eitaa logo
سیدالعلماء
1.8هزار دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
737 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم «الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صنع صانع»¹ 🔹 مسائل مربوط به ادعیه در یک حساب بسیار ویژه و مهمی دارد. بعد از کریم که جنبه‌ی مافوق امور عادی دارد و الهی است، دعاهای ائمه از حضرت (علیه‌السلام) و سایر (علیهم‌السلام)، بهترین دلیل معرفتی برای اهل و و بشر است، به طوری‌که اگر کسانی که اصلاً ندارند یا دین اسلام ندارند، مضامین این ادعیه را بشنوند یا بخوانند یا بفهمند؛ بعید نیست که اسلام بیاورند و این معجزه‌ای است که خداوند پس از قرآن کریم برای بشریت قرار داده است. «الحمد الله الذی لیس لقضائه دافع و لا لعطائه مانع» ⏮ ابتدای دعای شریف عرفه از خداوند گفتگو می‌فرماید، (علیه‌السلام) در موقف بسیار لطیف و ملکوتی این را بدون این‌که از روی چیزی بیان کند، انشاء کرده است. انشای دعا مانند در می‌ماند؛ ما در نماز یک تکالیفی داریم مانند ، ، تکبیر، سوره‌ی مبارکه و یک سوره‌ی دیگر از قرآن، این‌ها همه تکالیفی است که از بزرگان بندگان خدا که این طرز عبادت آن‌هاست، پیروی می‌کنیم. اما ما در قنوت، دعوت‌ها و حاجات و مشکلات خودمان را با خداوند در میان می‌گذاریم و لذا انسان در نماز اجازه دارد که حاجات خودش را با خداوند در میان بگذارد. این بیان یک لطافتی می‌خواهد، یک وجدانی می‌خواهد ملکوتی و فرشته‌ای، که مانند عرض حاجات با خدا باشد، این را هر کسی ندارد؛ می‌تواند یک چیزی بخواهد که برایش سود نداشته باشد: خدایا به من صد و پنجاه سال بده!. خوب آیا این صد و پنجاه سال در عصر چه کسی واقع می‌شود، در حکومت چه کسانی واقع می‌شود، در معاشرت چه ملتی و خانواده‌ای واقع می‌شود، این‌ها را که عقلش نمی‌رسد و لذا می‌گوید: خدایا من صد و پنجاه سال از تو عمر می‌خواهم!. اگر همان موقع می‌دانست که این چه مشکلاتی ایجاد می‌کند، هیچ‌وقت نمی‌خواست. بنابراین دعا عبارت است از یک لطافت خاصی که برگرفته از کامل، کامل و کامل است. و حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) دارای این فضائل بود و مکانش هم که اشرف امکنه بود، وقتش هم اشرف ازمنه بود. شروع کرد به این قنوت، به این عبادت که دعا باشد. ☑ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی _____ ۱) [ ، دعای ] @seyedololama
سیدالعلماء
🏴 درک معنای بندگی با مشاهده‌ی اباعبدالله الحسین علیه‌السلام 🔺 این‌ها همه شب است؛ علیه‌السلام می‌فرماید: «اُثنی علی ‌الله أحسن الثّناء»؛ من آن‌طوری‌که از آن بهتر نشود و هم نتوانند خدا را بشناسند و را بکنند، من الآن آن‌جور خدا را می‌کنم. این است. معجزه‌ی است. معجزه‌ی است. منتهی چنین چیزی بحث نمی‌شود که با گفتارش معجزه کرد. یعنی جدّش را شرح کرد؛ «سَنُلقی علیک قولاً ثقیلاً»؛ ( :۵)، را کرد. یعنی من در حضور شما حاضران که می‌بینید در چه وضعی از قرار دارم، بالاترین تشکری را که فرشتگان بهشتی - که اصلاً به فکرشان رنجی نرسیده - اگر از خدا بکنند، من فوق آن خدا را شکر می‌کنم!. این است که شب عاشورا ملائکه متحیّر شدند که یعنی چه؟! ما نمی‌دانستیم! وقتی خدا فرمود: «اسجدوا لآدم»؛ ( :۳۴) نمی‌دانستیم یعنی چه؟ مگر کیست؟! مجسمه‌ی و که تلخیصش و است، با این بیان تفسیر شد. این است که بعضی از شارحین* بزرگوار می‌گویند: "أبا عبدالله" معنی دارد. تنها یک کُنْیه نیست که در برای هر کسی که یک فرزندی داشته باشد به اسم آن فرزند او را صدا می‌زنند. مثل ابوالحسن، ابوالقاسم، پدرقاسم، پدر حسن. بلکه "أبا عبدالله" یک معنایی دارد. یعنی اصلاً بشریت نمی‌دانست که خدا یعنی چه؟ اما اباعبدالله آن را تفسیر کرد: که ای مردم! همان‌طور که شما از درخت سیب و گلابی در بهترین نقاط جهان و خوش آب و هواترین جای جهان، از درخت‌های خدا بچینید؛ من همان‌گونه از نیزه و تیری که پرتاب می‌شود و به بدنم می‌خورد؛ همان را می‌چینم و شکرخدا را می‌کنم!. تیر که پرتاب می‌شود من به بدنم که می‌خورد همان را می‌برم که شما از یک سیب و گلابی می‌برید!.... *[  اثر مرحوم میرزا  ؛ (۱۲۷۳-۱۳۱۷ق)] ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🏴 رحلت جان‌گداز و جانسوز رحمة للعالمین، پیامبر عظیم الشأن اسلام، مولای خلائق اولین و آخرین، حضرت محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بر همگان تسلیت باد ▪️ بیان روایتی از صبر نبی مکرم اسلام حضرت محمد صلی الله علیه وآله در برابر مصائب( قسمت اول) 📕 در حدیث چهلم از که از بهترین و معتبرترین کتب است، آمده: «بسند المتصل الی الشیخ الاجل ابن قولولیه قمی بسنده عن حماد عن ابی عبدالله علیه‌السلام قال: لَمَّا أُسْرِيَ بِالنَّبِيِّ صلی الله علیه وآله إِلَى السَّمَاءِ»؛ وقتی‌که آن حضرت به مُشَرَّف شد که خودش یک بحث بسیار معنوی عجیبی در دارد. عروج به عوالم و بالای ملکوت و و و این‌ها که خودش اصلاً علمی است و افرادی‌که از این آب زلال چشیده‌اند، باید برای معراج توضیح بنویسند که اصلاً معراج است، معراج است، ائمه معراج است، یعنی چه؟ حالا آن وقتی‌که حضرت به معراج رفتند، به او از طرف پروردگار متعال گفته شد که خداوند تو را در سه چیز سنجش و اختبار و می‌کند!؛ «لِيَنْظُرَ كَيْفَ صَبْرُك»؛ تا ببیند تو را. «قال أُسَلِّمُ لِأَمْرِكَ يَا رَب"»، پیامبر عرض کرد: خدا من هر چه دارم مال توست، من تسلیم توام. «وَ لَا قُوَّةَ لِی عَلَى الصَّبْرِ إِلَّا بِك»؛ اما این صبرم را تو می‌دهی، نه این‌که من صبر داشته باشم. خب این سه چیز چیست؟ «فَمَا هُنَّ؟ قيلَ لَهُ: أَوَّلُهُنَّ الْجُوعُ»؛ اول گرسنگی کشیدن است. در چه بابی؟ «وَ الْأَثَرَةُ عَلَى نَفْسِكَ وَ عَلَى أَهْلِكَ»؛ ایثارگری. یک عده‌ای می‌شوند، گرسنه‌اند و تو لقمه دهان خودت و عزیزان و خانواده‌ات را به دهان آن‌ها می‌گذاری. به این می‌گویند: . عرض کرد: «قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ رَضِيتُ وَ سَلَّمْتُ»؛ قبول کردم. «وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ». «وَ أَمَّا الثَّانِيَةُ فَالتَّكْذِيبُ وَ الْخَوْفُ الشَّدِيدُ»؛ اما آن دومی این است که وقتی تو پیامبری خود را با و این‌ها بیان می‌کنی؛ یک و ترسی از طرف مخالفین بر تو پیدا می‌شود. از ناحیه‌ی مخالفت و و نشان دادن‌ها به راستی‌های تو و گفته‌های صحیح تو!. «وَ بَذْلُكَ مُهْجَتَكَ فِينا»؛ در این‌جا دیگر از خود خدا نقل شده. این جانت را، عزیزت را، هر چه هست درباره‌ی من می‌دهی!، بر اهل محاربه پیدا می‌کنی. مالت، جانت، همه چیزت در معرض تلف شدن قرار می‌گیرد!. مجروح می‌شوی، خون‌آلود می‌شوی، شکستگی داری. «قَالَ قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ رَضِيتُ وَ سَلَّمْتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ»؛ از تو صبر برسد ان‌شاءالله صبر می‌کنم. ادامه دارد ... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
#نفاق 🔺 خطر نفاق؛ (۳) 🔺 پیدا کردن مؤثر واقعی در عالم! 🔹 ... در این ایام صحبت #علم است که علم امرو
🔺 خطر نفاق (۴) 🔺 تذکرات مولا امیرالمؤمنین علی صلوات‌الله‌علیه در هنگام نزول بلا به مردم 🔹 ... از شواهد این مسئله - که از غایت روشنیِ آن محتاج به شاهد هم نمی‌باشد- خطبه‌ی استسقای حضرت علیه‌السلام است. در خطبه ۱۴۳ صفحه ۴۲۳ (مرحوم ) حضرت می‌فرمایند:" ومِن خُطبَةٍ لَهُ علیه‌السلام فی الِاستِسقاء" باران در زمان حضرت علی علیه‌السلام نیامد؛ مسلَّم است نیامدن گاهی در نواحی‌ای مثل شمال کشور است که مقداری می‌توان با آن کنار آمد ولی در نواحی گرم‌سیر، باران نیامدن خیلی بدبختی می‌آورد؛ بی‌چاره می‌شوند، انسان‌ها بی‌چاره می‌شوند، کشت و زرع به هم می‌خورد. اصلاً دیگر جهنم می‌شود!. فرموده‌اند در که در این اوقات در یک جای واسعی مثل بیابان جمع بشوید، و از خداوند به وسیله‌ی و طلب باران، رفع این مشکل را بخواهید، در صورتی‌که‌ علم و علم حساب‌رسیِ هندسی به این‌جا نمی‌رسد؛ بله بعضی از دانشمندان مثل نویسنده‌ی هستند که تا اندازه‌ای معتقدند به این حرف‌ها که مثلاً او می‌گوید بعضی از در محلی مثل ، و نیاز می‌کنند که در پی آن کارهای آمیز می‌شود. در خارجی‌ها هم بعضی‌ها هستند که این تجارب را دارند، ولی معمولاً و این حرف‌ها را سرش نمی‌شود. خب می‌خواهند استسقاء کنند و از خدا باران بخواهند. حضرت این‌جا اول وقتی نماز خوانده شده، عرائضش را با خدا انجام نمی‌دهد، بلکه شروع می‌کند به صحبت کردن با و به ماها، به ما می‌دهد: «اَلا و انَّ الارضَ الَّتی تَحمِلُکُم و السَماءَ الَّتی تَظُلُّکُم مُطیعَتانِ لِربِّکُم»؛ این از موقعی‌که شما متولد شدید شما را حفظ کرده و این فضا و اين کرات و این و ، سایه به سر شما افکنده‌اند. اما "ألا" یعنی اطلاع پیدا کنید، بشوید، اسلام واقعی پیدا کنید!. مگر چه موضوعی است؟ می‌فرماید این‌ها بندگان خدا هستند، این‌ها در خداوند هستند. اگر ما در این عبارت کنیم و حساب کنیم هر که کدام از ما چند سالمان است، هر سال در ۳۶۵ روز، زمین گردش به دور خورشیدش را انجام داده و همچنین برای شما در هر شبانه‌روز هم یک حرکت چرخشی انجام داده و شب و روز را تولید کرده است. خوب من و شما یک ماشین حساب برداریم و این خدمت‌ها را حساب کنیم. حضرت می‌فرماید: این‌ها خدمت بوده و برای خاطر شما نبوده بلکه این‌ها دستور داشته‌اند. «ألا و انَّ الارضَ الَّتی تَحمِلُکُم و السَّماءَ الَّتی تَظُلُّکُم مُطیعَتانِ لِربِّکُم وما اَصبَحَتا تَجُودانِ لَکم بِبَرکتِهِما تَوجُّعاً لکم»؛ دل‌سوز شما نبودند که بخواهند شما را نگه‌داری کنند. «و لازُلفةً الیکم»؛ که بخواهند از شما دریافتی کنند، به شما طمعی نداشتند، نیازی به شما نداشتند، «ولا لِخَیرٍ تَرجُوانِه منکم»؛ پیش شما برای این‌ها خیری موجود نبوده که این‌ها به خاطر مزد و اجری به شما خدمت کنند. «ولکن اُمِرَتا بِمَنافِعِکم فاَطاعَتا»؛ زمین زیر پای شما که دارای حرکات مختلف از جمله حرکت وضعی و انتقالی است و فضایی که شما را احاطه کرده از هوا و اکسیژن و ابر و باران و باد و طوفان‌ها و هر چه که هست از بالا و پایین، این‌ها همه مأمور بودند. وقتی مأمور باشند بنابراین دیگر نباید از مأمور توقع داشته باشد؛ و دلش دیگر پیش مأمور نیست چون می‌داند که مأمور مطیع آمرش است. ادامه دارد ... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 صدق و دروغ بسم الله الرحمن الرحیم از ابتدای #تاریخ اول #اسلام که گروه #معاویه و وابستگانش #حکومت
⬆️ ص۲ این‌جا یک حدیثی نقل شده در رحمه‌الله که نشان می‌دهد که از معجزات اکرم صلی الله علیه وآله است یک وصیتی بوده که به جانشین خودش فرموده. حدیث بیست و نهم از از «معاویة بن عَمّار، قال: سَمعتُ اَباعبدِالله علیه‌السلام یقول» من شنیدم که حضرت علیه‌السلام فرمودند: «کانَ فی وصیَّةِ النّبیّ»؛ "کان" در جایی آوردن یعنی این برنامه بود. راه و رسم حضرت این بود که در وصیتش به حضرت علیه‌السلام می‌فرمود: «یا علیّ اُوصِیکَ فی نفسِک بِخصالٍ»؛ من چند و به تو توصیه و می‌کنم. «فَاحفَظها عَنّی»؛ این‌ها از من پیش تو و تو باید از آن‌ها نگه‌داری کنی. یعنی باید مُرّ آن را مو به مو عمل کنی. خوب این صفاتی که پیامبر اکرم به خودش می‌کند، چطوری است؟ و دستور می‌دهد که این‌ها را مواظب باش که هیچ موقع از آن‌ها خلاف نکنی. اگر تا این‌جایش را ما بشنویم، می‌گوییم: شاید وصیت حضرت شب نخوابی باشد، شاید همیشه نان جو خوردن باشد، یک کار مهمی باشد، یک بزرگی باشد که این‌طور حضرت فرمودند. بعد هم دعا کردند. «ثُمّ قال: اللّهمّ اَعِنهُ»؛ یعنی خدایا این چیزی که من دارم به این می‌گویم، چیز مهمی است تو هم کمکش کن و به او بده. خوب آدم می‌گوید این چه چیز مهمی است؟ «أمّا الاُولَی فَالصّدقُ»؛ اول وصیت من به تو سخن است. این از معجزات پیغمبر است که بعد از او این اسلام وارونه می‌شود و پایه‌ی آن هم دروغ‌گویان هستند!. خوب چهل نفر از بزرگان یک بیایند پیش یک شخصی، قسم یاد بکنند که روز قیامت است و کسی به او کاری ندارد و جلوی او را نمی‌گیرد که از او چیزی بخواهد یا چیزی بپرسد. پس معلوم می‌شود که پایه‌ی امت بر است و حضرت از دروغ می‌ترسد که این وارونه بشود، عکس و جابه‌جا بشود. پس این است که فرموده اولی آن‌ها است. الآن هم می‌شود همین حرف را زد: ای کسی که آمده‌ای و می‌خواهی در یا دیگری بشوی، راست بگو تو در چیست؟! می‌خواهی این مملکت به چه صورت در بیاید؟ طرح تو برای فردای مملکت چیست؟ می‌توانی این‌ها را جواب بگویی؟! خیلی مشکل است؛ چون آدم خودش را نشناخته، چطوری بگوید که دروغ نشود. معلوم می‌شود صدق و اول قدم امور مملکتی است، اول قدم مجالس شورا و این‌هاست، اولش این است: «فالصّدقُ»؛ بعد توضیح می‌دهند، می‌گویند این صدق یک‌وقت کسی نکند به معنی صدق در و در این چیزهاست؛ «و لایَخرُجَنَّ» نون تأکید، ادبیات خوانده‌اید همه‌ی شما ان‌شاءالله. «و لا یَخرُجنَّ مِن فیکَ کِذبَةٌ اَبداً»؛ هیچ‌وقت از دهان تو یک دروغ دیده و شنیده نشود. پس این یک است برای این‌که خیلی چیزها بود که در و در نزد و هست؛ مثلاً از همه چیز مهم‌تر است یا چیزهای دیگر. اما این مطلب را جلو کشیدن و بعد هم این‌طور تأکید کردن؛ این خبر از یک چیز مهمی در این مملکت اسلام می‌دهد که در اسلام، دین را به وسیله دروغ وارونه می‌کنند!. خب این دروغ را چطور اختراع کرده‌اند و در آورده‌اند که خلیفه‌ی مسلّّم آن‌ها هیچ‌گاه مورد سؤال و جواب در قیامت قرار نمی‌گیرد. هر چه کرد، کرد!. الآن ببینید خب همه‌ی دنیا دارند تماشا می‌کنند؛ این می‌گویند: ما مسئول خدا هستیم، یعنی و ، ما این‌هاییم، این‌ها دست ماست و اداره می‌شود، یعنی ما پیغمبریم. خب حالا هواپیماهای را خریده‌اند یا اجاره کرده‌اند یا هر چه؛ می‌فرستند ، ، ، ، هر جا شد، این‌ها را به خاک و خون می‌کشند. این غیر از به این مطلب است که روز قیامت هیچ حسابی نیست برای ما؟! چون ما جانشین پیغمبریم و ندارد کسی از ما سؤالی بکند!. «و لا یخرُجَنَّ من فیک»؛ از این دهانت یک دروغ در نیاید. ۹۴٫۱۱٫۱=۱۰ ۱۴۳۷ ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 به مناسبت معراج پيامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله وسلّم؛ ( ۱۷ المبارک ۱۲ ه‌ق) 🔹 در [ابتدای] ، حدیث چهلم، از که از بهترین و معتبرترین کتب است «بسند المتصل الی الشیخ الاجل ابن قولولیه قمی بسنده عن حماد عن ابی عبدالله علیه‌السلام قال: لَمَّا أُسْرِیَ بِالنَّبِیِّ صلی الله علیه وآله إِلَى السَّمَاءِ»؛ وقتی‌که آن حضرت به مشرَّف شد، که خودش یک بحث بسیار معنوی عجیبی در دارد. عروج به عوالم و بالای ملکوت و و و این‌ها که خودش اصلاً علمی است و افرادی‌که از این آب زلال چشیده‌اند، باید برای معراج توضیح بنویسند که اصلاً معراج است، معراج است، ائمه معراج است، یعنی چه؟ حالا آن وقتی‌که حضرت به معراج رفتند، به او از طرف پروردگار متعال گفته شد که: خداوند تو را در سه چیز سنجش و اختبار و می‌کند!؛ «لِيَنْظُرَ كَيْفَ صَبْرُك»؛ تا ببیند تو را. «قال: أُسَلِّمُ لِأَمْرِكَ يَا رَب»؛ پیامبر عرض کرد: خدا من هر چه دارم مال توست، من توام. «وَ لَا قُوَّةَ لِی عَلَى الصَّبْرِ إِلَّا بِك»؛ اما این صبرم را تو می‌دهی، نه این‌که من صبر داشته باشم. خب این سه چیز چیست؟ «فَمَا هُنَّ؟ قيلَ لَهُ: أَوَّلُهُنَّ الْجُوعُ»؛ اول گرسنگی کشیدن است. در چه بابی؟ «وَ الْأَثَرَةُ عَلَى نَفْسِكَ وَ عَلَى أَهْلِكَ»؛ ایثارگری. یک عده‌ای می‌شوند، گرسنه‌اند و تو لقمه‌ی دهان خودت و عزیزان و خانواده‌ات را به دهان آن‌ها می‌گذاری. به این می‌گویند: . عرض کرد: «قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ رَضِيتُ وَ سَلَّمْتُ»؛ قبول کردم. «وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ. وَ أَمَّا الثَّانِيَةُ فَالتَّكْذِيبُ وَ الْخَوْفُ الشَّدِيدُ»؛ اما آن دومی این است که وقتی تو پیامبریِ خود را با و این‌ها بیان می‌کنی؛ یک و ترسی از طرف مخالفین بر تو پیدا می‌شود. از ناحیه‌ی مخالفت و تکفیرگری و نشان دادن‌ها به راستی‌های تو و گفته‌های صحیح تو!. «وَ بَذْلُكَ مُهْجَتَكَ فِينا»؛ در این‌جا دیگر از خود خدا نقل شده. این جانت را، عزیزت را، هر چه هست درباره‌ی من می‌دهی!، بر اهل محاربه پیدا می‌کنی. مالت، جانت، همه چیزت در معرض تلف شدن قرار می‌گیرد!. مجروح می‌شوی، خون آلود می‌شوی، شکستگی داری. «قَالَ قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ رَضِيتُ وَ سَلَّمْتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ»؛ از تو صبر برسد ان‌شاءالله صبر می‌کنم. @seyedololama ص۱ ⬇️
🔺 خواهش‌های ویران‌گر نفس اماره 🔹 فرمودند که از و خواهش‌های درون بپرهیزید، همان‌طوری‌که دارید از دشمنان، خودتان را حفظ می‌کنید. معمولاً انسان در ، حیواناتی که از قبیل گزندگان هستند، از این پشه‌ای که انسان را می‌گزد تا بزرگ‌تر از این و در بیابان‌ها برای مسافران هستند، و بعد از پیدا شدن ، این لاستیک‌های ماشین‌ها، دشمن بشر شده است که وقتی‌که می‌ترکد یا عیبی پیدا می‌کند، یک‌مرتبه یک جاده تصادف می‌شود و مردم روی هم می‌غلتند و آن‌وقت باید آمبولانس خبر کرد و مأمورین تشریف بیاورند و جنازه و زخمی بردارند. روز به روز دشمنان عوض می‌شوند و به خود رنگ تازه می‌گیرند. هواپیما یک‌طور، قطار یک‌طور، زلزله‌ها هست، تازگی سیلاب‌ها هم آمده. بعضی‌های‌شان را نشان دادند که چقدر خطرناک‌اند، این‌ها دشمنان‌اند؛ ولی دشمن‌تر از همه‌ی این‌ها آن است که در خود است و می‌گوید: این کار را بکن، آن کار را بکن. این پست را بگیر، آن درآمد را راه بینداز، این‌طور غذا بخور، این‌طور بکن، این مهمانی‌های عجیب و غریب را راه بینداز، این عروسی گرفتن‌ها و عقدکنان‌ها را بالاتر از این که دیگران انجام می‌دهند، شما بکن و... . مرتباً خواهش روی خواهش، خواهش روی خواهش!. حضرت (علیه‌السلام) می‌فرماید: با خودت مانند دشمن رفتار کن. و حضرت (علیه‌السلام) در سوره‌ی مبارکه‌ی یوسف، آن بزرگوارِ عجیب و غریب که واقعاً خدا در بین خلقش بود و شد، چطور زندگی کرد و چطور این بشر حتی برادران خواب و زده‌اش را بیدار و هشیار کرد؛ فرمود که: «وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسی»؛ من خودم و خواهش‌های خودم را چندان باور ندارم که درست باشد مگر این‌که خداوند کمکم کند. «وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي»¹ ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ :۵۳] @seyedololama
بسم الله الرحمن الرحیم «الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صنع صانع»¹ 🔹 مسائل مربوط به ادعیه در یک حساب بسیار ویژه و مهمی دارد. بعد از کریم که جنبه‌ی مافوق امور عادی دارد و الهی است، دعاهای ائمه از حضرت (علیه‌السلام) و سایر (علیهم‌السلام)، بهترین دلیل معرفتی برای اهل و و بشر است، به طوری‌که اگر کسانی که اصلاً ندارند یا دین اسلام ندارند، مضامین این ادعیه را بشنوند یا بخوانند یا بفهمند؛ بعید نیست که اسلام بیاورند و این معجزه‌ای است که خداوند پس از قرآن کریم برای بشریت قرار داده است. «الحمد الله الذی لیس لقضائه دافع و لا لعطائه مانع» ⏮ ابتدای دعای شریف عرفه از خداوند گفتگو می‌فرماید، (علیه‌السلام) در موقف بسیار لطیف و ملکوتی این را بدون این‌که از روی چیزی بیان کند، انشاء کرده است. انشای دعا مانند در می‌ماند؛ ما در نماز یک تکالیفی داریم مانند ، ، تکبیر، سوره‌ی مبارکه و یک سوره‌ی دیگر از قرآن، این‌ها همه تکالیفی است که از بزرگان بندگان خدا که این طرز عبادت آن‌هاست، پیروی می‌کنیم. اما ما در قنوت، دعوت‌ها و حاجات و مشکلات خودمان را با خداوند در میان می‌گذاریم و لذا انسان در نماز اجازه دارد که حاجات خودش را با خداوند در میان بگذارد. این بیان یک لطافتی می‌خواهد، یک وجدانی می‌خواهد ملکوتی و فرشته‌ای، که مانند عرض حاجات با خدا باشد، این را هر کسی ندارد؛ می‌تواند یک چیزی بخواهد که برایش سود نداشته باشد: خدایا به من صد و پنجاه سال بده!. خوب آیا این صد و پنجاه سال در عصر چه کسی واقع می‌شود، در حکومت چه کسانی واقع می‌شود، در معاشرت چه ملتی و خانواده‌ای واقع می‌شود، این‌ها را که عقلش نمی‌رسد و لذا می‌گوید: خدایا من صد و پنجاه سال از تو عمر می‌خواهم!. اگر همان موقع می‌دانست که این چه مشکلاتی ایجاد می‌کند، هیچ‌وقت نمی‌خواست. بنابراین دعا عبارت است از یک لطافت خاصی که برگرفته از کامل، کامل و کامل است. و حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) دارای این فضائل بود و مکانش هم که اشرف امکنه بود، وقتش هم اشرف ازمنه بود. شروع کرد به این قنوت، به این عبادت که دعا باشد. ☑ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی _________ ۱) [ ، دعای ] @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 به مناسبت معراج پيامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلّم؛ ( ۱۷ المبارک ۱۲ ق) قسمت اول 🔹 در ، حدیث چهلم از که از بهترین و معتبرترین کتب است "بسند المتصل الی الشیخ الاجل ابن قولولیه قمی بسنده عن حماد عن ابی عبدالله علیه‌السلام قال: لَمَّا أُسْرِیَ بِالنَّبِیِّ صلی الله علیه وآله إِلَى السَّمَاءِ"؛ وقتی‌که آن حضرت به مشرَّف شد که خودش یک بحث بسیار معنوی عجیبی در دارد. عروج به عوالم و بالای ملکوت و و و این‌ها که خودش اصلاً علمی است و افرادی که از این آب زلال چشیده‌اند باید برای معراج توضیح بنویسند که اصلاً معراج است، معراج است، ائمه معراج است، یعنی چه؟ حالا آن وقتی که حضرت به معراج رفتند به او از طرف پروردگار متعال گفته شد که خداوند تو را در سه چیز سنجش و اختبار و می‌کند!؛ "لِيَنْظُرَ كَيْفَ صَبْرُك"؛ تا ببیند تو را. "قال: أُسَلِّمُ لِأَمْرِكَ يَا رَب"؛ پیامبر عرض کرد: خدا من هر چه دارم مال توست، من توام. "وَ لَا قُوَّةَ لِی عَلَى الصَّبْرِ إِلَّا بِك"؛ اما این صبرم را تو می‌دهی، نه این‌که من صبر داشته باشم. خب این سه چیز چیست؟ "فَمَا هُنَّ؟ 1⃣ قيلَ لَهُ: أَوَّلُهُنَّ الْجُوعُ"؛ اول گرسنگی کشیدن است. در چه بابی؟ "وَ الْأَثَرَةُ عَلَى نَفْسِكَ وَ عَلَى أَهْلِكَ"؛ ایثارگری. یک عده‌ای می‌شوند، گرسنه‌اند و تو لقمه دهان خودت و عزیزان و خانواده‌ات را به دهان آن‌ها می‌گذاری. به این می‌گویند: . عرض کرد: "قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ رَضِيتُ وَ سَلَّمْتُ"؛ قبول کردم. "وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ". 2⃣ "وَ أَمَّا الثَّانِيَةُ فَالتَّكْذِيبُ وَ الْخَوْفُ الشَّدِيدُ"؛ اما آن دومی این است که وقتی تو پیامبریِ خود را با و این‌ها بیان می‌کنی؛ یک و ترسی از طرف مخالفین بر تو پیدا می‌شود. از ناحیه‌ی مخالفت و تکفیرگری و نشان دادن‌ها به راستی‌های تو و گفته‌های صحیح تو!. "وَ بَذْلُكَ مُهْجَتَكَ فِينا"؛ در این‌جا دیگر از خود خدا نقل شده. این جانت را، عزیزت را، هر چه هست درباره من می‌دهی!، بر اهل محاربه پیدا می‌کنی. مالت، جانت، همه چیزت در معرض تلف شدن قرار می‌گیرد!. مجروح می‌شوی، خون آلود می‌شوی، شکستگی داری. "قَالَ قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ رَضِيتُ وَ سَلَّمْتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ"؛ از تو صبر برسد انشاءالله صبر می‌کنم. ادامه دارد... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 خواهش‌های ویران‌گر نفس اماره 🔹 فرمودند که از و خواهش‌های درون بپرهیزید، همان‌طوری‌که دارید از دشمنان، خودتان را حفظ می‌کنید. معمولاً انسان در ، حیواناتی که از قبیل گزندگان هستند، از این پشه‌ای که انسان را می‌گزد تا بزرگ‌تر از این و در بیابان‌ها برای مسافران هستند، و بعد از پیدا شدن ، این لاستیک‌های ماشین‌ها، دشمن بشر شده است که وقتی‌که می‌ترکد یا عیبی پیدا می‌کند، یک‌مرتبه یک جاده تصادف می‌شود و مردم روی هم می‌غلتند و آن‌وقت باید آمبولانس خبر کرد و مأمورین تشریف بیاورند و جنازه و زخمی بردارند. روز به روز دشمنان عوض می‌شوند و به خود رنگ تازه می‌گیرند. هواپیما یک‌طور، قطار یک‌طور، زلزله‌ها هست، تازگی سیلاب‌ها هم آمده. بعضی‌های‌شان را نشان دادند که چقدر خطرناک‌اند، این‌ها دشمنان‌اند؛ ولی دشمن‌تر از همه‌ی این‌ها آن است که در خود است و می‌گوید: این کار را بکن، آن کار را بکن. این پست را بگیر، آن درآمد را راه بینداز، این‌طور غذا بخور، این‌طور بکن، این مهمانی‌های عجیب و غریب را راه بینداز، این عروسی گرفتن‌ها و عقدکنان‌ها را بالاتر از این که دیگران انجام می‌دهند، شما بکن و... . مرتباً خواهش روی خواهش، خواهش روی خواهش!. حضرت (علیه‌السلام) می‌فرماید: با خودت مانند دشمن رفتار کن. و حضرت (علیه‌السلام) در سوره‌ی مبارکه‌ی یوسف، آن بزرگوارِ عجیب و غریب که واقعاً خدا در بین خلقش بود و شد، چطور زندگی کرد و چطور این بشر حتی برادران خواب و زده‌اش را بیدار و هشیار کرد؛ فرمود که: «وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسی»؛ من خودم و خواهش‌های خودم را چندان باور ندارم که درست باشد مگر این‌که خداوند کمکم کند. «وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي»¹ ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ :۵۳] @seyedololama
بسم الله الرحمن الرحیم «الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صنع صانع»¹ 🔹 مسائل مربوط به ادعیه در یک حساب بسیار ویژه و مهمی دارد. بعد از کریم که جنبه‌ی مافوق امور عادی دارد و الهی است، دعاهای ائمه از حضرت (علیه‌السلام) و سایر (علیهم‌السلام)، بهترین دلیل معرفتی برای اهل و و بشر است، به طوری‌که اگر کسانی که اصلاً ندارند یا دین اسلام ندارند، مضامین این ادعیه را بشنوند یا بخوانند یا بفهمند؛ بعید نیست که اسلام بیاورند و این معجزه‌ای است که خداوند پس از قرآن کریم برای بشریت قرار داده است. «الحمد الله الذی لیس لقضائه دافع و لا لعطائه مانع» ⏮ ابتدای دعای شریف عرفه از خداوند گفتگو می‌فرماید، (علیه‌السلام) در موقف بسیار لطیف و ملکوتی این را بدون این‌که از روی چیزی بیان کند، انشاء کرده است. انشای دعا مانند در می‌ماند؛ ما در نماز یک تکالیفی داریم مانند ، ، تکبیر، سوره‌ی مبارکه و یک سوره‌ی دیگر از قرآن، این‌ها همه تکالیفی است که از بزرگان بندگان خدا که این طرز عبادت آن‌هاست، پیروی می‌کنیم. اما ما در قنوت، دعوت‌ها و حاجات و مشکلات خودمان را با خداوند در میان می‌گذاریم و لذا انسان در نماز اجازه دارد که حاجات خودش را با خداوند در میان بگذارد. این بیان یک لطافتی می‌خواهد، یک وجدانی می‌خواهد ملکوتی و فرشته‌ای، که مانند عرض حاجات با خدا باشد، این را هر کسی ندارد؛ می‌تواند یک چیزی بخواهد که برایش سود نداشته باشد: خدایا به من صد و پنجاه سال بده!. خوب آیا این صد و پنجاه سال در عصر چه کسی واقع می‌شود، در حکومت چه کسانی واقع می‌شود، در معاشرت چه ملتی و خانواده‌ای واقع می‌شود، این‌ها را که عقلش نمی‌رسد و لذا می‌گوید: خدایا من صد و پنجاه سال از تو عمر می‌خواهم!. اگر همان موقع می‌دانست که این چه مشکلاتی ایجاد می‌کند، هیچ‌وقت نمی‌خواست. بنابراین دعا عبارت است از یک لطافت خاصی که برگرفته از کامل، کامل و کامل است. و حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) دارای این فضائل بود و مکانش هم که اشرف امکنه بود، وقتش هم اشرف ازمنه بود. شروع کرد به این قنوت، به این عبادت که دعا باشد. ☑ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی _____ ۱) [ ، دعای ] @seyedololama
🏴 رحلت جان‌گداز و جانسوز رحمة للعالمین، پیامبر عظیم الشأن اسلام، مولای خلائق اولین و آخرین، حضرت محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بر همگان تسلیت باد ▪️ بیان روایتی از صبر نبی مکرم اسلام حضرت محمد صلی الله علیه وآله در برابر مصائب( قسمت اول) 📕 در حدیث چهلم از که از بهترین و معتبرترین کتب است، آمده: «بسند المتصل الی الشیخ الاجل ابن قولولیه قمی بسنده عن حماد عن ابی عبدالله علیه‌السلام قال: لَمَّا أُسْرِيَ بِالنَّبِيِّ صلی الله علیه وآله إِلَى السَّمَاءِ»؛ وقتی‌که آن حضرت به مُشَرَّف شد که خودش یک بحث بسیار معنوی عجیبی در دارد. عروج به عوالم و بالای ملکوت و و و این‌ها که خودش اصلاً علمی است و افرادی‌که از این آب زلال چشیده‌اند، باید برای معراج توضیح بنویسند که اصلاً معراج است، معراج است، ائمه معراج است، یعنی چه؟ حالا آن وقتی‌که حضرت به معراج رفتند، به او از طرف پروردگار متعال گفته شد که خداوند تو را در سه چیز سنجش و اختبار و می‌کند!؛ «لِيَنْظُرَ كَيْفَ صَبْرُك»؛ تا ببیند تو را. «قال أُسَلِّمُ لِأَمْرِكَ يَا رَب"»، پیامبر عرض کرد: خدا من هر چه دارم مال توست، من تسلیم توام. «وَ لَا قُوَّةَ لِی عَلَى الصَّبْرِ إِلَّا بِك»؛ اما این صبرم را تو می‌دهی، نه این‌که من صبر داشته باشم. خب این سه چیز چیست؟ «فَمَا هُنَّ؟ قيلَ لَهُ: أَوَّلُهُنَّ الْجُوعُ»؛ اول گرسنگی کشیدن است. در چه بابی؟ «وَ الْأَثَرَةُ عَلَى نَفْسِكَ وَ عَلَى أَهْلِكَ»؛ ایثارگری. یک عده‌ای می‌شوند، گرسنه‌اند و تو لقمه دهان خودت و عزیزان و خانواده‌ات را به دهان آن‌ها می‌گذاری. به این می‌گویند: . عرض کرد: «قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ رَضِيتُ وَ سَلَّمْتُ»؛ قبول کردم. «وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ». «وَ أَمَّا الثَّانِيَةُ فَالتَّكْذِيبُ وَ الْخَوْفُ الشَّدِيدُ»؛ اما آن دومی این است که وقتی تو پیامبری خود را با و این‌ها بیان می‌کنی؛ یک و ترسی از طرف مخالفین بر تو پیدا می‌شود. از ناحیه‌ی مخالفت و و نشان دادن‌ها به راستی‌های تو و گفته‌های صحیح تو!. «وَ بَذْلُكَ مُهْجَتَكَ فِينا»؛ در این‌جا دیگر از خود خدا نقل شده. این جانت را، عزیزت را، هر چه هست درباره‌ی من می‌دهی!، بر اهل محاربه پیدا می‌کنی. مالت، جانت، همه چیزت در معرض تلف شدن قرار می‌گیرد!. مجروح می‌شوی، خون‌آلود می‌شوی، شکستگی داری. «قَالَ قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ رَضِيتُ وَ سَلَّمْتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ»؛ از تو صبر برسد ان‌شاءالله صبر می‌کنم. ادامه دارد ... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama