eitaa logo
زوار العباس علیه السلام
180 دنبال‌کننده
451 عکس
239 ویدیو
6 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج و فرجنا بفرجه
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قَالَ اَلْإِمَامُ اَلْبَاقِرُ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهِ : اَلمُنتَظِرونَ لِظُهورِهِ أفضَلُ أهلِ كُلِّ زَمانٍ. حضرت امام باقر صلوات الله علیه می فرمایند : منتظران ظهور امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) برترينِ اهل هر زمان‏اند. کمال الدین: ج۱،ص۳۲۰ بحارالأنوار: ج۵۲،ص۱۲۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❌❌ 🏴 اطلاعیه 🏴 ❌❌ در مجلس اقامه عزای حضرت سید الشهداء سلام الله علیه 🎤سخنرانی استاد امیدواری خراسانی صبح ها ، ۷ تا ۷/۴۵ قم / ا بتدای سالاریه / خیابان بوعلی نبش کوچه ۱۱ علامت پرچم مردانه و داخل کوچه زنانه. از اول محرم ۱۴۴۶ تا دوازدهم . منزل حاج آقای کریم زاده https://eitaa.com/GoftarHayeMandegar
«فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ» «(چون از حضرت ابراهیم دعوت كردند كه شبانه به مراسم عیدشان برود) نگاهی به ستارگان انداخت، و گفت: به راستی من بیمارم» [صافات - 88]. [الكافی] عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ رَفَعَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ قَالَ حَسَبَ فَرَأَی مَا یَحُلُّ بِالْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ إِنِّی سَقِیمٌ لِمَا یَحُلُّ بِالْحُسَیْنِ علیه السلام. امام صادق علیه السلام راجع به سخن خداوند عزوجل: «فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ» «ابراهیم نگاهی به ستارگان کرد و گفت من بیمارم» فرمودند: إبراهیم حساب کرد و آنچه را به حسین علیه السلام وارد می شود (از اوضاع کواکب) فهمید، سپس گفت: من بیمارم، از آنچه به حسین علیه السلام وارد می شود. بحارالأنوار ٫ جلد 44 ٫ صفحه 220 .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از بُت شناسی
💡 امام یا معشوقه؟‌ یکی از هزاران علل وجود زیارت نامه ها آموزش لحن و مورد خطاب قرار دادن اهل بیت علیهم السلام است. یکی دیگر از علل وجود زیارت نامه بیان ویژگی های امام است. امام در عقاید شیعه معصوم است، منصوب از جانب خدا است، ولی خدا بر مردم است و برای هدایت جامعه از سوی خداوند متعال منصوب است، مثل و مانند ندارد، قابل قیاس با احدی نیست و...در زیارت نامه ها ما جایی نداریم که امام را به جای ویژگی های الهی با ویژگی های عاشقانه خطاب قرار داده باشد. اما امروز در جامعه هیئات امام صرفاً یک معشوق است. صدها شاید هزاران مورد باشد که امام را با شخصیت های مونث خیالی مثل لیلی و شیرین مورد خطاب قرار داده اند. امام را چون رفیق صمیمی پنداشته و او را عشقم، نفسم قرار داده اند یا کربلا را یک جا برای قرار عاشقانه دو طرفه پنداشته اند. معایب اینکه امام را معشوق می پندارند این است که امام را به یک شخصیت سطح پایین تنزل داده و برای بیان اینکه معشوق خود را به تصویر بکشند، او را منحصر در زیبایی کرده اند! وقتی منحصر در زیبایی شد، باید از ویژگی های ظاهری او گفت. چرا امام تنزل پیدا کرده و به یک معشوقه زیبارو تبدیل شده است؟ چون مداح آموزش ندیده است که چه شعری را بخواند، چه شعری را نخواند! با ابزار تکنولوژی بدون دیدن دوره در خطیرترین جایگاه قرار گرفته و هر شعری را می خواند! وقتی از راه صحیح وارد نشوید، به جای مداح، سلبریتی (شهرت برگرفته از فضای مجازی) تحویل می گیرید. خانواده ها امروز آرزو دارند که فرزندانشان مداح شود، برای همین کودکان خود را که مداحی می کنند در فضای مجازی قرار می دهند، مداحان کنونی هم با بزرگترین اشتباه میکروفون دست این کودکان می دهند تا آنها بخوانند، با این کار به آن کودک می فهمانند، همین که صدا داشته باشی، می توانید مداح شوید! بدون دیدن استاد! لذا خروجی می شود، تنزل جایگاه الهی امام به یک معشوقه! در عبارات دقت نمی شود، در خطاب قرار دادن دقت نمی شود! تا جایی که خطاب به امام می گویند: حواست هست؟ یا می گویند: خوشگل طایفه! یا خطاب به امام می گوید: بی محلی میکنی عاشقت دلش میگیره! کاملا رابطه خود را از امام و ماموم به عاشق و معشوق تبدیل کردند. بعضی اشعار که در وصف مثلا اهل بیت علیهم السلام می خوانند، حتی برای یک انسان عادی هم بی ادبی است! چه رسد به ساحت امام! مداحان کنونی هم که فقط به دنبال فالوئر و هیجان هستند، با صدای اگزوز و اشعار نامناسب فقط ایجاد سر و صدا می کند. زنگ خطر ایجاد و تزریق ذائقه جدید و مخرب است. که جایگاه قدسی امام را تبدیل به یک معشوق زمینی کرده است. @BotShenasi
قابل توجه👆👆👆👆👆👆👆
قَالَ اَلْإِمَامُ اَلْبَاقِرُ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهِ : الْمُؤْمِنُونَ یُبْتَلَوْنَ ثُمَّ یُمَیِّزُهُمُ اللَّهُ عِنْدَهُ إِنَّ اللَّهَ لَمْ یُؤْمِنِ الْمُؤْمِنِینَ مِنْ بَلَاءِ الدُّنْیَا وَ مَرَائِرِهَا وَ لَکِنْ آمَنَهُمْ مِنَ الْعَمَی وَ الشَّقَاءِ فِی الْآخِرَةِ ثُمَّ قَالَ کَانَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ علیهما السلام یَضَعُ قَتَلَاهُ بَعْضَهُمْ عَلَی بَعْضٍ ثُمَّ یَقُولُ قَتْلَانَا قَتْلَی النَّبِیِّینَ وَ آلِ النَّبِیِّینَ. حضرت امام باقر صلوات الله علیه می فرمایند : مؤمنین در دنیا مبتلا می‌شوند. سپس خدای علیم آنان را نزد خود امتیازی می‌دهد. خدا مؤمنین را از بلا و تلخی‌های دنیوی امان نداده است، ولی آنان را از کوری و شقاوت عالم آخرت امان داده است. سپس فرمود: امام حسین علیه السّلام جنازه بعضی از شهیدان را روی یکدیگر می‌نهاد و۸ می‌فرمود: شهیدان ما شهیدان پیامبران و آل ایشان می‌باشند. غیبة النعمانیّ ص ۱۱۲ و ۱۱۳ .
ابن نوح گوید: از ابن سوره قمی شنيدم كه مى‌گفت: اين حكايت را در اهواز از شخصى بنام "سَرور" شنيدم كه مردى عابد و فقیه بود. البته سال آن را فراموش كرده‌ام. او مى‌گفت: "من لال بودم و قدرت بر حرف زدن نداشتم. پدر و عمويم در بچگی و زمانى كه سن من سيزده يا چهارده سال بود مرا بخدمت شيخ ابوالقاسم حسین بن روح رحمه الله وکیل امام عصر عجل الله فرجه بردند و از ايشان درخواست كردند كه از محضر مبارك امام عليه السلام خواهش كند تا به بركت دعای حضرت، خداوند زبانم را باز نمايد. شيخ ابوالقاسم حسين بن روح گفت: شما مأمور شده‌ايد تا به حائر حسينی برويد. ما هم از خدمت او مرخص شده، به كربلا عزيمت كرديم. براى زيارت غسل كرديم، در همان حين پدر و عمويم مرا صدا زدند: سرور! و من با زبان فصيح گفتم: لبيك. آن‌ها گفتند: عجب! تو صحبت كردى؟ گفتم: بله. ابوعبداللَّه بن سوره گفته است: سَرور مردى بود كه صداى بلند و ناهنجاری نداشت. الغیبه ص ۳٠٩ .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سلام‌الله‌علیها در نقلی آمده است: فُضیل بن یسار، شب اول ماه محرم در محفل عزایی برای امام حسین علیه‌السلام شرکت کرد و از آن مجلس خبر به امام صادق علیه‌السلام نداد. روز بعد وارد بر امام صادق علیه‌السلام شد. امام علیه السلام فرمودند: ای فضیل! شب گذشته کجا بودی؟ عرضه داشت‌: آقای من! کاری مرا مشغول کرده بود. امام علیه‌السلام فرمودند: ای فضیل! بر من مخفی نیست که شب گذشته کجا بوده‌ای! آیا در محفل عزاداری جدّ من حسین علیه‌السلام حضور نداشتی!؟ عرضه داشت: بله آقا جان! حضرت فرمودند: خدا قلبت را نورانی کند و به تو شرح صدر دهد و تو را بر این عمل نیکو و موالات تو با اهل بیت پیامبرت علیهم‌السلام پاداش دهد. سپس امام علیه‌السلام فرمودند: من هم در آنجا حاضر بودم. فضیل عرضه داشت: پس چرا شما را من ندیدم؟ کجا نشسته بودید؟ امام علیه السلام فرمودند: لحظه ای که خواستی از خانه خارج شوی آیا در کنار درب خانه، پایت به لباسی نخورد؟ گفت :بله آقا جان. امام علیه السلام فرمودند:من آنجا نشسته بودم. فضیل گوید: گفتم: آقاجان پس چرا در کنار درب خانه نشسته بودید و به بالای مجلس تشریف نیاوردید؟ امام علیه السلام فرمودند: وقتی که خواستم وارد شوم دیدم و و «سلام الله علیهم» در بالای مجلس نشسته بودند و به جهت احترام، من شرم کردم از اینکه به بالای مجلس بیایم . جده‌ام فاطمه زهرا سلام الله علیها در هر عزایی که برای پسرش امام حسین علیه‌السلام گرفته می‌شود، حاضر می‌شود همانگونه که بعد از ظهر روز عاشورا در کنار قتلگاه او حاضر شد. ثمرات الاعواد ج١ ص٣٢ .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
امام صادق علیه السلام فرمودند: إِنَّ الَّذِی یَلِی حِسَابَ النَّاسِ قَبْلَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ علیهما السلام فَأَمَّا یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَإِنَّمَا هُوَ بَعْثٌ إِلَی الْجَنَّةِ وَ بَعْثٌ إِلَی النَّارِ «آن کسی که به حساب مردم پیش از روز قیامت می‌رسد، حضرت حسین بن علی (علیهما السلام) است. اما روز قیامت جز این نیست که آن روز برانگیختن به جانب بهشت یا روز انگیزش به جانب آتش است.» بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۴۲؛ ح ۱۳؛ الایقاظ، چاپ جدید، ص ۳۴۸ میکنیم.
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ الْحُسَيْنِ قَالَ حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ زُرْعَةَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْحَضْرَمِيِّ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) تَزُورُونَ خَيْرٌ مِنْ أَنْ لَا تزورون [تَزُورُوا وَ لَا تَزُورُونَ خَيْرٌ مِنْ أَنْ تزورون [تَزُورُوا قَالَ قُلْتُ قَطَعْتَ ظَهْرِي قَالَ تَاللَّهِ إِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَذْهَبُ إِلَى قَبْرِ أَبِيهِ كَئِيباً حَزِيناً وَ تَأْتُونَهُ أَنْتُمْ بِالسُّفَرِ كَلَّا حَتَّى تأتونه [تَأْتُوهُ شُعْثاً غُبْراً] حضرت ابو عبد اللّه عليه السّلام فرمودند: زيارت برويد بهتر است از اينكه به زيارت نرويد و زيارت نرويد بهتر است از اينكه به زيارت برويد. راوى مى گويد: محضر مباركش عرض كردم: كمر من را شكستيد با اين كلام. حضرت فرمودند: به خدا قسم يكى از شما وقتى به زيارت قبر پدرش مى رود غمگين و اندوهناك مى رود ولى به زيارت قبر مطهّر آن حضرت مى رويد در حالى كه با خود سفره‌ها مى بريد، نه، اين طور نبايد به زيارت آن جناب برويد بلكه زيارتش كنيد با حالى افسرده و حزين و گرفته. کامل الزیارات .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
" سیدرضی شاعری زبردست بود و اشعار بسیاری از خود به یادگار گذاشت. یکی از مشهورترین این اشعار قصیده‌ای است که در وصف سید و سالار شهیدان سروده است و در روی ضریح جدید امام حسین(علیه السلام) درج شده است. متن این سروده بدین شرح است: کرْبَلا ، لا زِلْتِ کَرْباً وَ بَلا ما لقی عندک آل المصطفى؟ کربلا پیوسته اندوه و بلا بوده‌ای به دلیل مصیبت‌هایی که خاندان پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم در نزد تو دیدند   کَمْ عَلى تُرْبِکِ لمّا صُرّعُوا من دم سال و من دمع جرى چه بسیار بر خاک تو فرو افتادند و چه خون‌هایی که روان شد و چه اشک‌ها که جاری شد و ضیوف لفلاة قفرة نزلوا فیها على غیر قرى و مهمانانی که در آن بیابان خشک بدون پذیرایی فرود آمدند لم یذوقوا المآء حتى اجتمعوا بحدى السیف على ورد الردى آب را نچشیدند تا اینکه با دم تیز شمشیر بر چشمه هلاکت گرد آمدند تکسف الشمس شموساً منهم لا تدانیها ضیاءً و علا خورشید در برابر زیبایی آنها پنهان می‌شود، نمی‌تواند به آن‌ها به دلیل نور و بزرگواری نزدیک شود وَ وُجُوهاً کَالمَصابیحِ، فَمِنْ قَمَرٍ غابَ، وَنَجْمٍ قَدْ هَوَى چهره‌هایی چون چراغ تابان بودند که برخی مانند ماه غروب کردند و برخی چون ستاره فرورفتند و صریعا عالج الموت بلا شد لحیین و لا مد ردی کشته شده‌ای که با مرگ دیدار کرد بدون این که محاسنش را ببندند و یا لباسش را بر تن کنند (منظور آداب غسل و کفن) مَیّتٌ تَبْکی لَهُ فَاطِمَة وابوها وعلى ذو العلى در خون خفته‌ای که فاطمه و پدر فاطمه و هم علی بزرگوار برای او می‌گریند یا رسول الله لو عاینتهم وهم ما بین قتلى وسبا ای رسول خدا، اگر به آنها می‌نگریستی که برخی کشته شده بودند و برخی دیگر اسیر لَرَأتْ عَیْنَاکَ مِنهُمْ مَنْظَراً للحَشَى شَجْواً، وَللعَینِ قَذَى چشمانت از آنان منظره‌هایی می‌دید، که اندرون را سرشار از غصه و چشم را پر از خاشاک می‌کند جزروا جزر الاضاحی نسله ثُمّ سَاقُوا أهلَهُ سَوْقَ الإمَا نسل او را همچون قربانی سربریدند،‌ سپس اهلش را مانند راندن کنیزان راندند یا قَتیلاً قَوّضَ الدّهْرُ بِهِ عُمُدَ الدّینِ وَأعْلامَ الهُدَى ای کشته شده‌ای که روزگار با کفر ، ستون و پرچم‌های هدایت را تخریب کرده است قتلوه بعد علم منهم انه خامس اصحاب الکسا او را کشتند در حالی که می‌دانستند او پنجمین نفر اصحاب کسا است لَوْ رَسُولُ اللَّهِ یَحْیَا بَعْدَهُ قعد الیوم علیه للعزا اگر رسول خدا پس از وی زنده بود امروز به عزاداری او می‌نشست غَسَلُوهُ بِدَمِ الطّعْنِ، وَمَا کَفّنُوهُ غَیرَ بَوْغَاءِ الثّرَى با خون نیزه او را غسل دادند و او را کفنی نکردند به غیر از خاک‌های نرم جعل الله الذی نابکم سبب الوجد طویلا والبکا خداوند آنچه به شما وارد شد را مایه حزن همیشگی و گریه قرار داد لا أرَى حُزْنَکُمُ یُنسَى، وَلا رُزْءَکم یُسلى، وَإنْ طالَ المَدَى اندوه شما فراموش نشدنی و مصیبت شما تسلی‌پذیر نیست، اگرچه از آن زمان بسیاری گذشته باشد انتم الشافون من دآء العمى وَ غداً ساقُونَ مِنْ حوْضِ الرّوَا شمایید که کور را شفا می‌دهید و فردای قیامت از حوض کوثر تشنگان را سیراب می‌کنید نزل الدین علیکم بیتکم وتخطى الناس طرا وطوى دین خدا در خانه شما نازل شد و مردم همه دنباله روی شما هستند   این عنکم للذی یبغى بکم ظل عدن دونها حر لظى جایگاه کسی که از شما تخلف کند کجاست؟ سایه بهشتید شما و هرکس از آن خارج شد در آتشی وارد شود که زبانه می‌کشد" 👇👇اشعار روی ضریح آن حضرت👇👇
نجاشی با سند خود از احمد بن یحیی نقل کرده است: در مسجد جامع [کوفه] وارد شدم تا نماز ظهر بخوانم. پس از نماز، حرب بن الحسن و جماعتی از اصحاب را دیدم که نشسته‌اند. پس به سوی ایشان رفته و سلام کرده و نشستم... پس ایشان، امام حسین علیه السلام و آنچه بر او گذشته بود را یاد کردند، و پس از آن، زید بن علی و آنچه بر او گذشته بود را یاد کردند... أخبرنا محمّد بن جعفر المؤدّب قال: حدّثنا أحمد بن محمّد قال: حدّثني أبو جعفر أحمد بن يحيى الأودي قال: دخلتُ مسجد الجامع لأصلّيَ الظهر، فلمّا صلّيتُ رأيتُ حربَ بن الحسن الطحّان وجماعةً من أصحابنا جلوساً، فمِلتُ إليهم، فسلّمتُ عليهم وجلستُ... فذكروا أمرَ الحسين بن عليّ عليهما‌ السلام وما جرى عليه، ثم من بعدُ زيد بن عليّ وما جرى عليه... (رجال النجاشيّ، ص۴١) .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
علیه السلام وقتی حضرت زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها به سنی رسیدند که می‌توانستند مقابل پروردگار برای نماز بایستند و دعا و قنوت و نماز به جای آوردند، (کانَتْ لا تُقیمُ لِلصَّلاةِ بَعدَ اِتمامِ الاَذان، الّا بَعدَ النَظَرِ اِلیٰ وَجهِ اَخیها الاِمامِ الحُسین علیه‌السلام ) بعد از اذان، نماز را اقامه نمی‌کردند جز بعد از نظر به صورت برادرش حسین علیه السلام؛ الخصائص الزینبیه،جزائری، ص٢۴٠ حسب این نقل ، چه زیبنده و بجاست که محبین قبل از اقامه نماز و بعد از اذان ، یه سلام به ساحت مقدس ابی عبدالله علیه السلام داده و نماز را ببندیم.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
_کربلا ولدالزنا در_آب عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ عَمِّهِ قَالَ: لَمَّا خِفْنَا أَیَّامَ الْحَجَّاجِ خَرَجَ نَفَرٌ مِنَّا مِنَ الْکُوفَهِ مُسْتَتِرِینَ وَ خَرَجْتُ مَعَهُمْ فَصِرْنَا إِلَی کَرْبَلَاءَ وَ لَیْسَ بِهَا مَوْضِعٌ نَسْکُنُهُ فَبَنَیْنَا کُوخاً عَلَی شَاطِئِ الْفُرَاتِ وَ قُلْنَا نَأْوِی إِلَیْهِ فَبَیْنَا نَحْنُ فِیهِ إِذْ جَاءَنَا رَجُلٌ غَرِیبٌ فَقَالَ أَصِیرُ مَعَکُمْ فِی هَذَا الْکُوخِ اللَّیْلَهَ فَأَنَا عَابِرُ سَبِیلٍ فَأَجَبْنَاهُ وَ قُلْنَا غَرِیبٌ مُنْقَطَعٌ بِهِ فَلَمَّا غَرَبَتِ الشَّمْسُ وَ أَظْلَمَ اللَّیْلُ أَشْعَلْنَا وَ کُنَّا نُشْعِلُ بِالنِّفْطِ ثُمَّ جَلَسْنَا نَتَذَاکَرُ أَمْرَ الْحُسَیْنِ وَ مُصِیبَتَهُ وَ قَتْلَهُ وَ مَنْ تَوَلَّاهُ فَقُلْنَا مَا بَقِیَ أَحَدٌ مِنْ قَتَلَهِ الْحُسَیْنِ إِلَّا رَمَاهُ اللَّهُ بِبَلِیَّهٍ فِی بَدَنِهِ فَقَالَ ذَلِکَ الرَّجُلُ فَأَنَا کُنْتُ فِیمَنْ قَتَلَهُ وَ اللَّهِ مَا أَصَابَنِی سُوءٌ وَ إِنَّکُمْ یَا قَوْمِ تَکْذِبُونَ فَأَمْسَکْنَا عَنْهُ وَ قَلَّ ضَوْءُ النِّفْطِ فَقَامَ ذَلِکَ الرَّجُلُ لِیُصْلِحَ الْفَتِیلَهَ بِإِصْبَعِهِ فَأَخَذَتِ النَّارُ کَفَّهُ فَخَرَجَ نَادّاً حَتَّی أَلْقَی نَفْسَهُ فِی الْفُرَاتِ یَتَغَوَّثُ بِهِ فَوَ اللَّهِ لَقَدْ رَأَیْنَا یُدْخِلُ رَأْسَهُ فِی الْمَاءِ وَ النَّارُ عَلَی وَجْهِ الْمَاءِ فَإِذَا أَخْرَجَ رَأْسَهُ سَرَتِ النَّارُ إِلَیْهِ فَیَغُوصُهُ إِلَی الْمَاءِ ثُمَّ یُخْرِجُهُ فَتَعُودُ إِلَیْهِ فَلَمْ یَزَلْ ذَلِکَ دَأْبَهُ حَتَّی هَلَکَ. عموی محمّد بن سلیمان می گوید: در زمان حَجاج که ما از زیارت امام حسین علیه السّلام خائف بودیم، من با چند نفر از آشنایان به طور مخفیانه متوجه کربلا شدیم. در کربلا مکانی نبود که ما سکنا بگیریم! بنابراین یک آلونک در کنار فرات ساختیم. در آن حینی که ما میان آن بودیم، ناگاه مرد غریبی آمد و گفت: من مسافرم، می خواهم امشب با شما در میان این آلونک باشم. ما پذیرفتیم و گفتیم: شخص غریبی است که چاره ای ندارد. وقتی آفتاب غروب کرد و تاریکی شب جهان را فرا گرفت، ما مشعل نفتی خود را روشن کردیم. سپس نشستیم و درباره جریان شهادت و مصیبت امام حسین علیه السّلام و آن افرادی که آن حضرت را دوست داشتند گفتگو کردیم. ما گفتیم: احدی از قاتلین امام حسین علیه السّلام باقی نماند، مگر این که خدا بدن او را دچار بلایی کرد! آن مرد غریب گفت: من از آن گروهی هستم که امام حسین علیه السّلام را کشتند. به خدا قسم که هیچ گونه ناراحتی دچار من نشده. ای گروه! به خدا قسم که شما دروغ می گویید. ما چیزی به او نگفتیم، تا این که روشنایی مشعل ما ضعیف شد. آن مرد برخاست تا فتیله مشعل را با انگشت خود درست کند. ناگاه کف دستش آتش گرفت. او برخاست و به طرف فرات فرار کرد و خویشتن را در آب فرات انداخت و از آب فرات استغاثه نمود. به خدا قسم ما می دیدیم او سر خود را زیر آب می کرد و آتش همچنان روی آب بود. هنگامی که سر خود را از آب خارج می کرد، آتش به سرش سرایت می نمود و او را زیر آب می کرد. وقتی سر خود را از آب خارج می کرد نیز آتش به سوی او حمله ور می شد. وضع وی همچنان بود تا هلاک شد! بحار الانوار ، ج ۴۵ ، ص ۳۰۷ . .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
عبدالله صلوات الله علیه إمام صادق علیه السّلام ضمن روایتی فرمود ؛ تَاسُوعَا یَوْمٌ حُوصِرَ فِیهِ الْحُسَیْنُ وَ أَصْحَابُهُ رَضِیَ الله عَنْهُمْ بِکَرْبَلَاءَ ، وَ اجْتَمَعَ عَلَیْهِ خَیْلُ أَهْلِ الشَّامِ وَ أَنَاخُوا عَلَیْهِ وَ فَرِحَ ابْنُ مَرْجَانَةَ وَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ بِتَوَافُرِ الْخَیْلِ وَ کَثْرَتِهَا ، وَ اسْتَضْعَفُوا فِیهِ الْحُسَیْنَ صَلَوَاتُ الله عَلَیْهِ وَ أَصْحَابَهُ رَضِیَ الله عَنْهُمْ وَ أَیْقَنُوا أَنْ لَا یَأْتِیَ الْحُسَیْنَ نَاصِرٌ وَ لَا یُمِدَّهُ أَهْلُ الْعِرَاقِ. بِأَبِی الْمُسْتَضْعَفُ الْغَرِیبُ. تاسوعا روزى است كه إمام حسين عليه السّلام و يارانش رضوان الله علیهم در كربلا محاصره شدند و آن روز لشكريان شام گِرد هم آمدند و عرصه را بر آن حضرت تنگ کردند. إبن مرجانه و عمر بن سعد لعنهما الله به انبوه لشكر خود خوشحال شدند. در آن روز إمام و يارانش را ضعیف شمرده و يقين كردند كه هيچ يار و ياورى برای إمام نخواهد آمد و مردم عراق ایشان را يارى نخواهند كرد. پدرم فداى آن ضعیف‌ شدهٔ غریب. کافی ۴ / ۱۴۷ ، حدیث ۷ .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
23.52M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🏴 گفته شده است که در منطقه‌ای از پاکستان تنها دو خانواده شیعه ساکن هستند، در روز هشتم محرم این عاشقان حضرت سیدالشهداء دسته عزای ۵ نفره راه انداخته‌اند و حسین حسین گویان مظلومیت حضرت ابی عبدالله الحسین سلام الله علیه را به نمایش گذاشته اند، بیش از ۵۰ پلیس ، مردان این دو خانواده را همراهی می کنند تا از تعرض تکفیری های وهابی ، در امان باشند. درود بر این همت و سوگواری خالصانه.
🟢 ...از شنیده ها... (( ..من جرأ ت نمی‌کنم که برای عزاداری حضرت سید الشهداء علیه السلام حد ومرزی قائل بشم)) --------------------------------------- جناب حجة الاسلام آقای سید محمد رضا طباطبایی ، نوه دختری مرحوم حضرت آیت الله آقای حاج میر سید علی بهبهانی قدس سره، نقل کردند ازجناب حجة الاسلام شیخ مصطفی بهرهمن ازخطباوروحانیون سرشناس اصفهان که: آن زمانی که مرحوم آیت الله بهبهانی سالی ۶ماه،تابستان‌ها به اصفهان تشریف می آوردند، و یک سالی مصادف شد با دهه محرم که در آستانه ماه محرم آقایان مسئولین هیئات اصفهان و بعضی از علما خدمت ایشان مشرف می‌شوند و از ایشان درخواست نصیحت و راهنمایی‌هایی درباره عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام می‌خواهند، از جمله به ایشان عرض می‌کنند که: حد ومرز درعزاداری امام حسین علیه السلام چیست؟ ایشان در جواب میفرمایند: (( من برای عزاداری حضرت سیدالشهدا علیه السلام، جرأت نمی‌کنم حد و مرزی قائل بشوم،)) (بعدایشان این داستان رانقل فرمودند) که درقدیم دربهبهان مرجع تقلیدوعالمی باتقواداشتیم به نام شیخ بهبهانی، ودر بهبهان ما رسم بود که ماه محرم قبل ازشروع مراسم طبال ها طبل می‌زدند و مردم جمع می شدندبرای عزاداری، یک سال این عالم جلیل القدر اعلام فرمودند که نباید طبل بزنید مردم هم آن سال امتثال امر ایشان نمودند و طبل نزدند و آن سال، رونق عزاداری نسبت به سال های گذشته یک مقداری کمترشد، تا شب هفتم محرم که رسید، این عالم جلیل القدر در خواب و عالم رؤیا می بینند که محضر حضرت سیدالشهدا علیه السلام شرفیاب شده اند،سلام کردند، و بعد می‌بینند که حضرت از ایشان روی برگردان هستند علت را سؤال می‌کند و آن حضرت میفرمایند : «چکارداشتی که بگویی طبل نزنند» این عالم جلیل عذرخواهی می‌کند,بعدحضرت باتیغی که دردستان مبارکش داشت بالای ابروی ایشان را خراشی دادند، ایشان از خواب بیدارمیشوند و می بینند که ازبالای ابروی ایشان خون جاریست، که مجددا دستوردادندطبل بزنند، نکته جالب این است که هر سال شب هفتم محرم خودبه خود همین صحنهٔ _ خون آمدن از بالای ابروی ایشان _ تکرار می‌شد تا وقتی آن عالم زنده بودند . خوانندگان عزیز، این سرگذشت عجیب ، باعث بیداری ‌ غفلت زدگان می‌باشد .خداوند به ما و شما توفیق عزاداری هرچه بیشتر عنایت بفرماید 📚 از مجموعه : {{ از..شنیده ها }} اثر:استاد محمد صادق امیدواری خراسانی https://eitaa.com/GoftarHayeMandegar
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا