شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_سوم #قسمت_چهل_و_هشتم تا ساعتی از روز به خُرده کاریهای #خانه مشغول بودم و
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_سوم
#قسمت_چهل_و_نهم
لعیا از جا پرید و #دستپاچه سلام کرد و من که از ورود نا گهانی #پدر خشکم زده بود، به #سختی از روی مبل بلند شدم و پیش از آنکه چیزی بگویم، پدر به سمتم آمد و با فریادی که در گلو خفه کرده بود تا #نوریه نشنود، به سمتم خروشید: "من به تو نگفته بودم حواست به این پسره الدنگ باشه؟!!! نگفته بودم افسارش کن که رَم نکنه؟!!! بهت نگفته بودم #زنجیرش کن که هار نشه و پاچه نگیره؟!!! تو که نمیتونی جلوش رو بگیری، #غلط میکنی پاتو بذاری تو خونه من!"
و همچنان به #سمتم می آمد و من که از ترس، دوباره تمام بدنم به #لرزه افتاده و قلبم داشت از جا کنده میشد، با هر قدمی که پدر به #سمتم بر میداشت، قدمی عقب میرفتم و لعیا بیخبر از همه جا، مات و #متحیر مانده بود که پدر به یک قدمی ام رسید و پُتک #خشمش را بر سرم کوبید که فریاد زد: "کجاس این سگ هار؟!!!"
دیگر پشتم به #دیوار رسیده و جایی برای فرار نداشتم که در برابر چشمان پدر که از آتش #غضب به رنگ خون در آمده بود، به سختی زبانم را تکان دادم و گفتم: "رفته سرِ کار..."
که دست #سنگینش را بالای سرم بلند کرد تا به صورت #زرد از ضعف و ترسم بکوبد که لعیا با ناله نگرانش به کمکم آمد: "بابا... تو رو خدا... الهه باردار..." دست پُر چین و چروکش بالای سرم خشک شد و من دیگر فکر خودم نبودم و #دلواپس حال کودکم، تمام تن و بدنم از ترس میلرزید. همانطور که پشتم به دیوار چسبیده بود، به آرامی #لیز خوردم و پای دیوار روی زمین نشستم.
دیگر نمیفهمیدم لعیا با #گریه از پدر چه میخواهد و پدر در جوابش چه میگوید که کاسه سرم از #درد سر ریز شده و چشمانم دوباره سیاهی می رفت. از پس چشمان تیره و #تارم میدیدم که از خبر بارداری ام، مهر پدری اش قدری تکان خورده، ولی نه باز هم به #قدری که بر آتش #عشق نوریه سرپوش بگذارد که فقط از کتک زدنم صرفنظر کرد و همانطور که بالای سرم ایستاده بود، با خشمی خروشان، اتمامِ #حجت کرد:
"دیشب نیومدم سراغش، چون نمیخواستم نوریه #شک کنه! الانم به بهانه اومدم اینجا که چیزی نفهمه! خدا رو شکر کن که خونه نیس، وگرنه بلایی سرش می اُوردم که تا عمر داره #یادش نره! فقط اگه یه بار دیگه این #سگ وحشی، پاچه من و نوریه رو بگیره، هرچی دیدی از #چشم خودت دیدی! شیر فهم؟!!!"
و من فقط نگاهش میکردم و در #دلم تنها خدا را میخواندم که این #مهلکه هم به #خیر بگذرد و کودکم آسیبی نبیند که #بلاخره رهایم کرد و رفت. با رفتن پدر، بغضم ترکید و #سیلاب اشکم جاری شد که روزی دختر #نازدانه این خانه بودم و روی چشم مادر مهربانم جا خوش میکردم و حالا در این روزهای #حساس بارداری، به خاطر حضور نامادری نامهربانم، پدرم اینطور #تنم را میلرزاند.
#ادامه_دارد
✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_سوم #قسمت_هفتاد_و_هفتم حیرت زده از آشپزخانه بیرون آمدم و #مانده بودم چه
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_سوم
#قسمت_هفتاد_و_هشتم
پاکتهای میوه از دستش رها شد و قدمی را که #نوریه از وحشت به عقب کشیده بود، او به #سمتش برداشت و بر سرش فریاد کشید: "در و دیوار جهنم رو سرِت خراب شه!"
نوریه باور نمیکرد از زبان #مجید چه میشنود که به سمت من برگشت و مثل اینکه عقل از سرش پریده باشد، فقط گیج و گنگ نگاهم میکرد و من #احساس میکردم قلبم از حیرت آنچه میبیند و میشنود، از حرکت بازمانده و دیگر توان #تپیدن ندارد.
نه میتوانستم کاری بکنم، نه میشد حرفی بزنم که بدنم حتی رمق سرِ پا #ایستادن هم برایش نمانده بود و تنها محو غیرت جوشیده در چشمان مجید #نگاهش میکردم که آتش چشمانش از آذرخش #عشق و احساس درخشید و باز به سمت نوریه خروشید:
"این حرم رو ما با اشک چشممون ساختیم و دست کسی رو که دوباره بخواد به سمتش دراز شه، قطع میکنیم!"
و شاید نمیدید تا چه اندازه رنگ #زندگی از صورتم پریده و عزم کرده بود هر چه در این مدت از #مسلک شیطانی نوریه بر سینه اش #سنگینی میکرد، بر سرش آوار کند که بی هیچ پروایی #نوریه را زیر چکمه کلماتش لگدمال می کرد:
"بهت آدرس #غلط دادن! اونجایی که مغز امثال تو رو شستشو میدن و این #مزخرفات رو تو سرتون فرو میکنن، باید از بین بره! اون جایی که باید با خاک یکی شه، #اسرائیله! اونی که #دشمن اسلامه، #آمریکاست! اونوقت سرِ تو بچه #وهابی رو به این چیزها گرم میکنن، تا به جای اینکه با اسرائیل بجنگی، فکر منفجر کردن حرم مسلمونا باشی!"
#ادامه_دارد
✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_چهارم #قسمت_چهارم گفتم : "شرط میبندم به تو میره! حالا میگی نه، نگاه کن!"
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_چهارم
#قسمت_پنجم
برای من کافی نبود که من هنوز #امیدم را برای تسنن مجید از دست نداده و نمیتوانستم تصور کنم پاره تن خودم و #دست پرورده جسم و روحم، یک مسلمان سُنی نباشد که دیگر نتوانستم ناراحتی ام را #پنهان کنم و با حالتی مدعیانه نظر خودم را اعلام کردم: "ولی برای من خیلی مهمه که #دخترم سُنی باشه!"
حالا #نخستین باری بود که در برابر شوهر شیعه ام، حکم به ارجحیت #مذهب اهل تسنن می دادم و نمیدانستم چه واکنشی نشان میدهد که برای چند لحظه فقط نگاهم کرد و بعد با #متانت همیشگی اش سؤال کرد: "مگه شیعه بودن چه عیبی داره؟"
میخواستم شیرازه #استدلالم را محکم ببندم و قاطعانه وارد #بحث شوم که شاید خدا #امشب به برکت کودک معصومم، میخواست معجزه ای کند و نمیدانستم همین مکث کوتاهم، #دلش را میلرزاند که نگاهش پیش از دلش شکست و با غبار #غربتی که نفسش را گرفته بود، پرسید: "نکنه تو هم دیگه شیعه رو #قبول نداری؟ نکنه تو هم فکر میکنی شیعه..."
و نمیخواستم جمله اش را تمام کند که با #دلخوری کلامش را قطع کردم: "مجید! من چند بار گفتم حساب اهل سنت رو از #وهابیت جدا کن؟!!!"
حالا میفهمیدم که تفکر افراطی گری وهابیت نه تنها گردن #شیعه را به شمشیر #تکفیر میزند که گردن اهل سنت را هم به اتهام خواهد زد که مجید پس از بلایی که نوریه وهابی به سرش آورده بود، به کوچکترین #زمزمه من به ورطه شک می افتاد که شاید من هم میخواهم عقایدش را با چوب #تکفیر بکوبم.
حالا میفهمیدم توطئه وهابیت چه #موزیانه چیده شده که با یک شمشیر، گردن شیعه و سُنی را با هم میزند و چه حربه #کثیفی برای هلاکت امت اسلامی بود که مجید از شرمندگی قضاوت غیرمنصفانه اش، دستهایم را که از غصه به هم فشار میدادم، گرفت تا باور کنم چقدر خاطرم را میخواهد و با لحنی لبریز #ایمان، عذر خواست:
الهه جان! من #غلط بکنم حساب اهل سنت رو با این وهابیها یکی کنم! دیگه هرکسی که یه ذره عقل و #شعور داشته باشه و یکی دوبار اخبار رو ببینه، میفهمه که این تکفیریها اصلاً بویی از #مسلمونی نبردن! من از اینا متنفرم، ولی دارم با یه دختر سُنی زندگی میکنم و این دختر سُنی رو از همه #دنیا بیشتر دوست دارم! من فقط یه ذره ترسیدم، یعنی وقتی گفتی دلت میخواد #حوریه سُنی بشه، دلم ریخت پایین که چرا این حرف رو میزنی..."
امید داشتم #معجزه_ای رخ دهد که من هم با لحنی ملایمتر گفتم: "ببین مجید! هر کسی برای خودش یه نظری داره. خُب از نظر من مذهب تسنن از مذهب تشیع #کاملتره، اگه نظرم غیر از این بود که #شیعه میشدم." و میخواستم مباحثه مان بیشتر جنبه #عدل و انصاف بگیرد که با حالتی منطقی ادامه دادم: "خُب قطعاً به نظر تو هم مذهب تشیع کاملتره، وگرنه تا حالا سُنی شده بودی."
سپس به چشمانش که عمیقاً به #صورتم خیره مانده بود، چشم دوختم و با #روشن فکری سینه سپر کردم: "من قول میدم که اگه یه روز به این #نتیجه رسیدم که مذهب تشیع بهتره، #شیعه بشم! تو هم قول بده که اگه یه زمانی احساس کردی مذهب اهل سنت #بهتره، سُنی بشی!"
#ادامه_دارد
✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_پنجم (آخر) #قسمت_چهلم #ساعتی می شد که همین چند قدم را با بی قراری بالا و
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_پنجم (آخر)
#قسمت_چهل_و_یکم
عربها به یک زبان و #ایرانی_ها به کلامی دیگر به عشق برادر #امام_حسینی می خواندند. #مردها با هم یک دم گرفته و زن ها به شوری دیگر #عزاداری می کردند و می دیدم مست از قدح عشق حضرت اباالفضل #عاشقانه به سرو سینه می زنند و خیابان منتهی به حرمش را می بویند و می بوسند و می روند. گاهی ایرانی ها #دم می گرفتند: «ای اهل حرم میر و #علمدار نیامد...»
و گاهی #عراقی_ها سر میدادند: «یا عباس جيب المای لسکینه...» و می شنیدم صدای این همه #عاشق قد میکشد: «لبیک یا عباس...» که هنوز پس از ۱۴۰۰ سال از #شهادت حضرتش، ندای یاری خواهی اش را #صادقانه لبیک می گفتند که من هم کاسه صبرم سرریز شد و نمی توانستم با #هیچ نوحه ای هم نوا شوم و به نغمه قلب خودم گریه می کردم که نه #روضه_ای به خاطرم می آمد و نه شعری از بر بودم و تنها به ندای نگاهی که از سمت حرم #صدایم میکرد، پاسخ داده و #عاشقانه گریه می کردم.
دیگر مجید و آسید احمد و بقیه را از یاد برده و جدا افتادنم را #فراموش کرده بودم که من در میان این جمعیت دیگر غریبه نبودم و در محضر فرزند #رشید امام علی، آنچنان پرو بالی گشوده بودم که حالا بی نیاز از حرکت جمعیت با قدم هایی که از داغ تاول
آتش گرفته بود، به سمتش می رفتم و اگر #غلط نکنم او مرا به سوی خودش میکشید! چه منظره ای بود گنبد #طلایی_اش در میان دو گلدسته #رعنا که پیش چشمم شبیه دو دست بریده حضرتش در راه خدا و دفاع از پسر پیامبر می آمد.
ولی این #خشت و آهن و طلاکجا و دستان ماه بنی هاشم کجا که #شنیده بودم خداوند در #عوض دو دست بریده، به او دو بال عنایت فرموده تا در #بهشت پرواز نماید. هر چه به حرم نزدیک تر می شدیم، فشار جمعیت بیشتر می شد و تنها طنين «لبیک یا عباس!» بود که رعشه به تن زمین و آسمان می زد و دل مرا هم از جا میکند. حالا به نزدیکی #حرمش رسیده و دیگر نمی توانستیم قدمی پیش برویم که دور حرم، جمعیت انبوه مردان #تجمع کرده و راه بند آمده بود.
هنوز دو سه شب به اربعین مانده و تنها به هوای #شب_جمعه بود که جمعیت اینطور به صحن و سرای #کربلا سرازیر شده و برای زیارت اولیای #الهی سر از پا نمی شناختند. از این نقطه دیگر گنبد و گلدسته ها #پیدا نبود که تقریبا پای دیوارهای بلند و پر نقش و #نگار حرم ایستاده و تنها #سیل مردم را می دیدم.
ادامه دارد...
✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد
@shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊