#وا کنی در کوههای #کافرسر
✅سلام
#وا و #کما دو گیاه صحرایی مورد علاقه چارپایان اه،
گیاه وا در بلندای بعضی از کو هها در میا،
بچینش همینجور راحِت نیه ، بایِد پات کالچام (نوعی کفش محکم ) دَکُنی، بشی صحرا.
اگر خواسته بُم گیاه ( وا ) را خوجیر معنی هاکنم ، مِتانُم بگوئُم مثل این بو یک وچه ای دست یک تکه نون سنگگ و یک ویفر مینو ، هادی ، وچه ویفرا ویشتر دوست داره ، دُهانش دِمداجِه و از کرچ، کرچ کردن و مزه یش ویشتر از نون سنگگ لذِّت بُرِه .
نِمدانُم چرا این تویه دِرواری گووه ها(گاو) اینقدر #وا را دوست دارِن ، با نوک زوانشان یک پره #وا را گیرِن ، دُهانشانی دِلِه وامِلِن ، ملچ ملچ کُنان با اشتها خورِن ،
تازه وقتی اُنا قورت بِدان ، زوآنِشِانا در میرِن و لبو لوچیشانا خوجی (خوب ) لیسِن ،نکنه که یک پره #وا دور دهانشان دوماسی بو ( چسبیده ).
اگر خواسته بی #وا را از پیشِشان بیگیری ، سرشانا مخصوصا قسمت شاخشانا، اینور و آنور تکان دین ،گوئِن شوخی نکنیا ،
مون که هر وقت این حالت گُوو ها را دیوم دلُم نمیامِه اذیتشان هاکنم، با کف دستم دو تا زِنُم پس تکشان (پشت سرشان ) ،گوتُم نوش جانتان ، بَخورین ، ایسا که اینقدر #وا را دوست دارین ، خوشتِنُم شُم #وا کِنی ، آخه قدیمی ها ایج گوتِن #وا شیر گُوو را زیاد کنه.
@zadgahamtuyehdarvar
بِلین یک ذِرِّی از شکل و شمایل #وا ایج بگوئُم ،تا بشیم اصل داستانی سر .
شما بوته بادیانا بدین، ولگاش (برگ ) بادیانی ولگا مانه ،دیگه همه شهریها ایج شویدا بَدییِن ، #وایی ولگ شویدا مانه ، اما بوته هاش خیلی گت تِره.
مثل اینکه خیلی توضیح بِدام.
گیاه #کما نیز جوری دیگر ؛
با #آقاسیدحسین_رستمیان که در همسایگی دبییِن،اِز خوردِیگیری (کوچِکی) رِفیق بِیم،ظهری گوده (موقع) که ویشتِر مردا خفتِن،و کوچه ملِّه ای دله ساکت و چقول پر نَمزِه،گت تِرا گوتِن هی وچه بیووه ،بَخُس !!!
هیچ کاری سخت تِر از بخفتن وچا ظهری گوده نیه ، یواشکی از خانه زییُم بیرون، پشت خانه یک شفیل (سوت) زییُم ، که شناخته نبییُم،کمتِر وقتا همدیگِرا وانگ زیم ، اَدی ( چون)گت ترا منِّتمان کِردِن،گوتن اینان حاج کرُمی پِسِر،نِمِله وچیمان بَخُسِه،یا برعکس...
*⃣*⃣*⃣*⃣*⃣*⃣
یکی از این روزا #سیدحسین بگوت فِردا ما بَشیم #وا و #کما کِنی،خیلی خوشحال بَبییُم،بگوتم کی حرکِت کنین ، بگوت خروس خوانی موقع،با اینکه خوجیر متوجه نبییُم پیش خودُم بگوتُم ،یعنی صبح زود.
با خواهش و تمنا از چروم اجازه بِگِتُم،صبح زود آفتو نَزی به ، همینکه " آقا میر محسن ، خاله سکینه و سید حسین" ، از #میرانی_سردِروازه بیامییِن کوچه ای دله،مونیج آماده ببییُم. دوسه تا الاغ #آقامیرمحسن بیامییِن کوچه ای دله،مونی الاغ ایج سرحال و مشتاق از طویله بَزِه بیرون،وقتی بَدی رِفیق داره خیلی خوشحال بَبِه،راه دَکُفتیم ،قبرستانی که برسیم ، یک فاتحه بخواندیم ، همینکه دکفتیم گزور دره (تنگه شمال باغستان) خرا با هم شوخیشان بِگِت،گومبِل زییِن و گوشِشانا تیج کردن،الکی همدیگِرا گاز گِتِن ، یک جوفتِک ایج ، به هم حواله کِردِن،جوری که ممکن به بارشان هوکوفه زمین ،دایی #میرمحسن مُنا بگوت،هی دایی جان بَرو خرِتا سوآر هاباش. بَپِرییُم خرا سوآر ببییُم. انصافا خرسوآری یک کیف خاصی داره،بیخود نَبِه ویشتر ریش سفیدان با اینکه امکان سوآر بَبییِن قاطر و اسبی سرا داشتِن،اما خرا ترجیح دان،چون خر شتابش، سرعتش کمتِره و شیطانیش کمتره، آدُم خری سر هم آرامشش ویشتره،و هم متانه تمرکزِشا حفظ هاکنه و برای کارهایی که دنبالِش شو، قشِنگ فکر هاکنه.
خلاصه برسیم #تولمنی (یک مزرعه در شمال باغستان ) از چشمه ای سر یک مشت اوء بخوردیم و دست و دیمِمانا بَشُستیم،لذت برخورد نسیم صبح بر صورتمان را حس کردیم ، محو تماشای اطرافمان بیم ، بوته ها ی #جاج ( گیاه خوشبو و مورد علاقه گوسفند ) اطراف جاده نفسِمان را جا مییِرد ،مثل اینکه با عطر خوبش دَرِه اومِئی واسری ادکلن زنه .
از تنگه ای دله بخاطر باریکی جاده در یک صف حرکت کِردیم ، صدای پای الاغ و قاطر و زنگشان کوههایی دله دمپیچی ، بعض وقت ها حیوان ها نفسشانا تازه کردن ، صدای پچ پچ مونو سید حسین ایج کوهی دله دمپیچی، یک وقتهایی ایج الکی صدایی درمیردیم ،تا صدامانا از کوه بشنوفیم .
تا اینکه برسیم #گیشنِجویی سر (خط الراس کوه )
ادامه دارد...
*⃣*⃣*⃣*⃣*⃣
#حاج_رحیم_رستمیان
۲۲ مهر ۹۶
#کانال_زادگاهم_تویه_دروار
@zadgahamtuyehdarvar
#وا_کنی_در_کوههای_کافرسر
✅بخش دوم
سلام.
وقتی برسیم گیشنجویی سر ، یک دره عمیق جلویمان به، وقتی به دقت نقاه کِردی،ته دره یک چشمه داشت و ده بیست تا گووء دبین چمنی سر چرین،آنوره دره امتداد همین سلسله کوههای البرز و سیاکوهی چکل ها اه ،
اوما از سینه کش این ارتفاعات بسمت شرق حرکت کردیم ، اینقدر که از سربالایی راه بیامی بیم ، دیممان (صورت ) حسابی عرق بکردی به،اما ایسا راهمان هموار (هم سطح ) به ، نسیم خانِکی دیممان خورد ، علف هایی که گوتن آهوی علوف ، ساقه هاشان شلاله (می رقصید)کشی ،همه با هم گاهی سرشانا بطرف شرق ، گاهی بطرف جنوب خم کردن ، بوته های تلودار(خار دار) یک نوع دازه که مثل نیم کره ای واری (مثل) زمینی سر ،دچسبی بین ، پر از گلهای قشنگی بین.
مون دایی میر محسنا بگوتم کافر سر کجا اه!!!؟
با دست نشانُم بدا ، اونان گردنه ای سر،جایی به که راحت مشاست از اینانوری کوه بشین دامنه کافرسر ، مون و آقا سید حسین از اونجه ای منظره ها خیلی لذت بردیم ،بعضی از چقول ها که جوجه هاشانی واسری ملخ و حشراتا بِگِتی بین و با نوکشان بطرف لانشان حمل کردن ، اونا را با چشممان تعقیب کردیم تا ناپدید بَبِن .
یک نوع بلبل زرشک داری سر هومشست ،خیلی بهتر از قناری زرد خواند ، یکی دیگر از بلبلها آن ورتر،جوآبشا دا، این خواند ، اون خواند ، وقتی فر گتن ، جاشانا عوض هاکنن ، رنگ سیاه و سفید پرشان تُماشایی به .
خدایا چه طبیعت زیبایی خلق هاکردی ، شاید ذهن اوما اینقدر طبیعت و صحرا را قشنگ و کارتنی و باصفا وینه ، همه چیز وسیع ، همه صداها را خوجیر ، همه سقف ها بلند ، همه آدمها خوب ، همه حیوانات اومئی دوست ، اینجان مثل بهشت اه....
بعدها که فیلم های کارتنی آنشرلیا با وچا نقاه کردیم یاد آن روزها دمکفتیم ، یک وقتی فکر کردیم دریم آسمانی سر راه شیم ، و متانیم همه چیزا را خوجیر بینیم .
@zadgahamtuyehdarvar
وقتی خاله سکینه دی همسر و وچاش درن شن صحرا #وا کِنی ، مثل اینکه دلش طاقت نِمدا خانه هوشینه و منتظرشان بو ، چه راحت با آنها راه هومکفت .
وقتی دامنه کوه کافر سر برسیم ، یک نفس راحتی بکشیم دلم خواست دستما دو طرف واج هاکنم ، دور بزنم و بلند بلند خدا را شکر بکنم ، دایی میرمحسن بیامه مونی پیش #وا را نشانم بدا ، یکی دوتا #وایی بوته را با دستش جمعِ کرد و یک پیچ دا ، قشنگ جدا به .
مونی ایج یک وا پیدا بکردم ، بشیُم بکندم ، خیلی ذوق بکردی بیوم ، مردا دبین #واکنی ، اما یکدفه بدیوم یک دود بلند بَبی.
نقاه هاکردم خاله سکینه یک جرداری پیش آتش روشن هاکردی به و کتریا واشتی به اجاق سنگی سر تا چای درست هاکنه ، مون بدیم #وا کنی مثل متکا چینی اه .
باید چشمت اونا را پیدا بکنه ، بشی سراغش ، آقا سید حسین ایج یک ور دبه #وا کند، با دستم علامت هادام بیامه مونی نزدیکی ، یکخورده از چرش حساب برد ، تا نگویه وازیگوشه ، یک صدای جدیدی بگوشمان بخورد ، چکل های سر دنبال صدا گِردیم ، سید حسین پرنده ها را مونا نشان بدا، #کوک_تری، کوک تری ، یک پرنده شبیه کبک ، اما بزرگتر کمی کوچکتر از بوقلون ، مارشان جلو بسمت قلعه کوه در حرکت به ، و چندتا جوجه دنبالش روی سنگها ورجه وورجه کردن ، صداشان در تمام کوه دپیچده به .
چشممان دنبال کوتری دبه ، آقا میر محسن بگوت : تا ایسا کوک تری ندین؟ مونی ایج از روی سادگی بگوتم دایی این اولین باره که کوک تریا وینم ، بگوت دنبال دنوکفی ، اینا ایج پرنده خدا اِن...
خاله سکینه همه را صدا هاکرد ، صبحانه حاضره، بییِین خستگی تانا بیگیرین ، یک پرنده کشکویی ایج بیامیبه نزدیک همین جرداری پیش، دبه نکر نکر کرد ، مثل اینکه یک رفیق دیگه پیدا بکردیم ، تو دلم بگوتم بین این حیوان صحرایی دله ایج آدومایی دنبال دره ،شاید ایج از روستا دنبالمان بیامی ...
ادامه دارد ...
*⃣*⃣*⃣*⃣*⃣
#حاج_رحیم_رستمیان
۲۳ مهر ۹۶
#کانال_زادگاهم_تویه_دروار
@zadgahamtuyehdarvar