💠 عقلانیت دینی، تعاملی چند بُعدی و پیچیده 🔸در تفسیر منسوب به #امام_حسن_عسکری(ع) ص586 روایتی بسیار مهم نقل شده که #امام_سجاد(ع) فرمودند: دو نفر از اصحاب #اميرالمؤمنين(ع) که يكى از آنها را #مار گزیده بود و دیگری را نیز #عقرب نیش زده بود، درحالی که هر دو از درد و ناراحتی گریه میکردند، محضر حضرت آمدند که مثلا حضرت کاری برایشان بکند. 🔸حضرت فرمود: این بلا هنوز تمام نشده و ادامه دارد. لذا آن دو را به منزلشان بردند و هر دو تا دو ماه همچنان درگیر این مریضی و ناراحتی بودند. پس از دو ماه، حضرت امیر به دنبال آنها فرستاد. در مسیر که آن دو را می آوردند، اینگونه گمان میشد که اینها از شدت درد و ناراحتی حتما خواهند مرد، از بس درد داشتند. 🔸حضرت به آنها فرمود: حال شما چطور است؟ گفتند: بسيار درد شدیدی داریم. حضرت فرمود: #استغفار كنيد از گناهى كه موجب اين ناراحتى و درد براى شما شد و به خدا پناه ببريد از آنچه موجب از بين رفتن اجرتان و شدت #گناه برايتان گرديد و اين ناراحتى فقط‍‌ بواسطه گناهى بود كه مرتكب شديد. 🔸به حضرت گفتند ماجرا چیست؟ حضرت به یکی از آنها رو کرد و فرمود: فلانی يادت مى‌آيد فلان روز كه فلان كس به #سلمان_فارسی، چون ما را #دوست ميداشت، زخم زبان و طعنه زد ولى تو هیچ به او نگفتی و از سلمان دفاع نکردی، درحالیکه آن روز #تکلیف و وظیفه تو دفاع از سلمان بود چون اگر دفاع میکردی، آن شخص و آن افرادی که آنجا بودند، نه میتوانستند به خودت آسیب و ضرری بزنند و نه به خانواده و فرزندانت، و نه به مالت. اما تو بيشتر ملاحظه آن شخص را کردی و به خاطر #رودربایستی ای که داشتی هیچ به او نگفتی و همین باعث شد گرفتار این درد شوی. 🔸بعد حضرت ادامه میدهند که اگر ميخواهى خداوند ناراحتى و درد تو را از بين ببرد، تصميم بگير که از این به بعد هر شخصی، دوستى از ما را مورد طعنه قرار داد، در صورتى كه بتوانى او را كمك كنى، كمك نمایى و کوتاهی نکنی، مگر اینکه بترسی بر خود و خانواده و فرزند و مالت آسیبی برسد. 🔸حضرت به شخص دیگری نیز رو کرد و فرمود: تو ميدانى چرا دچار چنين درد و ناراحتى شدى؟ گفت: خیر. حضرت به او گفت: يادت هست وقتى #قنبر خادم من آمد و تو پيش فلان ستمگر ايستاده بودى و تو برای احترام به قنبر از جاى خود بلند شدی و این حرکت تو به خاطر احترام به ما بود اما آن شخص ستمگر به تو اعتراض كرد كه چرا پيش من برای قنبر بلند شدی و تو به او گفتی چرا بلند نشوم براى كسى كه ملائكه پر و بال خود را زير پايش ميگسترانند. اين حرف تو باعث شد که آن شخص ستمگر بلند شود و قنبر را بزند و #دشنام بدهد و او را #اذیت و آزار بدهد و مرا نیز #تهدید و مجبور بکند که بر این اتفاق صبر کنم. لذا این کار تو باعث شد گرفتار این درد و ناراحتی بشوی. 🔸بعد حضرت به او میگویند: اگر میخواهی خدا به تو #عافيت بخشد، تصميم بگير از امروز نسبت به ما و هر يك از دوستان ما، كارى در مقابل دشمنانمان انجام ندهى كه موجب اذيت و آزار آنها با ما شود. 🔸بعد حضرت به عنوان نمونه اشاره به #سیره_پیامبر اکرم میکنند و میفرمایند: پيامبر اكرم با اينكه مرا بر همه مقدم ميداشت اما وقتی من در مجلسی وارد میشدم، آنگونه که جلوی پای دیگران بلند میشد، جلوی پای من بلند نمیشد، درحالی که آنها قابل مقايسه با من نبودند، چرا که پيامبر اكرم ميدانست اين كار، دشمنان را وادار ميكند عكس العملى انجام دهند كه موجب غم و ناراحتى او و من و مؤمنين شود. 📎#کلیدواژه: «يَوْمَ غَمَزَ عَلَى سَلْمَانَ الْفَارِسِيِّ فُلَانٌ وَ طَعَنَ عَلَيْهِ لِمُوَالاتِه‏» 📌پ.ن: این روایت اشاره به #پیچیدگی های تعاملات اجتماعی سیاسی دارد. همانطور که دفاع نکردن از مؤمن در جایی که ضرر به انسان نمی‌رسد، گناه است، تعریف بی موقع از مؤمن که موجب اذیت او می‌شود، هم گناه است. #تکلیف و وظیفه دینی، یک امر بسیط و یک خطی نیست بلکه نسبت به موقعیت های مختلف، متفاوت میشود. تشخیص صحیح این مسئله، #نکته_اساسی است. 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍

2️⃣ اما نکته جالب تر و مهمتر، #نوع_تعامل_سیدالشهدا با این جریان است. حضرت، #جریان_انقلابی را از خود نمیراند، #طرد نمیکند، به آنها انواع و اقسام #برچسب ها از #انحرافی و #متحجر و... نمیزند، درحالی که اگر ما آنجا بودیم چه بسا خیلی راحت، با این جریان انقلابی، با انواع و اقسام برچسب ها به مقابله میپرداختیم. 🔺حضرت با اینکه میداند این جریان دچار #اشتباه شده اما با #رفق و #مدارا و #سعه_صدر بالا با این جریان تعامل کرده و در واقع #مدیریت_بحران میکند. 🔺آن دسته از عبارات سیدالشهدا که به نحوی بوی ناراحتی و #اکراه_از_صلح برادر میدهد، دقیقا در تخاطب با همین جریان است و در همین پازل ترسیم شده معنا میشود 🔺یعنی حضرت برای همراهی و توجیه همین جریان انقلابی، از عباراتی استفاده میکند که این جریان، بیش از این دچار #افراط نشود. پس این دسته عبارات سیدالشهدا به معنای مخالفت با طرح امام حسن نیست بلکه برای مراعات حال امثال حُجر بن عَدی و جریان انقلابی ناراحت از صلح است 🔺لذا وقتی برخی از همین جریان انقلابی نزد سیدالشهدا آمده و با ایشان میخواهند بیعت کنند، حضرت میفرماید: «مَعاذَ اللّٰهِ أن ابايِعَكُم ما كانَ الحَسَنُ حَيّاً!» پناه بر خدا، از اين كه تا زمانی كه حسن زنده است، با شما بيعت كنم! هرگز! 🔺یا وقتی بعد از بیعت امام حسن با معاویه، #قیس_بن_سعد بن عباده در بیعت با معاویه شک کرد و منتظر امر سیدالشهدا ماند، سیدالشهدا به او گفت: «يا قَيسُ‌، #إنَّهُ_إمامي». وقتی حسن بیعت کرده، وظیفه ماست که ما هم به تبعیت از او بیعت کنیم. 🔺پس سیدالشهدا از طرفی کاملا در چارچوب و #طرح_امام_حسن حرکت میکند و از طرف دیگر، به نحوی با مخالفین انقلابی طرح صلح تعامل میکند که بتواند آنها را مدیریت کرده تا طرح امام خویش را بهم نزنند. 🔺لذا به آنها نمیگوید که شما چقدر نفهم هستید که طرح امام خویش را نمیفهمید، شما چقدر #متحجر و #افراطی هستید بلکه حضرت با #سعه_صدر بالا با آنها همراهی کرده و به دنبال رشد آنها در #نسبت_با_ولایت است 🔺و به آنها میگوید من هم ناراحت هستم که با معاویه صلح کردیم اما چه میشود کرد؟ فعلا چاره ای نداریم و باید #صبر_راهبردی کنیم تا معاویه بمیرد و آنگاه مجدد کار را بررسی کنیم و ببینیم #تکلیف چیست. 🔰 این نوع تعامل و مواجهه با جریانی که میدانیم درحال #اشتباه کردن است، برای امروز ما بسیار لازم و ضروری است... ای کاش از حسین(ع)، کمی هم راه و روشش را بیاموزیم. 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍

💠 استقامت درمقابل عذرهای شرعی #مصلحت_سنجی #عقلانیت #شجاعت 🔺يكى از عواملى كه در كارهاى بزرگ، جلوِ انسان را سدّ میكند، #عذرهاى_به_ظاهر_شرعى است. گاهی انسان باید كار #واجب و تكليفى را انجام دهد اما انجام چنین کاری مستلزم یک اشکال بزرگ است، مثلا لازمه چنین کاری #کشته_شدن عده زیادی است، اینجا آن شخص احساس میكند كه ديگر #تكليف ندارد. در مقابل امام حسين(ع) از اين‏گونه عذرهاى شرعى كه میتوانست هر انسان ظاهر بينى را از ادامه راه منصرف كند، خیلی زیاد بود: 🔺از اِعراض مردم كوفه و كشته شدن مسلم گرفته تا حادثه کربلا، از شهادت اصحاب گرفته تا اسارت آل الله. امام حسین(ع) میتوانست بگوید شرایط محیا نیست، مردم تحمّل نمیكنند، #مصلحت اقتضا میکند کنار بیاییم. يك‏وقت به كسى میگويند: «اين راه را نرو؛ ممكن است شكنجه یا کشته شوى.» انسانِ قوى میگويد: «شكنجه شوم! کشته شوم، چه مانعى دارد؟» 🔺اما يك‏وقت میگويند: «نرو؛ ممكن است گروهى از #مردم، به‏ خاطر اين حركت تو #سختی کشده و #كشته شوند.» اينجا ديگر پاى جان ديگران در میان است. مصلحت چه اقتضا میکند؟ مگر دیگر بزرگان اسلام، #مصلحت_سنجی نکردند؟ 🔺#عبدالله_بن_عباس، #عبدالله_بن_جعفر، #محمد_بن_حنفیه و... چگونه با این مسئله برخورد کردند؟ تمام تلاش خود را کردند تا این مصلحت سنجی خود را بر امام خود نیز تحمیل کنند اما زورشان نرسید. چه اینکه امروز نیز عده ای مشی شان چنین است. 🔺مطلب مهم و اساسی این است که اگر امام حسين(ع) میخواست در مقابل حوادثِ بسيار تلخ و دشواری که برای او پیش آمد با ديدِ يك متشرّعِ معمولى نگاه كند و عظمتِ رسالتِ خود را به فراموشى بسپارد، قدم ‏به ‏قدم می‏توانست #عقب ‏نشينى كند و بگويد ديگر تكليف نداريم. #مصلحت در بیعت با یزید است. 🔺اما ایشان چنين نكرد. اين، نشان از #استقامت او دارد، اما نه استقامت به نحو مرسوم بلکه استقامت در مقابل #موازین_شرعی، عرفی و عقلی. تحمل این سنخ مشکلات، خیلی سخت تر از دیگر مشکلات است چرا که در ظاهر #خلاف_مصلحت به نظر می آيد. 🔺کسی میتواند در مقابل این مصلحت سنجی ها و عذرهای به ظاهر شرعی استقامت کند که اوّلًا در حد اعلى #بصيرت داشته و بفهمد چه كار بزرگى انجام میدهد. ثانياً #قدرت_نفس داشته و ضعفِ نفسش او را نگيرد، چنین شخصی دیگر پایش نخواهد لرزید. امام حسين(ع) اين دو خصوصيت را در كربلا به خوبی از خود نشان داد. لذا حادثه‏ كربلا مثل خورشيدى بر تارك تاريخ درخشيد؛ هنوز هم می‏درخشد، و تا ابدالدّهر هم خواهد درخشيد. 🔺#امام_راحل نیز در اين خصوصيت، به طور كامل دنباله ‏رو امام حسين(ع) شد. یک روز به او گفتند با این کارت، حوزه علمیه قم را به تعطیلی میکشانی، روز دیگر گفتند همه علما و مراجع علیه شما تحریک میشوند و بین علما #اختلاف می افتد، روز دیگر گفتند جواب این خون های ریخته شده را چه کسی میدهد؟ 🔺اين طرز فكرهاست که فشار مى ‏آورد و ممكن است هركسى را از ادامه حركت منصرف كند. اما امام، #استقامت ورزيد و پای او در هیچ کدام از این موارد نلرزيد. عظمت روح او و عمق بصيرتى كه بر او حاكم بود، در اين جاها ديده میشود. 💢 اندیشه اجتماعی متفکران مسلمان👇 https://eitaa.com/joinchat/1389690894C341de0b3be

💠 عقلانیت دینی، تعاملی چند بُعدی و پیچیده 🔸در تفسیر منسوب به #امام_حسن_عسکری(ع) ص586 روایتی بسیار مهم نقل شده که #امام_سجاد(ع) فرمودند: دو نفر از اصحاب #اميرالمؤمنين(ع) که يكى از آنها را #مار گزیده بود و دیگری را نیز #عقرب نیش زده بود، درحالی که هر دو از درد و ناراحتی گریه میکردند، محضر حضرت آمدند که مثلا حضرت کاری برایشان بکند. 🔸حضرت فرمود: این بلا هنوز تمام نشده و ادامه دارد. لذا آن دو را به منزلشان بردند و هر دو تا دو ماه همچنان درگیر این مریضی و ناراحتی بودند. پس از دو ماه، حضرت امیر به دنبال آنها فرستاد. در مسیر که آن دو را می آوردند، اینگونه گمان میشد که اینها از شدت درد و ناراحتی حتما خواهند مرد، از بس درد داشتند. 🔸حضرت به آنها فرمود: حال شما چطور است؟ گفتند: بسيار درد شدیدی داریم. حضرت فرمود: #استغفار كنيد از گناهى كه موجب اين ناراحتى و درد براى شما شد و به خدا پناه ببريد از آنچه موجب از بين رفتن اجرتان و شدت #گناه برايتان گرديد و اين ناراحتى فقط‍‌ بواسطه گناهى بود كه مرتكب شديد. 🔸به حضرت گفتند ماجرا چیست؟ حضرت به یکی از آنها رو کرد و فرمود: ▫️فلانی يادت مى‌آيد فلان روز كه فلان كس به #سلمان_فارسی، چون ما را #دوست ميداشت، زخم زبان و طعنه زد ولى تو هیچ به او نگفتی و از سلمان دفاع نکردی، درحالیکه آن روز #تکلیف و وظیفه تو دفاع از سلمان بود ▫️چون اگر دفاع میکردی، آن شخص و آن افرادی که آنجا بودند، نه میتوانستند به خودت آسیب و ضرری بزنند و نه به خانواده و فرزندانت، و نه به مالت. اما تو بيشتر ملاحظه آن شخص را کردی و به خاطر #رودربایستی ای که داشتی هیچ به او نگفتی و همین باعث شد گرفتار این درد شوی. 🔸بعد حضرت ادامه میدهند که اگر ميخواهى خداوند ناراحتى و درد تو را از بين ببرد، تصميم بگير که از این به بعد هر شخصی، دوستى از ما را مورد طعنه قرار داد، در صورتى كه بتوانى او را كمك كنى، كمك نمایى و کوتاهی نکنی، مگر اینکه بترسی بر خود و خانواده و فرزند و مالت آسیبی برسد. 🔸حضرت به شخص دیگری نیز رو کرد و فرمود: تو ميدانى چرا دچار چنين درد و ناراحتى شدى؟ گفت: خیر. حضرت به او گفت: ▫️يادت هست وقتى #قنبر خادم من آمد و تو پيش فلان ستمگر ايستاده بودى و تو برای احترام به قنبر از جاى خود بلند شدی و این حرکت تو به خاطر احترام به ما بود اما آن شخص ستمگر به تو اعتراض كرد كه چرا پيش من برای قنبر بلند شدی و تو به او گفتی چرا بلند نشوم براى كسى كه ملائكه پر و بال خود را زير پايش ميگسترانند. ▫️اين حرف تو باعث شد که آن شخص ستمگر بلند شود و قنبر را بزند و #دشنام بدهد و او را #اذیت و آزار بدهد و مرا نیز #تهدید و مجبور بکند که بر این اتفاق صبر کنم. لذا این کار تو باعث شد گرفتار این درد و ناراحتی بشوی. 🔸بعد حضرت به او میگویند: اگر میخواهی خدا به تو #عافيت بخشد، تصميم بگير از امروز نسبت به ما و هر يك از دوستان ما، كارى در مقابل دشمنانمان انجام ندهى كه موجب اذيت و آزار آنها با ما شود. 🔸بعد حضرت به عنوان نمونه اشاره به #سیره_پیامبر اکرم میکنند و میفرمایند: پيامبر اكرم با اينكه مرا بر همه مقدم ميداشت اما وقتی من در مجلسی وارد میشدم، آنگونه که جلوی پای دیگران بلند میشد، جلوی پای من بلند نمیشد، درحالی که آنها قابل مقايسه با من نبودند، چرا که پيامبر اكرم ميدانست اين كار، دشمنان را وادار ميكند عكس العملى انجام دهند كه موجب غم و ناراحتى او و من و مؤمنين شود. 📎#کلیدواژه: «يَوْمَ غَمَزَ عَلَى سَلْمَانَ الْفَارِسِيِّ فُلَانٌ وَ طَعَنَ عَلَيْهِ لِمُوَالاتِه‏» 📌پ.ن: این روایت اشاره به #پیچیدگی های تعاملات اجتماعی سیاسی دارد. همانطور که دفاع نکردن از مؤمن در جایی که ضرر به انسان نمی‌رسد، گناه است، تعریف بی موقع از مؤمن که موجب اذیت او می‌شود، هم گناه است. #تکلیف و وظیفه دینی، یک امر بسیط و یک خطی نیست بلکه نسبت به موقعیت های مختلف، متفاوت میشود. تشخیص صحیح این مسئله، #نکته_اساسی است. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | #عضویت👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9

💠 نحسی روزگار یا مجازات اعمال؟ 🔺حسن بن مسعود نقل میکند: روزی به محضر #امام_هادی(ع) رفتم، در حالی که انگشتم آسیب دیده بود. همچنین یک سوارکار نیز به من برخورد کرده و شانه‌ام آسیب دید. علاوه بر این، بخشی از لباسم نیز در شلوغی جمعیت پاره شده بود. 🔺خطاب به آن روز گفتم: «براستی که روز #شوم و #نحسی هستی! خدا مرا از شرّ تو حفظ کند.» امام هادی(ع) فرمود: ای حسن! تو که با ما رفت و آمد داری، چرا #گناه خودت را به گردن یک #بیگناه[=روزگار] می‌اندازی؟! (يَا حَسَنُ! هَذَا وَ أَنْتَ تَغْشَانَا تَرْمِي بِذَنْبِكَ مَنْ لَا ذَنْبَ لَه؟‏) 🔺حسن میگوید: با این جمله حضرت، عقلم سر جایش آمد و فهمیدم که اشتباه کرده ام. لذا گفتم: ای مولای من! #استغفرالله، خدا مرا ببخشد. 🔺امام فرمود: ای حسن! گناه روزها چيست كه شما هر وقت خود اشتباه کرده و گرفتار #نتیجه_اعمال_خود میشوید، به روزگار #دشنام داده و آن را #شوم مینامید؟ (يَا حَسَنُ! مَا ذَنْبُ الْأَيَّامِ حَتَّى صِرْتُمْ تَتَشَأَّمُونَ بِهَا إِذَا جُوزِيتُمْ بِأَعْمَالِكُمْ فِيهَا؟) گفتم: برای همیشه از خداوند #استغفار کرده و این #توبه من است. 🔺امام فرمود: ▫️به خدا قسم [این عذرخواهی ظاهری یا این دشنام ها] سودی برای شما ندارد. وقتی کسی یا چیزی که تقصیر و گناهی نکرده را #سرزنش می‌کنید، قطعا خداوند نیز شما را #مجازات میکند. لذا باید این شیوه را واقعا رها کنید. (وَ اللَّهِ مَا يَنْفَعُكُمْ وَ لَكِنَّ اللَّهَ يُعَاقِبُكُمْ بِذَمِّهَا عَلَى مَا لَا ذَمَّ عَلَيْهَا فِيهِ) ▫️ای حسن! مگر نمی‌دانی که #پاداش و #مجازات و مکافات عمل در دنیا و آخرت، بدست #خداست، اوست که دیر یا زود، جزای اعمال انسان را می‌دهد؟! (أَ مَا عَلِمْتَ يَا حَسَنُ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْمُثِيبُ وَ الْمُعَاقِبُ وَ الْمُجَازِي بِالْأَعْمَالِ عَاجِلًا وَ آجِلا؟) 🔺عرض کردم: بله مولای من! امام فرمود: دیگر این را تکرار نکن و حوادث ناگوار را به گردن #نحسی_ایام نینداز! و در مورد #حکم_خدا یعنی حوادث خوب و بدی که در زندگی رخ می‌دهد، نقشی برای نحس بودنِ روزها قائل نشو! (لَا تَعُدْ وَ لَا تَجْعَلْ لِلْأَيَّامِ صُنْعاً فِي حُكْمِ اللَّه‏) 📚 تحف العقول، ج1، ص482. 📌پ.ن1: آیت‌الله #خامنه‌ای(19/10/1373) این مسئله را چنین توضیح میدهند: ▫️«روزها پى‌درپى ميگذرند. همه‌ى روزها هم از لحاظ وضع طبيعى در اين گيتى يكسانند، ولى بعضى از روزها به خاطر #تقديرات_الهى كه بسيارى از آن تقديرات هم با #اراده‌ى_انسان رقم زده ميشود، وضع خاصى پيدا ميكنند. ▫️يك روز ميشود روز #عاشورا كه همه‌ى تاريخ و همه‌ى بشريّت، از فيض فداكاريهاى آن روز بهره و سهم ميبرند. روزى به نام عاشورا كه هيچ ستمگرى از آن سود نديده است، خيلى باارزش است. درواقع هميشه ستم‌كشيدگان و #طبقات_مظلوم، از خاطره‌ى عاشورا سود و بهره گرفته‌اند؛ امّا چرا چنين شد؟ ▫️چون آن حادثه‌ى عظيم و آن فداكارىِ بزرگ، از #اراده‌ شخصِ مطهّر و مقدّس معصوم(عليه السّلام) و همراهان و ياران او تراوش كرد. عاشورا را آنها عاشورا كردند و به آن عظمت بخشيدند... ▫️يك روز هم ميشود روز #غدير كه آنجا هم به اراده و #تقدير_الهى، آن عظمت را پيدا ميكند. ايام گوناگونى در تاريخ، از اين قبيل داريم. البتّه روزهايى هم كه شخصى - يك شخص مؤثّر - در آن روزها اراده‌ى سوئى انجام ميدهد؛ يا يك #ملّت و جمعيّت، #كوتاهى و سستى از خود نشان ميدهد، در تاريخ مشخّص ميشود و ميماند. ▫️اين قِسْم روزها، #روزهاى_مظلومى هستند. مردم غالباً چنين روزهايى را #لعنت ميكنند، در حالى كه روزها گناهى ندارند. گناه از آنِ كسانى است كه روزها را با #عمل_ناپسند يا #اراده‌ى_ناميمون خودشان مستحقّ #لعن كردند. ▫️فرض بفرماييد آن روزى كه در اين كشور يك عدّه نشستند و #رضاخان را بر گُرده‌ى اين ملّت مسلّط كردند، روز #نحس و بدى است. نحوست اين روز براى خاطر كارى است كه آن عدّه انجام دادند... كسانى كه آن روز و روزهاى مانند آن را ميشناسند، آنها را #لعنت ميكنند؛ در حالى كه لعنت متعلّق به كسانى است كه آن كارها را انجام دادند. ▫️روزها كه #گناهى ندارند... اين جريانات و حركتها، #دائمى است. همه جاى تاريخ پر از نشانه‌هاى #تأثير_انسانها بر نوارِ گذراى ايام و ليالى است. اين، #تكليف ما را زياد ميكند.» 📌پ.ن2: #علامه_طباطبایی به صورت تفصیلی به این بحث پرداخته اند. رک: الميزان، ج‏19،ص71، تحت عنوان «كلام في سعادة الأيام و نحوستها و الطيرة و الفأل في فصول‏» 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی|#عضویت👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9

💠 جمع بندی و دو عبرت مهم در تعامل امام حسن(ع) با جریان انقلابی نسبت به ماجرای صلح با معاویه 1️⃣ نکته مهم در ذکر این شخصیت های برجسته از اصحاب، در عدم فهم #طرح_راهبردی امام، بدین جهت بود بتوان از این ماجراها برای امروز #عبرت و #درس ها گرفت. 🔺همه #حُجر را با دلاوری هایش کنار #امیرالمومنین و شهادتش به عشق مولی میشناسند و او را چنین #روایت میکنند، همه #جابر را به زیارت عاشقانه #اربعین میشناسند اما بخش مهم دیگری هم در زندگی این بزرگان هست که به آنها توجه نمیشود و آن، #تعامل_با_ماجرای_صلح امام حسن است. 🔺این شخصیت های برجسته، حقیقتا #انقلابی بودند و به دنبال حق و #عدالت اما حق طلبی شان #بدون_ملاحظه_شرایط بود! دچار #افراط در حق طلبی و عدالت خواهی بودند، #عدالت_خواهی ای که #تک_خطی است و هیچ #انعطاف_پذیر نیست. 🔺پس این آسیب اول برای #جریان_انقلابی ما که متوجه این #عبرت_های_تاریخی باشد، اینکه در عدالتخواهی لازم و ضروری است اما همراه با #عقلانیت و #معنویت. 2️⃣ اما نکته جالب تر و مهمتر، #نوع_تعامل_سیدالشهدا با این جریان است. حضرت، #جریان_انقلابی را از خود نمیراند، #طرد نمیکند، به آنها انواع و اقسام #برچسب ها از #انحرافی و #متحجر و... نمیزند، درحالی که اگر ما آنجا بودیم چه بسا خیلی راحت، با این جریان انقلابی، با انواع و اقسام برچسب ها به مقابله میپرداختیم. 🔺حضرت با اینکه میداند این جریان دچار #اشتباه شده اما با #رفق و #مدارا و #سعه_صدر بالا با این جریان تعامل کرده و در واقع #مدیریت_بحران میکند. 🔺آن دسته از عبارات سیدالشهدا که به نحوی بوی ناراحتی و #اکراه_از_صلح برادر میدهد، دقیقا در تخاطب با همین جریان است و در همین پازل ترسیم شده معنا میشود 🔺یعنی حضرت برای همراهی و توجیه همین جریان انقلابی، از عباراتی استفاده میکند که این جریان، بیش از این دچار #افراط نشود. پس این دسته عبارات سیدالشهدا به معنای مخالفت با طرح امام حسن نیست بلکه برای مراعات حال امثال حُجر بن عَدی و جریان انقلابی ناراحت از صلح است 🔺لذا وقتی برخی از همین جریان انقلابی نزد سیدالشهدا آمده و با ایشان میخواهند بیعت کنند، حضرت میفرماید: «مَعاذَ اللّٰهِ أن ابايِعَكُم ما كانَ الحَسَنُ حَيّاً!» پناه بر خدا، از اين كه تا زمانی كه حسن زنده است، با شما بيعت كنم! هرگز! 🔺یا وقتی بعد از بیعت امام حسن با معاویه، #قیس_بن_سعد بن عباده در بیعت با معاویه شک کرد و منتظر امر سیدالشهدا ماند، سیدالشهدا به او گفت: «يا قَيسُ‌، #إنَّهُ_إمامي». وقتی حسن بیعت کرده، وظیفه ماست که ما هم به تبعیت از او بیعت کنیم. 🔺پس سیدالشهدا از طرفی کاملا در چارچوب و #طرح_امام_حسن حرکت میکند و از طرف دیگر، به نحوی با مخالفین انقلابی طرح صلح تعامل میکند که بتواند آنها را مدیریت کرده تا طرح امام خویش را بهم نزنند. 🔺لذا به آنها نمیگوید که شما چقدر نفهم هستید که طرح امام خویش را نمیفهمید، شما چقدر #متحجر و #افراطی هستید بلکه حضرت با #سعه_صدر بالا با آنها همراهی کرده و به دنبال رشد آنها در #نسبت_با_ولایت است 🔺و به آنها میگوید من هم ناراحت هستم که با معاویه صلح کردیم اما چه میشود کرد؟ فعلا چاره ای نداریم و باید #صبر_راهبردی کنیم تا معاویه بمیرد و آنگاه مجدد کار را بررسی کنیم و ببینیم #تکلیف چیست. 🔰 این نوع تعامل و مواجهه با جریانی که میدانیم درحال #اشتباه کردن است، برای امروز ما بسیار لازم و ضروری است... ای کاش از حسین(ع)، کمی هم راه و روشش را بیاموزیم. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | #عضویت👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9

💠 نحسی روزگار یا مجازات اعمال؟ 🔺حسن بن مسعود نقل میکند: روزی به محضر #امام_هادی(ع) رفتم، در حالی که انگشتم آسیب دیده بود. همچنین یک سوارکار نیز به من برخورد کرده و شانه‌ام آسیب دید. علاوه بر این، بخشی از لباسم نیز در شلوغی جمعیت پاره شده بود. 🔺خطاب به آن روز گفتم: «براستی که روز #شوم و #نحسی هستی! خدا مرا از شرّ تو حفظ کند.» امام هادی(ع) فرمود: ای حسن! تو که با ما رفت و آمد داری، چرا #گناه خودت را به گردن یک #بیگناه[=روزگار] می‌اندازی؟! (يَا حَسَنُ! هَذَا وَ أَنْتَ تَغْشَانَا تَرْمِي بِذَنْبِكَ مَنْ لَا ذَنْبَ لَه؟‏) 🔺حسن میگوید: با این جمله حضرت، عقلم سر جایش آمد و فهمیدم که اشتباه کرده ام. لذا گفتم: ای مولای من! #استغفرالله، خدا مرا ببخشد. 🔺امام فرمود: ای حسن! گناه روزها چيست كه شما هر وقت خود اشتباه کرده و گرفتار #نتیجه_اعمال_خود میشوید، به روزگار #دشنام داده و آن را #شوم مینامید؟ (يَا حَسَنُ! مَا ذَنْبُ الْأَيَّامِ حَتَّى صِرْتُمْ تَتَشَأَّمُونَ بِهَا إِذَا جُوزِيتُمْ بِأَعْمَالِكُمْ فِيهَا؟) گفتم: برای همیشه از خداوند #استغفار کرده و این #توبه من است. 🔺امام فرمود: ▫️به خدا قسم [این عذرخواهی ظاهری یا این دشنام ها] سودی برای شما ندارد. وقتی کسی یا چیزی که تقصیر و گناهی نکرده را #سرزنش می‌کنید، قطعا خداوند نیز شما را #مجازات میکند. لذا باید این شیوه را واقعا رها کنید. (وَ اللَّهِ مَا يَنْفَعُكُمْ وَ لَكِنَّ اللَّهَ يُعَاقِبُكُمْ بِذَمِّهَا عَلَى مَا لَا ذَمَّ عَلَيْهَا فِيهِ) ▫️ای حسن! مگر نمی‌دانی که #پاداش و #مجازات و مکافات عمل در دنیا و آخرت، بدست #خداست، اوست که دیر یا زود، جزای اعمال انسان را می‌دهد؟! (أَ مَا عَلِمْتَ يَا حَسَنُ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْمُثِيبُ وَ الْمُعَاقِبُ وَ الْمُجَازِي بِالْأَعْمَالِ عَاجِلًا وَ آجِلا؟) 🔺عرض کردم: بله مولای من! امام فرمود: دیگر این را تکرار نکن و حوادث ناگوار را به گردن #نحسی_ایام نینداز! و در مورد #حکم_خدا یعنی حوادث خوب و بدی که در زندگی رخ می‌دهد، نقشی برای نحس بودنِ روزها قائل نشو! (لَا تَعُدْ وَ لَا تَجْعَلْ لِلْأَيَّامِ صُنْعاً فِي حُكْمِ اللَّه‏) 📚 تحف العقول، ج1، ص482. 📌پ.ن1: آیت‌الله #خامنه‌ای(19/10/1373) این مسئله را چنین توضیح میدهند: ▫️«روزها پى‌درپى ميگذرند. همه‌ى روزها هم از لحاظ وضع طبيعى در اين گيتى يكسانند، ولى بعضى از روزها به خاطر #تقديرات_الهى كه بسيارى از آن تقديرات هم با #اراده‌ى_انسان رقم زده ميشود، وضع خاصى پيدا ميكنند. ▫️يك روز ميشود روز #عاشورا كه همه‌ى تاريخ و همه‌ى بشريّت، از فيض فداكاريهاى آن روز بهره و سهم ميبرند. روزى به نام عاشورا كه هيچ ستمگرى از آن سود نديده است، خيلى باارزش است. درواقع هميشه ستم‌كشيدگان و #طبقات_مظلوم، از خاطره‌ى عاشورا سود و بهره گرفته‌اند؛ امّا چرا چنين شد؟ ▫️چون آن حادثه‌ى عظيم و آن فداكارىِ بزرگ، از #اراده‌ شخصِ مطهّر و مقدّس معصوم(عليه السّلام) و همراهان و ياران او تراوش كرد. عاشورا را آنها عاشورا كردند و به آن عظمت بخشيدند... ▫️يك روز هم ميشود روز #غدير كه آنجا هم به اراده و #تقدير_الهى، آن عظمت را پيدا ميكند. ايام گوناگونى در تاريخ، از اين قبيل داريم. البتّه روزهايى هم كه شخصى - يك شخص مؤثّر - در آن روزها اراده‌ى سوئى انجام ميدهد؛ يا يك #ملّت و جمعيّت، #كوتاهى و سستى از خود نشان ميدهد، در تاريخ مشخّص ميشود و ميماند. ▫️اين قِسْم روزها، #روزهاى_مظلومى هستند. مردم غالباً چنين روزهايى را #لعنت ميكنند، در حالى كه روزها گناهى ندارند. گناه از آنِ كسانى است كه روزها را با #عمل_ناپسند يا #اراده‌ى_ناميمون خودشان مستحقّ #لعن كردند. ▫️فرض بفرماييد آن روزى كه در اين كشور يك عدّه نشستند و #رضاخان را بر گُرده‌ى اين ملّت مسلّط كردند، روز #نحس و بدى است. نحوست اين روز براى خاطر كارى است كه آن عدّه انجام دادند... كسانى كه آن روز و روزهاى مانند آن را ميشناسند، آنها را #لعنت ميكنند؛ در حالى كه لعنت متعلّق به كسانى است كه آن كارها را انجام دادند. ▫️روزها كه #گناهى ندارند... اين جريانات و حركتها، #دائمى است. همه جاى تاريخ پر از نشانه‌هاى #تأثير_انسانها بر نوارِ گذراى ايام و ليالى است. اين، #تكليف ما را زياد ميكند.» 📌پ.ن2: #علامه_طباطبایی به صورت تفصیلی به این بحث پرداخته اند. رک: الميزان، ج‏19،ص71، تحت عنوان «كلام في سعادة الأيام و نحوستها و الطيرة و الفأل في فصول‏» 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی|#عضویت👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9