□بحث روایتی سوره توحید□ #تفسیرالمیزان □و در كتاب #توحيد از #وهب بن وهب قرشى از امام #صادق (علیه السلام) از آباى گرامى اش (علیه السلام) روايت آورده كه اهل #بصره به #حسين بن على (علیه السلام) #نامه اى نوشته، و در آن از كلمه(#صمد) پرسيدند، حضرت در پاسخشان اين نامه را به ايشان نوشت: #بسم_الله_الرحمن_الرحيم اما بعد، مبادا در #قرآن كريم #خوض كنيد. و در آن #جدال راه نيندازيد، و بدون #علم و از روى #مظنه و #سليقه درباره آن چيزى مگوييد، كه از #جدم رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) شنيدم كه مى فرمود: كسى كه بدون #علم در باره قرآن سخن بگويد، #نشيمنگاه او پر از #آتش خواهد بود، و خداى سبحان #خودش كلمه (#صمد) را تفسير كرده، بعد از آنكه فرمود: (الله احد الله الصمد)، آن را با #دو آيه بعد تفسير نموده، فرمود: (لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد).(۴) @mohamad_hosein_tabatabaei

□سوره مسد□ #تفسیرالمیزان □اين سوره #تهديد_شديدى است به #ابولهب تهديدى است به #هلاكت خودش و عملش، تهديدى است به #آتش جهنم براى خودش و #همسرش. □اين سوره در #مكه نازل شده است. @mohamad_hosein_tabatabaei

□بیان آیه (۱) سوره مسد□ #تفسیرالمیزان □وجه اينكه در اين نفرين از ابولهب به #كنيه ياد شده #بعضى ها گفته اند: نام او همين #ابو_لهب بوده، هر چند كه به شكل #كنيه است. بعضى ديگر گفته اند كلمه (ابولهب) كنيه او  بوده و نامش #عبدالعزى بوده. بعضى ديگر گفته اند #عبد_مناف بوده. و از همه #اقوالى كه در پاسخ اين سؤال (چرا اسم او را نياورد) گفته شده: اين قول است كه خواسته است او را به #آتش نسبت دهد، چون ابولهب، اشعارى به #انتساب به #آتش دارد، وقتى مى گويند فلانى #ابوالخير است، #معنايش اين است كه: با #خير رابطه اى دارد، و همچنين #ابوالفضل و #ابوالشر، و چون در آيات بعد مى فرمايد:  (سيصلى نارا ذات لهب - به زودى در آتشى #زبانه_دار مى سوزد) از آن فهميده مى شود كه #معناى (تبت يدا ابى لهب ) هم اين است كه: از #كار افتاده باد دو دست مردى جهنمى، كه هميشه #ملازم با شعله و زبانه آن  است.(۱) @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️قال الصادق علیه السلام؛ #واعجب ممن یدعی العبودیه لله،کیف ینازعه فی مقدوراته،حاشا الراضین العارفین.... ▪️امام صادق(علیه السلام) فرمود: #عجب دارم از کسیکه دعوی بندگی کند،و اعتقاد و اذعان به این داشته باشد،و با وجود این اعتقاد،راضی به تقدیر الهی نباشد و با او در مقام منازعه باشد.۱ ▪️شرط عاشق آن است که محبوب هرچه دوست دارد او نیز دوست دارد،اگر همه بُعد و فراق بُوَد. غالبا محبوب بعد و فراق از آن خواهد تا از جفای او عاشق پناه به عشق برد. ▪️النار سوط یسوق اهل الله الی الله #آتش تازیانه ای است که اهل الله را بسوی خدا می راند. ▪️اما فراق را بعینه دوست ندارد،ولی از آن روی که محبوب دوست می دارد او هم دوست می دارد. کل یفعل محبوب،محبوب. #هرچه محبوب کند،محبوب است. ▪️مُحِب باید که فراق را از وصال دوست تر دارد و بُعدش خوشتر آید،چه بعدش مُقَرَّب تر از قُرب بود،و هجرش سودمند تر،زیرا در قرب و وصال به صفت و مراد اوست و در بُعد و فراق به صفت مراد محبوب. بیت: هجری که بود مراد محبوب از وصل هزار بار خوشتر. ▪️و اگر مُحبّی باشد که محبوب صفت او شده باشد،چون بُعد را دوست دارد،صفت محبوب را دوست داشته باشد،و این غایت وصل بُود در عین بُعد،و فهم هر کس اینجا راه نبرد...۲ ◾️۱- مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه،باب رضا، مولی عبدالرزاق گیلانی(قدس سره) ۲- لَمَعات،لمعه۲۲ مولانا فخرالدین عراقی(قدس سره) @mohamad_hosein_tabatabaei