□●ادب دعا در پيشگاه امام رضا عليه السلام●■ □●هر كدام از ما خواسته ها و حرفهايی داريم و اكثر خواسته های ما دنيايی است ، در حالي كه اين بزرگواران اهل دنيا نيستند ودر فوق اين مقامات به سر مب برند و تا خود انسان ، آن حقيقت حضور را نچشد ، خيال ميكند امام هشتم و ديگر ائمه عليه السلام بايد در اين عالم هرچه از دستشان بر می آيد انجام دهند ، در حالي كه اين طور نيست و هر چه نفس قوی تر می شود و هر قدر كه انسان الهی تر می گردد ، دست تصرفش كمتر می شود □●چه بسا می بينيد كه بك قبر انسان شريفی در منطقه اب كه مردم به او بيشتر اعتقاد دارند ، بيشتر از امام هشتم عليه اسلام بيماران را شفا ميدهد ،و در امام زاده ها و اين انسانهای شريف بيشتر از كار مردم گره گشايی می شود □●در اين صورت نبايد فكر كنيد كه چرا امام هشتم بيشتر دست به كار نميشوند زيرا حضور و مراقبت انسان كامل به او احازه نمی دهد كه از خدای تبارك و تعالي چيزی را طلب كند □●او می فرمايد : ما چه كاره ايم ؟ عالم خودش خدا دارد و خداست كه دارد خدايی می كند " □●ما نبايد از امام هشتم ، غيراز امام هشتم را بخواهيم خواسته های متعارف از شأن مطهّر و عرشی انسان الهی ، آن سويی ، كه نظام هستی كه همه در پيشگاه اقدس اين انسانهای كامل در شهود تام هستند ، واقعا به دور است . #حضور_و_مراقبت #استاد_صمدی_آملی @mohamad_hosein_tabatabaei

■●مشهور آسمان(خاطراتی از استاد #علی_صفایی_حائری)●■ ■بخش زيبايى از حيات طيبه او به سفرهاى #مشهد تعلق دارد. چرا كه پايان ماه و اول ماه بعد خود را به مشهد مى‌رساند. ■مى‌گفت: اگر جسم با دو روز حمام نرفتن بو مى‌گيرد، روح با يك نيت بد سياه و كدر مى‌شود. به همين خاطر به امام رضا(علیه اسلام) پناه مى‌برد. كه در زيارت يكشنبه حضرت زهرا(علیها السلام) آمده است: «انا قد طهرنا بولايتهم»؛ ما با ولايت آنان تطهير مى‌شويم. ■مى‌گفت: زيارت امام رضا(علیه السلام) مثل حمام است. و با اين نياز به درگاه امام(علیه السلام) مى‌شتافت. ■روزى يكى از مريدان مشهدى گفته بود: بياييد منزل ما خالى است. ايشان از آدرس خانه آن جوان پرسيد و پاسخ شنيد كه مثلا: نخ ريسى! فرمود: دور است. من جايى دور و بر حرم مى‌خواهم. پرسيدند: چرا اين‌قدر نزديك؟ فرمود: آخر آلوده‌ها لب حوض مى‌نشينند! ■آن قدر يقين به رافت و دست گشايش‌گر آقا داشت كه وقتى گدايى در نزديكى حرم امام رضا(علیه السلام) از او چيزى خواست، با آن همه دست و دل‌بازى محل نگذاشت و اعتنايى به او نكرد.. و وقتى اصرار فقير را ديد، فرمود: بى‌سليقه‌اى! آدم در كنار دريا از يك پيت حلبى آب نمى‌خواهد! @mohamad_hosein_tabatabaei

□○"السّلام عليك يا علیّ بن موسی الرضا"○□ #استاد_فاطمی_نيا: □○ #علّامه‌ی_طباطبایی فرمودند: "همه‌ی ائمّه رئوف هستند، اما رأفت حضرت رضا (علیه السّلام) حسّی است." □○این جمله‌ بسيار عجیب است. یعنی زوّار امام رضا (علیه السلام) اگر ملتفت باشند ، معمولاً مهربانی و رأفت حضرت را حس ميكنند‌. □○البته بايد به اين نكته توجه داشت كه تمامی ائمه (علیه السلام) رأفت دارند اما اين ويژگی در حضرت رضا (علیه السلام) ظهور غالب است. #یاعلی @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) #صلوات @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 252-244 بقره قسمت دوم بخش دوم2⃣ ● افعال خداى سبحان حكيمانه و داراى مصلحت است و در عين حال باريتعالى محكوم و مقهور مصالح نيست از اينجا معلوم مى شود كه اجتماع تعليل ((والله يوتى ملكه من يشاء با تعليل ان الله اصطفيه عليكم و زاده بسطه فى العلم و الجسم))، درست است ، و منافاتى بين اين دو تعليل نيست ، براى اينكه اولى مطلب را به مصالح و اسباب تعليل مى كند، و مى فرمايد طالوت علم و نيروى بدنى بيشترى دارد، و دومى مطلب را با اطلاق مالكيت خدا تعليل مى كند، خدائى كه هر كارى بخواهد مى كند، و اگر اينكه گفتيم منافاتى نيست بين اطلاق ملك خدا و اينكه هر چه مى خواهد مى كند، و بين اينكه كارهايش همه از روى مصالح و حكمت ها است درست نباشد، اصلا اين دو جمله از آيه با هم نمى خواند تا چه رسد به اينكه يكى متمم و مؤيد ديگرى باشد. و اين معنا را ذيل آيه كه مى فرمايد: ((و الله واسع عليم ))، به بهترين وجهى توضيح مى دهد، براى اينكه كلمه واسع دلالت مى كند بر اينكه خداى تعالى از هيچ فعلى و ايتائى (دادنى ) ممنوع نيست ، و كلمه ((عليم )) دلالت مى كند بر اينكه : فعل او فعلى است كه از روى علم ثابت و غير قابل خطا سر مى زند، پس خداى سبحان هر چه مى خواهد مى كند بدون اينكه چيزى مانعش شود، و كارى نمى كند مگر آنكه آن كار، داراى مصلحت واقعى باشد. #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

■برگی از سالنامه ی آیت الله بهجت رصوان الله @mohamad_hosein_tabatabaei

□بیان آیه (۱) سوره کوثر□ #تفسیرالمیزان □صاحبان #دو قول اول استدلال كرده اند به #بعضى روايات، و اما #باقى اقوال #هيچ دليلى ندارند به جز #تحكم و بى دليل حرف زدن، و به هر حال اينكه در #آخر_سوره فرمود:  (ان شانئك هو الابتر).  با در نظر گرفتن اينكه كلمه (#ابتر) در ظاهر به معناى #اجاق_كور است، و نيز با در نظر گرفتن اينكه جمله مذكور از باب #قصر_قلب است، چنين به دست مى آيد كه منظور از كوثر، #تنها و تنها #كثرت_ذريه اى است كه خداى تعالى به آن جناب #ارزانى داشته، (و بركتى است كه در نسل آن جناب قرار داده )، و يا مراد #هم خير كثير است و هم كثرت ذريه، چيزى كه هست كثرت ذريه يكى از #مصاديق خير كثير است، و اگر مراد مساله ذريه به #استقلال و يابه طور #ضمنى نبود، آوردن كلمه (إن) در جمله (ان شانئك هو الابتر) #فايده اى نداشت، زيرا كلمه (إن) علاوه بر #تحقيق، #تعليل را هم مى رساند و معنا #ندارد بفرمايد ما به تو #حوض داديم، چون كه #بدگوى تو اجاق كور است و يا بى خبر است.(۱) @mohamad_hosein_tabatabaei

□بیان آیه (۱) سوره کوثر□ #تفسیرالمیزان □و روايات هم #بسيار زياد رسيده كه سوره مورد بحث در پاسخ كسى نازل شده كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم) را به اجاق كورى #زخم_زبان زد و اين زخم زبان هنگامى بود كه #قاسم و #عبداللّه دو فرزندان رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم) از #دنيا رفتند، پس با اين بيان روشن شد كه سخن آن #مفسر كه گفته:  (منظور #صاحب اين زخم زبان از كلمه (#ابتر) بريدگى از #مردم يا انقطاع از #خير بوده و خداى تعالى در #رد گفتارش فرموده او خودش #منقطع از هر چيز است) سخن #بی_وجهى است. □و چون جمله (انا اعطيناك الکوثر) در مقام منت نهادن بود، با #سياق متكلم مع الغير (#ما) آمد كه بر #عظمت دلالت مى كند، و چون منظور از آن #خوشدل ساختن رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم) بود مطلب را با واژه #اعطاء كه ظاهر در #تمليك است بيان داشت و فرمود: ما به تو #كوثر عطا كرديم.(۲) @mohamad_hosein_tabatabaei