🌊عظمت مقام جایگاه حضرت محمد صلی الله علیه و آله _نگاهی بر سیره و صفات و عظمت نفس حضرت رسول _حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ محمد حسن وکیلی ☑️@ostad_vakili

🎙گفتگو با موضوع «ولایت، عنصر اصلی انسجام» _گفتگوی دکتر وحید یامین پور و حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ محمد حسن وکیلی ⏱امشب، ساعت ۲۲ شبکه افق سیما @ostad_vakili

بسم الله الرحمن الرحیم باطن قرآن و اهل بیت علیهم‌السّلام یکی است. یک واقعیت در عالم بالا هست که وقتی تنزّل می‌کند، یک مظهر آن اهل بیت و مظهر دیگر آن قرآن کریم می‌شود. در این عالم مسلماً امام علیه‌السّلام‌ از این قرآنِ نوشته شده روی کاغذ اشرفند؛ و محتوای قرآن همان سیره و رفتار اهل بیت علیهم‌السّلام، و روح قرآن تجلّی اخلاقیات امام است. لذا در عالم تکوین، حقیقت اهل بیت و قرآن دو تا نیست. اگر ظاهر آن را ببینیم اهل بیت علیهم‌السّلام مسلماً از قرآن شریف‌ترند و عمل بر قرآن یعنی عمل بر آنچه ارادۀ قلب پیامبر صلوات الله علیه‌ و اهل بیت آن حضرت است. #طرائف #دروس_حوزوی_استاد_وکیلی https://eitaa.com/taraef110

ثقل اکبر گفتن به قرآن کریم از باب رعایت ادب است، چرا که در عالم تشریع قوام نبوت به قرآن است و عترت آن حضرت وصی ایشان حساب می‌شوند و از حیث سندیت قانونی، اهل بیت ثقل اصغر و قرآن کریم ثقل اکبر می‌شود. شکایت رسول الله صلّی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلّم از مهجوریت قرآن، شکایت از عمل نکردن به قرآن است نه مهجوریت کاغذ قرآن کریم. و عمل به قرآن یعنی پیروی از پیامبر و اهل بیت علیهم‌السّلام. لذا عمل به قرآن چیزی به جز اقتدا به امام نیست و اصلاً‌ دو گانگی بین این دو وجود ندارد؛ چرا که امام مظهر انسانیِ زنده و ناطق قرآن است و قرآن، مکتوب و نوشته شدۀ آن حقیقت است. جدا از اینکه در روایات می‌بینیم که رسول الله از امت خود بخاطر رفتارشان با اهل بیت علیهم‌السّلام نیز شکایت می‌کنند. #طرائف #دروس_حوزوی_استاد_وکیلی https://eitaa.com/taraef110

﷽ ╭┅──────┅╮ ✾ #جلسه ۱۷ ✾ ╰┅──────┅╯ 📌 ادامه‌ی بخش چهارمین| سفر سوم حضرت علامه طهرانی رحمه‌الله علیه به اعتاب عالیات ✅ اندر احوالات مرحوم سیدهاشم حداد ✅ وصال حق ز خلقیت جدایی‌ست. ✅ حقیقت فنا چیست؟ ✅ چندی از نصایح مرحوم حداد ✅ عوارض عصبانیت و غضب ✅ از کار فرد عصبانی شویم نه از خود او ✅ فرار از مردم برای مردم یا برای خود؟ ✅ اقسام خاطرات ✅ امکان تبدیل سیئات به حسنات ✅ شرط توسل به اهل بیت علیهم‌السلام #شرح_کتاب_روح_مجرد #روح_مجرد #استادوکیلی https://eitaa.com/taraef110

⭕️استاد وکیلی؛معرفت شناسی (28) 💠دفع شبهات معرفت شناسی با توجه به بحث یقین 🔶انسان فطرتا چیزی را که یقینی است مطابق با نفس الامر می داند و اگر آن یقین زایل شود میگوید جهل مرکب بــود ولی اگر یقین زایل نشــد و فهمید که زایل شدنی نیست میگوید عین واقع است و دیگر احتمــال جهل مرکب هــم نمیدهد؛ یعنی ما همواره علم بودن علم را قائم به امری درونی دانسته و آن را از درون احراز میکنیم و از این جهت نیازی به امر بیرونی نداریم. 🔸با توجه به توضیحات داده شده؛ شبهات معرفت شناســی، شــبهه در برابــر بدیهــه اســت. معرفت، شــناخت و علــم چیــزی جز یقین پایدار نیســت و انســان وقتی میگویــد چیزی را میفهمم و میشناسم چیزی ورای اینکه یقین کرده و میداند یقینش پایدار اســت، در دســت ندارد. پس امکان شــناخت و معرفت یعنی مکان یقین پایدار و اثبات امکان و تحقق یقین های پایدار، مسئله ای آسان و تقریبا بدیهــی اســت کــه کتــاب برهــان متکفــل آن اســت. ☑️تعریف و تبیین منطق دانان ما ریشــۀ شــبهات معرفت شناســی را می خشــکاند. 🔷اینطور نیست که شبهات معرفت شناسی تازه متولد شــده و مطالبــی جدید باشــد که حکیمــان و منطق دانان پیشــین، از آن آگاه نشــده باشــند و این بحث به تازگی از غرب وارد جهان اســلام شــده باشــد. تمــام شــبهات از وقتی شــروع میشــود که مــا از تعریف مرحــوم خواجه و قطب الدین رازی و ... اســتفاده کنیم، معیار ارزش یقیــن را مطابقــت بــا واقع بدانیم و دقــت نکنیم که راه احــراز تطابق و عــدم تطابــق بــا واقع، درون انســان اســت. 🔹همین تعبیــر ((مطابقت با نفس الامــر)) منشــأ شــبهات و توهمــات عدهای چــون مرحــوم میرزای اصفهانــی و شــکاکان غربی شــده اســت. این گــروه عقیده داشــتند کــه اگر قــرار بر مطابقت با نفس الامر باشــد، ما نمیتوانیــم نفس الامر را پیدا کنیم. در نتیجه هیچگاه به ((یقین بالمعنی األخص))دسترســی نداریم و ((یقین بالمعنی الاعم)) نیز قابل اعتماد نیست. 📚معرفت شناسی ص 84 و 85 #معرفت_شناسی #طرائف #دروس_حوزوی_استاد_وکیلی https://eitaa.com/taraef110

✨ موضوع له مرکب از معنای اسمی و حرفی چگونه امکان پذیر است؟(31) 💠 « وضع المبهمات » (۲) 🔹 إن النحاة قرروا فی مثل «هذا» أنه مرکب لمعنی اسمی و معنی حرفی و هو الاشارة.(۱) و الاشارة معناه ایجادی. فقالوا: فی «هذا» معنی الفعل أی اشیر و بذلک یقع متعلقا للظرف و عاملا فی الحال. 🔅 و الخصوصیة ناشئة من هذا الفعل أی الاشارة لا من لفظ «هذا» حتی یقال بوضعه للمعنی الخاص. فحال «هذا» حال«الرجل» الذی یکون اللام فیه للعهد الذهنی لما فیه من الدلالة علی الجزئی بتعدد الدال و المدلول. ف‍«رجل» دال علی الطبیعة و « اللام» حرف ایجادی له عمل الاشارة فیصرف المخاطب الی المصداق المعلوم عنده و المعهود لدیه من قبل. إلا أن «هذا» فیه کلا الوجهین المعنی الاسمی و الحرفی الایجادی. ♻️ و لیحمل علی هذا البیان کلام القدماء حیث قالوا إن المعارف ما عدا الاعلام الشخصیة موضوعة لمعنی عام لتستعمل فی الخاص.(۲) و إلا فظاهر کلامهم واضح الاستلزام لمجازیتها دائما فلم یکن مرادهم تغایر الموضوع له و المستعمل فیه. بل الاستعمال فیها کما قرر المحقق الخراسانی یکون فی العام إلا أن ذلک العام - و هو الاشارة و التخاطب فیما مثل به من هذا و ضمیر المخاطب - لا یتحقق إلا متوجها إلی الخاص(۳) 🏷 (۱) شرح کافیة ابن الحاجب ، ج۳ ، ص۷۴ 🏷 (۲) نفس المصدر ، ج۳، ص۳۱۶ 🏷 (۳) کفایة الاصول، ص۱۳ 📚رسالة فی الوضع و اقسام الکلمة و الکلام، الصفحة ۹۰ (مع تصرف یسیر) #رسالة_الوضع #طرائف #دروس_حوزوی_استاد_وکیلی https://eitaa.com/taraef110