📌 نقش امام باقر در نجات شیعیان از انحراف علمی 🔹 بعد از شهادت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله علاوه بر خلافت سیاسی، خلافت علمی نیز از جایگاه اصلی خود خارج شد. با آن که پیامبر بارها امیرالمومنین علیه‌السلام را به عنوان «باب علم» خود معرفی کرده بود؛ اما مسلمانان، از خانه وحی دور شده و «باب علم» پیامبر خانه‌نشین شد. 🔸 در کنار این موضوع، خلیفه دوم نشر احادیث پیامبر را ممنوع کرد. کمبود احادیث پیامبر و دور شدن اهل بیت علیهم‌السلام از جایگاه علمیشان، خطر تحریف احکام اسلامی را دوچندان کرد. 🔹 به طور طبیعی، به خاطر ممنوعیت نشر احادیث پیامبر و به حاشیه رانده شدن اهل بیت علیهم‌السلام، ائمه فرصت کمی برای تبیین صحیح احکام اسلامی داشتند. این موضوع موجب شده بود که مسلمانان در بسیاری از احکام دچار انحراف شوند و بر خلاف آن چه پیامبر رفتار می‌کرد، عمل کنند. 🔸 در چنین فضایی شیعیان به سختی به ائمه دسترسی داشتند و برای آگاهی از احکام صحیح اسلام دچار مشکل بودند. 🔹 در دوران امامت امام باقر علیه‌السلام فرصت مناسبی ایجاد شد تا حضرت بتوانند نشر احکام صحیح اسلامی را با وسعت و گستردگی بیشتری دنبال کنند. در این دوره، پایه‌های حکومت امویان سست شده و خلفای اموی سخت‌گیری کمتری نسبت به اهل‌بیت علیهم‌السلام داشتند. عمر بن عبدالعزیز هشتمین خلیفه امویان، منع کتابت و نشر احادیث پیامبر را برداشت و امام باقر علیه‌السلام توانستند با آزادی بیشتری به تبیین و توضیح معارف رسول الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله اهتمام ورزند. 🔸 امام صادق علیه‌السلام درباره‌ی خدمت ارزشمند پدر بزرگوار خود و نقش امام باقر علیه‌السلام در احیاء احکام اسلامی می فرمایند: «شيعيان پيش از ابو جعفر مناسك حج و حلال و حرام خود را نمی‌دانستند؛ چون ابوجعفر آمد، درِ علم را گشود و مناسك حج و حلال و حرام مردم را بيان فرمود، تا آن‌جا كه مردمى كه شيعیان به آن‌ها محتاج بودند (در امر مناسك و حلال و حرام) خود، محتاج شيعه گشتند.» #اعتقادات #کلام #شهادت_امام_باقر

• ما هنوز عرضه نداشتیم #عید#غدیررا برای عموم #شیعیان عید کنیم… دو #کلام حرف #حساب ویدیو مربوط به عصر ولادت #امامرضا_علیه_السلام ۱۳۹۹ می باشد.. 🌹 #فقط_حیدر_امیرالمومنین_است ۱۰روز مانده به عید ولایت #عید_غدیر

◾️شر و بدی در مواجهه با انسان ▫️بی‌شک هر انسانی در طول عمر خویش با اموری مواجه می‌شود که آن‌ها را شر و بدی می‌داند و احیانا برایش رنج آورند. در چنین مواجه‌های چه بسا این سؤال مطرح می‌شود که چرا چنین اموری واقع می‌شوند و چرا چنین رنج‌هایی وجود دارند؟ چرا چنین امر ناخوشایندی برای من واقع شده است؟ ▫️اصل اول در پاسخ به این سؤال این است که شر چیست و رنج کدام است؟ عمدتا چنین گفته می‌شود که رنج احساسی از ناراحتی است که در اثر فقدان امری به انسان دست می‌دهد و شر نقص موجود در عالم ماده و دنیاست که آدمی در مقایسه‌ی امور با یکدیگر آن را می‌یابد و از آن آزرده خاطر می‌گردد. ✍ علیرضا کرمانی #معارف #کلام

🔴📢عفت در گفتار (بخش چهارم) 🔸نحوه­‌ سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید». در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­‌شناسید. 🔹قرآن کریم در مذمت افرادی که بدون علم و آگاهی سخن می­گویند فرموده است: «إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُمْ مَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَ هُوَ عِنْدَ اللهِ عَظِيمٌ؛ آنگاه كه آن [بهتان‌] را از زبان يكديگر مى‌گرفتيد و با زبانهاى خود چيزى را كه بدان علم نداشتيد، مى‌گفتيد و مى‌پنداشتيد كه كارى سهل و ساده است با اينكه آن [امر] نزد خدا بس بزرگ بود.». [نور، ۱۵] 🔹 #زبان، تنها عضوى است كه در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد مى‌گيرد و نه خسته مى‌شود. شكل و اندازه‌ى آن كوچك، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسيارند كافرانى كه با گفتن يك جمله (شهادت به يگانگى خداوند) مسلمان و پاك مى‌شوند و مسلمانانى كه با گفتن كفر به خدا، يا انكار احكام دين، كافر و نجس مى‌شوند. #زبان، از يك سو مى‌تواند با راستگويى، ذكر و دعا و نصيحت ديگران، صفا بيافريند، و از سوى ديگر قادر است با نيش زدن به اين و آن، كدورت ايجاد كند. #زبان، كليد عقل و چراغ علم و ساده‌ترين و ارزان‌ترين وسيله انتقال علوم و تجربيات است. علماى اخلاق درباره‌ى زبان مطالب بسيارى نوشته‌اند. [۱] 🔹در روایات اسلامی نیز به­ شدت از #صحبت #بدون_آگاهی نهی شده است. چنان که امام علی (ع) می­فرماید: «بر تو باد به دوری از سخن گفتن درباره­ چیزی که راه و روش آن را نمی­‌شناسی و حقیقت آن را نمی­دانی، زیرا قول تو دلیل بر عقل تو است و عبادت­هایی که انجام می­دهی، حاکی از میزان شناخت تو؛ بنابراین زبانت را از درازی آن چنان که در امان باشی نگهدار، و سخنت را تا آن جا که نیکو می­‌شماری کوتاه کن، که برای تو زیباتر و بر مقام فضل تو دلالت کننده­‌تر خواهد بود». [۲] براساس این بیان نورانی سخن گفتن بدون آگاهی و علم باعث می­گردد که گوینده به عنوان فردی کم­ عقل معرفی شود، زیرا #کلام، #بیان­گر_عقل انسان­ها و نشان­ دهنده­ میزان آگاهی آن­هاست. از آنجا که گفتار بدون علم و آگاهی به طور معمول از استحکام و اتقان کافی برخوردار نیست، از ضعف عقل گوینده حکایت می­کند. 🔹علاوه­ بر آن، گفتار بدون علم و آگاهی انسان را از اعتبار ساقط کرده، اعتماد مردم را به او کاهش می­دهد. در نتیجه مردم به حرف­هایی که او از روی علم و آگاهی می­گوید نیز اعتماد نخواهند کرد. امام علی (ع) می­فرماید: «آن چه را نمی­دانی مگو که در مورد دانسته­ های خود نیز متهم به ندانستن می­شوی». [۳] براساس روایات اهل بیت علیهم السلام #گفتار_بدون_علم و آگاهی #نشانه_ضعف_ایمان انسان، و سخن گفتن در محدوده­‌ا­ی که علم و آگاهی دارد، بیان­گر کمال ایمان او است. چنان که امام صادق (ع) فرمود: «از جمله­ حقیقت ایمان آن است که گفتارت از علمت بیشتر و فزون­تر نباشد». [۴] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نور، محسن قرائتی، نکته های آیه، ذیل آیه ۱۵ سوره نور [۲] محمدحسین طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه­ محمدباقر مجلسی، ج ۱۵، ص ۱۳۳ [۳] عبدالواحد آمدی، تصنیف غرر الحکم، ص ۲۰۲ [۴] وسایل الشیعه، ج ۱۸، ص ۱۶ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار #حجاب_یکی_از_ستون_های_جمهوری_اسلامی_است 🔴📢 صدای انقلابیون انقلاب اسلامی را ازاینجابشنوید 🔻 با فوروارد کردن مطالب کانال، #میثاق را به دوستانتان معرفی کنید . 🌹☘🌺🌹🌿🍁🌸🌹🌼 https://eitaa.com/mesagh @mesagh 🌴🌴🌴 🌏 #انتشار_حداکثری_با_شما

🛑📢امام علی (علیه السلام) در تبیین مواضع لزوم سكوت كردن و موارد سخن گفتن چه می فرمایند؟ 🔹#امام_على (عليه السلام) در حکمت ۱۸۲ #نهج_البلاغه اشاره به موارد لزوم سكوت و موارد سخن گفتن كرده مى فرمايد: «لَا خَيْرَ فِي الصَّمْتِ عَنِ الْحُكْمِ؛ كَمَا أَنَّهُ لَا خَيْرَ فِی الْقَوْلِ بِالْجَهْلِ؛ خاموش ماندن از گفتار حكمت آميز فايده اى ندارد، همان گونه كه سخن گفتن نابخردانه». سكوت بهتر است يا سخن گفتن؟ دانشمندان در اين باره بحث هاى مختلفى كرده اند، گروهى خطرات سخن گفتن و گناهان كبيره و عظيمه ناشى از آن را در نظر گرفته و دستور به #سكوت داده اند. عده اى فوايد عظيمى را كه در سخن گفتن است در نظر گرفته و سخن گفتن را توصيه مى كنند؛ ولى حق مطلب همان است كه امام (عليه السلام) فرمود. آنجا كه انسان، حكيمانه و عاقلانه سخن بگويد فضيلت است و ترك آن رذيلت، و آنجا كه انسان جاهلانه و نابخردانه سخن بگويد رذيلت است و ترك آن فضيلت. 🔹به همين دليل هم روايات زيادى در مدح سكوت و فضيلت كلام وارد شده: «از امام سجاد (عليه السلام) سؤال شد كه سخن گفتن افضل است يا سكوت؟ فرمود: «لِكُلِّ واحِدٍ مِنْهُما آفاتٌ فَإذَا سَلِما مِنَ الآفاتِ فَالْكَلامُ أفْضَلُ مِنَ السُّكُوتِ»؛ (هر كدام از اين دو آفاتى دارد؛ هرگاه از آفات سالم باشند، سخن گفتن از سكوت افضل است) عرض كردند: اى پسر رسول خدا چگونه است [كه سخن گفتن افضل باشد]؟ امام (عليه السلام) فرمود: «لاَِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ ما بَعَثَ الاَنْبِياءُ وَ الاَوْلِياءُ بِالسُّكُوتِ إنَّما بَعَثَهُمْ بِالْكَلامِ»؛ (خداوند پيامبران و اوصياى آنها را به سكوت مبعوث نكرد؛ بلكه مبعوث كرد تا با مردم سخن بگويند [و پيام خدا را به آنها برسانند]). حضرت در پايانِ اين حديث به نكته جالبى اشاره كرده فرمود: «إنّكَ تَصِفُ فَضْلَ السُّكُوتِ بِالْكَلامِ وَ لَسْتَ تَصِفُ فَضْلَ الْكَلامِ بِالسُّكُوتِ»؛ (حتى هنگامى كه مى خواهى فضيلت سكوت را بيان كنى با كلام بيان مى كنى، و هرگز فضيلت كلام را با سكوت بيان نخواهى كرد)». [۱] 🔹در حديث ديگرى از امام صادق (عليه السلام) از پدرانش از اميرمؤمنان امام على (عليه السلام) چنين آمده است: «جُمِعَ الْخَيْرُ كُلُّهُ فی ثَلاثِ خِصالٍ اَلنَّظَرِ وَ السُّكُوتِ وَ الْكَلامِ فَكُلُّ نَظَرٍ لَيْسَ فيهِ اِعْتِبارٌ فَهُوَ سَهْوٌ وَ كُلُّ سُكُوتٍ لَيْسَ فيهِ فِكْرٌ فَهُوَ غَفْلَةٌ وَ كُلُّ كَلامٍ لَيْسَ فيهِ ذِكْرٌ فَهُوَ لَغْوٌ»؛ (تمام نيكیها در سه خصلت جمع شده است: نگاه كردن و سكوت و سخن گفتن؛ هر نگاهى كه در آن عبرت نباشد سهو و بيهوده است، و هر سكوتى كه در آن فكر نباشد غفلت و بى خبرى است، و هر كلامى كه در آن ياد خدا نباشد لغو است). و در پايان اضافه فرمود: «فَطُوبَى لِمَنْ كانَ نَظَرُهُ عَبَراً وَ سُكُوتُهُ فِكْراً وَ كَلامُهُ ذِكْراً» [۲]؛ (خوشا به حال كسانى كه نگاهشان عبرت، سكوتشان فكر و كلامشان ذكر باشد). نتيجه اين كه، #سكوت و #كلام نيز مانند ساير اعمال انسان اگر در حد اعتدال و شرايط لازم باشند فضيلت، و در غیر این صورت رذیله می باشد، و اين با تفاوت اشخاص، مجالس، مطالب و موضوعات متفاوت می شود، و هر كس مى تواند با دقت، فضيلت را از رذيلت تشخیص دهد. 🔹به يقين، سكوت از امر به معروف و نهى از منكر و از حكم به حق و از شهادت عادلانه و از اندرز و نصيحت هاى مخلصانه و از مشورت خردمندانه جزء رذايل و يا از گناهان كبيره است، ولى سخن گفتن به دروغ، غيبت، تهمت، اهانت، امر به منكر و نهى از معروف، شهادت به باطل و فضول كلام (سخنان بی جا و بى معنا) جزء رذايل اخلاقى و از گناهان كبيره می باشد. تعبير به «حكم» در كلام حضرت تنها به معناى قضاوت كردن در محاكم قضايى يا فتواى به حلال و حرام آن گونه كه بعضى از شارحان پنداشته اند، نيست، بلكه هر سخن حكيمانه و خردمندانه اى را فرا مى گيرد؛ زيرا نقطه مقابل آن در همين كلام «جهل» ذكر شده است. #قرآن_مجيد نيز كراراً به مسئله تكلم به حق اشاره كرده و اهل كتاب را نسبت به كتمان حق و سكوت سرزنش مى كند، از جمله مى فرمايد: «وَ إِذْ أَخَذَ اللهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لَا تَكْتُمُونَهُ؛ [آل عمران، ۱۸۷] [به خاطر بياوريد] هنگامى را كه خدا، از كسانى كه كتاب آسمانى به آنها داده شده، پيمانى گرفت كه حتماً آن را براى مردم آشكار سازيد و كتمان نكنيد!». پی نوشت‌ها؛ [۱] وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت (ع)، چ اول، ج ‏۱۲، ص ۱۸۸، باب ۱۱۸ [۱] من لا يحضره الفقيه‏، ابن بابويه، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسين حوزه علميه، چ دوم‏، ج ‏۴، ص ۴۰۵ 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج ۱۳، ص ۴۳۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #سکوت #کلام

♨️ حجاب امری رایج در میان یهودیان بنی‌نضیر 🔹 هنگام مطالعه چگونگی غزوه بنی‌نضیر در کتاب «المغازی» با این عبارت مواجه می‌شویم: «چون زنان يهودى، كه بر كجاوه‌‏ها سوار بودند، گذشتند، عده‏‌اى از آنها نقاب از چهره برداشته بودند». 🔸 این عبارت به خوبی نشان می‌دهد که حجاب در زمان رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله تا چه حد رواج داشته است. گویا یهودیان در آن عصر نه تنها حجاب بر سر می‌کردند، بلکه عموما نقاب و روبند می‌زدند. 🔹 توصیف راوی از زیبایی زنان یهودی و شگفتی او از این امر، گویای این است که آنان عموما با چهره‌ای کاملا پوشیده در جامعه ظاهر می‌شدند. 📎 #کلام 📎 #بنی‌نضیر 📎 #حجاب 🔺 جهت مطالعه بیشتر، کلیک کنید: https://btid.org/fa/news/223875

در منابع اسلامی چه ارزش و اهميتی برای «سكوت» بيان شده است؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹در روایات اسلامی تاکید زیادی به #سکوت شده است. امام على (ع) در فرازی از خطبه متقين در بيان اوصاف ايشان مى فرمايد: «اگر پرهيزكار سكوت كند، سكوت او، او را محزون نمى كند». كسى كه ارزش و مقدار #تأثير_كلام را فهميده باشد، #سكوت را شعار خود قرار داده و بدون #دقت و #تفكر سخن نمى گويد و كسى كه اطلاع و احاطه بر آثار لطيف و خصوصيات دقيق و باريك سكوت پيدا كرده و سكوت را نگهبان امين اسرار و حقایق قلبى خود قرار داده است، البته كلام و سكوتِ چنين آدمی عبادت خواهد بود و كسى بر اين عبادتِ او آگاهى نمى يابد بجز پادشاه با جبروت كه همان خداوند متعال است. [۱] 🔹ابن ابى الحديد در ذيل اين فراز مى گويد: «پرهيزكار از فوت كلام و سخن نگفتن محزون و ناراحت نمى شود؛ زيرا #سكوت را غنيمت مى داند، نه خسران و زيان». [۲] آرى #پرهيزكاران ساكتان ناطقند، آنها گرچه ساكتند، ولى روش و منش آنها گوياى ارزش هاى اخلاقى است. آنها مجسمه و تابلوى تمام نماى قرآنند. «قرآن هم امر و هم نهى مى كند و ساكت ناطق است». [۳] رسول اكرم (ص) مى فرمايند: «چهار چيز است كه فقط #مؤمن دارا است، يكى از آنها #سكوت است و آن اولين عبادت است». [۴] امام صادق (ع) مى فرمايند: «كسانى كه قبل از شما بودند، سكوت را فرا گرفتند و شما سخن را، اگر فردى از شما خواست #متعبّد و عبادت كننده [با خلوص نيت] باشد، بايد #سكوت را قبل از آن به مدت ده سال فرا گيرد، اگر اين كار را به خوبى انجام داد و صبر بر آن كرد، متعبّد مى شود و گرنه بايد بگويد: «مَا اَنَا لِمَا اَرُومُ بِاَهْلٍ؛ [۵] من اهليّت آنچه را در نيت دارم، ندارم». 🔹از نبى اكرم (ص) نقل شده كه: «حضرت به مردى كه نزد ايشان آمده بود فرمودند: آيا تو را به امرى كه وارد #بهشت مى كند، راهنمایى كنم؟ گفت: بله يا رسول الله! فرمودند: از آنچه خدا به تو داده به ديگرى بده، گفت: اگر محتاجتر از ديگرى بودم چطور؟! فرمودند: مظلوم را يارى كن. گفت: اگر ضعيفتر از كسى باشم كه ياريش میكنم؟! فرمودند: راهنماى انسان جاهل و احمق باش، گفت: اگر خود، جاهلتر از ديگرى بودم؟! فرمودند: «زبان خود را ساكت كن، جز براى خير»؛ تو را خوشحال نمى كند اينكه در وجودت خصلتى از اين خصال باشد كه تو را به سوى بهشت سوق دهد؟». [۶] امام على (ع) نيز درباره صفات مؤمن در نهج البلاغه مى فرمايند: «مؤمن، سكوتش زياد و وقتش مشغول است». [۷] آنقدر به دنبال كار خير است كه ديگر، وقتى براى كلام و سخن بيهوده ندارد. «كم گوى و بجز مصلحت خويش مگوى - چيزى كه نپرسند تو خود پيش مگوى ؛ گوش تو دو دادند و زبان تو يكى - يعنى كه دو بشنو و يكى بيش مگوى». [۸] 🔹آنرا كه شراب معرفت نوش كنند - از هرچه به جز اوست فراموش كنند ؛ آنرا كه زبان دهند، ديده ندهند - و آن را كه دهند ديده خاموش كنند». [۹] امام صادق (ع) مى فرمايند: «در حكمت آل داود (ع) چنين آمده است: «بر فرد عاقل لازم است كه عارف به زمان خود باشد و روى آورنده به شأن و امورات خود گردد و بررسى احوال خود كند و حافظ زبان خود باشد». [۱۰] «وَشّا» مى گويد: «شنيدم از امام رضا (ع) كه میفرمود: اگر مردى از بنى اسرائيل مى خواست عابد بشود مى بايست ده سال قبل از آن #سكوت اختيار كند». [۱۱] پيرگوى (گوينده اى كه پيرمرد بود) درباره خودستايى نزد حكيمى لاف میزد، كه بر سه زبان مسلط است و میتواند با آن زبانها نطق كند. حكيم گفت: بفرمائيد كه به چه زبانى ميتوانيد #سكوت كنيد. [۱۲] در مجلس معاويه يكى از بزرگان خاموش بود و هيچ نمى گفت، معاويه گفت: «چرا سخن نمیگويى؟ آن مرد فاضل گفت: چه گويم، اگر راست گویم از تو بترسم و اگر دروغ گويم از خدا بترسم، پس در اين مقام سكوت اولاتر [از سخن گفتن است]». [۱۳] پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲، ج‏۶۸، ص۲۸۴، باب۷۸؛ و... [۲] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، مكتبة آية الله المرعشی النجفی، چ۱، ج۱۰، ص۱۳۸، ص۱۶۰ [۳] بحارالأنوار، همان، ج۸۹، ص۲۰، باب۱؛ و... [۴] همان، ج۷۴، ص۸۸، باب۴؛ و... [۵] همان، ج۷۵، ص۲۸۸، باب۲۴؛ و... [۶] همان، ج۶۸، ص۲۹۶، باب۷۸؛ و... [۷] همان، ج۶۴، ص۳۰۵، باب۱۴؛ و... [۸] مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة، امام صادق (ع)، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چ۱، ص۱۲۱؛ و... [۹] همان [۱۰] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ۴، ج۲، ۱۱۶؛ و... [۱۱] الكافی، همان، ج۲، ص۱۱۶؛ و... [۱۲] مجله پاسدار اسلام، ش۹۰، ص۳۸ [۱۳] خواندنی های دلنشین، سعیدی لاهیجی، کتاب سعدی، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۹۱ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چ۱، ج۲، ص۵۶۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #سکوت #سخن #کلام

🛑📢امام علی (علیه السلام) نقش زبان در تجلی «شخصیت انسان» را چگونه تبیین می کنند؟ 🔹#امام_علی (عليه السلام) در حکمت ۱۴۸ #نهج_البلاغه درباره نقش زبان در تجلی #شخصیت_انسان مى فرمايد: «الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ». (#انسان زير زبان خود پنهان است [و تا سخن نگفته باشد عيب و هنرش نهفته باشد]). منظور از «مرء»؛ (انسان) در اينجا #شخصيت و #ارزش_انسان است و منظور از «مخبوء»؛ (نهفته بودن) در زير زبان اين است كه هنگامى كه #سخن بگويد شخصيت او آشكار مى شود، چرا كه #سخن، ترجمان #عقل و دريچه اى به سوى #روح_آدمى است، و هر چه در روح اوست از خوب و بد، والا و پست، بر #زبان و كلماتش ظاهر مى شود. 🔹گاه انسان به افرادى برخورد مى كند كه از نظر ظاهر بسيار آراسته و پُر ابهت اند، اما همين كه زبان به #سخن مى گشايند، مى بيند كه چقدر توخالى است؛ و بر عكس به افرادى برخورد مى كند كه ابداً ظاهرى آراسته ندارند، اما هنگامى كه زبان به #سخن مى گشايند، انسان احساس مى كند شخص دانشمند و حكيمى است. 🔹مرحوم علامه مجلسى اين كلام را از «مصباح الشريعة» با اضافه اى از امام صادق از اميرمؤمنان امام على (عليهما السلام) نقل كرده است و آن اين كه امام (عليه السلام) به دنبال اين جمله مى فرمايد: «فَزِنْ كَلاَمَكَ وَ اعْرِضْهُ عَلَى الْعَقْلِ وَ الْمَعْرِفَةِ فَإِنْ كَانَ لِلَّهِ وَ فِي اللَّهِ فَتَكَلَّمْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ غَيْرَ ذَلِكَ فَالسُّكُوتُ خَيْرٌ مِنْه»؛ [۱] (حال كه چنين است #كلام خود را بسنج، و بر #عقل و #معرفت عرضه دار، هرگاه #رضای_خدا در آن است آن را بر زبان جارى كن، و اگر غير از آن است، #سكوت از چنين سخن گفتنى بهتر است). 🔹درباره اهميت اين جمله كوتاه و تاثير آن در #شناخت_انسانها، دانشمندان اسلامی، سخن هاى برجسته اى گفته اند از جمله #ابن‌ابى‌الحديد (عالم اهل سنت) در ذيل همين كلام حكمت آميز مى گويد: «مفهوم اين كلام در عبارات مختلفى آمده، اما #تعبيرى كه در اينجا آمده از نظر كوتاه بودن و پرمعنا بودن نظير و مانند ندارد». [۲] 🔹مرحوم مغنيه در «شرح نهج البلاغه» خود مى گويد: «اديب، فقيه و فيلسوف تنها با #سخنانشان شناخته مى شوند، و همچنين وكلا و اخترشناسان؛ ولى طبيب و مهندس و مانند آنها، هم با #سخنانشان شناخته مى شوند و هم با كارهايشان، و به هر حال هر انسانى كه سخنان تازه و مفيدى در اختيار برادر هم نوعش بگذارد، عاقل، عالم، اديب، فقيه و فيلسوف است، اما #سخنوران_فصيحى كه اثر با ارزشى از خود به يادگار نگذارده اند، سوفسطائيانى بيش نيستند، هر چند هزاران جلد نثر و نظم نوشته باشند». [۳] 🔹تأثير اين #سخن_امام (عليه السلام) به قدرى است که در شعر #شعرا و #اديبان به خوبی نمايان است؛ #سعدى مى گويد: «تا مرد #سخن نگفته باشد - عيب و هنرش نهفته باشد»؛ نيز مى گويد: «#زبان در دهان اى خردمند چيست - كليد در گنج صاحب هنر - چو در بسته باشد چه داند كسى - كه گوهر فروش است يا پيله ور». شاعر ديگرى مى گويد: «آدمى مخفى است در زير #زبان - اين #زبان پرده است بر درگاه جان». شاعر ديگرى مى گويد: «مرد، ار خزف و طلاى كان است - در زير #زبان خود نهان است». پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربى، چ۲، ج ‏۶۸، ص ۲۸۵، باب ۷۸؛ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏، نورى، حسين بن محمد تقى‏، مؤسسة آل البيت(ع)، قم، چ۱، ج ‏۹، ص ۲۲، باب ۱۰۱ [۲] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، مكتبة آية الله المرعشي النجفی، قم، چ اول، ج ‏۱۸، ص ۳۵۳، ۱۴۴ [۳] فی ‏ظلال ‏نهج ‏البلاغة، مغنية، محمد جواد، دارالعلم‏ للملايين، چ۳، ج ۴، ص ۳۱۶ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۱۳، ص ۲۲۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #سخن #کلام #زبان

‌ خدمت این برادر عزیز و سایر شهرداران محترم کلانشهرها عرض می‌‌شود که؛ اگر واقعاً به دنبال تحقق این منویات رهبری هستند بدانند که معماری اسلامی ایرانی با تراکم‌فروشی حاصل نمی‌شود، با شهر فروشی حاصل نمی‌شود، با عمودی‌سازی و متراکم‌سازی حاصل نمی‌شود، با بارگذاری‌های مازاد بر ظرفیت زیست پذیری شهر حاصل نمی‌شود. 🌀 این نامعادله که در #کلام بگوییم رهبر عزیزتر از جان، ولی در عمل کمترین توجهی به تذکرات صریح رهبر انقلاب نکنیم را بنده متوجه نمی‌شوم؛ اگر کسی این نامعادله را حل کرد لطفاً حقیر را هم مطلع نماید. ● دکتر محمدمنان رئیسی - منتخب مردم قم در انتخابات ۱۴۰۲ ـــ ـ ـ ـــ ـ