eitaa logo
آیت الله شیخ عباس اخوان
684 دنبال‌کننده
33 عکس
22 ویدیو
21 فایل
به توفیق الهی جلسات حضرت آیت الله شیخ عباس اخوان به مرور بارگزاری می‌گردد سعی بر این است که حتی‌المقدور موضوعات و منابع جلسات ذکر شده و اگر احیاناً منبع مورد نظر یافت نشد، منابع نزدیک‌تر به موضوع آورده شود تا محققین محترم بهره‌مند گردند یا علی مدد
مشاهده در ایتا
دانلود
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب دوم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۳ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «و كن في الدنيا كساكن الدار ليست له، إنما ينتظر الرحيل» ج۱ص۱۵۵ تکان دهندهٔ این روایت شریف و فرمایش مرحوم علامه پیرامون این روایت؛ توصیه به عدم سکونت در به‌عنوان کسی‌که این‌جا خانه‌اش نیست؛ این توصیه حضرت علیه‌السلام مربوط به سن و سال خاصی نیست؛ جهت موعظه حضرات معصومین علیهم‌السلام درباره حذر داشتن از دنیا به‌عنوان ایجاد سختی و صعوبت به دنیا هنگام است گذر ز دانه و دام جهان و خویش مباز که مرغ با پر آزاد می‌کند پرواز علامه برخی از تعابیر روایات راجع به ساعت انتقال از این دنیا مربوط به به این دنیاست که مانع از راحتی انتقال است؛ بیان مرحوم آیت‌الله شیخ محمدعلی به نقل از مرحوم پدر استاد، پیرامون صعوبت مفارقت از دنیا نزد کسانی‌که دنیا نزدشان «اکبر همّ» است؛ خطر هنگام مرگ و دشمنی با مأموران الهی همچون جناب علیه‌السلام؛ توصیه امام علیه‌السلام ناظر به نداشتن دنیا نیست بلکه توصیه به عدم دلبستگی است؛ روایتی از علیه‌السلام پیرامون اینکه اگر کسی بگوید من از پول بدم می‌آید من در اولین چیزی که در او سک می‌کنم در عقل اوست؛ انجام گرفتن کمالات با مال و منال به‌عنوان بستر ؛ تعبیر به از مال دنیا: كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ ٱلْمَوْتُ إِن تَرَكَ خَيْرًا ٱلْوَصِيَّةُ لِلْوَٰلِدَيْنِ وَ ٱلْأَقْرَبِينَ بِٱلْمَعْرُوفِۖ حَقًّا عَلَی ٱلْمُتَّقِينَ :۱۸۰؛ خطر در داشتن تعلق به مال دنیاست که تشخیصش مشکل است؛ از مواضع شناخت تعلق داشتن یا نداشتن به مال دنیا در جایی است که وظیفهٔ انسان به کردن مال و رد و ادای دین و و امثالهم است که ببیند آیا به سهولت این کار را انجام می‌دهد یا نه. «يا هشام مجالسة أهل الدين شرف الدنيا والآخرة» ج۱ص۱۵۵ سیرهٔ علامه طباطبایی مینی بر ؛ تعهد صاحب (=میرزا مُحمّدعَلی (۱۲۹۶-۱۳۷۳ق) در مجالست با علما و حضور ایشان در مدت مدیدی در حوزه تهران؛ رنگ و بو گرفتن انسان در با دیگران؛ المجالسة مؤثرة؛ استثنا شدن برخی به علت قوت روحی ایشان در نهی از مجالست با اهل معصیت؛ فرمایش مرحوم آیت‌الله پیرامون شخصی که برخی رفتارها را در برخورد و کشیدن اهل معصیت به وظایف دینی داشته است؛ وجود دو در دوران علیه‌السلام؛ برخورد ابابصیر با در بازار و ادامه جریان؛ مؤمن طاق بوده است و بسیار مورد عنایت امام صادق علیه‌السلام بوده است و نزد به علت اذیت شدن از ناحیهٔ او شیطان طاق گفته می‌شود؛ محمّد بن علی بن نعمان بی‌أبی طریفة بجلی کوفی(درگذشت ۱۶۰ یا پس ۱۸۰ق) ملقب به مؤمن الطاق؛ مشارکت اسمی با مومن طاق در اسم و معروف بودن مومن طاق به نعمان احول، و جریان حاضرجوابی مومن طاق در برخورد با ابوحنیفه: وَ قَدْ كَانَتْ لِأَبِي جَعْفَرٍ مُؤْمِنِ اَلطَّاقِ مَقَامَاتٌ مَعَ أَبِي حَنِيفَةَ فَمِنْ ذَلِكَ مَا رُوِيَ أَنَّهُ قَالَ يَوْماً مِنَ اَلْأَيَّامِ لِمُؤْمِنِ اَلطَّاقِ إِنَّكُمْ تَقُولُونَ بِالرَّجْعَةِ قَالَ نَعَمْ قَالَ أَبُو حَنِيفَةَ فَأَعْطِنِي اَلْآنَ أَلْفَ دِرْهَمٍ حَتَّى أُعْطِيَكَ أَلْفَ دِينَارٍ إِذَا رَجَعْنَا قَالَ اَلطَّاقِيُّ لِأَبِي حَنِيفَةَ فَأَعْطِنِي كَفِيلاً بِأَنَّكَ تَرْجِعُ إِنْسَاناً وَ لاَ تَرْجِعُ خِنْزِيراً وَ قَالَ لَهُ يَوْماً آخَرَ لِمَ لَمْ يُطَالِبْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ بِحَقِّهِ بَعْدَ وَفَاةِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِنْ كَانَ لَهُ حَقٌّ فَأَجَابَهُ مُؤْمِنُ اَلطَّاقِ فَقَالَ خَافَ أَنْ تَقْتُلَهُ اَلْجِنُّ كَمَا قَتَلُوا سَعْدَ بْنَ عُبَادَةَ بِسَهْمِ اَلْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ وَ كَانَ أَبُو حَنِيفَةَ يَوْماً آخَرَ يَتَمَاشَى مَعَ مُؤْمِنِ اَلطَّاقِ فِي سِكَّةٍ مِنْ سِكَكِ اَلْكُوفَةِ إِذَا بِمُنَادٍ يُنَادِي مَنْ يَدُلُّنِي عَلَى صَبِيٍّ ضَالٍّ فَقَالَ مُؤْمِنُ اَلطَّاقِ أَمَّا اَلصَّبِيُّ اَلضَّالُّ فَلَمْ نَرَهُ وَ إِنْ أَرَدْتَ شَيْخاً ضَالاًّ فَخُذْ هَذَا عَنَى بِهِ أَبَا حَنِيفَةَ وَ لَمَّا مَاتَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رَأَى أَبُو حَنِيفَةَ مُؤْمِنَ اَلطَّاقِ فَقَالَ لَهُ مَاتَ إِمَامُكَ قَالَ نَعَمْ أَمَّا إِمَامُكَ فَ‍ مِنَ اَلْمُنْظَرِينَ `إِلىٰ يَوْمِ اَلْوَقْتِ اَلْمَعْلُومِ ج۴۷ص۳۹۹؛ هنر گیری و استفاده آن در محل خودش؛ رنگ گرفتن از اهل دنیا
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب دوم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۳ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
«يا هشام مجالسة أهل الدين شرف الدنيا والآخرة» یعنی پایبند به دین؛ شرف در دنیا و برای مجالست کننده با اهل دین؛ جریانی منقول از آیت الله از حالات مرحوم آیت‌الله در درس خارج فقه ایشان: يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ ٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَ لْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍۖ وَ ٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعْمَلُونَ :۱۸؛ جنبهٔ ربانیت خاص مرحوم آیت‌الله بروجردی؛ سخن مرحوم در احوالات مرحوم ج۲ص۶۷۴ به بعد صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله الحسین السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین ای خانه مثال خدا سجده‌گاه تو ای خاک گرم کرببلا قتلگاه تو روز جزا پناه دهد کائنات را هر کس که آرمید ز جان در پناه تو در حشر بر شفاعت خلق خدا بس است یک قطره خون سرخ غلام سیاه تو از تشنگی صدای تو جوهر نداشت لیک در گوش عالمی شرر انداخت آه تو طفلت نداشت قتل تو باور که ذوالجناح با یال غرق خون خود آمد گواه تو حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان شب دوم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۳ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
سخنرانی_حضرت_آقای_اخوان_شب_سوم_ماه_رجب_1402.mp3
27.44M
شب سوم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۴ شب شهادت صلوات الله علیه آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب سوم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۴ شب شهادت #امام_هادی صلوات الله علیه آیت الله #شیخ_عباس_اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام مجالسة أهل الدين شرف الدنيا و الآخرة، و مشاورة العاقل الناصح يمنٌ و بركةٌ ورشدٌ و توفيقٌ من الله، فإذا أشار عليك العاقل الناصح فإياك و الخلاف فإن في ذلك العطب.» ج۱ص۱۵۵ تعبیر به اهل دین بعد از فهم معنای است؛ عدم یگانگی دیانت با تنسک بلکه مناسک جزء دین است و دین اعم از مناسک است؛ همان صورت عبادی است که خود البته خود امر محترمی است: وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا :۲۴؛ ظهور و بروز صورت‌های عبادی به علل مختلف؛ دین آن مجموعه‌ای است که بیانگر پاداش و عقابی است که در قبال آن مجموعه انسان دریافت می‌کند؛ کلمه و لغت دین به معنای می‌باشد و دِیْن هم از همین لغت است؛ كَما تَدينُ تُدانُ ص۵۳۵؛ مجموعه مذکور به‌علاوه اعتقاد به و می‌شود دین که انسان در قبال همهٔ آن‌چه انجام می‌دهد جزا داده می‌شود؛ کلام علامه مبنی بر اینکه ما متشکل از همین زندگی است که داریم انجام می‌دهیم که به این انسان متدین می‌گویند؛ خطر دگم بودن بر مناسک ظاهری عبادی دین؛ لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ ٱللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُوا۟ ٱللَّهَ وَ ٱلْيَوْمَ ٱلْأَخِرَ وَ ذَكَرَ ٱللَّهَ كَثِيرًا :۲۱؛ تبیین معنای بودن اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم؛ ما در این عالم داریم آناً فآناً ساخته می‌شویم و همانند یک جنین در رحم هر لحظه داریم ساخته می‌شویم برای ورود به دنیایی دیگر، که اگر کسی غیر از این فهمیده معنای دیانت را نفهمیده است؛ همیشگی انسان در رحم دنیا؛ اگر انسان در تمام روز به خدا داشت در هم توجه به خدا دارد؛ بَلِ ٱلْإِنسَٰنُ عَلَیٰ نَفْسِهِۦ بَصِيرَةٌ ۱۴ وَ لَوْ أَلْقَیٰ مَعَاذِيرَهُۥ :۱۵؛ ساختن توسط انسان به‌عنوان و ؛ انسان به راههایی مثل بازی با نسک دینی در پی این است که به خود بقبولاند که من آدم خوبی هستم؛ جریان شخصی که برای تصحیح وضوی خود نزد مرحوم آیت‌الله رفت؛ نماز ما حاصل سیر روز ماست؛ کلامی از مرحوم آشیخ پیرامون نمازهای یومیه؛ کلامی از مرحوم آیت‌الله پیرامون اینکه دو عالم را دیدم که تعمدی داشتند با رفتارشان را مردم حرف بزنند: و مرحوم آیت‌الله ؛ علت برخی رفتارها نیز عدم علم به است؛ جریانی از سوال مرحوم آیت‌الله سید محمدرضا در مورد نجس و پاکی مستمندان ز خانه میرانی جریانی از برخورد شخصی با علیه‌السلام که در امامت حضرت شک داشت؛ جریان برخورد شرابخوار با امام هادی علیه‌السلام؛ «يا هشام مجالسة أهل الدين شرف الدنيا و الآخرة» صلی‌الله علیک یا مولانا يا اَبَا الْحَسَنِ يا عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ اَيُّهَا الْهادِى النَّقِىُّ يَابْنَ رَسُولِ اللّهِ يا حُجَّةَاللّهِ عَلى خَلْقِهِ يا سَيِّدَنا وَ مَوْلينا اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِكَ اِلَى اللّهِ وَ قَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَىْ حاجاتِنا شب سوم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۴ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب چهارم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۵ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «و مشاورة العاقل الناصح يمنٌ و بركةٌ ورشدٌ و توفيقٌ من الله، فإذا أشار عليك العاقل الناصح فإياك و الخلاف فإن في ذلك العطب.» ج۱ص۱۵۵ انتخاب و در بین رؤسا و سلاطین از میان صاحبان و و که مجموع این سه صفت در کسی اگر باشد به او می‌گویند؛ تبیین وجود جهات مختلف در امور و امور علمی؛ خاطره‌ای از مرحوم آیت‌الله از اشکالات وارده بر نگارش کتاب به محضر مرحوم علامه ؛ جریانی از صاحب کتاب علیه‌السلام مرحوم از مراجع علمی ؛ وجود اشتباهات مختلف در میان آثار مختلف حتی در میان آثار صاحبان فن؛ فرهنگ و در برخی از جوامع صنعتی؛ تبیین معنای به معنای بررسی کردن نه به معنای اعتراض و اصل نقد در عربی به معنای سکه طلا و نقره است؛ پذیرش یعنی پذیرش انتقاد؛ آوازه در جهان؛ جریان ارائه نظریه از سوی پروفسور در رد نظر انیشتین به وی؛ جریاناتی از نقد پذیری مرحوم آیت‌الله شیخ نصیحت پذیری در فرمایش امام علیه‌السلام و تفاوت مقام و مقام ؛ در نصیحت انسان خود را در عرض دیگری قرار می‌دهد؛ جریانی از مرحوم آیت‌الله به نقل از آیت الله ؛ کلمه نصح به معنای نرمی و است؛ جریانی از طرح اصل مبحث شبهه و سؤال بی‌موقع شخصی؛ وجود مباشر در کسب و کار در قدیم الایام؛ در زمان سلاطین و ؛ جریانی به نقل از مرحوم پدر جناب استاد در مورد نگهداری ریش‌سفیدان و گیس‌سفیدان در قدیم الایام در خانه‌ها برای مشاوره دادن به مردان و زنان و تکریم ایشان؛ وجود مشاورین به‌عنوان در میان بیوت مراجع همچون در بیت آیت الله و نقل مرحوم در این مورد؛ تکرار زیاد از مرحوم آیت‌الله شیخ در مورد فرمایش مولا صلوات الله علیه پیرامون اهمیت رأی نسبت به : قَالَ (علیه السلام): رَأْيُ الشَّيْخِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ جَلَدِ الْغُلَامِ وَ [يُرْوَى‏] رُوِيَ مِنْ مَشْهَدِ الْغُلَامِ‏ حکمت ۸۳؛ سیرهٔ جاری برخی از ممالک در استفاده از و کاربرد آن در بررسی آرای «و مشاورة العاقل الناصح يمنٌ و بركةٌ ورشدٌ و توفيقٌ من الله» مشاوره با انسان یمن دارد؛ به معنای شگون است؛ یعنی زیادتی و فزون؛ یمن و برکت و از ناحیه خدای متعال در مشورت با عاقل ناصح «فإذا أشار عليك العاقل الناصح فإياك و الخلاف فإن في ذلك العطب.» خطر سر باز زدن بی‌جهت از مشاوره‌ای که عاقل ناصح به انسان داده است که این و است صلی‌الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله الحسین السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین ای تاب و توانم را برده رحمی بر این دل افسرده برگی از گلشن خرم عمر باقی بود آن هم پژمرده خوناب جگر از ساغر دل در فصل بهار غمت خورده بیمار توایم و نپرسیدی کاین غمزده به شد یا مرده دیوان روضه صلوات الله علیه فسقط عن الفرس و جلس علی التراب فجعل یمسح التراب عن وجهه فوضع خده علی خده و صاح سبع مرات و قال ولدی علیّ علی الدنیا بعدک العفا قتل الله قوما قتلوک حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان شب چهارم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۵ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب پنجم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۶ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام إيّاك و مخالطة الناس و الاُنس بهم إلّا أن تجد منهم عاقلاً مأموناً فأنس به واهرب من سائرهم كهربك من السباع الضارية» ج۱ص۱۵۵ درس گرفتن با استفاده از چیزهای مختلف؛ نصیحتی از به اینکه: انسان با معنای زندگی را از طبیعت بگیرد؛ کلام سلطان مبنی بر اینکه درس خود را از یک مورچه یاد گرفت؛ دزد گردنه بودن برخی از همچون سلطان محمود غزنوی و قبل از رسیدن به سلطنت؛ روشنی دزد بودن به علت به سلطنت نرسیدن کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ‌زنان درس گرفتن بدون ضرر از صنف کاسبان ؛ جریانی از مرحوم آقای (امام جماعت مسجد) در برخورد با یکی از اهل بازار؛ درس گرفتن از اهل بازار برای بهره بردن از ؛ به در : عدم سوال از شغل بازاریان «يا هشام إيّاك و مخالطة الناس» جریانی از برخورد یک با اقوام و آشنایان خود؛ قاعده زندگی: کن فی الناس و لا تکن معهم؛ «خَالِطُوا النَّاسَ بِأَبْدَانِکُمْ وَ زَایِلُوهُمْ بِقُلُوبِکُمْ وَ أَعْمَالِکُمْ» ج۲ص۷۹؛ پرهیز از مخالطت با مگر با کسی‌که واقعاً با تو داشته باشد که این در طول زندگی مشخص می‌شود؛ قدیمی تهرانی‌ها: آن که سر خزینه به احترام دوستی یک مشت آب تعارف بهت می‌کنه قربة الی الله، رو این میتونی حساب کنی اما آن که در بزم میگه قربونت برم معلوم نیست چی از آب در بیاد؛ رسم آب تعارف کردن قبل از رفتن به خزینه در قدیم؛ جریان از برخورد با مرحوم در حین پست و مقام داشتن و پس از آن؛ جریان در موقع موقعیت داشتن و نداشتن؛ توصیه‌ای از دستور مقدس مبنی بر اینکه برخورد خود را با کسی‌که وجاهت داشته و الان از دست داده عوض نکنید، و عدم رعایت این مسأله در ؛ ضرب‌المثلی در ؛ عدم ستیز با مردمی که به درد رفاقت نمی‌خورند «يا هشام إيّاك و مخالطة الناس و الاُنس بهم إلّا أن تجد منهم عاقلاً مأموناً» ایاک و مخالطة الناس از باب است یعنی بپرهیز از مخالطت با مردم و گرفتن با آن‌ها؛ علت پرهیز از انس با مردم به جهت ضربات روحی خوردن از ایشان؛ استثنا شدن پرهیز از مخالطت با مردم در افرادی که و و خویشتن‌دار باشند؛ معنای در حفظ ؛ معنای دیگر مأمون مبنی بر اینکه روند واحدی در برخورد با انسان دارد؛ جریانی از درددل فردی با یکی از حضرت علیه‌السلام «يا هشام إيّاك و مخالطة الناس و الاُنس بهم إلّا أن تجد منهم عاقلاً مأموناً فأنس به واهرب من سائرهم كهربك من السباع الضارية» فرار از مردمی که عاقل و مأمون نباشند همانند فرار از درندگان وإخوانٍ تخذتهمُ دروعاً فكانوها ولكنْ للأعادي وخِلتهم سهاماً صائبات فكانوها ولكن في فؤادي وقالوا قد صفت منا قلوبٌ لقد صَدَقوا ولكن من ودادي صلی الله علیک یا مولانا یا صاحب العصر و الزمان ای شمع جهان افروز بیا وی شاهد عالم سوز بیا ای مهر سپهر قلمرو غیب شد روز ظهور و بروز بیا ای طائر سعد فرخ رخ امروز توئی فیروز بیا عمریست گذشته به نادانی ای علم و ادب آموز بیا شد گلشن عمر خزان از غم ای باد خوش نوروز بیا دیوان یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن شب پنجم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۶ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب ششم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۷ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام إيّاك و مخالطة الناس و الاُنس بهم إلّا أن تجد منهم عاقلاً مأموناً فأنس به واهرب من سائرهم كهربك من السباع الضارية» ج۱ص۱۵۵ اگر انسان با باشد از هر ملکی بالاتر است و اگر درنده بی تربیت باشد از هر درنده‌ای بالاتر است که نمونه‌اش جنایات بشر در طول تاریخ مدون چندهزارساله است در نگارش جنایاتی از بشر مثل ، ، ؛ ذکر خاطره‌ای از مرحوم پدر استاد در مورد عدم دسترسی به جنایت کاری در مورد کسانی‌که دستشان نرسیده جنایت کنند؛ کنترل بر روی افراد بی تربیت؛ تربیت ربطی به موقعیت ندارد؛ هنر کنترل ؛ ضربه زدن انسان بی تربیت به دیگران به علت وجود پتانسیل ضربه زدن به دیگران؛ لزوم فرار از انسان بی تربیت برای مصون ماندن «إيّاك و مخالطة الناس و الاُنس بهم إلّا أن تجد منهم عاقلاً مأموناً فأنس به واهرب من سائرهم كهربك من السباع الضارية» خطر بالقوه و بالفعل انسان بی تربیت؛ جریانی از تلخی‌های بی تربیتی؛ پستی انسان بی تربیت؛ انسان بی تربیت با دیگران برای رسیدن به بهره خود است و اگر برای رسیدن به بهره خود لازم باشد به دیگران صدمه بزند حتماً این کار را می‌کند؛ فرار از انسان بی تربیت همچون فرار از حیوانات درنده و جمع این مسأله با کمک کردن به دیگران در عدم انتظار داشتن از دیگران؛ نقلی از استاد استاد ؛ إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ ٱللَّهِ لاَ نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَآءً وَ لاَ شُكُورًا :۹؛ وجود ملاحظات در روابط اجتماعی رود کاسه آن‌جا که باز آید قدح صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله الحسین السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین تشنه لبا به آب مهر تو سرشته شد گلم چون بکنم دل از تو و چون ز تو مهر بگسلم گرچه بلای دوست را از سر شوق حاملم بار فراق دوستان بسکه نشسته بر دلم می‌روم و نمی‌رود ناقه به زیر محملم تا تو بخاطر منی دیده بخواب کی شود؟ راحت و عشق روی تو؟ آتش و آب کی شود؟ غفلت از تو در ره شام خراب کی شود؟ معرفت قدیم را هجر، حجاب کی شود؟ گرچه به شخص غائبی، در نظری مقابلم داس غم تو می‌کند حاصل عمر را درو درد و بلا همی رسد از چپ و راست نو به نو رفتم و دل بماند در سلسلۀ غمت گرو ای که مهار می‌کشی صبر کن و سبک برو کز طرفی تو می‌کشی وز طرفی سلاسلم دیوان حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان شب ششم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۷ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب هفتم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۸ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «و ينبغي للعاقل إذا عمل عملاً أن يستحيي من الله» ج۱ص۱۵۵ فهم مناسبت تامه برخی از در مسیر با در بدایت امر؛ وقوف و عدم وقوف به خود در انسان ؛ شأن خود انسان در خود؛ خاطره‌ای از جلسات ایام قدیم و برخورد با انسان‌های با شخصیتی که با ظاهر آن‌ها مناسبت ندارد؛ عدم ربط به دارایی و عدم دارایی؛ نمونه‌هایی از انسان به خود در انسان‌های و ؛ نقلی از جریان ثروتمند شدن ؛ نقل جریانی از پیدا شدن طلای بسیاری توسط یه رفته‌گر با شخصیت گفت: آگه نیستی کز سر در افتادت کلاه گفت: در سر عقل باید، بی‌کلاهی عار نیست منافات شخصیت با ؛ پیدایش در انسان با شخصیت؛ ارزش حیای از خدای متعال؛ تبیین معنای سزاوار بودن حیا در انسان عاقل؛ با دیگران همان کاری را بکن که دوست داری با تو بکنند؛ جریاناتی از برخی از افراد با شخصیت از صاحبان مشاغل؛ لزوم سنجش کارهای انسان نسبت به شخصیت خود نه نسبت به ؛ هیچ چیزی به اندازه شخصیت داشتن در حتی در همین دنیا به درد انسان نمی‌خورد «و ينبغي للعاقل إذا عمل عملاً أن يستحيي من الله» تفاوت انسان با حیا و بی حیا در انجام کار از روی شخصیت و از روی هوا و هوس صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله الحسین السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین روضه سلام الله علیها این نخله که داحی نبوت مقرش پیوند ولایت است بر شاخ ترش البته چو زینب آورد میوه پدید طوبی که نکو، نخل طوبی ثمرش تسلیم و رضا نگر که آن دخت بتول در مقتل کشتگان چو فرمود نزول شکرانه سرود کی خداوند جلیل قربانی ما به پیشگاه تو قبول ناگه نظرش فتاد بر آن طلعت پاک بر پیکر انوری که افتاده به خاک در بحر عجب فتاد و گفتا عجب است گنجایش آسمان در این تیر مغاک جان اخا ملبوس پیکرت کو خاکم به سر عمامه سرت کو زینت دوش نبی روی زمین جای تو نیست خار و خاشاک زمین منزل و مأوای تو نیست خاک عالم به سرم کز اثر تیغ و سنان جای یک بوسهٔ من در همه اعضای تو نیست ما توهمت يا شقيق فؤادي كان هذا مقدرا مكتوبا ج۴۵ص۱۱۵ شب هفتم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۸ آیت الله https://eitaa.com/akavan110