eitaa logo
اندیشمندان جوان سپنتا
216 دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
127 ویدیو
15 فایل
کد شامد 1-2-736791-61-0-10 Andishmandan Javan Sepanta Tel: +98 (26) 34 81 92 10 +98 (26) 34 82 41 70 SMS: 1000 26 34 81 92 10 Web: https://ajs.org.ir e-mail: info@ajs.org.ir Channel Admin: @ajs_org_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
اندیشمندان جوان سپنتا
هشتاد و دو سال از نام‌گذاری می‌گذرد در سال ۱۳۱۴ خورشیدی طبق بخشنامه و تقاضای وقت، نام رسمی (به جای پرس، و غیره) برای کشور ما انتخاب شد در مغرب زمین از ، به نام‌هایی از قبیل: پرس (فرانسوی)، (انگلیسی)، پرسیس (یونانی) نامیده شده است. اسمی که امروز «ایران» گفته می‌شود بیش از ۶۰۰ سال پیش «اران» Eran تلفظ می‌شد در دی‌ماه ۱۳۱۳ نام «ایران» را به جای ‌«پرشیا» پیشنهاد کرد. این نام‌گذاری در آغاز مخالفانی نیز داشت و بر این باور بودند که در «پرشیا» فرهنگ و تمدنی نهفته است که نمی‌توان آن را حذف کرد و شناخته شده و بین‌المللی نیز است؛ اما حامیان نام‌گذاری ، اعتقاد داشتند که واژه بسیار و بر اقتدار سیاسی کشور می‌افزاید واژه «ایران» بسیار کهن و قبل از آمدن به سرزمین‌مان اطلاق می‌شد و نامی تازه و ساخته و پرداخته نیست (۱۹۶۹ – ۱۸۸۱ میلادی) ایران‌شناس مشهور آمریکایی در «شاهکارهای هنر ایران» که در سال ۱۳۳۸ توسط به زبان شده است، می‌نویسد: « کلمه به فلات و توابع جغرافیایی آن حتی در هزاره پیش از آمدن آریاییان نیز اطلاق می‌شود» واژه «ایران» از دو قسمت ترکیب شده است. به معنی ، ، و است. به معنی یا جا و مکان است معنی واژه «ایران» است. در درباره خوی آزادگان (ایرانیان) چنین می‌سراید: تو با دشمن ار خوب گفتی رواست از آزادگان خوب گفتن سزاست (۱۳۰۴ – ۱۳۷۱) و پیشین در خصوص ریشه واژه می‌نویسد: « در زبان اوستایی به صورت ائیریه Airya و در باستان اریه Ariya آمده است. در هم نام قومی ایرانی به معنی و و است @ajs_org
من ترک شاهد و ساغر نمی‌کنم صد بار کردم و دیگر نمی‌کنم باغ و سایه طوبی و قصر و حور با خاک کوی برابر نمی‌کنم تلقین و درس اهل نظر یک اشارت است گفتم کنایتی و مکرر نمی‌کنم هرگز نمی‌شود ز سر خود مرا تا در میان سر بر نمی‌کنم ناصح به طعن گفت که رو ترک عشق کن محتاج نیست نمی‌کنم این تقویم تمام که با شاهدان ناز و بر سر نمی‌کنم حافظ جناب پیر مغان جای است من ترک خاک این در نمی‌کنم لینک کانال 👈 @ajs_org
سی_و_یکم ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و وان گه برو که رستی از نیستی و هستی گر جان به تن ببینی مشغول کار او شو هر که بینی بهتر ز با ضعف و ناتوانی همچون نسیم خوش باش اندر این ره بهتر ز تندرستی در طریقت خامی نشان کفر است آری طریق چالاکی است و چستی تا فضل و بینی بی‌معرفت نشینی یک نکته‌ات بگویم خود را مبین که رستی در آستان جانان از آسمان میندیش کز اوج سربلندی افتی به خاک پستی خار ار چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهد سهل است تلخی می در جنب ذوق مستی پیاله پیما قرابه پرهیز ای کوته آستینان تا کی درازدستی لینک کانال 👈 @ajs_org
مزن بر ز نوک غمزه تیرم که پیش بیمارت بمیرم نصاب در حد کمال است زکاتم ده که مسکین و فقیرم چو طفلان تا کی ای زاهد فریبی به و شهد و شیرم چنان پر شد فضای از که فکر خویش گم شد از ضمیرم پر کن که من در بخت جهانم گر چه پیرم قراری بسته‌ام با فروشان که روز به جز نگیرم مبادا جز حساب و می اگر نقشی کشد کلک دبیرم در این غوغا که کس کس را نپرسد من از پیر مغان منت پذیرم خوشا آن دم کز استغنای فراغت باشد از و وزیرم من آن مرغم که هر شام و سحرگاه ز بام عرش می‌آید صفیرم چو او در سینه دارم اگر چه مدعی بیند حقیرم لینک کانال 👈 @ajs_org
اگر آن ز درم بازآید عمر بگذشته به پیرانه سرم بازآید دارم بر این اشک چو که دگر برق که برفت از نظرم بازآید آن که سر من خاک کف پایش بود از می‌طلبم تا به سرم بازآید خواهم اندر عقبش رفت به عزیز شخصم ار بازنیاید خبرم بازآید گر نثار قدم گرامی نکنم جان به چه کار دگرم بازآید کوس نودولتی از بام سعادت بزنم گر ببینم که مه نوسفرم بازآید مانعش غلغل چنگ است و شکرخواب صبوح ور نه گر بشنود آه سحرم بازآید آرزومند رخ چو ماهم تا به ز درم بازآید لینک کانال 👈 @ajs_org
🔴 یا 🔵 اسارت به کسر اول در به‌معنای است اما در به‌معنای وضع یا حالت کسی که است به‌کار می‌رود و اشکالی ندارد در متون فارسی عبارت آمده که امروزه نیز کم و بیش متداول است همه است و همه میان و چون تواند بود؟ ص 46 هر که خواهی می‌کن که در دست بُوَد لينک کانال 👈🏻 @ajs_org
اندیشمندان جوان سپنتا
#غزلیات_جلال_الدین_محمد_بلخی #مولانای_جان #مولوی #رومی #غزل_بیست_و_پنجم #اندیشمندانه_انتخاب_کنید #ا
ای که به ِ دَرد، راحت ِ جانی مرا؛ و ای که به تلخی‌ِ ِ روانی مرا آن‌چه نَبُرده ست وَهم، ندیده ست و فهم، از تو به جان‌ام رسید؛ از آنی مرا از کَرَم‌ات، من به می‌نگرم در بقا کی بفریبَد شَها ِ فانی مرا؟ نَغمَت ِ آن‌کس که او مژده‌یِ تو آوَرَد، گر چه به خوابی بوَد، بِه زِ اَغانی مرا در رکَعات ِ ، هست خیال ِ تو، شه! واجب و لازم چُنان‌ک سَبع ِ مَثانی مرا در گُنَه ِ رحم و شفاعت تو را ست مهتری و سروری! سنگ‌دلانی مرا گر کَرَم ِ لایزال عَرضه کُنَد مُلک‌ها، پیش نهَد جمله‌ئی کَنز ِ نهانی مرا سُجده کُنَم من ز ؛ روی نهَم من به گویم: از این‌ها همه، ِ فلانی مرا عُمر ِ ابَد، پیش ِ من هست ِ وصال زآن‌ک نگنجد در او هیچ زمانی مرا عمر، اَوانی‌ست و ، ِ صافی در آن بی تو چه کار آیدم ِ اَوانی مرا بود مرا پیش از این در هوس‌اش خود نماند هیچ اَمانی مرا از مدد ِ لطف ِ او ایمِن گشتم؛ از آن‌ گوید ِ غیب: «لَستَ تَرانی» مرا گوهر ِ معنی ِ او ست پر شده جان و دل‌ام او ست اگر گفت نیست ثالث و ثانی مرا رفت وصال‌اش به روح؛ جسم نکرد گر چه مجرّد زِ تَن گشت عیانی مرا شدم از غم‌اش؛ لیک چو را نام بَری، بازگشت جمله مرا لینک کانال 👈 @ajs_org
سی_و_پنجم ای ما دلدار ما ای عالم اسرار ما ای دیدار ما ای رونق بازار ما نک بر دم امسال ما خوش عاشق آمد پار ما ما مفلسانیم و تویی صد و صد دینار ما ما کاهلانیم و تویی صد و صد پیکار ما ما خفتگانیم و تویی صد بیدار ما ما و تویی صد مرهم ما ما بس خرابیم و تویی هم از کرم معمار ما من دوش گفتم را ای خسرو عیار ما سر درمکش منکر مشو تو برده‌ای دستار ما واپس جوابم داد او نی از توست این کار ما چون هرچ گویی وادهد همچون صدا کهسار ما من گفتمش خود ما کهیم و این صدا گفتار ما زیرا که که را اختیاری نبود ای مختار ما لینک کانال 👈 @ajs_org
🔴 یا 🔵 این دو را با هم کرد 🔴 الم ؛ به
فتح اول و دوم
به‌معنای درد و رنج یا دردمندی و رنجوری است. 🟥 مانند ؛ هریکی از ما عالمی است هر الم را در کف ما است مولوی - مثنوی 🔵 علم ؛ به
فتح اول و دوم
به‌معانی متعددی است، که سه معنی آن رایج‌تر هستند؛ 1️⃣ معنی اول ؛ خاص 🟦 مانند ؛ اسم علم ؛ به‌معنای
اسم خاص

2️⃣ معنی دوم ؛ درفش یا بیرق - میله یا نیزه‌ای که بر سر دست بالا برند 🟦 مانند ؛ خدای را مددی، ای ره، تا من به کوی دیگر علم برافرازم حافظ 3️⃣ معنی سوم ؛ سرشناس - نامی - زبانزد 🟦 مانند ؛ به علم شد اندر نظم حافظ لينک کانال 👈🏻 @ajs_org
ای خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما ای درشکسته ما ای بردریده دام ما ای نور ما ای سور ما ای منصور ما جوشی بنه در شور ما تا شود انگور ما ای دلبر و مقصود ما ای و معبود ما آتش زدی در ما نظاره کن در دود ما ای ما ما دام دل ما پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما در گل بمانده پای جان می‌دهم چه جای دل وز سودای دل ای وای دل ای وای ما لینک کانال 👈 @ajs_org
🔴 یا 🔵 این دو را باهم 🔴 انتساب با حرف «س» ؛ به‌معنای و است اما 🔵 انتصاب با «ص» ؛ به‌معنای و می‌باشد مثال: برای اکتسابِ و
انتساب
به خدایگان، بنده را آرزو می‌کند که کریمۀ [دخترِ] را در عقد آورد. (
بختیارنامه
، ص 204)
انتصاب
او به اداره موجب شد. ( ) لينک کانال 👈🏻 @ajs_org
🔴 یا 🔵 این دو کلمه را نباید به‌جای هم به‌کار برد
بورس
کلمه‌ای به‌معنای «مبلغ که یا موسسات به یا به‌عنوان هزینه‌ی تحصیل می‌دهند» است اما
بورسیه
که آن هم یک کلمه در زبان است، به «دانش‌آموز یا دانشجویی که از این مستمری (بورس) برخوردار است» اطلاق می‌شود مثال؛ ❌ دانشجویان واجد شرایط می‌توانند از بورسیه‌ی استفاده کنند. (برنامه‌ی رادیو - 1368/10/3) ✅ واجد شرایط می‌توانند از بورس دانشگاه آزاد استفاده کنند. (متنی که باید گفته می‌شد) ❌ دولت از ایران خواستار اعطای بورسیه‌های شد. ( - 1368/11/28) ✅ وزیر اطلاعات دولت کنیا از خواستار اعطای بورس‌های فرهنگی شد. (متنی که باید منتشر می‌شد) لينک کانال 👈🏻 @ajs_org