❗ اطلاق صیغه جمع بر مفرد، در آیه مباهله! پرسش: اگر در جریان مباهله، پیامبر(ص) فقط حضرت فاطمه(س) و حسنین(ع)، و امام علی(ع) را همراه خود آورد، پس چرا عبارات آیه در مورد زنان که یک نفر بود و فرزندان که دو نفر بودند و نفوس که دو نفر بودند(پیامبر و علی) به صورت جمع آمده است؟ ✍️ پاسخ اجمالی: اجماع علماى اسلام اعم از شیعه و سنى در زمینه ورود این آیه در مورد اهل بیت(ع) و تصریح آنها بر اینکه پیغمبر(ص) غیر از على(ع) و فاطمه(س) و حسن و حسین(ع) کسى را براى مباهله نیاورد، قرینه آشکارى براى تفسیر آیه خواهد بود. بنابراین، ایراد مزبور تنها متوجه شیعه نمى شود. بلکه همه دانشمندان اسلام باید به آن پاسخ گویند. ثانیاً؛ اطلاق «صیغه جمع» بر«مفرد» یا بر «تثنیه» تازگى ندارد، و در قرآن و غیر قرآن از ادبیات عرب و حتى غیر عرب شواهد بسیارى دارد. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0318393

📚 نگاهی به جریان مباهله 1. جریان مباهله؟ 2. اهميت «آيه مباهله»؟ 3. محتواي آيه «مباهله»؟ 4. اثبات صحت حدیث مباهله 5. اهل سنت و شأن نزول آیه مباهله 6. اطلاق صیغه جمع بر مفرد، در آیه مباهله!! 7. شخص پیامبر(ص) مصداق «أنفسنا»! 8. فضائل اهل بیت(ع) در آیه مباهله #رسول_خدا(ص) #مباهله #آيه_مباهله #حدیث_مباهله #اهل_سنت #اهل_بیت(ع) مطالعه عناوین بالا در شاخه "آيه مباهله": http://mk6.ir/XcUeN

❓ ماجرای مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران؟ ✍️ پاسخ اجمالی: در زمان رسول اکرم(ص) گفتگوهایی بین ایشان و مسیحیان نجران درباره حضرت مسیح(ع) انجام شد و آنها لجاجت کردند خداوند به پیامبر(ص) دستور داد با آنها مباهله کند، پیامبر(ص) به همراه امیرالمومنین(ع) و حضرت فاطمه(س) وامام حسن(ع) و امام حسین(ع) برای این کار آماده شدند، وقتی مسیحیان با این صحنه مواجه شدند، احساس خطر کردند و از مباهله سرباز زدند و با پیامبر(ص) مصالحه کردند. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0318395 ❓ اهميت «آيه مباهله»؟ ✍️ پاسخ اجمالی: اول اینکه مسأله مباهله نشانه حقانيت پيامبر(ص) در رسالت است؛ زیرا کسی كه ايمان قطعي به راه خود ندارد مباهله نمي كند. دیگر اینکه اين آيه سندی روشن بر عظمت مقام اهل بيت(ع) نزد خداوند است؛ چرا که پیامبر(ص) در این عرصه فقط آنان را به همراه خود برد و این نشانه افضلیت آنها را بر تمام امت می باشد. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0394291 اثبات صحت حدیث مباهله پرسش: از چه راه هایى مى توان صحت حدیث مباهله را اثبات نمود؟ ✍️ پاسخ اجمالی: 1. وجود حدیث در صحاح؛ 2. تصریح به صحت حدیث توسط علمای فریقین؛ 3. تصریح به تواتر حدیث؛ 4. تصریح به عدم خلاف؛ 5. تصریح به وثاقت راویان؛ 6. ارسال مسلّم دانستن حدیث؛ یعنی ابن اثیر در «الکامل» این حدیث را از مسلّمات حدیثى دانسته است. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0324066 #رسول_خدا(ص) #مباهله #آيه_مباهله #حدیث_مباهله #اهل_سنت #اهل_بیت(ع)

❗️ منافات حضور قلب امام علی(ع) با انفاق ایشان در رکوع نماز! ⁉️ پرسش: حضرت علی(ع) که موقع نماز تیر را از پایشان بیرون آوردند و چیزی را حس نکردند، چطور هنگام رکوع متوجه حضور سائل شدند؟! ✍️ پاسخ اجمالی: اين خرده گيرى ها ايراد بر قرآن است؛ چرا كه خداوند آن را ستوده و ولايت مؤمنين را شايسته چنين كسى دانسته است و اگر اين عمل غفلت از خدا بود نبايد تمجيد مي شد. ضمن اینکه مواردی شبیه این کار که عبادت به شمار می رود توسط پیامبر(ص) نیز در ضمن نماز صورت گرفته است؛ به عنوان مثال در مسند احمد از ابو هريره نقل شده است: ما با پيغمبر نماز عشاء مي خوانديم و وقتي كه پيغمبر به سجده مي رفت، امام حسن و امام حسين كه كوچك بودند بر پشت پيغمبر سوار مي شدند؛ «وقتي پيغمبر مي خواست بلند شود، با اين دو دست مباركش حسن و حسين را مي گرفت و آرام روی زمين مي گذاشت و وقتي كه پيغمبر به سجده مي آمد، آنها روي پيغمبر سوار مي شدند». توجه به حسنين و گرفتن آنها و آرام زمين گذاشتن، آيا اين ها با حضور قلب در نماز منافات ندارد؟! شنيدن صداى سائل و كمك به او در نماز، نوعی توجّه به خداست؛ توجه امام علی(ع) وقتی به آن سائل جلب شد که خدا را صدا زد؛ در واقع این نام خدا بود که موجب التفات حضرت به او شد. ایشان با اين كار عبادتى را با عبادت ديگر درآميخت و براي خدا در حال نماز زكات داد. آنچه اشكال دارد پرداختن به خويشتن به هنگام نماز است، امّا پرداختن به نيازمند مظلوم، كه عبادت محسوب مى‏ شود، اشكالى ندارد. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/fa/article/index/418515 #حضور_قلب #امام_علی(ع) #انفاق #انگشتر #حاتم_بخشی #نماز #زکات #عبادت #سائل #ولایت #خدا #قرآن #رسول_خدا #رکوع

❗️ «فعل كثير» بودن اعطاء انگشتر به سائل در نماز توسط امام علی(ع)! پرسش: آيا بیرون آوردن و دادن انگشتر به سائل در نماز موجب بطلان نماز نمی شود؟ ✍️ پاسخ اجمالی: در آوردن انگشتر مطابق هيچ فتوايى «فعل كثير» و موجب اشكال در نماز نيست؛ به خصوص اگر اشاره كرده باشد و سائل شخصاً در آورده باشد. ضمن اینکه فقهاء تصريح كرده اند كه حتى كشتن حيوان گزنده مانند عقرب در حال نماز و يا برداشتن و گذاشتن بچّه كوچك در آن حال و يا شمردن عدد ركعات نماز به وسيله سنگريزه و حتى شستن گوشه لباس يا دست اگر در حال نماز نجس شود، ضررى براى نماز ندارد. #نماز #انگشتر #خاتم_بخشی #آیه_ولایت #ولی #ولایت #فعل_كثير #سائل #حضرت_علی #امام_علی #امیرالمؤمنین ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0394002

⁉️ انحصار دلالت آیه تطهیر بر همسران پیامبر(ص)؟! پرسش: با توجه به معنای «بیت»، «اهل البیت» در آیه تطهیر، فقط شامل همسران پیامبر(ص) می شود؛ چرا شیعه می گوید این آیه شامل همسران پیامبر(ص) نمی شود؟ ✍️ پاسخ اجمالی: برخی كلمه «بيت» را در آيه «تطهير» به معنی خانه مسكونی گرفته‌اند تا معنای آیه منحصر در همسران پيامبر(ص) باشد. در حالی كه لفظ «اهل»، مفرد مذكر است و همسران پيامبر(ص)، جمع مؤنث هستند و ضمیرهاى آیه هم مذکر است. در ثانی: پيامبر(ص) خانه مستقلى براى خود نداشت، خانه او خانه هايى متعدد بود كه با همسرانش در آنها زندگى مى كرد. پس منظور از بیت، «بيت قرابت» است، نه «بيت سكونت». ثالثا: آیات دیگر و روایات، همسران پیامبر(ص) را مورد عتاب قرار داده اند که با عصمت سازگار نیست؛ در حالی که این آیه عصمت را اثبات می کند! رابعا: گاهی جمله ای بین دو جمله معترضه واقع مى شود که از قبل و بعد خود بیگانه است؛ بنابراین مضمون آیه تطهیر مناسبتی با بحث همسران پیامبر ندارد. خامسا: در برخى از روایات، پیامبر(ص) به صراحت همسرانش را از شمول اهل بیت خارج نموده است که بعضى از آنان در کتب اهل سنت موجود است. روایاتی از عایشه و ام سلمه وجود دارد که به هنگام جمع شدن پنج نفر زیر عبای رسول خدا ایشان فرموده که اینان(علی، فاطمه، حسن و حسین) اهل بیت منند و امثال ام سلمه را راه نداده است. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0393776 makarem.ir/maaref/l/0324748 #آیه_تطهیر #اهل_بیت #آل_کساء #اهل_سنت #شیعه #بیت #خانه

#معارف_اسلامی 🔸دلالت آیه تطهیر بر عصمت پنج نفر! 🔸دلالت آیه تطهیر بر عدم عصمت ذاتی اهل بیت! 🔸انحصار دلالت آیه تطهیر بر همسران پیامبر(ص)؟! 🔸مصداق «اهل البيت» در آیه تطهیر از دید روایات اسلامی 🔸«معصوم» بودن امامان(ع) با وجود اعتراف ایشان به خطا و گناه! 🔸اهل البیت در کلام پیامبر(ص) در تفسیر آیه تطهیر 🔸همسران پیامبر(ص) مصداق آیه تطهیر! 🔸«اراده خداوند» در آيه «تطهير»؟ عناوین بالا و بیشتر در شاخه «آيه تطهير»، با 26 مطلب: http://mk6.ir/SqXwA 🆔 makarem.ir/maaref

❗️ دلالت آیه تطهیر بر عصمت پنج نفر! آیه تطهیر طبق حدیث کساء بر عصمت پنج نفر دلالت دارد؛ چرا شیعه به عصمت چهارده نفر معتقد است؟! ✍️ پاسخ اجمالی: اولا: منحصر کردن عصمت در این آیه حصری اضافی است نه حقیقی؛ یعنی این آیه می خواهد زنان پیامبر را از معنای اهل بیت خارج سازد، نه اینکه شمول این آیه را از اشخاصی دیگر که از سنخ اهل بیت اند نفی نماید. ثانیا: پیامبر در حدیث ثقلین «اهل بیت» را هم وزن قرآن به عنوان عامل دیگر هدایت تا قیامت معرفی کرده است؛ یعنی اين حديث نشانگر وجود كسانی از اهل بيت همراه قرآن است كه همچون قرآن شايستگی تمسک و پيروی تا قيامت را دارا باشند. ثالثا: وقتی عصمت پنج تن اول از معصومین با آیه تطهیر ثابت شد، کلام آنها در معرفی معصومین بعدی حجت خواهد بود. ✍️ پاسخ تفصيلی: makarem.ir/maaref/l/0420329 #چهارده_معصوم #اهل_بیت #آیه_تطهیر #عصمت #آل_کساء #آل_عبا #پنج_تن_آل_کساء ______________

❓ ورود ابن زياد به كوفه و نقش آن در تصميم گيری كوفيان درباره قيام امام حسين(ع)؟ ✍️ پاسخ اجمالی: کمتر مردمی را می‌توان یافت که بتوانند با وجود دیکتاتوری مسلط و جسور، دست به مخالفت زده و در برابر قدرت حاکم، اظهار سرکشی بکنند. هنگامی که نعمان بن بشیر حاکم کوفه بود، مردم با سهل‌گیری او، به راحتی اظهار تشیّع کردند و زمانی که مسلم به کوفه آمد، بشدّت از او حمایت کردند. عوض شدن حاکم و جایگزینی ابن زیاد به جای ابن بشیر، اوضاع را به کلّی عوض کرد. خشونت ابن زیاد، بسیاری از مردم را به هراس انداخت و کسانی که زودرنج بوده و عجولانه تصمیم‌گیری می‌کردند، نه تنها از ناحیه ابن زیاد خود را در معرض تهدید دیدند، بلکه در اثر تبلیغات ابن زیاد دایر بر آمدن قریب الوقوع سپاه شام، به کلی خود را باختند. هنوز چند روزی نگذشته بود که عقب‌نشینی هواداران مسلم شدّت یافت. اشراف شهر که اکنون اطمینان به حکومت کوفه داشته و تثبیت امویان را آشکار می‌دیدند به روشنی به حمایت از امویان پرداختند. به طور طبیعی بسیاری از مردم نیز مخالفت با رؤسای قبایل را چندان به مصلحت خود نمی‌دانستند. وقتی که مسلم به قصر ابن زیاد حمله کرد، همین اشراف با تهدید و تطمیع، یاران او را به حداقل رساندند و قدرت خود را بر مهار مردم خویش نشان دادند. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0412521 #امام_حسین(ع) #کوفی #بیعت #شورش #ابن_زياد #استبداد #خفگان #حکومت_نظامی #دیکتاتوری #خواص #اشراف #مسلم_بن_عقیل #یزید #کربلا #عاشورا #قیام #انقلاب #محرم #هیهات_منا_الذله #کوفه #شهادت #بنی_امیه #قیام_حسینی #نهضت_حسینی #اسلام

نقش انحرافات فکری و عقیدتی در به وجود آمدن حادثه كربلا؟ ✍️ پاسخ اجمالی: سیر پیدایش انحراف به همان سال‌های اولیّه بعد از رحلت پیامبر(ص) مي‌رسد. انحرافات مزبور در زمینه‌هایی بود که اهل سیاست می‌توانستند به راحتی از آنها بهره‌گیری کرده و در تحمیق مردم و نیز توجیه استبداد و زورگویی خود از آنها استفاده کنند. بنی امیّه در پیدایش و گسترش این انحرافات، نقشی عظیم داشتند. سه مفهوم «اطاعت از ائمه»، «لزوم جماعت»، «حرمت نقض بیعت» از رایج‌ترین اصطلاحاتی سیاسی بود که خلفا به کار می‌بردند. شاید بتوان گفت سه مفهوم مزبور، پایه خلافت و نیز دوام آن را تضمین می‌کرد. خلفای بنی امیّه و بعدها بنی عبّاس با به ‌کارگیری این مفاهیم در شکل تحریف ‌شده آن، که هیچ قید و شرطی نداشت، مردم را وادار به پذیرش حکومت خود می‌کردند. نتیجه این انحرافات برای آینده نیز این بود که هیچ‌گاه حرکت امام حسین(ع) برای اهل سنّت، یک قیام علیه فساد قلمداد نشده و تنها آن را یک «شورش» غیر قانونی شناختند. یکی دیگر از انحرافات دینی در جامعه اسلامی «اعتقاد به جبر» بود. معاویه با ترویج این عقیده از آن به نفع سیاست های خویش استفاده کرد و هنگام گرفتن بیعت برای یزید می‌گفت: «مسأله یزید، قضایی از قضاهای الهی است و در این مورد کسی از خود اختیاری ندارد». وقتی عمر بن سعد مورد اعتراض قرار گرفت که چرا به سبب حکومت ری، امام حسین(ع) را کشت؟ گفت: «این کار از جانب خدا مقدّر شده بود». کعب الاحبار نیز تا زنده بود، غیبگویی می‌کرد که حکومت به بنی هاشم نخواهد رسید! #کربلا #امام_حسین(ع) #عاشورا #شهادت #آسیب_شناسی #انحراف #عقیده #اندیشه #اطاعت #جماعت #بیعت #جبرگرایی #کوفه ✍️ پاسخ تفصیلی makarem.ir/maaref/l/0412484

پنج کار انجام بده؛ آنگاه هرچه می خواهی گناه کن! مردى خدمت حضرت حسين بن علی(علیهما السلام) رسيده و عرض کرد: من مردی گناه كارم كه نمی توانم خود را از معصيت نگه دارم؛ مرا پند و اندرزى بده. امام حسین(علیه السلام) فرمود: پنج كار را انجام بده؛ سپس هر گناهى مايلى بكن: اوّل از روزى خدا نخور؛ هر گناهى مايلى بكن. دوّم از ولايت خدا خارج شو؛ هر گناهى مي خواهى بكن. سوّم جايى را پيدا كن كه خدا ترا نبيند؛ هر چه مي خواهى بكن. چهارم وقتى ملك الموت براى قبض روح تو آمد، او را از خود دور كن؛ سپس هر گناهى می خواهى بكن. پنجم وقتى مالك دوزخ ترا داخل جهنم كرد، داخل نشو؛ هر گناهى مايلى انجام ده. #امام_حسین #موعظه_حسینی #موعظه #گناه #معصیت #نعمت 📖 مطالعه تفصیلی: https://makarem.ir/maaref/l/0429362

❓ عوامل پیدایش نهضت امام حسین(ع)؟ ✍️ پاسخ: براى روشن شدن پاسخ این سؤال لازم است مقدمتاً یادآور شویم که برخلاف پدیده هاى طبیعى که معمولا تک ماهیتى هستند، پدیده هاى اجتماعى ممکن است چند ماهیتى باشند مثلا یک فلز نمى تواند در یک زمان، هم ماهیت طلا داشته باشد و هم ماهیت مس، ولى پدیده هاى اجتماعى مى توانند در آن واحد چند بعد داشته باشند و عوامل مختلفى در پیدایش آن ها موثر باشد. مثلا یک نهضت مى تواند داراى ماهیت عکس العملى باشد؛ یعنى صرفاً یک عکس العمل باشد، و در عین حال ماهیت تهاجمى نیز داشته باشد و در صورت داشتن ماهیت عکس العملى، ممکن است در برابر یک جریان، عکس العمل منفى و در برابر جریان دیگر عکس العمل مثبت به شمار برود. قیام امام حسین(ع) از این گونه پدیده ها بود و همه اینها در نهضت آن حضرت وجود داشت؛ زیرا عوامل مختلف در آن اثر داشت که ذیلا توضیح مى دهیم: سه عامل یاد شده در زیر، در پیدایش این قیام و نهضت اثر داشت: ۱- درخواست بیعت از امام حسین(ع) براى یزید و وارد آوردن فشار به آن حضرت به این منظور؛ ۲- دعوت مردم کوفه از امام حسین(ع) به عراق؛ ۳- عامل امر به معروف و نهى از منکر که امام حسین(ع) از روز نخست از مدینه با این شعار حرکت کرد. این هر سه عامل در قیام و نهضت عظیم امام حسین(ع) نقش داشتند و هر کدام یک نوع تکلیف و وظیفه براى امام ایجاب مى کردند و موضع حضرت در برابر هر کدام، فرق مى کرد: از نظر عامل اول، امام حسین حالت دفاعى داشت؛ زیرا از او به زور بیعت مى خواستند و او خوددارى مى ورزید. از نظر عامل دوم، حضرت موضع تعاون و همکارى داشت؛ زیرا او را به همکارى دعوت کردند و او نیز پاسخ مثبت داد. اما از نظر عامل سوم، او مهاجم و معترض بود؛ زیرا اگر هم از او بیعت نمى خواستند باز به حکومت هجوم برده، آن را غیر اسلامى مى خواند. ____ 📚 پی نوشت: makarem.ir/maaref/l/0321357 #کوفه #کربلا #عاشورا #امام_حسین(ع) #انقلاب #قیام #قیام_حسینی #محرم #شیعیان #نهضت_حسینی #بیعت #یزید #امر_به_معروف #نهى_از_منکر #اصلاح

🔰 شهادت حسین(ع) رمز تداوم اسلام امام حسین(ع) با قیام بی نظیر خود و دادن هفتاد و دو قربانی از بهترین فرزندان اسلام، و فداکردن جان پاکش در این راه سکوت مرگباری را که به جامعه اسلامی سایه افکنده بود درهم شکست، و چهره اصلی نهضت جاهلی بنی‌امیه را که بر جامعه اسلامی سایه افکنده بود درهم شکست، و چهره اصلی نهضت جاهلی بنی‌امیه را که پشت ماسک‌های اسلامی نهفته بود آشکار ساخت. او با حماسه‌ای که در کربلا آفرید افکار خواب آلوده را بیدار کرد، و با طوفانی که از امواج خروشان خونش در تمام جهان اسلام به وجود آورد ثابت کرد که «بنی‌امیه» نه تنها جانشینان پیامبر اسلام نیستند بلکه عوامل نفوذی خطرناکی بر ضد اسلام‌اند که برای نابودی این انقلاب ریشه دار که ثمره خون‌های شهیدان است کمر بسته اند. مگر جانشین پیامبر - ویا حتی یک مسلمان ساده - ممکن است فرزند پاک و با تقوا و مجاهد و مبارز پیامبر را به خاک و خون بکشد؟ مگر ممکن است مسلمانی به خود اجازه دهد که فرزند شیرخوار نسل پیامبر را شهید کند و خیمه‌های دختران فاطمه(س) را به آتش کشد؟ حماسه‌هائی که امام سجاد و زینب کبری، ادامه دهندگان راه حسین، در کوفه و کربلا و سپس در مدینه آفریدند این برنامه را تکمیل کرد و پرده‌ها کنار رفت و چهره‌های اصلی روشن شد، توطئه‌ها آشکارگشت و به دنبال آن قیام‌ها یکی پس از دیگری آغاز شد. و عجب نیست که در تمام انقلاب‌هائی که بعد از حادثه کربلا بر ضد بنی‌امیه خونخوار و حتی بر ضد «بنی عباس» خون آشام صورت گرفت شعار اصلی «خونخواهی شهیدان کربلا» و «الرضا لآل محمد(ص)» بود. و به این ترتیب حسین و یارانش رسالت بزرگ و تاریخی خود را انجام دادند و توانستند اسلام را از این مرحله حساس و خطرناک به سلامت بگذرانند و به این آئین پاک حیات بخش تداوم ببخشند. اینجاست که تحلیل مفهوم حدیث معروف پیامبر(ص) درباره حسین عزیز(ع) روشن می‌شود که فرمود: «حُسَيْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ»؛ (حسین از من است و من از او). و نیز شعر معروفی که زبان حال آن سالار شهیدان است: «ان کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی یا سیوف خذینی»؛ (اگر آئین محمد(ص) جز به شهادت من برپا نمی شود، ‌ای شمشیر‌ها مرا بگیرید). 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0419931 #شهادت #امام_حسین(ع) #قیام_حسینی #کربلا #عاشورا #انقلاب #اسلام #بنی_امیه #کوفه #عراق #محرم #مدینه #شام #یزید

⁉️ علّت حضور نیافتن برخی از شیعیان در کربلا؟! ✍️ اشاره: ❓چگونه واقعه کربلا، نزدیک منطقه کوفه به عنوان پایگاه سنتی جمعیت قدرتمند شیعیان آن زمان رخ داد؟ ❓در واقع شیعیان کوفه که بسیاری از آنها با دعوت از امام برای هجرت به این شهر، اعلام کردند که آماده قیام علیه یزید و سیطره امویان بر منطقه عراق هستند، یکباره دچار چه ضعف یا خللی شدند که امام را در کربلا و در محاصره لشکر اعزام شده از سوی عبیدالله بن زیاد تنها گذاشتند و به جز افراد معدودی مانند حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه و چند چهره کم شمار دیگر، کسی به امام در کربلا نپیوست؟! ❓آیا تمامی سکنه کوفه را می توان شیعه نامید؟ ❓بزرگان شیعه در کوفه در چه وضعی به سر می بردند و یا چگونه می اندیشیدند که نتوانستند در کربلا حضور داشته باشند؟ ❓آیا می توان شیعیان کوفه را به هر حال خائن و بی وفا تلقی کرد؟ ❓ابن زیاد چه نقشی در تغییر اوضاع کوفه به نفع بنی امیّه و بر علیه امام حسین(ع) داشت؟ در مقاله حاضر از سؤالات فوق پاسخ گفته می شود. ✍️ عناوین مقاله: 🔷نگاهی اجمالی به تاریخچه پیدایش کوفه و اقوام مستقر در آن 🔷معنای «شیعه» در صدر اسلام و سال های منتهی به حادثه عاشورا؟ 🔷چگونگی تسلط عبیدالله بن زیاد بر کوفه؟ 🔷محاصره کوفه و حکومت نظامی 🔷وضعیت برخی از شناحته شده ترین بزرگان شیعه در زمان واقعه عاشورا 🔷سرنوشت سلیمان بن صرد خزاعی و نگاهی به وضعیت متزلزل درون جامعه شیعی در زمان حادثه عاشورا 📖 مطالعه مقاله: makarem.ir/maaref/l/0418842

آثار انتخاب در کلام رسول خدا(ص) نوع انتخابی که انسان در حیات خویش دارد، آثاری در پی دارد که در حديثی از رسول خدا صلی الله عليه و آله آمده است: «عَن ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):‏ مَنِ انْقَطَعَ إِلَى اللَّهِ كَفَاهُ كُلَّ مَئُونَةٍ وَ مَنِ انْقَطَعَ إِلَى الدُّنْيَا وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَيْهَا وَ مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ أَبْعَدَ لَهُ مِمَّا رَجَا وَ أَقْرَبَ مِمَّا اتَّقَى وَ مَنْ طَلَبَ مَحَامِدَ النَّاسِ بِمَعَاصِي اللَّهِ عَادَ حَامِدُهُ مِنْهُمْ ذَامّاً وَ مَنْ أَرْضَى النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَيْهِمْ وَ مَنْ أَرْضَى اللَّهَ بِسَخَطِ النَّاسِ كَفَاهُ اللَّهُ شَرَّهُمْ وَ مَنْ أَحْسَنَ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ كَفَاهُ اللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ وَ مَنْ أَحْسَنَ سَرِيرَتَهُ أَصْلَحَ اللَّهُ عَلَانِيَتَهُ وَ مَنْ عَمِلَ لِآخِرَتِهِ كَفَى اللَّهُ أَمْرَ دُنْيَاهُ؛ از ابن عبّاس روايت شده كه پيامبر صلّى الله عليه و آله فرمود: كسى كه از همه بريد و به خدا رو آورد، خداوند تمام مشكلاتش را حل مى ‏كند و كسى كه خدا را رها كند و به دنيا رو آورد، خداوند وى را به همان دنيا وا مى ‏گذارد. و كسى كه بخواهد با معصيت خداوند به هدف‏ هايش نايل شود، به هدفش نمى ‏رسد و گرفتار مشكلاتى مى ‏شود كه از آن پرهيز مى ‏كرد. كسى كه با ارتكاب گناه ستايش مردمان را بجويد ستايشگرانش به ملامتگران او تبديل مى ‏شوند. هر كه رضايت مردم را بر خشم الهى مقدّم بدارد، خداوند او را به همان مردم وا مى ‏گذارد و هر كه خشنودى الهى را بر خشم مردم مقدّم بدارد، خداوند شرّ مردم را از او باز مى ‏دارد. و هر كه رابطه بين خود و خدا را درست كند خدا نيز مشكلات رابطه او را با مردم حل مى‏ كند و هر كه باطنش را نيكو گردانَد خداوند ظاهرش را اصلاح مى ‏گردانَد. و هر كه براى آخرت بكوشد خدا كار دنياى او را درست مى‏ كند». بحارالأنوار، ج‏74، ص178. https://eitaa.com/Ahmadheydari12

نيازهاى مردم به شما از نعمت‏ هاى خدا بر شماست امام حسين عليه السلام در يكى از خطبه ‏هاى خود فرمود: «و بدانيد نيازهاى مردم به شما از نعمت ‏هاى خدا بر شماست، از اين نعمت ناراحت نشويد كه تبديل به نقمت خواهد شد؛ وَ اعْلَمُوا أَنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَيْكُمْ مِنْ‏ نِعَمِ‏ اللَّهِ‏ عَلَيْكُمْ‏، فَلَا تَمَلُّوا النِّعَمَ‏ فَتَحُورَ نِقَماً». كسانى كه خداوند نعمت فراوانى به آنها داده، بايد از مراجعات مكرر مردم تعجب يا وحشت نكنند، اين خود نعمت ديگرى است كه بتوانند با نعمت‏ هاى وافرى كه در اختيار آنهاست گره از كار مردم بگشايند. امیر المؤمنین می فرماید: «آن‏ كس كه وظيفه واجب خود را در برابر اين نعمت‏ هاى الهى انجام دهد زمينه دوام و بقاء آنها را فراهم ساخته و آن‏ كس كه به وظيفه واجب خود در برابر آنها عمل نكند آنها را در معرض زوال و فنا قرار داده است». https://eitaa.com/Ahmadheydari12

دو رویی در حدیث امام حسن عسکری علیه السلام قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْعَسْکَری علیه السلام: «بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ يَكُونُ ذَا وَجْهَيْنِ وَ ذَا لِسَانَيْنِ يُطْرِي أَخَاهُ شَاهِداً وَ يَأْكُلُهُ غَائِباً إِنْ أُعْطِيَ حَسَدَهُ وَ إِنِ ابْتُلِيَ خَذَلَهُ». بد انسانى است، انسان دو رو و دو زبان، برادر دينى ‏اش را در حضور خود زياد مدح مى‏ كند و در اين زمينه مبالغه مى ‏نمايد و در غياب با غيبت كردن از او چنان است كه گوشت بدن مرده او را مى ‏خورد، اگر به برادرش عطا شود به او حسد ورزد و اگر گرفتار گردد از يارى ‏اش دريغ كند. (تحف العقول، ص488؛ الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص343، از امام باقر علیه السلام) آدم دو رو و دو زبان کیست؟ 1- آدم دو زبان، يعنى كسى كه اظهارات ضد و نقيض دارد و بر حسب هر حالى براى جلب نفع دنيوى و بدون ضرورت، سخن هاى مختلف مى‏گويد. مثلا به چيزى اقرار مى‏كند و بعد آن را انكار مى‏نمايد، و يا به چيزى گواهى مى ‏دهد و بعد خلافش را اظهار مى‏ دارد، يا در حضور كسى از او تمجيد و ستايش مى ‏كند و پشت سرش از او بدگوئى مى‏ نمايد. 2- آدم دو رو و دو زبان، يعنى كسى كه ميان دو دشمن رفت و آمد كند، و با هر كدام به زبان موافق او سخن گويد و اين عين نفاق است. 3- دو نفرى كه باهم دشمنى دارند و پشت سر يكديگر سخنان ناهنجارى مى ‏گويند. كسى كه سخن هريك را براى ديگرى نقل كند دو زبانى است و اين از نميمه بدتر است. چون نميمه تنها نقل كلام شخصى است به كسى كه درباره او سخن گفته. و اگر كلام آن ديگر را هم براى طرف نقل كند دو زبانى مى ‏شود. 4- هنگام برخورد با هريك از دو نفرى كه با يكديگر دشمنند تمجيد كند و او را نسبت به ديگرى تحسين نمايد، اين هم دو زبانى است. 5- به هريك از آن دو نفر، وعده مساعدت و يارى كردن نسبت به ديگرى بدهد. خلاصه در تمام اين موارد، شخص را دو زبان و دورو مى‏ گويند. ناگفته نماند كه رفاقت و اظهار دوستى با هريك از دو نفرى كه باهم دشمنند بدون نقل كلام هريك براى ديگرى و تحسين و وعده يارى، ضررى ندارد و دو زبانى نيست. (گناهان كبيره، ج‏2، ص: 314) https://eitaa.com/Ahmadheydari12

هرگز از كسى چيزى تقاضا نكنيد عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: جَاءَتْ فَخِذٌ مِنَ الْأَنْصَارِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ(ص) فَسَلَّمُوا عَلَيْهِ فَرَدَّ عَلَيْهِمُ السَّلَامَ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ لَنَا إِلَيْكَ حَاجَةٌ فَقَالَ هَاتُوا حَاجَتَكُمْ قَالُوا إِنَّهَا حَاجَةٌ عَظِيمَةٌ فَقَالَ هَاتُوهَا مَا هِيَ قَالُوا تَضْمَنُ لَنَا عَلَى رَبِّكَ الْجَنَّةَ قَالَ فَنَكَسَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) رَأْسَهُ ثُمَّ نَكَتَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ: أَفْعَلُ ذَلِكَ بِكُمْ عَلَى أَنْ لَا تَسْأَلُوا أَحَداً شَيْئاً. قَالَ فَكَانَ الرَّجُلُ مِنْهُمْ يَكُونُ فِي السَّفَرِ فَيَسْقُطُ سَوْطُهُ فَيَكْرَهُ أَنْ يَقُولَ لِإِنْسَانٍ نَاوِلْنِيهِ فِرَاراً مِنَ الْمَسْأَلَةِ فَيَنْزِلُ فَيَأْخُذُهُ وَ يَكُونُ عَلَى الْمَائِدَةِ فَيَكُونُ بَعْضُ الْجُلَسَاءِ أَقْرَبَ إِلَى الْمَاءِ مِنْهُ فَلَا يَقُولُ نَاوِلْنِي حَتَّى يَقُومُ فَيَشْرَبُ. (الكافى، ج4، ص21، ح5). امام صادق عليه السلام مى‏ فرمايد: گروهى از انصار خدمت پيغمبر(ص) رسيدند و به آن حضرت سلام كردند. پيامبر(ص) به آنها جواب گفت. عرض كردند: اى رسول خدا! ما را حاجتى است. فرمود: حاجتتان را بيان كنيد. عرض كردند: حاجت بسيار بزرگى است. فرمود: بگوييد چيست؟ عرض كردند: بهشت را براى ما تضمين كن. پيغمبر اكرم(ص) سر به زير انداخت و با عصاى كوچكى كه در دست داشت به زمين اشاره كرد. سپس سر بلند كرد و فرمود: «من اين كار را انجام مى‏ دهم به اين شرط كه هرگز از كسى چيزى تقاضا نكنيد». بعد از اين ماجرا آنها به ‏قدرى به اين شرط وفادار بودند كه اگر در سفرى سوار بر مركب بودند و تازيانه يكى از آنها مى ‏افتاد، به شخص پياده ‏اى نمى‏گفت اين تازيانه را به من بده، چرا كه آن هم نوعى‏ تقاضا بود؛ خودش پياده مى‏ شد و تازيانه را بر مى‏ داشت و زمانى كه بر سر سفره‏ اى نشسته بودند هرگاه يكى از حاضران به ظرف آب از ديگرى نزديك ‏تر بود به او نمى ‏گفت ظرف آب را به من بده، خودش بر مى ‏خاست و از ظرف آب مى ‏نوشيد. https://eitaa.com/Ahmadheydari12

سه چيز است كه با وجود آن چيزى زيان نخواهد رسانيد امام صادق عليه السلام می فرماید: «ثَلَاثٌ لَا يَضُرُّ مَعَهُنَّ شَيْ‏ءٌ الدُّعَاءُ عِنْدَ الْكَرْبِ‏ وَ الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ‏ وَ الشُّكْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ؛ سه چيز است كه با وجود آن چيزى زيان نخواهد رسانيد، دعا به هنگام حوادث سخت، و استغفار به هنگام گناه، و شكر به هنگام نعمت». (الكافى، ج2، ص95، ح7). توضیح اینکه: انسان از سه حالت خارج نيست يا گرفتار مصيبتى مى‏ شود، يا نعمتى به او مى ‏رسد كه از نگهدارى آن بيم دارد، و يا لغزش و گناهى از او سر مى ‏زند، داروى هر يك از آنها در اين روايت پر معنى آمده است، مشكلات به وسيله دعا از بين مى ‏رود، و آثار گناه به وسيله استغفار، و تثبيت نعمت‏ ها به وسيله شكرگزارى. https://eitaa.com/Ahmadheydari12

شبهات حیات و رسالت رسول گرامی خدا (598 مطلب) - مفهوم «خاتَمَ النَّبِيّينَ»؟ - آئين پیامبر اکرم(ص) قبل از بعثت؟ - فدا کردن مسلمانان برای حفظ جان پیامبر اسلام(ص)؟! - ازدواج پیامبر(ص) با دختر شش ساله؟! - منافات روایات «سهوالنبی» با عصمت و علم غیب پیامبر اسلام(ص)! - محدودیّت زمانی دین اسلام و منافات آن با خاتمیّت پیامبر اسلام(ص)! - بی عدالتی در حق نسل های بعدی باختم نبوت! - دیدگاه «جان داونپورت» درباره جنگ های پیامبر اکرم(ص) - جایگاه عدل الهی در ممنوعیت ازدواج بیوه های پیامبر(ص)؟ - قضا شدن نماز (مهمترین عبادت اسلام) توسط پیامبر آن! - نسبت دادنِ «نسیان و فراموشی» به پيامبر(ص) - نگاهي به افسانه «آيات شيطانى» يا «غرانيق» - منافات مساله «خاتمیت» پیامبر اسلام(ص)، با وقوع «مسائل مستحدثه»! - اجازه انحصاری «ازدواج بدون مهریه» و «ازدواج همزمان با بیش از چهار زن» برای پیامبر اسلام ! - ادامه نزول فرشتگان، و منافات آن با خاتمیت! - تعارض عقیده امامت با خاتمیت پیامبر اسلام(ص)! - دلالت روایات اسلامی بر خاتمیت پیامبر اسلام(ص)؟ - رسیدگی به امور جامعه توسط پيامبر اسلام(ص) با وجود همسران متعدّد!؟ - تناقض قرآن درباره جهانی بودن و یا حجازی و عربی بودن دعوت اسلام! 📖 مطالعه: https://makarem.ir/maaref/fa/category/articles/27338 - با کلیک بر لینک فوق به شاخه پيامبر اعظم(ص) با 598 مطلب منتقل می شوید. - در این لینک لیست عناوین، پرسش و پاسخ اجمالی هر مطلبی را خواهید دید. - با کلیک بر عنوان هر مطلب پاسخ اجمالی آن مطلب را مشاهده و مطالعه خواهید کرد.

دو خصلت نیک و دو خصلت ناپسند از دید رسول خدا(ص) قَالَ رَسولُ الله صلّى اللّه عليه و آله‏: خَصْلَتَانِ لَيْسَ فَوْقَهُمَا مِنَ الْبِرِّ شَيْ‏ءٌ: الْإِيمَانُ بِاللَّهِ وَ النَّفْعُ لِعِبَادِ اللَّهِ. دو خصلت نيك است كه برتر از آنها نيست: ايمان به خدا و نفع رساندن به بندگان خدا. وَ خَصْلَتَانِ لَيْسَ فَوْقَهُمَا مِنَ الشَّرِّ شَيْ‏ءٌ: الشِّرْكُ بِاللَّهِ وَ الضَّرُّ لِعِبَادِ اللَّهِ. دو خصلت ناپسند است كه بدتر از آنها نيست: شرك به خدا و زيان رساندن به بندگان خدا. تحف العقول، ص35. https://eitaa.com/Ahmadheydari12

گره گشايی و اندوه زدايی از بندگان خدا امام حسين عليه السّلام در ضمن خطبه ای می فرمايند: «... و هر کس اندوه مؤمنی را بزدايد، خداوند اندوه دنيا و آخرت را از او بزدايد، و هر که نيکی کند، خداوند به او نيکی کند، و خداوند نيکوکاران را دوست می دارد؛ ... وَ مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مَنْ أَحْسَنَ أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْهِ "وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ"». 📚 نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص81. @Ahmadheydari12

بخیل به آسایش و بی نیازی دست نیابد رسول خدا صلى الله عليه و آله می فرماید: «أَقَلُّ النَّاسِ رَاحَةً الْبَخِيلُ؛ آرامش و آسايش بخيل از تمام مردم كمتر است».(1) هنگامى كه‏ «بُخل» انسان شدت مى‏ يابد، نسبت به خويشتن هم بخيل مى ‏شود و آسايش زندگى ‏اش از بين مى ‏رود؛ زيرا، هميشه در فكر حفظ اموال خويش و افزودن آن است. اميرمؤمنان على عليه السلام نیز مى‏ فرمايند: «عَجِبْتُ لِلشَّقِيِّ الْبَخِيلِ يَتَعَجَّلُ الْفَقْرَ الَّذِي مِنْهُ هَرَبَ وَ يَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِي إِيَّاهُ طَلَبَ فَيَعِيشُ فِي الدُّنْيَا عَيْشَ الْفُقَرَاءِ وَ يُحَاسَبُ فِي الْآخِرَةِ حِسَابَ الْأَغْنِيَاءِ؛ از بخيل بدبخت در شگفتم! به سرعت سوى فقر پيش مى ‏رود كه از آن مى ‏گريزد و غنا و بى ‏نيازى را كه مى ‏طلبد، از دست مى ‏دهد؛ در دنيا فقيرانه زندگى مى‏ كند و در آخرت بايد حساب اغنيا را بپردازد».(2) 📚منابع: (1). بحارالانوار، ج70، ص300. (2). غرر الحكم و درر الكلم، ص462. @Ahmadheydari12

با پنج کس همراه و هم صحبت و رفيق راه مشو از حضرت صادق عليه السلام از پدرش حديث شده كه فرمود: پدرم على بن الحسين (عليهما السلام) به من فرمود: «فرزندم! پنج كس را در نظر داشته باش و با آنها همراه و هم صحبت و رفيق راه مشو. من گفتم: پدر جان‏ آنها چه كسانند؟ فرمود: بپرهيز از همراهى و رفاقت با دروغگو، زيرا او به منزله سرابى است كه دور را به تو نزديك و نزديك را به تو دور سازد، و بپرهيز از رفاقت با فاسق، زيرا او ترا بفروشد به لقمه ‏اى از خوراكى يا كمتر از آن، و بپرهيز از رفاقت با بخيل، زيرا او دست از كمك به تو بوسيله مالش بردارد آنگاه كه تو بي نهايت بدان نيازمندى، و بپرهيز از رفاقت با احمق، زيرا او مي خواهد به تو سود رساند (و بواسطه حماقتش) به تو زيان رساند، و بپرهيز از رفاقت با قاطع رحم، زيرا من يافتم او را كه در سه جاى قرآن به او لعن شده است: آيه 22 و 23 سوره محمّد: اما اگر روى‏گردان شويد آيا جز اين انتظار مى‏ رود كه در زمين فساد كنيد و قطع رحم نمائيد * آنها كسانى هستند كه خداوند از رحمت خويش دورشان ساخته، گوش هايشان را كر و چشم هايشان را كور نموده است. آيه 25 سوره رعد: و آنها كه عهد الهى را پس از محكم كردن مى‏ شكنند، و پيوندهايى را كه خدا دستور برقرارى آن را داده قطع مى ‏كنند: و در روى زمين فساد مى ‏نمايند، لعنت براى آنهاست و بدى [و مجازات] سراى آخرت. آيه 27 سوره بقره: [فاسقان آنها هستند كه] پيمان خدا را پس از آن كه محكم ساختند، مى‏ شكنند، و پيوندهايى را كه خدا دستور داده بر قرار سازند، قطع مى‏ نمايند، و در جهان فساد مى ‏كنند، اينها زيانكارانند؛ يَا بُنَيَّ! انْظُرْ خَمْسَةً، فَلَا تُصَاحِبْهُمْ وَ لَا تُحَادِثْهُمْ وَ لَا تُرَافِقْهُمْ فِي طَرِيق فَقُلْتُ يَا أَبَهْ! مَنْ هُمْ؟ قَالَ: إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْكَذَّابِ، فَإِنَّهُ بِمَنْزِلَةِ السَّرَابِ يُقَرِّبُ لَكَ الْبَعِيدَ وَ يُبَاعِدُ لَكَ الْقَرِيبَ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْفَاسِقِ، فَإِنَّهُ بَائِعُكَ بِأُكْلَةٍ أَوْ أَقَلَّ مِنْ ذَلِكَ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْبَخِيلِ، فَإِنَّهُ يَخْذُلُكَ فِي مَالِهِ أَحْوَجَ مَا تَكُونُ إِلَيْهِ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْأَحْمَقِ، فَإِنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَنْفَعَكَ فَيَضُرُّكَ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْقَاطِعِ‏ لِرَحِمِهِ،‏ فَإِنِّي‏ وَجَدْتُهُ مَلْعُوناً فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي ثَلَاثَةِ مَوَاضِعَ: قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: "فَهَلْ عَسَيْتُمْ‏ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ‏ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ‏ أُولئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى‏ أَبْصارَهُمْ" وَ قَالَ‏: "الَّذِينَ يَنْقُضُونَ‏ عَهْدَ اللَّهِ‏ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ‏ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ‏ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ‏ أُولئِكَ‏ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ" وَ قَالَ فِي الْبَقَرَةِ: "الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ‏ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ‏"». 📚 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص376-377، ح7. @Ahmadheydari12

بهترين مردم در پيوند خويشاوندى امام حسين عليه السّلام در ضمن خطبه ای می فرمايند: «و بهترين مردم در پيوند خانوادگی کسی است که با آن کس بپيوندد که پيوند خانوادگی را گسسته، چرا که تنه درختان در کشتگاه خويش به همراهی شاخه ها بلند می شوند؛ وَ إِنَّ أَوْصَلَ النَّاسِ مَنْ وَصَلَ مَن قَطَعَهُ وَ الْأُصُولُ عَلَى مَغَارِسِهَا بِفُرُوعِهَا تَسْمُو». چنانکه درخت با همراهی و اتصال همه اجزاء آن رشد می کند، جامعه انسانی نيز چون اجزای درختان محتاج هم است و هيچ کس به تنهايی امکان رشد و کمال ندارد. رشد در ميان خانواده اهميّت بيشتری دارد؛ چرا که تعلّق عاطفی و خيرخواهی و حمايت در پيوند های خانوادگی بيشتر است. 📚 نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص81. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429455 @Ahmadheydari12

ارزش اخلاص در کار خير امام حسين عليه السّلام در ضمن خطبه ‌اى فرمود: «وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِالصَّنِيعَةِ إِلَى أَخِيهِ كَافَأَهُ بِهَا فِي وَقْتِ حَاجَتِهِ وَ صَرَفَ عَنْهُ مِنْ بَلَاءِ الدُّنْيَا مَا هُوَ أَكْثَرُ مِنْهُ؛ و هر كه در خير رسانى به برادر دينى خود خشنودى خدا را قصد نموده باشد، خداوند در روز نيازمندی او به سبب آن نيکی نيازش را برآورده خواهد کرد و بيش از آنچه انجام داده بار غم دنيا را از او بر می گرداند».(1) اميرمؤمنان على عليه السلام نيز می فرمايد: «طُوبَى‏ لِمَنْ‏ أَخْلَصَ‏ لِلَّهِ‏ الْعِبَادَةَ وَ الدُّعَاءَ، وَ لَمْ يَشْغَلْ قَلْبَهُ بِمَا تَرَى عَيْنَاهُ، وَ لَمْ يَنْسَ ذِكْرَ اللَّهِ بِمَا تَسْمَعُ أُذُنَاهُ، وَ لَمْ يَحْزُنْ صَدْرَهُ بِمَا أُعْطِيَ غَيْرُهُ؛ خوشا به حال كسى كه عبادت و دعايش را براى خدا خالص كند، و قلب خود را به آنچه مى‏ بيند مشغول ندارد، و ياد خدا را با آنچه مى ‏شنود به فراموشى نسپرد، و قلبش به خاطر نعمت هايى كه به ديگران داده شده است غمگين نشود».(2) 📚 منابع: (1). کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج‏2، ص29. (2). الكافى، ج2، ص16، ح3. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429460 @Ahmadheydari12

آخرین وصایای امیرمؤمنان(ع) به شیعیان امير مؤمنان عليه السلام در آستانه شهادت خود خطاب به دو فرزند عزيزش امام حسن و امام حسين عليهما السلام و ديگر فرزندانش، و خطاب به شيعيان آن زمان و تمام اعصار تا دامنه قيامت چنین وصیّت می کند: «أُوصِيكُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أَلَّا تَبْغِيَا الدُّنْيَا وَ إِنْ بَغَتْكُمَا وَ لَا تَأْسَفَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْهَا زُوِيَ عَنْكُمَا وَ قُولَا بِالْحَقِّ وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ وَ كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً أُوصِيكُمَا وَ جَمِيعَ وَلَدِي وَ أَهْلِي وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ وَ ‏...؛ - شما را به تقوا و ترس از خداوند سفارش مى ‏كنم، - و اینکه در پى دنيا پرستى نباشيد گر چه به سراغ شما آيد. - بر آنچه از دنيا از دست مى‏ دهيد تأسف مخوريد! - سخن حق بگوئيد و براى اجر و پاداش (الهى) كار كنيد. - دشمن سر سخت ظالم، و ياور و همكار مظلوم باشيد! - من شما و تمام فرزندان و خاندانم و كسانى را كه اين وصيت نامه ‏ام به آنها مى‏ رسد به تقوا و ترس از خداوند، - نظم امور، - و اصلاح ذات البين، سفارش مى ‏كنم! زيرا كه من از جد شما (ص) شنيدم مى ‏فرمود: «اصلاح بين مردم از نماز و روزه برتر است». - خدا را! خدا را! در مورد «يتيمان»، نكند آنها گاهى سير و گاهى گرسنه بمانند، نكند آنها در حضور شما در اثر عدم رسيدگى از بين بروند. - خدا را خدا را! كه در مورد «همسايگان» خود خوشرفتارى كنيد، چرا كه آنان مورد توصيه و سفارش پيامبر شما هستند. وى همواره نسبت به همسايگان سفارش مى‏ فرمود، تا آنجا كه ما گمان برديم بزودى سهمی از ارث بر ايشان قرار خواهد داد! - خدا را خدا را! در توجه به «قرآن»، نكند ديگران در عمل بآن از شما پيشى گيرند. - خدا را خدا را! در مورد «نماز» چرا كه ستون دين شما است. - خدا را خدا را! در مورد «خانه پروردگارتان»، تا آن هنگام كه هستيد آنرا خالى نگذاريد كه اگر خالى گذارده شود مهلت داده نمى ‏شويد (و بلاى الهى شما را فروخواهد گرفت). - خدا را خدا را! در مورد «جهاد» با اموال، جانها و زبانهاى خويش در راه خدا (كه بايد همه اينها را در اين راه بكار گيريد) - و بر شما لازم است پيوندهاى دوستى و محبت را محكم داريد و بذل و بخشش را فراموش نكنيد، و از پشت كردن بهم و قطع رابطه بر حذر باشيد. - «امر بمعروف و نهى از منكر» را ترك نكنيد كه اشرار بر شما مسلط مي شوند، سپس هر چه دعا كنيد مستجاب نمى ‏گردد!. - سپس فرمود: اى نوادگان «عبد المطلب» نكند شما بعد از شهادت من، دست خود را از آستين بيرون آورده و در خون مسلمانان فرو بريد و بگوئيد امير مؤمنان كشته شد (و اين بهانه ‏اى براى خون ريزى شود). آگاه باشيد بخاطر من تنها قاتلم را بايد بكشيد. بنگريد! هر گاه من از اين ضربت جهان را بدرود گفتم او را تنها يك ضربت بزنيد، تا ضربتى در برابر ضربتى باشد، اين مرد را مثله نكنيد (گوش و بينى و اعضاء او را نبريد) كه من از رسول خدا (ص) شنيدم مى ‏فرمود: "از مثله كردن بپرهيزيد گر چه نسبت بسگ گزنده باشد"». 📚 نهج البلاغة، نامه47. @Ahmadheydari12

و من وصية له (ع) للحسن و الحسين ع لما ضربه ابن ملجم لعنه الله‏ - أُوصِيكُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ - وَ أَلَّا تَبْغِيَا الدُّنْيَا وَ إِنْ بَغَتْكُمَا - وَ لَا تَأْسَفَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْهَا زُوِيَ عَنْكُمَا - وَ قُولَا بِالْحَقِّ وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ - وَ كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً - أُوصِيكُمَا وَ جَمِيعَ وَلَدِي وَ أَهْلِي وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي بِتَقْوَى اللَّهِ - وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ - وَ صَلَاحِ ذَاتِ بَيْنِكُمْ فَإِنِّي سَمِعْتُ جَدَّكُمَا ص يَقُولُ صَلَاحُ ذَاتِ الْبَيْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصِّيَامِ - اللَّهَ اللَّهَ فِي الْأَيْتَامِ فَلَا تُغِبُّوا أَفْوَاهَهُمْ وَ لَا يَضِيعُوا بِحَضْرَتِكُمْ‏ - وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي جِيرَانِكُمْ فَإِنَّهُمْ وَصِيَّةُ نَبِيِّكُمْ مَا زَالَ يُوصِي بِهِمْ حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَيُوَرِّثُهُمْ - وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الْقُرْآنِ لَا يَسْبِقُكُمْ بِالْعَمَلِ بِهِ غَيْرُكُمْ - وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الصَّلَاةِ فَإِنَّهَا عَمُودُ دِينِكُمْ - وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي بَيْتِ رَبِّكُمْ لَا تُخَلُّوهُ مَا بَقِيتُمْ فَإِنَّهُ إِنْ تُرِكَ لَمْ تُنَاظَرُوا - وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الْجِهَادِ بِأَمْوَالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ أَلْسِنَتِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ - وَ عَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ التَّبَاذُلِ وَ إِيَّاكُمْ وَ التَّدَابُرَ وَ التَّقَاطُعَ - لَا تَتْرُكُوا الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ فَيُوَلَّى عَلَيْكُمْ [أَشْرَارُكُمْ‏] شِرَارُكُمْ ثُمَّ تَدْعُونَ فَلَا يُسْتَجَابُ لَكُمْ - ثُمَّ قَالَ يَا بَنِي عَبْدِ الْمُطَّلِبِ لَا أُلْفِيَنَّكُمْ تَخُوضُونَ دِمَاءَ الْمُسْلِمِينَ خَوْضاً تَقُولُونَ قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ [قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ‏] أَلَا لَا تَقْتُلُنَّ بِي إِلَّا قَاتِلِي انْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هَذِهِ فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ وَ لَا تُمَثِّلُوا بِالرَّجُلِ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ "إِيَّاكُمْ وَ الْمُثْلَةَ وَ لَوْ بِالْكَلْبِ الْعَقُور". 📚 نهج البلاغة، نامه47. @Ahmadheydari12

راستى گویی و اداء امانت اهميت راست گویی بدان پايه است كه وسيله اصلى آزمايش افراد شمرده شده؛ چنانكه در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‏ خوانيم‏: «لَا تَنْظُرُوا إِلَى‏ كَثْرَةِ صَلَاتِهِمْ‏ وَ صَوْمِهِمْ وَ كَثْرَةِ الْحَجِّ وَ الْمَعْرُوفِ وَ طَنْطَنَتِهِمْ بِاللَّيْلِ، انْظُرُوا إِلَى صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ؛ نگاه به فزونى نماز و روزه و حج و كارهاى نيك و سر و صداى آنها در شب [براى عبادت] نكنيد، ولكن نگاه به راستى گفتار و اداء امانت آنها كنيد». 📚 أمالی صدوق، ص303. @Ahmadheydari12

بهشت را به بها می دهند، نه به بهانه! امام حسين عليه السّلام در ضمن موعظه ‌اى می فرمايد: «...فَإِيَّاكَ أَنْ تَكُونَ مِمَّنْ يَخَافُ عَلَى الْعِبَادِ مِنْ ذُنُوبِهِمْ وَ يَأْمَنُ الْعُقُوبَةَ مِنْ ذَنْبِهِ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا يُخْدَعُ عَنْ جَنَّتِهِ وَ لَا يُنَالُ مَا عِنْدَهُ إِلَّا بِطَاعَتِهِ» مبادا تو از كسانى باشى كه بر گناهان بندگان خدا بيمناك است ولى از عقوبت گناه خويش آسوده خاطر! زيرا خداى تبارك و تعالى در باره بهشت خود فريب نمى ‏خورد [كه كسى بتواند با نيرنگ وارد بهشت شود] و دستيابى به آنچه نزد خداست [از ثواب و نعمت های آخرت] جز به اطاعت از او ممکن نيست. 📚 تحف العقول‏، ص240. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429477 @Ahmadheydari12