پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: هر لحظه‌ای که بر انسان بگذرد و به یاد خدا نباشد قیامت حسرتش را خواهد خورد. #حدیث 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍ مصادیقی از تاریخمندی در نبی و متن مقدس/ دکتر عبدالکریمی 🔹تکیه بر حیث تاریخی و تاریخمندی بشر و تأکید بر تعلق وی به یک وضعیت تاریخی- فرهنگی خاص به معنای نشان دادن محدودیت های ذاتی بشری و به معنای نشان دادن این حقیقت بسیار ساده است که بشر موجودی همه زمانی و همه مکانی، یعنی خدا نیست. به همین دلیل، فهم وی همواره در وضعیتی معین، یعنی از منظری معین و در چارچوب افق هایی معین و متکی بر مجموعه ای از پیش فهم ها و پیش داوری های آشکار و پنهان رخ میدهد. 🔸حال اگر آیاتی چون «أنا بشر مثلکم» وجه بشری نبی را جدی بگیریم که گریزی نیز جز آن نداریم نتیجه آن صرفا این امر ساده نیست که نبی همچون دیگر انسان ها تغذیه می کرد، می نوشید یا صاحب فرزند می شد، بلکه تمام اوصاف ضروری نحوه هستی انسانی، از جمله حيث تاریخی بشر، نیز بر نحوه هستی وی صادق است. 🔻بدین ترتیب، با توجه به حیث تاریخی نبی، نحوه هستی او و هر آنچه با این نحوه هستی ارتباط دارد، یعنی همه فهم ها، تفسيرها، کنش ها و رفتارهای او، از جمله وحی و متن مقدس که با وی نسبتی دارند، متأثر از زبان، جامعه، فرهنگ و سنت تاریخی ای است که وی در آن رشد و نمو داشته است. برای نمونه ادعای عیسی، در خصوص قریب الوقوع بودن پادشاهی خداوند بر روی زمین، ادعایی است که صرفا بر اساس سنت تفکر آخرالزمانی یهودیان، که عیسی در آن تربیت یافته بود، قابل فهم است و به این معناست که عیسی در بسیاری از مفروضات و صور تفکر زمانه خویش با جامعه یهودی شریک و به بیان صحیح تر، وام دار جامعه خود و سنن فکری آن بوده است. البته این حقیقتی است که در خود کتب مقدس نیز کاملا بین و آشکار است. برای مثال، این که قرآن به زبان عربی است و در آن از بت هایی چون لات و عزی (بت های اعراب) و نه فرضا از ویشنو و شیوا بت هندیان) یا از حیواناتی چون گاو و شتر و نه فرضا از پاندا و پلاتیپوس؛ یا از پدیده ای به نام ظهار (رسم اعراب، و فقط اعراب، مبنی بر اینکه مردی به زنش بگوید «تو همچون مادرم بر من حرامی» و بر اساس همین جمله در روابط زناشویی به زنش پشت کند) سخن گفته شده است، به خوبی رابطه زبان، فرهنگ، جغرافيا، وسنت تاریخی نبی با متن مقدس را نشان می دهد. #دکتر_عبدالکریمی #قرآن #نبوت #فلسفه_دین #جامعه_شناسی #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

امام علی علیه السلام: درنگ در کارها اوج خردمندی است و تندی اوج حکاقت است. #حدیث 👇👇 @Taammolate_talabegi

📜 مقتل شناسی(۱) 🔹بیشترین سخنان بی پایه و سستی که در اطراف حادثه کربلا در مجالس و حتی در نوشته ها راه یافته، ناشی از عدم درک تاریخی بودن واقعه از یک سو، و ابتنای فهم آن بر منابع مربوط از دیگر سواست. تحریف های پدید آمده در گزارش های مربوط به وقایع عاشورا، ریشه در دور شدن از حوزه علمی و روش مطالعه تاریخی و مستند گزارش ها و منابع مورد استفاده دارد. 🔻گونه شناسی کتب مقاتل: منابع مربوط به واقعه کربلا و مقاتل الحسین (ع)، در اعتبار و دقت در نقل و تحلیل یکسان نیستند و می توان آنها را به دو دسته کلی قابل استناد و ضعیف تقسیم کرد. این تقسیم بندی در کتاب های در دسترس قابل انجام است؛ اما دسته دیگری به نام منابع مفقود را نیز باید در نظر داشت، منابعی که تنها در فهرست ها به آنها اشاره شده و اکنون به آنها دسترسی مستقیم نداریم، هر چند برخی اخبارشان به کتاب های دیگر راه یافته است. بنابراین با سه گروه ، منبع مواجه ایم: ۱- منابع مفقود ۲ - منابع قابل استناد ۳- منابع غیر قابل استناد. 🔸از جمله منابع مفقود، که فقط در کتاب های فهرست نام برده شده و برخی متقدمین از آنها بهره برده و در آثارشان اثر این تصانیف دیده می شود، می توان به دو کتاب مقتل اصبغ بن نباته و مقتل جابر بن یزید جعفی اشاره کرد. با توجه به اینکه تاریخ وفات راویان این دو کتاب، در اوایل قرن دوم هجری است، از حیث زمانی بر همه منابع موجود، مقدم است و چون می توانستند با حاضرین و راویان در وقایع عاشورا ملاقات داشته باشند، از اعتبار بیشتری برخوردار بوده اند. این دسته از منابع مهم و بازیابی آنها در مستندسازی و اعتبارسنجی گزارش های واقعه کربلا، بسیار تأثیرگذار است. #مقتل_شناسی #مقاتل_مفقود #تاریخ #نقد_مشهورات #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

📣شنوندگان عزیز توجه فرماید! ایران، مهد دلیران آزاد شد!!! #طنز #سیاسی 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍ علاقه به انسان زیبارو (۹) 🔴 انسان یک نیروی خاصی در درونش دارد به نام «تخیّل» که توانایی‌های شگفت‌انگیزی دارد و می‌تواند از کاه کوه بسازد! وقتی کسی با انسانی زیبارو مواجه می‌شود، چشمش اِلِمان‌های زیبایی را از چهره و اندام او دریافت می‌کند و به ذهن می‌دهد. گاه ذهن تصویر دریافتی را مورد پردازش قرار می‌دهد و آن را طبق آمال و آرزوهایش جلا می‌دهد و برق می‌اندازد و از آن چیزی می‌سازد که با صاحب تصویر از زمین تا آسمان فرق دارد. اما جالب این‌جا است که آن تصویر خیالی خودساخته را به جای آن انسان زیباروی واقعی به دل قالب می‌کند و دل ساده‌لوح هم گول می‌خورد و آن تصویر خیالی را می‌گیرد و به هوای رسیدن به معشوق واقعی، دور صورت خیالی او می‌گردد و آن را می‌پرستد و با آن حال می‌کند! 🔵 آری بسیاری از احساس‌های عاشقانه، محصول خیال‌پردازی ذهن عاشق است، نه محصول زیبایی واقعی معشوق! نشان به آن نشان که وقتی چند صباحی با محبوب واقعی نشست و برخاست می‌کند و همه‌ی زوایای زندگی او را از نزدیک می‌بیند، نقاب خیالی محو می‌شود و چهره‌ی واقعی رخ می‌نماید؛ در نتیجه آن معشوق زیبای رؤیایی به یک انسان خوب عادی تبدیل می‌شود. ⚫️ آری، آواز دُهُل شنیدن از دور خوش است. یعنی تا وقتی که دستت به محبوب نمی‌رسد و تنها تصوری وهمی و خیالی از او داری، خیلی زیبا و دلربا جلوه می‌کند؛ ولی وقتی به او نزدیک می‌شوی و تصور خیالی جایش را به تصور واقعی می‌دهد، می‌بینی که او هم یک انسان عادی است مثل انسان‌های دیگر با اندکی تفاوت. ⚪️ به همین دلیل است که می‌گوییم قطع رابطه با محبوب، راه حل مناسبی نیست و کار را بدتر می‌کند. اما اگر رفاقت و ارتباط با محبوب به صورت معمولی و با رعایت حدود و ضوابط ادامه پیدا کند، کم‌کم این علاقه‌ی شدید و وابستگی افراطی جایش را به علاقه‌ای معمولی و محبتی عادی می‌دهد و اوضاع آرام می‌شود. #علاقه_به_انسان_زیبا_رو #همجنسگرایی #مدیریت_غریزه #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

امام رضا علیه السلام: روز مباهله مزیتی است که هیچ کس در آن بر اهل بیت علیه السلام پیشی نگرفته است. #حدیث 👇👇 @Taammolate_talabegi

📜 مقتل شناسی(۲) ۱. مقتل ابومخنف لوط بن یحیی بن سعید بن مخنف بن سلیم ازدی کوفی از پایه گذاران تاریخ نگاری مسلمانان و از اصحاب امام صادق(ع) و به احتمال زیاد شیعه است. وی نه تنها در موضوع مقتل الحسين(ع) بلکه در بیشتر موضوعات تاریخی صدر اسلام نوشته هایی دارد که منبع مهمی برای همه تاریخ نگاران بوده است. او مقبول مورخان فریقین است و از این رو تاریخ نگاران و سیره نویسان متعدد از کتاب او درباره قیام امام حسین(ع) نقل کرده اند. 🔹متأسفانه اصل کتاب ابومخنف نایاب شده و ما تنها می توانیم از جمع آوری گزارش های مورخان، به بخشی از کتاب او دست یابیم. در دوره معاصر آقای حسن غفاری و محمد هادی يوسفی غروی به این کار همت گماشته و آن بخش از کتاب ابومخنف را که طبری در تاریخ خود گزارش کرده، گردآوری و با نام های «مقتل الحسین» و «وقعه الطّف» منتشر ساخته اند. در سده های اخیر و پیش تر از این دو کتاب به نام مقتل ابی مخنف در هند و سپس در ایران، منتشر شد که دلیلی بر صحت انتساب آن به مؤلف در دست نیست و تفاوت فراوان و آشکار مطالب آن با نقل طبری از ابومخنف، نشان دهنده نادرستی این انتساب است. دلیل دیگر، وجود برخی مطالب موهن به شخصیت بزرگوارانه امام حسین(ع) است که تألیف آنها از نویسندهای مشهور و موثق همچون ابومخنف، بسی بعید است؛ این موضوع موجب شد تا بسیاری از محدثان، مورخان و کتابشناسان، پس از تأیید ابومخنف و کتاب اصلی او، کتاب چاپ شده مذکور را بی اعتبار و غیر قابل استناد بدانند. از این میان می توان به محدث نوری، محدث قمی، سید عبدالحسین شرف الدين اشاره کرد. 🔻اولین ویژگی ابومخنف این است که مقتل خود را به روش محدثان و با ذکر سند (روش نقلی) نگاشته؛ یعنی همه مطالب به صورت روایت مستند و از حاضران در صحنه نقل شده است. برخی از گزارش های ابومخنف برگرفته از خبرهای افرادی بوده که در جریان عاشورا حضور داشتند و وظیفه رساندن خبر به حکومت را داشتند؛ یعنی، به عنوان تاریخ نگار یا کاتب به آن جا اعزام شده بودند. برخی هم مربوط به افرادی است که در آن واقعه حضور داشتند و هم در سپاه دشمن و هم در سپاه امام حسین عن رفت و آمد داشتند و یا اینکه بی طرف بودند و گزارش ها را نقل می کردند. مجموعه گزارش های ابومخنف از این منظر گزارشی دسته اول و شایسته محسوب می شود. 🔻دومین ویژگی این مقتل، رعایت اصول گزارش نویسی است. در سراسر گزارش ها نکته ای یافت نمی شود که دلالت بر طرفداری او از امام(ع) یا یزید کند. هر چه در این مقتل وجود دارد، سخن راویان است و او از خود چیزی ندارد، حتی اگر در بعضی موارد درباره مطلبی اختلاف بوده، او بدون ترجیح یک گزارش، هردو قول را آورده. 🔻سومین ویژگی این مقتل، تفصیلی بودن، تنظيم و ترتیب دقيق (از حیث زمانی) وقایع است. تمام خطبه های امام حسین(ع)، متن نامه ها و گفتگوهای ایشان که در مدینه، مکه، مسیر راه تا کربلا و در کربلا صورت گرفته، روایت شده و تاریخ از این حیث، مدیون وی است. 🔻آخرین ویژگی اینکه بسیاری از گزارش های مستبعدی که از نظر عقلی پذیرش آنها دشوار است، در این مقتل وجود ندارد. پس این مقتل از جهت مستند بودن، نزدیک بودن به زمان حادثه، خالی بودن از دیدگاه های سیاسی، مذهبی و کلامی و نیز مطالب غیر قابل باور، قوی ترین، دقیق ترین و مفصل ترین روایت از واقعه عاشوراست و با بی طرفی کامل و منصفانه روایت شده است. #مقتل_شناسی #مقاتل_معتبر #تاریخ #نقد_مشهورات #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

😍خوب الحمد لله تانک کرار هم شهردار تهران شد💪🏻💪🏻 #سیاسی #طنز 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍نظم نوین حوزه (۴) 🔹نظم نوین روحانیت همچنین، درجه ی اجتهاد و لقب آیت الله که اشاره به اجتهاد شخص ملقب است، در دوران قدیم بر پایه ی قراردادها و قواعد نانوشته و پذیرفتگی اعتبار علمی شخص در میان مجتهدان به کسی داده می شد آیت الله خمینی، به رسم دیگر مراجع بزرگ در نامه های رسمی خود در خطاب کردن افراد به القاب مذهبی خویشتنداری و احتیاط آشکار داشت. بسیاری از افرادی که در مجامع عمومی آیت الله خطاب می شدند، در نامه های آیت الله خمینی با عنوان "حجت الاسلام " یاد شده اند یا کسانی که از سوی "عوام" آیت الله العظمى لقب می گرفتند در نامه های وی آیت الله خطاب شده اند. 🔸آیت الله سید علی خامنه ای ساز و کاری سیاسی برای اعطای این لقب و درجه برگزید. از آنجا که طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی و نیز برخی قوانین عادی، پاره ای از مناصب مانند ریاست قوه ی قضاییه، شش کرسی شورای نگهبان، همه ی کرسی های مجلس خبرگان و نیز وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی باید در دست مجتهدان باشد، رهبر جمهوری اسلامی از طریق شورای نگهبان ساختاری برای آزمون اجتهاد و اعطای درجه ی آیت اللهی به روحانیان طراحی کرد. قدرت دادن به شورای نگهبان برای برگزاری آزمون اجتهاد به معنای نفی روش های سنتی دست یابی به مدارج علمی حوزوی بود. 🔻وانگهی مرکز مدیریت حوزه ی علمیه ی قم نیز در آزمون بالاترین درجه ی حوزوی یعنی اجتهاد وسواس های سیاسی فراوانی به کار می برد تا اطمینان یابد تنها کسانی از این پس به مدارج بالای حوزوی دست یابند که مراتب وفاداری آنان به شخص رهبر جمهوری اسلامی و ایده ولایت مطلقه ی فقیه ثابت شده باشد و در آینده برای نظام سیاسی دردسری نیافرینند. #روحانیت #جامعه_شناسی #رهبری #حکومت_اسلامی #نقد_حوزه #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

امام رضا علیه السلام: برای هر امامی عهد و پیمانی بر گردن دوستان و پیروان اوست و از نشانه‌های وفای کامل به این عهد و پیمان زیارت قبر امامان است. #حدیث 👇👇 @Taammolate_talabegi

📜 مقتل شناسی(۳) ۲. الارشاد فی معرفة حجج الله على العباد شیخ مفید یکی از برجسته ترین عالمان شیعه و رئیس مدرسه کلامی و حدیثی دوم شیعه در بغداد است. شیخ مفید این کتاب را در پاسخ به پرسش بعضی از شیعیان درباره واقعیت و حقیقت تاریخ ائمه نوشته است که براساس روایات معتبر و مستند تدوین شده است. 🔹ویژگی های ممتاز این کتاب: ۱. علاوه بر حدیثی بودن متن آن، توضيحها و تبیین هایی نیز در کنار احادیث مطرح شده است که از جهات مختلف شایان توجه است. ٢. از نظر رجالی، به زندگی نامه برخی از شاگردان مهم امامان عالی نیز پرداخته است. ۳. کتاب از نظر محتوا علاوه بر ابعاد تاریخی، مطالبی در حديث، رجال و عقاید را در بردارد. ۴. اعتبار احادیث این کتاب به سبب پذیرش و نقل از جانب شیخ مفید افزون شده است. ۵. این کتاب به عنوان یکی از مهمترین منابع شناسایی و بازخوانی تاریخ صدر اسلام است و شاگردان شیخ مفید از سیدمرتضی، شیخ طوسی و ابوالفتح کراجکی تا ابن حجر عسقلانی و ابن جوزی کتاب را به عنوان منبع دست اول برشمرده اند و مطالب آن را نقل و مورد استناد خویش قرار داده اند. ۶. الهی بودن منصب ولایت معصومین در این کتاب بوسیله شیخ مفید اثبات شده است. 🔸شیخ مفید در فصل مربوط به امام حسین(ع) پس از امیرالمؤمنین(ع) ، بیشترین حجم کتاب خود را به شرح زندگی امام و واقعه عاشورا اختصاص داده است. شيوه شیخ در کتاب، نقل مستند و مسند حوادث نیست، هرچند در برخی روایات شیخ به ذکر اسناد پرداخته است ولی منسجم و بدون نقل اسناد روایات بیان شده است. او گزارش واقعه کربلا را از هشام سائب کلبی و مدائنی و افرادی غیر از این بیان کرده است. در واقع همان گزارش های ابومخنف را از هشام کلبی آورده و با چینش و دقت در گزارش ها، یک متن منضبط با روال و روند مشخص ایجاد کرده است. با مطالعه و بررسی اجمالی گزارش شیخ مفید این نکته روشن می شود که در بیشتر موارد، گزارش های تاریخ طبری (که آن کتاب نیز گزارش های ابومخنف را دارد) با حذف اسناد و رعایت اختصار آورده شده است. این نکته با مقایسه گزارش های وی و طبری که با ذکر سند آورده شده قابل پیگیری و اثبات است. نکته شایان توجه در گزارش های شیخ مفید، افزوده هایی است که در تاریخ طبری نمی توان یافت. شیخ مفید در الارشاد دو مورد از ابومخنف نام برده است که در غیر واقعه عاشورا است. استفاده شیخ مفید از آثار ابومخنف منحصر در همین موارد نیست و همانطور که گفته شد با تطبيق مطالب الارشاد در بخش مربوط به واقعه کربلا یا گزارش های ابومخنف به آسانی می توان پی برد که بسیاری از اخبار آن برگرفته از کتاب مقتل الحسين ابومخنف به واسطه شاگردش هشام کلبی است. 🔻در مجموع، گزارش شیخ مفید از وقایع عاشورا یکی از مهمترین و دقیق ترین گزارش هاست و با توجه به ویژگی های کتاب الارشاد، و مؤلف آن قابل استناد و بهره برداری است. #مقتل_شناسی #مقاتل_معتبر #تاریخ #نقد_مشهورات #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

میگم کربلا می گند که راه ها بسته است... بوی محرمت میاد🖤 #مذهبی 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍️ آسیب شناسی دین پژوهی دکتر سروش(۲۰) 💠رکن سوم: معرفت دینی معرفتی بشری است که اوصاف بشر در معرفت پرورده او ریزش می کند و این اوصاف اعم از قوه عاقله می‌باشند و شئون و احوال پست و شریف آدمی در علم او تاثیر می‌گذارند. 🔹این سخن که همه معارف بشری محکوم به احکام عقلانی و غیر عقلانی بشری است، فقط در علوم حصولی تصور دارد گر چه تصديق آن هم به صورت موجبه كلیه قابل اثبات نباشد، ولی در علوم حضوری که عالم مستقيمة با وجود معلوم ارتباط برقرار می کند چنین سخنی ناتمام است، زیرا در این دسته از علوم خطا، انحراف و کج روی معنا ندارد و همه افراد بشر در این علوم، معصوم می باشند. البته بر کسی پوشیده نیست که وقتی عارف یا شخص شهود کننده در صدد تفسیر مکاشفه و درک حضوری خود بشود ناچار است علم حضوری را به علم حصولی تبدیل کند و در بهره گیری از علم حصولی ممکن است دچار لغزش، خطا و انحراف شود. 🔻سروش به گونه ای ادعای خود را در رکن سوم مطرح و تفسیر می کند که گویا معیاری برای تشخیص معرفت مدلل و معلل وجود ندارد و اگر چنین دیدگاهی داشته باشد، نه تنها با مبانی دیگرش که عبارت از تفکیک انگیزه با انگیخته است، منافات دارد، بلکه گرفتار نوعی نسبی گرایی پیچیده می شود که هیچ راه فراری از آن نخواهد داشت. بر خوانندگان مخفی نیست که نسبی گرا با نفی هرگونه معیار سنجش، سخنان و مدعیات خود را نیز گرفتار شک و تردید می کند، اگر نویسنده این نظریه با نسبی گرایی مخالف است و تفکیک انگیزه و انگیخته را می پذیرد و با نظریه دگماتیسم نقابدار همچنان مخالفت می ورزد، در آن صورت نباید بر ریزش اوصاف معلل بشری در مقام شکار و داوری تأکید ورزد. #آسیب_شناسی_دینی #دکتر_سروش #فلسفه_دین #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

امام صادق علیه السلام: در برابر کسی که از او دانش می آموزید فروتن باشید. #حدیث 👇👇 @Taammolate_talabegi

📜 مقتل شناسی(۴) ۳. اللهوف الملهوف على قتلى الطُفوف این کتاب اثرى است از سید بن طاووس که پیرامون شرح قیام امام حسین(ع) از حرکت ایشان از مدینه، حوادث روز عاشورا تا بازگشت اسرا به وطن است. این کتاب به عربی نوشته شده و به جهت اهمیتی که داشته، به فارسی ترجمه شده است. کتاب در چند بخش سامان یافته است: مقدمه ای شامل مطالبی در عظمت واقعه عاشورا، مقام امام حسین(ع)، ارزش گریه و عزاداری بر امام و انگیزه نگارش کتاب. 🔹نخستین مسلک، با ولادت امام حسین(ع) آغاز شده و پس از آن، بدون بیان تاریخ زندگی امام در زمان پدر و برادر، به سراغ سخنرانی ایشان در مکه رفته و سپس به داستان شهادت « قيس بن مصهر» و ماجرای دیدار امام با تعدادی از افرادی که در طول مسیر به امام پیوستند و سخنرانی های ایشان می پردازد. 🔹آغاز فصل یا مسلک دوم «لهوف» سخنرانی امام در کربلاست. برخورد مقتدرانه حضرت عباس(ع) با شمر، شوخی و بذله گویی اصحاب در شب عاشورا، سخنرانی امام ، توبه « حر»، برگزاری نماز ظهر عاشورا بوسیله امام، شهادت تعدادی از هاشميون، مطالب مسلک دوم را تشکیل می دهد. 🔹ابن طاووس مسلک سوم را با خاکسپاری شهدا آغاز کرده و پس از آن، به خطبه حضرت زینب(س) ، امام سجاد(ع) وام كلثوم می پردازد. این قسمت، از نقاط قوت کتاب به شمار می رود؛ چون این خطبه ها بیانگر ماهیت حرکت اهل بیت(ع) است و متأسفانه در بیشتر مقتل ها ذکر نشده است. 🔸روایات این کتاب مانند بسیاری از دیگر کتب تاریخی به صورت مرسل بوده و تنها آخرین راوی و یا آخرین کتابی که از آن نقل شده، ذکر شده است. با این وجود، مؤلف از نقل مطالب اغراق آمیز که در کتب مشابه بوده خودداری کرده است. با توجه به شخصیت مؤلف و نیز هماهنگی بسیاری از مطالب ذکر شده با نقل های دیگر، این کتاب در مجموع از مقاتل معتبر و قابل استناد به شمار می آید. 🔻از ویژگی های دیگر این کتاب، اختصار نویسی و تدوین مناسب تاریخی وقایع مربوط به عاشوراست. ابن طاووس کتاب را نه به عنوان یک اثر تاریخی، بلکه برای کسانی نوشته است که می خواهند به زیارت حایر حسینی(ع) بروند. 🔻این کتاب هم چنین مطالبی منحصر به فرد دارد که پیشتر در مقاتل نیامده است، مانند نامه امام به بنی هاشم و هم چنین خبر دادن آن حضرت از شهادتش و تحلیلی صوفیانه نسبت به شبهه هلاكت نفس که بعد از او در برخی کتاب ها آمده است. شاید بتوان گفت علت وجود گزارش های خاص این است که کتابخانه شيخ طوسی در اختیار او بوده است. باید به این نکته توجه کرد که شیخ طوسی کتابی با عنوان مقتل الحسین داشته است که متأسفانه اثری از آن موجود نیست و می توان نتیجه گرفت که به احتمال فراوان ابن طاووس از آن بهره برده است و این برغنای کار او و ورود برخی اخبار در لهوف تأثیرگذار بوده است. بی شک اقبال به این کتاب هم ناشی از شخصیت ممتاز معنوی و اخلاقی نویسنده و هم برگرفته از ویژگی های این کتاب است. 🔻از جمله گزارش های منحصر به فرد آن است که اهل بیت در روز اربعین به کربلا رسیدند. البته خود ابن طاووس نخستین کسی است که در کتاب اقبال الاعمال این خبر را بعید دانسته و آمدن اسیران را در روز اربعین به کربلا انکار می کند. مسئله بازگشت اسیران به کربلا در روز اربعین نخستین بار در لهوف و بعد از آن در مثیر الاحزان آمده است. در صورتی که اکثر منابع تاریخی و روایی بازگشت اهل بیت را به مدينه نقل کرده اند؛ شیخ مفید در مسار الشيعه و علامه حلی در عدد القويه بازگشت به مدینه را تصریح کرده اند و محدث نوری، محدث قمی و شهید مطهری نیز از کسانی هستند که بازگشت به کربلا را در اربعین غیر ممکن می دانند. #مقتل_شناسی #مقاتل_معتبر #تاریخ #نقد_مشهورات #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

امام علی علیه السلام: همانا حق سنگین است اما گوارا و باطل سبک و آسان است اما کشنده. #حدیث 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍نظم نوین حوزه (۵)/قسمت آخر 🔹طلاب در نظام سنت، در مناسبت های آیینی مانند ماه رمضان و محرم و صفر به شهرها و روستاهای کشور سفر می کردند و در ازای "تبليغ" از مریدان و مومنان حق منبر دریافت می نمودند. این امر به صورت خودجوش و داوطلبانه صورت می گرفت. یا طلاب خود به دلخواه و تشخیص خود به جایی سفر می کردند یا مؤمنان یکی از طلاب را به سلیقه یا سابقه ی آشنایی برای تبلیغ به محل خود دعوت می نمودند . آیت الله خامنه ای از طریق نهادهایی چون دفتر تبلیغات اسلامی یا سازمان تبليغات اسلامی نظام تبلیغ را سامان داد و سراسر زیر مهار خود آورد. نهادهایی چون دبیر خانه ی ائمه ی جمعه و جماعات یا دفتر رسیدگی به امور مساجد، حتی امام جماعت های هر مسجد را تعیین می کنند و بر فعالیت وی نظارت دارند. ستاد اقامه ی نماز و ستاد برگزاری اعتکاف، زیر نظر رهبر جمهوری اسلامی، حتی بر جزیی ترین و خصوصی ترین جنبه های آیینی و عبادی اسلام در جامعه نظارت می کنند. مراسم سوگواری یا جشن مذهبی که در قدیم به صورت خودجوش برگزار می شد، همه، حتی در جزییات، در چارچوبی دولتی و حکومتی سازمانی تازه یافتند. حتی نظام پرداخت زکات و خمس و دیگر مالیات های مذهبی شکلی اداری، متمرکز و مدرن پیدا کرد. امور حج و زیارت، اوقاف و خیریه ها نیز همه زیر نظر رهبری سازمان دهی و اداره می شود. اما نهادهای حوزوی تنها سازمان هایی نیستند که روحانیان موقعیت اداری و منبع درآمد خود را در آن می یابند. 🔸سازمانهایی در درون نهادهای نظامی، امنیتی، قضایی و دولتی وجود دارند که به طور انحصاری در دست روحانیان هستند و باز به طور مستقیم یا غیر مستقیم زیر نظر رهبری فعالیت می کنند. از شش تن فقيهان شورای نگهبان و حدود هشتاد فقیه مجلس خبرگان رهبری گرفته تا سازمان عقیدتی - سیاسی نیروهای مسلح و شاخه های گوناگون آن در ارتش، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بسیج و نیروهای انتظامی، مراتب بالای قوه ی قضاییه و نهادهای نمایندگی رهبری در دانشگاه ها مناصب ویژه ی روحانیان قلمداد می شوند. 🔻آیت الله خامنه ای را می توان بنیانگذار نظم نوین حوزه ی علمیه خواند که با ساز و کارهای مدرن انضباط، نظارت و مجازات، حوزه ی علمیه را از نهادی سنتی و در تعامل با ساختار سیاسی به نهادی مدرن و یکپارچه وابسته به حکومت بدل کرد. به سخن دیگر، نهاد دین، مدرن شدن خود را به بهای سلب استقلال فکری و مالی - اداری به دست آورد. افرادی چون آیت الله کاشانی امید می بردند "مقام مرجعیت مذهبی و رهبری سیاسی در هم ادغام شوند. 🔻آیت الله خمینی در مقام مرجعی مذهبی و رهبری سیاسی، اگر به سبب شرایط تاریخی دوران خود نتوانست آرزوی یگانه کردن اقتدار مذهبی و اقتدار سیاسی را به تمامی برآورد اما آیت الله خامنه ای، رهبری سیاسی و فاقد موقعیت مرجعیت (در ابتدای امر)، به کامیابی تمام این آرزو را برآورده کرد. #روحانیت #جامعه_شناسی #رهبری #حکومت_اسلامی #نقد_حوزه #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

🏴جوونا برا امام حسین علیه السلام شلوغش کنید. #استوری #مذهبی 👇👇 @Taammolate_talabegi

📜مقتل شناسی(۵) در میان منابع متأخر، کتاب هایی وجود دارد که در آنها مطالبی است که قابل پژوهش و بررسی است. البته در اتقان و استناد، هم ردیف منابع قابل استناد که ذکر شد، نیستند؛ با این وجود خالی از مطالب مهم و قابل بررسی هم نیستند. ۴. مثير الأحزان ومنير سُبل الأشجان این کتاب، کتابی است در مصایب واقعه عاشورا که به تناسب، از تاریخ و زندگی امام حسین(ع) نیز سخن گفته است. کتاب را عالم دینی شیعی، نجم الدين جعفر بن محمد بن جعفر بن هبة الله بن نماحلی، معروف به ابن نماحلی تألیف کرده است. این کتاب در کتاب های شیعه تأثیر فراوان داشته است و به آن استناد شده و حتی یکی از منابع بحارالانوار، منتهی الآمال و دیگر کتاب های علمای شیعه درباره قیام امام حسین(ع) است. کتاب قریب صد صفحه و دارای مطالب متفاوتی است. بخشی از مطالب ابن اعثم به صورت فشرده در وقایع قبل از روز عاشورا و برخی از مطالب ابن سعد در وقایع بعد از شهادت امام حسین(ع) و بدون استناد به منبعی، در این کتاب ذکر شده است؛ البته در مورد وقایع روز عاشورا، این کتاب در اغلب مطالب با منابع ابو مخنف موافق است، بدون این که سند روایات و منبع آن را یاد کند. 🔹در این کتاب همچون لهوف گزارش هایی وجود دارد که در هیچ کدام از منابع قبلی نبوده است و با توجه به اینکه سال وفات او بعد از سید بن طاووس است بعید نیست که او در سبک نگارش و برخی گزارش ها از لهوف استفاده کرده باشد. 🔸سبک نگارش او به گونه ای است که فقط به بیان روایات تاریخی پرداخته و تحلیلی از خود ارائه نمی دهد و در مقام پژوهش درباره علل و عوامل این نهضت نیست. وی گزارش مقتل را به صورت ذکر یک جریان منسجم با سبکی داستان پردازی شده آورده و اسناد روایات را به طور کامل ذکر نکرده است. 🔻این اثر شامل مقدمه ای در فضایل اهل بیت پیامبر و ذکر مصایب آن بزرگواران بوده و دارای سه مقصد به ترتیب زیر است: مقصد اول: گزیده ای از زندگی نامه امام حسین(ع) وسیر تحولات تاریخی در بوجود آمدن حادثه کربلا از حرکت امام از مدینه تا ورود به کربلاست. مقصد دوم: وقایع روز عاشوراست تا شهادت امام و آغاز اسارت اهل بیت. در پایان این مقصد روایاتی در پیشگویی شهادت امام و واقعه عاشورا آمده است. مقصد سوم: بازگشت اسیران را از شام در بردارد. در این قسمت خطبه های امام زین العابدین(ع) و سایر اهل بیت در کوفه، شام و... ذکر شده است. #مقتل_شناسی #مقاتل_قابل_پژوهش #تاریخ #نقد_مشهورات #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi