شعر چیست؟ شمس قیس رازی می‌گوید: «بدان که شعر در اصل لغت دانش است و ادراک معانی به حدس صائب و اندیشه و استدلال راست و از روی اصطلاح سخنی است اندیشیده، مرتّب معنوی، موزون متکرّر متساوی، حروف آخرین به یکدیگر ماننده.»¹ این تعریف از این لحاظ در خور توجه است که عنصر دانایی را بر عنصر تخیّل برتری می‌دهد و از جهتی می‌تواند آثار بزرگانی مانند فردوسی را نیز در برگیرد و در واقع نمونۀ خوبی از تعریف کلاسیک شعر است. کلاسیک‌ها به عقلانیّت اهمّیّت می‌دهند. کارشان صبغۀ والای قهرمانی و اخلاقی دارد و حامیان آن شاهان و طبقه‌های مهذّب و برتر جامعه هستند. عناصر شاعرانۀ مقوّم ایشان ایجاز است و لطف سخن و تخیّل ظریف پهلوانی و اشرافی و دوری از چیزهایی پیش پا افتاده توصیف شگفتی‌ها... شعر هنر کلامی است و کلام در مراتب خود باید آنچنان روشن، زیبا، رسا و مجسّم کننده باشد که تجربه‌ها و مفهوم‌های زیسته شدۀ شاعر را به کمال به شنونده منتقل کند و به گفتۀ سعدی: «در همه قول‌ها فصیح باشد.» بزرگان ما می‌گفتند: «سخن باید چو شکر پوست کنده» و یکی از دلایل نفوذ شاعرانی مانند: هومر، فردوسی، سعدی و حافظ در مردم عصر آنها و نسل‌های بعد همین ویژگی بوده است. عبارت‌های گنگ، نارسا و ناروشن که از روی بی‌اطلاعی نسبت به جریان زندۀ زبان گفته یا نوشته شده باشد، دوام و ماندگاری ندارد. در سخن شاعر و نویسنده باید به گفتۀ نظامی عروضی: «معانی متابع الفاظ نیفتد.» یعنی لفظ و معنا به طور مساوی پیش بروند و نیز سخن از ایجاز کامل برخوردار باشد. ۱- المعجم فی معاییر اشعارالعجم، مدرس رضوی، ۱۹۶ 📖کتاب: باغ سبز شعر 🖊نگارنده: عبدالعلی دست‌غیب

هفته بزرگداشت مقام حکیم نظامی قلب زمین - "پویش استقبال شاعران و اندیشمندان ایران در وصف وطن" قالب آثار : غزل، غزل مثنوی یا سایر قالب های هم وزن مهلت ارسال آثار : پایان فروردین ماه ۱۴۰۳ نحوه ارسال آثار : از طریق پیام رسان های بله و ایتا به شماره ۰۹۱۷۳۱۶۲۵۹۴ انجمن ملی آثار و مفاخر فرهنگی ایران اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس اداره کل کتابخانه های عمومی فارس حوزه هنری انقلاب اسلامی فارس #بزرگداشت-حکیم-نظامی #پویش-شعر #فرهنگ-و-هنر-فارس #غزل #مثنوی #قلب-زمین

#تنها #علیرضاافتخاری

غزل شهید وا کرده‌ام آغوش قُل اللهُ شهیدا نزدیک بیا اقربُ من حبلِ وریدا از کوچه گذشتی و نگاهم به تو افتاد لرزید دلم زُلزلَ زلزالَ شدیدا عشاق رهیدند و اسیران، عقلایند مردم دو گروه‌اند، شقیّاً و سعیدا از کعبه و بتخانه قیاماً و قعودا رفتم به در میکده عبداً و عبیدا با جوهر خاکستر پروانه نوشتم مَن ماتَ من العشق فقد ماتَ شهیدا #مهدی_جهاندار

مرحوم احمد عزیزی (زادهٔ ۴ دی ۱۳۳۷ – درگذشتهٔ ۱۶ اسفند ۱۳۹۵) شاعر معاصر کُرد اهل ایران و ارائه‌دهندهٔ سبک جدیدی از مثنوی بود که در زمینهٔ شعر آیینی و انقلاب با درونمایه‌ای عرفانی فعال بود. وی بر اثر بروز یک بیماری، ۹ سال پایان عمرش را با سطح هشیاری پایین به سر برد. احمد عزیزی در ۴ دی ماه ۱۳۳۷ در سرپل ذهاب استان کرمانشاه در خانواده‌ای کُرد به دنیا آمد. وی قبل از رفتن به دبستان، خواندن و نوشتن را بدون داشتن معلم و تنها از روی کنجکاوی و دقت به نوشته‌های روی تابلوها و اسامی خیابان‌ها و… فراگرفت. وی قبل از پیروزی انقلاب به‌دعوت شمس آل احمد به تهران رفت و دیداری نیز با مرتضی مطهری داشت. وی با آغاز جنگ به‌همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد و برای مدتی ساکن شهرستان نور در مازندران شد، سپس در تهران اقامت گزید و به همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی پرداخت. وی سرودن شعر را از سال‌های جوانی با مجلۀ جوانان آغاز کرد. وی از پانزدهم اسفندماه ۱۳۸۶ به علت کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان بستری بود. با تأکید رهبر جمهوری اسلامی ایران پس از دیدار با وی، مسئولان بر آن شدند که وی را جهت درمان به خارج از کشور اعزام کنند. #معرفی_شاعر #احمد_عزیزی

حاج همت مردهایت ،حاج همٓت ،باکری سروهایت در قیام و سر وری سبزی و سرخ وسفید و عاشقی با شهیدانت ،وطن زیباتری ۰۰۰۰۰ خاک تو آوردگاه عاشقی ست سرزمینت ،مَردگاه عاشقی ست هر که در خاک تو عاشق می شود تا همیشه در پناه عاشقی ست #حسین کیوانی ۱۷ اسفند سالروز شهادت سردار شهید حاج ابراهیم همت گرامی

من دلم می‌ خواهد خانه‌ ای داشته باشم پر دوست کنج هر دیوارش دوست‌ هایم بنشینند آرام گل بگو گل بشنو… هر کسی می‌ خواهد وارد خانه پر عشق و صفایم گردد یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند. شرط وارد گشتن شست و شوی دل‌ هاست شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست بر درش برگ گلی می‌ کوبم روی آن با قلم سبز بهار می‌ نویسم ای یار خانه‌ ما اینجاست تا که سهراب نپرسد دیگر «خانه دوست کجاست؟!» #فریدون_مشیری

در این زمانهٔ بی‌های‌وهوی لال‌پرست خوشا به‌حال کلاغان قیل‌وقال‌پرست چگونه شرح دهم لحظه‌لحظهٔ خود را برای این همه ناباور خیال‌پَرست؟ به شب‌نشینی خرچنگ‌های مردابی چگونه رقص کند ماهیِ زُلال‌پَرست؟ رسیده‌ها چه غریب و نچیده می‌افتند به‌پای هرزه‌علف‌هایِ باغِ کال‌پَرست رسیده‌ام به کمالی که جز اَناالحق نیست کمالِ دار، برای من کمال‌پَرست هنوز زنده‌ام و زنده‌بودنم خاری‌ است به تنگ‌چشمیِ نامردمِ زوال‌پَرست #محمدعلی_بهمنی

سیب از طعم انار خسته ام ،سیبم کن دور از غم وغصه ها وآسیبم کن با قید دو فوریت بیا آقا جان ! در مجلس چشم خویش تصویبم کن #حسین کیوانی اللهم عجل لولیک الفرج

تنها ترین امام زمین، مقتدای شهر تنها، چه میکنی؟ تو کجایی؟ کجای شهر؟ وقتی کسی برای تو تب هم نمی کند دیگر نسوز این همه آقا به پای شهر تو گریه میکنی و صدایت نمی رسد گم می شود صدای تو در خنده های شهر تهمت، ریا و غیبت و رزق حرام و قتل ای وای من چه می کشی از ماجرای شهر دلخوش نکن به “ندبه”ی جمعه، خودت بیا با این همه گناه نگیرد دعای شهر اینجا کسی برای تو کاری نمی کند فهمیده ام که خسته ای از ادعای شهر گاه از نبودنت مثلا گریه می کنند شرمنده ام! از این همه کذب و ادای شهر هر روز دیده می شوی اما کسی تو را نشناخت ای غریبه ترین آشِنای شهر جمعه... غروب... گریه ی بی اختیار من... آقا دلم گرفته شبیه هوای شهر #فرزاد_نظافتی

#مجیداخشابی #محله_ی_بنده_نواز

با هر هوسی به تاب و تب افتادیم از صبح رمیدیم و به شب افتادیم دیروزِ من و تو بهتر از امروز است ما از خودمان نیز عقب افتادیم #رباعی #میلاد_عرفان‌پور

بیژن جلالی (زاده ۳۰ آبان ۱۳۰۶ در تهران - درگذشت ۲۴ دی ۱۳۷۸) از چهره های شناخته شده شعر معاصر ایران است، شاعری که به ویژه پس از مرگ با استقبال نسل جدیدی از مخاطبان ادبی مواجه شد که سادگی بیان و تصاویر او را در شعر می پسندیدند، اگرچه شعر جلالی بر مفاهیم عمیق انسانی تأمل می کند، خاصه مفهوم مرگ و نیستی که در بسیاری از اشعار او بازتاب یافته است. "روزانه ها پخته ترین اثر اوست، آخرین کتابی که در زمان حیات او منتشر شد. پس از آن کتاب های بسیاری به کوشش بستگان او منتشر شد که دربرگیرنده اشعار بیژن جلالی بودند، اما از آنجا که برخی از این اشعار به سال های بسیار دور گذشته بازمی گردد، بعید می نماید که شاعر خود قصد انتشار آنها را داشته است. #معرفی_شاعر #بیژن_جلالی

بگذار دلت شکسته باشد ماهی پای تو به گل نشسته باشد ماهی تا که نروی زیر سؤال قلاب باید دهن تو بسته باشد ماهی #رباعی #عباس_صادقی_زرینی

قطره‌قطره، شد آب آدم‌برفی شد آب، در آفتاب، آدم‌برفی آب از سر او گذشت، اما هرگز بیدار نشد ز خواب، آدم‌برفی... #رباعی #بیژن_ارژن

‍ ‍ ☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️ ۱۸ اسفند سالروز درگذشت سیمین دانشور (زاده ۷ اردیبهشت ۱۳۰۰  شیراز -- درگذشته ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ تهران) نویسنده و مترجم او که عضو و نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران بود، نخستین زن ایرانی است که به صورتی حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت. مهم‌ترین اثر وی رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به ۱۷ زبان ترجمه شده است و از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران به‌شمار می‌رود. وی در ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و دو سال در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت، تا این که در سال ۱۳۳۸ استاد دانشگاه تهران در رشته باستانشناسی و تاریخ هنر شد. او اندکی پیش از مرگ همسرش "جلال آل‌احمد" در ۱۳۴۸ رمان سووشون را منتشر کرد و در ۱۳۵۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد. این بانوی پیشکسوت داستان‌نویس پس از یک دوره بیماری، در سال ۱۳۸۶ کار نوشتن را دوباره از سر گرفت. از دکتر سیمین دانشور، همواره به‌عنوان یک جریان پیشرو و خالق آثار کم‌نظیر در ادبیات داستانی ایران نام برده می‌شود، فیلم مستند ۹۰ دقیقه‌ای «بی‌سرو سیمین» درباره سیمین دانشور ساخته جواد میرهاشمی است. همچنین  کتاب «بی‌سرو سیمین» یادنامه سیمین دانشور  توسط انتشارات "من" منتشر شده است. ‎سیمین_دانشور

قاب ای کاش که قاب شهدا خاک نگیرد اندیشه ی ناب شهدا خاک نگیرد در طاقچه ی عادت دیرینه ایام ای کاش کتاب شهدا خاک نگیرد # حسین کیوانی ۱۵ تا ۲۲اسفند روز شهید گرامی باد🌹🌹

📍پویش #قلب_زمین 🔹 استقبال شاعران و اندیشمندان از بیت #حکیم_نظامی : همه عالم تن است و #ایران_دل نیست گوینده زین قیاس خجل ⏰ مهلت ارسال آثار تا پایان اسفندماه 📌ارسال از طریق پیام رسان بله و ایتا: 09173162594 #اداره_کل_فرهنگ_و_ارشاد_اسلامی_فارس 🔸ارتباط با ما: 🔻🔻🔻 Eitaa.com/farhangi_fars