eitaa logo
اشعار آیینی محمد عابدی
400 دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
117 ویدیو
23 فایل
به اصرار هنردوستان و عاشقان ادبیات، برخی از اشعار آیینی اینجانب محمد عابدی در کانال زیر قرار گرفت تا مورد استفاده عزیزان قرار گیرد. 🔰ارتباط با ادمین @Kara_holding
مشاهده در ایتا
دانلود
🖤😭 (ع) (س) بند اول غربتکده .................. جهان است و هزاران کودک دلگیر و افسرده جهان است و هزاران مرگِ زرد و مرد دلمرده یکی از درد عشق افتاده یک گوشه، دلش خون است یکی از عشق بیزار است و می گیرد به خود خرده نباشد شوق جنگیدن که روح پهلوانی نیست چه خنجرهای پنهانی نشسته بر سر گُرده گلی که روزگاری می گرفت از او حیات، ایوان ببین که دست بر پهلو زده، در خویش پژمرده در غربت یک خانه، خود را سرزنش می کرد همان خانه که خورد از آتش شد سیه‌چرده به نام نامی که در کوچه زمین خورده به نام آن زنی... که در بوده، زمین‌خورده همان مادر که فرزندان خود را یک به یک داده ولی یکبار هم حتی به روی خود نیاوُرده اگر شد ، این از بوده که در و و ، ارث از مادرش برده علمدار غیوری که به غیر از «او» نمی بیند به رزم خویش ذکری بهتر از نمی بیند 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15 ادامه دارد...
✋🏻🤦🏻 برای (ع) سرفراز ................ مانده در دفتر تاریخ، تو بی حد و حصر و جاری تو خیرِ ما در دو جهان چیست، شِفا از «لب» تو ای که درمان همه، بسته به یک آری تو ساقیا! خواب به چشم تو نیامد هرگز دشت، بیدار شده از تبِ بیداری تو برنگشتی ولی از علقمه، چرا!؟ دل به تو خوش بود و طرفداری تو نشد آن روز اگر آب به برسد آمدم ابر شوم تا که کنم یاری تو - آب یعنی عرق سینه زنانت آب، اشک است همان اشک عزاداری تو دارد انگشتِ تحیّر به دهان، حضرت مهر از تن زخمی و انبوه فداکاری تو سرفراز است اگر پرچم دین، از سر توست نیزه ات بود همان دست علمداری تو قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
(ع) (س) بند اول غربتکده .................. جهان است و هزاران کودک دلگیر و افسرده جهان است و هزاران مرگِ زرد و مرد دلمرده یکی از درد عشق افتاده یک گوشه، دلش خون است یکی از عشق بیزار است و می گیرد به خود خرده نباشد شوق جنگیدن که روح پهلوانی نیست چه خنجرهای پنهانی نشسته بر سر گُرده گلی که روزگاری می گرفت از او حیات، ایوان ببین که دست بر پهلو زده، در خویش پژمرده در غربت یک خانه، خود را سرزنش می کرد همان خانه که خورد از آتش شد سیه‌چرده به نام نامی که در کوچه زمین خورده به نام آن زنی... که در بوده، زمین‌خورده همان مادر که فرزندان خود را یک به یک داده ولی یکبار هم حتی به روی خود نیاوُرده اگر شد ، این از بوده که در و و ، ارث از مادرش برده علمدار غیوری که به غیر از «او» نمی بیند به رزم خویش ذکری بهتر از نمی بیند قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
🤦🏻😭🖤 برای خانم (س) و (ع) ................... تو را از بین صدها گُل برای خود جدا کرده با دیدنت ای یاد خدا کرده تویی آن ماهِ پنهان در پس ابرِ حیا، بانو که خود را در دل به لطف شرم، جا کرده عروس خانه مولا، خودش را خوانده ولی او را صدا کرده چه بانویی که شد، چه بانویی که شد چه بانویی که با اش در این ، صفا کرده تویی، نور و... ، نورٌ علیٰ نور و... تبارت، نور خدا چشم تو را آیینه ی کرده شنیدم و را گرفته از تو و آتش، پای ظلمت را به قلب خیمه وا کرده شنیدم پرده‌نشینت رفته در بازار امان از ! در حق عزیزانت جفا کرده همین که از برگشته؛ - شده ، ام‌الشّفاء و... کارها کرده نه تنها است مثل این زن خدا عباسِ او را نیز الگوی وفا کرده الاَنگور، در میخانه ی ، شد می و ، حق فرزندیِ خود را خوب ادا کرده - چنانکه آسمان کرده زمین را از که حتی ارمنی را با آشنا کرده برو در گلدسته هایش را تماشا کن ببین در چه غوغایی بپا کرده دست هایش را به ساق عرش گسترده قنوت تشنگان را اینچنین کرده یعنی همین که او به پاس کودکی هایش به یاد ، ایوانِ بلندش را کرده برای آنکه مَشکی را ببخشد بر لب خیمه سرش را داده و «پیراتنش» را بوریا کرده ۱ برای پیریِ ، دستان سبزش را قلم کرده قلم کرده، عصا کرده عصا کرده بنازم هیئتش را که... هم آنجاست عموجانش، جهانِ مرده را کرده قم المقدسه ............................................. ۱. پیراتن: واژه ابداعی شاعر متشکل از پیراهن و تن 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15