eitaa logo
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
1.3هزار دنبال‌کننده
26.6هزار عکس
19.5هزار ویدیو
764 فایل
🔹کانال حوزهٔ علمیهٔ امام صادق (ع) گرگان مدرسهٔ علمیهٔ امام صادق علیه‌السلام گرگان (محمدتقی خان سابق) در سال ۱۳۵۴ه.ش توسط مرحوم آیت‌الله حاج سید حبیب‌الله طاهری گرگانی تجدید بنا شد 🔹سایت : www.emamsadegh.ir 🔹ارتباط با ادمین @Hamidershad_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
دوستان جبهۀ انقلاب، در هیاهوی تبلیغات انتخاباتی از تاثیر غافل نشوند. الَّذينَ قالَ لَهُمُ النّاسُ إِنَّ النّاسَ قَد جَمَعوا لَكُم فَاخشَوهُم فَزادَهُم إيمانًا وَقالوا حَسبُنَا اللَّهُ وَنِعمَ الوَكيلُ (آل‌عمران/۱۷۳) https://virasty.com/taherigorgani_ir/1718911750709872839 ✔️@taherigorgani_ir
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿﴾ مؤمنان، فقط کسانی هستند که چون یاد خدا شود، دل هایشان ترسان می شود، وهنگامی که آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان می افزاید، و بر پروردگارشان توکل می کنند. الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿﴾ هم آنان که نماز را برپا می دارند و ازآنچه به آنان روزی داده ایم، انفاق می کنند. 🔶اين آیات مؤمنان را با پنج صفت مهم معرفى مى كند. از اين پنج صفت سه صفت اوّلى مربوط به روح مؤمن و دو صفت ديگر مربوط به جسم و عمل اوست و صفاتى است كه اگر خود انسان در آنها تامل و دقت كند خواهد ديد كه داشتن آن ، نفس را براى تقوا و اصلاح ذات بين و اطاعت خدا و رسول آماده مى سازد. و آن صفات عبارت است از: ⭐️۱- ترسيدن و تكان خوردن دل در هنگام ذكر خدا، ⭐️۲- زياد شدن ايمان در اثر استماع آيات خدا، ⭐️۳- توكل ، ⭐️۴- بپاداشتن نماز، ⭐️۵- انفاق از آنچه كه خدا روزى فرموده . 🔸سه صفت اول از اعمال👈🏻 و دو صفت اخيراز اعمال 👈🏻 است ، و در ذكر آن رعايت ترتيب واقعى و طبيعى آن شده است .زیرا که : نور ايمان به تدريج در دل تابيده مى شود و همچنان رو به زيادى مى گذارد تا به حد تمام رسيده و حقيقتش كامل شود. 🔶مرتبه اول آن كه همان اثر قلب است عبارت است از 👈🏻وجل و ترس و تكان خوردن دل در هنگام ذكر خدا، (وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ ) و اين ايمان همچنان رو به انبساط نهاده و شروع به ريشه دواندن در دل مى كند، و در اثر سير در آيات داله بر خداى تعالى و همچنين آياتى كه انسان را به سوى معارف حقه رهبرى مى كند، در دل شاخ و برگ مى زند، بطورى كه هر قدر مؤ من بيشتر در آن آيات سير و تأمل كند ايمانش قوى تر و 👈🏻زيادتر مى گردد، تا آنجا كه به مرحله برسد.👈🏻 (زَادَتْهُمْ إِيمَانًا) 🔶وقتى ايمان انسان زياد گشت و به حدى از كمال رسيد كه مقام پروردگارش را و موقعيت خود را شناخت ، و به واقع مطلب پى برد، و فهميد كه تمامى امور به دست خداى سبحان است ، و او يگانه ربى است كه تمام موجودات به سوى او بازگشت مى كنند در اين موقع بر خود واجب مى داند كه بر او 👈🏻 كرده و تابع اراده او شود، و او را در تمامى مهمات زندگى خود وكيل خود گرفته به آنچه كه او در مسير زندگيش مقدر مى كند رضا داده و بر طبق شرايع و احكامش عمل كند، اوامر و نواهيش را بكار بندد.👈🏻 (وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ) 🔶و وقتى ايمان به حد كاملش در دل مستقر گرديد قهرا انسان به سوى معطوف گشته و پروردگار خود را به خلوص و خضوع عبادت مى كند، و اين عبادت همان 👈🏻 است (يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ) 🔶 بعلاوه ، به سوى اجتماع نيز معطوف گشته حوائج اجتماع خود را برآورده مى كند، و نواقص و كمبودها را جبران مى نمايد، و از آنچه خدا ارزانيش داشته از مال و علم و غير آن 👈🏻 مى نمايد. (وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ) خداوند ما را از این مؤمنان حقیقی قرار دهد. آمین 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۵۱ سوره ( صفحه ۱۹۵) قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿۵۱ ﴾ بگو جز آنچه خدا براى ما مقرر داشته هرگز به ما نمى ‏رسد او سرپرست ماست و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند ♦️این آيه در مقام پاسخ به منافقين ، متعرض یک حقیقتی است ، و آن حقيقت ، حقيقت ولايت خداى سبحان است ، و اينكه احدى غير از خدا هيچگونه ولايت و اختيارى ندارد. 🔺چنين اعتقادى باعث پيدايش روحيه بسيار بالايى مى شود و با چنين روحيه اى بود كه مسلمانان همواره در جنگها پيروز مى شدند زيرا آنها جز به پيروزى نمى انديشيدند و به اين وعده الهى عقيده راسخ داشتند كه جبهه توحيد بالاخره پيروز خواهد بود که اين يك سنت خدا در تاريخ است و آن را مقرر داشته و نوشته است: كتب اللّه لا غلبن انا ورسلى (۲۱مجادله) و در جاى ديگر براى كسانى كه دين خدا را يارى كنند، وعده يارى خدا داده شده است. ان تنصروا اللّه ينصركم و يثبّت اقدامكم (۷محمد) ♦️بنابراين منظور از (آنچه خدا نوشته است) در آيه مورد بحث همان 👈🏻وعده پيروزى است كه خدا داده و آن را براى جبهه توحيد مقرر داشته است; در عين حال مى توان گفت كه منظور از آن، 👈🏻 خوب و يا بدى است كه هر كسى دارد و خدا براى هر كسى سرنوشتى قرار داده است و مؤمن تلاش خود را مى كند و از هيچ چيز نمى هراسد چون مى داند كه جز آنچه خدا براى او رقم زده است، چيزى به او نمى رسد و او 👈🏻توكل به خدا مى كند و تمام كارها را به او وامى گذارد و او را صاحب اختيار خود مى داند كه اگر بخواهد به او عافيت مى دهد و اگر بخواهد او را دچار بلا مى كند و در هر دو حال او 👈🏻راضى به خداست. ♦️شك نيست كه سرنوشت ما تا آنجا كه با كار و كوشش و تلاش ما مربوط است به دست خود ما است و آيات قرآن نيز با صراحت اين موضوع را بيان مى كند مانند (و ان ليس للانسان الا ما سعى ): (انسان بهره اى جز سعى و كوشش خود ندارد) (۳۹سوره نجم) و (كل نفس بما كسبت رهينه ): (هر كس در گرو اعمال خويش است ) (۳۸ سوره مدثر) و آيات ديگر. ♦️هر چند تاثير تلاش و كوشش نيز از سنن الهى و به فرمان اوست ،ولى در بيرون دايره ی تلاش و كوشش ما و آنجا كه 👈🏻از حريم قدرت ما خارج است ، دست تقدير تنها حكمران است ، و آنچه به مقتضاى قانون عليت كه منتهى به مشيت و علم و حكمت پروردگار مى شود مقدر شده است انجام پذير خواهد بود. 🔺منتها افراد با ايمان و خداپرست كه به علم و حكمت و لطف و رحمت او مؤ من هستند همه اين مقدرات را مطابق👈🏻 (نظام احسن ) و مصلحت بندگان مى دانند، و هر كس بر طبق شايستگيهائى كه اكتساب كرده است 👈🏻مقدراتى متناسب آن دارد. 🔻يك جمعيت منافق و ترسو و تنبل و پراكنده محكوم به فنا هستند، و اين سرنوشت براى آنها حتمى است ، اما يك جمعيت با ايمان و آگاه ، و متحد و مصمم جز پيروزى ، سرنوشتى ندارند. ♦️بنابر آنچه گفته شد روشن مى شود كه آيات فوق نه با اصل آزادى اراده و منافات دارد و نه دليلى بر سرنوشت انسانها و بى اثر بودن تلاشها و كوششها است. ♦️جمله (و على الله فليتوكل المومنون ) جمله اى است معطوف بما قبل و متمم آن ، و معناى آن و ما قبلش اين است كه ولايت و اختيار امر ما با خداست ، و ما به او ايمان داريم ، و لازمه اين ايمان اين است كه بر او كرده، امر خود را به او واگذار كنيم ، بدون اينكه در دل ، حسنه و موفقيت در جنگ را بر مصيبت و شكست خوردن ترجيح داده آن را اختيار كنيم . بنا بر اين ، اگر خداوند حسنه را روزى ما كرد منتى بر ما نهاده ، و اگر مصيبت را اختيار كرد مشيت و اختيارش بدان تعلق گرفته ، و ملامت و سرزنشى بر ما نيست ، و خود ما هم هيچ ناراحت و اندوهگين نمى شويم . و چگونه غير اين باشيم ، و حال آنكه خودش فرموده : (ما اصاب من مصيبه فى الارض و لا فى انفسكم الا فى كتاب من قبل ان نبراها ان ذلك على الله يسير لكيلا تاسوا على ما فاتكم و لا تفرحوا بما اتيكم ) و نيز فرموده : (ما اصاب من مصيبه الا باذن الله و من يومن بالله يهد قلبه ) و نيز فرموده : (ذلك بان الله مولى الذين آمنوا) و نيز فرموده : (و الله ولى المومنين ) و نيز فرموده : (فالله هو الولى ). 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۵۶ إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿۵۶﴾ در حقيقت من بر خدا پروردگار خودم و پروردگار شما توكل كردم هيچ جنبنده‏ اى نيست مگر اينكه او مهار هستى‏ اش را در دست دارد به راستى پروردگار من بر راه راست است . 🌀ناصيه در اصل به معنى موى پيش سر مى باشد، و از ماده نصا ، به معنى اتصال و پيوستگى آمده است ، و اخذ به ناصيه (گرفتن موى پيش سر) كـنـايـه از تـسلط و قهر و غلبه بر چيزى است ، و اينكه در جمله بالا خداوند مى فرمايد: هـيـچ جـنبنده اى نيست مگر اينكه ما ناصيه او را مى گيريم ، اشاره به قدرت قاهره او بر هـمـه چـيـز اسـت ، بـه گـونـه اى كـه هيچ موجودى در برابر اراده خدا هيچگونه تاب مقاومت نـدارد. این جمله گستردگى قدرت خداوند را كه پناهگاه است بيان مى كند به اين صورت كه هيچ جنبنده اى نيست مگر اينكه پروردگار برگيرنده موى پيشانى اوست، يعنى همه موجودات زنده تحت حاكميت خداوند زندگى مى كنند و مرگ و زندگى آنها در دست خداوند است. 🔹اين تعبير براى آن است كه مستكبران و بت پرستان ، و سلطه جويان سـتـمـكـار و از خود راضی ، فـكـر نـكـنـنـد اگـر چـنـد روزى مـيـدان بـه آنـهـا داده شـده اسـت ، دليـل بـر آنـست كه مى توانند در برابر اراده پروردگار، كوچكترين مقاومتى كنند. امید كه آنها به اين واقعيت توجه كنند و از مركب غرور فرود آيند. 🔹ديگر اينكه جمله «ان ربى على صراط مستقيم» از زيباترين تعبيرات دربـاره 👈🏻قـدرت آمـيـخـتـه بـا عـدالت پـروردگار است ، چرا كه قدرتمندان غالبا زورگو و ظـالمـنـد، امـا خداوند با قدرت بى انتهايش ، همواره بر صراط مستقيم عدالت و جاده صاف حكمت و نظم و حساب مى باشد. 🔷در آيه پيش هود به قوم خود گفته بود : هرچه از دستتان برمى آيد درباره من فروگذار نكنيد و هر حيله و نيرنگى داريد به كار بريد و مهلتم ندهيد، در اين آيه روشن مى سازد كه اين مبارز طلبى به خاطر داشتن پشتوانه محكم و مطمئن است كه همواره او را از شرّ دشمنان حفظ مى كند و اين خود معجزه بزرگى است. 🔹پشتوانه او به خداوند است و لذا به قوم خود گفت: پس به خدا كه پروردگار من و شماست توكل كرده ام، يعنى كار خود را به او واگذار نموده ام. 🔷نتيجه اينكه خداوند توانايى آن را دارد كه مرا از شر شما حفظ كند و يا عذابى بر شما بفرستد و شما را هلاك سازد. 🔹البته اينكه همه موجودات زنده تحت حاكميت خدا هستند، بدان معنا نيست كه خدا بى جهت و ستمگرانه گروهى را هلاك مى كند و گروهى را نجات مى دهد، بلكه كارها و تصرفات او همه از روى حكمت و عدل است و لذا در پايان اين آيه خاطر نشان مى سازد كه پروردگار من بر راه راست است; يعنى تمام كارهاى او براساس حق و عدل استوار است. بنابراين، در اينجا، هم قدرت خداوند بر موجودات و هم عدل او بيان مى شود. 💙یک نکته ی مهم : 🔷هود (عليه السلام ) در اين گفتار خود گفت : (پروردگار من بر صراط مستقيم ) است و نگفت (پروردگار من و شما) با اينكه قبلا گفته بود: (توكل من بر پروردگار من و شما است )، علت اين آن است كه مقام آن سخن و اين سخن دو مقام است در اينجا هود (عليه السلام ) در مقام دعا به جان خود و عليه قوم خويش است ، در مقامى است كه توقع دارد خداى تعالى او را از شر آنان حفظ كند و لازم است خداى تعالى را به عنوان رب و مدبر امور خود ياد كند به خلاف قومش كه خدا را رب خود نمى دانستند، پس مناسب همين بود كه خداى تعالى را رب خود بشمارد و به رابطه عبوديتى كه بين خود و ربش برقرار است تمسك بجويد تا توقعش برآورده شود به خلاف آن مقامى كه در آن مقام مى گفت : (توكلت على اللّه ربى و ربكم ) كه در آنجا مى خواست عموميت سلطنت الهى و احاطه قدرتش را برساند.🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۱۲۳ سوره ( آخرین آیه ) وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ و نهان آسمانها و زمين از آن خداست و تمام كارها به او بازگردانده مى ‏شود پس او را پرستش كن و بر او توكل نماى و پروردگار تو از آنچه انجام مى‏ دهيد غافل نيست . 🔷آخـريـن آيـه ايـن سـوره بـه بـيـان تـوحـيـد (تـوحـيـد عـلم و تـوحـيـد افـعـال و توحيد عبادت ) مى پردازد همانگونه كه آيات آغاز اين سوره از علم توحيد سخن مى گفت . 🔹در حـقـيقت در اين آيه انگشت روى سه شعبه از گذاشته شده است نخست توحيد علمى پروردگار، غيب آسمانها و زمين مخصوص خدا است و او است كه از همه اسرار آشكار و نهان با خبر است (و لله غيب السماوات و الارض ) و غـيـر او علمش محدود و در عين محدوديت از ناحيه تعليم الهى است ، بنابراين علم نامحدود، آن هم علم ذاتى ، نسبت به تمام آنچه در پهنه زمين و آسمان قرار دارد، مخصوص ذات پاك پروردگار است . و از سوى ديگر زمام تمام كارها در كف قدرت او است ، همه چيز به سوى او باز مى گردد (و اليه يرجع الامر كله ). و اين مرحله توحيد افعالى است . 🔹سپس نتيجه مى گيرد اكنون كه آگاهى نامحدود و قدرت بى پايان ، مخصوص ذات پاك او است و بازگشت هر چيز به سوى او مى باشد، تنها او را پرستش كن (فاعبده ). و فقط بر او نما (و توكل عليه ). و اين مرحله توحيد عبادت است . و از آنـچـه نـافـرمـانى و سركشى و طغيان و گناه است ، بپرهيز، چرا كه خداوند از آنچه انجام مى دهيد غافل نيست (و ما الله بغافل عما تعملون ). 🔷بعبارت دیگر ، اين آيه بيانگر اين حقيقت است كه همه نيروهاى عمل كننده پنهان كه در جهان تأثير گذار هستند، در اختيار خدايند و از خدا فرمان مى گيرند و معبودهاى باطل كه مشركان آنها را مى پرستند، كوچك ترين تأثيرى در عالم ندارند.و در نتيجه، اكنون كه همه چيز از آنِ خداست، پس او را پرستش كن و بر او توكل نما و كارهاى خود را به او واگذار كن و بدان كه خداوند از آنچه انجام مى دهی آگاه است. پایان سوره هود 💙پروردگارا! چنان كن كه ترا با صفات جلال و جمالت بشناسيم . و چنان كن كه با آگاهى به سوى تو حركت كنيم . پـروردگـارا! بـه مـا تـوفـيـقـى ده كـه مـخلصانه ترا پرستش كنيم و عاشقانه به تو توكل نمائيم . 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۱۲ سوره و ما چه عذرى داریم که بر خدا توکّل نکنیم و حال آن که او راه هایى را که براى ما شایسته است به ما نشان داده است ؟ به همین جهت بر آزارهایى که (در راه اطاعت و رضای خدا) به ما رسانده اید صبر مى کنیم. پس اهل توکّل باید فقط بر خدا توکّل کنند. 🍃🌸توكل در اصل از ماده (وكالت ) به معنى انتخاب وكيل كردن است ، و اين را مى دانيم كه يك خوب كسى است كه حداقل داراى چهار صفت باشد: آگاهى كافى - امانت - قدرت - و دلسوزى . بنابراين كردن بر خدا مفهومى جز اين ندارد كه انسان در برابر مشكلات و حوادث زندگى و دشمنيها و سرسختيهاى مخالفان و پيچيدگيها و احيانا بن بستهائى كه در مسير خود به سوى هدف دارد، در جائى كه توانائى بر گشودن آنها را ندارد او را وكيل خود سازد، و به او تكيه كند، و از تلاش و كوشش باز نايستد، بلكه در آنجا هم كه توانائى بر انجام كارى دارد باز مؤ ثر اصلى را خدا بداند، زيرا از دريچه چشم يك موحد سرچشمه تمام قدرتها و نيروها اوست . 🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
و ، دو ملاك صدق اند، كه ادعاى عبوديت با نداشتن آن دو، ادعائى كاذب است ، آيه (ان عبادى ليس لك عليهم سلطان الا من اتبعك من الغاوين ) كه حكايت خطاب پروردگار به ابليس است نيز همين معنا را مى رساند، يعنى سلطنت شيطان را از بندگان خود نفى نموده است ، اما در آيه ۹۹ نحل بجاى 👈🏻بندگان ، افراد 👈🏻با ايمان و متوكل آمده. یعنی : با وجود ایمان و توکل ، شیطان نمیتواند در انسان نفوذ کند سلطنت و برش شيطان منحصر در كسانى است كه او را خودگيرند تا او به دلخواه خود امور ايشان را تدبير كند و كسى كه بر خدا توكل نكند او از اولياى شيطان خواهد بود. 🌸🍃 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
و ، دو ملاك صدق اند، كه ادعاى عبوديت با نداشتن آن دو، ادعائى كاذب است ، آيه (ان عبادى ليس لك عليهم سلطان الا من اتبعك من الغاوين ) كه حكايت خطاب پروردگار به ابليس است نيز همين معنا را مى رساند، يعنى سلطنت شيطان را از بندگان خود نفى نموده است ، اما در آيه ۹۹ نحل بجاى 👈🏻بندگان ، افراد 👈🏻با ايمان و متوكل آمده. یعنی : با وجود ایمان و توکل ، شیطان نمیتواند در انسان نفوذ کند سلطنت و برش شيطان منحصر در كسانى است كه او را خودگيرند تا او به دلخواه خود امور ايشان را تدبير كند و كسى كه بر خدا توكل نكند او از اولياى شيطان خواهد بود. 🌸🍃 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۶۵ سوره إسراء( صفحه۲۸۸) إِنَّ عِبَادِى لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَنٌ وَكَفَى‏ بِرَبِّكَ وَكِيلاً قطعاً تو بر بندگان (خالص) من تسلّطى ندارى و حمایت ونگهبانى پروردگارت (براى آنان) كافى است. 🟦 با آنكه همه‏ ى مردم بندگان خدایند، ولى خداوند بعضى را از روى احترام و تكریم به خود نسبت داده است. 👈🏻«عبادى» 🔷 عِباد خدا، در آیه دیگرى با ویژگى‏ هاى و ، معرّفى شده‏ اند كه را بر آنان تسلّطى نیست. 👈🏻«اِنّه لیس له سلطانٌ على الّذین آمنوا و على ربّهم یتوكّلون»(۹۹ نحل) البتّه شیطان وسوسه مى‏ كند و تماس مى‏ گیرد، ولى آنان متذكّر شده و مقاومت مى‏ كنند. 👈🏻«انّ الّذین اتّقوا اذا مسّهم طائف من‏ الشیطان تذكّروا»(۲۰۱ اعراف) 🔹در حدیث آمده است: اذان و نماز، عامل طرد شیطان است. 🔵 پس بندگى خدا، انسان را در برابر تبلیغات و لشكركشى‏ هاى ابلیسى بیمه مى‏ كند. آرى كسى كه به قدرت بى‏ نهایت متّصل شد، نفوذناپذیر مى‏ شود. 🔷و كسى كه خدا شد، خداوند هم وكیل، حافظ و عهده‏ دار او مى‏ شود. 👈🏻«عبادى... كفى بربّك وكیلاً»🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیات ۵۶-۶۰ سوره عنکبوت ( صفحه۴۰۳) 🔵 در آیه ۵۶ ، عبارت (يَا عِبَادِىَ الَّذِينَ آمَنُواْ) ، خطاب به مومنينى كه در سرزمين كفر قرار دارند و نمى توانند تظاهر به ديندارى كنند و به سنت هاى آن عمل كنند، میگوید (إِنَّ أَرْضِى وَاسِعَةٌ فَإِيَّاىَ فَاعْبُدُونِ) وظيفهٔ آنان است به مناطقى كه بتوانند آزادى مطلق يا آزادى نسبى را به دست آورند. 🟠 هدف آفرينش انسان بندگى خدا است ، همان بندگى كه رمز آزادگى و سرفرازى و پيروزى انسان در همه جبهه هاست ، و در جمله (فاياى فاعبدون ) به آن اشاره شده ، همانطوریکه در آيه۵۶ سوره ذاريات 👈🏻و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون نيز آمده است . 🔵 هـر گـاه ايـن هـدف اسـاسى و نهائى زير پا بماند راهى جز نيست ، زمين خدا وسيع اسـت ، و بـايـد بـه نـقـطه ديگرى قدم نهاد، و هرگز در چنين مواردى اسير مفاهيمى همچون قـبـيـله و قوم ، وطن ، و خانه و كاشانه نشد و تن به ذلت و اسارت در نداد كه احترام اين امور تا زمانى است كه هدف اصلى به مخاطره نيفتد. در ضمن تـعـبـيـر (يـا عـبـادى ) مـحبت آميزترين تعبيرى است كه از ناحيه خداوند به بـنـدگان مى شود، عبد بودن ، تاج افتخارى است حتى برتر از مقام رسالت و خلافت! 🟠 لیكن در برابر وظیفه مهاجرت ، وسوسه‌هایى از درون و بیرون به انسان القا مى‌شود، از جمله:  💥 خطر مرگ ؛ انسان مى‌گوید ، اگر هجرت كنم ممكن است مرگ به سراغم بیاید. آیه‌ى ۵۷ مى‌گوید: 👈🏻هر كجا باشید مرگ را مى‌چشید.  (كُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ) 💥دل كندن از مسكن! كه براى انسان سخت است و وسوسه مى‌شود كه هجرت نكند، آیه۵۸ پاسخ مى‌دهد كه 👈🏻به‌جاى مسكن دنیا به هجرت‌كنندگان، غرفه‌هاى بهشتى پاداش مى‌دهیم. (وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مّنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ) خداى تعالى در اين آيه نخست پاداش آنهايى را كه ايمان آورده، و عمل صالح كرده اند، بيان مى كند، و سپس آنان را «عامل» مى خواند، آنگاه همين عاملان را در آیه ۵۹ تفسير مى كند به 👈🏻كسانى كه صبر مى كنند، و بر پروردگار خود توكل مى نمايند و با اين بيان صبر و توكل را دو تا از خصايص مؤمنين دانسته، 🔵 اگـر درسـت بـيـنـديـشـيـم ريـشـه هـمـه فـضـائل انـسـانـى هـمـيـن و اسـت : صـبـر عـامـل اسـتـقـامـت در بـرابـر مـوانـع و مـشـكـلات ، و توكل انگيزه حركت در اين راه پر نشيب و فراز است. 🟠پس بر هر مومن است، كه تا آنجا كه راهى براى دين دارى خود مى يابد، دين دارى را از دست نداده، بر هر اذيت و جفايى صبر كند، و چون كارد به استخوانش رسيد، و ديگر نتوانست مراسم دينى خود را در وطن خود به پاى دارد، آن وقت بايد از وطن بيرون شده و به سرزمينى ديگر مهاجرت كند، و بر دشوارى و تعب و رنج غربت نيز صبر و بر خدا توکل كند. 🔵 در آيه شريفه ۶۰ مؤمنين را دلخوشى و دلگرمى مى دهد، تا اگر خواستند در راه خدا مهاجرت كنند از جهت هم نگرانى نداشته باشند، و بدانند هر کجا باشند، خدا رزقشان را در آنجا مى دهد و بدانند كه رازقشان پروردگارشان است، نه آب و خاكشان، و به اين منظور مى فرمايد: (وَكَأيِّن مِّن دَآبَّةٍ لَّا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُهَا وَإِيَّاكُمْ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ) 🟠 هجرت، زمینه‌ى پیدایش اخلاص است. كسانى كه هجرت نمى‌كنند و خود را وابسته به فرد، حزب، منطقه، قبیله، امكانات و توقّعات این و آن مى‌دانند، خواه ناخواه مسائل منطقه‌اى، نژادى، قبیله‌اى، تنگ‌نظرى‌هاى برخاسته از حسادت‌ها و رقابت‌هاى منفى خودى‌ها و بیگانگان، انسان را از اخلاص خارج مى‌كند، و هجرت به مناطقى كه مسائل فوق در آن نیست، بهترین زمینه براى پیدایش اخلاص است. 💙 امام باقرعلیه السلام ذیل این آیه فرمودند: از حاكم فاسق پیروى نكنید و اگر ترسیدید كه آنان سبب فتنه و انحراف در دین شما شوند، هجرت كنید. 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
معنای این است که «ألّا تَخٰافَ مَعَ اللّهِ شَيئاً». یعنی وقتی راهِ خدا را می‌روی از هیچ چیزی نترسی. خدا فرموده سرت را پایین بینداز و به آن مال حرام دست نزن! در این صورت اگر نترسیدی و راه خدا را رها نکردی، خدای متعال به تو می‌فهماند که «وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ». 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
💥 بر خدا، منشأ نزول امداد الهی و منشأ ظهور است و در موازنۀ قدرت نقش دارد. با توکّل، اتفاقی در جهان می‌افتد. این‌گونه نیست که ما توکّل می‌کنیم و هیچ اتفاقی نمی‌افتد؛ این‌گونه نیست که قدرتی ایجاد نکند و ما متوهّم به قدرت باشیم! اما از طرف دیگر، کسانی که به خدا توکّل می‌کنند، نباید فکر کنند که نصرت‌های الهی، بی‌قاعده و هروقت که ما بخواهیم نازل می‌شود! نزول الهی بر مدار الهی است. 🔰 آیت‌الله میرباقری: ◀️ اقتضاء دستگاه محاسباتی منافقین این است که دربارۀ مؤمنین می‌گویند: «غَرَّ هؤُلاءِ دينُهُمْ» (آنها را دینشان مغرورشان کرده و خیال می‌کنند که چون ما مؤمن هستیم، پیروز می‌شویم!). در حالی که [در منطق محاسباتی مؤمنین:] «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ». اگر شما توانستید به خدای نفوذناپذیر و شکست‌ناپذیر توکل کنید و راه خدا را بروید و در نقطه‌های سخت، در جایی که کار به بن‌بست می‌رسد، به خدا تکیه کنید، قدرتی برای شما ایجاد می‌شود. یعنی این توکل، منشأ ظهور یک قدرت برای شماست. ◀️ توکل بر خدا واقعاً در موازنۀ قدرت نقش دارد. با توکل، اتفاقی در جهان می‌افتد. این‌گونه نیست که ما توکل می‌کنیم و هیچ اتفاقی نمی‌افتد؛ این‌گونه نیست که قدرتی دست ما نباشد و متوهم به قدرت باشیم! شما (قدرت‌های مادی) که به فقط توپ و تانک و امکانات مادی و فناوری خودتان تکیه می‌کنید، متوهم نیستید و ما متوهم هستیم؟! وقتی حضرت ابراهیم خلیل بتکده را ویران کرد، گفتند تو از این خدایان نمی‌ترسی که با آنها می‌جنگی؟ گفت شما از خدای من نمی‌ترسید، من از بت‌های شما بترسم؟! شما که به این اسباب‌بازی‌ها تکیه می‌کنید، متوهم و غَرّه نیستید و ما مغرور هستیم؟! ◀️ البته کسانی که به خدا توکل می‌کنند، نباید فکر کنند که نصرت‌های خدای متعال بی‌قاعده نازل می‌شود! نمی‌توانیم بگوییم ما توکل کرده‌ایم، پس تو هم کار را تمام کن و هم‌اکنون ظهور را بر پا کن! خیر، الآن وقت ظهور نیست! باید مسیری طی بشود که فراز و فرود دارد. به تعبیر دیگر، نزول نصرت خدا و امداد الهی، براساس حکمت است. «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ». ما به قدرت خدا متصل می‌شویم، اما قدرتی که براساس حکمت و به‌نفع شما، در عالَم جاری می‌شود. باید صبر کنید تا فتوحات بر مدار حکمت الهی، برای شما حاصل شود. ◀️ حضرت موسی به خدا عرض کرد، اینها تمام امکاناتی را که به ایشان داده‌ای، خرج فساد در عالم می‌کنند؛ «رَبَّنَا اطْمِسْ عَلى أَمْوالِهِمْ»، این اموال را از بین ببر. خدا فرمود دعای شما مستجاب شد، صبر و استقامت کنید. «قَدْ أُجيبَتْ دَعْوَتُكُما فَاسْتَقيما». [در روایت] آمده که چهل سال طول کشید تا این اجابت، محقق شود. [پس] این‌گونه نیست که ما بگوییم خدایا امداد کن! و امداد بی‌حساب و کتاب جاری شود و خدا بساط دشمنان را ناگهان جمع کند! اگر بنا بود بساط آنها را زود جمع کند، روز اول به آنها امکانات نمی‌داد. خدا به آنها امکانات می‌دهد و آنها را امداد می‌کند و نعمتی به آنها می‌دهد؛ این نعمت با یک سری قواعد، قبض و بسط پیدا می‌کند و از دست آنها می‌رود. 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir