🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت دوم. گفت این مانتو #کوتاه و آستین تا زده و موهای ... گفتم مگه من چند سالمه که آنقدر #سخت میگیرید؟ گفت چند سالته؟ گفتم ۱۵ سال. گفت خوب به #تکلیف هم رسیدی. ظاهراً که خیلی هم #حواست به خودت هست!! راه بیفت برو تو ماشین. دیدم #جدی شد. شروع کردم معذرت خواهی، حسابی #ترسیده بودم. اما فایده نداشت!! اون یکی که ساکت بود داد زد که سوار شو زود باش! گفتم خودم میرم خانه ببخشید دیگه تکرار نمیشه. اما فایده نداشت و مجبورم کردن که سوار بشم. تو ماشین زدم زیر #گریه و التماس که من رو نبرند! آنقدر التماس کردم که #راضی شدن گفتند پس آدرس خونه رو بده ببریمت خونه. گفتم نه توروخدا. بابام منو می‌کشه. اما راستش رو بخواهید بیشتر از اینکه #پسرهای محل ببینند ناراحت بودم. حالا دیگه برام دست میگرفتند!! آخر سر یه نفرشون که لباس شخصی تنش بود گفت باشه اگرقول بدی از این به بعد درست بیای بیرون تا سر کوچه میبریمت که #همسایه ها وپدرت نفهمند... منم تشکرکردم و آدرس دادم. سر کوچه که اومدم پیاده بشم اون لباس شخصی که بعدها فهمیدم فامیلی اش آقای قائمی هست با من پیاده شد. گفتم شما کجا؟ گفت می‌خوام باهات بیام ببینم #راست گفتی! چاره ای نبود راه افتادم کوچه رو نگاه کردم خدا را شکر هیچ کس نبود تا برسیم در خونه. #نصیحت کرد که مراقب خودت باش تو نباید اینطوری خودت رو در معرض #نگاه مردها قرار بدی و ... منم تند تند میگفتم #چشم که فقط بره زودتر. تا اینکه رسیدم در خونه و زنگ زدم خواهرم آیفون رو جواب داد. گفتم باز کن ... خیالش که راحت شد رفت ...‌ منم رفتم تو. #اشکهام رو پاک کردم، صورتم رو مرتب کردم که نفهمند چی شده و رفتم بالا. 💠 چند روزی از این ماجرا گذشت و من کم کم فراموشش کردم و دوباره مثل قبل بیرون میرفتم. چند روزی بود از #مهدی خبری نبود تو کوچه ... تا اینکه یه روز که کارنامه گرفته بودم و تازه داشتم از مدرسه برمیگشتم همین که از تاکسی پیاده شدم دیدم ایستاده با اون چشمهای سبزش #نگاهم کرد و خنده ای ... سلام بلند بالا و منم لبخند و سلام ... همین طور که به سمت خانه قدم می‌زدیم گفت که باید این چند سال حسابی #درس بخونیم تا هردومون #پزشکی قبول بشیم و بعد هم بریم یه دانشگاه ... گفتم #پدرم اجازه نمیده شهرستان برم برای دانشگاه .. گفت با هم که قبول شیم می‌زاره! گفتم تهران فقط..‌ گفت سخته ... گفتم تلاش میکنیم ... گفت معدلت چند شد ؟ گفتم اول تو بگو ... کارنامه اش رو از جیبش درآورد ... اصلا اومده بود که پز بده. یه نگاه کردم و خندیدم ... با افتخار کارنامه خودم رو از کیفم در آوردم ۱۹/۷۸ .. کارنامه مهدی ۱۹/۶۵ بود... خندیدم و گفتم دیدی بازم نتونستی ... دستاش رو به هم کوبید و گفت ای بابا... همیشه بالاتری ... گفتم اینه دیگه...😉 رسیدم در خونه مثل همیشه سرم رو کمی عقب دادم و نیم رخ نگاهش کردم و گفتم بای.... گفت صبر کن کارت دارم ... گفتم بگو ... نگاهی کرد که دلم لرزید ... من من کرد و گفت هیچی.... #مواظب خودت باش... گفتم چرا؟ گفت بخاطر من ... باز هم خندیدم بهش و زنگ آیفون رو زدم ... مامانم گفت کیه... گفتم منم .. گفت برو شیر بگیر. گفتم چشم. مهدی چشمهاش برقی زد و گفت خدا با منه...😜 گفتم چرا با تو؟ گفت چون با هم میریم. گفتم چرا با هم؟ گفت تا برنامه ریزی درسی کنیم! گفتم اخی ... تو واقعا فقط نگران درس خوندن من هستی؟ گفت بسه.. همش من رو مسخره میکنی! آخه کی میخوای بفهمی که ... و من حرف رو عوض کردم چون واقعا از اذیت کردنش لذت می‌بردم 🙈 ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت سوم. روزهای تابستان با سرعت می‌گذشت و چند بار دیگه گشت من رو تو خیابان دید و هر بار در رفتم. هر روز غروب کارمون شده بود والیبال و استپ هوایی تو کوچه! دوستهام میامدن و بازی میکردیم .. بعضی شبها هم پدر و مادر هامون تو کوچه صندلی میزاشتن و میوه و چای با هم میخوردن. هوا که گرم بود تو خانه میخزیدیم و کتاب می‌خوندم ... کلی رمان و ... تقریبا هیچ کتابی تو خونه نمانده بود که نخونم ... بعضی از روزها هم تولد و دورهمی می‌گرفتیم و خوش میگذروندیم... تا اینکه یه روز مامانم گفت میخواهیم بریم تهران خانه خانم اعظم... خانم اعظم حکم مادربزرگ مامانم رو داشت. یه خانم پیر خوش زبان و گرد و قلمبه... با یه خانه بزرگ استخر دار تو تجریش... کلی با فامیل خوش می‌گذشت خانه خانم اعظم ... خوشحال آماده شدم که بریم غافل از اینکه تقدیر برای من چی طراحی کرده! 💠 با صدای زنگ موبایلم یهو به خودم آمدم ... قبل از اینکه تلفن همراهم رو جواب بدم یه نگاهی به ساعت کردم نیم ساعت بود که روی صندلی جلوی آینه نشسته بودم ... بلند شدم و تلفن رو جواب دادم ... چند تا کار عقب افتاده هفته بود که باید انجام میدادم ... مشغول کار شدم ... بخار اطو که بلند شد دوباره من رو به خاطراتم فرو برد ... شبیه بخاری که از قابلمه خانم اعظم بلند بود و خانمهای فامیل که به رسم زنهای تهرانی دور قابلمه جمع شده بودند و هم میزدن و دعا میکردن و بقیه امین میگفتند. نوبت من شد .. ناهید خانم با یه نگاه خاصی گفت بیا عزیزم تو هم یه دعایی بکن. بعد هم خودش خندید و گفت عروس بشی انشاالله... همه خندیدند و امین گفتند ... چند تا از زنها سر تو گوش هم کردند ... یاد پسر قد بلندش افتادم که وقتی من می‌خوام نگاهش کنم باید سرم را بالا بگیرم و اون هم دولا بشه ... یه چپ چپ نگاهش کردم که با سقلمه مامانم توپهلو متوجه شدم همه دارن نگاهم میکنند نفهمیدم چی شد که یکی گفت بریم امامزاده داود ... مامانم گفت آره موافقم... چند نفر دیگه هم موافقت کردن ... من تا حالا نرفته بودم و نمیدونستم کجاست ؟ فکر کردم همین امام زاده سرمیدون تجریش هست. گفتم ما پیاده میریم تا شما بیایید. همه با تعجب نگاه کردن و گفتند پیاده!!!!! بعد هم خندیدن ... فهمیدم سوتی دادم ... چند تا ماشین روشن شد و سوار شدیم و راه افتادیم ... به سر بالایی که رسیدیم پیاده شدیم... نمیدونم چرا قلبم می‌لرزید ... یه حس عجیب ... نمی‌فهمیدم چی شده ... اما یه استرس خاصی وجودم رو گرفته بود. نمی‌فهمیدم چرا ... وارد محوطه امام زاده که شدیم یه چادر از تو کیفم در آوردم و سرم کردم تپش قلبم رو حس میکردم ... از جمع فاصله گرفتم ... رفتم پشت ضریح یه گوشه که هیچکس منو نبینه ... صورتم رو که روی ضریح گذاشتم ... انگار وارد یه دنیای دیگه شدم حس میکردم یه چیزی تو وجودم تکان میخوره ... انگار دلم برای کسی تنگ شده بود و حالا بهش رسیدم یه وقت به خودم آمدم که صورتم غرق اشک بود... دلم تنگ شده بود برای خدا.... حس عجیبی که تا آن روز برام غریبه بود... ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت چهارم. نمی‌فهمیدم چیه ... ولی من یه چیز دیگه تو وجودم متولد شده بود ... حالم از خودم به هم میخورد ... تصویر خودم مثل فیلم با سرعت از جلوی چشمم عبور میکرد. انگار خودم رو تو قبر از لای پنجره های ضریح می‌دیدم و نمیدونستم که چی باید تو آن لحظه جواب بدم ... ترس خاصی وجودم رو گرفته بود. پشیمانی و عشق توام شده بود... حال عجیبی که هنوز بعد سالها برام قابل وصف نیست. هر گز نفهمیدم از آن ضریح چی تو وجود من ریخته شد ... ولی صورتی که جدا شد از ضریح با قبل خیلی فرق داشت... برگشتیم درحالیکه دیگه تو این دنیا نبودم انگار وارد یک خلا شده بودم. صدای قهقهه فامیل می‌ اومد و من کنار استخر روی صندلی نشسته بودم و به نور ماه که تو استخر افتاده بود نگاه میکردم ... دلم میخواست سکوت بود و من با صدای جیر جیرکها و نور مهتاب تنها میشدم.... سرم رو بالا گرفتم و بعد سالها گفتم خداااااا سالها بود فراموشش کرده بودم... نسیم خنکی که به صورتم میخورد اشکهای داغم رو خشک میکرد ومن حتی نمیدونستم این اشکها یعنی چی؟ فقط حس میکردم دلم تنگ شده... تمام لذتهای قبلم رو که فکر میکردم بی اهمیت بود... حتی صدای دست زدن زنها ... چند بار تصمیم گرفتم بلند بشم و برم بینشون ... ولی نمیشد هیچ میلی دیگه به این جمع نداشتم. حس میکردم چقدرباهاشون غریبه شدم . و نمیدونستم این آغاز یک غربت بزرگ است..... ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت پنجم. دستهای پسرم که دور گردنم حلقه شد و بوسه روی گونه ام من رو به خودم آورد ..‌ سرم رو بالا کردم و لبخندی بهش زدم ... گفتم بیدار شدی؟ گفت آره ... تو چه فکری بودی؟ یه عالمه وقته همین طوری داری به یه جا نگاه می‌کنی... خندیدم و گفتم هیچی ... از جا بلند شدم و رفتیم طرف آشپزخانه.. صبحانه رو با هم خوردیم و کمی گپ زدیم. از خواب‌هایی که تازگی‌ها میبینه حرف زد و منم براش توضیح دادم که خوابها از دنیای درون ما خبر میدن. براش جالب بود... گفت مامان من همیشه از تو شگفت زده میشم آخه تو که رشته دانشگاه الهیات خوندی اینها رو از کجا یاد گرفتی... گفتم اینه 💪💪 بلند شد رفت دوش بگیره و من باز در خاطراتم فرو رفتم. 💠 از تهران که برگشتیم دیگه آن دختر سابق نبودم. توی راه چند بار مامانم سوال کرد چیزی شده. گفتم نه گفت حرف ناهید خانم رو جدی نگیر محمد با تو خیلی تفاوت سن داره. آن هم بخواد من نمیدم نگران نباش. ناهید خانم فکر می‌کنه چون چند دهنه مغازه تو بازار دارند الان دهن باز کنه هر دختری میگه بعله... به محمد فکر کردم کمی شبیه مهران مدیری بود با این تفاوت که موهای محمد فر بود شانه هام رو بالا انداختم و گفتم موضوع من محمد نیست. جرات نداشتم حرفی که تو دلم بود رو بزنم. شاید هنوز خودم هم باورم نمیشد که واقعا می‌خوام این کار رو بکنم. پس سکوت کردم و هیچی نگفتم. فردا صبح که میخواستم از خانه برم بیرون آغاز ماجرا شد... گلاره دوستم از کرمانشاه آمده بود خانه خواهرش گیشا و زنگ زده بود که بیا تهران ببینمت. مامانم گفته بود نمیشه تنهایی و باید با خواهرت بری. و حالا خواهرم آماده شده بود و منتظر من بود. آب دهنم رو به زور قورت دادم و بسم الله گفتم و از اتاق خارج شدم. مامانم و خواهرم روی مبل های هال نشسته بودن و داشتند با هم حرف می‌زدند. با دیدن من انگار جن دیدند. هر دو با هم گفتند چی!!!!! این چه وضع لباس پوشیدنه. مانتو بلند و روسری بزرگ پوشیده بودم بدون آرایش و بدون اینکه موهام بیرون باشه خواهرم گفت زود باش لباست رو عوض کن که دیر میشه. الان وقت ادا در آوردن نیست! آخه من یه عادت بد داشتم بعضی موقع ها از مهمانی که بر می‌گشتم ادای آدمهای آنجا رو در میاوردم. خواهرم فکر کرد دارم ادا در میارم. مامانم با دهان باز نگاهم میکرد گفتم ادا نیست می‌خوام اینطوری بیام. خواهرم گفت غلط میکنی. من یه قدم هم باهات نمیام. و رفت تو اتاق که لباسهاش رو در بیاره مامانم گفت جدی گفتی؟ گفتم آره کاملا جدی. گفت دو روز دیگه همان قبلی میشی. فقط ما رو مضحکه مردم میکنی جواب بابات و داداشت رو چی میدی؟ گفتم پوشش خودمه. چکار به بقیه دارم. گفت بله پوشش خودت هست ولی با ما جایی نمیای. من فکر کردم شوخی می‌کنه و تهدید می‌کنه که من منصرف بشم ولی بعد ها فهمیدم که واقعیت داشت خلاصه تهران رفتن کنسل شد و منم گریه کنان رفتم تو اتاق... برای اولین بار حس کردم تو خانه خودمان تنها هستم. تو اتاق که رفتم هیچ کس نبود که باهاش درد دل کنم به هر کدام از دوستهام که فکر میکردم مطمئن بودم آنها هم بدتر از این میکنند. اشکهای من تند تند سرازیر بود و من سرم رو بالا گرفتم .. شاید اولین مناجات من با خدا این جا شروع شد ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت ششم. پسرم از حمام آمد بیرون و گفت بیا بشینیم فیلم ببینیم. گفتم باشه به شرط اینکه ایرانی باشه... 😉 قبول کرد و رفت سراغ تلویزیون منم میوه و تخمه رو آماده کردم که با هم بخوریم و فیلم ببینیم 😊 آن روز گذشت و من دوباره یادم رفت گذشته ... مشغول کارهای مدرسه و ... شدم. کار کردن با دخترها رو دوست دارم. وارد مدرسه که میشم همیشه یه تعدادی دورو برم هستند 😍 یه روز یکی از بچه ها اومد و گفت خانم اجازه میشه باهاتون صحبت کنم؟ گفتم البته درخدمتم. تا نشست گفت خانم عاشق شدن اشکال داره🙈 گفتم بستگی داره عاشق کی باشی. نکنه عاشق پسر همسایه شدی؟ پسر همسایه برای من یعنی عشق ... باز خاطرات زنده شد... اون دختر حرف میزد و من همینطور که بهش نگاه میکردم حرکت لبها رو فقط می‌دیدم. 💠 چادر مامانم رو که تو ختم ها سر میکرد از تو کمد برداشتم و سرم کردم. یواشکی که من رو نبینه اومدم بیرون. از شانس من همون لحظه پسر همسایه یعنی مهدی داشت از جلوی در ما عبور میکرد. در که باز شد برگشت طرف در و یهو ایستاد . با تعجب من رو نگاه کرد و گفت چیزی شده!!! کجا میری؟!!! 😳 گفتم نه چیزی نشده دارم میرم جایی. گفت اینطوری؟ گفتم آره. اشکال داره؟ گفت اشکال که نه. ولی.... گفتم ولی چی؟ گفت هیچی و رفت... منم رفتم و کارم رو انجام دادم و برگشتم اما چشمتون روز بد نبینه از راننده تاکسی گرفته تا سوپر محله و همسایه ها و ... همه با چشمهای متعجب😳 من رو نگاه میکردند. اما قسمت سخت تر ماجرا ورود به خانه بود. چطوری وارد میشدم که کسی نبینه. اول پیش خودم گفتم تو حیاط در میارم و میزارم تو کیفم و بعد وارد میشم. اما معمولا اون ساعت مادر و پدرم تو ایوان رو صندلی مینشینند و میوه و چای میخورن. تازه اگر همسایه ها پیششون نباشند! خدایا چکار کنم. فکر نمی‌کردم کار آنقدر سخت باشه..😢😢 یاد این شعر افتادم چو عاشق میشدم گفتم که بردم من کلید گنج مقصود رو .. ندانستم من که این دریا چه موج خون فشان دارد... کلید در رو یواش پیچوندم و در رو باز کردم یا خدا ... تو ایوان با یکی از همسایه ها نشسته بودند. راه برگشت هم نبود . چون با صدای در همه سرها به طرف من برگشته بود . یواش وارد شدم و سلام کردم. نگاه بعضی متعجب و بعضی عصبانی ... هیچی اما نگفتند و من رفتم تو خانه ... وارد اتاقم که شدم یه راست رفتم طرف قرآن ... عین کسی که دنبال یه پناهگاه می‌گرده بغلم گرفتم و گفتم خدایا می‌دونم خیلی کارهای بدی کردم ولی می‌خوام خوب باشم کمکم کن... نفهمیدم چقدر طول کشید با صدای در اتاقم به خودم آمدم. بابام تو چهار چوب در بود. گفت تیپ جدید زدی... 😏 گفتم آره تصمیم گرفتم از این به بعد با حجاب باشم. گفت خوبه پس بلدی تنهایی تصمیم بگیری. گفتم آره. گفت خوبه. پس میتونی پای عواقب تصمیمات خودت هم باشی. گفتم بله. گفت میبینیم از اتاق رفت و من میدونستم طوفانی در راهه ... نفر بعدی مامانم بود که در رو باز کرد و گفت این چه مسخره بازی بود که امروزدر آوردی. گفتم از این به بعد همین هست. گفت از فردا حق بیرون رفتن نداری. گفتم باشه نمی‌رم. و این اولین تحریم من بخاطر چادر بود😔 چند روزی موندم تو خونه ... دلم برای بیرون رفتن و دوستهام تنگ شده بود. دلم برای مهدی هم تنگ شده بود. چند بار از پشت پنجره دیدم که روبروی پنجره اتاقم میایسته و زل میزنه به پنجره تا شاید مثل گذشته پرده قرمز اتاقم رو کنار بزنم و باهاش صحبت کنم... ولی هر بار یواشکی از اتاق خواهرم تو تاریکی نگاه میکردم و پرده اتاق خودم رو کنارنمیزدم. تا اینکه یه روز که مامانم رفت بیرون بلافاصله زنگ زده شد فکر کردم مامانم هست که چیزی جا گذاشته در رو زدم و برگشتم تو اتاقم ... اما چند دقیقه بعد دوباره زنگ زده شد. فهمیدم مامانم نبوده. رفتم و آیفون رو برداشتم و گفتم کیه؟ صدای مهدی رو که شنیدم دلم ریخت.. گفت بیا جلو در یه لحظه ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت هفتم. چادرم رو سرم کردم و رفتم جلو در .. با همان چشمهای سبزش نگاهم کرد و سلام کرد. جواب دادم. با تعجب به چادرم نگاه کرد. دیگه آرایش نداشتم. موهام بیرون نبود. گفت چند وقتی هست نمیای بیرون؟😏 نگران شدم که شاید مریض شدی. مامانت اومد بیرون پرسیدم گفت نه خوبه زنگ بزن از خودش بپرس چرا بیرون نمیاد! اومدم از خودت بشنوم چی شده؟ نمیدونستم چی جوابش رو بدم. برای اولین بار موقع حرف زدن باهاش دلم میخواست گریه کنم.😭 به سختی خودم رو کنترل کردم و گفتم احتیاج به خلوت و تنهایی دارم. گفت حالت خوبه؟😏 گفتم آره نگران نباش. گفت فکر نمیکنم. ظاهرت این رو نشان نمیده! گفتم از این به بعد ظاهرم اینه. مشکل داری؟ گفت یعنی چادری شدی؟ گفتم آره و دیگه هم نمیخوام با تو ارتباطی داشته باشم حتی در حد همین سلام و ... گفت چرا؟ گفتم چون ... حرفم رو خوردم و هیچی نگفتم. گفت چون من نامحرم هستم؟؟ گفتم اره گفت ولی تو خودت میدونی که من از ۷ سالگی.... و حرفش رو خورد و گفت باشه منتظر میمونم تا شرایط عوض بشه.. هر چند که خیلی سخته!😔 ولی من هر چی تو بخوای برام مهمه. حالا که اینطور میخوای منم همین رو میخوام فقط یه قول بده. گفتم چه قولی؟ گفت منتظرم میمونی؟😔 گفتم نه! گفت چرا؟ گفتم چون نمیدونم تو آینده چه اتفاقی میافته گفت پس موضوع فقط تغییر ظاهر نیست! فکرت هم عوض شده گفتم با خودم در گیرم گفت ولی من منتظر میمونم صدام داشت می‌لرزید اشکها دیگه داشت می‌ریخت بیرون که گفتم خداحافظ و در رو بستم 😭 به پشت در تکیه دادم و بی امان گریه کردم. چقدر سخت بود برام از کسی که بیش از ۱۰ سال با محبت و عشق هم بزرگ شده بودیم اینطوری دل بکنم.. اما چاره ای نبود میدونستم که اگر این رابطه ادامه داشته باشد نمیتونم تو مسیری که انتخاب کردم حرکت کنم. خدا رحم کرد تنها بودم اومدم و خودم رو انداختم رو مبل🙈😭🙈😭 کوسن مبل رو بغل کردم وصورتم رو تو کوسن فرو کردم و داد زدم خداااااا فقط ببین که به عشق تو از عشقم گذشتم وقتی که بلند شدم چشمهایم سرخ شده بود. رفتم صورتم رو شستم و وضو گرفتم... سالها بود که نماز نمیخوندم. سجاده رو پهن کردم و شروع کردم ... بسم الله الرحمن الرحیم..‌. این روزها وقتی یاد اون نمازها می‌افتم چقدر دلتنگ میشم. هیچ وقت دیگه اون حس رو تجربه نکردم . حس عجیبی بود... نمیدونم چند رکعت خواندم ... اونقدر ادامه دادم تا آروم شدم بعد هم سر به سجده گذاشتم... آتشی در وجودم افتاده بود که داشت همه هستی من رو می‌سوزاند چیزی شبیه یه تولد جدید... بعد نماز به کوچه نگاه کردم جای خالی مهدی روبروی پنجره معلوم بود. نمیدونم اون چه حالی داشت. البته بعدها یه روز که مامانش اومده بود خونه با کنایه گفت نمیدونم چی شده مهدی نه غذا میخوره نه بیرون می‌ره خودش رو تو اتاق حبس کرده... ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت هشتم. جلوی آینه اتاقم رفتم و یه نگاهی به خودم کردم ... گذر عمر به خوبی روی چهره ام داشت خودش رو نشان میداد به ساعت نگاه کردم دیرم شده بود جلسه داشتم و باید زود میرفتم... ‌‌ از دفترم که اومدم بیرون، دختر یکی از همکاران اومد جلوم، لباس مدرسه تنش بود و تازه از مدرسه برگشته بود. قد و قواره کوچیکش با لباس مدرسه خیلی بامزه تر از قبل شده بود سلام کرد. دولا شدم و بوسیدمش گفتم از مدرسه اومدی؟ گفت آره. گفتم خوش گذشت. گفت خیلی. خداحافظی کردم و با بقیه همکارهام هم خداحافظی کردم و خارج شدم. سوار ماشینم شدم یاد مدرسه خودم افتادم سال ۵۸ هفت سالم بود که به محله جدید اسباب کشی کرده بودیم. 💠 اسفند ماه بود و هوا حسابی سرد برف تا زانوی من میرسید البته بعضی جاها تا کمرم! منم قد و قواره ام کوچیک بود. میخواستم برم مدرسه. مامانم برادر کوچکم رو باردار بود و نمیتونست منو ببره مدرسه. در خونه رو که باز کردم دیدم خانم همسایه دست پسر بچه ای رو گرفته و داره میره. با مامانم سلام علیک کرد. مامانم ازش سوال کرد شما دارید میرید مدرسه؟ گفت بله گفت میشه دختر منم با خودتون ببرید؟ و اون که بعد ها فهمیدم اسمش فاطمه خانم هست گفت بله با کمال میل. یه دستش رو به من داد و دست دیگرش رو به پسرش و این اولین باری بود که من مهدی رو میدیدم☺️ توی راه فرو می‌رفتیم تو برف و به سختی می‌رفتیم جلو و گاهی از ته دل خنده های کودکانه سر می‌دادیم مثل الان نبود که با یک کم برف تعطیل بشه. دو تا کوچه رو که رد کردیم مدرسه ما بود. جلوی در مدرسه یه آقایی ایستاده بود با کلاه بافتنی روی سرش بعدها فهمیدم بابای مدرسه است و اسمش آقای میرسلیمی و اهل طالقان یک مرد مهربون و دوست داشتنی دست من و مهدی رو گرفت و ما هم با فاطمه خانم خداحافظی کردیم و رفت 😊 وارد مدرسه شدم یه راست رفتم توی دفتر ناظم، روز اولی بود که وارد این مدرسه میشدم البته چند روز پیش با مادرم اومده بودم و ثبت نام کرده بودم. خانم ناظم با دیدن من لبخندی زد و گفت خوب خوش اومدی و من با کمی ترس و دلهره گفتم ممنونم نگاهی به مهدی کرد و گفت ببرش تو کلاس خودتون و من با تعجب به ناظم نگاه می کردم مگه اینجا مدرسه مختلطه؟ 😳 آخه مدرسه قبلی من توی تهران فقط دخترانه بود وارد کلاس شدم دیدم پسرا یه ردیف نشستن و دخترا یه ردیف دیگه تعجب من بیشتر شد معلم که وارد شد یه جای خوب برام انتخاب کرد به خاطر قد و قواره کوچیکم من رو میز اول نشوند😁 بعد ها فهمیدم تنها مدرسه ابتدایی تو این محله این مدرسه هست. و فعلا قراره اینطوری باشه تا مدرسه جدید ساخته بشه 😏 موقع رفتن به زنگ تفریح احساس می کردم که تمام مدت مهدی از دور مواظب منه چند بار که چند تا از بچه های کلاس های بالاتر می خواستند سربه سرم بزارن و اذیتم کنند. آمد جلو بهشون گفت که دوست منه 😡 حق ندارید اذیتش کنید این اولین بار بود که این نوع حمایت رو احساس می کردم و شاید نمیدونستم آغاز یک ماجرای جدید تو زندگیمه... ظهر شد موقع خروج از مدرسه باز مامان مهدی اومد دنبال ما، مثل صبح یه دستش مال من بود و یه دستش مال مهدی 🙈 جلوی خونمون که رسیدیم ازش تشکر کردم و زنگ خونمون رو زدم مامانم اومد جلوی در و خیلی گرم ازش تشکر کرد و بهش گفت که وضعیتش چطوریه. اون هم گفت که متوجه هستم و با کمال میل حاضرم که هرروز ببرمش با خودم مدرسه. مامانم تشکر کرد و گفت انشاالله جبران کنم. این آغاز دوستی دوتا خانواده بود از آن روز به بعد تا آخر سال البته غیر از روزهای بهاری که هوا خوب بود و دیگه مامان مهدی هم دنبالمون نمیامد 🙈 و ما خودمون میرفتیم مدرسه ما هر روز رفت و برگشت مدرسه و توی کلاس رو با هم بودیم و اون همیشه مراقب و مواظب من بود.... 😍 ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت هشتم. جلوی آینه اتاقم رفتم و یه نگاهی به خودم کردم ... گذر عمر به خوبی روی چهره ام داشت خودش رو نشان میداد به ساعت نگاه کردم دیرم شده بود جلسه داشتم و باید زود میرفتم... ‌‌ از دفترم که اومدم بیرون، دختر یکی از همکاران اومد جلوم، لباس مدرسه تنش بود و تازه از مدرسه برگشته بود. قد و قواره کوچیکش با لباس مدرسه خیلی بامزه تر از قبل شده بود سلام کرد. دولا شدم و بوسیدمش گفتم از مدرسه اومدی؟ گفت آره. گفتم خوش گذشت. گفت خیلی. خداحافظی کردم و با بقیه همکارهام هم خداحافظی کردم و خارج شدم. سوار ماشینم شدم یاد مدرسه خودم افتادم سال ۵۸ هفت سالم بود که به محله جدید اسباب کشی کرده بودیم. 💠 اسفند ماه بود و هوا حسابی سرد برف تا زانوی من میرسید البته بعضی جاها تا کمرم! منم قد و قواره ام کوچیک بود. میخواستم برم مدرسه. مامانم برادر کوچکم رو باردار بود و نمیتونست منو ببره مدرسه. در خونه رو که باز کردم دیدم خانم همسایه دست پسر بچه ای رو گرفته و داره میره. با مامانم سلام علیک کرد. مامانم ازش سوال کرد شما دارید میرید مدرسه؟ گفت بله گفت میشه دختر منم با خودتون ببرید؟ و اون که بعد ها فهمیدم اسمش فاطمه خانم هست گفت بله با کمال میل. یه دستش رو به من داد و دست دیگرش رو به پسرش و این اولین باری بود که من مهدی رو میدیدم☺️ توی راه فرو می‌رفتیم تو برف و به سختی می‌رفتیم جلو و گاهی از ته دل خنده های کودکانه سر می‌دادیم مثل الان نبود که با یک کم برف تعطیل بشه. دو تا کوچه رو که رد کردیم مدرسه ما بود. جلوی در مدرسه یه آقایی ایستاده بود با کلاه بافتنی روی سرش بعدها فهمیدم بابای مدرسه است و اسمش آقای میرسلیمی و اهل طالقان یک مرد مهربون و دوست داشتنی دست من و مهدی رو گرفت و ما هم با فاطمه خانم خداحافظی کردیم و رفت 😊 وارد مدرسه شدم یه راست رفتم توی دفتر ناظم، روز اولی بود که وارد این مدرسه میشدم البته چند روز پیش با مادرم اومده بودم و ثبت نام کرده بودم. خانم ناظم با دیدن من لبخندی زد و گفت خوب خوش اومدی و من با کمی ترس و دلهره گفتم ممنونم نگاهی به مهدی کرد و گفت ببرش تو کلاس خودتون و من با تعجب به ناظم نگاه می کردم مگه اینجا مدرسه مختلطه؟ 😳 آخه مدرسه قبلی من توی تهران فقط دخترانه بود وارد کلاس شدم دیدم پسرا یه ردیف نشستن و دخترا یه ردیف دیگه تعجب من بیشتر شد معلم که وارد شد یه جای خوب برام انتخاب کرد به خاطر قد و قواره کوچیکم من رو میز اول نشوند😁 بعد ها فهمیدم تنها مدرسه ابتدایی تو این محله این مدرسه هست. و فعلا قراره اینطوری باشه تا مدرسه جدید ساخته بشه 😏 موقع رفتن به زنگ تفریح احساس می کردم که تمام مدت مهدی از دور مواظب منه چند بار که چند تا از بچه های کلاس های بالاتر می خواستند سربه سرم بزارن و اذیتم کنند. آمد جلو بهشون گفت که دوست منه 😡 حق ندارید اذیتش کنید این اولین بار بود که این نوع حمایت رو احساس می کردم و شاید نمیدونستم آغاز یک ماجرای جدید تو زندگیمه... ظهر شد موقع خروج از مدرسه باز مامان مهدی اومد دنبال ما، مثل صبح یه دستش مال من بود و یه دستش مال مهدی 🙈 جلوی خونمون که رسیدیم ازش تشکر کردم و زنگ خونمون رو زدم مامانم اومد جلوی در و خیلی گرم ازش تشکر کرد و بهش گفت که وضعیتش چطوریه. اون هم گفت که متوجه هستم و با کمال میل حاضرم که هرروز ببرمش با خودم مدرسه. مامانم تشکر کرد و گفت انشاالله جبران کنم. این آغاز دوستی دوتا خانواده بود از آن روز به بعد تا آخر سال البته غیر از روزهای بهاری که هوا خوب بود و دیگه مامان مهدی هم دنبالمون نمیامد 🙈 و ما خودمون میرفتیم مدرسه ما هر روز رفت و برگشت مدرسه و توی کلاس رو با هم بودیم و اون همیشه مراقب و مواظب من بود.... 😍 ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت نهم. از مدرسه که می اومدیم با هم مشق می نوشتیم و مامان هامون هم با هم کارهاشون رو انجام میدادن. اون موقع تو کل کوچه ۲ یا ۳ تا خونه بیشتر نبود بقیه خونه ها همه خالی بود. این تنها بودن و خلوت بودن کوچه ارتباط دو تا خانواده رو بیشتر می کرد به خصوص که حالا برادر کوچک من به دنیا اومده بود و کار مامانم بیشتر شده بود! فاطمه خانوم اینا قبل از ما به این محله آمده بودن و از ما آشنا تر بودن به محله. به همین دلیل اغلب مواقع وقتی میخواستیم جایی بریم آنها ما رو همراهی می کردند تا بهمون نشون بدن☺️ سال بعد مدرسه جدید ساخته شد و پسر ها به اون مدرسه نقل مکان کردند حالا دیگه مسیر رفت و آمد آن عوض شده بود و من هم دیگه میتونستم تنهایی برم به مدرسه خودم. اما وقتی از مدرسه برمی گشتیم باز هم بعد از نوشتن مشق توی کوچه شروع به بازی می کردیم😍 تعداد همسایه ها بیشتر شده بود اما من غیر از خواهرم که از من بزرگتر بود تنها دختر کوچه بودم و همه پسر بودند به همین دلیل تمام همبازی های من شده بودن پسرها...🙈 و هیچکس هم نبود که بگه این همه ارتباط دختر با پسر عاقبت خوبی نداره! خودم که عقلم نمی رسید پدر و مادرم هم شاید براشون مهم نبود و شاید فکر نمی کردند که این بازی ها روزی جدی بشه😏 فکر میکردن که هنوز به سن بلوغ نرسیدم و اون پسر ها هم به سن بلوغ نرسیدن پس اشکالی نداره!! خلاصه ادامه داشت تا دوران ابتدایی تموم شد. برای راهنمایی باید خارج از محله ثبت نام میکردیم چون توی محله ما مدرسه راهنمایی دخترانه نبود فقط یک مدرسه راهنمایی پسرانه بود. ثبت نام کردم برای رفتن به مدرسه باید تاکسی و مینی بوس سوار می شدم و برگشت هم همینطور اون موقع ها به خاطر کمبود تاکسی و مینی بوس خیلی باید صبر میکردی تا ماشین گیرت بیاد😐 بدتر از همه فصل زمستان بود و موقعی که برف میومد باید تا میدان اسبی پیاده میومدم تا بلکه اونجا یه ماشین گیرم بیاد. اما پدرم اغلب روزها منو با خودش تا میدون اسبی می آورد☺️ وسط راه وقتی یخ میکردم دستای منو زیر بغلش می گذاشت تا گرم بشه هیچ وقت اون گرمای اون لحظه رو یادم نمیره...😔 حساس ترین موقع های مدرسه، موقع کارنامه بود. که بعد از گرفتن کارنامه سریع معدلم رو نگاه می کردم، آخه رقابت عجیبی بین من و مهدی بود🤓 هرکدوم تلاش میکردیم تا معدلمون از اون یکی بالاتر باشه! این رقابت رو از روز اول مادر هامون ایجاد کرده بودند تا به قول خودشون ما بیشتر درس بخونیم... البته بی تاثیر هم نبود چون هردومون سرصدم با هم رقابت داشتیم و همیشه من بالا تر بودم💪 یادم نمیاد معدلمون از۱۹ و نیم پایین‌تر آمده باشه😍🤓 ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت دهم. هرچی بزرگتر می شدیم نوع ارتباط ما با هم تغییر می کرد نوع نگاه ها، بازی ها، رفتارها. هیچکس جرأت نداشت به من نزدیک بشه🙈 یه مدت یه پسری به نام امیر که مال یه محله دیگه بود می اومد جلوی مدرسه ما و تا جلوی تاکسی من رو دنبال میکرد و بعد هم من تا تاکسی میگرفتم. می‌پرید سوار میشد و می‌اومد. اما هر چی حرف میزد جوابی از من نمیشنید نوار کاست و گل و کارت پستال و ... همه پرت میشد و نمیگرفتم😏 تا اینکه یه روز سر چهار راه که از تاکسی پیاده شدم مهدی و احمد و پیام و کامران ایستاده بودند. نمیدونم کی خبر داده بود به مهدی 😱 تا پیاده شدم امیر هم پشت سرم پیاده شد. فقط مهدی گفت برو و پشت سرت رو هم نگاه نکن 😡 گفتم چی شده؟ دیدم پسرها دور امیر حلقه زدند. دلم سوخت و کمی هم ترسیدم 🙈 گفتم صبر کن به خدا با من کاری نداره. گفت غلط می‌کنه کار داشته باشه فقط قلم پاش خورد میشه تا دیگه تو این محله نیاد! امیر از اینها بزرگتر بود ولی اینها چند تا بودن. گفتم ترو خدا بزارید بره. برای اولین بار سرم داد زد. بهت میگم برو 👈 یکه خوردم. پیام که از همه بزرگتر بود گفت کاریش نداریم فقط صحبت مردانه هست 👊 برو شما دیگه بعد از این بود که رسماً اسم مهدی روی من اومد... این رو همه محله میدونستن البته پسرای محله! بعدها هم که همسایه ها اضافه شدن و دوتا دختر دیگه به جمعمون اضافه شد. هنگامه و مریم هم نتونستند از توجه مهدی به من کم کنند😉 قشنگ حسادت هنگامه و مریم رو احساس میکردم و تو دلم قنج میزدم 😅😌 ولی هیچ وقت حسم رو به مهدی بروز نمی دادم. اذیت کردنش رو دوست داشتم و اون بال بال میزد تا یه جوری احساسش رو به من نشون بده و من هر دفعه طفره می رفتم🙄 موقع دبیرستان دیگه هر دوتامون باید خارج از محله مدرسه میرفتیم. 💠 با صدای بلند اپلیکشین به خودم آمدم. شما به مقصد رسیدید! پارک کردم و رفتم تو جلسه. از جلسه که خارج شدم هوا تاریک شده بود. 💠 باز رفتم تو فکر شب‌هایی که مهدی پشت پنجره اتاقم می‌ایستاد و من هم پنجره رو باز میکردم و با هم حرف می‌زدیم . گاهی برام آدامس و شکلات پرت میکرد و من تو هوا می‌گرفتم و هر دو می‌خندیدیم 😍☺️😅 البته یه بار که بابام فهمید یه کتک مفصل خوردم 🙈 طوری که دستم ضرب دید و چند وقتی گرفتار شدم. آخرش من نفهمیدم پدر و مادرم کدوم وری بودند!! 💠 در پارکینگ که باز شد رشته افکارم قطع شد. ماشین رو پارک کردم و اومدم بالا. بچه ها هنوز نیامده بودند سریع دستها رو شستم و یه دستی به موها و صورتم کشیدم و رفتم تو اشپزخانه... مشغول غذا پختن بودم که پسر بزرگم رسید. حال و احوال و.... دومی که آمد. پدرشون هم رسید. سفره پهن کردم و مشغول غذا خوردن ... بعد هم با پسرها رفتیم تو اتاق و شروع به حرف زدن و خندیدن ... بعد دو ساعت دیگه چشمهایم داشت بسته میشد و صبح زود باید بیدار میشدم. گفتم با یه شب بخیر مامان رو خوشحال کنید😁 اونها هم خندیدن وبا دلخوری رفتند. نمیدونم شاید حق با اونها بود ولی ساعت نزدیک ۱۲ شب بود و من که از بعد نماز صبح نخوابیده بودم واقعا توان ادامه نداشتم... ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت یازدهم. سال اول دبیرستان رو که تمام کردیم دنیای من عوض شد. قشنگ یادمه قبل اینکه تابستون بشه هر روز مهدی می اومد دم ایستگاه تاکسی تا با هم بیاییم. گاهی هم من زودتر می‌رسیدم. یه بارم برادران گشت ارشاد ما دو تا رو تو کوچه گرفتند و میخواستند ببرند که مامانم رسید ... آنچنان یه دستی زد که من و مهدی هم کف کردیم ...😳 فوری گفت مهدی جان خاله بیا ناهار سرد میشه سفره رو پهن کردم مامانت اینا منتظرند! من و مهدی😳 برادران گشت ارشاد 😓 اونها که رفتند با ترس اومدیم جلو و مامانم گفت صد دفعه گفتم اونقدر با هم نپلکید. مردم حرف در میارن😡 اگر بابات بفهمه ..‌ و من یاد درد دستم افتادم ..‌ مهدی خندید و رفت و عذر خواهی کرد. منم اومدم و مامانمو بغل کردم و گفتم به بابا نگو...😔😔 گفت یه گردگیری بکن تا نگم ...😏 آخه چرا 😒😒🙈🙈 💠 بعد از اون روز جلوی در دیگه سعی میکردم یه موقع هایی بیام بیرون که مهدی رو نبینم. تا اینکه یه روز از پیچ کوچه که وارد شدم پیام جلوم سبز شد. سلام کرد. جواب دادم و رد شدم. گفت صبر کنید کارتون دارم. گفتم بفرمایید؟ در حالیکه چادرم رو محکم‌تر می‌گرفتم برگشتم. گفت ببینید عقاید هر کس به خودش مربوطه اما اینطوری یه کم ...‌ گفتم یه کم چی؟ گفت عجیبه... گفتم کاری ندارید؟ سرم را انداختم پایین که بیام خونه دوباره گفت مهدی حالش بده😞 بدون اینکه برگردم ایستادم. دلم آشوب شد. چی شده بود. نمی‌خواستم برگردم تا بفهمه. احساس میکردم قشنگ رنگم پریده. ادامه داد چند وقته حالش بده... برگشتم و گفتم چرا؟!!! گفت نمی‌دونید؟ گفتم نه. گفت نمیتونه با شرایط جدید شما کنار بیاد. گفتم شرایط من به اون چه ربطی داره؟ گفت واقعا فکر میکنید ربط نداره؟ گفتم نه. گفت داره! آن همه آینده خودش رو با شما بسته. حالا شما همه چیز رو خراب کردید. گفتم من آینده کسی رو خراب نکردم گفت کردید خودتون نمیفهمید!! عصبانی شدم و پشتم رو کردم بهش. از طرفی نگران مهدی بودم و از طرفی عصبانی از پیام... یه چند قدم اومدم جلو و دوباره برگشتم. گفتم برو صداش کن ببینمش گفت باشه همین الان رفت صداش کرد و اومد جلو در. پیام رفت و من مهدی رو دیدم خدای من چقدر لاغر شده بود! سرم رو پایین انداختم تا نگاهم به چشمهای سبزش نیفته. نمیدونستم بتونم مقاومت کنم. اونقدر دلتنگش بودم که اندازه نداشت... همین طور که زمین رو نگاه میکردم گفتم پیام گفت حالتون خوب نیست. چیزی شده؟ با صدای گرفته ای گفت: الان با من داری حرف میزنی؟ گفتم مگه غیر من و شما کسی هست؟ گفت یعنی من رو زمین هستم که زمین رو نگاه می‌کنی؟😞 چطوری باید بهش میگفتم که طاقت نگاه کردن به چشمهای سبزش رو ندارم. گفتم لطفا فقط به حرفهای من گوش بدید. گفت باشه گوش میدم. میشه قدم بزنیم؟ گفتم نه گفت بفرمایید. بهش گفتم نمی‌دونم از کی و چطوری شما به من وابسته شدید ... حرفم رو قطع کرد و گفت من فقط ...شما نه ... گفتم اجازه بدید حرفم تموم بشه گفت باشه سرکار خانم ..... گفتم بله آقا مهدی ... دوران کودکی و نوجوانی تمام شده. هر آدمی یه سرفصل های جدید تو زندگیش داره و من نمیدونم چطوری این باب جدید تو زندگیم باز شده. فقط این رو می‌دونم که نمیخوام به دوران گذشته خودم برگردم.. در مورد آینده هم اونقدر خودم ابهام دارم که نمیتونم هیچ قولی بدم و هیچ تصمیمی بگیرم. بنابراین بهتره عاقل باشی و مسیر زندگی خودت رو ادامه بدی. معطل من نشو. خدا را چه دیدی.. شاید دوباره سرنوشت ما رو تو مسیر هم قرار داد... ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت دوازدهم. سکوتش باعث شد سرم رو بلند کنم. حلقه های اشک چشمهاش رو قشنگتر کرده بود. سرم رو انداختم پایین دلم میخواست بگه من هم همراهت میشم تو این دنیای جدید ... با تمام وجودم این رو میخواستم ... اما گفت دیگه نمی‌شناسمت.... تو خیلی عوض شدی... اما علاوه بر ظاهرت، فکرت، احساست و... تغییر کرده. من....... خودم رو میخوام .... گفتم متاسفم ... گفت سخته ولی فراموشت میکنم ... گفتم خوبه ... روم رو برگردوندم تا اشکهام رو نبینه. گفت فقط یه بار راست بگو ... تمام این سالها بازیم دادی... گفتم نه.... گفت یعنی... گفتم بله...‌ با صدای بلند گفت لعنتی پس چرا خرابش میکنی... گفتم چون #عشق_پایدارتری پیدا کردم .... برگشتم دوباره سمتش ... دیگه از اینکه اشکهام رو ببینه ابا نداشتم. شاید آخرین دیدار بود . گفتم حجت من بر ناپایداری این عشق من و تو همین بود که الان اتفاق افتاد. گفت چی؟ گفتم وقتی دیدی همراهت نمیشم خیلی راحت گفتی فراموشت میکنم. تو من رو برای خودت میخوای. برای لحظات خوبی که با هم داشتیم. من کسی رو میخوام که من رو برای خودم بخواد. گفت پس پای کس دیگری در میانه. گفتم تو اینطوری فکر کن. گفت از برادران بسیجیه ؟ که اینطوری تغییر قیافه دادی؟ چادر دوست داره؟ عصبانی شدم. دلم میخواست بزنمش. گفتم تو درموردمن چی فکر میکنی؟ دل من ترمینال نیست که آدمها بیان و برن. مواظب خودت باش. گفت پس هنوز .... گفتم خدانگهدار. اومدم تو خونه و صدای محکم بسته شدن درشون رو شنیدم که انگار به من نشان داد تمام شد تو خانه تنها بودم خودم رو روی تخت انداختم و بدون اینکه لباس هام رو عوض کنم فقط گریه کردم. با صدای خواهرم از خواب بیدار شدم وسط گریه خوابم رفته بود. گفت زنده ای؟ ترسیدم وقتی دیدم اینطوری دمر افتادی رو تخت . سرم رو که بلند کردم یهو گفت چته؟ گفتم هیچی. گفت چی شده؟ نتونستم خودم رو نگهدارم و گفتم همه چی تمام شد و باز هم گریه کردم. گفت چی ؟ کی ؟ گفتم مهدی ..‌ خواهرم میدونست ماجرای من و مهدی رو ... حتی بارها کنایه های فاطمه خانم رو شنیده بود که در مورد من و مهدی حرف میزد و لبخند رضایت مامانم .... بغلم کرد و گفت آخه عزیزم چرا با خودت اینطوری می‌کنی. مگه زندگی قبلیت چه اشکالی داشت که یهو اینطوری کردی؟ کی نشست زیر پات؟ و من میدونستم که اگر هم از آتشی که در جانم روشن شده براش حرف بزنم فایده ای نداره. فقط گریه میکردم و اون نوازشم میکرد. صدای پدر و مادرم که از تو هال بلند شد فهمیدم اومدن. دیگه توان جواب دادن به آنها رو نداشتم. بهش گفتم بگو من خوابم ..‌ گفت باشه ولی شام نخوردی ... گفتم نمیخوام فقط یه کم آب بیار ... گفت باشه ... و لباس هام رو عوض کردم تو تاریکی و یواش رفتم زیر پتو رو تخت ... صدای مامانم رو می‌شنیدم که می‌گفت وا چرا گذاشتی بدون شام بخوابه .... ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت سیزدهم. 💠 صدای زنگ تلفنم که بلند شد گوشی رو برداشتم یکی از مسئولین شهر بود در مورد مسائل جدید شهر گفتگو کردیم و قرار یک جلسه رو گذاشتیم. کلاس داشتم. آماده شدم برم سر کلاس ... بعد کلاس با پسرم صحبت کردم و بهش گفتم دیر میام و جلسه دارم ... گفت ای بابا...😐 گفتم غر نزن ... سهم شما از سفره انقلاب تنهایی و بدون مادر بودنه... گفت خوبه بقیه میلیاردی میخورند و به ما که میرسه تنهایی ...!!🙄 تو دلم گفتم و اما تنهایی... تو چی میدونی تنهایی یعنی چی؟😔 💠 بعد اون روز که از مهدی جداشدم تنهاتر از قبل شدم نه تو خونه کسی رو داشتم که باهاش صحبت کنم و نه دوستهام باهام رفت و آمد داشتند و نه مهدی بود... حتی پسرهای محل تا من رو می‌دیدند میرفتن... من هم خدا رو شکر میکردم تابستون تموم شد و مدرسه ها شروع شد. سال دوم دبیرستان بودم تنها دوستم زهرا یه خواهر شهید بود. بچه ها و اولیا مدرسه با دیدن من شاخ درآورده بودن. آخه اون دختر شیطون و بد حجاب ..‌ 😳 حالا با چادر و مقنعه و نماز و ... سخت بود فضای مدرسه ولی از خونه بهتر بود. بخصوص که زهرا بود و با هم حرف می‌زدیم. کلی سوال داشتم که زهرا با اینکه تو خانواده مذهبی بزرگ شده بود جوابهاش رو نمیدونست تا اینکه یه روز معلم کلاسمون نیامد. بچه ها تو سرو کله هم میزدن ... یهو مربی پرورشی مدرسه اومد و گفت بچه ها تو کلاس بغلی به آقایی از طرف اداره اومده داره با بچه ها پرسش و پاسخ می‌کنه. شما هم اگر دوست دارید برید. همه گفتند ممنون دوست نداریم 😏 ولی من بلند شدم و به زهرا گفتم بیا بریم از سرو صدا کلاس بهتره.... و رفتن همان و شروع فصل دیگری از زندگی همان...😍 وارد کلاس که شدیم آقای ..... نشسته بود پشت میز معلم. سرش پایین بود. ریش داشت و تقریبا جوان بود. بچه ها سوالهاشون رو کتبی می‌پرسیدن. منم نوشتم و دادم به مربی پرورشی که بهش بده. سوالها رو جواب داد تا نوبت کاغذ من شد خوند و گذاشت کنار. بقیه رو جواب داد و تمام شد. زنگ تفریح زده شد متعجب بودم که چرا جواب نداد... یهو کاغذ من رو بلند کرد و گفت این مال کیه؟ آروم دستم رو بالا بردم✋ گفت شما بایستید و بقیه برید همه رفتند و فقط من ماندم گفت این مطلب که نوشتید من رو خیلی به هم ریخته ... واقعا این همه بخاطر حجاب تحت فشار هستید؟ گفتم بله متاسفانه ... گفت میخواهید بیام با خانواده صحبت کنم؟ گفتم نه فایده نداره گفت میترسم خسته بشی و چادرت رو در بیاری. گفتم نه من خیلی پوست کلفتم 😁 خنده اش گرفت ولی خودش رو کنترل کرد گفت من مثل برادر شما هرکمکی از دستم بر بیاد حاضرم. یه نور امید تو اون تنهایی و غربت به دلم تابید.. تشکر کردم و رفتم ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت چهاردهم. چند روز بعد مربی پرورشی گفت آقای .... تو دفتر مدیر کارت داره. اومدم دفتر مدیر. سلام کردم و سرم رو انداختم پایین... گفت که چند روز هست از فکر من خارج نمیشه😏 گفت با خانمم هم مشورت کردم ولی راهی به ذهنمون نرسیده. خودت چی فکر میکنی؟ گفتم هیچی باید صبر کنم گفت من هفته ای یک روز تو یکی از مدارس کلاس دارم اگرخانوادت اجازه میدن بیا کلی برام حرف زد وگفت که چقدرعمل شما که به سختی انجام میدید قیمتی تره و .... او رفت و من هم بزور از مامانم اجازه کلاس رو گرفتم💪 روزنه امیدی باز شد هفته ای یک بار از مدرسه خودم میرفتم آن مدرسه و سر کلاس حاضر میشدم و این اولین کلاس تربیتی بود که تجربه کردم...و کلاسی که سه سال طول کشید😍 روزهای سخت من تمامی نداشت ....😞 طعنه ها و مسخره ها.... هر آدم زشتی رو میخواستند مثال بزنند تو فامیل و خانواده میگفتند مثل فلانی.... دیگه خودم هم باورم شده بود که زشتم🙈 دیگه از لباسهای برند ترکیه خبری نبود و میگفتند چادریها از اینها نمی‌پوشند! و من گاهی لباسهای خواهرم رو میپوشیدم وقتی میخواستم جایی برم تفریح و پارک نباید میرفتم و ... چون عروسی های مختلط نمیرفتم خلاصه مونس تنهایی و غربت من آن روزها خدا بود و امام زمان عجل الله☺️ و تنها کسانی که میتونستم از آتش درونم بگم آقای .... و زهرا 💠 جلسه که تمام شد راه افتادم طرف خانه ... روحم خسته بود از بعضی کارها که انجام می‌شد و ضرباتی که نظام بایدتحمل میکرد. اومدم خانه و دیدم بچه ها نیستند. زنگ زدم با هم رفته بودند هیئت .. منم شام نخورده خوابیدم با صدای ربنا گوشی بیدار شدم. نیم ساعت قبل اذان هشدار میده. به سجده افتادم و گفتم الحمدلله الذی احیانی بعد ما اماتنی و الیه النشور وضو گرفتم و نماز و تعقیبات ... امروز تهران کلاس داشتم و باید زود حرکت میکردم که به ترافیک نخورم. بچه ها خواب بودند که من از خانه بیرون آمدم ... رادیو ماشین رو روشن کردم و صدای آیه الله جوادی آملی پخش شد... این صدا دوباره من رو برد به آن روزها به روزهایی که رادیو قهوه‌ای قدیمی رو می‌بردم زیر پتو و گوشم رو میچسبوندم بهش و صداش رو کم میکردم تا کسی نفهمه من ساعت ۵ صبح تفسیر موضوعی قرآن گوش میکنم☺️ چند بار سر همین موضوع دعوا کرده بودند باهام😔 صدای آیه الله جوادی آملی تو ماشین پیچیده بود و من به این فکر میکردم که آیا الان دختری ۱۶ یا ۱۷ ساله هست که گوشش رو چسبانده باشه به رادیو و پیام الهی را با تمام وجودش ببلعه.....😌 خیلی چیزها عوض شده با ورود فضای مجازی دنیای نوجوان‌ها و جوانها عوض شده. در واقع ذهن‌شون توسط اتاق کنترلی که سرورها دارند مهندسی و کالیبره میشه متاسفانه بحث مهندسی ذهن موضوع جدی در تربیت است که بسیاری از مربیان تعلیم و تربیت و مادران نسبت به آن بی توجه اند. اگر مربی ندونه که چگونه ذهن بچه ها رو مهندسی کنه نمی‌تونه به تربیت مطلوب برسه. بخاطر همین باید مربیان آموزشهای لازم رو ببینند. ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت پانزدهم. نیم ساعت زودتر از ساعت مقرر به کلاس رسیدم. تو ماشین شروع کردم به خواندن قرآن تا زمان کلاس برسه. ساعت هشدار که زده شد فهمیدم وقت کلاسه. داخل کلاس که شدم بعد از عرض ادب نسبت به استاد، سوالاتی که در مورد متربیان داشتم پرسیدم و وارد درس جدید شدیم. چقدر مباحث درس با سوالات ذهنی من مرتبط بود.☺️☺️ خدا رو شکر میکردم و درسها رو با همه وجودم دریافت میکردم. بعد از درس دوباره برگشتم کرج. تو راه برگشت به نکات درس فکر میکردم که رابطه تربیتی بدون محبت شکل نمی‌گیرد😍 به آن روزهای خودم فکر میکردم که تنها مسیر رو طی میکردم. به متربیان خودم که فکر میکردم گاهی بهشون غبطه میخوردم. من خیلی تنها بودم و فقط آقای.... اون هم فقط هفته ای یکبار یک ساعت مطالبی رو بیان می‌کرد و تمام...😞 تابستان اون سال برای خودم با کمک آقای .... یک سیر مطالعاتی از کتابهای شهید مطهری طراحی کردم و شروع کردم به خواندن و الحمدلله کل کتابها رو تمام کردم 🤓 با انجمن اسلامی دانش آموزان آشنا شده بودم و فعالیت میکردم. تو چندتا مسابقه داستان و مقاله اول شدم شبها که خانواده تو ویدئو فیلم نگاه میکردند من میرفتم تو اتاق و کتاب می‌خواندم ... و گاهی بابت همین چقدر دعوا میشد باهام😞😞 به هر حال سال سوم دبیرستان هم مثل سال دوم گذشت. تو امتحانات خرداد بودیم که امام فوت کرد. هیچ وقت آن روز رو فراموش نمی‌کنم سر صبحانه با مامانم نشسته بودم و داشتم صبحانه میخوردم که برم سر جلسه که یهو اخبار اعلام کرد. اشکهام مثل کارتونها میپاشید نه اینکه بریزه ... فقط دویدم بیرون از خانه بدون اینکه بدانم کجا میرم. یه وقت به خودم اومدم که جلوی اتحادیه بودم و در میزنم مسئول اتحادیه در حال گریه در رو باز کرد ... همه فقط اشک می‌ریختند هیچ کس قدرت حرف زدن نداشت..‌ عصر که برگشتم خانه دیدم وسایل سفر رو آماده کردند و بخاطر تعطیلی که بدلیل رحلت امام پیش آمده تصمیم به سفر گرفتند. هر چه التماس کردم که من نمیام فایده نداشت. بزور من رو بردند و یک هفته تمام من تو سفر گریه کردم. فقط چسبیده بودم به رادیو خبرها رو می‌شنیدم و گریه میکردم و چقدر تمسخر شدم چون نمی‌فهمیدند احساس منو..‌‌ بعد برگشت امتحانات مدرسه شروع شد دوباره گاهی مهدی رو میدیدم و با یک سلام و علیک عبورمیکردیم. تمام وقتم رو با درس و کتاب پر کرده بودم. هر چند که تو این زمینه هم مشکل داشتم و اگر می‌دیدند که کتاب غیر درسی می‌خوانم باید دعوا هاشون رو تحمل میکردم. به همین دلیل مجبور بودم کتاب غیر درسی رو لای کتاب درسی بگذارم و بخونم! الان که فکر میکنم میبینم چقدر با الان فرق داره که باید التماس کنی تا جوانها و نوجوان‌ها کتاب بخوانند. به هر حال کاملا تو خونه تنها بودم. هیچ کس نبود که راجع به اونچه تو ذهنم می‌گذشت بتونم باهاش صحبت کنم. درد دل کنم و ...‌ و همین موجب انس بیشتر من با امام زمان عج شده بود. فقط با آنها حرف میزدم و شاهد اشکهای من بودند. کاملا حضورش رو کنارم حس میکردم و چقدر روزهای قشنگی بود. پارک و تفریح برام تعطیل شده بود عروسیها و تولدها بخاطر اختلاط و آهنگ و ... نمی‌رفتم. با دوستانم اجازه رفت و آمد نداشتم. فقط گاهی با زهرا اما درسم افت پیدا کرده بود. شاید چون دیگه رقابتی نداشتم. فاطمه خانم گاهی که می اومد خانه ما می‌گفت که مهدی سخت درس میخونه بگذریم که تو این مدت چند تا خواستگار از جنس خانواده خودم اومد و من همه رو رد کردم. بالاخره ناهید خانم هم مطرح کرد و او هم رد شد البته محمد پسرش بعدها تو تصادف رانندگی کشته شد و من خیلی براش ناراحت شدم. خدا رحمتش کنه تا اینکه سال چهارم شد. و موقع دفترچه کنکور و ... داشتم دفترچه کنکور رو پر میکردم. رشته مامایی دوست داشتم. پدرم از راه رسید و متوجه شد. گفت که اجازه نمیده و من هم دفترچه علوم تجربی رو پاره کردم. رفتم تو اتاقم و سخت گریه 😭 کردم من سالها درس خوانده بودم برای همین. اما غافل از اینکه پروردگار عالم برای من سناریو دیگری طراحی کرده لجم در اومده بود و چون میدونستم که از رشته الهیات بدشون میاد تصمیم گرفتم دقیقا همین رشته رو شرکت کنم! اما نمیدونستم که چه تصمیم سختی دارم میگیرم. رفتم دفترچه علوم انسانی گرفتم و فقط یک رشته و فقط یک شهر ..‌ این تصمیم اخرشون بود. شاید امید داشتند که به خاطر همین قبول نمیشم. بعد از اینکه دفترچه رو پست کردم افتادم دنبال کتابهای علوم انسانی... اما هیچ کس نبود که کتابهاش رو بهم بده. همه نزدیک کنکور بودن و کتابهاشون رو میخواستند. زمان ما قبولی در کنکور واقعا سخت بود. من اصلا حتی یک کتاب این رشته رو نخونده بودم و نمیدونستم باید چکار کنم. مستاصل شده بودم😔 ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت شانزدهم. تا اینکه یه روز فاطمه خانوم که آمده بود خونه ما بهش گفتم میشه به مهدی بگید از دوستانش بپرسه ببینه کسی کتابهای علوم انسانی داره که احتیاج نداشته باشد و به من بده ... گفت باشه بهش میگم. چند روز گذشت و خبری نشد. دیگه ۴ روز بیشتر به کنکور نمانده بود😔 یهو دیدم زنگ میزنند آیفون رو که برداشتم دیدم مهدی هست. رفتم جلو در چادرم رو تنگ تر از قبل گرفتم. سلام و علیک سردی کردیم یه مشت جزوه دستش بود🤓 گفت اینها جزوه رزمندگان هست مال رشته علوم انسانی. به سختی تونستم براتون پیدا کنم. ازش تشکر کردم و گرفتم. گفت برای چی میخوای ؟😏 گفتم رشته انسانی شرکت کردم. گفت چرااااا؟😳 ما با هم قرار داشتیم هر دو پزشکی بخونیم. بغضم رو پنهان کردم و گفتم خوب دیگه ... گاهی قرارها به هم میخوره😢 گفت من تمام این مدت به خاطر تو سخت درس خواندم و فکر میکردم تو هم .... گفتم نشد دیگه... در حالیکه غر میزد خداحافظی کرد و رفت در رو بستم و دوباره گفتم خدایا .... خودت میدونی که .... و می‌دانستم که میداند .... اومدم تو جزوه ها رو نگاه کردم ..‌‌ خدایا اصلا از کلماتش هم سر در نمی آوردم .... اون موقع چون تازه جنگ تمام شده بود برای رزمندگانی که سالها تو جبهه بودند کتابهای کمک درسی تحت عنوان جزوه رزمندگان درست کرده بودند که خلاصه ۴ سال دبیرستان رو در یک جزوه جمع کرده بودن بصورت تستی و ... اون موقع مثل الان نبود که این همه کتابهای کمک درسی وجود داشته باشه. این جزوه ها تنها کمک درسی ها بود و فروش آزاد هم نداشت فقط مال رزمندگان بود. نمیدونم مهدی از کجا پیدا کرده بود. هیچ وقت هم نپرسیدم ازش. خلاصه تصمیم گرفتم سه روز باقیمانده رو بخونم و با توکل به خدا برم سر جلسه کنکور. اما یهو شب خانواده گفتند میخواهیم بریم سفر ... گفتم من کنکور دارم 😳 گفتند تو که نخوندی و قبول نمیشی ... محکم ایستادم و گفتم ولی می‌خوام کنکور بدم💪 بعد از کلی بحث و دعوا اجازه دادند بمانم و کنکور بدم. هر چند این هم سختی خودش رو داشت تو خانه بزرگ ۵۰۰ متری یه دختر تنها ... اما الحمدلله اهل ترس نبودم شب پسرخاله ام که چند سال از من بزرگتر بود اومد و زنگ زد از پنجره نگاه کردم. گفت بابات تلفن کرده و گفته تنهایی بیام پیشت. گفتم نه ممنونم نمی‌ترسم و در رو باز نکردم و آن هم با ناراحتی رفت ... خدایا آخه من چی بگم یه دختر و پسر تنها تو خانه ... یعنی چی ... هر چند بعد برگشت سر این موضوع یک چک جانانه و بی هوا خوردم ... اما می‌ارزید من برای حفظ عفتم این کار رو کرده بودم دیگه فرصت خوندن نبود در واقع فقط می‌تونستم تو این سه روز تورق کنم جزوه ها رو .... روز کنکور پاشدم و یک زرده تخم مرغ تو عسل و شیر برای خودم درست کردم و بر بدن زدم و راه افتادم طرف حوزه امتحان ... تازه اونجا که رسیدم فهمیدم اخی من چقدر تنها هستم😞 تمام پدر و مادرها با بچه ها شون اومده بودند .. و دعا و ... و من بودم و امام زمانم و مناجات های قلبی .... سر جلسه سوالات رو که دیدم باورم نمیشد تقریبا اغلب همان ها بود که خوانده بودم. با هر سوال خدا رو شکر میکردم. معارف و ادبیات رو عالی زدم .. و بقیه هم تقریبا خوب ... و حالا باید منتظر نتیجه میشدم 💠 به محل کارم رسیدم و ماشین رو پارک کردم و وارد شدم ... امروز با چند تا از معلمها جلسه داشتم ... برنامه ریزی برای تربیت معلم ها ... چون معتقدم اگر معلم تربیت بشود و توانمند قطعا در تربیت دانش آموزان خیلی موثر خواهد بود به همین دلیل روی بحث توانمند سازی معلمها خیلی حساس هستم. چند ساعتی جلسه طول کشید ... 💠 یاد آن روز افتادم که بعد کلاس با آقای ..‌‌... گفت شما بایستید. بقیه دخترها که چند تا هم بیشتر نبودند رفتند بیرون. از من سوال کرد دوست دارید معلم بشید ؟ گفتم نمی‌دونم فکر نکردم. من هنوز درسم تمام نشده. آن موقع سال چهارم بودم. گفت حالا تا کارهای اداری تمام شود. درس شما هم تمام میشه. گفتم به نظر شما میتونم ؟ گفت آره خیلی استعداد داری. گفتم باشه. یه فرم از تو کیفش در آورد و بهم داد و گفت این درخواست رو پر کنید...‌ و این آغاز ماموریت جدیدی بود که خدا برام تعیین کرده بود ‌ ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت هفدهم. ‌ حالا که به اون روزها فکر میکنم نقش آقای .... رو چقدر تو زندگیم پر رنگ میبینم. شاید به جرات بتونم بگم پایه های اعتقادی من بدست ایشون ریخته شد. ایشون بود که من رو با تفسیر آیه الله جوادی آملی آشنا کرد و بعضی روزها که نمیتونستم گوش بدم برام ضبط میکرد و با خانمشون می اومد جلوی در و بهم میداد تا گوش کنم. ایشون بود که من رو با کتابهای شهید مطهری آشنا کرد ... اولین بار ایشون بود که یک کتاب دعای عرفه بهم هدیه کرد ولی باید اعتراف کنم که آن موقع از مضامین این دعا چیزی نمی‌فهمیدم.... الان تازه بعضی از قسمتها رو به لطف پروردگار میفهمم و متوجه هدیه بزرگ ایشون بهم میشم. خلاصه نقطه عطف زندگی من بود و قطعا در تمام زندگی شریک همه کارهایی که کردم اگر خدا قبول کنه. یاد آن دوران و حضور ایشون که میافتم به نقش مربی در تربیت بیشتر یقین پیدا میکنم. آن موقع ها وارد آموزش و پرورش شدن مثل الان سخت نبود. تو امتحان ورودی شرکت کردم و مصاحبه و ... هنوز دیپلم نگرفته بودم که پذیرفته شدم به عنوان مربی پرورشی و اینطوری بود که بخشی از ماموریت پروردگار برای من معلوم شد. البته آن موقع ها هنوز با نظام ربوبی و پروردگار به عنوان مربی عالم آشنا نشده بودم و هر چه بود یا فطری بود و یا عنایات خاص حضرت ولیعصر عج 💠 زنگ تلفن همراهم باز من رو از آن سالها خارج کرد. شماره ناشناس بود پاسخ دادم یه خانمی با صدای مضطرب گفت برادرم رو دستگیر کردند و هیچ گناهی نکرده گفتم شاید شما بتونید کمک کنید دخترم شاگرد شماست. گفتم نگران نباشید اگر بی تقصیر باشه آزاد میشه. باور نمی‌کرد و من مجبور شدم کمی باهاش صحبت کنم تا آروم بشه و باور کنه. تلفن رو که قطع کردم یاد پاپوشی افتادم که برای خودم درست کرده بودن. 💠 اون روز همه تو خانه بودند که صدای زنگ در اومد و من رفتم آیفون رو برداشتم. صدای یه مرد بود که گفت بیایید جلوی در. رفتم جلو در دقیقا اسم من رو گفت. یه مرد مذهبی بود. گفتم خودم هستم. گفت باید با ما بیایید برای پاسخگویی. گفتم چرا ؟😳😳 گفت بعدا میفهمید. گفتم نمیتونم الان پدرم بفهمد غوغا می‌کنه. گفت پس قول بدید فردا ساعت ۸ صبح به این آدرس بیایید. گفتم باشه و نامه رو گرفتم. مهر دادگستری بود 😳 نامه رو قایم کردم و رفتم بالا ... الحمدلله سرشون گرم بود و کسی نپرسید کی بود. شب تا صبح نخوابیدم. چه اتفاقی افتاده بود. فردا وقتی به آدرس رفتم از آنچه دیدم تعجب کردم. تینا و بهار و چند تا دختر دیگه که دوستشون بودند با چند تا پسر با دستبند اونجا بودند خودم رو معرفی کردم از دیدن من با چادر و ... تعجب کرد و گفت شما با اینها هستید؟ گفتم نه من اصلا خبر ندارم😳 اومدم برم سمتشون که بپرسم چی شده نذاشت. بعد مدتی که معطل شدم من رو صدا کردند داخل یه روحانی نشسته بود من خیلی ترسیده بودم. گفت میدونی چرا اینجا هستی؟ گفتم نه. گفت شما متهم هستید به شرکت در پارتی مختلط و مصرف مشروبات الکلی و ... شاخ درآوردم😳😳🤭🤭 گفتم آقا من دو سال هست که مسیرم رو عوض کردم و توبه کردم و چادری شدم و ... تازه قبلش هم اهل این کارها نبودم!! کی گفته این حرفها رو... گفت دوستات... گریه ام گرفت گفتم به خدا من این کاره نیستم ... گفت میدونی مجازاتت چیه؟ گفتم نه. گفت شلاق..😳 و من دیگه مستأصل شده بودم ...‌ خدایا چی شده بود... تو دلم با خدا حرف میزدم و میگفتم خدایا تو که میدونی من هیچ کار نکردم آخه این جا چه خبره..‌ من رو آوردن بیرون اتاق تا بعد..‌ تو راهرو همینطور که تو دلم با خدا حرف میزدم و کمک میخواستم یهو اون آقایی که من رو یه بار با گشت ارشاد گرفته بود دیدم. انگار تو اون تنهایی نزدیکترین فرد به خودم رو دیدم. دویدم سمتش و سلام کردم. جواب داد و با تعجب نگاه کرد 😳 گفت شما؟ گفتم من رو نمیشناسید؟ گفت نه گفتم من رو یه روز فلان جا گرفتید و بردید در خونه رسوندید و... گفت آهان ... بعد با تعجب به من و چادرم نگاه کرد و گفت اینجا چکار میکنی؟ مجبورت کردن چادر سرت کنی؟ گفتم نه چادری شدم. گفت واقعا😳 گفتم آره گفت از کی؟ ماجرای امام زاده داوود رو گفتم و ازش کمک خواستم ... گفت بزار برم با قاضی پرونده صحبت کنم. رفت و بعد مدتی برگشت . گفت من ضمانت کردم که راست میگی ☺️ با من بیا. باهاش رفتیم تو اتاق پیش قاضی پرونده... ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت هجدهم. ‌ قاضی گفت روال پرونده این بود که باید پدرت می‌ اومد و ثابت میکردی که تو اون تاریخ که دوستات گفتن تو اونجا نبودی و گرنه همراه اونها مجازات می‌شدی. ولی آقای قائمی ضمانت تو رو کرد و تعهد داد و تایید کرد که قبل از این جریان توبه کردی و از این گروه جدا شدی لذا آزاد میشی ... تو دلم هزار بار خدا رو شکر کردم و از اتاق آمدم بیرون... نمیدونستم چطوری ازش تشکر کنم. بیرون اتاق گفتم واقعا ممنونم🙈 خندید و گفت فقط اگر این بار بگیرنت با هم شلاق میخوریم ...😁 گفتم من توبه کردم و اهل این کار ها از اول هم نبودم😔 گفت شوخی کردم. امیدوارم تو مسیرت موفق باشی. این آدرس محل کار من هست هر وقت دوست داشتید یا کاری داشتید در خدمتم. بعد ها بیشتر با هم ارتباط پیدا کردیم و در مسائل فرهنگی و... با هم کار کردیم بازم ازش تشکر کردم و رفتم ... باورم نمیشد کسانی که یک روزادعای دوستی با من رو داشتند همچین دروغهایی بگن ‌ آخه من چه بدی در حقشان کرده بودم... اما این تجربه شد که یاد بگیرم وقتی آدمها تعهد دینی نداشته باشند برای منافع خودشون دست به هر دروغی میزنند و از اینکه دیگران رو نابود کنند ابایی ندارند ولی وقتی پای دین میاد وسط حتی یه آدم غریبه از آبروی خودش برات هزینه می‌کنه.... روز خیلی سختی بود که هیچ وقت یادم نمیره تفاوت اعتقادات دینی رو در زندگی و نوع مواجهه با دیگران کاملا میشه حس کرد البته قبول دارم که عده‌ای با لباس دین که حق است کار باطل خود رو می‌پوشانند. اما اگر حقیقت معارف دین در وجود کسی قرار بگیرد نمونه انسان کامل میشود😍 به هر حال روزهای قبل از اینکه نتایج کنکور اعلام شود مانند گذشته به سختی می‌گذشت چندین خواستگار مختلف برایم آمد ولی هر بار یا من قبول نمی‌کردم و یا خانواده بخاطر اعتقادات مذهبی نمیپذیرفت راستش اونقدر فضای خانه سنگین بود و بی همزبانی اذیتم میکرد که فقط میخواستم ازدواج کنم و برم😔 بیشتر بخاطر اینکه کسی نبود که رازهای درونم رو باهاش صحبت کنم. آتش عشق خدا آنچنان در درونم شعله میکشید که گاهی تحملش در قفسه سینه سخت میشد این روزها واقعا حسرت آن حالات رو می‌خورم. برای خودم برنامه ریزی کرده بودم نماز قضاها رو می‌خوندم و روزه های قضا رو می‌گرفتم. از این بابت هم صدای مامانم در می اومد که مریض میشی این همه روزه نگیر ... دلم پر میکشید برای مراسم دعای کمیل و ندبه و .... اما اجازه نمی‌دادند برم😔 گاهی میرفتم خانه پسرخاله ام که با زنش میرن بهشت زهرا من رو هم ببرند آخه بعد شهادت پسرخاله ام تو عملیات مرصاد این تنها پسرخاله ای بود که داشتم و مذهبی بود لذا گاهی میرفتم منزلشون تا برم بهشت زهرا ..‌ 💠 امشب هم تنهام ... من عاشق تنهایی هستم و سکوت.. شاید بدلیل پر مشغله بودنم هست ولی از نوجوانی همینطور بودم سکوت و شب ... برام لذت بخش ترین هست. با پسرها تماس گرفتم هر کدام یه جا مشغول کار بودند من هم شام درست کردم و بعد از مرتب کردن منزل رفتم و دراز کشیدم تا دفتر خاطراتم رو بخونم ... چند وقته هوس کردم خونه خالی باشه و از لابلای دفترها و کتابها بیرون بیارمشون و بخونم ... دقیقا از ۷ بهمن ۶۹ بود که دیگه مرتب شروع به نوشتن کردم ... دفتر ها رو که باز میکنم و روی تختم دراز میکشم با اولین صفحه میرم تو آن روزها.... ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت نوزدهم. اون موقع فکر کنم داشتم برای کنکور آماده میشدم🤓 در ضمن زهرا با یکی از شاگردهای آقای .... عقد کرده بود. اتفاقا تو مراسم عقد زهرا بود که جلو آینه داشتم آماده میشدم یهو یه خانم زیبایی گفت شما .... خانم هستید گفتم بله شما؟ گفت من خانم آقای ...‌ هستم. خیلی خوشحال شدم و سلام و علیک گرمی کردم و پرسیدم من رو از کجا شناختید؟☺️ گفت از تعریفهایی که آقای ... از شما کرده بود حس کردم شما هستید. تشکر کردم و بعد از مراسم عقد سریع اومدم خونه. مامانم اجازه نداد که برای شام برم رستوران همراهشون😔 بعد عقد منزل یه جشن تو رستوران گرفته بودند که من نتونستم اجازه بگیرم و برم. خانم .... خیلی اصرار کرد که بیایید ما شب می‌بریم میرسونیمتون ..‌ ولی علیرغم اینکه دوباره زنگ زدم به مامانم باز هم اجازه نداد و من هم برگشتم خونه. این اولین دیدار من با خانم .... بود و اونقدر این ارتباط قوی شد که بعدها مثل دو تا خواهر شدیم و برای پسرهایش مثل خاله بودم و هستم هر چند الان بدلیل گرفتاریهای زیاد کاری کمتر میبینمشون ولی هنوز هم همان حس محبت خاص در قلب هر دو ما هست محبتی که گاهی به شوخی حسادت آقای .... رو هم تحریک میکرد و شوخی میکرد که مثل اینکه شاگرد من بودید ها...‌😏😁 ارتباط من با خانم .... باعث شد که دیگه تو منزلشکن رفت و آمد داشتم و گاهی هم می اومدن دنبالم تا با هم بیرون بریم البته اغلب موارد پدرو مادرم اجازه نمی‌دادند ولی یکی دو باری که اجازه دادند خیلی خوش گذشت 😍 اونقدر این ارتباط عمیق شد که برای هر دو پسرشون من واسطه ازدواج شدم و الحمدلله عروسهای خوبی خداوند نصیبشون کرد☺️ اون روز ها من هم فعالیتهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگیم بیشتر شده بود. وای یادم رفته بود که تو انجمن نمایش اداره ارشاد بودم و با خواندن صفحات دفتر به اون روزها رفتم که هم خودم بازی می‌کردم و هم کارگردانی ... تو سالن رشد آموزش و پرورش یک نمایشنامه کار کردیم که همزمان سه تا نقش رو بازی می‌کردم. هم مادر شهید بودم و هم همسر شهید و هم فرزند شهید.‌‌... بازیگر نمونه اون سال شدم ..‌😍 چند تا کار دانش آموزی هم بعد ها که مربی شدم انجام دادم و رتبه سوم تو ناحیه رو آوردیم و... چند تا کار هم با اداره ارشاد .. اما بعد ازدواج یکی از چیزهایی که همسرم دوست نداشت همین بود و من برای همیشه کار نمایش رو کنار گذاشتم. نمیدونم تولد کی بوده ؟ فقط نوشتم با خواهرم رفتم و چون یهو دیدم مختلط هست با چادر مشکی رفتم جلو شخصی که تولدش بوده تبریک گفتم و اومدم بیرون ولی خواهرم مونده ... چه جالب نوشتم خدایا فقط لطف تو بود که نگذاشتی گناه کنم☺️ این جمله من رو یاد مناجات شعبانیه میندازه! ۵ اسفند ۶۹ هست که تو دفترم نوشتم امروز آقای .... کلاسش رو تعطیل کرد. اون روز بعد کلاس رفتم پیش آقای ... علت رو پرسیدم. گفت هر چه بلد بودم رو گفتم و حس میکنم مطلب دیگری ندارم ...🙈 قشنگ یادمه چقدر غصه خوردم فکر میکردم بدون آقای ...‌ نمیتونم مسیرم رو ادامه بدم 😔 اما الان که خودم دارم در مورد تربیت کتاب می‌نویسم خوب می‌دونم که عمر رابطه مربی و متربی محدود است و متربی در این زمان محدود باید بیشترین بهره رو ببرد و مربی هم هرچه دارد به متربی منتقل کند. چشمهایم خسته شده و باید بخوابم ... امروز روز خیلی شلوغی داشتم ..‌ به رسم آن سالها ..‌ شب بخیر دفتر خاطراتم ...‌😊 ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت بیستم. قرآن رو که می‌بندم هنوز آیه ۶۹ سوره احزاب من رو رها نکرده ... چه قشنگ خداوند میفرمایند: چون وجیه بود حضرت موسی علیه السلام لذا ما او رو از ملامت حفظ کردیم ....😍 قرآن رو تو بغلم میگیرم و مثل کسی که عزیز ترین موجود زندگیش رو بغل گرفته میبوسمش ... معتقدم قرآن زنده هست و با هر کس که با آن ارتباط بگیره با زبان خودش صحبت میکنه این آیه رو یک بار دیگه هم خوانده بودم همان سالها که از فشار و سختی فضای خانه نزدیک بود کم بیارم .. رب العالمین به دادم رسید و یک روز که داشتم قرآن می‌خوندم این آیه توجهم رو جلب کرد و پیش خودم گفتم اگر خدا حضرت موسی رو کمک کرده آیا به کمک من نمیاد ؟ بعد گفتم محاله ... پس چه تفاوتی بین من و حضرت موسی علیه السلام هست ... خیلی فکر کردم آخر سر کلمه وجیه کلید خورد تو ذهنم .... درسته من باید وجیه بشم تا از شر ملامتها رها بشم ... و این وجاهت نه در ظاهر که در باطن باید ایجاد بشه. از آن روز بود که با تمرکز بیشتری روی طهارت باطن خودم شروع کردم و تو رفتارهای خودم هم دقت کردم ... از این به بعد بود که فهمیدم علت بسیاری از بدرفتاریهای خانواده به خاطر بعضی از بد اخلاقی های خودم هست ... و شروع کردم به اصلاح رفتارم ... و اتفاقا هر چه من بیشتر روی خودم و رفتارم کار میکردم و سعی میکردم طهارت بیشتری داشته باشم رفتار خانواده هم کم کم بهتر میشد ... و خدا رو شکر میکردم کار به جایی رسید که همه فامیل احترام خاصی برای من قائل میشدند و هنوز هم ادامه دارد ☺️ و حتی نزد پدر و مادرم جایگاه ویژه پیدا کردم و خواهر و برادری که از نظر اعتقادی با من خیلی تفاوت دارند باز هم مورد احترام و محبتشون هستم. حتی یادمه همسرم نقل میکرد شب آخری که پدرم از دنیا رفت به ایشون گفته بود خدا از تو و .... راضی باشه که من ازتون راضی هستم. من همه اینها رو مدیون آبرویی هستم که خدا بر اثر اطاعت از خودش داد. البته این ابرو منحصر در خانواده و فامیل هم نشد و در جامعه و بین همکاران هم ابرو داد. و کم من ثنا جمیل لیس اهلا له نشرته 😭😭 حالا که درسم تمام شده بود و هنوز نتیجه کنکور هم اعلام نشده بود برادرم مجبورم میکرد بعضی روزها برم در مغازه بایستم و فروشندگی کنم! من اصلا دوست نداشتم و با چادر سختم بود ولی هیچ چاره ای نبود... ادامه داشت تا موقع ازدواجم که الحمدلله به برکت ازدواج خلاص شدم😁 همزمان هم منتظر کنکور بودم و هم آغاز مدرسه ها ... که باید بعنوان مربی پرورشی ابتدایی وارد میشدم ...😍 جالب بود دیگه به جای اینکه از دستشون ناراحت باشم دلم براشون می‌سوخت وقتی گناه می‌کردند و براشون دعا میکردم که عاقبت بخیر بشن 💠 از ضربه های که به در اتاقم خورد به خودم آمدم ... در رو باز کردم یکی از شاگردهام بود با لبخند و سلام و علیک دعوتش کردم تو اتاق... گفت دارم میرم اردوی راهیان نور ... آمدم خداحافظی ... گفتم چه عالی ... انشاالله سفر پر باری داشته باشید... از زیر قرآن ردش کردم و تو گوشش دعای سفر خوندم... بغلش کردم و گفتم از لحظه لحظه هاش استفاده کن ... گفت چشم و رفت ... و من یادم افتاد که اولین بار به عنوان مربی نمونه از طرف آموزش و پرورش رفتم راهیان نور ... وای که چه سفر عجیبی بود... 💠 هیچ وقت اون روز رو یادم نمیره که زیر باران قشنگ نیمه اسفند حدود ساعت ۴/۳۰ بعداز ظهر از اداره حرکت کردیم به طرف جنوب... البته سر راه به زیارت حضرت معصومه سلام الله علیه هم رفتیم اتفاقا خانم آقای .... همسفرم بود و کنارهم تو اتوبوس نشسته بودیم و تو راه با هم صحبت میکردیم. اولین منزل دزفول بود اردوگاه لشکر ۱۰ سیدالشهدا ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت بیست و یکم. وارد اردوگاه که شدیم فضای معنوی و ملکوتی اونجا کاملا مشهود بود روی بعضی از دیوارها محل شهادت بعضی از شهدا بود ... اشکها منتظر بهانه بودند برای اینکه بیرون بریزند. دوستان خوبی در اردو پیدا کردم راوی توضیحات لازم در مورد هر مکان رو می‌گفت و من چشمهایم رو که میبستم انگار تو آن فضا بودم. فردا رفتیم آبادان و دزفول و ... با دیدن دزفول از خودم خجالت کشیدم که ما چی از جنگ‌درک میکنیم اگر جنگ را این مردم حس کردند . نماز عشا را رفتیم سبز قبا برادر امام رضا علیه السلام..‌ من عاشق امام رضا علیه السلام هستم 😍😍 خود این سفر داستان جداگانه ای دارد . ولی لحظه لحظه آن پر بود از خاطرات به یاد ماندنی کلی شوخی و خنده و گریه و .... زیارت عاشورا تو حسینیه ای که چند وقت قبل تو رزمنده ها ناله ها زدند و توسلها ... فضای دیگری دارد. در کشور دل ما فرمانروا حسین است آنکه گره گشاید از کار ما حسین است انگار همین الان صدای مداح دوباره توی گوشم میپیچه...‌ تو سینما رکس حس میکردم صدای ضجه و ناله مردمی که زنده زنده می‌سوختند را می‌شنیدم 😭 مسجد جامع خرمشهر هنوز تعمیر نشده بود و همان حال جنگی را داشت کلا هنوز بازسازی شروع نشده بود وقتی شلمچه رسیدیم از جمع جدا شدم و رفتم یه گوشه .... یه دفعه بغض چند ساله ام ترکید و شروع به گریه کردم .... من بودم و شهدا و خلوت و خدا .... شب آمدیم حسینیه شهدا هویزه ... و بخاری آتش گرفت و برای خاموش کردنش عین پت و مت شده بود ... آنقدر خندیدیم که نگو... خلاصه هم معنویتش در حد عالی بود و هم خنده ها و شوخی ... دیگه هیچ اردوی راهیان نور مثل آن نشد از سفر خاطرات بر میگردم و وسایل روی میز کارم را جمع و جور میکنم و مینشینم سر نوشتن کتاب .... به بحث اقبال و ادبار قلب که میرسم یاد خودم میافتم.... دقیقا همین مراحل را تجربه میکردم .... گاهی آنچنان بسط بود و اقبال ... و گاهی قبض بود و ادبار.... بعد نوشتن کتاب لب تاب را خاموش کردم و آمدم از دفتر خارج بشم که مسئول دفترم گفت مشاوره ازدواج دارید فردا ... گفتم انشاالله و خارج شدم. تو ماشین داشتم به خواستگارهام فکر میکردم ... یکی بود اسمش علی بود ۳ ماه تمام با اصرار زیاد هر چه جواب رد می‌شنید باز هم نیامد یکی از همکاران اداره معرفی کرده بود. چند ماهی رفت و دوباره آمد ... پشتکار عجیبی داشت یا شاید واقعا عاشق بود ... هر شب سر یک ساعت مشخص می‌آمد و من چون ازش بدم می‌آمد میرفتم تو اتاق تا بره ... تا اینکه یه شب قرآن با خودش آورد و گفت از اینجا نمی‌رم تا خود .... خانم بیاد و به این قرآن قسم بخوره که من را نمیخواد تا من برم . خواهرم امد تو اتاق و ماجرا را گفت ..‌ از اتاق رفتم بیرون و بهش گفتم شما مرد محترمی هستید ولی این همه اصرار برای چی ؟ وقتی من از اتاق بیرون نمیام یعنی اینکه نمیخوام ... سرم را بلند کردم و یه دفعه چشمم به اشکهایی افتاد که روی صورتش بود ... این دومین مردی بود که بخاطر من گریه کرد ... دلم براش سوخت ولی هیچ طور نمیتونستم این ازدواج را بپذیرم . لحن صدا را آرامتر کردم و گفتم متاسفم و براتون آرزوی خوشبختی میکنم و رفت ..‌‌ دیگه ندیدمش تا بعد ازدواجم تو یه مراسم ختم که مربوط به همان همکار بود یه دفعه جلو در سینه به سینه روبروی هم شدیم . نگاهش هنوز حالت خاص داشت . سریع سرم را پایین انداختم و آمدم سوار ماشین شدم که بیام از تو اینه که نگاه کردم دیدم از مسجد آمده بیرون و داره رفتن ماشین را نگاه می‌کنه... خلاصه روزها می‌گذشت و بالاخره دیپلم را گرفتم و منتظر جواب کنکور... یه سری مشکلات خانوادگی باعث شده بود فضای خانه سخت تر از قبل بشه ... و تو همه این فشارها خدا بود که کمکم میکرد تا مقاومت کنم . حالا دیگه فکر ازدواج جدی تر از قبل تو ذهنم بود. شروع کردم به مطالعه کتابهایی در این زمینه اما متاسفانه خیلی در مورد انتخاب همسر نبود ..‌ این روزها که خودم مشاوره میدم گاهی میگم ای کاش آن موقع هم کسی بود که به نسل ما بگه چه چیزهایی در زندگی مهم است. ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت بیست و دوم. 💠 الان به دخترها و پسره میگم به تناسبها فکر کنید. تناسب سن، تناسب فرهنگ، تناسب زیبایی، تناسب اقتصادی، تناسب اعتقادی و حتی تناسب تفریحات و..... و مهمتر از دوست دارم ها به دوست ندارم ها توجه کنید چون این قسمت هست که باعث حال بد تو زندگی میشه! شاید یک روز خاطرات مشاوره ها رو بگم😉☺️ خونه که رسیدم مشغول امور منزل شدم و تا قبل اینکه بچه ها برسند کتاب قرآن رو باز کردم و شروع به خواندن کردم ... تو این سالها هر کس که به جایی رسیده رو وقتی باهاش صحبت میکنم میبینم از انس با قرآن است 😌 و من هنوز حس میکنم به این درجه از انس نرسیدم .... یه بزرگی می‌گفت اگر میخواهی ببینی رابطه تو با امام زمان چطوریه به رابطه خودت با قرآن نگاه کن😍 اون روزها شاید یکی از عواملی که باعث شد ثابت قدم بمونم تو این مسیر بعد لطف و عنایت پروردگار همین قرآن و مناجات با امام زمان عجل الله بود. خیلی با امام زمان حرف میزدم و چقدر حضورش کنارم پر رنگ بود. اصلا چادر که سرم میکردم انگار لباس سربازی آقا رو به تن میکردم و یه آدم دیگه میشدم با عزت و اقتدار... و مثل یک سرباز واقعی از مرزهای دین و انقلاب دفاع میکردم. 💠 تا اینکه یه روز که اومدم خونه مامانم گفت مامان مهدی اومد خواستگاری! ضربان قلبم بالا رفت ... گفتم کی؟😳 وقتی فامیلی دوستش رو گفت مثل یخ وا رفتم😔 فقط تشابه اسمی بود. گفتم بگو نه ...😐 گفت تو که نمیشناسی ... گفتم چرا با بچه های محل دیدمش ... گفت خیلی خوبه میخواد مهاجرت کنه و تو رو هم ببره... گفتم دیگه بدتر ... گفت حالا بزار بیاد گفتم نه.... دیگه حوصله این خواستگاری ها رو نداشتم برادر دوستم اومد خیلی هم با اعتقادات من جور بود ولی قبول نکردند! همه امورم رو به خدا سپرده بودم و بس .... تا اینکه یه روز که داشتم از بیرون بر می‌گشتم عموم رو تو خیابون دیدم با خوشحالی گفت تبریک میگم قبول شدی...😍😍 و یه روزنامه داد دستم ... جواب کنکور اومده بود من رشته الهیات پذیرفته شده بودم ...😍🤓 تشکر کردم و با روزنامه اومدم سمت خونه به کوچه که رسیدم دیدم مهدی با روزنامه جلو در خونه خودشان ایستاده ... انگار منتظر من بود .. تا من رو دید دوید سمت من و گفت قبول شدم پزشکی آزاد .... گفتم مبارکه به سلامتی ... خیلی خوشحالم که بالاخره به آرزوت رسیدی ... به روزنامه دستم نگاه کرد و گفت و تو .... گفتم همان رشته ای که شرکت کرده بودم ... گفت الهیات ؟ گفتم آره .... گفت آخه چرا ؟😏 گفتم خیلی وقته مسیر ما جدا شده ... دوباره شروع نکن! گفت بعضی خاطرات هیچ وقت از یاد آدمها نمیره ... گفتم آره نمیره! ولی آدمهای دیگه جاشون رو پر می‌کنند😏 خواستم بهش بگم که خبر دارم با دخترهای دیگه هستی... فهمید چی میگم. گفت اما هیچ کس برای من تو نمیشی ... گفتم نمیخوام بشنوم خدا نگهدار و اومدم سمت خونه ... بعد ازدواجم از اون محل رفتم و دیگه ندیدمش. تا اینکه .... یکی از روزهای سخت زندگیم رقم خورد! بچه دومم حادثه ای براش پیش اومد و من هراسون بچه خون آلود رو به درمانگاه رسوندم ...😭😭 وسط درمانگاه فقط فریاد میزدم ترو خدا یکی کمک کنه... که یهو دیدم مهدی از اتاق متخصص کودکان اومد بیرون!! با دیدن من به طرفم دوید و بچه رو از بغلم گرفت و گفت آروم باش ... پرستار رو صدا زد و گفت به مادرش برسید و خودش با بچه وارد اتاق عمل اورژانس شد ...😭😭 حال خودم رو نمی‌فهمیدم و از خدا کمک میخواستم ... پرستار یه لیوان آب قند برام آورد و گفت آروم باشید ... گفتم آروم هستم. فقط برید ببینید خونریزی بند اومد یا نه ؟ بعد چند دقیقه برگشت و گفت آقای دکتر داره روش کار می‌کنه و میگه به مادرش بگید جای نگرانی نیست... یه ساعتی گذشت که اومد بیرون. به آقای همسایه که همراهم بود با تعجب نگاه کرد و گفت شما پدرش هستید؟ آقای همسایه گفت خیر من همسایشون هستم خانم .... نمیتونستن رانندگی کنن من کمک کردم. بچه چطوره ؟ مهدی به جای پاسخ به اون آقا اومد جلو من و گفت خوبید؟ گفتم بچه ؟! گفت فعلا بخیه کردم اما باید ببرید بیمارستان. گفتم آمبولانس بیاد و خودم هم با بیمارستان هماهنگ کردم... نگران نباش برای اینکه خیالم راحت بشه گفتم امشب تحت نظر باشه. بعد هم شماره تلفن خودش رو داد و گفت کاری داشتید زنگ بزنید. رفت تو اتاقش... مریض داشت. آمبولانس که رسید پرستار اومد و صدام کرد. بچه گذاشتند رو برانکارد که ببرند 😭😭 دوباره مهدی اومد بیرون... گفت نگران نباشید. چادرم رو بیشتر تو صورتم کشیدم و گفتم هر چی خدا بخواد همون میشه راضیم به رضای خدا گفت خوبه... تماس میگیرم باهاتون فعلا مریض دارم خداحافظی و تشکر کردم و رفتم.... ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت بیست و سوم. بیمارستان رسیدیم و عکس و .... پدرش هم از راه رسید و بچه رو بستری کردند. اون شب قرار شد من پیش بچه باشم. تمام شب که کنارش بودم داشتم به این فکر میکردم که خدایا راضیم به هر چه که تو برام مقدر کردی... چند دقیقه ای از ساعت ۱۲ گذشته بود که با ویبره تلفن به خودم اومدم شماره ناشناس بود. اومدم از اتاق بیرون جواب دادم یک آقایی بود ... سلام کرد و حال بچه رو پرسید گفتم شما؟ گفت من مهدی هستم. گفتم شماره من ؟ گفت از تو پرونده برداشتم. الان آخرین مریضم رفت. گفتم فعلا مسکن زدند و خوابیده. گفت تلفن رو بده به پرستاری. رفتم سمت پرستاری و تلفن رو دادم. یه سری اصطلاحات پزشکی رو با هم گفتند و دوباره تلفن رو به من داد. تشکر کردم. اومدم قطع کنم، گفت این شماره من هست هر کاری داشتید زنگ بزنید. امشب تلفن رو خاموش نمیکنم. اگر هم خیلی نگرانی بیام بیمارستان. گفتم نه نگران نیستم. ممنونم و خداحافظ اون شب بدون اینکه بدونم چرا اینقدر پیگیر حال بچه من هست گذشت... فقط می‌دیدم که هر نیم ساعت پرستارها می‌اومدند و بچه رو چک میکردن و فشار می‌گرفتند و ... تا اینکه صبح شد و گفتند دوباره بچه رو برای عکس برداری باید ببریم. از رادیولوژی که برگشتیم تو اتاق دیدم مهدی تو اتاق نشسته! تعجب کردم سلام و علیک کردیم و عکس رو سریع از دست من گرفت و نگاه کرد ... وقتی خوب بررسی کرد گفت خوب خدا رو شکر به خیر گذشته ...☺️ دیگه میتونی ببری خونه بچه رو.‌‌ گفتم چی بخیر گذشت ؟ گفت دیشب بهتون نگفتم تا نگران نشید احتمال پارگی قلب بود و من هر لحظه منتظر خونریزی داخلی بودم لذا به پرستار سپرده بودم که مدام چک کنه. به شما نگفتم که نگران نشید. باورم نمیشد که خطر به این بزرگی رو خدا برطرف کرده باشه. دلم میخواست همان جا به سجده میافتادم و خدا رو شکر میکردم...😭😭 تمام وجودم حمد و سپاس پروردگار بود.... فقط مدام میگفتم الحمدلله پرسید چند تا بچه داری؟ گفتم دو تا پرسیدم شما؟ گفت یه دونه گفتم خدا براتون نگه داره به همسر محترم سلام برسونید. به مادر هم سلام برسونید. از لطف شما سپاسگزارم. گفت شماره من رو که دارید هر کاری بود زنگ بزنید. هفته آینده هم بیارید بچه رو برای کشیدن بخیه و معاینه ... گفتم انشاالله هفته بعد با همسرم رفتیم مطب. با دیدن ما از روی صندلی بلند شد و تا جلو در استقبال کرد. همسرم رو بهش معرفی کردم. بخیه رو کشید و داشت بچه رو معاینه میکرد که تلفنم زنگ خورد. یه نفر پشت تلفن مشاوره میخواست. گفتم من الان نمیتونم جواب بدم لطفا بعدا تماس بگیرید و قطع کردم. تو این فاصله با همسرم حسابی گرم گرفته بود. تلفن که قطع شد گفت کی بود که گفتید الان نمیشه؟ با تعجب گفتم چطور؟!!!! گفت همسرتون گفت که حتما یکی دوباره مشاوره خواسته ...😏 یه نگاه به همسرم کردم که یعنی نمیتونی زبانت رو نگه داری ..‌‌🙄 گفت نسخه رو نمی نویسم تا بگید چکارها میکنید... همسرم خندید بدون اینکه بدونه چه ماجراهایی بوده ... گیر افتاده بودم ... یه مختصر از فعالیتهای خودم رو گفتم ... همسرم حرف زدنش گل کرده بود و می‌گفت آقای دکترفقط اینها نیست که ..‌ و هی توضیح میداد و اون هم می‌گفت ماشاالله...‌ یواش به همسرم اشاره کردم .... بسه...🤫 و ساکت شد😶 چادرم رو حسابی تو صورتم کشیده بودم و نگاهش نمی‌کردم ... یهو گفت پس من دکتر جسم آدمها شدم و شما دکتر روح آدمها...‌ هر دو دکتر شدیم بالاخره... گفتم اختیار دارید من دکتر نیستم. گفت تعریفتون رو از خیلی ها شنیدم. امیدوارم موفق باشید به مادر سلام برسونید. اومدم از در مطب بیام بیرون که پدرش اومد تو ..‌ تا اومد فورا مهدی گفت بابا میدونی کیه؟ پدرش من رو یه نگاهی کرد و گفت نه یادم نیست. گفت .... خانوم همسایه قدیم...‌ پدرش تا شناخت سلام و علیک حسابی کرد و خدا بیامرزی برای پدرم فرستاد و حال مامانم رو پرسید و بعد گفت خوب شد شما رو دیدم! گفتم چطور؟ گفت شما یه چیزی بهش بگید زنش از دستش خسته شده از بس شبها دیر می‌ره خونه و جواب تلفن هم نمیده... با تعجب برگشتم گفتم چرا ؟😳 گفت کارم زیاده ... گفتم کمتر کنید کارتون رو خانواده هم سهم دارند... گفت ترجیح میدم وقتی برسم خونه که بخوابم..‌‌ فهمیدم که با زنش مشکل داره ..‌‌ گفتم به نظرم یه مشاوره برید خوبه... مشکلی نیست که قابل حل نباشه. گفت شما مشاوره میدید؟ گفتم شرمنده من آقایون رو نمیبینم گفت پس ولش کن. پدرش گفت می‌بینید ... من رو داره دق میده! نگران زندگیش هستم. گفتم انشاالله که خودشون به فکر ترمیم زندگیشون میافتن. و اجازه خواستم بیام بیرون ... ادامه دارد.... #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f

🔖 #عشق_پایدار: 📍قسمت آخر. این آخرین باری بود که تا امروز مهدی رو دیدم. بعدها شنیدم از همسرش جدا شده و .... مادرش به خاله ام گفته بود از اول هم زنش رو دوست نداشت .. ما بزور مجبورش کردیم. آخر سر هم جدا شد. وقتی شنیدم دلم برای اون دختر سوخت با هزار امید اومده بود تو این زندگی..‌‌ و جز سردی و بی مهری چیزی ندیده بود!😔 تو دوران مشاوره هایی که داشتم با موارد زیادی مواجه شدم که چون روابط قبل ازدواج داشتند متاسفانه در زندگی خانوادگی نتونستن اونها رو فراموش کنند و دچار شکست شدن. اصولاً این روابط باعث روحیه تنوع طلبی در افراد میشه دختر یا پسر هم فرق نمیکنه! نفس این عمل آسیبهایی داره که در جای خودش باید بحث بشه🤓 💠 چند روز مأموریت داشتم و سفر بودم ... تو برگشت کنار پنجره هواپیما به سفر زندگی خودم فکر میکردم چه اتفاقات عجیب و باور نکردنی ...‌ 💠 اون سال بعد قبولی تو دانشگاه از اول مهر رفتم سر کلاس و رسماً دانشجو شدم. شاید یک ماه نگذشته بود که مسئولیت تاسیس بسیج دانشجویی به عهده من گذاشته شد و چهار سال تحصیل درگیر راه اندازی و اداره و ... بودم. همزمان که وارد دانشگاه شدم یک روز که با خواهرم از سفر برگشته بودم (چقدر اون سفر کنار دریا با خدا راز و نیاز کرده بودم و شبها کنار آتیش می‌نشستم و به صدای آب گوش میکردم ... با دریا حالم خوبه ..‌. ☺️) همین که به خانه رسیدم مامانم گفت یه آقایی اومده بود جلو در خونه ... گفت از اداره شما اومده ... تعجب کردم اداره !!!!😳 روز جمعه !!!! گفت این شماره رو داده و گفته شنبه باهاش تماس بگیری به شماره نگاه کردم درست بود مال اداره بود! فردا صبح بعد اینکه تماس گرفتم از من خواست که برم دفترش تو اداره. با ترس و لرز رفتم آخه هنوز رسمی نشده بودم🙈 گفتم نکنه می‌خوان جوابم کنن. وارد اتاق که شدم دیدم آقای دیگری هم کنار میز نشسته ...😏 سلام کردم و هر دو به احترام من بلند شدن و سلام علیک کردن پرسیدم چه امری دارید ؟ گفت دیروز منزل تشریف نداشتید ؟ تعجبم بیشتر شد. تو دلم گفتم به شما چه مربوط! ادامه داد مجرد هستید ؟ گفتم بله. گفت در حال حاضر .‌. پریدم تو حرفش و گفتم دانشجو هستم ... گفت چه خوب چه رشته ای ؟ گفتم الهیات .. گفت چه جالب. کدام دانشگاه گفتم آزاد کرج گفت عجب چه حسن تصادفی! و من معنی این همه سوال رو نمی‌فهمیدم ... گفتم امرتون رو بفرمایید جایی کار دارم😐 گفت راستش این رفیق ما ..‌ اشاره کرد به آقایی که کنارش نشسته بود. زیر چشمی نگاه کردم. و بی تفاوت گفتم خوب...😏 گفت دنبال یه دختر خوب برای ازدواج میگرده که ظاهراً تو دفتر آقای .... به طور تصادف شما رو دیده و از من خواسته واسطه بشم. گفتم متاسفم خانواده من موافقت نمی‌کنند. بهتر بود از آقای .... سوال می‌کردید و دیگه من رو تا اینجا نمی‌کشیدید! بلند شدم که از اتاق خارج بشم بلند شد اومد دنبالم و گفت صبر کنید حالا صحبت کنیم و بزور دوباره من رو نشاند ... و نشستن همان و کمتر از یکماه بعد سر سفره عقد نشستم ....💏 و فصل جدیدی از زندگی من شروع شد ... فصل جدیدی که نه تنها عشق پایدار قلبم رو تغییر نداد بلکه پر رنگ تر هم شد .... و وارد ماجراهای عجیبی شدم که شاید در فرصتی دیگر به این فصل بپردازم. تمام. 🔺 مژده: سری جدید داستان به زودی نوشته خواهد شد. 🔺 برای ثبت بازخوردهای خود میتوانید با آیدی زیر در ارتباط باشید: 🆔 @Yamahdi_salam #اگر_اهل_دلی_بسم_الله #اینان_جوانان_زینب_اند 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f