eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️هجرت اجباری با نیرنگ 🔹 - سلام الله علیه - که با آن نیرنگ ایشان را بردند، الزاماً بردند به آنجا و خواستند ایشان را چه بکنند، معلوم بود که از اول بنا بر این نیست، نگذاشتند که اینها یک‌ حکومتی به دستشان بیاید، یک مجالی به دستشان بیاید که لا اقل تعلیمات را بکنند بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۳/۰۵/۱۸ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
⭕️امام رضا علیه السلام: 🔸«نَحنُ حُجَجُ اللهِ فی خَلقِهِ، و خُلَفاؤُهُ فی عِبادِهِ، و اُمَناؤُهُ عَلى سِرِّهِ، و نَحنُ كَلِمَةُ التَّقوى، والعُروَةُ الوُثقى». 🔹ما هستيم در ميان خلايق، و او در ميان ، و او در ؛ ما هستيم و . 📚كمال الدين، ۶/۲۰۲، إرشاد القلوب، ۴۱۷ كلاهما عن ابراهيم بن ابی محمود @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️بحث «نامه اعمال» چه بازتابی در روایات اسلامی داشته است؟ 🔹موضوع يا «صحيفه اعمال» بازتاب گسترده اى در دارد كه به عنوان نمونه به چند حديث آموزنده كه هر كدام نكته مهمى را در بر دارد اشاره مى كنيم: در حديثى از امام صادق (عليه السلام) مى خوانيم: «إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ دُفِعَ إِلَى الْإِنْسَانِ كِتَابُهُ ثُمَّ قِيلَ لَهُ: اقْرَأْ قُلْتُ: فَيَعْرِفُ مَا فِيهِ؟ فَقَالَ: إِنَّ اللهَ يُذَكِّرُهُ فَمَا مِنْ لَحْظَةٍ وَ لَا كَلِمَةٍ وَ لَا نَقْلِ قَدَمٍ وَ لَا شَيْ‏ءٍ فَعَلَهُ إِلَّا ذَكَرَهُ كَأَنَّهُ فَعَلَهُ تِلْكَ السَّاعَةَ! فَلِذَلِكَ قَالُوا: "يا وَيْلَتَنَا مَا لِهَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَ لَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا؟!"[۱]» [۲] 🔹[ترجمه روایت:] (هنگامى كه برپا شود انسان را به دست او مى دهند، سپس به او گفته مى شود: ! - راوى مى گويد: من عرض كردم آيا آنچه را در آن است مى شناسد - فرمود: به او مى كند، هيچ چشم بر هم زدن، سخن گفتن، و برداشتن گام و نه چيز ديگرى كه او انجام داده وجود ندارد، مگر اينكه آنها را به خاطر مى آورد، گويى در همان ساعات انجام داده است و لذا مى گويند: "اى واى بر ما! اين چه است كه هيچ كار بزرگ و كوچكى نيست مگر آنكه آن را شمارش و نموده است؟!"). 🔹در يكى از خطبه هاى مى خوانيم كه اميرالمؤمنين (علیه السلام) فرمود: «وَ نَسْتَغْفِرُهُ مِمّا اَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ وَ اَحْصَاهُ كِتابُهُ، عِلْمٌ غَيْرُ قاصِرٍ و كِتابٌ غَيْرُ مُغادِرٍ»؛ [۲] (من از خدا طلب مغفرت مى كنم از آنچه علمش به آن احاطه دارد و كتابش [نامه اعمال بندگان] آن را احصا كرده، علمى كه قصورى در آن نيست و كتاب و نامه اى كه چيزى را فرو گذار نكرده است». در حديثى از (عليه السلام) چنين آمده است: «وَ لَيْسَتْ تَشْهَدُ الْجَوارِحُ عَلَى مُؤْمِنٍ، اِنَّما تَشْهَدُ عَلَى مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذابِ، فَاَمَّا الْمُؤْمِنُ فَيُؤْتَى كِتابُهُ بِيَمِينِهِ»؛ [۳] ( بر ضد او شهادت نمى دهند، اين شهادت مخصوص كسانى است كه ؛ اما را به دست راست او مى دهند). 🔹در حديث ديگرى از (عليه السلام) مى خوانيم كه فرمود: «خداوند متعال هنگامى كه مى خواهد به رسيدگى كند را به دست او مى دهد، و او را مى سازد و مى فرمايد: بنده من! آيا فلان كار و فلان كار را انجام داده اى؟ عرض مى كند: پروردگارا! آرى، من انجام داده ام، مى فرمايد: من تو را بخشيدم و آن گناهت را [به خاطر كه انجام دادى] مبدل به حسنات كردم [در اين هنگام او عارى از هر گناه در ميان مردم ظاهر مى شود] مردم مى گويند: سبحان الله! آيا اين بنده حتى يك گناه نداشته؟ و اين همان است كه خداوند در قرآن فرموده: «فَاَمّا مَنْ اُوتِىَ كِتابَهُ بِيَمينِهِ فَسَوْفَ يُحاسَبُ حِساباً يَسيراً وَ يَنْقَلِبُ اِلى اَهْلِهِ مَسْرُوراً»؛ [۴] (اما آنها كه به سپرده شده، خواهند داشت، سپس خوشحال به سوى خانواده خود [در بهشت] مى رود). 🔹در «سنن» ترمذى از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) چنين نقل شده است كه فرمود: « در روز سه بار [به پيشگاه خداوند يا دادگاه او] عرضه مى شوند: اما در دو عرضه اوّل و دوّم جدال و هاست [گاه كوشش مى كنند گناهان خود را متوجه ديگرى سازند و گاه در مقام بيان عذر مى آيند] و اما در عرضه سوّم، پرواز مى كند و در دست‌ها قرار مى گيرد، گروهى به و گروهى به ». [۵] 🔹از اين تعبير ضمناً معناى كه در عبارات مختلفى آمده است معلوم مى شود، و آن اينكه از محل اصلى (نزد عرش خدا يا علّيّين و سجّين و... كه مركز جمع آورى آنهاست) حركت مى كنند و در قرار مى گيرند. اين تعبير به خوبى نشان مى دهد كه صفحه روح انسانى نيست، بلكه آثارى است كه در بيرون وجود او ثبت شده است (دقت كنيد). پی نوشت‌ها؛ [۱] التفسير، عياشى، چاپخانه علميه، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۳۲۸؛ [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، چ ۱، ص۱۶۹، (خطبه ۱۱۴)؛ [۳] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۲، ص۳۲؛ [۴] الزهد، كوفى اهوازى، المطبعة العلمية، ۱۴۰۲ق، ‏چ ۲، ص۹۲، باب۱۷؛ [۵] جامع الصحيح سنن الترمذی، دار إحياء التراث العربى، بی تا، ج۴، ص۶۱۷ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ نهم، ج ۶، ص ۸۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️ذکر خداوند سبحان در هر حال 🔹در کتاب کافی به نقل از علیه‌ السلام آمده است: «ثَلاثٌَ لا تُطِیقُها هذِهِ الاْءُمةُ... وَ ذِکرُ الله‏ِ عَلی کل حالٍ». [١] (سه چیز است که این توان آن را ندارند... تا اینکه می‌فرماید: و در ). 🔹و در روایت دیگر می‌فرماید: «لا أَقُولُ سُبْحانَ الله‏ِ وَ الْحَمْدُلِلهِ، وَ إِنْ کانَ ذِکرا وَ لکنْ ذِکرُهُ عِنْدَ حَلالِهِ وَ حَرامِهِ». [۲] مقصود من گفتن سبحان الله و الحمدلله نیست، هر چند این هم ذکر است، بلکه منظور من به هنگام [پیش‌ آمدن] و است. پی نوشت‌ها؛ [۱] من لایحضرة الفقیه، ج۴، ص۳۵۸ [۲] اصول کافی، ج۲، ص۱۴۵ 📕در محضر بهجت، ج۲، ص۶۹ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
⭕️اوضاع دنیای امروز 🔹ما هم باید در صدد آن باشیم که در و در دنیای آفت‌زده‌ی امروز بدمیم. امروز هم دچار است، دچار است، دچار است. امروز هم ، عزای بزرگ است. 🔹 به‌وسیله‌ی سرکوب می شوند؛ سرکوب می شود؛ و سرکوب می شود؛ به دست قدرتمندانِ بی‌محابا بر زمین جاری می شود؛ 🔹ملّت هایی به‌ خاطر غارت‌ زده بودن به‌ وسیله‌ی قدرت ها، از جان می دهند. این وضع امروز دنیا است. این هم مثل همان دوران قبل از ظهور اسلام است؛ این هم است. بیانات مقام معظم رهبری ۹۴/۱۰/۰۸ منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌ونشرآثارمعظم‌له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
تبیین
⭕️کامیابی بشریت، در گرو معنویت‌ 🔹 ! خودتان را کنید؛ و خودتان را کنید. کودکان خودتان را بار بیاورید، که در همه چیز است. خودتان در پناه اسلام و به متخلق بشوید، که همه چیز در است. محترم! محترمات! ندای اسلام را لبیک بگویید. اسلام برای تامین علف نیامده است! 🔹 برای تامین آمده است. همه‌اش فریاد از نباشد؛ بر خلاف مسلک اسلام است. اگر تحقق پیدا کرد، معنوی می‌شود و به دنبالش هست. را به تبع قبول دارد؛ را مستقلًا قبول ندارد. اساس، است. یک کشور با معنویاتش کشور است. 🔹[این گونه نیست که‌] آزاد باشد و هر چه بخواهد بکند، و لو دزدی بکند و لو خیانت بکند. امروز است برای شما. برای شما. شما شدید، شما شدید، آزاد شدید که هر چه بخواهید بگویید؟ و هر چه بخواهید بکنید؟ 🔹خیر، تبارک و تعالی به شما عنایت کرد و شما را در این آزادی می‌فرماید ببینیم تا ما چه بکنیم. در این آزادی چه بکنیم؛ با چه‌ بکنیم؛ با خود چه بکنیم؛ با خود چه بکنیم. ملت نیست، سعادت ملت نیست، تنها سعادت ملت نیست. اینها در پناه سعادتند. معنویات مهم است. 🔹بکوشید تا تحصیل کنید. علمِ تنها فایده ندارد، با معنویات علم است؛ تنها فایده ندارد، ادب با معنویات. است که تمام سعادت بشر را بیمه می‌کند؛ و کوشش کنید در تحصیل معنویات. در خلال علم که تحصیل می‌کنید را تحصیل کنید.  معنویت پیدا بکنند، معنویت پیدا بکنند، مکتب ها معنویت پیدا بکنند، تا ان شاء الله بشوند. خداوند همه شما را سعادتمند کند. بیانات‌ حضرت‌ امام ۵۸/۰۳/۰۸ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️استجابت «دعا» چه شرایطی دارد؟ 🔸بعضى چنين مى پندارند كه تعبيراتى نظير: «اُدْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُم»؛ [۱] (مرا بخوانيد تا [دعاى] شما را كنم)، هيچ قيد و شرطى ندارد، و انسان هر كه مى كند بايد انتظار داشته باشد كه از لطف خدا به اجابت رسد؛ در حالى كه چنين نيست. در روايات متعدّدى كه از (عليهم السلام) به ما رسيده براى شرايط متعدّدى ذكر شده است از جمله: 1⃣ و پاكى قلب؛ (عليه السلام) مى فرمايد: «إِيَّاكُمْ أَنْ يَسْأَلَ أَحَدٌ مِنْكُمْ رَبَّهُ شَيْئاً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ حَتَّى يَبْدَأَ بِالثَّنَاءِ عَلَى اللهِ وَ الْمِدْحَةِ لَهُ وَ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ وَ آلِهِ ثُمَّ الْإِعْتِرَافِ بِالذَّنْبِ وَ التَّوْبَةِ ثُمَّ الْمَسْأَلَةِ»؛ [۲] (مبادا هيچ يك از شما از خدا درخواستى كند، مگر اينكه نخست و ثناى او را بجا آورد، و درود بر و بفرستد، سپس به خود نزد او اعتراف [و توبه] كند سپس نمايد). 2⃣ديگر اينكه بايد در پاكى زندگى خود به ويژه پرهيز از و بكوشد، همان گونه كه (صلى الله عليه و آله) فرمود: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ يُسْتَجَابَ دُعَاؤُهُ فَلْيُطَيِّبْ مَطْعَمَهُ وَ مَكْسَبَه»؛ [۳] (كسى كه دوست دارد مستجاب گردد بايد غذا و كسب خود را از پاك كند). در حالى كه بسيارى از مردم به هنگام دعا نه توبه مى كنند و نه از غذاهاى آلوده يا مشكوك پرهيزى دارند، باز هم اجابت تمام دعاهايشان را انتظار مى كشند. 3⃣نيز از شرايط دعا، تلاش و كوشش در مسير و است؛ آنها كه شاهد هستند و عكس العملى نشان نمى دهند، نمى توانند انتظار دعا داشته باشند، همان گونه كه در حديثى از (صلى الله عليه وآله) آمده است: «وَ لَتَأْمُرُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لَتَنْهُنَّ عَنِ الْمُنْكَرِ أَوْ لَيُسَلِّطَنَّ اللهُ شِرَارَكُمْ عَلَى خِيَارِكُمْ فَيَدْعُو خِيَارُكُمْ فَلاَ يُسْتَجَابُ لَهُمْ»؛ [۴] (بايد و كنيد، و گرنه خداوند را بر شما مسلط مى كند، آن گاه هر چه كنید مستجاب نخواهد شد). 🔹در حديث آمده است كه: «شخصى نزد (عليه السلام) آمد و از دعايش شكايت كرد و گفت: با اينكه خدا فرموده كنيد من اجابت مى كنم، پس چرا ما دعا مى كنيم و به نمى رسد؟ حضرت در آن حديث براى استجابت دعا بيان فرمود كه بخشى از آن در احاديث بالا آمده است. [۵] [۶] 📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۹، ص ۵۹۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام جواد عليه السلام:  🔸«مَن لَم يَعرِفِ المَوارِدَ أعيَتْهُ المَصادِرُ». 🔹كسى كه به كارى را نشناسد، از آن درمانده اش مى كند. 📕بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۳۶۴ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️وسعت «علم غيب» امام علی (علیه السلام) تا چه حدّ است و چرا جزئيات آن را براى همگان بيان نكرده است؟ 🔹 (ع) در بخشی از خطبه ۱۷۵ به گوشه اى از علم خود به و «حوادث آينده» اشاره كرده، ميفرمايد: «وَاللهِ لَوْ شِئْتُ أَنْ أُخْبِرَ كُلَّ رَجُل مِنْكُمْ بِمَخْرَجِهِ وَ مَوْلِجِهِ وَ جَمِيعِ شَأْنِهِ لَفَعَلْتُ، وَ لكِنْ أَخَافُ أَنْ تَكْفُرُوا فِيَّ بِرَسُولِ اللهِ (ص)»؛ (به خدا سوگند! اگر بخواهم ميتوانم هريك از شما را از آغاز و پايان كارش و از تمام شئون زندگانى اش آگاه سازم؛ ولى از آن ميترسم كه اينكار، سبب كافر شدن شما به رسول خدا (ص) شود [و درباره من كنيد و آن حضرت را به فراموشى بسپاريد]). 🔹در حديثى میخوانيم: روزى (ص) نشسته بود که (علیه السلام) وارد شد؛ پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «إِنَّ فِيكَ شَبَهاً مِنْ عِيسَى بْنَ مَرْيَمَ وَ لَوْلَا أَنْ تَقُولَ فِيكَ طَوَائِفٌ مِنْ أُمَّتِي مَا قَالَتِ النَّصارى فِي عَيسَى بْنَ مَرْيَمَ لَقُلْتُ فِيكَ قَوْلاً لَا تَمُرُّ بِمَلَإ مِنَ النَّاسِ إِلَّا اَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَيْكَ يَلْتَمِسُونَ بِذلِكَ الْبَرَكَةَ»؛ [۱] (تو به (عليه السلام) شباهتى دارى [از نظر زهد و عبادت] و اگر از اين بيم نداشتم كه گروههايى از امتم درباره تو [غلوّ كنند و] همان بگويند كه درباره عيسى بن مريم گفتند، سخنى درباره تو میگفتم كه از كنار هيچ جمعيّتى از مردم عبور نمیكردى، مگر آنكه را براى بر مى گرفتند!). 🔹اميرالمؤمنين(ع) در ادامه اين بحث به دو نكته اشاره ميفرمايد: نخست اينكه من اين را در اختيار گروهى از و پرظرفيت و سرّ نگهدار ميگذارم و ديگر اينكه من آنچه میگویم از خودم نمیگويم؛ همه اين امور را از رسول خدا (ص) شنيده ام؛ در قسمت اوّل ميفرمايد: «أَلا وَ إِنِّی مُفْضِيهِ إِلَى الْخَاصَّةِ مِمَّنْ يُؤْمَنُ ذلِكَ مِنْهُ»؛ (آگاه باشيد! من اين را به خاصّانى كه از و آنها در حق خود مطمئنم خواهم سپرد). 🔹اين گروه، افرادى همانند «كميل بن زياد»، «رشيد هجرى»، «اصبغ بن نباته»، «ميثم تمّار» و «حبيب بن مظاهر» بوده اند كه هر يك حافظ بخشى از اين محسوب میشدند. در تاريخ زندگى آنها مى خوانيم كه در مواقع حسّاسى پرده ها را بالا میزدند و گوشه اى از آن را فاش میكردند كه در تواريخ مذكور است. هنگامى كه ايشان، حامل چنين اسرار و داراى چنين مقاماتى باشند، پيداست كه آنها در چه و بوده است!! 🔹سپس به مطلب دوّم پرداخته، مى فرمايد: «وَ الَّذِی بَعَثَهُ بِالْحَقِّ، وَاصْطَفَاهُ عَلَى الْخَلْقِ، مَا أَنْطِقُ إِلَّا صَادِقاً، وَ قَدْ عَهِدَ إِلَيَّ بِذلِكَ كُلِّهِ، وَ بِمَهْلِكِ مَنْ يَهْلِكُ، وَ مَنْجَى مَنْ يَنْجُو، وَ مَآلِ هذَا الاَمْرِ. وَ مَا أَبْقَى شَيْئاً يَمُرُّ عَلَى رَأْسِي إِلاَّ أَفْرَغَهُ فِی أُذُنَيَّ وَ أَفْضَى بِهِ إِلَيّ»؛ (به خدايى كه محمّد (ص) را به حقّ برانگيخت و او را از ميان مردم برگزيد، سوگند ياد میكنم كه من سخنى جز نمیگويم و (ص) همه اينها را به من داد، و از هلاكت آن كس كه هلاك میشود و نجات آن كس كه نجات مى يابد و پايان اين امر [خلافت] مرا آگاه ساخته، [خلاصه] هيچ حادثه اى بر من نمى گذرد، مگر اينكه او آن را در گوشم فرو خوانده و آن را در اختيارم گذارده است). 🔹آيا تعليم (ص) در مورد اين به صورت بيان جزئى و مشروح هر واقعه بوده يا اينكه آن حضرت، اصول و كلياتى به (ع) آموخت كه از هر بابى هزار باب گشوده میشد؛ و يا اينكه موارد، مختلف بود، گاه به اصول كلى قناعت میكرد و گاه به جزئيات مى پرداخت؟ احتمال سوّم نزديكتر به نظر میرسد. اين مطلب دقيقاً بر ما روشن نيست و خدا و رسولش از آن آگاه ترند؛ 🔹ولى اينقدر ميدانيم كه (ع) در موارد مختلف نسبت به آينده كرده كه همه آنها دقيقاً واقع شد و نمونه هاى مختلفى از آنها در خطبه هاى متعددى از بيان شده است كه اگر گردآورى شود، خود، كتاب جالب و پرمعنايى خواهد شد. البتّه همانگونه كه ذكر شد، هيچيك از اينها ـ كه متعال است ـ نمى باشد؛ بلكه است كه از آموزگار بزرگى همچون (ص) به آن حضرت رسيده و به تعبيرى كه در خطبه ۱۲۸ آمده است: «إِنَّمَا هُوَ تَعَلُّمٌ مِنْ ذِی عِلْم»، میباشد. پی نوشت‌؛ [۱] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ۴، ج۸، ص۵۷ 📕پيام امام اميرالمومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه‏، چ۱، ج۶، ص۵۳۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️ضرورت مراجعه به زندگی‌نامه علمای گذشته 🔸حضرت آیت‌ الله العظمی بهجت قدس‌ سره:  🔹مراجعه به (زندگی‌نامۀ) (گذشته)، به منزله مراجعه به است. هرکس که طالب و در است و می‌خواهد از و خود چیزی استفاده کند، شایسته است به شرح نگاه کند، که چه کارها می‌کردند. 📕در محضر بهجت، ج٢، ص٣۴٧ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا در آغاز «سوره برائت» بسم الله الرحمن الرحیم نیست؟ 🔹پاسخ اين سؤال صريحاً در حديثى از اميرالمؤمنين (عليه السلام) چنين نقل شده است: «لَمْ تُنْزَلْ «بسم الله الرحمن الرحيم» عَلى رَأسِ سُورَةِ بَراءة لاَِنَّ بِسم الله لِلأَمانِ وَالرَّحْمَةِ، و نُزِلَتْ بَراءةُ لِرَفْعِ اْلاَمانِ، وَالسَّيْف فيه»؛ [۱] ("بسم الله الرحمن الرحيم" در آغاز نازل نشده است؛ زيرا براى و است، و سوره برائت براى [از كفار پيمان شكن] نازل شده و شمشير در آن نهفته است». 🔹جمعى عقيده دارند كه اين سوره دنباله «سوره انفال» است؛ چرا كه در «سوره انفال» سخن از پيمان ها است، و در اين سوره سخن پيرامون الغاى پيمانِ پيمان شكنان است؛ و به همين دليل در ميان آن دو ذكر نشده است. اين معنا در روايتى از (عليه السلام) نقل شده كه فرمود: «الانفال و براءة واحدة»؛ [۲] (سوره انفال و برائت يكى است!). 🔹اين احتمال نيز داده شده كه مخصوصاً براى تبيين اين حقيقت كه  جزء تمام می‌باشد، آن را در آغاز اين سوره نازل نفرموده است. جمع ميان اين سه فلسفه نيز كاملا ممكن است. پی نوشت‌ها؛ [۱] مجمع البيان فى تفسير القرآن، طبرسی، انتشارات ناصر خسرو، چ ۳، ج ۵، ص ۴. همين حديث را فخر رازى از ابن عباس از على (ع) با كمى تفاوت نقل كرده، آنجا كه فرمود: «لاَِنَ بسم الله الرحمن الرحيم اَمانٌ و هذِهِ السورَةُ نُزِلَتْ يا لسَيْفِ و نَبْذِ الْعُهُود وَ لَيْسَ فيها اَمان». مفاتيح الغيب، فخرالدين رازى، دار احياء التراث العربى، چ ۳، ج ۱۵، ص ۵۲۲، سورة التوبة. [۲] مجمع البيان فى تفسير القرآن، همان 📕پیام قرآن، ناصر، مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیه، چ نهم، ج ۱، ص ۴۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️سه عمل عظیم و بزرگ امام 🔹امام بزرگوار ما سه عمل عظیم و بزرگ و تاریخی انجام داد؛ سه تحول بزرگ به وجود آورد. یکی در سطح کشور ایران، یکی در سطح امت اسلامی و یکی در سطح جهان: 1⃣تحول در سطح کشور این بود که «انقلاب اسلامی» را در این کشور به وجود آورد. این انقلاب یک ساخت سیاسی سلطنتی را در هم شکست، و مردم سالاری را جایگزین آن کرد. این انقلاب یک نظام دست نشانده و ذلیل در مقابل قدرت‌ها را از میدان خارج کرد و یک نظام مستقل و متکی به عزّت ملی را جایگزین آن کرد. 2⃣آنچه در سطح امت اسلامی روی داد، تحول در سطح امت است. «جریان بیداری اسلامی» را امام به راه انداخت. دوره انفعال و بی تحریکی در دنیای اسلام با حرکت امام به سمت ضعف و نابودی حرکت کرد. مسئله‌ی فلسطین پس از آن که به خیال صهیونیست‌ ها و پشتیبانان‌ شان یک مسئله‌ی تمام شده به حساب می‌آمد با تحول امام در سطح امت اسلامی به مسئله‌ی اول جهان اسلام تبدیل شد. 3⃣تحول سوم تحول در سطح جهان است. امام «فضای معنویت» و «توجه معنوی» را در دنیا زنده کرد؛ حتی در کشورهای غیر مسلمان. معنویت در زیر لگدکوبی سیاست‌های مادی‌گری و ضدّ معنوی از بین رفته بود. معنویت از یادها رفته بود. حرکت امام بزرگوار رنگ معنوی را در دنیا دوباره زنده کرد. 🔹این سه تحول هیچکدام سابقه ندارد. شاید در آینده هم شبیه اینها و نظیر اینها را نتواند انسان پیشبینی کند که به وجود بیاید. این مخصوص امام بزرگوار بود. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۳/۱۴ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️شخصیت علمی و فرهنگی امام خمینی (بخش اول) 🔶تحصیل 💠تحصیل در خمین 🔹 (ره) در همان اوان کودکی آغاز به درس کرد و داخل منزل خود نزد معلمی به نام میرزا محمود به خواندن و نوشتن پرداخت و سپس قدم به مکتب گذاشت. در مکتب ملا ابوالقاسم، قرائت و تجوید قرآن را فرا گرفت. پیش اساتید دیگری به نام‌های شیخ جعفر و میرزا محمد به درس و آموزش ادامه داد. پس از اتمام دوره مکتب خانه، به مدرسه احمدیه می رود تا درس‌ های این مراکز جدیدالتاسیس را نیز تجربه کند. حسن مستوفی، فرزند خاله روح الله که در کودکی همدرس و همبازی هم بودند، می گوید: "ما با هم به مدرسه‌ای می رفتیم که به سبک مدارس فرانسوی، میز و صندلی داشت". 🔹در مدرسه نزد شخصی به نام آقا حمزه محلاتی به تعلیم خط پرداخت و پیش از ۱۵ سالگی، تحصیلات فارسی آن روز را به پایان رساند. تحصیل علوم اسلامی نظیر صرف و نحو و منطق را در محضر یکی از دایی‌ های خود به نام حاج میرزا محمد مهدی و برادر خود سید مرتضی پسندیده و آقا نجفی خمینی آغاز کرد و تا سال ۱۲۹۹ شمسی (۱۳۳۸ قمری) به تحصیل مقدمات در محضر آنان ادامه داد. ایشان در این سن اخبار کشور و شهر را پی می‌گرفت و در همه فعالیت‌ های مربوط به جوانان مدافع شهر، شرکت می‌جست. جمعه‌ها به میدان مشق تیر می‌رفت تا فنون دفاع را بیاموزد. 💠تحصیل در اراک 🔹سال ۱۳۳۹ه‌.ق (ره) برای تکمیل تحصیلات خود به اراک رفت. پیش از عزیمت به اراک، نخست تصمیم داشت که به اصفهان برود و در آن ادامه تحصیل دهد، اما آوازه شیخ عبدالکریم حائری یزدی که در آن سال‌ها در همه مراکز علمی پیچیده بود، خمینی جوان را به اراک کشاند. در اراک، وارد مدرسه سپهدار شد و بی‌درنگ، منطق را دوره کرد، نحو را به کمال آموخت و به بدیع و بیان احاطه یافت. در این دوره در محضر اساتیدی چون شیخ محمدعلی بروجردی، شیخ محمد گلپایگانی و آقا عباس اراکی تلمّذ کرد. 💠تحصیل در قم 🔹در سال ۱۳۰۱ه.ش (۱۳۴۰ه.ق.) که آیت‌ الله حائری حوزه علمیّه اراک را به شهر مقدّس قم انتقال داد، (ره) نیز که تازه کتاب مطوّل را شروع کرده بود به قم رفت و در مدرسه دارالشفا مسکن گزید و در حوزه جدید التاسیس قم تحصیلات خود را با جدّیت بیش‌تری نزد اساتید بزرگ مانند میرزا محمدعلی ادیب تهرانی، سید محمد تقی خوانساری و میرزا سید علی یثربی کاشانی دنبال کرد و با پشتکار و کوشش‌ های شبانه‌ روزی موفق شد تا سال ۱۳۰۶ ه.ش (۱۳۴۵ ه.ق) در ۲۵ سالگی سطوح عالیه را به پایان رسانیده و در حوزه درس مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری شرکت کند و پایه‌ های علمی و مبانی فقهی و اصولی خود را تحکیم بخشد و به درجه اجتهاد فائق گردد. 🔹شاید یکی از کسانی که دیدار با او در زندگی امام تاثیرگذار بوده است، آیت‌الله سید محمدتقی خوانساری باشد. دو سال بعد، در قم با حاج شیخ محمدرضا نجفی اصفهانی آشنا شد که فلسفه می‌دانست و در فلسفه غرب نیز دستی داشت. وی در قم داروینیسم و نقد آن را تدریس می‌کرد و مدتی روح‌ الله جوان در این درس حاضر شد. استاد دیگر امام در معقول، مرحوم حاج سید ابوالحسن رفیعی قزوینی است. محضر درس آن فیلسوف نامی، سه علم را به روح الله آموخت: ریاضیات، هیئت و فلسفه. 🔹از میان همه اساتید امام آن که بیش از همه روح او را اشباع می‌کرد، درس عرفان نظری مرحوم محمدعلی شاه آبادی بود. شش سال، گاه هر روز و گاه هر چند هفته یک روز، نزد او می‌رفت تا کنار فقه و فلسفه، عرفان را نیز بیاموزد. آشنایی امام با عرفان، چنان عمیق و گسترده بود که اگر به فقه و اجتهاد شهرت نمی یافت، اینک همگان او را فقط عارفی سترگ می شناختند که مدار عرفان در عصر حاضر است. علاوه بر این، در محضر آقا میرزا علی اکبر حکمی یزدی نیز علوم معنوی و عرفانی را در سینه اندوخت، و عروض و قوافی و فلسفه اسلامی و فلسفه غرب را نزد مرحوم آقا شیخ محمدرضا مسجد شاهی آموخت. از آیت‌ الله حاج میرزا جواد ملکی تبریزی اخلاق و عرفان را فرا گرفت و هماره از او به بزرگی و پاک نهادی یاد می‌کرد. ... منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
⭕️امام‌ هادى‌ عليه السلام:  🔸«مَنْ اَطاعَ الخالِقَ لَمْ يُبالِ سَخَطَ المَخْلُوقينَ وَ مَنْ اَسْخَطَ الخالِقَ فَلْيَيْقَنْ اَنْ يَحِّلَ بِهِ سَخَطُ المَخْلُوقينَ». 🔹كسى كه از پيروى كند از بـاكى نـدارد، و كسى كه را به آورد، بايد باور كند كه بر او خشم خواهند آورد. 📕تحف العقول، ص ۴۸۲ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) از بیان حوادث آینده برای مردم چه اهدافی را دنبال می كرد؟ 🔹در بسيارى از خطبه هاى [۱] به مواردى برخورد مى كنيم كه (عليه السلام) از هاى مهمّى كه مردم در پيش داشتند، خبر مى دهد و در بسيارى از موارد، جزئيّات آن را نيز تشريح مى فرمايد و با صراحت مى فرمايد: «من اينها را از پيشوايم (صلى الله عليه و آله) آموختم». 🔹به نظر مى رسد كه هدف (عليه السلام) از اين پيشگويى ها دو چيز بوده است: نخست اينكه، به خاطر محبّتى كه (عليه السلام) به مردم داشته، در صدد بوده که آنان را آماده كند، تا ضايعات اين به حداقل برسد؛ درست مثل اينكه شخصِ آگاهى، مردم را از آمدن سيل، يا زلزله باخبر كند؛ 🔹گر چه مردم نمى توانند جلو آن را بگيرند، ولى با داشتن آگاهى قبلى، مى توانند خطرات آن را كم كنند. ديگر اينكه، به آنها بفهماند كوتاهى در و و سستى و هاى گوناگون و در يك جمله: «ارتكاب » چنين حوادثى را در پيش دارد؛ شايد بيدار شوند و كنند و به راه خدا بازگردند. پی نوشت‌؛ [۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، چ ۱، ص ۱۴۷، (خطبه ۱۰۱)؛ همان، ص ۱۸۶، (خطبه ۱۲۸)؛ همان، ص ۱۸۷، (خطبه ۱۲۹) 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۴، ص ۳۸۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel