مناجات ❤️❤️❤️ از دکتر شفیعی کدکنی دست مرا بگیر خدایا دستی که کورمال به هر سوی در جستجوی توست وز هیچ مخزن کُتُب این جا یک پنجره، به سوی تو نگشود. اوراق هر کتاب چون برگهای زرد خزانی در لحظه‌ی تلاطم طوفان تنها بر دامن تحیّرم افزود دست مرا بگیر. طفلی به نام شادی، دکتر شفیعی کدکنی، ص ۱۷۲ و ۱۷۳. #مناجات #شفیعی_کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

آرایه‌های ادبی طَرد و عکس در این آرایه، نوعی جا‌به‌جایی در کلمات صورت می‌گیرد و اقسامی دارد: ۱ - دو یا چند واژه جا‌به‌جا می‌شوند: تو از برای عشقی و عشق، از برای تو من از برای دردم و درد، از برای من ۲ - مصراعی را به دو بخش تقسیم می‌کنند و آن دو بخش را در مصراع دیگر، بر عکس تکرار می کنند: ببری دلِ جهانی، تو بدین سخن که داری تو بدین سخن که داری، ببری دل جهانی ۳ - مصراعی را به دو بخش تقسیم می‌کنند و در همان مصراع، طرد و عکس صورت می‌گیرد: چیره شد بر جوانی‌ام، پیری قار شد شیر و شیر شد قارم (اشاره به سفید شدن موهای سیاه دارد.) ۴ - کلمات یک بیت را وارونه می‌‌خوانند(یعنی از آخر به اول) و به این ترتیب، بیت جدیدی به دست می‌آید: با من اکنون عتاب دارد دلبر خرمن خرمن ز زلف بارد عنبر که بر عکس آن، چنین می‌شود: عنبر بارد ز زلف خرمن خرمن دلبر دارد عتاب اکنون با من طرد و عکس را تبدیل و عکس نیز گفته‌اند. تفاوت آن با قلب، در آن است که در قلب، حروف یک کلمه جا‌به‌جا می‌شود: کاخ. خاک. بلاغت، دکتر محمدی، ص ۱۴۰. #آرایه‌های_ادبی #طرد_و_عکس https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

حکایتی از بوستان سعدی🌺🌺🌺 طفل و انگشتری ز عهد پدر، یادم آمد همی که باران رحمت بَرو هر دمی که در خُردی‌ام، لوح و دفتر خرید ز بهرم، یکی خاتمِ زر خرید به در کرد ناگه یکی مشتری به خرمایی از دستم انگشتری چو نشناسد انگشتری، طفلِ خُرد به شیرینی از وی توانند بُرد تو هم قیمت عمر نشناختی که در عیشِ شیرین برانداختی قیامت که نیکان، به اَعلا رسند ز قعر ثَری بر ثریّا رسند، تو را خود بمانَد سر از ننگ پیش که گِردت برآید عملهای خویش برادر، ز کار بدان شرم دار که در روی نیکان، شوی شرمسار در آن روز، کز فعل پرسند و قول اولوالعزم را تن بلرزد ز هول به جایی که دِهشَت خورند انبیا تو عذر گنه را، چه داری؟ بیا.‌.. لغات: ثری(ثرا): خاک، زمین. ثریا: صورت فلکی پروین، آسمان. هول: ترس. دهشت: ترس. کلیات سعدی، بوستان، باب نهم در توبه و راه صواب، ص ۳۸۶. #بوستان_سعدی #انگشتری #قیامت https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

رفته!!😂😂😂 از عزیزالله زرگران بحمد الله کز این کشور، ریاکاری سفر رفته! درستی آمده از در، سیه‌کاری به در رفته! فساد و حقّه و وعد و وعید و دزدی و رشوه از این‌ جا ریشه‌کن گشته، یقین جای دگر رفته! ز بی‌چیزی کسی دیگر نمی‌نالد درین کشور گدا و مُفلس و گُشنه، چو عنقا از نظر رفته!... نمی‌نالد کسی از وام و قرضِ تا گلوی خود چرا؟ چون مال و ثروت، هر کسی را تا کمر رفته! طنزسرایان ایران از مشروطه تا انقلاب، ص ۳۷۵. #شعر_طنز #دزدی #رشوه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

دوره‌ها و منابع شاهنامه‌ی فردوسی در شاهنامه، سه دوره‌ی متفاوت می‌توان تشخیص داد: ۱ - اساطیری. ۲ - پهلوانی. ۳ - تاریخی. دوره‌ی اساطیری، از عهد کیومرث تا ظهور فریدون و دوره‌ی پهلوانی، از قیام کاوه تا قتل رستم و دوره‌ی تاریخی، از اواخر عهد کیان به بعد است؛ اما این قسمت نیز آمیختگی تمام با افسانه‌ها و داستانهای حماسی دارد. فردوسی در نظم شاهنامه، از مآخذی استفاده کرده است که در درجه‌ی اول، باید شاهنامه‌ی ابومنصوری را نام برد و سپس داستانهایی را که در باب رستم و خاندان گرشاسپ وجود داشته و گویا، جامع و راوی آنها، آزادسرو نامی بوده و دیگر، بعضی از داستانهای متفرق آن عهد مانند داستان بیژن و گرازان و کتابی که در شرح داستان اسکندر متداول بوده است. تاریخ ادبیات در ایران، دکتر صفا، ج ۱، ص ۴۸۹. #فردوسی #شاهنامه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

یک رباعی از مولوی گردان، به هوای ماه، چون گردونیم بی‌چون داند که ما در این ره چونیم ما خیره که عاقلان، چرا هشیارند؟ ایشان خیره که ما چرا مجنونیم؟ در عشق زنده بودن، گزیده‌ی غزلیات شمس، دکتر شفیعی کدکنی، ص ۲۷۱. #عاقل #مجنون #مولوی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

مکتبهای ادبی جهان📚📚📚 اولترائیسم یا افراط‌گرایی اصطلاحی است که به طور کلی، به گرایشهای تندرو در زمینه‌ی ادبیات و هنر قرن بیستم اطلاق می‌شود و بسیاری از مکتبهای افراطی را که هدفشان فراتر رفتن از محدودیتهای معمول و الگوهای قراردادی هنری است، در بر می‌گیرد. بدعتها و نوآوریهایی از قبیل به کار بردن اوراق به رنگهای مختلف برای رمان، به منظور نشان دادن فضا و حالتهای مختلف حوادث یا کتابهایی که صفحات آن، کاملاً مجزّا هستند و بر حسب میل خواننده، می توانند جا‌به‌جا و مرتب شوند، نمونه‌هایی از تجربه‌های اولترائیستی به شمار می‌رود. این مکتب ادبی، در فاصله‌ی سالهای ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۳ در اسپانیا به وجود آمد و هدف آن، بیان تجربه‌ها در حدی فراتر از حدود معمول و متوسط بود. شاعران و نویسندگان معروف این مکتب، ژِراردو دیِه‌گو و خوآن لاره‌آ شاعران اسپانیایی و لوئیس بورخِس داستان‌نویس و شاعر آرژانتینی هستند. از مشخصات کار این گروه، به کار گرفتن استعاره‌های عجیب و تازه و خودداری از به کار بردن الگوهای قدیمی زبان و قطع رابطه‌ی شعر با گذشته است. با تلخیص از تاریخ ادبیات جهان، دِه‌بزرگی، ص۵۲۹ و ۵۳۰. #مکتبهای_ادبی_جهان #اولترائیسم #افراط‌گرایی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

جواب لقمان🌹🌹🌹 لقمان، در صحرا شخصی را ملاقات کرد که از شهر به شهری دیگر می‌رفت. آن شخص از او پرسید: تا چند ساعت دیگر به آن شهر خواهم رسید؟ لقمان گفت: راه برو. آن مرد، حرف خود را تکرار کرد. لقمان باز هم گفت: راه برو. آن شخص خیال کرد لقمان، دیوانه است. به راه خود ادامه داد. هنوز چند قدمی نرفته بود که لقمان گفت: دو ساعت دیگر. آن شخص گفت: چرا اول همین جواب را ندادی؟ گفت: به علت این که راه رفتن تو را ندیده بودم. حاضرجوابیهای شیرین، میرخدیوی، ص ۱۴۴. #لقمان #راه_رفتن https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303