🖤پارت دلی شهادت فرشید🖤 #فلش بک به گذشته (شب قبل از ماموریت :خونه) #فرشید داشتم کارهام و انجام میدادم. این ماموریت ،ماموریت خیلی سختی بود .برای همین رسول از دستم دلخور بود و میگفت نباید قبول میکردم، ولی دیگه نمیشدکنسل کرد. من خیلی وقته واسه این عملیات نقشه کشیدم. نگاهی به در بسته اتاق انداختم. طبق معمول وقای ناراحت میشه توی اتاقش میره و عین بچه ها قهر میکنه.داشتم ساکم وجمع میکردم. زیپ ساکم و که بستم  از اتاق زدم بیرون .اول رفتم سمت اتاق رسول در زدم وگفتم: آقا رسول نمیای خداحافظی ؟دارم میرم ها. صدایی به گوشم‌نخورد. بهش گفتم : باشه داداش خداحافظ. از خونه زدم بیرون و سوار ماشین شدم و به سمت‌سایت حرکت کردم .با رسیدن به سایت، از بچه ها خداحافظی کردم و بچه ها بااصرار من وراهی فرودگاه کردند .چشم چرخوندم تا شاید رسول رو ببینم ولی رسول نیومد.از کارش دلگیر شدم، ولی دیگه چه میشه کرد. بالاخره رسیدیم فرودگاه.از همدیگه خداحافظی کردیم. #راوی وراهی کشور ترکیه  میشود. باورش نمیشود که یک مشت بی غیرت ، باعث بشوند که زنان و کودکان  مورد ازار و اذیت قرار بگیرند واین باعث میشد که خشمش بیشتر شود واز شدت عصبانیت دستانش را مشت کرده وصورتش قرمز شود. وارد فردوگاه که میشود، حسین( یکی از همکارانش) را می‌بیند. سوئیچ وانت رامیگیرد و به سمت شهر کیلیس حرکت میکند. مقصدش شهر کیلیس هست . (نزدیک مرز سوریه.ودر جنوب مرکزی قرار دارد) قصد دارد تا تهرانی را پیدا کند(سوژه اصلی) فرشید در حال رانندگی وسط دشت های هموار منطقه بود. جی پی اس نشان میدهد که یک ساعت مانده تا به مقصدش برسد. طبق جی پی اس ماشین را حرکت می‌دهد و بالاخره بعد از یک ساعت به یک ساختمان میرسد که تهرانی درونش کارهایش را انجام میداد، رسید ماشین را  گوشه ایی از دشت رها میکند. وقتی پیاده میشود کش وقوسی به بدن خود میدهد و وسایل مورد نیاز خود را برمیدارد .اولین کاری که میکند، بیسیمش را وصل میکند تاباسایت ارتباط برقرار کند. از فاتح 3 به فاتح 1 صدام و دارین؟ صدای علی را از پشت بیسیم می‌شنود اره فرشید جان از اینکه صدای برادرش رو نشنیده دلگیر میشود، ولی بی خیال درحالی که دوربینش را به پیرهنش وصل میکند ادامه میدهد: +بچه ها اگه زنده برنگشتم حلالم کنید. آقا محمد ازتون یه درخواست دارم -چه درخواستی فرشیدجان؟ +اگه زنده برنگشتم مراقب رسول باشین. -اولا اینکه میری سالم برمیگردی غصه نخور خودت از رسول مراقبت میکنی با این حرف آقا محمد لبخندی روی لبش نقش میبندد. بعداز اینکه دوربینش را تنظیم کرد ،ادامه داد: +علی تصویر رو داری؟ _آره فرشید جان +خوبه پس من رفتم _به سلامت #رسول باهاش قهر کرده بودم. اره میدونم بچه بازی کردم ولی خیلی بی انصافی بود که تنهام بذاره و بره .ولی مطمئن بودم که برمیگرده. وقتی که رفت دیگه طاقت  نیاوردم  برای همین لباس پوشیدم و حرکت کردم به سمت سایت. وقتی رسیدم صدای فرشید تو سایت میپیچید. وقتی توماموریت فکرش پیش من بود خوشحال میشدم.  به طرف بچه هارفتم . همین که رسیدم دوربین رو که تنظیم کرد راه افتاد. میخواستم باهاش حرف بزنم ولی برگرده کلی باهاش حرف دارم که بزنم . #فرشید راه افتادم سمت ساختمون رفتم. وقتی یه دور کامل زدم ، همه جا رو خوب  نگاه کردم. دوتا در داشت‌ یکی جلو و یکی از پشت . سمت در رفتم ،که پشت بود.باز بود .وارد شدم.  چشمم به یه   پله خورد. از پله ها رفتم پایین. وقتی پله ها تموم شدبه یه اتاق رسیدم که درش قفل بود، قفل رو شکوندم و داخل شدم. کلی زن و بچه هایی بودند که گم شده بودند. ازپشت بیسیم به علی خبر دادم که حامد وخبرکنه. کمک کردم و همشون بیرون رفتن. منم رفتم بیرون. از پله ها که اومدم بالا  آقا محمد گفت: _فرشید کارت خوب بود حالابیا بیرون. چشمم به یه اتاق شیشه ایی افتاد گفتم: نه آقا هنوز یه کارمونده بیسیم و قطع کردم. در اتاق وبازکردم ولی انگار قفل بود .باتفنگم زدم شیشه رو شکوندمش. قشنگ خردشد. وارد که شدم جز یه میز و صندلی چیز دیگه ای نبود.میخواستم برگردم که محکم خوردم زمین .توحالت خواب و بیداری بودم، یکی دستام وگرفته بود و روی شیشه هاکشیده میشدم.چند ثانیه بعد دیگه هیچی نفهمیدم و سیاهی مطلق. #زمان حال #فرشید هیچی نمیفهمیدم .بالاخره بعد از چندبار پلک زدن چشام و باز کردم . میخواستم یه تکون بخورم که پاهام دردگرفت. یه نگاه بهش انداختم. پام به طرز بدی میسوخت. تازه به یاد اوردم که چرا اینجوری شدم.سری به اطراف تکون دادم و نگاهی به خودم امداختم.روی یه صندلی چرمی بسته شده بودم .دستام هم به میز بسته شده . از مچ دست با تسمه چرمی پهن ،پیچیده و ازشکاف هایی که به زیر میز وصل شده بودانگشت ها هم باتسمه نازک اینکار رو کرده بود .چقدر قشنگ کارش وانجام داده. برای همین نویسندگان:مهدیس/رقیه کپی ممنوع 🚫

بسم اللّه الرحمن الرحیم پارت :دلی قسمت:اول موضوع:شهادت بچه های سایت (به غیراز استادرسول) #زمان حال #راوی زل زده بود به قاب عکس دوستاش و اشک میریخت حالش خیلی بدبود این حال بدیش دست خودش نبود چندماهی گذشته بود ولی هنوز باورش نمیشد که رفیقاش برادراش همکاراش شهید شده بودند اون تنها مونده بود همینطوری که به عکس هازل زده بود اشک میریخت ولی یدفعه سکوتش به هق هق تبدیل شد و باخودش میگفت چرا من و تنها گذاشتین  چرا ولم کردید ای کاش پام پیچ نمیخورد ای کاش منم باهاتون شهید میشدم چی میشد من و باخودتون میبردید  دیگه گریه امونش رو بریده بود دیگه هم هق هق نمیکرد باصدای بلند گریه میکرد #رزا بعداز خوندن نماز ظهروعصر ازبیمارستان زدم بیرون شیفت هم تموم شده بود وحرکت کردم به سمت خونه همین که رسیدم وارد خونه شدم صدای گریه رسول رو شنیدم سریع رفتم سمت کابینت سرنگ و بایه آرامبخش برداشتم و آماده کردم و رفتم تواتاقش بااخم رفتم روبه روش نشستم و گفتم سلام بازمن نبودم وشما شروع کردین به گریه کردن؟ سرش و انداخت پایین و گفت به خدا دست خودم نبود زل زده بودم به قتب عکس هاشون گریم گرفت دوباره همونطوری نگاش کردم و گفتم پاشو برو بخواب بهت این آرامبخش رو بزنم تا آروم شی سرش رو اورد بالاو گفت نه نیازی نیست خوب میشم آقا رسول دفعه پیش هم همین وگفتی ولی تکرارشد پاشو باناراحتی بلندشدورفت وتختش دراز کشید همونطوری که کش انداختم دور دستش و دنبال رگش بودم ادامه دادم ببین رسول درسته که درکت نمیکنم ولی میدونم از دست دادن رفیق چجوریه منم وقتی دلم واسشون تنگ میشه حداقل واسشون چندصفحه قرآن میخونم و یادورکعت نماز میخونم بعدشم رسول هیچوقت از این بابت ناراحت نباش که چراباهاشون نرفتی اگه هم میرفتی شاید اونجا شهید نمیشدی پس هیچوقت غصه نخورکه چرا باهاشون نرفتی سرنگ رو که زدم کش رو هم ازدستش بازکردم وگفتم حالا آروم باش یکم استراحت کن وقتی بلندشدی بیشتر درموردش باهم صحبت میکنیم باشه چشم افرین پیشونیش روبوسیدم و پتوش روهم انداختم روش وازاتاقش خارج شدم #رسول نمیخواستم آرامبخش بزنه ولی اگه میگفتم نه خیلی ازدستم عصبی میشد برای همین بدون هیچ حرفی رفتم درازکشیدم روتخت شروع کرد به بستن کش و صحبت کردن واقعا حرف هاش آرامبخش بود وقتی سرنگ رو زد دستم یکم سوخت. ولی به روی خودم نیاوردم وقتی حرف هامونو زدیم ورفت تازه آرامبخش اثرکرد و چشام سنگین شد وخوابیدم #فلش بک به گذشته #رسول سرم تو مانیتور بود که یه دفعه دستی رو شونم حس کردم برگشتم دیدم فرشید برگشت گفت استاد رسول سرت اگه خلوته بیابریم فوتبال بازی کنیم اره سرم خلوته بریم پنج نفرمابودیم پنج نفرهم جور کردیم و شروع کردیم به بازی کردن نیمه اول که تموم شد رفتیم واسه نیمه دوم بازی داشت تموم میشد که پام پیچ خورد وافتادم بچه ها اومدم سمتم اقامحمد اومد جلو گفت خوبی رسول بله آقا فقط پام خیلی دردمیکنه خیلی خوب اشکال نداره آقامحمد کمکم کردکه بلند شم ،اقامحمد روبه بچه ها گفت که بازی. کردن بسه. دیگه برید سر کارهاتون. بچه هاهم یه چشم گفتن و رفتن ماهم رفتیم سمت بهداری عباس اقا طبق همیشه بامهربونی وبااون لبخندهمیشگیش ازمون استقبال کرد به اقارسول واقامحمد ازاین طرفا چیشده اقامحمدتمام ماجرا گفت عباس اقا اومد نزدیکم پام و بلند کردومعاینه کرد وگفت چیزی خاصی نیست دررفته یه چند روز تواتل بمونه وبایه حرکت پاموجاانداخت همینکه جاانداخت اخم بلندشد بعد اینکه جاانداخت رفت وسایل اتل رو برداشت اومد به سمتم درعین بستن اتل به من واقامحمد گفت یه چندروز باید استراحت کنه نباید به پاش فشار بیاره اتل و که بست حتی ماموریت هم نباید بره منم باتعجب گفتم عه عباس اقا ماموریت هاروکه نمیشه رفت من اگه نرم نمیشه که اقامحمددستشو گذاشت روشونم وگفت اقارسول شما اگرهم  نیای ماموریت مابه اینکه بشینی پشت مانیتور  بیشترنیازت داریم  تااینکه بیای ماموریت باناراحتی سرم و انداختم پایین وباشه ایی گفتم بعداینکه حرفامون تموم شد بلند شدیم رفتیم سراغ کارهامون بعدنیم ساعت رفتیم تواتاق اقامحمد جلسه داشتیم واسه امشب که ماموریت داشتیم ولی ناراحت بودم که بچه ها میرن ولی من نه........ ادامه دارد............ کپی ممنوع🚫