💠 نشست جایگاه دولتمرد در نظریه اجتماعی "استیلا، بازار، امت" 🔹تاملی در نسبت دولت سازی و جامعه پردازی در فرآیند پنج مرحله ای انقلاب اسلامی ✅ جلسه اول 🎙ارائه: حجت الاسلام حسین مهدی زاده 📆 16 تیر 1401 کیفیت صوت: متوسط #نظریه_اجتماعی #استیلا #بازار #امت #طمع #ولاء #ولایت #دولتمرد #عشق #صوت #موسسه_فرهنگ_و_تمدن_توحیدی —---— 🇮🇷 کلام انقلابی | مرکز مطالعات و گفتمان سازی مکتب امام ره 🔗http://eitaa.com/joinchat/1921384452C9bef678243

💠 نشست دوم جایگاه دولتمرد در نظریه اجتماعی "استیلا، بازار، امت" 🔹تأملی در نسبت دولت سازی و جامعه پردازی در فرآیند پنج مرحله ای انقلاب اسلامی 🎙ارائه: حجت الاسلام حسین مهدی زاده 📆 23 تیر 1401 کیفیت صوت: متوسط #نظریه_اجتماعی #امت #ولاء #ولایت #دولتمرد #مسجد #هیئت #عشق #صوت #موسسه_فرهنگ_و_تمدن_توحیدی —---— 🇮🇷 کلام انقلابی | مرکز مطالعات و گفتمان سازی مکتب امام ره 🔗http://eitaa.com/joinchat/1921384452C9bef678243

🔰 خلاصه محتوای نشست جایگاه دولتمرد در نظریه اجتماعی "استیلا، بازار، امت" 🔸حجت الاسلام حسین مهدی زاده . جلسه اول| 16 تیر 1401 #نظریه_اجتماعی #استیلا #بازار #امت #طمع #ولاء #ولایت #دولتمرد #عشق #صوت #موسسه_فرهنگ_و_تمدن_توحیدی —---— 🇮🇷 کلام انقلابی | مرکز مطالعات و گفتمان سازی مکتب امام ره 🔗http://eitaa.com/joinchat/1921384452C9bef678243

1️⃣ از 3️⃣ انسان مدرن ذاتا خود را خود مختار و حاکم زندگی امروز و آینده بشر می داند و لذا به بهانه جنگ با #اسیتلاء ها، به جنگ با #ولایت ها هم میرود. ترجمه ای از این تفکر در جامعه شیعی نیز وجود دارد که متدین اصیل به آنها #شیعیان_سنی_مسلک و جریان تحصیل کرده مذهبی، آنها را #مسلمانان_مدرنیست می نامند. اما چرا؟ یکی از تفاوت های مهم شیعه با اهل سنت این است که در کنار کتاب دین به جریان پیوسته و مشخص امامت تا قیامت هم معتقد است که امروز زمانه امام دوازدهم آن است و دوران بی امامی نیست! متفکرین این گروه به اندیشمندان #عربِ_سنیِ_مدرن بسیار شبیه و در مراوده علمی یا کپی از روی دست آنها هستند. یعنی بدنبال دینی هستند که #متن باشد و #سرپرست نداشته باشد. تا با خلاقیت خودشان از روی آن #نسخه_عملیاتی بسازند! این مطلوب مشترک مدرنها و روشنفکری اهل سنت است. خاصیت این گروه این است که در مناسک فردی دینی متشرع هستند، اما در اجتماعیات، مدرن عمل می کنند و از هم زیستی اجتماعی با مومنین چندان لذتی نمی برند و در فضاهای #اسلام_مالی شده ای که برای خودشان اختراع کرده اند زندگی میکنند و نسخه اصول گرا و اصلاح طلب دارند. ⚠️این گروه از دهه شصت، مدام تاکید دارند که نقد درست امام(ره) بر جریان محدود و #کوته_بین #حجتیه را به کل جریان اصیل شیعه امامی و سبک خاص سیاست ورزی اصیل و تاریخی ایشان سرایت دهد و آنها را از میدان مدیریت شیعه و ایران بدر کند. اما اصل ماجرا چیست و چرا برچسب #حجتیه چنین کارکردی را برای ایشان دارد؟ و چرا ادعا میکنم که این برچسب به فقهای اجتماعی و متدین انقلابی نمی‌چسبد؟ 🆔 @social_theory

انسان مدرن ذاتا خود را خود مختار و حاکم زندگی امروز و آینده بشر می داند و لذا به بهانه جنگ با #اسیتلاء ها، به جنگ با #ولایت ها هم میرود. ترجمه ای از این تفکر در جامعه شیعی نیز وجود دارد که متدین اصیل به آنها #شیعیان_سنی_مسلک و جریان تحصیل کرده مذهبی، آنها را #مسلمانان_مدرنیست می نامند. اما چرا؟ یکی از تفاوت های مهم شیعه با اهل سنت این است که در کنار کتاب دین به جریان پیوسته و مشخص امامت تا قیامت هم معتقد است که امروز زمانه امام دوازدهم آن است و دوران بی امامی نیست! متفکرین این گروه به اندیشمندان #عربِ_سنیِ_مدرن بسیار شبیه و در مراوده علمی یا کپی از روی دست آنها هستند. یعنی بدنبال دینی هستند که #متن باشد و #سرپرست نداشته باشد، تا خودشان با خلاقیت خودشان از روی آن #نسخه_جدید بسازند! خاصیت این گروه این است که در مناسک فردی دینی متشرع هستند، اما در اجتماعیات، مدرن عمل می کنند و از هم زیستی اجتماعی با مومنین چندان لذتی نمی برند و در فضاهای #اسلام_مالی شده ای که برای خودشان اختراع کرده اند زندگی میکنند و نسخه اصول گرا و اصلاح طلب دارند. ⚠️این گروه از دهه شصت، مدام تاکید دارند که نقد درست امام(ره) بر جریان محدود و #کوته_بین #حجتیه یا همان #انجمن_ضد_بهائیت، را به کل جریان اصیل شیعه امامی و سبک خاص سیاست ورزی اصیل و تاریخی ایشان سرایت دهد و آنها را از میدان مدیریت شیعه و ایران بدر کند. اما اصل ماجرا چیست و چرا برچسب #حجتیه چنین کارکردی را برای ایشان دارد؟ و چرا ادعای ما این است که این برچسب به فقهای اجتماعی و متدین انقلابی نمی چسبد؟ 🆔 @social_theory

✅چرا حجتیه دیگر مساله کوچکی است و نباید آن را بزرگ کرد. 📝 حسین مهدیزاده 1️⃣ از 3️⃣ با غاز انحراف امت اسلامی از مسیر #ولایت و تلاش مجدد امامان شیعه برای ساختن یک جامعه برای تشیع، همواره ابزار اصلی حکمرانی امامان شیعه بر این جامعه، ابزارهای فرهنگی و اجتماعی بود چرا که شیعیان جامعه ای منتقد برای عامه جهان اسلام بودند که #خلافت را پذیرفته بودند. امامان شیعه این جامعه بسیار کوچک را با این ابزار به یک جامعه فعال بزرگ در ابتدای دوران غیبت تبدیل کردند. اگرچه از خلافت امیرالمومین(ع) تا امام رضا(ع) تا دوران آل بویه، تا صفویه تا امروز هر از گاهی ابزارهای سیاسی نیز به دست بزرگان شیعه می افتاده، اما این یک فرصت همیشگی نبود، به همین دلیل این شبهه که شیعه اساسا در #دوران_غیبت فقط حکمرانی فرهنگی را مشروع می داند یا اینکه اجازه دستیابی به ابزار سیاست را هم دارد یا نه، یک مساله الهیاتی -از کلام تا فقه- بوده و هست و تا غیبت امام دوازدهم به پایان نرسیده، باقی خواهد ماند. در ثانی، شیعه رقبا و معارضان سخت گیر و غالبا ظالمی دارد که بعد از هر بار که شیعه به قدرت سیاسی رسیده، چنان او را تحت فشار قرار داده که بعدا این شبهه پیش آمده که آیا درست بود یک مدت در سیاست دخالت کردیم؟ مثل همین تحریم های امروز که خیلی ها را به این فکر انداخته که شاید ما اصلا نباید تعارض مان با غرب را عیان می کردیم. یا مثلا در لبنان و بعد از شهادت عظیم سید حسن نصرالله این -گوهر تابناک تشیع- این شبهه مطرح است که آیا ما باید تا این حد رو در روی غرب می ایستادیم که سید و این شهدای بزرگ را از ما بگیرند؟! لذا این تجربه هزار و چهارصد ساله بعضی از علما را اساسا به این نکته متمایل کرد که به فکر حکمرانی فرهنگی و پذیرش امکان ناپذیر بودن رهایی از فشار سیاسی دشمنان باشند و آنها را به تئوری پردازی و فاصله گذاری با قدرت سیاسی در همه احوال وادار کرد و این گروه به یک جریان همیشگی در تشیع تبدیل شدند. اما در دوران جدید و مواجهه ایران شیعی -به عنوان مامن اصلی تشیع در هزار ساله اخیر- با مدرنیته یک #بحران_دو_وجهی بر سر راه شیعه و ایران قرار گرفت! از سویی سیاست بسیار پیچیده تر و ظریف تر و موثرتر شد و از سوی دیگر قرار گرفتن این قدرت سیاسی در اختیار #مدرنیته_ی_دین_ستیز، امکان بقای شیعه با اتکای به حکمرانی فرهنگیِ بدون قدرت سیاسی را غیر ممکن کرد. شرایط بسیار سختی بود! جغرافیای اسلامی کاملا متلاشی و بی معنا شده بود و سیاست مداران به دنبال فرنگی و فرنگی مآبی می رفتند و منورالفکرها را بر علمای دین ترجیح می دادند و مردم هم که «بملوکهم اشبه، من آبائهم»! یک نمونه، ساخت بهائیت به عنوان یک فرقه دست ساز در خدمت استعمار که هم شعار عدالتخواهی و اصلاحات دینی در داخل تشیع را مصادره کرده بود و هم کاندیدای اصلی برای ساخت اسرائیل بود (آن زمانها هنوز یهودی ها کاندیدا نشده بودند.) تماشای دست باز استعمار برای ساختن چنین فرقه های انحرافی مهلکی واقعا علما و شیعیان غیور را به تکاپو انداخت. ابتدا یک عده ای از علما، تمرکزشان بر روی مبارزه با بهائیت قرار گرفت. همین جا هم هر دو گروه شیعه حاضر بودند! یعنی هم شیعیان طرفدار مبارزه صرفا فرهنگی و هم شیعیانی که با قدرت سیاسی نیز با آنها مبارزه می کردند. انجمن ضد بهائیت گروهی از شیعیان بودند که مبارزه سیاسی و فرهنگی را با هم دنبال می کردند اما ایده مرکزی شان این بود که ما باید برای مبارزه با بهائیت، سازمانی عین سازمان بهائیت تاسیس کنیم! یعنی با همان سلسله مراتب و به خیال خودشان جلوی هر خاکریز آنها یک خاکریز بزنند! به همین دلیل هم بعد از چند دهه کار مبارزاتی، خیلی ها از بیرون که آنها را نگاه می کردند می گفتن که پس چرا شما هم عین بهائی ها هستید؟! نکند شما هم یک نوع بهائیت هستند؟! بهائی ها مبارزه مخفی و زیرزمینی سیاسی می کردند، از طریق فتح بازارها و مدارج علوم سودآور مثل پزشکی و مهندسی، قدرت اجتماعی درست می کردند و بروز اجتماعی شان اصلاح طلبی فرهنگی بود. انجمن ضد بهائیت یا همان انجمن حجتیه هم به همین شکل درآمد! آدمهای آشنا با این انجمن می توانند شهادت بدهند که درست می گویم یا نه! اما این تنها ایده در میان جریان تشیع نبود... ادامه دارد... قسمت دوم | قسمت سوم 🆔 @social_theory