□○ #علامه_حسن_زاده_آملی #مگرشمامربی_نداشتید؟○□ □راجع به هیچ موجود، جاندار ، صحرایی، دریایی، پرنده و رونده، هیچ موجودی را خداوند درباره اش اینطوری که راجع به جنابعالی انسان فرمود: « فتبارک الله احسن الخالقین» چرا به این صورت محشور شده اید؟ « ألم یأتِکُم فیها نذیر »؟ مگر شما مربی نداشتید؟ مسجد نداشتید؟ حسینیه نداشتید؟ منبر نداشتید؟ آخوند محل نداشتید؟ حواست جمع باشد آقا. ما دلمان برای شما می سوزد. آقاجان عزیز من آقای من خانوم عزیز برادر عزیز خواهر عزیز فرزند مهربان قدر روحانیون اصیلتان را بدانید. چه بسیار چه بسیار دیروز هم بود؛ امروز هم هست؛ ممکن است یک آدم دزدی هم در بیاید در این لباس، فراوان. کافی را که باز می کنید، می بینید امام امیرالمؤمنین، قربان دلشان، اینها چه دردی، اینها چه چیزها؟ چه ناراحتی؟ بعد می بینید که آقاجان، حضرت وصی، سید الأوصیا امام امیرالمؤمنین، دل دیگر به درد آمده، دل به درد می آید دیگر. رگ رگ است این آب شیرین و آب شور در خلایق می رود تا نفخ صور شما در روی زمین چه کسانی را می خواهید، از روحانیون اصیلتان نسبت به خودتان دلسوزتر پیدا کنید؟ روحانیون اصیل از پدر و مادر به شما مهربان ترند. روحانی اصیل درس خوانده زحمت کشیده درد دین دارد؛ دلسوز به حال اجتماع است؛ پدر امت است؛ خودش را فدای خلق خدا می کند؛ مسؤولیت دارد؛ و باید هم این کار را بکند؛ باید این کار را بکند. مگر برای نان در آوردن برای نان در آوردن؟ روحانی ای که برای دنیا زنجیر می زند این که روحانی نیست که. مگر راه کم است؟ مگر کار کم است؟ مگر شما اینهمه کارهای گوناگون ندارید مشروع؟ و نان هم درمی آورید. خب این هم باید نان در بیاورد. نعوذ بالله که منبر و محراب برای درهم و دینار باشد، برای دنیا باشد، برای هوا و هوس نفسانی باشد. جناب امیرالمؤمنین در کافی، روایت در کافی، نفرین می کند، امیرالمومنین نفرین می کند، چون این بلاها سر خودشان آمد دیگر؛ نفرین می کند کسانی را که این آرم نبوت را در بر دارند و این آرم نبوت را تور اغراض شهوانی و نفسانی و دنیوی شان قرار می دهند. نفرین می کند امیرالمؤمنین. معاویه در همین لباس بود. عمروعاص در همین لباس بود.

آیات 7-9 آل عمران ، قسمت چهارم بخش پنجم ●5- چرا كتاب خدا مشتمل بر متشابه است ؟ يكى از اعتراضاتى كه بر قرآن كريم وارد كرده اند، اين است كه قرآن مشتمل است بر آياتى متشابه ، با اينكه شما مسلمين ادعا داريد كه تكاليف خلق تا روز قيامت در قرآن هست ، و نيز مى گوييد: قرآن قول فصل است ، يعنى كلامى است كه حق و باطل را از يكديگر جدا مى سازد، در حالى كه ما مى بينيم هم مذاهب باطل به آيات آن تمسك مى جويند و هم آن مذهبى كه در واقع حق است ، و اين نيست مگر به خاطر تشابه بعضى از آيات آن ، و اين قابل انكار نيست ، كه اگر همه آياتش ‍ روشن و واضح بود و اين متشابه ات را نداشت قطعا غرضى كه از فرستادن قرآن منظور بود، بهتر و زودتر به دست مى آمد، و ماده اختلاف و انحرافى نمى ماند، و اگر هم اختلافى مى شد زودتر آنرا قطع مى كرد. بعضى از مفسرين از اين ايراد به وجوهى پاسخ داده اند، كه بعضى از آن پاسخ ‌ها بسيار سست و بى پايه است ، مثل اينكه گفته اند: وجود متشابهات در قرآن ، باعث مى شود كه مسلمين در بدست آوردن حق و جستجوى آن رنج بيشترى برده ، و در نتيجه اجر بيشترى بدست آورند. و يا گفته اند اگر همه قرآن صريح و روشن بود و مذهب حق را واضح و آشكار معرفى مى كرد دارندگان ساير مذاهب (بخاطر تعصبى كه نسبت به مذهب خود دارند) از قرآن متنفر شده ، و اصلا توجهى به آن نمى كردند تا ببينند چه مى گويد. و هر گاه كه مشتمل بر سخنانى متشابه و دو پهلو گرديده ، باعث شده كه مخالفين به طمع اينكه آن آيات را دليل مذهب خود بگيرند نزديك ، بيايند، و در قرآن غور و بررسى كنند، و در نتيجه بفهمند كه مذهب خودشان باطل است ، و به مذهب حق پى ببرند. و يا گفته اند قرآن در صورت در بر داشتن آيات متشابه ، باعث مى شود كه نيروى فكرى مسلمين در اثر دقت در مطالب آن ، ورزيده شود و بتدريج از ظلمت تقل يد در آمده و به نور تفكر و اجتهاد برسند، و اين معنا در تمام شئون زندگى برايشان عادت شود كه همواره نيروى عقل خود را به كار اندازند. ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 87 و يا گفته اند قرآن با دارا بودن آيات متشابه ، باعث شده است كه مسلمين از راههاى مختلفى به تأويل دست يابند، و به همين منظور در فنون مختلف علمى از قبيل علم ((لغت )) ((صرف ))، ((نحو)) و ((اصول فقه )) متخصص گردند. #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

⁠⁣⁣□○نکته ای معرفت آموز از علامه طباطبایی○□ □علامه حسینی طهرانی از شاگردان سلوکی و علمی علامه طباطبایی، در کتاب «لمعات الحسین» حدیثی را از حضرت امام حسین علیه‌السلام نقل می‌کند و در قولی دیگر در تفسیر آن چنین به بیان علامه طباطبایی استشهاد می‌کند: از جمله فرموده‌های حضرت سید الشهداء أباعبدالله الحسین(علیه السلام) است که روزى به عنوان خطبه براى اصحاب خود ایراد نمودند: أَیُّهَا النَّاسُ! إنَّ اللَهَ مَا خَلَقَ خَلْقَ اللَهِ إلَّا لِیَعْرِفُوهُ؛ فَإذا عَرَفوهُ عَبَدوهُ، وَ استَغنَوا بعِبادَتهِ عَن عِبَادَة ما سِواهُ. فَقالَ رَجلٌ: یابنَ رسولِ اللَهِ! مَا مَعرِفَة اللَهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟ فَقالَ: مَعرِفَة أَهلِ کُلِّ زَمَانٍ، إمامَهُ الَّذِى یَجِبُ عَلَیهِمْ طَاعَتُهُ. «اى مردم! به درستی که خداوند خلق خود را نیافرید، مگر از براى آنکه به او معرفت و شناسایى پیدا کنند. پس زمانی که او را بشناسند، در مقام بندگى و عبودیت او بر مى‏‌آیند؛ و به واسطه عبادت و بندگى او از عبادت و بندگى غیر او از جمیع ما سِوى مُستغنى مى‏‌شوند. در این حال مردى گفت: اى پسر رسول خدا! معرفت خداوند عز و جل چیست؟ حضرت فرمود: معرفت و شناخت اهل هر زمان، امام خود را که واجب است از او اطاعت و پیروى کنند.» □علامه طهرانی می‌گوید: روزی به استاد خود، علامه طباطبایی گفتم: چگونه می‌توان به مغز و مراد این حدیث شریف حضرت سید الشهداء(علیه السلام) رسید؟ □علامه طباطبایی پاسخ گفت: تنها راه منحصر به فردِ وصول به معرفت امام علیه‌السلام و #ادراک_مقام_ولایت مطلقه حضرات معصومین علیهم‌السلام، عرفان است و بس! @mohamad_hosein_tabatabaei

□هرکس مجموعهٔ کردار و نیات خود است ، و جمیع اعمال و نیاتش بذرهائی است که در خود می افشاند و خود همان بذرها می شود ، و اخلاق وی ملکات ذاتش و صفات لازمش می گردند و همیشه با آن ها محشور است ، و آن ها او می شوند و او آنها. □○استاد علامه حسن زاده آملی نصوص الحکم بر فصوص الحکم ، فص ۴۰ ، صفحه ۲۲۹○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

#حسین_منی_و_انا_من_حسین ☑️قسمت ۱۸ □قیامت روزی است که يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا (مزمل/۱۷)؛ روزی است که کودکان را پیر می‌کند. همین اتفاق در کربلا افتاد. حضرت رقیه در کربلا پیر شد البته حضرت زینب سلام الله علیها نیز پیر شدند. در روایت است که در صبح عاشورا، یک موی سپید در سر ایشان نبود و عصر عاشورا نیز یک موی سیاه. این که در کربلا بر حضرات اهل‌بیت علیهم‌السلام چه گذشت را نمی‌دانیم. عده‌ای از بزرگان معتقدند که تأویل آیه يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا حضرت رقیه بنت الحسین است. ○از تــجلی هــای آن ســـرو سهی ○خواست تا زینب کند قالب تهی □قَالَ سَیّد الکُونَین: حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ. اجمال مطالب گذشته پیرامون این حدیث شریف این است که ذات حق متعال به واسطه‌ی تجلّی اعظمش در عالم ظهور می‌کند. مخلوقات عالم این ظرفیت را ندارند که ذات حق متعال را تجلی بدهند بلکه حتما نیاز به یک واسطه است. چون ذات حق متعال بی منتها است، بسیط است، فرد و احد و واحد است، ترکیب در او راه ندارد و چون واحد و احد است، از او جز احد صادر نمی‌شود؛ أَلْوَاحِدُ لَا يَصْدِرُ عَنْهُ إِلاّ الْوَاحِد. این واحدی که خدا او را خلق کرده است، اول از حیث زمانی نیست. در لامکان و لازمان، اولیّت و آخریّت به آن معنایی که در اذهان ما است وجود ندارد. امام زین‌العابدین علیه‌السلام می‌فرماید: الْحَمْدُ لِلّهِ الْأَوّلِ بِلَا أَوّلٍ كَانَ قَبْلَهُ. ○لا مکــانی کـــه بُوَد نـــور خــدا ○ماضی و مستقبل و حالش کجا □آنجا دیگر ماضی و مستقبل و اول و آخر ندارد. هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ؛ اولی که هم اول است و هم آخر و هم ظاهر و باطن، آخری که هم ظاهر است و هم باطن و هم اول! ازلی و ابدی است و زمان بر او راه ندارد. حق متعال بی منتهاست. حق متعال صمد است و همه‌ی هستی را از خودش پر کرده است. این ذات احدی بسیط است و ترکیب در او راه ندارد. این ذات تجلی کرده است که تجلی اعظم اش از ازل تا ابد است، همواره در عالَم هست. قدیمی هم نیست که بگوییم روزی تجلی کرده و نشسته است و تماشا می‌کند بلکه آن به آن در تجلی است. خداوند آن به آن ظهور و جلوه‌گری دارد و این تجلی اعظم بر همه‌ی خلق حجت است و هست و هست و هست و تا و اما و اگر و الی هم ندارد‌. □حقیقت انسان کامل، این تجلی اعظم است. انسان می‌تواند تا سر حد این تجلی اعظم جلو برود. بالاتر از آنجا دیگر خداست و بالاتر از آن نمی‌شود. خدا واجب بالذات است و ما واجب بالغیر. آن تجلی اعظم نیز استقلال ندارد. هرچه هست از آنِ حق متعال است اما خدا به واسطه او مخلوقاتش را خلق می‌کند و به خلایق رزق می‌دهد. این نور واحد (نور اهل‌بیت علیهم السلام) اول چیزی است که خدا خلق کرده است. این حضرات ۱۴۰۰ سال پیش به دنیا آمده‌اند اما چنان سعه‌ی وجودی پیدا کردند و چنان ترقی کردند که به آن مقام تجلی اعظم رسیدند. وقتی که رسیدند دیگر لازمانی و لامکانی شدند لذا می‌توانند همه حقایق را به خودشان نسبت دهند. #ح_م

□..حقیقت خلوت ترک همه ی محسوسات و مألوفات جسمانی و قطع خاطرات وهمانی و خیالی است وگرنه اگر در خانه ی خالی باشد ، ولی قوّه ی وهم و خیال وی در کار باشند ، پس او هنوز در جدایی است نه در خلوت. □آنکه فرمود باید خاطرات قوه ی وهم و خیال منقطع شود ، یعنی باید این دو قوه تحت نظر عقل در آیند و مطابق بافرمان متوحّدانه ی او عمل نمایند که کلب معلم او باشند ، در غیر اینصورت ، کلب هراش را مانند که بهترین وقت پارس کردن آنها و به زحمت انداختن انسان ، همان وقتی است که شخص در خانه ی خالی قرار می گیرد در حالیکه غرض حاصله از خلوت ، باید اعراض از امور بدنیه و اتصال به مجردات نوریه باشد و بر همین اتصال است که لذات انسانی و الهی و ملکوتی مترتب می باشد. □●شرح قصیده ی ینبوع الحیوة|ص۱۵۹ استاد صمدی آملی●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

‍ □○فتنه ها همچون شب تار روی آور شده اند روزهای پايانی زندگی پيامبر صلی الله (۵)○□ □کتاب‌های اهل‌سنّت هم این ماجرا را نقل کرده‌اند؛ من به‌عنوان نمونه، یکی را برایتان می‌خوانم. کتاب‌های فراوانِ اهل‌سنّت این ماجرا را نقل کرده‌اند؛ تاریخ طبری و طبقات اِبن‌سعد نقل کرده‌اند؛ سیره‌های پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم همه‌شان نقل کرده‌اند. از جمله ابن‌ابی‌الحدید معتزلی سنّی، در شرح نهج‌البلاغه‌ای که تألیف کرده، نقل می‌کند: □لَمّا مَرَضَ رَسولُ‌الله مَرَضَ الْمَوْت دَعا اُسامَةِبْنِ‌زِیْدبنِ‌حارِثَه ، وقتی رسول‌خدا صلی الله علیه و آله و سلم به بیماری‌یی مبتلا شد، بیماری‌یی که در اثر آن از دنیا رفتند، اُسامه پسر ‌زید‌بن‌حارثه را احضار کرد. فَقالَ السِر اِلی مَقتَلِ اَبیک فَاوتِع هُمُ الخَیل فَقَد وَلَّیتُکَ عَلی هذا الجَیش. پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم ، به اسامة‌بن زید فرمودند: به جبهه‌ای که پدر تو در آن شهید شد برو و لشگری را آماده کن و من تو را فرمانده‌ی این لشگر قرار دادم. پدر اسامه، ‌زید‌بن حارثه، دو سال قبل در جنگ موته، در همان جبهه‌ی جنگ با رُم، به شهادت رسید. ابن‌ابی‌الحدید ادامه می‌دهد و می‌گوید: فَلَم یَبْقَع اَحَدٌ مِنْ وُجُوهِ مُهاجِرینَ وَ الْاَنْصار اِلاّ کانَ فی ذلِکَ الجَیْش مِنْهُم اَبوبَکْر وَ عُمَر، پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم احدی از چهره های سرشناس مهاجر و انصار را باقی نمی گذارد، مگر اینکه آنها را در داخل این سپاه قرار می دهد و دستور می دهد همراه با این سپاه، به جبهه ی جنگ با رُم بروید؛ از جمله ی این چهره های سرشناس، ابوبکر و عمر بودند. □بعد نقل می کند: فَتَکَلَّمَ قَومٌ وَ قالوا یُستَعمَل هذا الغلام علی جُملَةِ مُهاجِرینَ وَ الْاَنْصار؟! گروهی شروع کردن به نق زدن؛ که این گروه هم معلوم است که چه کسانی این گروه، همان افرادی هستند، همان‌هایی هستند که پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم را خواندند و می دانند که پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم در آستانه ی رحلت هستند، در غدیرخم هم حدود هفتادروز قبل، رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم ، علیّ بن ابی طالب علیه السلام را به‌عنوان جانشین خودشان و زمامدار حکومت اسلامی پس از خودشان، معرّفی و نصب کرده است و اینها هم که به‌هیچ‌وجه تصمیم ندارند اجازه بدهند قدرت به علی علیه السلام برسد؛ حتّی پیمان نامه ای نوشتند و همه آن پیمان را امضاء کردند و آن پیمان‌نامه را در کعبه قرار دادند که به‌هیچ‌قیمت نگذاریم این کار انجام شود؛ حالا این افراد می فهمند که رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم چه کار می کند. □همه ی چهره های سرشناس مهاجر و انصار را که قرار گذاشتند که نگذارند قدرت به علیّ بن ابی طالب علیه السلام برسد و ممکن است مدّعی حکومت شوند، را دارند داخل سپاه اُسامه قرار می دهد و فرسنگ‌ها دورتر از مدینه می‌فرستد؛ تا بعد از اینکه پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم طیّ سه، چهار روز آینده از دنیا خواهند رفت، کسی نباشد که مزاحم انتقالِ قدرت به علیّ بن ابی طالب علیه السلام باشد؛ این یک نکته. ادامه دارد.. □○استاد مهدی طيب (١٦ اسفند ٨٦)○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

‍ □○دلایل صلح امام حسن علیه السلام (۵)○□ ⁉️ □فرماندهان سپاه امام مجتبی علیه السلام چه کسانی هستند؟ خیلی عجیب است. طبیعی است امام مجتبی علیه السلام در این سپاه به کسی اعتماد نمی کنند. حضرت سراغ چه کسی رفته اند؟ سراغ پسرعموی پدریشان، عُبید الله بن عبّاس رفته اند. این عُبید الله بن عبّاس چه کسی است؟ پدر دو شهید است. بُسرِ بنِ اَرطاط که مأمور معاویه بود، دو پسر عُبید الله بن عبّاس را کشت. بنابراین عبیدالله بن عبّاس غیر از نسبت فامیلی یی که با امام مجتبی علیه السلام دارد، با معاویه کینه ی خونی هم دارد. معاویه دو تا پسر او را کشته است. این شخص پدر شهید است و بُسرِ بنِ اَرطاط منصب او را غصب کرد. قائدتاً او نباید خودش را بفروشد. امام مجتبی علیه السلام او را فرمانده ی سپاه کردند و همراه سپاه هشت هزار نفره ای در شهر "مسکن"، به او گفتند: برو مقرّ فرماندهی ات را آنجا قرار بده و برای رفتن به جنگ با معاویه آماده شو. صبح شد. مردم منتظر شدند فرمانده ی لشکر بیاید؛ تا اقتدا کنند و نماز را بخوانند. اذان صبح را گفتند؛ خبری نشد. نیم ساعت گذشت؛ خبری نشد. یک ساعت گذشت؛ خبری نشد. مردم دیدند ای داد بی داد! نماز قضا می شود! لشکریان نماز صبحشان را خواندند. آمدند دنبال اینکه چه شد و چه بلایی به سر فرمانده آمد؟ داخل خیمه اش آمدند؛ دیدند هیچ خبری نیست. نیمه شب مأمور معاویه آمده است، این پدر شهید را که خون دو پسرش را خود معاویه ریخته بود؛ خود معاویه او را با یک میلیون درهم خرید و او به امام مجتبی عليه‌السلام خیانت کرد. خیلی عجیب است! فامیل امام مجتبی علیه السلام هست؛ شیعه ی امام مجتبی علیه السلام هست؛ فرزندکشتگی هم با معاویه دارد؛ امّا خودش را می فروشد! ☑️امام مجتبی علیه السلام در لشکرشان چه کسی را دارند؟ □یا کِندی؛ امام مجتبی علیه السلام کِندی را فرمانده کردند. گفتند برو در "انبار" و مقرّ فرماندهی ات را در آنجا مستقر کن. چهار هزار سپاهی هم در اختیار او قرار دادند. برای کِندی هم همین ماجرا تکرار شد. او هم با نصف این پول، یعنی با پانصد هزار درهم، شبانه خودش را به معاویه فروخت و رفت خود را در اختیار لشکر معاویه قرار داد. این سپاهی است که امام مجتبی علیه السلام دارند. □بعد هم مأمورها و عناصر ستون پنجم معاویه داخل سپاه امام مجتبی علیه السلام هر روز شایعه ی جدیدی پخش می کنند؛ که لشکر را سست کنند. شایعه ی اینکه امام مجتبی علیه السلام صلح با معاویه را پذیرفته اند و اصلاً جنگ منتفی است. این عزم نبرد را سست می کند. یا زمانی که خبر خیانت عبیدالله بن عبّاس شایع شد، روحیه ای در لشکر باقی نماند. به یک عدّه هم معاویه وعده ی مقام می داد؛ که اگر دور امام مجتبی علیه السلام را خالی کنید و قدرت دست من بیفتد، به شما مقاماتی می دهم. طبیعتاً این لشکر، لشکری نیست که امام مجتبی علیه السلام بتوانند با آن به جنگ بروند. این لشکر امام مجتبی علیه السلام است. ☑️اکنون ببینیم لشکر معاویه چگونه لشکری است؟ □ویژگی های معاویه و لشکریان او یک سپاه فرمان بردار مطیع. معاویه با مشکلاتی که در سپاه امام مجتبی علیه السلام است؛ یعنی اختلافاتی که وجود دارد؛ که یک عدّه شیعه اند؛ عدّه ای خوارجند؛ عدّه ی دیگری امویند و یک عدّه خودفروشند؛ اصلاً با این مشکلات روبرو نیست. اسلام از زبان معاویه به این مردم معرّفی شده است و همان اسلام اموی است و همه ی آنها هم کاملاً به معاویه خوش بینند. فرق است بین امام مجتبی علیه السلام و معاویه. معاویه قیافه ی کاملاً مقدّس مآبی بین مردم دارد. عرق خوری ها و فسق و فجورش را هم در کاخش انجام می دهد؛ امّا صورت ظاهر خودش را انسان بسیار متشرّعی نشان می دهد و خلیفه ی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم معرّفی کرده است. یک سپاه مطیع! مردم شام هم انسان های بسیار بی-شعور! یعنی زیرکی و ذکاوتی را که فریب کاری های معاویه را تشخیص دهند، اصلاً ندارند. ادامه دارد... □(استاد مهدی طیب)□ @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 7-9 آل عمران ، قسمت چهارم بخش ششم1⃣ ● بررسى سه جوابى كه به پرسش فوق داده شده و قابل بررسى است اينها پاسخهاى بيهوده اى است كه به اشكال ذكر شده ، داده اند، كه با كمترين نظر و دقت ، بيهودگى آن براى هركسى روشن مى شود، و آنچه كه شايستگى براى ايراد و بحث دارد جوابهاى سه گانه زير است : اول اينكه : كسى بگويد: خداى تعالى قرآن را مشتمل بر متشابهات كرد تا دلهاى مؤمنين را بيازمايد، و درجات تسليم آنان را معين سازد، و معلوم شود چه كسى تسليم گفتار خدا و مؤمن به گفته او است ، چه اينكه گفته او را بفهمد يا نفهمد، و چه كسى تنها تسليم آياتى است كه برايش قابل درك است ، زيرا اگر همه آيات قرآن صريح و روشن بود ايمان آوردن به آن جنبه خضوع در برابر خدا و تسليم در برابر رسولان خدا نمى داشت . ولى اين پاسخ درستى نيست ، براى اينكه خضوع يك نوع انفعال و تاثر قلبى است ، كه در فرد ضعيف ، آنجا كه در برابر فرد قوى قرار مى گيرد پيدا مى شود، و انسان در برابر چيزى خاضع مى شود كه يا به عظمت آن پى برده باشد، و يا عظمت آن ، درك او را عاجز ساخته باشد، نظير قدرت و عظمت غير متناهيه خداى سبحان ، و ساير صفاتش ، كه وقتى عقل با آنها روبرو مى شود عقب نشينى مى كند، زيرا احساس مى كند كه از احاطه به آنها عاجز است . و اما چيزهايى كه عقل آدمى اصلا آنها را درك نمى كند، و تنها باعث فريب خوردن آنان مى شود، يعنى باعث مى شود كه خيال كنند آنها را مى فهمند برخورد با اينگونه امور خضوع آور نيست ، و خضوع درآنها معنا ندارد، مانند آيات متشابهى كه عقل در فهم آن سرگردان است ، و خيال مى كند آنرا مى فهمد در حالى كه نمى فهمد. وجه دوم اينكه : گفته اند قرآن بدين جهت در بر دارنده آيات متشابه است كه تا عقل را به بحث و تفحص وا دارد و به اين وسيله عقلها ورزيده و زنده گردند، بديهى است كه اگر سر و كار عقول تنها با مطالب روشن باشد، و عامل فكر در آن مطالب بكار نيفتد، عقل مهمل و مهمل تر گشته و در آخر بوته مرده اى مى شود، و حال آنكه عقل عزيزترين قواى انسانى است ، كه بايد با ورزش دادن تربيتش كرد. اين وجه هم چنگى به دل نمى زند براى اينكه خداى تعالى آنقدر آيات آفاقى (در طبيعت ) و انفسى (در بدن انسان ) خلق كرده كه اگر انسانهاى امروز و فردا و ميليونها سال ديگر در آن دقت كنند به آخرين اسرارش ‍ نمى رسند. ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 88 #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

#آیت_الله_بهجت □در خلوتمان با خدا، تضرّعاتمان، توبه‌مان، نمازهایمان، عباداتمان، مخصوصاً دعای شریف «عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ» -اینها را بخوانیم- از خدا بخواهیم برساند صاحب کار را، با او باشیم. حالا اگر رساند که رساند؛ اگر نرساند، دور نرویم از او؛ از رضای او دور نرویم. @mohamad_hosein_tabatabaei

□○اگر مى‌خواهى نور اسفهبديّه را ببینی برخيز!○□ #علامه_طباطبایی(ره): □«از مرحوم آقا سيداحمد كربلائى رضوان‌الله‌عليه كه از شاگردان معروف و مبرّز مرحوم آخوند بوده‌اند نقل است كه فرموده‌اند: «روزى در جائى استراحت كرده بودم، كسى مرا بيدار كرد و گفت: اگر مى‌خواهى نور اسفهبديّه را تماشا كنى از جاى برخيز. □وقتى چشم گشودم ديدم نورى بى‌حدّ و اندازه، مشرق و مغرب عالم را فرا گرفته است»». □... به تعبیر علامه (ره) «اين همان مرحله تجلّى نفس است كه بدين صورت و به كيفيّت نور غير محدود مشاهده مى‌شود». □مشاهده این مقام، از بالاترین مقامات مکتب معرفةالنفس است. آن‌چنان که آیةالله سیدمحمدحسین طهرانی(ره) در وقت نقل این مطلب از مرحوم علامه طباطبایی(ره) می‌نویسد: «اللهم ارزقنا» □○مقدمه توحید علمی و عینی علامه سیدمحمدحسین طهرانی(ره)٬ به‌علاوه رسائل○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □اگر می فرمود: «بسم الله المنتقم»، این قرآن، بالذات نمی شد، قرآن بالعرض می شد. چون الله منتقم، وصف بالعرض در مقام فعل است، ولی فرمود: «بسم الله الرّحمن الرّحیم» معلوم می شود، موضوع اصلی قرآن کریم مربوط به ذات اقدس الهی و اسمای ذاتی حق متعال است.(۸۴) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □به خصوص وقتی «الله» با «رحمن»، با «رحیم»، موضوع شد، حالا پیرامون این موضوع بحث می کنیم؛ این «الله»، «الله» ای است که ستایش مخصوص می خواهد. پس بنابراین «اَلحَمدُ»، مطلقا متعلّق به اوست. امّا به چه جهت متعلّق به اوست؟ حمدِ همه متعلّق به اوست. هر کسی که حمدی می گوید متعلّق به اوست. هر زبانی تا بگوید: «شکر»، «ممنون» از آن اوست(۸۵) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □«الحمدلله»، الف و لامی که بر سر حمد در آمده برای بیان جنس حمد است. پس «الحمد» به نحو مطلق از آن اوست. حضرت استاد علامه حسن زاده آملی روحی فداه در این باره می فرمایند(۸۶) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □«کلمات مفرده ی مُحلّای به الف و لام در زبان عرب برای استغراق جنس و استیعاب جنس و توفّی و استیفای جنس است. مثلا «الحمدللّه» مفادش این است که ذات حمد و جنس حمد و حقیقت حمد بدون خروج یک فرد آن ، مر ذات خدای سبحان راست»(۸۷) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □چرا متعلّق به اوست؟ چون « رَبِّ العالَمین» است. چون ربّ همه هست. بلکه هر موجودی، حمد کرد در تحت تدبیر، حمد کرد، وقتی در تحت تدبیر، حمد کرد، در حقیقت حمد از مربوب نیست، از ربّ است، حمد از مالوه نیست بلکه برای اله است، در حقیقت از آن خودش است. به این جهت است، بعضی از ائمه در ادعیه به محضر حق متعال عرضه می دارند که، «بارالها، تو خودت، خودت را حمد کن» یا بعضی از بزرگان ظرافت به کار می آورند مثل جناب ابن ترکه در شرح «تمهیدالقواعد» و یا مثل جامی در شرح شان بر کتاب نحوی ابن حاجب می گوید : «الحمدلولیّه» وقتی می گویند: «الحمد»، مال اوست. گویا سوال می شود: کدام حمد؟ بعضی در پاسخ می گویند: «آن حمدی که خودت، خودت را میکنی، آن حمد مال تو است». و برخی میگویند: «ما که از عهده ی حمد تو بر نمی آییم.آن حمدی که ولیّت میکند مال تو است»(۸۸) @mohamad_hosein_tabatabaei

به دلیل ربط موضوعی و هم اتمام این مبحث از بیانات جناب استاد صمدی حفظه الله مطالبشون یکجا ارسال شد ، ان شاءالله عمری باشه از جلسات بعد مبحث ( ادب مع الله ) محضر دوستان فهیم ارائه میشه✋

🏴شهادت جانسوز حضرت امام حسن بن علی العسکری علهیما السلام را به محضر مبارک فرزند ایشان، حضرت امام عصر، مولانا حجة ابن الحسن ارواحنا لتراب مقدمه الفداء و تمامی شیعیان و محبان اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام تسلیت عرض می‌کنیم. ■●صلوات جناب محی الدین ابن عربی بر حضرت امام حسن عسکری صلوات الله علیه●■ ■صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و حَمَلةِ عَرشِهِ و جَمیعِ خَلقِه مِن أرضِهِ و سَمائِهِ علی البَحرِ الزّاخِرِ، زَینِ المَفاخِرِ، الشّاهِدِ لأربابِ الشُّهودِ، الحُجَّةِ علی ذَوی الجُحُودِ، مُعَرِّفِ حُدُودِ حقائِقِ الرَّبانیَّةِ، مُنَوِّعِ أجناسِ العالَمِ السُّبحانیّة، عَنقاء قاف القِدَم، العالی عَن مَرقاة الهِمَمِ، وِعاءِ الأمانةِ، مُحیط الإمامةِ، مَطلَع الأنوارِ المُصطَفَوی، الحَسَن بن علیِّ العَسکری، علیه صلوات الله المَلِکِ الأکْبَر @mohamad_hosein_tabatabaei

■●توصیه‌های امام حسن عسکری علیه السّلام به شیعیان●■ ●تقوای الهی ●تلاش و اجتهاد برای خدا ●ورع در دین ●راستگویی ●ادای امانت به کسی که شما را امین پنداشته، خواه انسان خوب و شایسته‌ای باشد، خواه فاجر. ●سجده‌های طولانی ●حسنِ همسایگی #رفتار_با_اهل_سایر_مذاهب: ●در نماز جماعت آنها شرکت کنید ●در تشییع جنازه‌های آنها حاضر شوید ●به عیادت بیمارهای آنها بروید ●حقّ آنها را ادا کنید. ... ■حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند: اگر یکی از شما دوستان و شیعیان من، در دین خودش ورع پیشه کند، اهل بی بندوباری، فسق و فجور و حرام‌خواری نباشد، راستگویی پیشه کند، امانت را ادا کند و با مردم خوش اخلاق باشد، دیگران می‌گویند: این را ببین، شیعه است و منِ امام عسکری خوشحال می‌شوم ... @mohamad_hosein_tabatabaei

■●توصيه های امام حسن عسكری عليه السلام به شيعيان●■ ■اوصيكم بتقوى الله، والورع في دينكم، والاجتهاد لله، وصدق الحديث واداء الأمانة الى من ائتمنكم من برّ أو فاجرٍ، وطول السجود وحسن الجوار، فبهذا جاء محمدٍ (صلى الله عليه وآله وسلم).. ■فإن الرجل منكم إذا ورع في دينه وصدق في حديثه، وأدّى الأمانة وحسّن خلقه مع الناس قيل: هذا شيعيّ فيسرّني ذلك. اتقوا الله وكونوا زيناً ولا تكونوا شيناً ، جرّوا الينا كل مودة، وادفعوا عنّا كل قبيح، فإنّه ما قيل فينا من حسن فنحن أهله، وما قيل فينا من سوء فما نحن كذلك، لنا حق في كتاب الله، وقرابة من رسول الله، وتطهير من الله لا يدّعيه أحد غيرنا إلاّ كذّاب، اكثروا ذكر الله وذكر الموت وتلاوة القرآن والصلاة على النبي (صلى الله عليه وآله وسلم)، فإن الصلاة على رسول الله عشر حسنات، احفظوا ما وصيتكم به واستودعكم الله، واقرأ عليكم السلام. @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 7-9 آل عمران ، قسمت چهارم بخش ششم2⃣ ●بررسى سه جوابى كه به پرسش فوق داده شده و قابل بررسى است و در كلام مجيدش هم به تفكر در آن آيات امر فرموده ، هم امر اجمالى كه فرموده (در آيات آفاق و انفس فكر كنيد)، و هم بطور تفصيل كه در مواردى خلقت آسمانها و زمين و كوهها و درختان و جنبندگان و انسان و اختلاف زبانهاى انسانها و الوان آنان را خاطرنشان ساخته است . و نيز سفارش فرموده تا در زمين سير نموده در احوال گذشتگان تفكر نمايند، و در آياتى بسيار تعقل و تفكر را ستوده ، و علم را مدح كرده ، پس ‍ ديگر احتياج نبود كه با مغلق گويى و آوردن متشابهات عقول را به تفكر وا دارد، و در عوض فهم و عقل مردم را دچار گمراهى سازد، و در نتيجه فهم ها و افكار بلغزد، و مذاهب مختلفى درست شود. وجه سوم اينكه : گفته اند انبيا (عليهم السلام ) مبعوث شده اند براى همه مردم ، و در بين مردم همه رقم افراد وجود دارد، هم انسان باهوش ، و هم كودن ، هم عالم و هم جاهل . ازسوى ديگر همه معارف در قياس با فهم مردم يكسان نيستند، و بعضى از معارف است كه نمى شود آن را با عبارتى روشن ادا كرد بطورى كه همه كس آنرا بفهمد، در امثال اين معارف بهتر آن است طورى ادا شود كه تنها خواص از مردم آنرا از راه كنايه وتعريض بفهمند، و بقيه مردم ماءمور شوند كه آن معارف را نفهميده بپذيرند، و به آن ايمان آورده ، علم آنرا به خدا واگذار كنند. اين وجه نيز درست نيست ، براى اينكه كتاب خدا همانطور كه آيات متشابه دارد، محكمات نيز دارد، محكماتى كه بايد معناى متشابهات را از آنها خواست و لازمه اين مطلب آنست كه در متشابهات مطلبى زايد بر آنچه محكمات از آنها در مى آورد نبوده باشد، آن وقت اين سؤال بى پاسخ مى ماند، كه پس چرا در كلام خدا آياتى متشابه گنجانده شده ، وقتى معانى آنها درمحكمات بوده ، ديگر چه حاجت به متشابهات بود؟. منشا اشتباه صاحبان اين قول اين است كه معانى را دو نوع متباين فرض ‍ كرده اند، يكى آن معانى كه در خور فهم مخاطبين از عامه و خاصه و تيزهوش و كودن است ، كه مدلول آيات محكمات است . دوم آن معانى كه سنخش طورى است كه جز خواص ، آن معانى را درك نمى كنند، ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 89 زيرا معارفى است بس بلند، و حكمتهايى است بسيار دقيق ، و نتيجه اين اشتباه و خلط اين است كه آيات متشابه رجوعى به محكمات نداشته باشد، با اينكه در سابق اثبات كرديم كه اين بر خلاف صريح آياتى است كه دلالت مى كند بر اينكه آيات قرآن يكديگر را تفسير مى كنند، و همچنين ادله ديگر. #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

‍ ‍ 🍀 #سخنی_پیرامون_خدیجه_کبری🍀 🍀ما در حق این بانوی بزرگوار کم‌ گذاشته ایم و به وظیفه‌مان در قبال حضرت خدیجه کبری خوب عمل نکرده ایم هرچند ایشان به حیث جایگاهی که دارند، ما هر چه کنیم حق ایشان ادا نمی‌شود. 🍀پیرامون حضرت خدیجه سلام الله علیها داریم که إنَّ بَطن اُمُّك کان للإمامة وعاء. بطن او ظرف امامت بود.‌ ایشان اولین بانویی است که به پیغمبر صلی الله علیه و آله ایمان آورد و جان و مالش را تقدیم ایشان کرد. عاشق حقیقی پیغمبر بود و در تمام سختی ها و آن هم در آن شرایط صدر اسلام در کنار پیغمبر حضور داشت و یار و یاور ایشان بود. 🍀در رحم مبارک ایشان، نطفه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها قرار گرفت؛ این مطلب، مطلب آسانی نیست! حضرت فاطمه زهرا لیلةالقدر است و هر رحمی قابلیت و لیاقت این را ندارد که فاطمه پرور باشد. این مطلب، نشان از افق وجودی اعلای حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها دارد. 🍀جناب عبدالمطلب، جناب ابوطالب و بانو خدیجه کبری، اینان همگی موحد بودند و هرگز مشرک نبودند و دامنشان به شرک آلوده نشده است. در زیارت وارث خطاب به مولایمان حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام داریم که أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُورا فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِهَا. حضرات اهل‌بیت علیهم السلام همگی در " أَصْلابِ شامِخَةِ " و " أَرْحَامِ مُطَهَّرَةِ " بودند. نمی‌شود که شخصی مشرک باشد و معصوم از او به عنوان رَحم مطهّره تعبیر کند لذا اینان همگی موحد و پاک بودند... #ح_م □○بازنشر به مناسبت سالروز ازدواج مبارک نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله با حضرت ام‌المؤمنین بانو خدیجه کبری سلام الله علیها○□

□○مشکل جامعه را عالمان شب زنده دار حل می کنند○□ □اگر خدا رحیم است که هست، خدای رحیم ترس ندارد؛ لذا امید را به خدا اسناد داد، ترس را به پایان کار خود اسناد داد: «یَحْذَرُ اْلآخِرَةَ»، یک؛ «وَ یَرْجُوا رَحْمَةَ رَبِّهِ»، دو. □آن وقت این شخص که قائم «آناء اللیل و النهار» است، او به همین عبادت اکتفا نمی‌کند. □در این دو نکته است: یکی اینکه این مردان الهی که اهل «ناشئه لیل» هستند، سعی می‌کنند که روز را با تحصیل علم بگذرانند، یک؛ و آنهایی هم که روز را به تحصیل علم می‌گذرانند، سعی می‌کنند که شب به «آناء اللیل» بپردازند، دو؛ «ساجِداً وَ قائِماً». □این‌‌چنین نیست که درس، بدون نماز شب به جایی برسد، یا نماز شبِ غیر عالِم بتواند همیشه کارساز باشد. □ممکن است کسی اهل نماز شب باشد، ولی سعی کند «گلیم خویش به در آورد ز آب»، مشکل خودش را بتواند حل کند، مشکل جامعه را نمی‌تواند حل کند. □مشکل جامعه را عالمان شب‌زنده‌دار حل می‌کنند؛ لذا مسأله شب ‌زنده‌داری را اول ذکر کرد، مسأله حوزه‌های علمیه و دانشگاه ­ها را بعد ذکر کرد، فرمود آن شب زنده‌داری و تحصیل روز، این ها جامعه را احیا می‌کند. □«قُلْ هَلْ یَسْتَوِی» این «قل»‌ها را که تکرار می‌کند، برای آن است که روشن کند این ها پیام الهی است که به وسیله پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به جامعه منتقل می‌شود... «قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذینَ لا یَعْلَمُونَ». □سخن در عبادت بود، باید بفرماید «هل یستوی العابد و غیر عابد»، «هل یستوی» نماز شب خوان و غیر نماز شب خوان؛ اما سخن از این است که «هل یستوی العالم و غیر عالم»؛ یعنی آن نماز شب در کنار این علم است، این علم در کنار آن نماز شب است. □○درس تفسیر #حضرت_آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی|سوره مبارکه «زمر»، آیات ۷ الی ۹○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○فرازهایی از خطبه امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام معروف به شقشقیه○□ □اَما وَالل‍هِ لَقَدْ تَقَمَّصَهَا ابْنُ اَبی قُحافَةَ (فی بعضُ النّسخ: فُلانٌ) وَ اِنَّهُ لَیعْلَمُ اَنَّ مَحَلّی مِنْها مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحی، ینْحَدِرُ عَنِّی السَّیلُ، وَ لایرْقی اِلَی الطَّیرُ. □هان! به خدا قسم ابوبكر پسر ابوقحافه (برخی نسخه‌ها: فلانی) جامه خلافت را پوشید در حالی كه می‌دانست جایگاه من در خلافت چون محور سنگ آسیا به آسیاست، سیل دانش از وجودم همچون سیل سرازیر می‌شود، و مرغ اندیشه به قلّه منزلتم نمی‌رسد. □فَسَدَلْتُ دُونَها ثَوْباً، وَطَوَیتُ عَنْها كَشْحاً، وَ طَفِقْتُ اَرْتَأی بَینَ اَنْ اَصُولَ بِید جَذّاءَ، اَوْ اَصْبِرَ عَلی طِخْیة عَمْیاءَ، یهْرَمُ فیهَا الْكَبیرُ، وَ یشیبُ فیهَا الصَّغیرُ، وَ یكْدَحُ فیها مُؤْمِنٌ حَتّی یلْقی رَبَّهُ! □اما از خلافت چشم پوشیدم، و روی از آن برتافتم، و عمیقاً اندیشه كردم كه با دست بریده و بدون یاور بجنگم، یا آن عرصه گاه ظلمت كور را تحمل نمایم، فضایی كه پیران در آن فرسوده، و كم سالان پیر، و مؤمن تا دیدار حق دچار مشقت می‌شود! □فَرَاَیتُ اَنَّ الصَّبْرَ عَلی هاتا اَحْجی، فَصَبَرْتُ وَ فِی الْعَینِ قَذًی، وَ فِی الْحَلْقِ شَجاً! □دیدم خویشتنداری در این امر عاقلانه‌تر است، پس صبر كردم در حالی كه گویی در دیده‌ام خاشاك بود، و غصه راه گلویم را بسته بود! □اَری تُراثی نَهْباً. حَتّی مَضَی الاَوَّلُ لِسَبیلِهِ، فَاَدْلی بِها اِلَی ابْنِ الْخَطّابِ بَعْدَهُ. [ثُمِّ تَمَثَّلَ بِقَوْلِ الاَعْشی:] □می دیدم كه میراثم به غارت می‌رود. تا نوبت اولی سپری شد و خلافت را پس از خود به پسر خطّاب واگذارد. [سپس امام علیه‌السلام وضع خود را به شعر شاعر عرب، اَعشی، مثل زد:] ○شَتّانَ ما یوْمی عَلی كُورِها ○وَ یوْمُ حَیانَ اَخی جابِر □ِ«چه تفاوت فاحشی است بین امروز من با این همه مشكلات، و روز حیان برادر جابر كه غرق خوشی است» □فَیا عَجَباً بَینا هُوَ یسْتَقیلُها فی حَیاتِهِ، اِذْ عَقَدَها لاِخَرَ بَعْدَ وَفاتِهِ. □شگفتا! اولی با اینكه در زمان حیاتش می‌خواست حكومت را واگذارد، ولی برای بعد از خود عقد خلافت را جهت دیگری بست. □لَشَدَّ ما تَشَطَّرا ضَرْعَیها! فَصَیرَها فی حَوْزَة خَشْناءَ، یغْلُظُ كَلْمُها، وَ یخْشُنُ مَسُّها، وَ یكْثُرُ الْعِثارُ فیها، وَ الْاِعْتِذارُ مِنْها. □چه سخت هر كدام به یكی از دو پستان حكومت چسبیدند! حكومت را به فضایی خشن كشانیده، و به كسی رسید كه كلامش درشت، و همراهی با او دشوار، و لغزشهایش فراوان، و معذرت خواهیش زیاد بود. □فَصاحِبُها كَراكِبِ الصَّعْبَةِ، اِنْ اَشْنَقَ لَها خَرَمَ، وَ اِنْ اَسْلَسَ لَها تَقَحَّمَ! □بودن با حكومت او كسی را می‌ماند كه بر شتر چموش سوار است، كه اگر مهارش را بكِشد بینی اش زخم شود، و اگر رهایش كند خود و راكب را به هلاكت اندازد! □فَمُنِی النَّاسُ لَعَمْرُ الل‍هِ بِخَبْطٍ وَ شِماس، وَ تَلَوُّنٍ وَ اعْتِراض. □به خدا قسم امت در زمان او دچار اشتباه و ناآرامی، و تلوّن مزاج و انحراف از راه خدا شدند. □فَصَبَرْتُ عَلی طُولِ الْمُدَّةِ، وَ شِدَّةِ الْمِحْنَةِ. حَتّی اِذا مَضی لِسَبیلِهِ، جَعَلَها فی جَماعَة زَعَمَ اَنِّی اَحَدُهُمْ. □آن مدت طولانی را نیز صبر كردم، و بار سنگین هر بلایی را به دوش كشیدم. تا زمان او هم سپری شد، و امر حكومت را به شورایی سپرد كه به گمانش من هم (با این منزلت) یكی از آنانم! □فَیالَلّهِ وَ لِلشُّوری! مَتَی اعْتَرَضَ الرَّیبُ فِی مَعَ الْاَوَّلِ مِنْهُمْ حَتّی صِرْتُ اُقْرَنُ اِلی هذِهِ النَّظائِرِ؟! □خداوندا چه شورایی! من چه زمانی در برابر اولین آنها در برتری و شایستگی مورد شك بودم كه امروز همپایه این اعضای شورا قرار گیرم؟! □لكِنّی اَسْفَفْتُ اِذْ اَسَفُّوا، وَ طِرْتُ اِذْ طارُوا. فَصَغی رَجُلٌ مِنْهُمْ لِضِغْنِهِ، وَ مالَ الاْخَرُ لِصِهْرِهِ، مَعَ هَن وَ هَن. □ولی (به خاطر احقاق حق) در نشیب و فراز شورا با آنان هماهنگ شدم، در آنجا یكی به خاطر كینه‌اش به من رأی نداد، و دیگری برای بیعت به دامادش تمایل كرد، و مسائلی دیگر كه ذكرش مناسب نیست. □اِلی اَنْ قامَ ثالِثُ الْقَوْمِ نافِجاً حِضْنَیهِ بَینَ نَثیلِهِ وَ مُعْتَلَفِهِ، وَ قامَ مَعَهُ بَنُو اَبیهِ یخْضِمُونَ مالَ الل‍هِ خِضْمَ الاِبِلِ نِبْتَةَ الرَّبیعِ، □تا سومی به حكومت رسید كه برنامه‌ای جز انباشتن شكم و تخلیه آن نداشت، و دودمان پدری او (بنی امیه) به همراهی او برخاستند و چون شتری كه گیاه تازه بهار را با ولع می‌خورد به غارت بیت المال دست زدند، □اِلی اَنِ انْتَكَثَ فَتْلُهُ، وَ اَجْهَزَ عَلَیهِ عَمَلُهُ، وَ كَبَتْ بِهِ بِطْنَتُهُ. □در نتیجه این اوضاع رشته‌اش پنبه شد، و اعمالش كار او را تمام ساخت، و شكمبارگی سرگونش نمود. □○خطبه ۳ نهج البلاغه○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□..کسى که طالب بصيرت باشد ، همواره در توبه است والا ديگر طالب بصيرت نخواهد بود. سخن گوارا و گران بهاى آقايم، استاد محمد حسن الهى (قدس سره) که فرمود: توبه حقيقى آن است که از خير و شرت انابه کنى. □من اندکى انديشيدم و سپس گفتم: " اما توبه از شر، حاجتى به بيان ندارد، و ليکن توبه از خير چيست؟" فرمود:" آنچه که ما ،آن را خير مى پنداريم،مانند نماز و روزه و قرائت قرآن و درس گفتن و تحقيقات درسى مان و امثال آن، اگر براستى، آن را مورد تامل قرار دهيم، در خواهيم يافت که همگى ناقص و غير کاملند، پس بر شخص بينا ، واجب است که از اين اعمال ناقص نيز توبه کند، و قصد نمايد که آنها را بر وجه کاملى که مقبول خداوند است به جاى آورد. □پس آنچه خير پنداريمش، در واقع خير نيست ، و خوشا به حال آن کس که بر توبه از آنچه که آن را خير مى پنداشته است توفيق يابد و به آنچه که خير حقيقى است بپردازد. □●رساله لقاءالله استاد علامه حسن زاده ی آملی●□ @mohamad_hosein_tabatabaei