eitaa logo
#کانال_میثاق♥🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ♥mesahg@🇮🇷🇮🇷🇮🇷
1.2هزار دنبال‌کننده
186.6هزار عکس
169.1هزار ویدیو
2هزار فایل
استقرار اسلام اصیل، دفاع از انقلاب اسلامی وحفظ ارزش های آن تااستقرار عدل و قسطmesahg@
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از mesaghمیثاق
✅چند نکته در مورد ولودیمیر زلنسکی 🔸وی در ۲۱ آوریل ۲۰۱۹ بدون پیشینهٔ کار سیاسی و با پیروزی بر رئیس‌جمهور پیشین اوکراین پترو پروشنکو با بدست آوردن ۷۰ درصد آرا به عنوان رئیس‌جمهور  انتخاب شد! 🔸زلنسکی در مجموعه تلویزیونی طنز  که در سال ۲۰۱۵ (میلادی) ساخته شد نقش رئیس‌جمهور تصادفی اوکراین را بازی کرد! 🔸 در سال ۲۰۱۸ (میلادی)  با کمک تهیه‌کنندگان این مجموعهٔ تلویزیونی حزبی را با نام «خادم مردم» تأسیس کرد و با شعار مبارزه با  نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری اوکراین (۲۰۱۹) شد. 🔸بخش عمده کمپین انتخاباتی زلنسکی در شبکه‌های اجتماعی انجام شد و توانست رأی رأی‌دهندگان جوان را از آن خود کند. وی همچنین با پرهیز نکردن از سخن گفتن به زبان روسی حمایت شهروندان روس‌تبار شرق اوکراین را به‌دست‌آورد. ✍ خوب دقت کنید چه کسی این ویژگی ها رو در داره؟! تعصب نداشتن نسبت به ملی کشور و حمایت گسترده شبکه های اجتماعی وابسته به بیگانه از او به چه معناست؟ و وضعیت تاسف بار اوکراین نتیجه به قدرت رسیدن همین هاست...
🌀🇪🇸 نابودسازی بیش از ۱۰۰۰ زبان و گویش بومی 👤 دکتر ، استاد مطالعات و در دانشگاه تورنتو کانادا، در کنفرانسی که در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۹ با عنوان "زمین و آزادی " در این دانشگاه برگزار شده بود به بررسی تاریخ منابع و ملل آمریکای لاتین توسط کشورهای پرداخت. ‼️ وی در قسمتی از سخنرانی خود به موضوع حذف بیش از ۱۰۰۰ بومی در آمریکای لاتین اشاره کردند: ❗️در سراسر دوران ، و سیاهان، تنبل، غیرقابل اعتماد و حتی شرور و بدکار شمرده می‌شدند و استضعاف و انقیاد آنان را بخشی از تعلیمات آنان می‌دانست که در غیر این صورت چیزی نبودند جز مردمان . ‼️ دو هدف بر دیگر اهداف ارجح شمرده می‌شدند: 1⃣ انهدام و نابودی هر مذهب و دین سنتی که با مذهب مسیحی آنان مغایر بود. 2⃣ ریشه‌کن کردن زبان‌های اقوام بومی. بیش از 1000 زبان بومی در عرض 500 سال ناپدید شدند - یعنی هر سال دو زبان. 🌎🗺 نقشه مربوط به پراکندگی زبانی بومی در آمریکای لاتین می باشد. 🌐 https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/0031322X.2019.1662074 🌐 https://b2n.ir/b16924 🔴 چهره واقعی غرب مدعی حقوق بشر
🌀🇪🇸 نابودسازی بیش از ۱۰۰۰ زبان و گویش بومی 👤 دکتر ، استاد مطالعات و در دانشگاه تورنتو کانادا، در کنفرانسی که در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۹ با عنوان "زمین و آزادی " در این دانشگاه برگزار شده بود به بررسی تاریخ منابع و ملل آمریکای لاتین توسط کشورهای پرداخت. ‼️ وی در قسمتی از سخنرانی خود به موضوع حذف بیش از ۱۰۰۰ بومی در آمریکای لاتین اشاره کردند: ❗️در سراسر دوران ، و سیاهان، تنبل، غیرقابل اعتماد و حتی شرور و بدکار شمرده می‌شدند و استضعاف و انقیاد آنان را بخشی از تعلیمات آنان می‌دانست که در غیر این صورت چیزی نبودند جز مردمان . ‼️ دو هدف بر دیگر اهداف ارجح شمرده می‌شدند: 1⃣ انهدام و نابودی هر مذهب و دین سنتی که با مذهب مسیحی آنان مغایر بود. 2⃣ ریشه‌کن کردن زبان‌های اقوام بومی. بیش از ۱۰۰۰ زبان بومی در عرض پانصد سال ناپدید شدند - یعنی هر سال دو زبان. 🌎🗺 نقشه مربوط به پراکندگی زبانی بومی در آمریکای لاتین می باشد. 🌐 https://b2n.ir/b16924 زدودن زبان بومیان امروز هم ادامه دارد 🌐https://www.hcn.org/issues/51.21-22/indigenous-affairs-the-u-s-has-spent-more-money-erasing-native-languages-than-saving-them 🔴 چهره واقعی غرب مدعی حقوق بشر
🌀🇪🇸 نابودسازی بیش از ۱۰۰۰ زبان و گویش بومی 👤 دکتر ، استاد مطالعات و در دانشگاه تورنتو کانادا، در کنفرانسی که در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۹ با عنوان "زمین و آزادی " در این دانشگاه برگزار شده بود به بررسی تاریخ منابع و ملل آمریکای لاتین توسط کشورهای پرداخت. ‼️ وی در قسمتی از سخنرانی خود به موضوع حذف بیش از ۱۰۰۰ بومی در آمریکای لاتین اشاره کردند: ❗️در سراسر دوران ، و سیاهان، تنبل، غیرقابل اعتماد و حتی شرور و بدکار شمرده می‌شدند و استضعاف و انقیاد آنان را بخشی از تعلیمات آنان می‌دانست که در غیر این صورت چیزی نبودند جز مردمان . ‼️ دو هدف بر دیگر اهداف ارجح شمرده می‌شدند: 1⃣ انهدام و نابودی هر مذهب و دین سنتی که با مذهب مسیحی آنان مغایر بود. 2⃣ ریشه‌کن کردن زبان‌های اقوام بومی. بیش از 1000 زبان بومی در عرض 500 سال ناپدید شدند - یعنی هر سال دو زبان. 🌎🗺 نقشه مربوط به پراکندگی زبانی بومی در آمریکای لاتین می باشد. 🌐 https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/0031322X.2019.1662074 🌐 https://b2n.ir/b16924 🔴 چهره واقعی غرب مدعی حقوق بشر
هدایت شده از mesaghمیثاق
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آداب گفتگو با ديگران 🔸 ، به عنوان يکی از کم هزينه ترين امور، گرچه در بدو نظر بسيار آسان و بی موونه تلقی ميگردد، اما بايد گفت به کارگیری اين نعمت بی بديل که از است، و موازینی دارد که بدون آن، نه تنها بهره لازم حاصل نميگردد، بلکه گاه مشکلات غير قابل حل و ضايعات جبران ناپذيری نيز به بار خواهد آمد. بخشی از اين آداب که زمينه تفاهم بهتر را فراهم و ما را از لغزش های احتمالی ايمن خواهد ساخت، به شرح زير عرضه ميگردد: 🔹 ۱) سخن حق بگوييد و با سخن خود حق را بر ملا سازيد. ۲) از روی علم و آگاهی سخن گفته و هيچ گاه بدون تأمل کافی حرف نزنيد؛ به آثار و پيامد های حرف های خود توجه کنيد. ۳) شمرده، بدون عجله و با صدای ملايم حرف بزنيد. ۴) سنجيده و بجا سخن گوييد (سنجيده گويی) و حرف بيهوده (لغو) نزنيد. ۵) سعی کنيد تنها به هنگام ضرورت صحبت کنيد. (کم گويی) ۶) مختصر و مفيد سخن گوييد. (آفه الکلام الاطاله) ۷) در نقل سخنان، امانت را رعايت کنيد. ۸) در مورد امورى که به شما مربوط نيست، حرفی نزنيد. ۹) هرگز به گناه تکلم نکنيد؛ (دروغ، غيبت، تهمت، تمسخر، شايعه، افشای سر، هتک حرمت، عيب جويی، دشنام، تحقير، سخنان نيش دار و اختلاف افکنی). ۱۰) در وقت خشم و هيجان، در امور مهم سخن نگوييد. ۱۱) هرگز الفاظ و جملات زشت و ناپسند بر زبان جاری نکنيد. ۱۲) در سخن گفتن حيا را رعايت کنيد. ۱۳) سطح درک مخاطبان را رعايت کنيد. 🔹 ۱۴) در بين صحبت ديگران، حرف نزنيد؛ (شنونده خوبی باشيد). ۱۵) بکوشيد تا سخنان شما همراه با تشويق ديگران باشد. ۱۶) با سخنان خود، خوبی ها را به اطرافيان تلقين کنيد. ۱۷) نکات مثبت شخصيت افراد را يادآوری کنيد. ۱۸) در نقل لطيفه ها و سخنان خنده دار افراط نکنيد، و اگر قصد شوخی داريد، مخاطب را از جدی نبودن سخن خود آگاه کنيد. ۱۹) بهتر است در وقت صحبت، چهره ای متبسم داشته باشيد. ۲۰) بهتر است در بيان نقاط ضعف ديگران از کنايه استفاده کنيد. ۲۱) هيچ گاه بی دليل کسی را با حرفهايتان نترسانيد. ۲۲) در محاورات، فرهنگ مخاطبين خود را در نظر بگيريد. [۱] ۲۳) صادقانه و از روی محبت صحبت کنيد. ۲۴) در وقت سخن گفتن، به حرکات فک و لب خود دقت کنيد. [۲] ۲۵) حرکت دست و حالات چهره خود را با سخنانتان هماهنگ کنيد. ۲۶) وقتی با افراد بزرگتر از خود سخن می گوييد، صدای خود را از صدای آنان بالاتر نبريد. 🔹 ۲۷) اشتياق و آمادگی شنوندگان را برای شنيدن سخنانتان در نظر بگيريد. ۲۸) شايسته است بدون آن که اظهار بزرگی کنيد، سخنانتان موجب هشدار و موعظه برای ديگران باشد. ۲۹) سعی کنيد سخنان شما، ياد خدا را در دل شنوندگان زنده کند و نيز سخنان خود را با نام خدا آغاز کنيد. ۳۰) از کلمات محترمانه بهره بگيريد. (عرض می کنم، خواهش می کنم، اختيار داريد و ضمير های جمع مانند شما، ايشان، و...) ۳۱) حتی المقدور از سخنی که بار منفی دارد، خودداری کنيد. (جملات تنفرآميز، يأس آور، حاکی از شکايت و گله، انتقاد آميز و سرزنش زا). ۳۲) در غير موارد لازم، از تکرار اظهارات خود بپرهيزيد و در صورت نياز، حرفتان را با بيانی رساتر تکرار کنيد. ۳۳) سعی کنيد از جملات امری، کمتر استفاده کنيد و از زياد به کار بردن ضمير «من» بپرهيزيد. 🔹 ۳۴) از آميختن سخنان خود با اغراق و قسم زياد خودداری کنيد. در صورت نياز، همراه با دليل و برهان سخن گوييد. ۳۵) از به کارگيری کلمات و عبارات غير مأنوس و ثقيل بپرهيزيد. ۳۶) سزاوار است سخنان شما، هميشه همراه با نقل کلام بزرگان دين و حکمت و حاوی نکات پندآموز باشد، تا به رشد مخاطبان منجر شود. ۳۷) دستور زبان فارسی را به خوبی فرا گيريد و از به کار بردن الفاظ غربی بپرهيزيد. [۳] ۳۸) در استفاده از کلمات با معانی مشترک، فهم شنونده را در نظر داشته باشيد. ۳۹) تکيه کلام های زائد را با تمرين از سخنانتان حذف کنيد. (بله ـ راستش ـ خوب ـ و...). ۴۰) از پرخاشگری بپرهيزيد و با سخن نرم با ديگران گفتگو کنيد. و پيوسته در نظر داشته باشيد که سخنان شما، حاکی از شخصيت و ميزان عقل شماست. «اللسان ميزان الانسان». [۴] پی نوشت‌ها؛ [۱] فرهنگ عمومی جملات و عبارات خاصی برای بيان شادی، غم، تبريک، تسليت و... دارد که بهتر است اين موارد را آموخته و رعايت کنيم. [۲] می توانيد در مقابل آيينه تمرين و حرکات نامناسب را اصلاح کنيد. [۳] صاحب نظرات فرهنگی، برای بسيارى از الفاظ نامأنوس واراداتی، معادل‌های فارسی مناسب انتخاب کرده اند. شايسته است طالب محترم اين موارد را شناخته و در به کارگیری و ترويج آن بکوشند. [۴] غرر الحکم، ۱۲۸۲ 📕آيين گفتگو در فرهنگ دین، ص ۱ - ۵ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
هدایت شده از mesaghمیثاق
🔴📢 عفت در گفتار (بخش پنجم) 🔸نحوه­‌ سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ تا به ­خوبی معروف شوید». در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­‌شناسید. 🔹انسان مسلمان وظیفه دارد بر خود کنترل داشته و هر چه دل او خواست نگوید. امام موسی بن جعفر (ع) در این رابطه فرمود: «لیس لک لان الله عز و جل یقول "لا تقف ما لیس لک به علم"؛ تو نمی­توانی هر چه می­خواهی بگویی، زیرا خداوند می­فرماید: «از آن چه علم نداری پیروی نکن». [۱] براساس آموزه­ های دینی اعضا و جوارح انسان هر کدام وظایفی دارد و انسان باید آن­ها را در همان محدوده بکار ببرد. از این رو لازم است خود باشد، و نه تنها سخن بدون علم و آگاهی نگوید، بلکه نسبت به آن چه می­داند نیز با احتیاط رفتار نماید. امام علی (ع) می­فرماید: «چیزی را که نمی­دانی مگو، بلکه همه­ آنچه را می­دانی نیز مگو، زیرا خداوند بر همه­ اعضا و جوارح تو واجباتی قرار داده که در قیامت از تو بازخواست خواهد کرد». [۲] 🔹در روایات اسلامی گفتار بدون آگاهی و گفتن تمام آنچه انسان می­داند نشانه­ نادانی معرفی شده است؛ چنان که امام علی (ع) فرمود: «تمام آنچه را می­دانی مگو، چرا که آن نشان­ دهنده­ جهل و نادانی تو خواهد بود». [۳] در نقطه­ مقابل نگفتن همه­ آنچه انسان می­داند، نشانه­­ کمال عقل انسان معرفی شده است. چنان که امام علی (ع) می­فرماید: «از نشانه­ های عقل انسان این است که همه­ آنچه را می­داند، صحبت نکند». [۴] گفتار بدون آگاهی و علم گاه باعث می­گردد که انسان در برابر حق قرار بگیرد، و حق بر خلاف گفته­ او باشد. چنان که امیرالمؤمنین امام علی (ع) می­فرماید: «پس آنچه را نمی­‌دانید مگویید، چرا که بسیاری از حقایق در چیزهایی است که انکار می­‌کنید». [۵] 🔹به دلیل اهمیت این دستور اخلاقی اسلام، امیرالمومنین (ع) فرزندش امام مجتبی (ع) را نیز از سخن گفتن بدون آگاهی نهی کرده و به او توصیه است که بدون اطلاع از چیزی، درباره­ آن اظهار نظر نکند. «درباره­ چیزی که به آن آگاهی نداری سخن مگو». [۶] از آنچه بیان گردید به این حقیقت پی می­‌بریم که از دیدگاه قرآن کریم و پیشوایان معصوم (ع)، یگانه معیار و مجوز سخن گفتن و است. سخنانی که بر پایه­ و اساس، گمان، شک، شایعه، و قضاوت کورکورانه باشد، فاقد اعتبار و ارزش بوده، از نظر دین ناپسند و مذموم است؛ به­ ویژه اگر پای مسائل دینی و آبروی مسلمانان در میان باشد. بر این اساس یکی از جلوه­ های عفت در گفتار، سخن گفتن براساس علم و آگاهی و اظهار نظر نمودن بر مبنای تخصص و اطلاع کافی در موضوع سخن است. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] وسائل الشيعة، ج ۱۸، ص ۱۷ [۲] نهج البلاغه، حکمت ۱۸۲ [۳] حسین شیخ الاسلام، گفتار امیر مومنان، ج ۲، ص ۱۲۲۲ [۴] تصنیف غرر الحکم، ص ۲۱۳ [۵] نهج البلاغه، خ ۸۷ [۶] همان، نامه­ ۳۱ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون 🔴📢 صدای انقلابیون انقلاب اسلامی را ازاینجابشنوید 🔻 با فوروارد کردن مطالب کانال، را به دوستانتان معرفی کنید . 🌹☘🌺🌹🌿🍁🌸🌹🌼 https://eitaa.com/mesagh @mesagh 🌴🌴🌴 🌏
هدایت شده از mesaghمیثاق
🔴📢عفت در گفتار (بخش چهارم) 🔸نحوه­‌ سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ تا به ­خوبی معروف شوید». در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­‌شناسید. 🔹قرآن کریم در مذمت افرادی که بدون علم و آگاهی سخن می­گویند فرموده است: «إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُمْ مَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَ هُوَ عِنْدَ اللهِ عَظِيمٌ؛ آنگاه كه آن [بهتان‌] را از زبان يكديگر مى‌گرفتيد و با زبانهاى خود چيزى را كه بدان علم نداشتيد، مى‌گفتيد و مى‌پنداشتيد كه كارى سهل و ساده است با اينكه آن [امر] نزد خدا بس بزرگ بود.». [نور، ۱۵] 🔹 ، تنها عضوى است كه در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد مى‌گيرد و نه خسته مى‌شود. شكل و اندازه‌ى آن كوچك، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسيارند كافرانى كه با گفتن يك جمله (شهادت به يگانگى خداوند) مسلمان و پاك مى‌شوند و مسلمانانى كه با گفتن كفر به خدا، يا انكار احكام دين، كافر و نجس مى‌شوند. ، از يك سو مى‌تواند با راستگويى، ذكر و دعا و نصيحت ديگران، صفا بيافريند، و از سوى ديگر قادر است با نيش زدن به اين و آن، كدورت ايجاد كند. ، كليد عقل و چراغ علم و ساده‌ترين و ارزان‌ترين وسيله انتقال علوم و تجربيات است. علماى اخلاق درباره‌ى زبان مطالب بسيارى نوشته‌اند. [۱] 🔹در روایات اسلامی نیز به­ شدت از نهی شده است. چنان که امام علی (ع) می­فرماید: «بر تو باد به دوری از سخن گفتن درباره­ چیزی که راه و روش آن را نمی­‌شناسی و حقیقت آن را نمی­دانی، زیرا قول تو دلیل بر عقل تو است و عبادت­هایی که انجام می­دهی، حاکی از میزان شناخت تو؛ بنابراین زبانت را از درازی آن چنان که در امان باشی نگهدار، و سخنت را تا آن جا که نیکو می­‌شماری کوتاه کن، که برای تو زیباتر و بر مقام فضل تو دلالت کننده­‌تر خواهد بود». [۲] براساس این بیان نورانی سخن گفتن بدون آگاهی و علم باعث می­گردد که گوینده به عنوان فردی کم­ عقل معرفی شود، زیرا ، ­گر_عقل انسان­ها و نشان­ دهنده­ میزان آگاهی آن­هاست. از آنجا که گفتار بدون علم و آگاهی به طور معمول از استحکام و اتقان کافی برخوردار نیست، از ضعف عقل گوینده حکایت می­کند. 🔹علاوه­ بر آن، گفتار بدون علم و آگاهی انسان را از اعتبار ساقط کرده، اعتماد مردم را به او کاهش می­دهد. در نتیجه مردم به حرف­هایی که او از روی علم و آگاهی می­گوید نیز اعتماد نخواهند کرد. امام علی (ع) می­فرماید: «آن چه را نمی­دانی مگو که در مورد دانسته­ های خود نیز متهم به ندانستن می­شوی». [۳] براساس روایات اهل بیت علیهم السلام و آگاهی انسان، و سخن گفتن در محدوده­‌ا­ی که علم و آگاهی دارد، بیان­گر کمال ایمان او است. چنان که امام صادق (ع) فرمود: «از جمله­ حقیقت ایمان آن است که گفتارت از علمت بیشتر و فزون­تر نباشد». [۴] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نور، محسن قرائتی، نکته های آیه، ذیل آیه ۱۵ سوره نور [۲] محمدحسین طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه­ محمدباقر مجلسی، ج ۱۵، ص ۱۳۳ [۳] عبدالواحد آمدی، تصنیف غرر الحکم، ص ۲۰۲ [۴] وسایل الشیعه، ج ۱۸، ص ۱۶ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون 🔴📢 صدای انقلابیون انقلاب اسلامی را ازاینجابشنوید 🔻 با فوروارد کردن مطالب کانال، را به دوستانتان معرفی کنید . 🌹☘🌺🌹🌿🍁🌸🌹🌼 https://eitaa.com/mesagh @mesagh 🌴🌴🌴 🌏
هدایت شده از mesaghمیثاق
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«زبان» چه مسئوليت هاى بزرگى از نظر جسمی و معنوی به عهده دارد؟ 🔹 ، يك قطعه گوشت ساده ای است كه هم از نظر ظاهر و هم از نظر باطن، به عهده دارد. اگر اندكى در سخن گفتن افراد دقيق شويم، مى بينيم زبان با سرعت عجيبى در دهان گردش مى كند و با شتاب، مقاطع حروف را مشخص مى كند و باز با سرعت شگفت آورى كلمات و جمله ها را مى سازد و هرگز خسته نمى شود! اگر كمى مسير حركت خود را اشتباه كند، كلمات مهمل و گاه خنده آور ايجاد مى شود! و نيز به هنگام غذاخوردن با سرعت و دقت بى نظيرى لقمه غذا را به زير دندان ها مى فرستد و خود را به عقب مى كشد تا غذا در زير چكش هاى دندان نرم شود. اگر در هفته، يا ماه و سال يك بار در اين كار دقيق اشتباه كند و لاى دندان ها بماند، چنان ضربه اى مى خورد كه خون از آن جارى مى شود و مى گوييم: «زبان مان را گاز گرفتيم». كار مهم ديگر او جمع كردن غذاهاى جويده و فرستادن آن به درون حلق است كه اگر زبان نبود، بلعيدن آب و غذا كار بسيار مشكل و پيچيده اى بود؛ اين از نظر ظاهر. و اما از نظر و اخلاقى باز هم ، بسيار مهم است؛ چرا كه ساده ترين وسيله عبادت و مهم ترين وسيله گناه است؛ 🔹 (نماز، تلاوت قرآن، تعليم و تربيت، امر به معروف و نهى از منكر و...) با زبان انجام مى شود؛ همان گونه كه حدود (غيبت، تهمت، آزار مؤمن، حكم به باطل، ايجاد فساد و اختلاف و...) با زبان انجام مى گيرد. ، خطرناكترين است؛ زيرا در هر زمان و مكان و در هر شرايط بدون هيچ هزينه اى در اختيار انسان قرار دارد؛ از آن بدتر اينكه گناهان زبان بر اثر كثرت و وسعت، غالباً قُبح و زشتى خود را در ميان مردم از دست داده است؛ به همين دليل نخستين گام در اصلاح خويش، است و پيمودن مراحل قرّب به خدا از مسير اصلاح زبان مى گذرد. براى نجات از گناهان زبان، دو راه مهم وجود دارد كه امام علی (ع) در بخشی از خطبه ۱۷۶ «نهج البلاغه» به آن اشاره فرموده است: نخست، كم سخن گفتن و از كلام اضافی و غیر لازم پرهيز نمودن كه يك وسيله مهم براى بركنار ماندن از آفات زبان است. ديگر اينكه، انسان هر سخنى مى خواهد بگويد، اوّل در آن بينديشد؛ سپس بر زبان جارى كند؛ به تعبير زيباى امیرالمؤمنين (ع) زبانش در پشت قلبش باشد؛ نه همچون منافقانِ احمق كه قلبشان در پشت زبانشان قرار دارد. 🔹هرگاه به اين دو دستور مهم كه در سخنان امام (ع) در اين بخش از خطبه آمد، عمل كنيم به يقين از آفات زبان بركنار خواهيم بود. سخن در اينجا بسيار است. مطلب را كوتاه مى كنيم و با حديثى از رسول خدا (ص) آن را پايان می دهيم. در اين حديث كه در كتاب «كافى» نقل شده امام صادق (ع) از پيغمبر اكرم (ص) چنين نقل میكند:  «يُعَذِّبُ اللهُ اللِّسَانَ بِعَذَابٍ لَا يُعَذِّبُ بِهِ شَيْئاً مِنَ الْجَوَارِحِ فَيَقُولُ أَيْ رَبِّ عَذَّبْتَنِي بِعَذَابٍ لَمْ تُعَذِّبْ بِهِ شَيْئاً فَيُقَالُ لَهُ خَرَجَتْ مِنْكَ كَلِمَةٌ فَبَلَغَتْ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا فَسُفِكَ بِهَا الدَّمُ الْحَرَامُ وَ انْتُهِبَ بِهَا الْمَالُ الْحَرَامُ وَ انْتُهِكَ بِهَا الْفَرْجُ الْحَرَامُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأُعَذِّبَنَّكَ بِعَذَابٍ لَا أُعَذِّبُ بِهِ شَيْئاً مِنْ جَوَارِحِكَ؛ [۱] خداوند، [گنهكار] را [در قيامت] كيفرى مى دهد كه هيچ يك از اعضاى بدن را آن‌گونه كيفر نمى دهد. او عرضه مى دارد: پروردگارا! چنان كيفرى به من دادى كه به هيچ يك از اعضا ندادى، به او گفته مى شود: سخنى از تو بيرون آمد و به شرق و غرب جهان رسيد و بر اثر آن، خون بى گناهان ريخته شد و اموال مردم غارت گشت و نواميس مردم بر باد رفت. به عزّت و جلالم سوگند! تو را چنان عذابى كنم كه هيچ يك از اعضاى دیگر را آن گونه عذاب نكنم». پی نوشت‌؛ [۱] كافى، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ‏۲، ص ۱۱۵ 📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج ۶، ص ۵۷۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
💠تأثیر گوشی‌های هوشمند بر ذهن 🔸 تحقیقات جدید نشان می‌دهد. هنگامی که گوشی‌های هوشمند در دسترس قرار دارند حتی در صورتی که خاموش باشند، ظرفیت شناختی افراد به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. شناخت (Cognition) معانی گوناگونی را در زمینه‌های مختلف به خود اختصاص داده است. در علم روان‌شناسی منظور از شناخت، عملکردهای روان‌شناختی فرد می‌باشد. ظرفیت شناختی به ، ، سازی، و قرار دادن دانش می‌پردازد. عوامل مختلفی همچون ، ، ، و از جمله فرایندهای ذهنی هستند که در مراحل گوناگون شناخت دخالت دارند. 🔹محققان دانشگاه " تگزاس آستین" آزمایشاتی را روی استفاده کنندگان از گوشی‌های هوشمند انجام دادند تا ببینند افراد وقتی گوشی‌هایشان در دسترشان است حتی در صورتی که از آن‌ها استفاده نمی‌کنند، چگونه امور مختلف را انجام می‌دهند و تمام می‌کنند. در یک آزمایش از افراد خواسته شد تا برای انجام امتحاناتی که نیاز به تمرکز کامل داشت پشت یک رایانه بنشینند. این امتحانات برای اندازه‌گیری ظرفیت شناختی شرکت کنندگان طراحی شده بود. قبل از شروع از همه شرکت کنندگان خواسته شد تا گوشی‌هایشان را در حالت بی‌صدا قرار دهند و محققان به صورت تصادفی از برخی خواستند تا گوشی‌هایشان را به پشت روی میز قرار دهند یا در جیب و کیفشان بگذارند و از برخی دیگر خواسته شد تا گوشی‌هایشان را در اتاق دیگری قرار دهند. 🔸جالب است بدانید نتایج امتحانات افرادی که گوشی‌هایشان در اتاقی دیگر قرار داشت به طور قابل توجهی بهتر از دسته دیگر بود. محققان دریافتند تنها حضور گوشی هوشمند کنار فرد ظرفیت شناختی و عملکرد مغز را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد، با این که فرد به اشتباه تصور می‌کند تمام حواس خود را معطوف به کار خود کرده است. محققان می‌گویند هنگامی که گوشی در دسترس شماست و از آن استفاده نمی‌کنید ذهن خودآگاه شما به گوشی فکر نمی‌کند اما همین اهتمام به فکر نکردن به استفاده از گوشی، موجب می‌شود تا مغز از برخی منابع محدود شناختی خود استفاده کند و این چنین است که در انجام کار دچار اختلال می‌شوید و نتیجه مطلوبی کسب نمی‌کنید. 🔹محققان طی این آزمایشات دریافتند، روشن یا خاموش بودن گوشی هوشمند اهمیتی ندارد. داشتن گوشی هوشمند در هر صورت توانایی تمرکز و انجام امور به نحو احسن را در فرد کاهش می‌دهد، چرا که به هر حال بخشی از مغز در حال تمرکز و فکر کردن روی استفاده نکردن از گوشی هوشمند و فکر نکردن به استفاده از آن است! لازم به ذکر است که این پیام‌های ورودی به گوشی نبودند که حواس شرکت کنندگان را پرت می‌کرد، بلکه همین حضور گوشی هوشمند کنار فرد موجب کاهش تمرکز وی می‌شد. 📌این پژوهش در "Journal of the Association for Consumer Research" منتشر شده است. ┄┅┅┅✿✾❀✾ 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
••• 🔰 انقلابِ زن، شلوارک و چیزهای دیگر ... انقلابِ زن زندگی آزادی، به پوشیدن شلوارک برای مردان رسیده است. و لباس، تنها بخشی از این انقلابِ فرهنگی بوده و قبلا نیز، و ما دستخوش تغییراتی شده است و تا آنجایی پیش خواهد رفت که ایرانی‌ها مانند همه انسان‌ها، به یک شکل بپوشند، فکر کنند و راه بروند. 🔻 چنان حمله و فشار فرهنگی آورده‌اند که ایرانی‌ها، دمنوش آرامش بخش را با اسپرسو تلخ و معاوضه کرده، سگ نجس را به پرنده نغمه خوان ترجیح داده است، لباس خود را کنار گذاشته و به روی آورده و برای بالا بردن شأن اجتماعی خود تا می‌تواند از واژه‌های انگلیسی استفاده می‌کند... 🔻همانطور که به مقاومت نظامی و سیاسی، برچسبِ ضد می‌زنند، به مقاومت فرهنگی در برابر یک شکل شدن و غیر ایرانی شدن، برچسب و ارتجاع می‌زنند تا عقب نشینی کنیم و تا کل ملت را دینی و ملی نکنند، دست از سرمان برنمی‌دارند...
هدایت شده از mesaghمیثاق
سه اصل اساسی در شکل‌گیری شخصیت علیه‌السلام امام صادق عليه السلام میفرمایند: پدرم مرا به ۳چیز ادب آموخت و به من فرمود: پسرم! ۱. هر كه با بد همنشينى كند سالم نمى ماند ۲. هر كه خود را مهار نكند پشيمان مى گردد ۳.هر كه به بدی برود آماج تهمت و بدگمانى مى شود. تحف العقول : ص ۳۷۶
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢امام علی (علیه السلام) نقش زبان در تجلی «شخصیت انسان» را چگونه تبیین می کنند؟ 🔹امام علی (عليه السلام) در حکمت ۱۴۸ «نهج البلاغه» درباره نقش زبان در تجلی «شخصیت انسان» مى فرمايد: «الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ؛ انسان زير زبان خود پنهان است [و تا سخن نگفته باشد عيب و هنرش نهفته باشد]». منظور از «مرء»؛ (انسان) در اينجا شخصيت و ارزش انسان است و منظور از «مخبوء»؛ (نهفته بودن) در زير زبان اين است كه هنگامى كه سخن بگويد شخصيت او آشكار مى شود، چرا كه سخن، ترجمان عقل و دريچه اى به سوى روح آدمى است، و هر چه در روح اوست از خوب و بد، والا و پست، بر زبان و كلماتش ظاهر مى شود. گاه انسان به افرادى برخورد مى كند كه از نظر ظاهر بسيار آراسته و پرابهت اند، اما همين كه زبان به سخن مى گشايند مى بيند كه چقدر تو خالى است، و بر عكس به افرادى برخورد مى كند كه ابداً ظاهرى آراسته ندارند؛ اما هنگامى كه زبان به سخن مى گشايند، انسان احساس مى كند شخص دانشمند و حكيمى است. 🔹مرحوم علامه مجلسى اين كلام را از «مصباح الشريعة» با اضافه اى از امام صادق از اميرمؤمنان امام على (عليهما السلام) نقل كرده است و آن اين كه امام (عليه السلام) به دنبال اين جمله مى فرمايد: «فَزِنْ كَلاَمَكَ وَ اعْرِضْهُ عَلَى الْعَقْلِ وَ الْمَعْرِفَةِ فَإِنْ كَانَ لِلَّهِ وَ فِي اللَّهِ فَتَكَلَّمْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ غَيْرَ ذَلِكَ فَالسُّكُوتُ خَيْرٌ مِنْه؛ [۱] حال كه چنين است كلام خود را بسنج و بر عقل و معرفت عرضه دار، هرگاه رضاى خدا در آن است آن را بر زبان جارى كن و اگر غير از آن است سكوت از چنين سخن گفتنى بهتر است». درباره اهميت اين جمله كوتاه و تاثير آن در شناخت انسان ها دانشمندان اسلامی، سخن هاى برجسته اى گفته اند، از جمله ابن ابى الحديد در ذيل همين كلام حكمت آميز مى گويد: «مفهوم اين كلام در عبارات مختلفى آمده، اما تعبيرى كه در اينجا آمده از نظر كوتاه بودن و پرمعنا بودن نظير و مانند ندارد». [۲] 🔹مرحوم مغنيه در «شرح نهج البلاغه» خود مى گويد: «اديب، فقيه و فيلسوف تنها با سخنانشان شناخته مى شوند و همچنين وكلا و اختر شناسان، ولى طبيب و مهندس و مانند آنها هم با سخنانشان شناخته مى شوند و هم با كارهايشان و به هر حال هر انسانى كه سخنان تازه و مفيدى در اختيار برادر هم نوعش بگذارد عاقل، عالم، اديب، فقيه و فيلسوف است، اما سخنوران فصيحى كه اثر با ارزشى از خود به يادگار نگذارده اند سوفسطائيانى بيش نيستند، هر چند هزاران جلد نثر و نظم نوشته باشند». [۳] تأثير اين سخن امام (عليه السلام) به قدرى در شعر شعرا و اديبان نمايان است. سعدى مى گويد: تا مرد سخن نگفته باشد ، عیب و هنرش نهفته باشد؛ نيز مي گويد: زبان در دهان ای خردمند چيست ، كليد در گنج صاحب هنر ، چو در بسته باشد چه داند كسى ، که گوهر فروش است يا پيله ور؛ شاعر دیگری می گوید: آدمی مخفی است در زير زبان ، اين زبان پرده است بر درگاه جان؛ شاعر ديگرى مى گويد: مرد، ار خزف و طلاى كان است ، در زير زبان خود نهان است. پی نوشت‌ها؛ [۱] بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ دوم، ج ‏۶۸، ص ۲۸۵، باب ۷۸؛ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏، نورى، مؤسسة آل البيت (ع)، چ اول، ج ‏۹، ص ۲۲، باب ۱۰۱ [۲] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، مكتبة آية الله المرعشی النجفی، چ اول، ج ‏۱۸، ص ۳۵۳، ۱۴۴ [۳] فی ‏ظلال ‏نهج ‏البلاغة، مغنية، محمد جواد، دارالعلم‏ للملايين، چ سوم‏، ج ۴، ص ۳۱۶ 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۱۳، ص ۲۲۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢چرا خطرات «زبان» بیشتر از سایر اعضاست؟ (بخش اول) 🔸مسلم است كه خطرات بیشتر از سایر اعضاست؛ چرا كه سایر اعضای بدن معمولاً خطرات جمعى ندارند، بلكه خطر فردى دارند؛ ولى چنان است كه آتش جنگى را روشن يا آتش جنگى را خاموش مى كند، يعنى خطرش هم مى تواند مثل نفعش جامعه اى را در برگيرد. خطرات زبان دارای ريشه ها و علل مختلفی است که به ۷ علت و ريشه آن اشاره مى كنيم: 1⃣ ابزارى است كه در هر زمان و مكانى در اختيار انسان است؛ گناهان ديگر معمولاً وسايل ارتكابش چنين راحت در دسترس انسان نيست، مواد مخدر يا آلات لهو و لعب، مثل آلات قمار و موسيقى و يا مشروب و يا وسائل و مقدمات عمل نامشروع زنا هميشه در هر زمان و مكانى در اختيار انسان نيست، گناهى كه ابزارش در همه جا و همه زمان در اختيار انسان است، خطرات ناشى از آن هم زيادتر است. 2⃣ براى كار خودش مؤونه و خرجى لازم ندارد؛ معمولاً هر گناهى خرج و مؤونه اى لازم دارد، مثل شراب خوردن، قمار كردن و...، بايد ترسيد از گناهى كه ابزارش هيچ سرمايه و خرجى لازم ندارد. 3⃣ وسيله اى است كه در اختيار همه است؛ اما برای رباخوارى، سرمايه لازم است، بعضى از ظلم ها قدرت متناسب با خود را مى طلبد، اين سرمايه [برای رباخوار] و اين مرحله از قدرت [برای ظالم] در اختيار همه نيست، لذا ضررش كمتر است، ولى ابزار و وسيله اى است كه براى همه هست و لذا ضررش بيشتر است؛ زيرا هر مقدار وسایل گناهى بيشتر باشد، احتمال به كارگيرى آن و توليد ضرر و خطر ناشى از آن گناه زيادتر است. تعدد وسایل با تعدد خطرات، و گسترش دايره وسایل با گسترش دايره خطرات ارتباط مستقيم دارد. ... 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، ۱۳۸۵ش، چ ۱، ج ۱، ص ۹۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢چرا خطرات «زبان» بیشتر از سایر اعضاست؟ (بخش دوم) 🔸مسلم است كه خطرات بیشتر از سایر اعضاست؛ چرا كه سایر اعضای بدن معمولاً خطرات جمعى ندارند، بلكه خطر فردى دارند؛ ولى چنان است كه آتش جنگى را روشن يا آتش جنگى را خاموش مى كند، يعنى خطرش هم مى تواند مثل نفعش جامعه اى را در برگيرد. خطرات زبان دارای ريشه ها و علل مختلفی است که به ۷ علت و ريشه آن اشاره مى كنيم: 4⃣گناهان زبان در نظر بسيارى قُبح چندانى ندارد و اُبُهّت آن گناهان شكسته شده؛ و اين خود عاملى براى ترويج گناهان و رشد مضرّات آن شده است. هر چه گناهان زشت‌تر و قبيح‌تر جلوه كنند، سدّ محكم ترى در برابر ارتكاب آنها زده شده است؛ مثلاً اگر به شما بگويند به مدت پنج دقيقه به صورت عريان و بدون پوشش در ملأ عام حاضر شويد، دست به چنين كارى نمى زنيد، حتى اگر دنيا را به شما بدهند، زيرا اين عمل در نزد شما زشت و قبيح است و هر چه داريد براى آبروى خود مى خواهيد، حتى دنيا را هم براى آبروى خود مى خواهيد، به طورى كه اگر به شما پيشنهاد شود آبروى خود را بدهيد و دنيا را بگيريد، نمى پذيريد. چرا چنين است؟ آيا جز اين است كه اُبُهّت اين عمل زشت در نزد شما شكسته نشده است. 🔹حال شما غيبت، تهمت، دروغ، مسخره و استهزاى مؤمن را نظاره كنيد كه چه آسان رواج پيدا كرده و تنقلات روحى مجالس شده. در روايت رسول اكرم (ص) وارد شده: «اَلغِيبَةُ اَشَدُّ مِنَ الزِّنَا؛ [۱]؛ غيبت، گناه و عقابش از زنا بيشتر و شديدتر است». با توجه به اين روايت چرا اين قدر غيبت كردن براى ما سهل است؟؛ زيرا اُبُهّت غيبت برای ما شكسته شده، ولى ابهّت زنا شكسته نشده است. خداى ناكرده اگر بشنويم ناموس ما دست به چنين عمل زشتى زده و روابط نامشروع با مرد اجنبى پيدا كرده چه مى كنيم؟ چقدر ناراحت مى شويم؟ اما در برابر ما همين همسر شروع به غيبتى مى كند كه عذاب و عقابش بيشتر از زنا است و به مقتضاى آيات [۲] و روايات، گوشت انسان مرده را اكل و تناول مى كند، ولى ما منعش كه نمى كنيم با سر تكان دادن تشويقش هم مى كنيم و چه بسا خودمان هم هيزم آور اين معركه مى شويم. 🔹در روايت از امام صادق (ع) وارد شده: «دِرْهَمٌ رِبًا أَعْظَمُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ ثَلَاثِينَ زَنْيَةً كُلُّهَا بِذَاتِ مَحْرَمٍ مِثْلِ خَالَتِهِ وَ عَمَّتِهِ؛ [۳] يك درهم ربا، گناهش نزد پروردگار بزرگ تر از سی زناى با محرم مثل خاله و عمه است». در روايت ديگرى از آن حضرت وارد شده: «الرِّبَا سَبْعُونَ‏ جُزْءاً أَيْسَرُهُ أَنْ يَنْكِحَ الرَّجُلُ أُمَّهُ فِی بَيْتِ اللهِ الْحَرَام‏؛ ربا هفتاد جزا دارد كه: كوچك ترين جزء آن مثل اين است كه: مرد با مادرش [نعوذ بالله] در خانه خدا زنا كند». اى برادر و خواهر چرا با وجود اين روايات زياد كه دو نمونه از آن را ذكر كرديم، اينقدر ربا در بين افراد رايج شده است؟ چرا از اين كه بشنود كسى با محرمش زنا كرده ناراحت مى شود، ولى خودش ربايى مى خورد كه كوچك ترين جزء آن مثل زناى با مادرش در خانه كعبه است و يك درهمش از حيث گناه برابر با سی زنا است كه تمامش با محرم مثل خاله و عمه است، چرا بايد اينقدر ابهّت گناه براى ما شكسته شود؟! 🔹آيا به نظر شما شراب خوردن قبيح تر است يا دروغ گفتن؟ در جامعه ما اوّلى قبيح تر است، در حالى كه امام باقر (ع) مى فرمايند: «إِنَ‏ اللَّهَ‏ جَعَلَ‏ لِلشَّرِّ أَقْفَالًا وَ جَعَلَ مَفَاتِيحَ تِلْكَ الْأَقْفَالِ الشَّرَاب‏ وَ الكِذبُ شَرٌّ مِنَ الشَّرَابِ؛ [۴] خداوند براى شرّ، قفل هايى قرار داد و كليد آن را شراب قرار داد [يعنى شراب موجب شرارت مى شود، زيرا در آن حال سُكر و مستى احتمال اين كه انسان مست به هر كار شرّى دست بزند هست] و دروغ بدتر از شراب است [يعنى دروغ، بدتر و شرورتر از شرابى است كه خود، كليد شرور است]». از اين روايت فهميده مى شود كه در مكتب نجات بخش اسلام، دروغ از شراب خوردن قبيح تر و در نتيجه گناهش بيشتر است، ولى در نزد به ظاهر مسلمانان عكس اين مطلب صادق است. آيا بين اسلام با اين مسلمانان و بين مكتب امام صادق (ع) و اين شاگردان منسوب به اين مكتب هماهنگى ديده مى شود؟ خداوند ما را هر چه بيشتر با مكتبش آشنا گرداند و توفيق دهد كه علم ما از عمل ما جدا نگردد، انشاء الله تعالى. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲، ج۷۲، ص۲۴۲، باب۶۶ [۲] رجوع کنید به قرآن کریم، سوره حجرات، آيه ۱۲ [۳] بحارالأنوار، همان، ج ‏۱۰۰، ص ۱۱۶، باب ۵ [۴] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ۴، ج ۲، ص۳۳۹ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، ۱۳۸۵ش، چ ۱، ج ۱، ص ۹۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢چرا خطرات «زبان» بیشتر از سایر اعضاست؟ (بخش سوم و پایانی) 🔸مسلم است كه خطرات بیشتر از سایر اعضاست؛ چرا كه سایر اعضای بدن معمولاً خطرات جمعى ندارند، بلكه خطر فردى دارند؛ ولى چنان است كه آتش جنگى را روشن يا آتش جنگى را خاموش مى كند، يعنى خطرش هم مى تواند مثل نفعش جامعه اى را در برگيرد. خطرات زبان دارای ريشه ها و علل مختلفی است که به ۷ علت و ريشه آن اشاره مى كنيم: 5⃣ ، ابزارى براى انجام گناهان متنوّع است؛ اما ابزارهاى ديگر اينقدر گناهِ متنوّع و متفاوت ندارند. مرحوم فيض در «محجة البيضاء» و غزالى در «احياء العلوم» بیست را برشمرده اند كه از صادر مى شود و استاد مكارم شيرازى در كتاب «زندگى در پرتو اخلاق» سی گناه را شمارش كرده اند و شخص ديگرى دویست گناه را به زبان منتسب كرده، ولى گناهانى كه به طور مستقيم از زبان صادر مى شود همان حدود سی عدد است و بقيه غير مستقيم است. 6⃣فاصله ميان گناه و ثواب در كم است؛ ابزارى كه يك ذره اين طرف گناه و سقوط و انحطاط از مقام انسانيّت، و يك ذرّه آن طرف ثواب و سعادت ابدى را به دنبال دارد، خطرش بيشتر از ابزارهاى ديگر است. عبور از جاده باريكى كه يك طرفش دره و سقوط، و طرف ديگرش كوه يا زمين مسطح است، خطرش بيشتر از جاده هاى عريض است. اگرچه يك طرفش دره باشد. مانند عبور از جاده هاى چالوس و گردنه هاى صعب العبور كه خطرش از جاده هاى مسطح بيشتر است؛ اگر چه يك طرفش دره باشد؛ زيرا در آن جاده انحراف كم هم موجب سقوط و نابودى است، به خلاف ديگر راه ها كه چنين وضعيتى را ندارند. 🔹بله وسيله اى مثل هم در واقع جاده اى است كه كمى انحراف، آن را به شقاوت رهنمون مى كند و چه بسا به دره كفر و شرك می كشاند. تعجبى ندارد گاهى يك ضمه دادن با توجه موجب تداوم بقاء ايمان و يك كسره دادن موجب كفر مى شود. مثلاً در اين كلام خداوند: «أَنّ اللهَ بَرِىٌ مِّنَ المُشْرِكِينَ وَ رَسُولُهُ» [۱] اگر حرف لام در «رسولهُ» را ضمه دهيم همان طور كه در قرآن ها اعراب گذارى شده، موجب تداوم ايمان است؛ زيرا معنا اين مى شود كه: «خدا و رسولش از مشركين برىء و بيزارند. و اگر حرف لام را كسره دهيم، موجب كفر است؛ زيرا معنا اين مى شود كه: «خداوند از مشركين و از رسولش بيزار است!». 7⃣ ، جنبه اجتماعى دارند، به خلاف گناهِ جوارح ديگر كه اين چنين نيست. مثلاً استماع موسيقى يا نگاه به نامحرم تأثير سوء در وجود خود مستمع يا بيننده مى گذارد، ولى دروغ، غيبت، تهمت، هتك حرمت مؤمن، ايذاء مؤمن، عدم نهى از منكر، گمراه ساختن مردم از جاده حق، حمايت از باطل و تعليم باطل و... باعث ايجاد فساد و تباهى در روى زمين مى شود. با اين هفت وجه مشخص شد كه چرا بزرگ و در نتيجه خطرات ناشى از آن بيشتر است، و روشن شد كه چرا امير بيان و مولاى متّقيان امیرالمؤمنین علیه السلام در بیان ویژگی های متقیّن، بيان و منطق را بر صفات ديگر مقدم كرده اند آنجا كه فرمودند: «مَنطِقُهُم اَلصَّوَابُ». پی نوشت؛ [۱] سوره توبه، آيه ۳ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، ۱۳۸۵ش، چ ۱، ج ۱، ص ۹۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🔰 برخی از از واژه‌هایی که جایگزین واژه‌های فارسی و بومی شده‌اند و برخی نیز معادل خوبی برای جایگزینی واژه‌های انگلیسی و عربی جاافتاده هستند: اِکسپو = نمایشگاه شُو روم = نمایشکده اِستند = بوم کانتر = پیش‌خوان بنر = بَرنما پوستر = دیوارکوب تبلیغات = نمارسانی حراج اَوت‌لِت = حراج ته انباری اگزجره = بزرگ‌نمایی مود = حال و هوا
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢ایمان داشتن به «عواقب گناه» چه نقشی در درمان بیماری زبانِ آلوده به گناه دارد؟ 🔹«ایمان داشتن به عواقب گناه» نقش مهمی در درمان بیماری زبان دارد. مثلاً شرابخوار اگر بداند اين ماده سست كننده اى كه مى نوشد از فرق سر تا ناخن پا در او و حتى در نسل هاى بعدى او اثر سوء دارد، يا يك فرد معتاد اگر دقيق به عاقبت اعتياد به مواد مخدر بنگرد و به آن ايمان داشته باشد كه چه زندگى نكتب بار و فلاكت بارى در انتظار او است، فقر، بيمارى، متلاشى شدن زندگى، محروميت و غيره، همين موجب برگشتن وى از اين راه كثيف و ظلمانى خواهد شد. اگر گفته شود آنها اين مسئله را مى دانند، هم شرابخوار مضرات شراب را مى داند و هم معتاد خسارت هاى ناشى از اعتياد را، مى گوئيم آنها علم دارند ولى باور يعنى ايمان به اين مسئله ندارند. علم به مضرات غير از باور كردن آن است. 🔹شما مى دانيد و علم داريد كه مرده ذره اى تحرّك از خود ندارد و حتى اگر موقع زنده بودن از قدرت او مى ترسيديد، مى دانيد الان ديگر قدرت ندارد، ولى چرا يك شب نمى توانيد تا به صبح در كنار او در اتاقى بياراميد؟ زيرا هنوز باور نكرده ايد. اگر آن معتاد به مشروب و مواد مخدّر همچنان كه باور دارد كه تكه اى ذغال برافروخته قدرت سوزندگى دارد و لذا آن را در دهانش نمی گذارد، اگر باور كند اين مشروب و مواد مخدّر هم آتشى است كه خود به جان خود مى زند، هرگز نزديك دهانش نمى برد و اگر باور داشت كبريتى كه به مواد مخدر يا سيگار مى زند، در واقع به حيات خود مى زند و پس از چندى خاكسترى هم از او به جا نمى ماند، هرگز چنين نمى كرد و اگر باور داشت كه كبريت را زير پول اين مواد بزند، بهتر است تا زير خود مواد، هرگز دست به چنين عمل كثيفى نمى زد، زيرا در صورت اول فقط پول را از دست مى داد و در صورت دوم هم پول و هم زندگى و عمر كه سرمايه اصلى او است. 🔹بايد مثل اولياء خدا و معصومين (عليهم السلام) بود كه اين باور را داشتند كه منهيّات الهى (چيزهايى كه مورد نهى الهى است) همچون آتش است؛ مثلاً براى آنها تصرّف به ناحق در مال يتيمان و خوردن آن همچون آتشى مى ماند كه انسان به درون شكم خود داخل كند. قرآن مى فرمايد: «اِنَّ الَّذِينَ يَأكُلُونَ اَمْوَالَ اليَتَامَى ظُلْماً اِنَّمَا يَأكُلُونَ فِى بُطُونِهِمْ نَاراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً؛ [نساء، ۱۰] كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم مى خورند در واقع در شكم هاى خود آتش فرو مى برند و به زودى در آتش فروزان دوزخ قرار خواهند گرفت». در بحث ما هم كسى كه زبانش سركشى مى كند و رام نمى شود، بايد به عاقبت و سرانجام رام نكردن زبانش بنگرد و متوجه مضرات دنيوى و عقاب هاى اخروى آن باشد و باور كند كه به اين مضرات و عقاب ها منتهى مى شود؛ اگر چنين شد محال است زبانش را كه همچون اسب وحشى و چموشى است در ميان آبروى انسان هاى آبرومند جامعه بدون لجام رها كند، تا عِرض و آبروى افراد را زير سُمّ هایش پايمال كند، همچنان كه محال است آتشى را بر زبان گذارد. 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چاپ اول، ج ۱، ص ۱۰۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰 تازه‌تر از تازه‌تری می‌رسد! •| درحالی‌که خبرنگار هنگ‌کنگی قصد دارد سوالش را به زبان انگلیسی از رئیس‌جمهور ونزوئلا بپرسد، مادورو می‌گوید: در دنیای جدید هستیم و خبری از مترجم نیست. به‌همان چینی بپرس! •| در تغییر نظم جهانی و ایجاد یک نظم شبکه‌ای جدید، آنچه درحال زوال است، واسطه بودن مولفه‌های تمدن آنگلوساکسونی بین دولت‌ها و ملت‌ها است. یکی از مهمترین مولفه‌های آن است. زبان انگلیسی که آموزشگاه‌هایش به اندازه سوپرمارکت‌ها در هر شهری وجود داشت نیز در حال کم‌رنگ شدن است و زبان‌های مختلف گسترش می‌یابد! •| سال ۱۳۹۵؛ رهبر معظم انقلاب: اصرار بر ترویج زبان انگلیسی یک کار ناسالم است! حسن روحانی: ببینید در هند با زبان انگلیسی در IT چه شغل بزرگی به دست آورده‌اند!
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢امام علی (علیه السلام) نقش زبان در تجلی «شخصیت انسان» را چگونه تبیین می کنند؟ 🔹 (عليه السلام) در حکمت ۱۴۸ «نهج البلاغه» درباره نقش زبان در تجلی «شخصیت انسان» مى فرمايد: (انسان زير زبان خود پنهان است [و تا سخن نگفته باشد عيب و هنرش نهفته باشد])؛ «الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ». منظور از «مرء»؛ (انسان) در اينجا شخصيت و ارزش انسان است، و منظور از «مخبوء»؛ (نهفته بودن) در زير زبان اين است كه هنگامى كه سخن بگويد شخصيت او آشكار مى شود، چرا كه سخن، ترجمان عقل و دريچه اى به سوى روح آدمى است، و هر چه در روح اوست از خوب و بد، والا و پست، بر زبان و كلماتش ظاهر مى شود. گاه انسان به افرادى برخورد مى كند كه از نظر ظاهر بسيار آراسته و پرابهت اند، اما همين كه زبان به سخن مى گشايند مى بيند كه چقدر تو خالى است، و بر عكس به افرادى برخورد مى كند كه ابداً ظاهرى آراسته ندارند، اما هنگامى كه زبان به سخن مى گشايند، انسان احساس مى كند شخص دانشمند و حكيمى است. 🔹مرحوم علامه مجلسى اين كلام را از «مصباح الشريعة» با اضافه اى از امام صادق از اميرالمؤمنين امام على (عليه السلام) نقل كرده است و آن اين كه امام (عليه السلام) به دنبال اين جمله مى فرمايد: «فَزِنْ كَلاَمَكَ وَ اعْرِضْهُ عَلَى الْعَقْلِ وَ الْمَعْرِفَةِ فَإِنْ كَانَ لِله وَ فِی اللهِ فَتَكَلَّمْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ غَيْرَ ذَلِكَ فَالسُّكُوتُ خَيْرٌ مِنْه» [۱]؛ (حال كه چنين است كلام خود را بسنج و بر عقل و معرفت عرضه دار، هرگاه رضاى خدا در آن است آن را بر زبان جارى كن و اگر غير از آن است سكوت از چنين سخن گفتنى بهتر است). درباره اهميت اين جمله كوتاه و تاثير آن در شناخت انسان ها دانشمندان اسلامى، سخن هاى برجسته اى گفته اند؛ از جمله ابن ابى الحديد در ذيل همين كلام حكمت آميز مى گويد: «مفهوم اين كلام در عبارات مختلفى آمده، اما تعبيرى كه در اينجا آمده از نظر كوتاه بودن و پرمعنا بودن نظير و مانند ندارد». [۲] 🔹مرحوم مغنيه در «شرح نهج البلاغه» خود مى گويد: «اديب، فقيه و فيلسوف تنها با سخنانشان شناخته مى شوند و همچنين وكلا و اخترشناسان، ولى طبيب و مهندس و مانند آنها هم با سخنانشان شناخته مى شوند و هم با كارهايشان، و به هر حال هر انسانى كه سخنان تازه و مفيدى در اختيار برادر هم نوعش بگذارد عاقل، عالم، اديب، فقيه و فيلسوف است، اما سخنوران فصيحى كه اثر با ارزشى از خود به يادگار نگذارده اند سوفسطائيانى بيش نيستند، هر چند هزاران جلد نثر و نظم نوشته باشند». [۳] تأثير اين سخن امام (عليه السلام) به قدرى در شعر شعرا و اديبان نمايان است. سعدى مى گويد: «تا مرد سخن نگفته باشد - عيب و هنرش نهفته باشد». نیز می گوید: «زبان در دهان ای خردمند چيست - کلید در گنج صاحب هنر - چو در بسته باشد چه داند كسى - که گوهر فروش است يا پيله ور». شاعر ديگرى مى گويد: «آدمى مخفى است در زير زبان - اين زبان پرده است بر درگاه جان». شاعر ديگرى مى گويد: «مرد، ار خزف و طلاى كان است - در زير زبان خود نهان است». پی نوشت‌ها؛ [۱] بحار الأنوار، مجلسى، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، ۱۴۰۳ق، چ دوم، ج ‏۶۸، ص ۲۸۵، باب ۷۸ [۲] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، مكتبة آية الله المرعشی النجفی، قم،‏ ۱۴۰۴ق، چ اول، ج ‏۱۸، ص ۳۵۳، ۱۴۴ [۳] فی ‏ظلال ‏نهج ‏البلاغة، مغنية، محمد جواد، دارالعلم‏ للملايين،‏ بيروت‏، ۱۳۵۸ش، چ سوم‏، ج ۴، ص ۳۱۶ 📕پيام امام امير المؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۱۳، ص ۲۲۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢توجه به ثبت و ضبط اعمال و گفتار چه تاثیری در درمان بیماری های زبان دارد؟ 🔹توجه به اينكه فضايى كه در آن زندگى مى كنيم، مثل ضبط صوتى براى و بالخصوص ما است، موجب می شود انسان سنجيده تر سخن بگوید، اگرچه نوار ضبط شده را هم كسى گوش ندهد، صرف توجه به اين كه صدا ضبط میشود و احتمال اين هست كه كسى بشنود انگيزه اى در انسان ايجاد ميشود كه منطبق با معيارهاى صحيح صحبت كند و اين مسئله بالوجدان براى خود ما يا دوستان ما در موقع مصاحبه هاى راديويى قابل لمس است، چه رسد به مصاحبه هاى تلويزيونى كه علاوه بر صدا سيما هم مورد نظاره است. پس بايد بدانيم كه فضاى اطراف ما ضبط صوت الهى است كه حتى كوچكترين حرف را هم ضبط كرده و اگر خداوند اراده كند در «يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ» [طارق، ۹]؛ (روزى كه سريره ها و نهان ها آشكار میشود) اين نوار ضبط شده به سمع ما میرسد. همچنین توجه به اينكه افرادى موكّل هستند اعمال ما را عموماً و صحبت هاى ما را خصوصاً بنويسند و در رأس آنها خداوند بزرگ و عظيمى كه «لَاتَاخُذُهُ سِنَةٌ وَ لَا نَوْمٌ» [بقره، ۲۵۵]؛ (چرت و خواب او را نمى گيرد) نظاره گر است. 🔹اگر انسان به اين معنى توجه پيدا كند كه عالَم محضر خدا است هيچ وقت قولى و يا عملى برخلاف رضاى آن بزرگ كه ولى نعمت اوست انجام نمیدهد. اگر ما متوجه باشيم كه كودكى به تماشاى ما ايستاده هرگز در برابرش گناه و كاری خلاف ادب نمى كنيم؛ چه شده است ما را كه در برابر چنين بزرگى بيشرمانه دست به هر عمل ناروايى مى زنيم؟ امان از وقتى كه ، سايه ظلمانى خود را بر اين انسان عصيانگر بيفكند، كه چشم بسته دست به هر عمل خلافى مى زند. خداوندا! تو ما را از شرّ كه شيطان درونى است، و كه شيطان بیرونى است حفظ كن. من معترفم و هميشه زبان حالم چنين بوده - اگرچه غافل بوده ام - كه «اِلَهِى لَم يَكُن لِى حَولٌ فَاَنتَقِلُ بِهِ عَنْ مَعْصِيَتِكَ اِلَّا فِى وَقتٍ اَيْقَظْتَنِى لِمَحَبَّتِكَ» [۱]؛ (خدايا حول و قوه اى براى من نيست تا بتوانم به وسيله آن از معصيت تو روى برگردانم، مگر در وقتى كه تو مرا به خاطر محبتت بيدار كنى) و هميشه طالب بوده و هستم، همچنان كه از پيامبر اكرم (ص) رسيده كه: «اَللّهُمَّ لَاتَكِلْنَا اِلَى اَنْفُسِنَا طَرْفَةَ عَينٍ اَبَداً»؛ (خدايا آنى و چشم برهم زدنى ما را به خودمان وامگذار). 🔹همچنین توجه به اين نكته كه سخنان ما جزو اعمال ما است نیز تاثیر زیادی در درمان بیماری های زبان دارد. بعضى باور ندارند كه حرف جزء عمل است و مى گويند حرف باد هوا است؛ عمل آن است كه مثلاً سيلى به صورت كسى بزنى، در حالى كه اينها غافل اند از اينكه حرفى كه پشت سر فلان شخص میزند، از هزاران سيلى براى او ضررش بيشتر است. بايد باور كنيم كه حرفها در زمره اعمال مورد بررسى و مكافات قرار ميگيرد، حرف خوب در زمره اعمال خوب و حرف بد در زمره اعمال بد. وقتى پيامبر اكرم (ص) به امام على (ع) ميفرمايد: «اگر خدا كسى را به دست تو هدايت كند برای تو بهتر است از هر چه خورشيد بر آن طلوع و غروب میكند» مسلماً گناه منحرف كردن يك نفر هم ولو با حرف، عظيم است. 🔹شيعه و سنى نقل كرده اند كه «معاذ بن جبل» گفت: «با پيامبر اكرم (ص) در سفر بودم، روزى صبح كردم در حالى كه نزديك آن حضرت بودم و با هم راه مى رفتيم، از ايشان خواستم كه عملى را به من بياموزند كه مرا داخل بهشت كرده و از آتش جهنم دور گرداند. آن حضرت شروع به صحبت كرده كلماتى فرمودند تا رسيدند به اين جمله كه آيا مى خواهى تو را به ملاك و ريشه نصايحى كه كردم رهنمون سازم؟ گفتم: بله يا رسول الله؛ فرمودند: نگاه دار اين را، و اشاره به زبانشان كردند. معاذ بن جبل - که در ذهنش شايد مثل امثال ما اين طور بود كه حرف باد هوا است ـ عرض كرد: «آيا ما به واسطه آنچه مى گویيم مورد محاسبه و مكافات قرار مى گيريم؟»، پيامبر (ص) فرمودند: «ثَكَلَتْكَ اُمُّكَ يَا مَعَاذُ»؛ (مادرت به عزايت بنشيند اى معاذ) [پيامبر در مقام يك معلّم بايد گاهى با تندى برخورد كند كه طرف مقابل بداند حرف نادرستى زده است، صريح و تند حرف زدن معلم و مورد عتاب قرار دادن شاگرد از نمونه شلاق هاى تربيت است] سپس فرمودند: «وَ هَل يُكِبُّ النّاسَ‏ فِي‏ النّارِ عَلَى‏ وُجُوهِهِم (اَو عَلَى مَنَاخِرِهِم) إِلَّا حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِم‏» [۲]؛ (آيا غير از اين است كه محصول زبان هاى مردم، مردم را به صورت به آتش مى اندازند؟)». پی نوشت‌ها؛ [۱] از مناجات شعبانيه. [۲] وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت(ع)، چ اول، ج ‏۱۲، ص ۲۸۱، باب ۱۵۲ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چ اول، ج 1، ص 104. منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
توجه به ثبت و ضبط اعمال و گفتار چه تاثیری در درمان بیماری های زبان دارد؟ 🔹توجه به اينكه فضايى كه در آن زندگى مى كنيم، مثل ضبط صوتى براى و بالخصوص ما است، موجب می شود انسان سنجيده تر سخن بگوید، اگرچه نوار ضبط شده را هم كسى گوش ندهد، صرف توجه به اين كه صدا ضبط میشود و احتمال اين هست كه كسى بشنود انگيزه اى در انسان ايجاد ميشود كه منطبق با معيارهاى صحيح صحبت كند و اين مسئله بالوجدان براى خود ما يا دوستان ما در موقع مصاحبه هاى راديويى قابل لمس است، چه رسد به مصاحبه هاى تلويزيونى كه علاوه بر صدا سيما هم مورد نظاره است. پس بايد بدانيم كه فضاى اطراف ما ضبط صوت الهى است كه حتى كوچكترين حرف را هم ضبط كرده و اگر خداوند اراده كند در «يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ» [طارق، ۹]؛ (روزى كه سريره ها و نهان ها آشكار میشود) اين نوار ضبط شده به سمع ما میرسد. همچنین توجه به اينكه افرادى موكّل هستند اعمال ما را عموماً و صحبت هاى ما را خصوصاً بنويسند و در رأس آنها خداوند بزرگ و عظيمى كه «لَاتَاخُذُهُ سِنَةٌ وَ لَا نَوْمٌ» [بقره، ۲۵۵]؛ (چرت و خواب او را نمى گيرد) نظاره گر است. 🔹اگر انسان به اين معنى توجه پيدا كند كه عالَم محضر خدا است هيچ وقت قولى و يا عملى برخلاف رضاى آن بزرگ كه ولى نعمت اوست انجام نمیدهد. اگر ما متوجه باشيم كه كودكى به تماشاى ما ايستاده هرگز در برابرش گناه و كاری خلاف ادب نمى كنيم؛ چه شده است ما را كه در برابر چنين بزرگى بيشرمانه دست به هر عمل ناروايى مى زنيم؟ امان از وقتى كه ، سايه ظلمانى خود را بر اين انسان عصيانگر بيفكند، كه چشم بسته دست به هر عمل خلافى مى زند. خداوندا! تو ما را از شرّ كه شيطان درونى است، و كه شيطان بیرونى است حفظ كن. من معترفم و هميشه زبان حالم چنين بوده - اگرچه غافل بوده ام - كه «اِلَهِى لَم يَكُن لِى حَولٌ فَاَنتَقِلُ بِهِ عَنْ مَعْصِيَتِكَ اِلَّا فِى وَقتٍ اَيْقَظْتَنِى لِمَحَبَّتِكَ» [۱]؛ (خدايا حول و قوه اى براى من نيست تا بتوانم به وسيله آن از معصيت تو روى برگردانم، مگر در وقتى كه تو مرا به خاطر محبتت بيدار كنى) و هميشه طالب بوده و هستم، همچنان كه از پيامبر اكرم (ص) رسيده كه: «اَللّهُمَّ لَاتَكِلْنَا اِلَى اَنْفُسِنَا طَرْفَةَ عَينٍ اَبَداً»؛ (خدايا آنى و چشم برهم زدنى ما را به خودمان وامگذار). 🔹همچنین توجه به اين نكته كه سخنان ما جزو اعمال ما است نیز تاثیر زیادی در درمان بیماری های زبان دارد. بعضى باور ندارند كه حرف جزء عمل است و مى گويند حرف باد هوا است؛ عمل آن است كه مثلاً سيلى به صورت كسى بزنى، در حالى كه اينها غافل اند از اينكه حرفى كه پشت سر فلان شخص میزند، از هزاران سيلى براى او ضررش بيشتر است. بايد باور كنيم كه حرفها در زمره اعمال مورد بررسى و مكافات قرار ميگيرد، حرف خوب در زمره اعمال خوب و حرف بد در زمره اعمال بد. وقتى پيامبر اكرم (ص) به امام على (ع) ميفرمايد: «اگر خدا كسى را به دست تو هدايت كند برای تو بهتر است از هر چه خورشيد بر آن طلوع و غروب میكند» مسلماً گناه منحرف كردن يك نفر هم ولو با حرف، عظيم است. 🔹شيعه و سنى نقل كرده اند كه «معاذ بن جبل» گفت: «با پيامبر اكرم (ص) در سفر بودم، روزى صبح كردم در حالى كه نزديك آن حضرت بودم و با هم راه مى رفتيم، از ايشان خواستم كه عملى را به من بياموزند كه مرا داخل بهشت كرده و از آتش جهنم دور گرداند. آن حضرت شروع به صحبت كرده كلماتى فرمودند تا رسيدند به اين جمله كه آيا مى خواهى تو را به ملاك و ريشه نصايحى كه كردم رهنمون سازم؟ گفتم: بله يا رسول الله؛ فرمودند: نگاه دار اين را، و اشاره به زبانشان كردند. معاذ بن جبل - که در ذهنش شايد مثل امثال ما اين طور بود كه حرف باد هوا است ـ عرض كرد: «آيا ما به واسطه آنچه مى گویيم مورد محاسبه و مكافات قرار مى گيريم؟»، پيامبر (ص) فرمودند: «ثَكَلَتْكَ اُمُّكَ يَا مَعَاذُ»؛ (مادرت به عزايت بنشيند اى معاذ) [پيامبر در مقام يك معلّم بايد گاهى با تندى برخورد كند كه طرف مقابل بداند حرف نادرستى زده است، صريح و تند حرف زدن معلم و مورد عتاب قرار دادن شاگرد از نمونه شلاق هاى تربيت است] سپس فرمودند: «وَ هَل يُكِبُّ النّاسَ‏ فِي‏ النّارِ عَلَى‏ وُجُوهِهِم (اَو عَلَى مَنَاخِرِهِم) إِلَّا حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِم‏» [۲]؛ (آيا غير از اين است كه محصول زبان هاى مردم، مردم را به صورت به آتش مى اندازند؟)». پی نوشت‌ها؛ [۱] از مناجات شعبانيه. [۲] وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت(ع)، چ اول، ج ‏۱۲، ص ۲۸۱، باب ۱۵۲ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چ اول، ج 1، ص 104. منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢چرا «سکوت» به عنوان داروی بیماری زبان معرفی شده است؟ 🔹در روايات به ما دستور داده ‏اند در جايى كه لازم نيست، مگوئيد؛ زيرا زدن احتمال و در آن را بيشتر می کند، همچنان كه نوشتن زياد باعث خطا و اشتباه بيشتر نيز مى شود. اگر انسان دست به قلم نشود و چيزى ننگارد اشتباهی هم ندارد و اگر حرفى هم نزند دچار لغزش و خطا و معصيت هم نمى‏ گردد. پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) فرمودند: «لَا يَسْلَمُ‏ أَحَدٌ مِنَ‏ الذُّنُوبِ‏ حَتَّى‏ يَخْزُنَ‏ لِسَانَه‏»؛ (احدى از سالم و مصون نمى‏ گردد، مگر اين كه را پنهان كند). 🔹از اين روايت استفاده مى ‏شود كه منشاء و كليد است، زيرا حضرت فرمودند: «الذُّنُوبِ» و می دانيم جمع مُحَلّى و مزيّن به الف و لام، افاده عموم مى‏ كند؛ يعنى تمام گناهان را چه از زبان صادر شود و چه از غير زبان، همه را كنترل می كند. اشتباه نشود كسى نمی خواهد بگويد در جايى كه است، خاموش بودن نيكوست، بلكه مى‏ گوئيم ترك «مَا لَا يَعنِيهِ»؛ يعنى و ‏‌ را كه لازم به ذكر نيست بايد ترك كرد؛ زيرا «اَلمَرءُ مَخبُوءٌ تَحتَ لِسَانِهِ»؛ [۱] (مرد زير پنهان است)، و اگر سخن بگويد فضائل و رذائل او مشخص مى ‏شود و به قول شاعر: «گر ندارى معرفت خاموش بنشين دم مزن‏ - پسته بى‏ مغز اگر لب وا كند رسوا شود». 🔹يكی از موارد كلام بی ‏‌فايده اين است كه گاهى ديده مى شود در ميان افراد مخصوصاً زنان، وقتى دور هم می نشينند و حرفى براى زدن ندارند شروع به تحليل دعواى خانوادگى فلان خانواده می كنند و مرتكب مى شوند. بايد در مقابل اين طور سخنان گفت: مگر شما چه كاره مردم هستيد كه دعواى خانوادگى ديگران را مطرح مى‏ كنيد؟ آيا هيچ حرف منطقى و مورد ابتلاى ديگرى جز دعواى آن زن و شوهر نيست؟ آيا تمام مسائل و مشكلات علمى، اخلاقى و اجتماعى جامعه ما عموماً، و مشكلات همين افرادى كه دور هم نشسته و چنين می گويند خصوصاً، برطرف شده؟ خداوند درك و فهم ما را بيشتر نمايد تا مسائل و مشكلات مورد ابتلاء خود را بهتر درك كنيم و در رفع آنها بيشتر بكوشيم. 🔹 می گويند: ، است و سرازير شدن اسرارى به قلب كه قبلاً نبود، ولى متأسفانه بايد گفت: هرچه جلوتر مى رويم، نورانيت ما كمتر می شود. نشانه عقل است، البته سكوتى كه بر طبق موازين و در جاى خود باشد، براى همين جهت است كه (عليه السلام) مى فرمايند كه: «اِذَا تَمَّ العَقلُ نَقَصَ الكَلَامُ»؛ [۱] (زمانى كه كامل شد، كلام كم مى شود)؛ يعنى بين و بين رابطه مستقيم برقرار است، عقل و كلام مثل دو كفه ترازويند كه هر چه عقل بالاتر رود كلام پائين تر مى آيد، پس روى معيارى كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) ارائه مى دهند، كامل ترين افراد از حيث عقل، كم حرف ترين آنها است. 🔹، نشانه پختگى و آبديده شدن فرد است و چه خوش سروده: «اين ديگ ز خامى است كه در جوش و خروش است - گر پخته شد و لذت دم ديد خموش است». وقتى نخود يا مواد ديگر را براى تهيه غذا در ديگ مى ريزند تا مادامى كه خام و نپخته است دائماً در حال جنب و جوش و حركت و بالا و پائين رفتن است، ولى وقتى پخته شد و لذت دم كشيدن را چشيد خموش و آرام در ته ديگ ته نشين مى شود. آرى انسانى كه وجودش با انس گرفته و لذت دم بستن را چشيده و شيوه خموشى و سكوت را برگزيده، اين او است. پی نوشت: [۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، ‏۱۴۱۴ق، چ اول، ص ۴۸۰، حکمت [۶۹] ۷۱؛ غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، دار الكتاب الإسلامی، قم،‏ ۱۴۱۰ق، چ دوم‏، ص ۲۸۲، حکمت ۳۹؛ وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت(ع)، قم، ‏‏۱۴۰۹ق، چ اول، ج ‏۱۲، ص ۱۹۲، باب ۱۱۹؛ بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربى، ۱۴۰۳ق، چ دوم، ج ‏۱، ص ۱۵۹، باب ۴ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چ اول، ج ۱، ص ۱۰۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢زبان چه ویژگی هایی دارد که از پیچیده ترین اعضای بدن انسان معرفی شده است؟ 🔹، يعنى قطعه گوشتى كه در دهان انسان است و كارهاى مهم و پيچيده اى بر عهده دارد، و همچنين به معناى قدرت بر اداى كلمات و جمله بندى ها و بيان مقاصد خويش از اين طريق هر دو از خداوند است، لذا فلاسفه و دانشمندان فصل مميّز انسان را همان [زبانى و فكر] شمرده و انسان را «حيوان ناطق» معرّفى مى كنند. 🔹درباره اين دو هر چه دقيق تر شويم عجايب بيشترى بر ما ظاهر مى شود. جالب اينكه تقريباً تمام فضاى ميان دندانها را پر كرده، هنگام مواد غذايى را به سرعت به زير دندانها مى فرستد و خودش را با مهارت به عقب مى كشد، بى آنكه آسيبى ببيند. پزشكان مى گويند: غذا چهار هضم دارد: هضم اوّل آن در دهان است كه كاملا نرم مى شود و با بزاق دهان آميخته مى گردد و تغييرات فراوانى از نظر فيزيكى و شيميايى در آن ظاهر مى شود. 🔹سپس روانه معده مى گردد و ما عمدتا بى آنكه توجه کنيم به هنگام چه نقش مهمى دارد شب و روز از آن بهره مى گيريم. كار مهم تر انسان، و مقاطع حروف و كنار هم چيدن جمله ها و تمام مقاصد كوچك و بزرگ و ساده و پيچيده و بسيار پيچيده است كه راستى از بشمار مى آيد. 📕پيام امام امير المومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۸، ص ۵۲۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢زبان چه ویژگی هایی دارد که از پیچیده ترین اعضای بدن انسان معرفی شده است؟ 🔹، يعنى قطعه گوشتى كه در دهان انسان است و كارهاى مهم و پيچيده اى بر عهده دارد، و همچنين به معناى قدرت بر اداى كلمات و جمله بندى ها و بيان مقاصد خويش از اين طريق هر دو از خداوند است، لذا فلاسفه و دانشمندان فصل مميّز انسان را همان [زبانى و فكر] شمرده و انسان را «حيوان ناطق» معرّفى مى كنند. 🔹درباره اين دو هر چه دقيق تر شويم عجايب بيشترى بر ما ظاهر مى شود. جالب اينكه تقريباً تمام فضاى ميان دندانها را پر كرده، هنگام مواد غذايى را به سرعت به زير دندانها مى فرستد و خودش را با مهارت به عقب مى كشد، بى آنكه آسيبى ببيند. پزشكان مى گويند: غذا چهار هضم دارد: هضم اوّل آن در دهان است كه كاملا نرم مى شود و با بزاق دهان آميخته مى گردد و تغييرات فراوانى از نظر فيزيكى و شيميايى در آن ظاهر مى شود. 🔹سپس روانه معده مى گردد و ما عمدتا بى آنكه توجه کنيم به هنگام چه نقش مهمى دارد شب و روز از آن بهره مى گيريم. كار مهم تر انسان، و مقاطع حروف و كنار هم چيدن جمله ها و تمام مقاصد كوچك و بزرگ و ساده و پيچيده و بسيار پيچيده است كه راستى از بشمار مى آيد. 📕پيام امام امير المومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۸، ص ۵۲۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢امام علی (علیه السلام) نقش زبان در تجلی «شخصیت انسان» را چگونه تبیین می کنند؟ 🔹 (عليه السلام) در حکمت ۱۴۸ درباره نقش زبان در تجلی مى فرمايد: «الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ». ( زير زبان خود پنهان است [و تا سخن نگفته باشد عيب و هنرش نهفته باشد]). منظور از «مرء»؛ (انسان) در اينجا و است و منظور از «مخبوء»؛ (نهفته بودن) در زير زبان اين است كه هنگامى كه بگويد شخصيت او آشكار مى شود، چرا كه ، ترجمان و دريچه اى به سوى است، و هر چه در روح اوست از خوب و بد، والا و پست، بر و كلماتش ظاهر مى شود. 🔹گاه انسان به افرادى برخورد مى كند كه از نظر ظاهر بسيار آراسته و پُر ابهت اند، اما همين كه زبان به مى گشايند، مى بيند كه چقدر توخالى است؛ و بر عكس به افرادى برخورد مى كند كه ابداً ظاهرى آراسته ندارند، اما هنگامى كه زبان به مى گشايند، انسان احساس مى كند شخص دانشمند و حكيمى است. 🔹مرحوم علامه مجلسى اين كلام را از «مصباح الشريعة» با اضافه اى از امام صادق از اميرمؤمنان امام على (عليهما السلام) نقل كرده است و آن اين كه امام (عليه السلام) به دنبال اين جمله مى فرمايد: «فَزِنْ كَلاَمَكَ وَ اعْرِضْهُ عَلَى الْعَقْلِ وَ الْمَعْرِفَةِ فَإِنْ كَانَ لِلَّهِ وَ فِي اللَّهِ فَتَكَلَّمْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ غَيْرَ ذَلِكَ فَالسُّكُوتُ خَيْرٌ مِنْه»؛ [۱] (حال كه چنين است خود را بسنج، و بر و عرضه دار، هرگاه در آن است آن را بر زبان جارى كن، و اگر غير از آن است، از چنين سخن گفتنى بهتر است). 🔹درباره اهميت اين جمله كوتاه و تاثير آن در ، دانشمندان اسلامی، سخن هاى برجسته اى گفته اند از جمله (عالم اهل سنت) در ذيل همين كلام حكمت آميز مى گويد: «مفهوم اين كلام در عبارات مختلفى آمده، اما كه در اينجا آمده از نظر كوتاه بودن و پرمعنا بودن نظير و مانند ندارد». [۲] 🔹مرحوم مغنيه در «شرح نهج البلاغه» خود مى گويد: «اديب، فقيه و فيلسوف تنها با شناخته مى شوند، و همچنين وكلا و اخترشناسان؛ ولى طبيب و مهندس و مانند آنها، هم با شناخته مى شوند و هم با كارهايشان، و به هر حال هر انسانى كه سخنان تازه و مفيدى در اختيار برادر هم نوعش بگذارد، عاقل، عالم، اديب، فقيه و فيلسوف است، اما كه اثر با ارزشى از خود به يادگار نگذارده اند، سوفسطائيانى بيش نيستند، هر چند هزاران جلد نثر و نظم نوشته باشند». [۳] 🔹تأثير اين (عليه السلام) به قدرى است که در شعر و به خوبی نمايان است؛ مى گويد: «تا مرد نگفته باشد - عيب و هنرش نهفته باشد»؛ نيز مى گويد: « در دهان اى خردمند چيست - كليد در گنج صاحب هنر - چو در بسته باشد چه داند كسى - كه گوهر فروش است يا پيله ور». شاعر ديگرى مى گويد: «آدمى مخفى است در زير - اين پرده است بر درگاه جان». شاعر ديگرى مى گويد: «مرد، ار خزف و طلاى كان است - در زير خود نهان است». پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربى، چ۲، ج ‏۶۸، ص ۲۸۵، باب ۷۸؛ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏، نورى، حسين بن محمد تقى‏، مؤسسة آل البيت(ع)، قم، چ۱، ج ‏۹، ص ۲۲، باب ۱۰۱ [۲] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، مكتبة آية الله المرعشي النجفی، قم، چ اول، ج ‏۱۸، ص ۳۵۳، ۱۴۴ [۳] فی ‏ظلال ‏نهج ‏البلاغة، مغنية، محمد جواد، دارالعلم‏ للملايين، چ۳، ج ۴، ص ۳۱۶ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۱۳، ص ۲۲۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️اميرالمؤمنين امام على عليه السلام: 🔸«الكلامُ فی وَثاقِكَ ما لم تَتَكلَّمْ بهِ، فإذا تَكَلَّمتَ بهِ صِرتَ فی وَثاقِهِ، فَاخزُنْ لِسانَكَ كما تَخزُنُ ذَهَبَكَ و وَرِقَكَ، فَرُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَت نِعمَةً و جَلَبَت نِقمَةً». 🔹تا را به نياورده اى، سخن در بند توست، همين كه آن را به زبان آوردى، تو در بند سخن در مى آيى؛ پس همانگونه كه و خود را در مى نهى، را نيز در گنج‌خانه دهان نگاهدار، كه بسا سخنى را از كف برده و و كيفرى [الهى] را آورده است. 📕نهج البلاغه، حكمه ۳۸۱
هدایت شده از mesaghمیثاق
✨﷽✨ 🌼کنترل زبان و خشم، اولین شرط رسیدن به درجات معنوی ✍ آیت الله فاطمی نیا: تا خودت پاکیزه نباشی، پاکیزه بهت نمی‌دهند. ظرفی که برای آب خوردن انتخاب می‌کنی باید پاک باشد. اگر من ظرف باطنم آلوده باشد، این توقع درستی نیست که از خدا پاکیزه بخواهم. حالا چه کار کنیم در قدم اول باطنمان پاک شود؟ با خودت قرار بگذار به کسی پرخاش نکنی. ما زیارت می‌رویم، نماز جماعت می‌خوانیم، ماه رمضان روزه می‌گیریم، پس چه می‌شود که توفیق نداریم و پیشرفت نمی‌کنیم؟ وقتی بررسی کنیم می‌بینیم ریشه تمام مشکلات است. با حرف کسی را می‌زنیم یا غضب و پرخاش می‌کنیم. آیت الله بهاءالدینی می‎فرمودند: پرخاش برکات زندگی را می‌برد. کسی به خواجه نصیر نامه نوشته بود. اول نامه خطاب به خواجه نصیر گفته بود: ایها الکلب، یا ایها الکلب ابن کلب (ای سگ، یا ای سگ فرزند سگ) فلان مسأله علمی چه طور است؟ 🔺 خواجه نصیر هم در جواب نوشته بود كه جواب مسأله این است و در آخر نامه نوشت: اما صحبت تو درباره سگ؛ سگ حیوانی است که چهاردست و پا راه می‌رود و بدنش از پشم پوشیده است. من دو پا هستم و آن طور نیستم و... والسلام. تمام! نه پرخاشی نه غضبی! ما بودیم حداقل می‌نوشتیم خودتی! پس باید اول باطنمان پاکیزه شود تا رشد کنیم... ‌‌‌
هدایت شده از mesaghمیثاق
✍ برخلاف تصور موجود، نفرت‌انگیزترین عناصر درون جامعه اسلامی، کارگزارانِ ناشایست و نااهل نیستند بلکه خواصِّ جبههٔ اهل حق هستند.. کدام خواصّ؟! 🔹️آنان که به برکت اسلام آبرو و اعتبار به دست آورده‌اند دارند، دارند، دارند، دارند برخی "حوزوی" هستند برخی "دانشگاهی" برخی "چهره‌های رسانه‌ای" برخی "خطیب" برخی.. و.. و.. 🔹️اما هیچگاه در هیچ صحنه و مقطعی از مقاطع انقلاب اسلامی، حاضر نیستند از این اعتبار و آبرو به نفع جبهه حق و علیه نفاق و جبههٔ باطل هزینه کنند ➖زبانشان را از انقلاب می‌کنند 🔻قبل از هر اقدامی دقیقی انجام می‌دهند که مبادا با موضع‌گیریِ صریح و اقدام قاطعِ به‌نفع حق، از محبوبیتشان کاسته شود و جایگاهشان دچار تنزل شود.. ➖حداکثرْ دفاعشان از حق با کلام دوپهلوست 🔹️نسبتِ اینها با دین و انقلاب، نسبتِ مصرف‌کنندگانِ بی‌خاصیتی است که هیچگاه نه به درد مردم نه به درد دین نخورده‌اند 🔵صدای انقلاب را از اینجا بشنوید ‍‌ ‎‌‌‌
هدایت شده از mesaghمیثاق
🔸همسرش است ولی از او سوء استفاده نمی‌کند 🔹 است ولی دم به دم آیه نمی‌خواند 🔸 است ولی مدام از خاطرات جبهه نمی‌گوید 🔹 خودش به ۳ مسلط است ولی فخر فروشی نمی‌کند ✨بله، او است