eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
💠مقدمه  🔷 رنگ و بوی فرهنگِ کشورهای غربی را گرفته و تماماً باعث از زندگی ما شده است. تمام تلاش خودمان را خرج میکنیم تا یک و با شکوهی برای خودمان بسازیم و غافل می‌شویم که روزی ما باید باشد. چون زرق و برق دنیا، چشمان ما را پُر می‌کنند و می‌گویند باید بهترین های ظاهری را داشته باشی تا دیگران نگویند که از قافله تجمل گرایان عقب مانده اند. 🔷در هر کشور که وارد شود، آنها را به سمت زیور آلات و سوق می‌دهد، چون نمی‌خواهد انسانها به کمال برسند. اما در مقابل این به ما آموزش می‌دهد که داشتن سرمایه بسیار نیکوست، اما ملاک خوب و بد بودن سرمایه است. برای تمام ابعاد زندگی بشر و ای را معین کرده است، به نحوی که هیچ قضیه و مسأله ای نیست، مگر این که تبارک و تعالی را در آن ملاحظه کرده و از طریق انبیا و اولیا اعلام نموده است. هر کسی که خود را در این مسیر قرار دهد و را پیاده سازد، هم خواهد داشت و هم را خواهد چشید.  👇👇👇👇👇
‍ 1⃣ (ع) در یک روایت به برخی آخرالزمانی و راهکارهای عبور  بخش عمده‌ای از خطبه‌های که در آن‌ها اشاره به امام زمان(عج) دارد، مربوط به علائم و نشانه‌های آخرالزمان است. از جمله حضرت در خطبه 187 می فرمایند: * هان ای مردم در آینده پشت کردن روزگار خوش و قطع شدن پیوندها و روی کار آمدن خردسالان را انتظار کشید؛ أَلَا بِأَبِی وَ أُمِّی هُمْ مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَاؤُهُمْ فِی السَّمَاءِ مَعْرُوفَة * این روزگاری است که ضربات بر مؤمن آسان‌تر از یافتن مال است؛ ذَاکَ حَیْثُ تَکُونُ ضَرْبَةُ السَّیْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّه‏ *روزگاری که گیرنده از دهنده بیشتر است و آن روزگاری که بی نوشیدن مست می‌شوید؛ ذَاکَ حَیْثُ یَکُونُ الْمُعْطَى أَعْظَمَ أَجْراً مِنَ الْمُعْطِی‏؛ ذَاکَ حَیْثُ تَسْکَرُونَ مِنْ غَیْرِ شَرَاب‏ * با فراوانی نعمت‌ها بدون اجبار میخورید و نه از روی ناچاری دروغ می‌گویید؛ بَلْ مِنَ النِّعْمَةِ وَ النَّعِیمِ وَ تَحْلِفُونَ مِنْ غَیْرِ اضْطِرَارٍ وَ تَکْذِبُونَ مِنْ غَیْرِ إِحْرَاج‏ * آن روزگاری است که بلاها شما را می‌گزد چونان گزیدن و زخم کردن دوش شتران از پالان! ذَاکَ إِذَا عَضَّکُمُ الْبَلَاءُ کَمَا یَعَضُّ الْقَتَبُ غَارِبَ الْبَعِیر  آه! آن رنج و اندوه چقدر طولانی و گشایش چقدر دور است! مَا أَطْوَلَ هَذَا الْعَنَاءَ وَ أَبْعَدَ هَذَا الرَّجَاء اى مردم، مهار این فتنه را که پشت آنها حمل کننده و زر و بال است از دست بیندازید، و از گرداگرد امام خود پراکنده نشوید که عاقبت خود را خواهید کرد، و بى‌‏باکانه در آتش فتنه‌‏اى که پیشاپیش آن قرار گرفته‌‏اید نروید، از راه آن به یک سو شوید، و جاده را براى آن باز بگذارید، که به جان خودم قسم مؤمن در شعله آن فتنه هلاک مى‌‏شود، و غیر مسلمان سالم مى‏‌ماند!  أَیُّهَا النَّاسُ أَلْقُوا هَذِهِ الْأَزِمَّةَ الَّتِی تَحْمِلُ ظُهُورُهَا الْأَثْقَالَ مِنْ أَیْدِیکُمْ وَ لَا تَصَدَّعُوا عَلَى سُلْطَانِکُمْ فَتَذُمُّوا غِبَّ فِعَالِکُمْ‏ وَ لَا تَقْتَحِمُوا مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ فَوْرِ نَارِ الْفِتْنَةِ وَ أَمِیطُوا عَنْ سَنَنِهَا وَ خَلُّوا قَصْدَ السَّبِیلِ لَهَا فَقَدْ لَعَمْرِی یَهْلِکُ فِی لَهَبِهَا الْمُؤْمِنُ وَ یَسْلَمُ فِیهَا غَیْرُ الْمُسْلِم‏ مثل من در میان شما مثل فروزان در تاریکى است، تا آن که در آن تاریکى در آید از آن چراغ روشنى جوید. مردم سخنم را بشنوید و حفظ کنید، و گوش دلتان را آماده کنید تا بفهمید؛ إِنَّمَا مَثَلِی بَیْنَکُمْ کَمَثَلِ السِّرَاجِ فِی الظُّلْمَةِ یَسْتَضِی‏ءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا فَاسْمَعُوا أَیُّهَا النَّاسُ وَ عُوا وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِکُمْ تَفْهَمُوا. (ع) در انتهای سخنان خویش تقوا و عدم دوری از امام عصر و اتصال به منبع نورانی اهل‌بیت وحی(ع) را راهکار عبور از فتنه‌های سخت معرفی فرمودند.
⭕️گزیده‌ای از روایات جهاد با نفس 🔹...و ، گرامی داشتن آن از دشنام و عادت دادنش به ، و ترک یاوه‌ای است که فایده‌ای در آن نیست، و نیکی کردن درباره مردم، و درباره ایشان است؛ و ، منزه داشتن آن از شنیدن ، و از شنیدن چیزی که شنیدنش روا نیست؛ و این است که آن را از چیزی که برای تو نیست فروبندی و نگاه کردن با آن را وسیله قرار دهی. 📕وسائل‌الشیعه، ج ۱۵، ص ۱۷۳ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عاملی که قوم حضرت شعیب (ع) را گرفتار عذاب کرد 🔸قوم شعیب به دلیل بی‌اعتنایی به برخی مسائل شرعی دچار شدیدترین عذاب الهی شدند. 🔹دقت‌ در کسب‌ و دوری‌ از اموال‌ از تأکیدات مهم دین مبین به تمام انسان‌هاست. در دیدگاه دین اسلام جامعه‌ای به سعادت دنیوی و اخروی دست می‌یابد که دارای اقتصاد سالم‌تر باشد، چرا که این مسأله ارتباط مستقیمی با تأمین نیاز‌های جسم انسان و پاکی و ناپاکی روح، اندیشه و ایمان و باور‌های قلبی او دارد. برای درک دقیق‌تر تأثیر رزق‌ بر سرنوشت‌ افراد همین بس که (ع) در روز عاشورا مهم‌ترین عامل عداوت دشمنان را، روی آوردن به معرفی کردند و خطاب به آن‌ها فرمودند: «فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرَامِ... ؛‌ شکم‌های شما از پر شده است که حاضر نیستید صدای مرا بشنوید». 🔹جالب است که لشکریان دشمن، از مسلمانان بودند که تقید به عبادات شرعی داشتند و تنها به واسطه روی‌ آوردن‌ به‌ از مسیر حق خارج شدند؛ از این رو پیامبر اکرم (ص) در روایتی فرمودند: «الْعِبَادَةُ مَعَ أَکْلِ الْحَرَامِ کَالْبِنَاءِ علَى الْمَاء؛ کسی که می‌خورد و عبادت هم می‌کند، مانند کسی است که روی آب، ساختمان بنا می کند». [عدة الداعی، ص۳۰۲] بنابراین اگر مسیر کسب‌ روزی از طریق حلال باشد، جامعه به رستگاری می‌رسد، در غیر این صورت آثار و تبعات آن گریبانگیر مردم خواهد بود. براساس آیاتی از قرآن، جوامعی به دلیل عدم تقید به نوع درآمدشان، مورد عذاب الهی قرار گرفتند که از جمله آن‌ها قوم شعیب (ع) بود:  🔹«...فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ؛ [شعراء، ۱۸۹] ...و عذاب روز سایبان (سایبانی از ابر صاعقه‌خیز) آنها را فراگرفت؛ یقیناً آن عذاب روز بزرگی بود!». در آیات مربوط به حضرت شعیب علیه‌ السلام و قومش می‌ خوانیم که آن حضرت بعد از دعوت به توحید، قوم خود را به حق و عدالت در امور مالی و تجارت دعوت کرد، و در نهایت کسانی که قبول نکردند به عذاب الهی گرفتار شدند. این خود نشان می‌دهد که مسائل اقتصادی یک جامعه را نمی‌توان ساده شمرد، و نیز نشان می‌دهد که پیامبران فقط مأمور به مسائل اخلاقی و عبادی نبوده‌اند، بلکه اصلاح وضع نابسامان اجتماعی و اقتصادی نیز بخش مهمی از دعوت آنها را تشکیل می‌داده است.  منبع: تسنیم @tabyinchannel
⭕️امام رضا عليه السلام:  🔸«اِجْعَلُوا لِأَنْفُسِكُمْ حَظّا مِنَ الدُّنْيا، بِاِعْطائِها ما تَشْتَهى مِنَ الْحَلالِ وَ مالَمْ يَنَلِ المُرُوَّةَ وَ لا سَرَفَ فيهِ، وَاسْتَعينوُا بِذلِكَ عَلى اُمُورِالدّينِ».  🔹براى خودتـان از قرار دهـيد، به اينكه خواسته هاى دل را از به آن بدهيد، تا حدّى كه را از بين نبرد، و در آن نباشد، و بدين وسيله، بر ، كمك بجوييد. 📕فقه الرضا عليه السلام، ص ۳۳۷ @tabyinchannel
⭕️مواظبت بر حلال و حرام و کیفیت در عبادات 🔹چیزهای عجیب و غریب از نقل شده که چه اندازه و بوده‌اند، بلکه مواظبت آنها بر نیز بیش از ما بوده و بوده‌اند. آقایی که خود او و نیز پدرش از اهل کرامت بودند، نقل کرد که پدرش با آن کرامات و مقامات، در حال رکوع و سجود تنها سه مرتبه «سُبْحانَ الله» می‌گفت. 🔹آنها را در ملاحظه می‌کردند، نه کمیّت را. همین جریاناتی را که در آن قرار داریم و می‌بینیم، همان که و اشتغال داشتند از پیش می‌دیدند و خبر می‌دادند، بدون اینکه اظهار کنند که ما اهل کرامت و علم غیب هستیم. 🔹آقایی می‌گفت: جماعتی بودیم، آقا عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه‌ الشریف تشریف آوردند و کردند، ولی حمد و سوره را حسابی ساده قرائت فرمودند. خدا می‌داند همین و مختصر اگر از صادر شود چه اثرها دارد، ولی مفصّل آن از غیر اهلش بی‌اثر است. مطلب اجلّ از آن است که با گفت‌و‌شنود، تفهیم و تفهّم شود. از خدا می‌خواهیم که لیاقت دهد تا به ما الهام شود! 📕در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۰۸ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
⭕️ذکر خداوند سبحان در هر حال 🔹در کتاب کافی به نقل از علیه‌ السلام آمده است: «ثَلاثٌَ لا تُطِیقُها هذِهِ الاْءُمةُ... وَ ذِکرُ الله‏ِ عَلی کل حالٍ». [١] (سه چیز است که این توان آن را ندارند... تا اینکه می‌فرماید: و در ). 🔹و در روایت دیگر می‌فرماید: «لا أَقُولُ سُبْحانَ الله‏ِ وَ الْحَمْدُلِلهِ، وَ إِنْ کانَ ذِکرا وَ لکنْ ذِکرُهُ عِنْدَ حَلالِهِ وَ حَرامِهِ». [۲] مقصود من گفتن سبحان الله و الحمدلله نیست، هر چند این هم ذکر است، بلکه منظور من به هنگام [پیش‌ آمدن] و است. پی نوشت‌ها؛ [۱] من لایحضرة الفقیه، ج۴، ص۳۵۸ [۲] اصول کافی، ج۲، ص۱۴۵ 📕در محضر بهجت، ج۲، ص۶۹ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
⭕️رسول اکرم (صلى الله عليه و آله): 🔸«لا يَكونُ الرَّجُلُ مِنَ الْمُتَّقينَ حَتّى يُحاسِبَ نَفْسَهُ اَشَدَّ مِنْ مُحاسَبَةِ الشَّريكِ شَريكَهُ، فَيَعْلَمَ مِنْ اَيْنَ مَطْعَمُهُ وَ مِنْ اَيْنَ مَشْرَبُهُ وَ مِنْ اَيْنَ مَلْبَسُهُ، اَمِنْ حِلٍّ اَمْ مِنْ حَرامٍ».  🔹از نيست، مگر كسى كه از خود، سخت‌تر از حسابرسى شريك از شريك، كند و بداند كه خوراك، و از كجا آمده، آيا از است يا ؟. 📕مكارم الاخلاق، ص ۴۶۸ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۱۷۶ نهج البلاغه، درباره «بدعت» چه هشداری داده است؟ 🔹 (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۷۶ «نهج البلاغه» يكى از آفات مهم دينى و اجتماعى را بيان ميفرمايد و آن، آفت و تغيير احكام خدا بر طبق خواسته هاى دل و هوای نفس و بدعت گزارى در دين خداست؛ ميفرمايد: «بدانيد اى بندگان خدا! ، آنچه را سال گذشته حلال میشمرد، امسال هم حلال میشمرد و آنچه را سال گذشته حرام میدانست امسال هم حرام میداند [و پيوسته بر احكام الهى و سنّت پيامبر ثابت میماند])». 🔹اشاره باينكه ، احكام الهى را بازيچه هوا و هوس خود نمیسازند و با افكار ناقص خويش آنرا تغيير نمیدهند؛ چه اينكه اگر باب در احكام الهى گشوده شود تمام ظالمان و تبهكاران و هوسبازان آنچه را برخلاف منافع نامشروع خود می‌بينند تغيير میدهند و بعد از زمان كوتاهى چيزى از اصول و فروع دين باقى نمیماند. 🔹اين سخن اشاره به است كه بعد از پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) در دين خدا گذارده شده؛ نه تنها قياس را در موارد عدم دسترسى به نصوص كتاب و سنت به كار گرفتند، بلكه به با نصّ صريح يا برخاستند. خليفه سوّم روشى را كه پيامبر در تقسيم بيت المال گذارده بود و مساوات را در حدّ نيازها در نظر میگرفت، به كلّى دگرگون ساخت و اعيان و اشراف و از آن فراتر، اقوال و بستگان خويش را بر همه مقدّم شمرد و همه چيز رادر اختيار آنها گذاشت؛ 🔹و خليفه دوّم با صراحت گفت: دو چيز در زمان پيامبر حلال بوده و من آنها را حرام میكنم و هركس با من مخالفت كند او را مجازات خواهم كرد: «متعة النساء (عقد موقّت) و متعة الحج (حج به صورت حج تمتّع)» و ديگرى كه در عصر خلفا روى داد كه در بعضى كتابها جمع آورى شده و مقدار قابل توجّهى است.[۱] 🔹 (عليه السلام) با درايت فوق العاده اى كه داشت، میديد اگر جلوى اينكار گرفته نشود، همه احكام اسلام به خطر مى افتد و چهره نورانى اين آيين پاك بكلّى دگرگون میشود؛ از اينرو پرهيز از بدعت را نشانه ايمان شمرد. و در ادامه سخن ميفرمايد: «[بدانيد] بدعتهايى را كه مردم گذارده اند آنچه را بر شما حرام شده، حلال نمى كند؛ همان است كه خدا حلال كرده و همان است كه خدا حرام نموده)». 🔹سپس در ادامه اين سخن به نكته اى اشاره ميفرمايد كه به منزله دليلى بر گفتار پيشين اوست؛ ميفرمايد: «شما امور مختلف را [در مورد بدعتها و كجرویها] آزموده ايد و خوب و بد را دراين تجربه آموخته ايد و با وضع گذشتگان پند و اندرز داده شده ايد، عبرت گرفته ايد و مَثَلها براى شما زده شده و به امرى آشكار دعوت شده ايد)». 🔹به اين معنا كه شما در عمر خود مشاهده كرديد كه چه مشكلات و نابسامانیها و بدبختیهايى براى مسلمين به ارمغان آورد. بدعتهاى زمان عثمان سبب شورش عظيمى شد كه خون او بر باد رفت و چنان شكافى ميان مسلمين پيدا شد كه آثارش همچنان باقیست و بدعتهاى عصر از جمله تبعيض در ميان موالى [غير عرب] و عرب سبب شكاف عظيمى در ميان مسلمانان گشت و حتى خون خليفه نيز در همين راه ريخته شد. [۳] 🔹بعلاوه خداوند در قرآن، داستان يهود و و آنها را نقل كرده و عواقب سوء آن‌را نشان داده است؛ شما خود نيز مفاسد بدعت را تجربه كرده ايد و هم تاريخ پيشينيان به شما اندرز داده است؛ لذا من شما را به مطلب واضحى دعوت كردم كه دلايل حسّى و تجربى و نقلى معتبر دارد. آنگاه دريك نتيجه گيرى آشكار ميفرمايد: [براساس اين سخن]، «تنها افراد ناشنوا از درك اين مطلب [كه صدايش در همه جا پيچيده است] عاجز و ناتوان میماند و تنها نابينايان آن را نمیبينند)». اشاره باينكه آثار سوء و نكبت بار آشكار است و پيام تاريخ نيز در اين زمينه روشن است. آنكس كه آن آثار را نبيند، نابيناست و آنكس كه اين پيام را نشنود، كر است. 🔹و در ادامه ميفرمايد: «آنكس كه از آزمونهاى الهى و تجربه ها، سودى نبرد، از هيچ پند و اندرزى سود نخواهد برد و كوته فكرى و كوته نگرى، آشكارا دامان او را ميگيرد؛ تاآنجا كه بد را خوب و خوب را بد میبيند». تجربيات حسّى و مهم ترين وسيله انسانهاست. اگر واقعاً كسى ازاين طريق بيدار نشود بسيار بعيد است پند و اندرز و نصيحت خيرخواهان در وى اثر بگذارد و يكى از سرنوشتهاى حتمى او اينست كه به جايى میرسد كه خوبیها در نظرش بدى و بدیها به شكل خوبى جلوه میكند؛ آنگونه كه ميفرمايد. [۲] پی‌نوشتها [۱]رجوع كنيد به كتاب النص و الاجتهاد، الموسوی، عبدالحسين شرف الدين، أبومجتبى قم ۱۴۰۴ق، چ۱ [۲]رجوع کنیدبه آيات۱۰۳و۱۰۴ سوره کهف 📕پيام امام اميرالمؤمنين، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ۱ ج۶ ص۵۸۴ منبع:وبسایت آیت الله مکارم شیرازی @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«آخرالزمان» در روايات اسلامی با چه ويژگى هايى معرفی شده است؟ 🔹در بعضى خطبه‌ هاى نهج البلاغه اميرالمؤمنين (عليه السلام) و رواياتى از پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) و امامان اهل بيت (عليهم السلام) خبرهايى درباره و آينده ای تاريك و سخت براى داده شده است. از ويژگى هاى ، پشت كردن بسيارى از مردم به مسئله و است، و اینکه هر آنچه به دستشان برسد، از هر جا و هر كس براى خود حلال مى شمرند و اين آلودگى همه زندگى آنها را مى آلايد. ويژگى ديگر كه است سبب مى شود و را به فراموشى بسپارند و همچون مستان شراب، در عالَم بى‌خبرى به سر برند. 🔹دور زدن احكام و تكيه بر بهانه هاى واهى براى انجام هر كار ناروا و تمسّك به حيله‌ های شرعى يكى ديگر از ويژگى هاى آن زمان است. به صورت سنّت ها، و به صورت بدعت ها در مى آيد. در حديثى از پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) مى خوانيم: «يَأْتى عَلَى النّاسِ زَمانٌ لا يَبْقى أحَدٌ إلَّا أَكَلَ الرِّبا فَإنْ لَمْ يَأْكُلْهُ أَصابَهُ مِنْ غُبارِهِ»؛ [۱] (زمانى بر مردم فرا مى رسد كه همه مى شوند و اگر كسانى رباخوار نباشند، گرد و غبار بر دامنشان مى نشيند». [۱] 🔹در حديث ديگرى در وصاياى رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) به ابن مسعود آمده است: «زمانى بر مردم فرا مى رسد كه انواع غذاهای لذيذ را مى خورند و بر مركب ها [ی گران قيمت] سوار مى شوند و ، همچون زنان كه براى همسر خود، زينت مى كنند خود را مى آرايند. ، بى‌پرده خارج مى شوند و مانند سلاطين جبّار در اجتماع مى كنند. اين گروه، اين امّت در ـ تا آنجا كه مى فرمايد: «يَابْنَ مَسْعُودُ يَأْتى عَلَى الناسِ زَمانٌ اَلصَّابِرُ عَلَى دينِهِ مِثْلُ الْقابِضِ عَلَى الْجَمْرَةِ بِكَفِّهِ» (اى پسر مسعود، زمانى بر مردم فرا مى رسد كه همچون نگهدارى آتش در كف دست است). [۲] 🔹و ديگرى كه ذكر همه آنها به طول مى انجامد. اين پيشگويى ها افزون بر اينكه جنبه اعجاز دارد، است به گروه هاى وفادار به اسلام كه خود را نبازند و بدانند اين دوران پايانى دارد كه به ظهور (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مى انجامد. پی نوشت: [۱] مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏، نورى، مؤسسة آل البيت(ع)، چ۱، ج۱۳، ص۳۳۳ [۲] مكارم الأخلاق‏، طبرسى، شريف رضى‏، قم‏ چ۴، ص۴۵۰ 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ۱، ج۷، ص۲۵۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«نماز» چه جایگاهی در بین اعمال دارد و چرا باید «نماز» بخوانیم؟ (بخش اول) 💠«اهمیت نماز در متون دینی» 🔹از آنجا که برای اهمیت زیادی در و بیان شده است، پاسخ به این سؤال که «چرا باید بخوانیم؟» نیز اهمیت زیادی دارد. در اینکه هر لازم است ساعاتی از شبانه روز را با خود راز و نیاز داشته باشد شکی نیست؛ اما ما معتقدیم بهترین روش راز و نیاز با خداوند است. ما می گوییم «نماز» ستون دين‏ و معراج افراد با ايمان است و كسى كه را ترك كند رابطه ميان او و خدا قطع مى گردد. 🔹در حديث معروف پيامبر اسلام (صلّى الله عليه و آله) آمده است: «نماز ‏ است، كسى كه عمدا آن را ترك كند دين خود را ويران كرده است». [۱] و در حديث ديگرى از پيامبر (صلی الله علیه و آله) آمده است: «نماز همچون است، هنگامى كه ستون خيمه برقرار باشد، طناب ها و ميخ ها و پوشش خيمه برقرار و مفيد است، و هنگامى كه ستون بشكند، نه طناب ها به درد مى خورد و نه ميخ ها و پوشش». [۲] به همین دلیل موقعيت در ميان عبادات اسلامى به قدرى است كه هيچ يك از عبادات به مرتبه آن نمى رسد. [۳]  💠«فلسفه نماز چیست؟» 🔹ما معتقدیم مراتب عالی به خاطر «حکمت‌ها» و «فلسفه‌ های بسیار مهم و ذی‌قیمت» مستتر در پس این عبادت است. چيزى نيست كه فلسفه‌اش بر كسى مخفى باشد، ولى دقت در متون آيات و روايات اسلامى ما را به ريزه كاری هاى بيشترى در اين زمينه رهنمون مى گردد: 1⃣«یاد خدا»:  🔹روح و اساس و هدف و پايه و مقدمه و نتيجه و بالآخره فلسفه همان است، همان «ذكر الله» است كه در آيه ۴۵ سوره عنكبوت به عنوان برترين نتيجه بيان شده است: «اتْلُ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَ اللهُ يَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ» (آنچه را از به تو وحى شده تلاوت كن، و را بر پا دار، كه نماز [انسان را] از زشتى‌ها و منكرات باز مى دارد و از آن هم برتر و بالاتر است، خداوند مى داند شما چه كارهايى انجام مى دهيد). 🔹البته كه مقدمه فكر و فكرى كه انگيزه عمل بوده باشد، چنان كه در حديثى از (علیه السلام) آمده است كه در تفسير جمله‏ «وَ لَذِكْرُ اللهِ أَكْبَرُ» فرمود: «أَنَّهُ ذِكْرُ اللهِ عِنْدَ مَا أَحَلَ‏ وَ حَرَّم‏»؛ [۴] (ذکر برتر كردن است به هنگام انجام و [يعنى به ياد خدا بيافتد و به سراغ حلال برود و از حرام چشم بپوشد]). 2⃣«سبب مغفرت معصیت ها و خطاها»:  🔹 وسيله شستشوى از ، و مغفرت و است؛ چرا كه خواه ناخواه «نماز» انسان را دعوت به و گذشته مى كند؛ لذا در حديثى مى خوانيم: پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از ياران خود سؤال كرد: «اگر بر در خانه يكى از شما نهرى از آب صاف و پاكيزه باشد، و در هر روز پنج بار خود را در آن شستشو دهد، آيا چيزى از آلودگى و كثافت در بدن او مى ماند؟». در پاسخ عرض كردند: نه، فرمود: « درست همانند اين آب جارى است، هر زمان كه انسان مى خواند گناهانى كه در ميان دو نماز انجام شده است از ميان مى رود». [۵] و به اين ترتيب جراحاتى كه بر روح و جان انسان از مى نشيند، با مرهم التيام مى يابد و زنگارهايى كه بر قلب مى نشيند زدوده مى شود. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] بحار الانوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲، ج۷۹، ص۲۰۲؛ [۲] همان، ص۲۱۸؛ [۳] ر.ک: آيين ما (اصل الشيعة)، كاشف الغطاء، محمد حسین، ترجمه: مكارم شيرازى، ناصر، انتشارات امام على بن ابى طالب(ع)، چ۱، ص۱۹۱؛ [۴] بحارالانوار، همان، ص۲۰۰؛ [۵] وسائل الشيعه، مؤسسة آل البيت (ع) لإحياء التراث، چ۱، ج۳، ص۷، ح ۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام رضا عليه السلام:  🔸«اِجْعَلُوا لِأَنْفُسِكُمْ حَظّا مِنَ الدُّنْيا، بِاِعْطائِها ما تَشْتَهى مِنَ الْحَلالِ وَ ما لَمْ يَنَلِ المُرُوَّةَ وَ لا سَرَفَ فيهِ، وَاسْتَعينوُا بِذلِكَ عَلى اُمُورِالدّينِ».  🔹براى خودتـان بهره‌اى از قرار دهـيد، به اينكه خواسته هاى دل را از به آن بدهيد، تا حدّى كه را از بين نبرد، و در آن نباشد، و بدين وسيله، بر ، كمك بجوييد. 📕فقه الرضا عليه السلام، ص ۳۳۷ @tabyinchannel