eitaa logo
حماسه جنوب،شهدا🚩
1.4هزار دنبال‌کننده
6.9هزار عکس
837 ویدیو
20 فایل
اینجا سرزمین دل است سرزمینی به بزرگی تاریخ از یاسر و سمیه تا دفاع مقدس و تا آخرین شهد عشق گر خواهان درک آنی......... لحظه‌ای با ما بنشین و جرعه ای سرکش ادمین: @Jahanimoghadam
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰❣🔰❣🔰❣ نویسنده: خانم طیبه دلقندی 💥 توي آسایشگاه کلاس برگزار می کردیم. اما ایـن کـلاس هـای درس بـه اقتضای اسارت شکل خاص خودش را داشت . یکی از بچه‌ها روحانی بود ولی عراقیها نمی‌دانستند. دورش را می گرفتیم، برایمـان تـاریخ اسـلام و احکـام و اخلاق می گفت. از رسالت پیامبر (ص) و قبل و بعـد از هجـرت مـسلمانان بـه حبشه و... . کلاس زبان هم داشتیم. بعضی‌ها دانـشجو بودنـد . وقتـی روزنامـه هـای انگلیسی را برایمان می آوردند، دور استاد جمع می شدیم. بعد او جمله به جمله ترجمه می کرد و بچه‌ها فقط با کمک حافظه و بدون هیچ قلم و دفتـری حفـظ می‌کردند. فرمانده‌هایی که شناسایی نشده بودند ، کـلاس سیاسـی نظـامی برایمـان برگزار می‌کردند . ••• تاسوعای امام حسین (ع) تیغ آوردند و وادارمان کردند اصلاح کنیم . بعد برای اولین بار تلویزیون آوردنـد و روشـن کردنـد . بـرای هـر آسایـشگاه یـک تلویزیون . نگاه کردن ، اجباری بود. بین سـاعت هـشت و نـیم تـا ده شـب برنامـه منافقین پخش می شد. مـسعود رجـوی و مـریم رجـوی بـرای حزبـشان تبلیـغ میکردند و اسرا را تشویق به پیوستن به آن ها می‌نمودنـد . هـر اتفـاق و وسـیلۀ جدید برای ما به معنی شکنجه های جدید بـود . بایـد تـا آخـرین برنامـه بیـدار میماندیم و حق صحبت نداشتیم. با آمدن عکس سرور ملی‌شان ـ صدام، بایـد چهارزانو زده، با احترام و در سکوت مطلق بـه چهـره اش چـشم مـی‌دوختـیم . انتخاب کانال با ما نبود و گاه فیلمهای بسیار زننده و مستهجنی پخش می‌شد . بعثی‌های بهانه جو به چهره ها دقیق می شدند. هر کس که سرش را پایین می‌انداخت یا نگاه نمی کرد، بیرون می‌کشیدند و شکنجه می‌کردند. خلاصه ایـن مهمان ناخوانده، قربانی‌های زیادی از ما گرفت . ••• با آمدن محرم، عراقی ها به تکاپو افتادند . سیم خاردار های حلقـوی دور اردوگاه آن قدر زیاد بود که وقتی می ایستادی تا دور دست چیزی غیـر از آن هـا نمیدیدی. با این حال سیم خاردار آوردند و از ما که جماعت اشتغلون بـودیم خواستند، حلقه‌ها را اضافه کنیم . آماده‌باش شروع شد . نگهبانها بیـشتر شـدند و مرخـصی هـا لغـو شـد ؛ معتقد بودند در این ایام احتمال خرابکاری از طـرف مـا وجـود دارد . از محـرم می‌ترسیدند. می‌گفتند «: شما ایرانی‌ها با عزاداری در این ماه دوپینگ می‌کنید! .» به امید ایجاد اختلاف ، اسرای بندها را جا بجا می‌کردنـد، اما بـه لطـف خدا موفق نشدند . ماه رمضان اذیت های متناسب خودش را داشت. کار اجباری در گرمـاي طاقت‌فرسا و تنبیه بدنی ؛ ولی ما با همان جیره غذایی نـاچیز روزه مـی گـرفتیم . همیشه با افزایش آزار و اذیت دشمن، گرایش به معنویات افزایش می‌یافت . https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🔰❣🔰❣🔰❣🔰
نظری کن به دلم حال دلم خوب شود حال و احوال رفیقت به خدا جالب نیست... الی احسن الحال من، رضایت تو از من است... این بهار هم بی تو گذشت صبحتون_شهدایی https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰❣🔰❣🔰❣ نویسنده: خانم طیبه دلقندی 💥 از وقتی که به ما اجازه کشاورزی داده بودند ، مدتی مـی گذشـت . خیارهای چنبر رسیده بود. یک روز خیارهای قلمی و باریک تر را جمع کردیم و بـرای نگهبانها بردیم. به خیارها نگاه کردند. یکی از آنهـا عـصبانی جلـو آمـد و بـا دست زد به ظرف و همۀ خیارها را پرت و پلا کرد . دهانمان از تعجب باز مانـده بـود و هـاج و واج نگاهـشان مـی کـردیم . نگهبان معترضانه گفت : - عجب! فکر کردین زرنگین ؟ چرا خـوب هـا و بـزرگ هـا روخودتـون میخورین و کوچکها رو برای ما می آرین؟ با این حال خودشان را خیلی قبول داشتند . وقتی هر ماه یـک بـار کمـی میوه به ما میدادند کلی منت سرمان می گذاشتند. هر بار باد به غبغـب انداختـه می‌گفتند : - شما توی عمرتون اینجور میوه‌ها در ایران دیدین؟ طبق قوانین بین الملی بایستی در هفتـه سـه بـار بـه اسـیر میـوه و دسـر میدادند. هر دو هفته و گاه ماهی یک بار، یک پرتقال کوچک یا یک گلابـی یـا انار برای چهار نفر و گاه یک هنداونه کوچک یا ده حبه انگـور یـا چنـد خرمـا براي ده نفر میدادند. از همین مقدار کم هم نگهبانها می‌دزدیدند. بعد از سـیر شدن خودشان اگر چیزي میماند به اسیر میرسید. وضع یخ بدتر بود. براي صد و بیـست نفـر در شـبانه روز ، یـک و نـیم قالب یخ میدادند. کف زمین سیمانی بود . یخ را داخـل گـونی یـا لبـاس هـاي پوسیدة بچه‌ها می‌پیچیدیم؛ بعد توي نایلون می گذاشتیم. نایلونها از آشـپزخانه دستمان می رسـید . اگـر سـطل آب داشـتیم، یـخ را تکـه تکـه مـی شکـستیم و می‌گذاشتیم داخل آن . خوردن آب قانون داشت ؛ این طور نبود که هر کس دلش خواست سر سطل برود و آب یخ بخورد . سهیمۀ هر نفر یک چهارم لیوان بود که به نوبت تحویل می‌گرفت. https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🔰❣🔰❣🔰❣🔰
💢شهید حسن حزباوی با صداقت و اهل حجب و حیا بود اگر چه کم حرف می‌زد اما همیشه لبخند به لب داشت. انسانی وکم توقع و در مسائل کاری بسیار با جدیت و نمونه یک پاسدار وظیفه شناس بود چندین بار در رزمایش ها به خاطر همین جدیت و نظم و ذکاوتش مشورد تشویق قرار می گیرند. همین رفتار وکردارش سبب شد تا یکی از برادران در بعد از دوستی با شهید حزباوی و تحت تاثیر رفتارش به مذهب مشرف شد. 📸شهید مدافع حرم
ابراهیم و زهرا دقایقی بر تربت شهادت پدر قامت به نماز تحیت و زیارت بسته‌اند. 🌹شلمچه فروردین ۱۴۰۱
اسير شما شدن خوبــ استــ ... اسير شدن را میگویم... خوبےاش بہ اين استــ ڪہ از اسارتــ دنيا آزاد ميشوے... 📸 شهيد مدافع حرم https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰❣🔰❣🔰❣ نویسنده: خانم طیبه دلقندی 💥 یک ماه بعد از ماجرای تنبیه آشپزها و کارگرها در آبان شصت و شـش، عراقیها به فکر ایجاد کادر جدید افتادند . آنها مرا به عنوان کارگر می شناختند ، ولی بدم نمی آمد مدتی به آشپزخانه بروم . اسمم را که نوشتند ، عدنان به طـرفم آمد و خیره خیره نگاهم کرد. از ترس زهره‌ترك شدم. جلو آمد و پرسید : - میخواي بری عین بقیه بخوری و بخوابی یـا واقعـاً مـی خـوای کـار کنی؟ اصلاً تو آشپزی بلدی؟ فقط بدون اگه از عهده‌اش بر نیای وای به حالت ! آب دهانم را قورت دادم و گفتم: نه - مطمئن باش بلدم . در تمام مدت کار در آشپزخانه می ترسیدم مبادا دسته گلی آب بدهم کـه موجب خشم عدنان شود . هر روز صبح تاریک صدایمان میزدند : - جماعت مطبخ! جماعت مطبخ ! اولین کارمان پر کردن دیگ های آب بود . روی پر یمـوس چای جوش می آوردیم. چند دیگ هم برای پختن عدسـی یـا همـان شـوربای عراقی بار می‌گذاشتیم . صبحانه ساعت هشت و نیم آماده بود و در بین اسرا تقسیم می شد. بعـد از شستن دیگ ها، سراغ نهار می رفتیم. بدون استثنا هر روز برنج بود و خورش . هشت قاشق برنج برای هر اسیر با خورشی که پیاز آب پـز بـا بادنجـان پوسـت نکنده آبپز بود . بعد از تقسیم نهار در ساعت یک و نیم سراغ شـام مـی رفتـیم . مـرغ یـا گوشت گاومیش به مقدار خیلی کم . به هـر اسـیر هفتـاد و پـنج گـرم گوشـت میرسید . آشپزخانه از نظر مکانی بین بنـد یـک و دو بـود . رو بـروی آشـپزخانه ، زندانهای مخوف انفرادی قرار داشت . جایی که همه دعا مـی کردنـد گذرشـان به آنجا نیفتد . سقف آشپزخانه ایرانیت بود . شانس آورده بـودیم همـۀ کارهـای مـا در روز انجام می شد و نیازی به چراغ برق نداشتیم چون از هیچ وسـیلۀ روشـنایی خبری نبود . برای شستن دیگ ها خودمان از چاه آب می‌کشیدیم و گـرم مـی کـردیم . بهداشت صفر بود و ما با چنگ و دندان سعی در حفظ آن داشتیم. https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🔰❣🔰❣🔰❣🔰
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰❣🔰❣🔰❣ نویسنده: خانم طیبه دلقندی 💥 سی و یک تیر سال شصت و هفـت ، وقتـی شـب از آشـپزخانه بـه بنـد برگشتم، تلویزیون برنامه هاي عادي اش را قطع کرد و به زبان عربـی گفـت کـه منتظر پخش خبر مهم و تازه‌ای باشیم . همه ساکت نشستیم و چشم هایمان به جعبۀ جادویی دوخته شـد . قـرار بود اطلاعیۀ مهمی خوانده شود . نفس در سینه ها حبس شده بود . گوینده شروع به خواندن کرد . قبول قطعنامۀ ۵۹۸ از سوی ایران. با شنیدن آن صـدای گریـه و زاری بلند شد . بعضیها نماز شکر به جا می آوردند و عده ای دعا می خواندن . تعـدادی صلوات می فرستادند و خلاصه شور و ولولۀ عجیبی بر پا شده بـود . عراقـی هـا عصبانی شدند که چرا ساکت هـستید ! بزنیـد و بخوانیـد. ولـی کـسی گوشـش بدهکار نبود . آن شب گرسنه خوابیدیم . نه نان آمده بود و نه نفت بـرای پخـت غذا. بچه‌ها می‌گفتند : - آتش‌بس تنورها رو سرد کرده و نانی پخته نشده ! ••• دو شب بعد از آتش بس، بچه‌ها داشتند دعا می خواندند که صـدای نالـه چند نفر بلند شد . نگهبانها رفتند و افسر ارشدشان را آوردند . بعضیها متوجـه شدند و سریع از دیـد عراقـی هـا خـارج شـدند . ولـی متاسـفانه شـش نفـر از بسیجی‌های همکار من در آشپزخانه شناسایی شدند . در اولین مرحلـۀ تنبیـه ، آنهـا را از آشـپزخانه اخـراج کردنـد. هـر روز تعدادی از آن ها را برای شکنجه به انفرادی می فرستادند و آزار و اذیت ها ادامـه داشت. به این ترتیب ما در آشپزخانه به نیرو نیاز داشتیم . ایرانیها یکدست نبودند . عده ای را داشتیم که با خیانـت فرمانـده شـان تسلیم دشمن شده بودند و تعدادی هم اسرای عادی که در شهرهـا اسـیر شـده بودند. آنها هیچ مسؤولیتی را احساس نمی کردند. با دستگیری دوستان بسیجی ام چند نفر از همین آدم های لات و لاابـالی را جایگزین آن ها کردند. از نیروهای قدیمی فقط چهار نفر مانـده بـودیم . تـازه واردها از هیچ خلاف و فسادی ابا نداشتند و به معنی واقعی غیـر قابـل تحمـل بودند . یکروز که جانمان به لب رسیده بود، اعتصاب کردیم وگفتیم : - ما دست به سیاه و سفید نمی زنیم، مگر اینکه همکاراي قبلـی مون رو از زندون آزاد کنید! رفتند و با افسر ارشد برگشتند . سعی کردند با زور و کتـک، کارشـان را پیش ببرند ولی وقتی دیدند بی نتیجه است ؛ به فریب متوسل شدند . افسر عراقی با بیخیالی گفت : - میخواین کار نکنین مهم نیست ولـی دوستان خودتـون گرسنه می مونن! دیدیم علاوه بر گرسنگی بچه‌های خودمان؛ پافشاری نتیجه ای جـز ایـن ندارد که نمی دانیم آشپزخانه دست چه کسانی مـی افتـد . اگـر دسـت مـا کوتـاه میشد، نمیتوانستیم همین کمکهاي اندك را به بچه‌ها برسانیم به همین دلیل سر کار برگشتیم و میدان را خالی نکـردیم . ایـن تـصمیم آسان نبود چون در همراهی با این افراد صبح تا شب خون دل میخودیم . https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🔰❣🔰❣🔰❣🔰
سلام بر ماه مبارک رمضان نوروز دل مومن ،ماه رمضان آمد آن شوق ز جان رفته برگشته به جان آمد آریم دمی تا یاد از فصل خزان خود این ماه بهارستان هنگام خزان آمد چون سیلی آگاهی بر گوش گران ما این ماه دل آگاهی چون بانگ اذان آمد تا عقل به کار آرد، تا عشق به بار آرد گویا که چو «بسم الله» از دل به زبان آمد شیرینی ناتکرار دارد همه اوقاتش این ساعت ناتکرار تکرار چه سان آمد پیغام خدا آید از بهر پیمبرها پیغام خدا این دم بهر همگان آمد حلول ماه خدا ، ماه مبارک رمضان مبارک باد 🌺🌺🌺
پرده از چشمهایت ڪنار بزن تا خورشید بار دیگر در جغرافیای من طلوع ڪند شب من با چشمهای تو بخیر میشود ای شهید سلام صبحتان_متبرک_به_نگاه_شهدا 🌹
❣ 🔻 برشی از کتاب در گردان دیده بانی بنام «امیر سلیمانی» داشتیم که اهل آبادان بود و در مدت ده روز مرخصی اش قبل از عملیات بیت المقدس ازدواج کرد. احسان قاسمیه فرمانده گردان با بچه ها قرار گذاشت که هیچ کس خبر عملیات را به امیر ندهد تا او نتواند خودش را به عملیات برساند. امیر از یک خانوادۀ ثروتمند آبادانی و پدرش یکی از افراد سرمایه دار کشور بود و چندین کشتی داشت. امیر هفده ساله بود که پدرش آخرین مدل ماشین آن زمان را برایش تهیه کرد. یک بار امیر سر قضیه ای با شهید پیچک دعوایشان شده بود و مدتی بعد، همین اختلاف باعث دوستی شان شد. این آشنایی مسیر زندگی امیر را تغییر داد و او را به جبهه کشاند. از این که امیر را با خود به منطقه نبرده بودیم، خوشحال بودیم. روز دوم حضورمان در منطقه، در حالی که از خاکریز پایین می رفتم، یک نفر به پشتم زد. برگشتم و با کمال تعجب امیر را دیدم. در جواب تعجب من گفت: " عزیز موفق باشی!" او در حالی که چند روز بیشتر از دامادی اش نمی گذشت، به جبهه آمد و در مرحلۀ سوم عملیات بیت المقدس به شهادت رسید. 👈 حاجی فیروز - خاطرات جانباز فیروز احمدی گفتگو و تدوین: میثم رشیدی https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🍂
▪️ مدافع حرم به فرزند شهیدش پیوست. 🔻مراسم تشییع این مادر صبور ساعت ۱۵ امروز یک شنبه ۱۴ فروردین از مسجد امام حسن مجتبی علیه السلام کوت نواصر شهرستان انجام و پس از تشییع در کنار مزار فرزند شهیدش در گلزار شهدای اهواز به خاک سپرده میشود. شهید گرانقدر جبار عراقی روز سوم آبان ماه ۱۳۹۴ در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب و اهل بیت علیهم‌السلام به شهادت رسید. 📿شادی روحشان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰❣🔰❣🔰❣ نویسنده: خانم طیبه دلقندی 💥 نامدار مردی بود حدود چهل سـال و اهـل روسـتایی از بوشـهر . تـوی آبهای خلیج فارس، در حال قاچاق کالا اسیر شده بود . نه اعتقـادی بـه نظـام داشت و نه به اسلام . آدم بـی سـوادی کـه از هـیچ موضـوعی درسـت سـر در نمی آورد. عراقیها از این خـصوصیاتش سـوء اسـتفاده کـرده و او را بـه آلـت دستی برای تنبیه ایرانیان تبدیل کردند. اغلب به ما فحش های رکیک ناموسی می داد و کوچکترین حرکات را به سرعت گزارش می کرد. مزد افرادی مثل نامدار، روزانـه دوعـدد نـان بیـشتر از سهمیه بود . آنها برای سیر کردن شکم هایـشان بـه بـدترین چاپلوسـی هـا تـن می‌دادند. علّت این همه گستاخی شاید این بود که همه مـا مفقـودالاثر بـودیم و آنها فکرش را نمی‌کردند که روزی به ایران برگردیم . آنروز نامدار دست هایش را به کمر زده و سینه را جلو داده بود . بعد از اینکه مغرورانه به اطرافش نگاه کرد، رو به بچه‌ها فریاد زد : یالا!- یالّا ! ا زودتر چند نفرتون این زباله‌ها رو بیرون ببرین! بجنبین ! بچه‌ها به هم نگاهی کردند . هیچکس از جایش تکان نخورد. نامدار چند قدم با عصبانیت جلو آمـد و عقـب رفـت . رگهـای گـردنش بـاد کـرده بـود . صدایش را بلند کرد : - مگه کر بودین؟ من حوصله ندارم حرفمو تکرار کنم بچه‌ها همیشه در کار ها از هم سبقت می گرفتنـد ، اما از لحـن آمرانـه و زورگویی او خوش‌شان نیامد و به او محل نگذاشتند . نامدار دندان هایش را به هم فشرد و با عصبانیت نگهبان ها را خبر کـرد . آنها هم منتظر بهانه ، همه را به خط کردند و سـرپایین دادنـد . نـیم سـاعت در گرمای شهریور توی آفتاب داغ نشـسته بـودیم . عـرق از سـر و صـورتمان راه افتاده بود. کم کم صدای اعتراض بچه‌ها بلند شد . یکی از نگهبان ها شروع کرد به فحش دادن و حرف های رکیکی به زبان عربی نثارمان کرد . بیشتر بچه‌ها معنی حـرف هـایش را نفهمیدنـد . تعـداد کمـی متوجه شدیم. خونمان به جوش آمده بود، ولی کاری نمی توانستیم بکنیم . عصر دور هم جمع شدیم براي چاره‌اندیشی گفتم : - وقتی فرمانده برای آمار اومد من بلند می شم و اعتراض می‌کنم. شـما هم از من پشتیبانی کنین ! تا ساعت آمار برسد، خون خونم را می خورد. ساعت چهار و نیم ، سر و هکیلّ شان پیدا شد . افسر نیامده بود و باید تا فردا صبح ساعت هشت ما داخل مـی رفتـیم و بیرون نمی آمدیم. دیدم چاره ای نیست باید با گروهبان دو ارشد صـحبت کـنم . از جا بلند شدم . رنگ از صورت همـۀ نگهبـان هـا و گروهبـان خودمـان پریـد . گفتم : - مترجم میخوام ! گروهبان نپذیرفت . تا آنروز ، کسی شاهد اعتراض ما نبود . با اصرار من، گروهبان دو ارشد ، به نام نائب عریف امجد، قبول کـرد حـرف هـایم را گـوش کند. در میان ترس و اضطراب همه، روبه‌رویش ایستادم و قاطعانه پرسیدم : - آیا تا به حال اسرای ایرانی به شما توهینی کردن؟ - ! نه - آیا شماها حق دارین به اسیر فحش ناموس بدین؟ - ! نه - پس چطور به نگهبانتون اجازه میدین به همه اهانت کنه ؟ امجد فکر کرد و پرسید : - کدوم نگهبان؟ اشاره کردم به جبار و گفتم : - حضرت آقا ! او سرش را پایین انداخت. امجد پرسید : - خوب! الان می‌خوای چکار کنی؟ - می‌خوام با افسر مافوق صحبت کنم. امجد قول داد ترتیب این ملاقات را بدهـد . دو موضـوع باعـث نگرانـی آنها شده بود ؛ یکی اینکه همیشه از اعتراض دسـته جمعـی و شـورش واهمـه داشتند و دیگر اینکه نمی‌گذاشتند بالا دستها متوجۀ خیلی از اتفاقات شوند . در میان عراقی ها بعضی از افسر ها معتقد بودند اگر قـرار اسـت تنبیهـی انجام شود ، باید حتماً با اجازه آنها باشد. به همین دلیل با تنبیه های خودسـرانه و غیراخلاقی به شدت برخورد می کردند. بسیاری از آزارها دور از چـشم ایـن عده از فرماندهان انجام می‌شد . به عنوان نمونه ، گاهی از اسرای کم سن و سال سوء استفاده مـی شـد آنها را وادار به کارهای غیراخلاقی می کردند اما به شدت واهمـه داشـتند کـه مبادا این اخبار به گوش رده‌های بالا برسد.. https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🔰❣🔰❣🔰❣🔰
وضو در فراتـــــــ .. نماز در ڪربلا📿 اما .. ڪدامیڪ بہ اندازه سرے ڪہ اربابـــــ بہ دامان بگذارد، لذتــــــ دارد ..؟؟ ڪہ ڪربلائــے، بسیار و حسینــے، اندڪ ! https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
حماسه جنوب،شهدا🚩
#شهيد_محمود_جهان_پناه 🕊🌹
: 🕊🌹 اماما ! ای کاش صد جان می بود تا در راهت که راه خداست بمیرم . آنگاه مرا بسوزانند و خاکسترم را بر باد دهند ، آنگاه زنده ام کنند و تا صد بار تکرار نمایند و باز خواهم گفت : تا خـــون در رگ ماســت خمـــیـــنی رهـــبـر ماسـت https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 ✍خاطره ای از 🕊🌹 به خاطر صلابت و شجاعت محمود، هرجا که کار گره میخورد و شرایط سختی پیش میآمد، ایشان مأمور میشدند تا وارد عمل شوند. 💠در عملیات والفجر8 هم خط گردان ما در گوشه ای از کارخانه نمک قرار داشت که آسیب پذیر بود و دشمن از آنجا فشار زیادی وارد میکرد. طوری که 50 متر هم نتوانستیم در آنجا خاکریز بزنیم و با این وجود قرار شد محمود و بچه هایش خط را بدون خاکریز حفظ کنند. 💠یک روز جنگنده خودی به قصد بمباران خط دشمن از بالای سر ما عبور کرد. اما ناگهان پدافند دشمن آن را مورد هدف قرار داد و آتش گرفت. خلبان سعی کرد تا هواپیما را به خط دشمن بکوبد و خودش ریجکت کرد. چترش که باز شد، نزدیک خط دشمن بود. با دیدن این صحنه یک آن در ذهنم گذشت که الان محمود به کمک خلبان میرود. 💠 تا این فکر از سرم گذشت، دیدم جهان پناه خودش را به آن طرف خاکریز انداخته و بدون اینکه سلاحی در دست داشته باشد به طرف خلبان میدود. از آن طرف هم نیروهای دشمن به طرف او میدویدند. در این اثنا بعثیها چتر خلبان را زدند که باعث شد با سرعت نسبتاً زیادی نزدیک خط آنها به زمین برخورد کند. اما محمود دست بردار نبود و همچنان میدوید. یک تیم آتش برای پشتیبانی اش به آن طرف خاکریز فرستادم. 💠 منتها عراقیها جیپی فرستادند. در ضمن تیرباری را هم با خودشان حمل میکردند. در همین کش و قوس محمود محکم زمین خورد و باز بلند شد و به طرف خلبان رفت. اما دشمن زودتر رسید و او را سوار بر جیپ بردند. شهید جهان پناه در هنگام بازگشت باز زمین خورد و من تصور کردم که شهید شده است. 💠 وقتی بچه ها او را آوردند، دیدم فک پایینی اش تیر خورده و خرد شده است. آن لحظه متوجه شدم او با وجود این جراحت شدید، همچنان برای بازگرداندن خلبان به سمت عراقیها دویده بود. و محمود مثال زدنی بود. https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1