیز سؤال: فاء در کلمه «فقط» چه نوع فائی است؟ صمدیه در «قط» گفت: و کثیراً ما تُحَلَّی بالفاء. یعنی فاء آن را «زینت» دانست. کلام مفید هم گفت: تفتازانی می گوید که این فاء «تزیین» است. به هرحال کلام عجیبی است. این فاء دقیقاً چیست؟ ✅ اقول: شاید بتوان آن را فصیحه شمرد از نوع رابطه: قامَ زیدٌ، إن فَهِمتَ فَانتَهِ. بعد دیدم که تفتازانی دقیقاً همین را گفته: در حدائق 886 آمده: قال التفتازانی: و کانَّه جزاءُ شرطٍ محذوف و قدّره فی نحو «اضرِب زیداً فقط»: اذا ضربتَ زیداً فانتَهِ عن ضربِ غیرِه؛ و قال: انّما قدّرنا الشرطَ تصحیحاً للفاء. بعد خود حدائق می نویسد: و علی هذا التقدیر فی نحو «قامَ زیدٌ فقط»: اذا علمتَ قیامَ زیدٍ فانتهِ عن طلبِ الحکم بقیامِ غیرِه. در