eitaa logo
مغنی و بلاغت - تدریس 99 راسل
190 دنبال‌کننده
87 عکس
64 ویدیو
72 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام بر همه عزیزان امروز درس مغنی به آیه 37 ابراهیم ع رسید و اینکه یکی از قراء آن را طور دیگری غیر از آنچه در "قرآن" است قرائت کرده اند. در کلاس مختصراً درباره سخن گفته شد. بعض از دوستان بعد از کلاس طالب آن بودند که این بحث مختصر، تفصیلاً بحث شود. همانطور که در کلاس به عرض رسید قبلاً در سال 93 همین بحث به صورت یک نشست در 4 جلسه(3 جلسه تبیین+ 1 جلسه پاسخ به پرسش های طلاب) در حوزه معصومیه قم برگزار شده است. لذا صوت و متن مرتبط با آن را تقدیم می کنم.
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
نظر حضرت اعلی الله مقامه پیرامون اختلاف قرائات قرآن نظر بسیار دقیقی است که خواننده باید آن را چند بار به دقت بخواند تا ظرائف آن را دریابد. «قوله تعالى: مالِكِ يَوْمِ الدّين: بسيارى از قرّاء «مَلِك»، به فتح ميم و كسر لام، قرائت كرده اند. و براى هر يك از اين دو قرائت ترجيحاتى ادبى ذكر كرده اند. حتّى بعضى از بزرگان علماء -رحمه الله- رساله نوشته در ترجيح«مَلِك» بر «مالك» ... . آنچه به نظر نويسنده مى رسد آن است كه: «مالك» راجح بلكه متعيّن است؛ زيرا كه اين سوره مباركه و سوره مباركه «توحيد» مثل ساير سُوَرِ قرآنيّه نيست، بلكه اين دو سوره را چون مردم در نماز فرايض و نوافل مى خوانند، در هر عصرى از اعصار صدها میليون جمعيّت مسلمين از صدها میليون جمعيتهاى مسلمين شنيده اند و آنها از صدها میليون سابقيها، همين طور به تسامع، اين دو سوره شريفه به همين طور كه مى خوانند بى يك حرف پس و پيش و كم و زياد از ائمّه هدى و پيغمبر خدا -صلّى الله عليه و آله- ثابت است. و با اين كه اكثر قرّاء «مَلِك» خواندند و بسيارى از علماء ترجيح «مَلِك» داده اند، مع ذلك اين امور در اين امر ثابت ضرورى و متواتر قطعى ضررى نرسانده و كسى از آنها متابعت ننموده. و با اين كه علماء تبعيّت هر يك از قرّاء را جايز مى دانند، هيچ يك- الّا شاذّى كه اعتناء به قول او نيست- در مقابل اين ضرورت، «مَلِك» در نمازهاى خود قرائت ننموده اند. و اگر كسى هم «مَلِك» را قرائت كرده، مِن باب احتياط بوده و «مالك» را نيز گفته؛ چنانچه شيخ علّامه ما در علوم نقليّه، حاج شيخ عبد الكريم يزدى -قدّس سرّه- به خواهش يكى از علماء اعلام معاصر «مَلِك» را نيز مى گفتند. ولى اين احتياط بسيار ضعيفى است، بلكه به عقيده نويسنده مقطوع الخلاف است. و از اين بيان كه شد ضعف اين مطلب معلوم مى شود كه گفته اند در خطّ كوفى «ملك» و «مالك» به هم اشتباه شده(!) زيرا كه اين ادّعا را شايد در سُوَرى كه كثيرُ التّداول در اَلسِنه نيست بتوان گفت- آن هم على اشكال- ولى در مثل چنين سوره اى كه ثبوت آن از روى تسامع و قرائت است- چنانچه پر واضح است- ادعائى بس بى مغز و گفته اى بس بى اعتبار است. و اين كلام كه ذكر شد در «كُفُواً» نيز جارى است؛ زيرا كه قرائت با «واو» مفتوحه و «فاء» مضمومه- با آن كه فقط قرائت عاصم است- مع ذلك آن نيز به تسامع بالضّرورة ثابت است؛ و قرائات ديگر معارضه با اين ضرورت نكرده. گرچه بعضى به خيال خود احتياط مى كنند و مطابق قرائت اكثر كه با ضم «فاء» و «همزه» است قرائت مى كنند، ولى اين احتياط بى جايى است». ره ، ص267 و 268 https://eitaa.com/ahya_samadeye98
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
نظر آیت الله رحمه الله (قرآن پژوه معاصر و صاحب اثر ماندگار « فی علوم القرآن») مطلب اول از ایشان: بزرگان فن قرائت برای تشخیص قرائت صحیح و جدا ساختن آن از قرائت غیر صحیح ، ضابطه ای مشخص کرده اند که در اینجا ذکر می گردد: 1) صحت سند قرائت . باید قرائت شناخته شده ، دارای سند صحیح تا یکی از صحابه باشد. 2) با رسم الخط مصحف توافق داشته باشد. 3) با قواعد ادبی عرب توافق داشته باشد. اما آنچه ما آن را ضابطه قبولی قرائت می دانیم، عبارت است از موافقت با قرائت جمهور مسلمین جدا از قرائت قراء. زیرا قرآن در دو مسیر طی طریق نموده است: 1) طریقه مردمی، که مسلمانان سینه به سینه از پدران و اجداد خود، از شخص شخیص پیامبر تلقی نموده و اخذ کرده اند و برای همیشه دست به دست داده تا به امروز برای ما رسانده اند. این قرائت مردمی، موافق با ثبت تمامی مصحف های موجود در تمامی قرون است و نمایانگر آن ، قرائت حفص است، زیرا حفص همان قرائت جمهور را قرائت کرده و علی علیه السلام نیز همان را قرائت کرده که توده عظیم مردمی از پیامبر صلی الله علیه و آله شنیده اند.این مسیر ، مسیر تواتر است و قرآن به گونه تواتر به ما رسیده است. 2) مسیر قراء و قرائات ، که مسیر اجتهاد است (جز قرائت عاصم) و اجتهاد در نص قرآن روا نباشد و فاقد حجیت شرعی است. ادامه مطلب در پست بعدی ... https://eitaa.com/ahya_samadeye98
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
نظر آیت الله رحمه الله (قرآن پژوه معاصر و صاحب اثر ماندگار «التمهید فی علوم القرآن») مطلب دوم از ایشان(ادامه پست قبلی): پیروان مکتب تشیع بر این باورند که تنها دلیل اعتبار قرائت، قرائتی است که با قرائت شناخته شده نزد انبوه مسلمانان وفق دهد و آن جز یک قرائت بیش نیست، زیرا نص قرآنی یکی بیش نیست که از نزد خدای یکتا نازل گردیده است « ان القرءان واحد نزل من عند واحد» و تمامی این اختلافات در قرائت قرآن ناشی از اجتهاد قاریان است که خود را راویان آن نص گمان کرده اند. هرگونه اجتهادی در بدست آوردن نص قرآن بیهوده است، جز از طریق سماع و نقل متواتر که منحصراً در قرائت عاصم به روایت حفص این ویژگی ها وجود دارد. یگانه قرائتی که دارای سندی صحیح و با پشتوانه جمهور مسلمین استحکام یافته، قرائت حفص است. این قرائت در طی قرون پی در پی تا امروز همواره میان مسلمانان متداول بوده و هست و تداول آن به چند سبب بر می گردد: 1) قرائت حفص همان قرائت عامه مسلمانان است. زیرا حفص و استاد او عاصم شدیداً به آنچه که با قرائت عامه و روایت صحیح و متواتر میان مسلمانان موافق بود، پایبند بودند. این قرائت را عاصم از شیخ خود ابوعبدالرحمن سُلَمی و او از امام امیر المؤمنین علیه السلام اخذ کرده است و علی علیه السلام نیز به هیچ قرائتی جز آنچه با نص اصلی وحی که میان مسلمانان از پیامبر متواتر بوده قرائت نمی کرده است. این قرائت را عاصم به ربیب (پسر همسر) و شاگرد خود حفص آموخته است. از این رو در تمامی ادوار تاریخ مورد اعتماد مسلمانان قرار گرفت و این اعتماد عمومی صرفاً از این جهت بوده است که با نص اصلی و قرائت متداول توافق و تطابق داشته است. 2) عاصم در بین قراء، معروف به خصوصیات و خصلتهایی ممتاز بوده که شخصیتی قابل توجه به او بخشیده است. وی ضابطی بی نهایت استوار و در اخذ قرآن از دیگران، بسیار محتاط بوده است. لذا قرائت را از کسی غیر از ابوعبدالرحمن سلمی که از علی علیه السلام فرا گرفته بود، اخذ نمی کرد و آن را بر زرّ بن حبیش که قرائت را از ابن مسعود آموخته بود عرضه می کرد. 3) حفص که قرائت عاصم را در مناطق مختلف رواج داده به انضباط و استواری شایسته ای معروف بود و از این جهت همه مسلمانان علاقمند بودند تا قرائت عاصم را به خصوص از وی اخذ کنند. علاوه بر آن که حفص اعلم اصحاب عاصم نسبت به قرائت او بوده و در حفظ و ضبط قرائت عاصم بر ابوبکر بن عیاش(شعبه) [دیگر راوی معروف قرائت عاصم] پیشی گرفته بود. 4) اسناد حفص در نقل قرائت عاصم از علی علیه السلام ، اسنادی صحیح و عالی است که در دیگر قرائت ها نظیر ندارد. 5) بر خلاف سایر قراء سبعه که در قرائت اجتهاد می کردند، و حتی راویان آنها نیز در قرائت استاد خویش اجتهاداتی داشته و با او اختلافاتی دارند، قرائت حفص از عاصم تنها قرائتی است که متکی بر سماع بوده و از اجتهاد محفوظ است. چراکه عاصم تنها آنچه را از استادش شنیده که او هم از امیرالمؤمنین شنیده ، نقل کرده و حفص نیز در هیچ موردی با قرائت عاصم اختلاف ندارد و تنها به نقل قرائت استادش همت گماشته است. منبع: علوم قرآنی، بازنویس فارسی و خلاصه «التمهید فی علوم القرءان/ محمدهادی معرفت/ التمهید/ قم/ 1378/ چکیده و فشرده صفحات 217 تا 219 و 234 تا 241. https://eitaa.com/ahya_samadeye98
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
طبیعی است که تمام مباحث فوق مباحثی علمی و تاریخی در حوزه قرآن شناسی است لذا مکلفین برای قرائت نماز خود لازم است به نظر خود مراجعه کنند و چنانچه ایشان را در نماز و ... بی اشکال می دانند، می توانند چنین کنند؛ البته واجب نیست که مَلِک و کُفؤا بخوانند و با قرائت قاطبه مسلمین مخالفت کنند ولی طبق نظر مرجع خود می توانند چنین کنند. جالب است بدانید که طبق آمار مرکز طبع و نشر قرآن کریم جمهوری اسلامی(زیر نظر مقام معظم رهبری) در حال حاضر 97 درصد دنیای اسلام همین قرائت مستند به نبی اکرم ص را قرائت می کنند[که معروف شده به قرائت حفص از عاصم، به جهت اینکه چند قاعده تجویدی او در آن اعمال شده نظیر یک مورد اماله و یک مورد اشمام و قرائت صاد به سین در برخی کلمات و ... که هیچیک هم در رسم قرآنی تأثیر داده نشده] و تنها سه درصد مسلمین در هند و برخی کشورهای آفریقایی به اختلاف قرائت، قرآن می خوانند. لذا قرائت قاطبه مسلمین منطبق است بر همین مصاحفی که در دست همگان است. https://eitaa.com/ahya_samadeye98
اصول الکافی، 2، 630 از امام باقر علیه السلام در این کتاب شریف(معتبرترین کتاب حدیث شیعه) آمده است که قرآنی که نبی اکرم صلی الله علیه و آله بر مردم خواندند یکی بیش نبوده و اختلاف قرائات از ناحیه تعدادی قاری ایجاد شده است: الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: إِنَّ الْقُرْآنَ وَاحِدٌ نَزَلَ مِنْ عِنْدِ وَاحِدٍ وَ لَكِنَّ الِاخْتِلَافَ يَجِيءُ مِنْ قِبَلِ الرُّوَاةِ. ———————————————————— به هرحال در مورد اختلاف قرائات و زمینه های تاریخی ایجاد آن گفتنی زیاد است که اگر عزیزان فرصت و حوصله داشتند 4 ساعت و نیم را شنونده باشند👇
ای هم گردآوری شده که صرفاً بیان نظرات برخی بزرگان در این رابطه است و لزوماً بیانگر نظر ارائه دهنده در صوت های فوق نیست ولی به هرحال بعضاً به این نظر نزدیک است و خواندن این نظرات و اطلاع از نظرات این بزرگان خالی از لطف نیست👇
یکی از رفقا بعد از کلاس، قدری نگران بودند از اینکه با این همه اختلاف نظر بین علمای بزرگوار چه باید کرد؟ هم در خود و اختلافات هست و بیان شده(گاه در خود کتاب درسی و گاه در شروح و حواشی) و هم در مسائل بعضاً اساسی مثل [مثل همین بحث ] که نگاه های متکثری در مسأله هست. به همه دوستان خوب خود، توصیه یکی از اساتید عزیزم را عرض می کنم که یکی از اذکار بسیار مفید بالاخص برای طلبه پایه 3 به بعد که به صورت جدی وارد نقد و نظر و اختلاف انظار و دیدگاه ها می شود همین ذکر شریفی است که در اذکار مخصوص بعد نماز صبح در آمده؛ تلاش کنیم در ابتدای کلاس های درس، در ابتدای مطالعات و مباحثات، در قنوت نمازها و ... بر این ذکر شریف مداومت کنیم:
معنای پنجم أو تمام شد ولی به مناسبت در آخر این بحث ناچار شدیم مباحث ذیل را هم مطرح کنیم: ای از 4 جلسه بحث که پیشتر در کانال قرار گرفت و مفهوم آن در قرائات ائمه معصومین ع و امثال ابن عباس شیوه یک معنا با کمک تفسیری و بیان نمونه آن در کتب علم مثل (6حجرات) در کلمه که هم خوانده اند در اهمیت شناخت معنای به عنوان کتاب آسمانی ما و ثمرات این بحث از جمله عدم و بحث از آیه 9 حجر و اینکه چرا از واژه در آن استفاده شده و ثمرات دیگری در مباحث از جمله مسأله و بالاخص دو آیه آخر سوره پنجشنبه 11 مهر 98:
مغنی و بلاغت - تدریس 99 راسل
تأکید می شود که بحث این جلسه خلاصه ای است از 4 جلسه مباحث مبسوط پیرامون که قبلاً صوت مرتبط با آن نشست که در جمع طلاب معصومیه قم در سال 93 ایراد شده در همین کانال قرار گرفته است. لذا چنانچه ابهامی در این بحث مشاهده شد، لازم می نماید که آن اصوات اربعه هم استماع شود. که لینک آن الان به همین پیام متصل است، می توانید آن را بفشارید تا به صوت های مربوطه برسید.
عدم کتاب نیست بلکه است نام این کتاب آسمانی است نه سوره اگر در متن ذیل به خوبی تأمل شود و روزنامه وار خوانده نشود پاسخ بسیاری از شبهات در خصوص توسط صحابه داده می شود مسأله حل می شود و ...👇