eitaa logo
آیات و روایات اجتماعی
2.3هزار دنبال‌کننده
123 عکس
42 ویدیو
0 فایل
نقدها + پیشنهادات + ارسال آیات و روایات اجتماعی جالب + تحلیل های اجتماعی شما: @yahadi71 شیوه کار: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/3 فهرست مطالب: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/4 سایر فیش های مطالعاتی پراکنده: @Fishha
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 اصل رشد در خانواده 🔸با اینکه روایت در منابع اهل سنت آمده اما محتوای آن ما را به نکته مهمی توجه میدهد که در منابع شیعه(1) نیز به آن تاکید شده و آن این است که در بستر باید تحقق یابد، نه . 🔸قرار نیست همه بسترها را فراهم کند تا فقط و فقط رشد کند، بلکه مرد نیز باید علاوه بر اینکه خود رشد میکند، بستر را برای رشد همسر نیز فراهم کند. نسبت به نیز همین مسئله صادق است. 🔸این نکته یکی از آسیب های شایع خصوصا در خانواده های مذهبی است. عموما برنامه و طرحی برای رشد همسر وجود ندارد و این خود را در ادامه زندگی و خصوصا در بزنگاه ها نشان خواهد داد و همین تبدیل به مانعی مهم و جدی بر سر حرکت و رشد شوهر خواهد شد. 🔸لذا پیامبر اکرم در اینجا تاکید میکنند: ➕خداونـد بیامــرزد مـردى را کـه نیمه شـب برمى خیزد و مى خوانَــد و همســرش را بیــدار مى کنــد و اگــر زنــش برنمى خیــزد، مــرد بــه صورتــش مهربانانــه آب مى پاشــد؛ ➕پــروردگار بیامـرزد زنـى را کــه شــب برمى خیــزد و نمــاز شـب مى خوانــد و شـوهرش را بیــدار مى کنــد. و اگــر شـوهرش برنمى خیـزد، بــه صورتــش مهربانانــه آب میپاشـد. : «فإن أبىٰ نَضَحَت في وَجهِهِ الماء» 📌پ.ن: آیا ما نیز به فکر تعالی همسر خود هستیم؟ برای رشد همسر خود چه طرح و برنامه ای داریم؟ شاید لازم باشد کمی بیشتر به این مسئله بپردازیم. ....... (1) مثلا در مجمع البیان ج8 ص561 شبیه این گزارش آمده که اگر مرد برای نماز شب، همسرش را بیدار کند چقدر اجر خواهند برد. 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍
💠 رشد انسان وابسته به تعامل و تحمل ناملایمات اجتماعی 🔺 امام باقر میفرمایند: ➕گاهی و ، آن‌قدر مرا می‌کنند که حدّ ندارد ولی شیوه من، ، و در مقابل رفتار آنهاست که البته از برای من تلختر است ➕و بواسطه همین صبر برای انسان حاصل میشود و انسان به مقام روزه ‏گیرِ شب زنده ‏دار و مرتبه شهیدى که در رکاب پیامبر شمشیر زده باشد، دست می یابد! ▪️: «أَصبر من غلامي هٰذا و من أهلي» 🔺اساسا در و ارتباط گرفتن و تحمل کسانی است که انسان با آنها و دارد 🔺این مسئله خاصتا در یک خود را شدیدتر نشان میدهد و عمده این اختلافات، منجر به جدایی افراد میشود اما اگر اشخاص بتوانند در کنار یکدیگر با وجود این اختلافات به سمت حرکت کنند، نتیجه آن برای طرفین خواهد بود 🔺«» یک پایگاه تربیتی زندگی جمعی است که اسلام تاکید فراوان بر آن دارد و آن را به نحوی طراحی کرده که را نتیجه بدهد 🔺به عنوان مثال یکی از آموزه هایی که به شدت در این بستر بر آن تاکید میشود، است چون ارتباط گرفتن با افرادی است که خودمان نکرده ایم بلکه به تعامل با آنها هستیم و این کار را سختتر میکند 🔺رشد اساسا همینجا معنا پیدا میکند یعنی تعامل و ارتباط با کسانی که لزوما ما نیستند که چنین تعاملی نیاز به تحمل و دارد و نتیجه آن است 🔺به خلاف که انسان به سوق میدهد که نتیجه اش، شدن است، نه آدم تر شدن 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍
13.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 تقریر اجتماعی آیه مباهله 🔺وقتی اسلام ديدگاهاى خود دربارۀ پذيرش اصولى عيسى(ع)، تورات و انجيل را مطرح کرده و خود را ادامۀ آنها دانست و خواست که مسیحیان به اسلام ایمان آورند، اما مسيحيان همچنان برعقیده خود پای فشاری کرده و اسلام را نپذیرفتند. 🔺اینجا بود که دیگر گفتگو جوابگو نبود لذا مسئله مباهله مطرح شد. قرآن کریم در آیه 61 سوره آل عمران نقل میکند: ➕«فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِن بَعدِ ما جَاءَكَ مِن العِلمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا و أَبْناءَكُمْ و نِساءَنا و نِساءَكُمْ و أَنفُسَنا و أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الكَاذِبِينَ» ▪️اگر بزرگان نَجران، بعد از اين حقايقى كه دربارۀ به دستت رسيده، باز دربارۀ او چون‌وچرا كردند، به آن‌ها پيشنهاد بده؛ يعنى بگو: «بياييد اين‌ها را يكجا جمع كنيم: فرزندانمان و فرزندانتان و بانوانمان و بانوانتان و خودمان و خودتان. بعد، كار را به خدا واگذار كنيم و با تضرع و زارى، را بر دروغگويان بفرستيم.» 🔺بعد از مطرح شدن مباهله، مسیحیان با بزرگان خود مشورت کرده و نتیجه آن مشورت این شد که: ▫️اگر پیامبر با جمعيت زیاد و جار و جنجال به مباهله آمد، با او مباهله كنيد و نترسيد، چون حقيقتى در كار او نيست كه متوسل به جار و جنجال شده است ▫️اما اگر با و تعداد بسيار محدودى از خاصان نزديكش به وعده گاه آمد، بدانيد كه او حقیقتا پيامبر خداست و از مباهله با او به پرهيزيد كه بسیار امر خطرناكی است! 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
آیات و روایات اجتماعی
💠 مجازات و پاداش دوبرابر برای خواص، مسئولین، روحانیت و خانواده شان 🔸احزاب : 30 >> «يَا نِسَاءَ النّ
1️⃣ نکته اول: آیه شریفه، این بحث را درباره مطرح کرده اما منحصر به آنها نیست بلکه قاعده ای است که شامل همه ، اجتماعی و و بلکه همه و خانواده آنها میشود. اما چرا باید اینگونه باشد؟ 🔺قطعا یکی از وجوه آن، بُعد آنها در جامعه است. چون مردم سبک زندگی خود را با زندگی مسئولین سیاسی و راهبران اجتماعی و دینی تنظیم میکنند. بلکه اساسا خواص جامعه یعنی کسانی که به نحوی مردم زندگی خود را با آنها تنظیم میکنند، داخل در همین مسئله هستند. 🔺به عنوان مثال، هر کسی که جایگاه «» در جامعه دارد مانند ها، ، روحانیت، سپاهیان و... نیز همچنین است، چون بخشی از جامعه خود را با آنها هماهنگ میکنند لذا خطاهای آنها عذابی دوچندان دارد و کارهای نیک آنها پاداشی دو چندان. یکی برای خود آن عمل خوب یا بد و دیگری از باب الگو بودن آنها. (ر.ک: آیت الله خامنه ای، 26/5/1402 >> اینکه عذاب دوچندان برای بُعد الگو بودن و آثار اجتماعی آن است) 🔺اینکه در روایات آمده گناه بزرگان حساب دیگری دارد، نیز از همین جهت است. مثلا امام صادق(ع) میفرماید: «إنَّهُ يُغفَرُ لِلجاهِلِ سَبعونَ ذَنباً قَبلَ أن يُغفَرَ لِلعالِمِ ذَنبٌ واحِد»؛ از نادان هفتاد گناه آمرزيده مى‌شود، پيش از آن كه يك گناه از عالم و دانا آمرزيده شود. (کافی، ج1، ص47) لذا میتوان یکی از ملاکات شدّت و ضعف عذاب ها و پاداش ها را «» آن عمل و اثرپذری مردم از آن دانست. 🔺اساسا اینکه آیه شریفه، قید گناه آشکار(مُبَيِّنَةٍ) را آورده است، از همین جهت میباشد، چون گناهان فردی که بروز اجتماعی ندارند، داخل در این حکم نیست و همان یک گناه برای آن نوشته میشود. لذا از همینجا، اهمیت نسبت به گناهان پنهانی روشن میشود. کسی که علنی گناه میکند، قبح شکنی میکند، به مراتب عقوبتش بیشتر از کسی است که پنهانی همان کار را انجام میدهد. 2️⃣ نکته دوم: این کیفر و پاداش دوچندان، لزوما برای آخرت نیست، بلکه در نیز باید مد نظر باشد یعنی حتی اگر دولت بخواهد قانونی مانند و حجاب را تصویب کند، این قاعده باید مد نظر باشد. یعنی اولا تنبیه و پاداش ها برای درنظر گرفته شده و اعمال بشود و در گام دوم ناظر به مردم اعمال بشود. 3️⃣ نکته سوم: اگر كيفر و يك مسئول دو برابر است، كيفر خود مسئولِ متخلّف چه ميزان است‌؟ قرآن کریم درباره کیفر تخلف خود پیامبر میگوید: «وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ... ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ(الحاقه، 44و46)» یعنی اگر پیامبر سخن ناروا و دروغی بر ما می بست، رگ‌هاى گردنش را قطع میکردیم. پس یک تفاوتی بین خطای خود مسئول و خانواده او وجود دارد و این را باید لحاظ کرد. 4️⃣ نکته چهارم: آیت الله درباب عدم انحصار این حکم به زنان پیامبر میگویند: «اين، خطاب به زنهاى پيغمبر است. اما زنهاى پيغمبر خصوصيتى ندارند؛ خصوصيت زنهاى پيغمبر، انتصاب به پيغمبر است. من و شما هركدام انتصاب بيشتر و موقعيت خطير و ممتازى در جامعه داشته باشيم، همين خصوصيت در ما هم هست. البته نمى‌گويم دو برابر - اين را ادعا نمى‌كنم - اما با ديگر مردم فرق داريم، و من از شما بيشتر. اگر ما خطايى انجام دهيم، خطاى ما مثل خطاى مردمِ عادى نيست؛ سنگين‌تر و سخت‌تر است. اگر ما خداى نكرده كسى را به وادى ضلالت و گمراهى انداختيم، با عمل مشابهِ ديگرى تفاوت دارد.» 5/5/84. 5️⃣ نکته پنجم: گاهی اوقات نیاز به گناه و خطای آشکار هم نیست بلکه یک ، باعث عذاب های دوچندان برای خواص جامعه میشود، مانند ماجرای حضرت که صرفا کمی کم تحملی نسبت به هدایت مردم کرده بود. آیت الله خامنه ای: «بنده خيلى اوقات دلم به حال حضرت يونس ميسوزد. خب ايشان هر چه قومش را دعوت كرد، آنها گوش نكردند، او نیز با آنها قهر كرد و از شهر خارج شد. حالا اگر چنانچه يك عالِمى مثلاً فرض كنيد در يك شهرى نصيحت كند، مردم گوش نكنند حرفش را و بگويد پس من نميمانم در اين شهر و پا شود برود بيرون، خب كار بدى است امّا آيا مجازاتش اين است كه برود در دريا و در دل نهنگ؟ امّا با اين حال يونس را خداى متعال اين جورى مجازات ميكند؛ چرا؟ چون پيغمبر است. او خيال كرد ما بر او سخت نميگيريم، اما اینگونه نیست. شما هم با آدم معمولى فرق ميكنيد؛ اگر آدم معمولى يك حركتى انجام بدهد كه داراى نكوهش است، شما اگر آن عمل را انجام داديد، نكوهش شما يا دو برابرِ او است يا چند برابرِ او است، تفاوت ميكند.» 5/4/98، باکمی تلخیص. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 «دوراندیشی» نسبت به پیامدها و «تبعات اجتماعیِ سخن و کنش»ها 🔰 امام باقر(ع): 🔺شخصی روز قيامت محشور میشود و با اينكه در دنيا دستش به خونى آلوده نشده و خونى را نريخته اما به اندازه يك حجامت يا بيشتر به او خون میدهند و میگویند: اين از خون فلان شخص است. (...فَيُقَالُ لَهُ: هَذَا سَهْمُكَ مِنْ دَمِ فُلاَنٍ) 🔺آن شخص به خداوند میگوید: پروردگارا تو خود ميدانى تا وقتی زنده بودم و تو جان مرا گرفتی، هیچ خونی را نریخته بودم. پس حالا این خون چگونه بر عهده من آمده است؟ (فَيَقُولُ: يَا رَبِّ إِنَّكَ لَتَعْلَمُ أَنَّكَ قَبَضْتَنِي وَ مَا سَفَكْتُ دَماً) 🔺خداوند در پاسخ به او میفرمايد: بله، تو خون کسی را شخصا نریخته ای اما خاطرت هست حرفی را درباره فلان شخص شنیدی و بعد همان را علیه او بازگو کردی؟ این حرف تو آن بود که گشت تا به گوش فلان پادشاه ظالم رسید و به خاطر همان گزارش تو، او را کشتند لذا این خون، در کشته شدن اوست. (فَيَقُولُ: بَلَى، سَمِعْتَ مِنْ فُلاَنٍ رِوَايَةَ كَذَا وَ كَذَا فَرَوَيْتَهَا عَلَيْهِ فَنُقِلَتْ حَتَّى صَارَتْ إِلَى فُلاَنٍ اَلْجَبَّارِ فَقَتَلَهُ عَلَيْهَا وَ هَذَا سَهْمُكَ مِنْ دَمِهِ) 📚 کافی، ج۲، ص۳۷۰. 📌 پ.ن: ▫️در دنیای درهم‌تنیده امروز، هر سخن یا فعلی، ممکن است جرقه‌ای باشد برای آتشی بزرگ. خیلی اوقات، انسان ها متوجه پیامدها و لوازم اجتماعی سخن و فعل شان نیستند اما یک حرف یا فعل نادرست، میتواند مانند یک ، دست به تخریبی گسترده بزند. ▫️انسان، تنها «» کنش خود نیست، بلکه «» زنجیره‌ای از کنش‌ها و واکنش‌ها است که ممکن است از کنترل او خارج شوند، اما از میان نمی‌رود. این همان چیزی است که در اصطلاح جامعه شناختی، از آن تعبیر به «» یا پیامدهای ناخواسته کنش‌ها میکنند. ▫️در این روایت نیز یک و ، در مسیری زنجیروار، ختم به خشونت یا نابودی انسانی میشود که حال او باید پاسخگوی آن سخن نادرستش باشد. درواقع، خداوند از فردی بازخواست می‌کند که تنها ناقل یک حرف بوده؛ نه آمر، نه مباشر و نه حتی راضی. ▫️ نسبت به «تبعات اجتماعی نقل یک خبر، اظهارنظر، یا افشاگری»، شکلی از مسئولیت‌گریزی است که بواسطه و شبکه های اجتماعی امروزی، بسط عجیبی پیدا کرده است. ▫️در جهان امروز، پخش یک شایعه، یک فوروارد ساده در فضای مجازی، یا یک روایت ناآزموده، می‌تواند تبعاتی مرگبار داشته باشد؛ از گرفته تا ، قتل، حذف و... یکی از علل مهم این مسئله، عدم توجه به سخن و کنش های اجتماعی است که در برابر آن، نه فقط به وجدان خود، نه فقط به اجتماع، بلکه باید به نیز پاسخ‌گو باشیم. ▫️این روایت، ذهن را متوجه قدرت مرگ‌بار «» می‌کند. جامعه‌ای که فرهنگِ «» در آن نهادینه شود، به مرور «» و «» خود را از دست می‌دهد. لذا عقلای جامعه باید برای آن تدبیری کنند، وگرنه تبعات اجتماعی آن بسیار فراوان است که امروز نیز شاهد آن هستیم. ▫️این مسئله، امروزه مصادیق متعددی دارد، مثلا: ، های شتاب‌زده، ایجاد تنش‌های قومی، مذهبی یا سیاسی بواسطه یک حرف یا کنش، و بازنشر اطلاعات، بدون راستی آزمایی و صرفا از این جهت که مطابق میل و سلیقه ماست و.... ▫️مسئولیت اخلاقی همه اینها برعهده ماست و نمیشود گفت که من صرفا یک حرفی زدم یا یک بازنشر یا فوروارد کردم، بلکه همین یک کار کوچک تو، زنجیره آن اتفاقات را تکمیل کرد و نتیجه آن، ترور شخصیتی یا فیزیکی یا... بوده است. ▫️حتی در عرصه نیز بسیاری از بحران‌های خانوادگی، طلاق‌ها یا فرار از خانه، صرفا از یک حرف ساده اما بی‌حساب آغاز شده است. ▫️لذا بر همه ما واجب و ضروری است که پیش از پخش یا نقل یک سخن، یا انجام یک کنشی یا هرچیزی شبیه آن، از خود بپرسیم «تبعات اجتماعی این سخن یا عمل چیست؟ من چقدر در آن سهیمم؟» آنگاه با یک عقلانیتی تصمیم به انجام یا عدم انجام آن بگیریم. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی|👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
آیات و روایات اجتماعی
💠 راهبرد اجتماعی مواجهه با مومن گنهکار 🔸نه طرد و تخریب انسجام؛ نه تساهل و تخریب ارزش‌ها؛ بلکه تکریم
💠 تاکتیک آسیب‌زای «برچسب‌زنی» و ابعاد اجتماعی آن 🔺حضرت در (این روایت)، از «برچسب‌زنی» به یک «مؤمنِ خطاکار» برحذر داشته و مرز دقیقی میان «نقد رفتار» و «تخریب شخصیت» می‌کشند: ▫️رفتار را نقد کنیم، اما شخصیت را با و لگدمال نکنیم. 🔺به عنوان مثال امروزه در عرصه سیاسی-اجتماعی، یکی از آفات جدی، سرعت ما در صدور حکم، و به دیگران است؛ گویی با کوچک‌ترین لغزش یا خطا، آنان را به مرتبه‌ی کفر و ارتداد می‌رانیم. از حیث این روش به شدت خطاست. چه اینکه قرآن کریم فرمود سریع برچسب و امثالهم به دیگران نزنید: «لاٰ تَقُولُوا... لَسْتَ مُؤْمِناً»(نساء:94) 🔺از حیث نیز این روش، آثار مخربی دارد، همان که پیش از این، از (کلمات شهید مطهری) نیز متذکر شدیم. چون عموما فردِ برچسب‌خورده، به‌جای بازگشت و اصلاح، در همان مسیر خطا تثبیت می‌شود. یعنی ما با القابی که به دیگران می‌دهیم، آنان را ناخواسته به همان سمت سوق می‌دهیم و ما نیز با این کار، در گمراهی او شریک خواهیم بود. 🔺همین منطق، در بستر نیز بسیار حیاتی است. فرزند اگر مکرر بشنود «تو چقدر بدی»، «تو چقدر بی‌ادبی»، یا «دیگر دوستت ندارم»، نه‌تنها خود را از دست می‌دهد، بلکه به تدریج، خود را همان چیزی می‌پندارد که برچسب‌ها به او القا کرده‌اند. 🔺اما اگر پدر و مادر رفتار را از شخصیت جدا کنند و بگویند: «این کارت زشت بود»، «این کارت را دوست نداشتم» و امثال آن، در این صورت، هم کرامت کودک حفظ میشود و هم او را وادار به بازنگری در رفتارش می‌کند. 🔺متاسفانه شیوه برچسب‌زنی، در تعاملات میان بچه‌های حزب‌اللهی و انقلابی هم به شدت رواج پیدا کرده و عملا دو جریان منتقد همدیگر شکل گرفته و یک طیف، دیگری را با القاب «محافظه‌کار»، «تکنوکرات»، «» یا «» می‌نوازد و طیف مقابل نیز با تعبیراتی چون «»، «»، «تندرو» یا حتی «» پاسخ می‌دهد. 🔺این شیوه دقیقا همان سبکی است که حضرت از آن نهی کردند. هیچ اشکالی ندارد که ، و نظرات همدیگر را نقد کنیم اما چه ضرورتی در استفاده از این برچسب‌هاست؟ غیر از ضرر، آیا سودی هم دارد؟ جالب اینکه در تاریخ انقلاب هم متعدد شاهد این آسیب بوده‌ایم: ▫️مثلا در ماجرای حمله به سفارت عربستان، رهبر انقلاب(30/10/94) به‌صراحت نسبت به این شیوه برچسب‌زنی، هشدار دادند و تأکید کردند که نباید نیروهای انقلابی با این عناوین تخریب شوند. ▫️یا در دهه ۶۰، پس از طرح دوگانه «اسلام ناب» و «اسلام آمریکایی» توسط حضرت امام، دوباره همین برچسب‌زنی‌ها شروع شد و طیف راست به خط امامی‌ها برچسب «» میزد و از آن طرف خط امامی‌ها نیز به آنها برچسب «» میزدند. امام صریحاً به هر دو طیف تذکر دادند که از این روش دست بردارند. (نامه امام به آیت الله خزعلی را حتما بخوانید) 🔺اگر این مسئله تند و حادّ بشود، نتیجه آن چیزی نیست جز ایجاد . چون کارکرد اصلی‌اش ساختن «ما» و «آنها» در دل جامعه است. وقتی به کسی برچسب می‌زنیم، در واقع او را از «جمع» بیرون می‌گذاریم و به جبهه‌ی دیگری نسبت می‌دهیم. سطح خفیف آن اشکالی ندارد اما سطح عمیقش، بسیار خطرناک. ‼️ البته به نظر میرسد برچسب‌زدن به صورت مطلق ممنوع نشده بلکه در مواردی لازم و ضروری است. مثلا در جایی که باید روشن بشود، برچسبی چون «»، «»، «» و امثالهم، کارکرد بازدارنده و سازنده دارد. چون قوام جامعه دینی، به هویت و ارزش هایش است. ▫️این برچسب ها، اولاً برای هشدار و شفاف‌سازی مرزهاست، و ثانیاً ناظر به «موضِع مستمر و آشکار» افراد است، نه یک خطا یا لغزش موردی. ▫️لذا میبینیم در همین روایت نیز حضرت اجازه دادند که به خطاکار مؤمن بگوییم: «»، نه «فاسق». یعنی: عملش فاسقانه است، اما خودش هویت مؤمن دارد. ▫️در اینکه ملاک و مناط در این مسئله دقیقا چیست، جای تامل و تحقیق بیشتر وجود دارد. ✍️ آیات و روایات اجتماعی 💢 @AyatRevayatEjtemai