eitaa logo
مادرانه های مشترک
12.7هزار دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
151 ویدیو
33 فایل
نکات تربیتی کاربردی انجام کارهای روزمره در کنار فرزندان تبدیل کارهای خانه به بازی مشارکت بچه ها و مسئولیت پذیری بازیهای خانگی قصه های کاربردی و ... شرافت هستم یک مادر *در حد توانم برخی از سوالات را پاسخ میدم* @Sherafat518
مشاهده در ایتا
دانلود
۹۱ 🌺 لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak
✨به نام خدا✨ 🌸 سلام، وقت همگی بخیر 🌸 تجربه های روزانه ۹۱ ➖ امروز دوستان مجموعه ازهار کارگاهی برای کودکان داشتند، بنده و یکی از عزیزان قرار بود برنامه ای برای مادرانی که فرزندانشان را میارن کارگاه داشته باشیم. جمع بندی به اینجا رسید که این بار مادران را از فضای نگرانی ها و استرس های مادری دور کنیم و کمی کودک درونشان را فعال کنیم😉 و مادرها با هم بازی کنند. قرار شد من و یکی از دوستان از بازی های فکری و چند نفره ای که در خانه داریم ببریم و استفاده کنیم. ➖ صبح در زمان تلویزیون دیدن بچه ها، من چند تا بازی که مورد نظرم بود را برداشتم و در کیسه گذاشتم. یک لحظه به خودم گفتم حالا اگر بچه ها ببینند بازیهاشون را برداشتم چی! 🤔اصلا من چنین اجازه ای دارم!🤔 اگر این بازیها برای اونهاست پس باید اجازه بگیرم؟!👌 دست بر قضا همه بازیها هم هم هدیه بود.😂 ➖ خوب حالا اگر اجازه ندادند چی؟ 😢من قول دادم که اینها را میبرم. خوب راستش را میگم ، میگم نشد اصلا با مادرها اسم فامیل و خط نقطه بازی میکنیم.😂😂 ➖ همیشه توی رفتار با بچه ها، آینده نه چندان دور اونها را می بینم که رفتار من را به خودم برمیگردونند. ☹️ ➖اگر دروغ بگم حتی اگر کودک متوجه نشه، چیزی نمیگذره که اون هم به من دروغ میگه. اگر من اسباب بازی کودک را بدون اجازه ببرم از ترس اینکه اگر ببینه نمیگذاره، گریه میکنه و... ، روزی هم او یک شئ ارزشمند من را پنهانی برمیدارد و ...، اون زمان دیگه هر چی من نصیحت کنم که بی اجازه برداشتن وسیله شخصی دیگران کار درستی نیست اثری نداره، اگر من برای اینکه بچم را از پارک بیارم خونه به دروغ میگم بیا بریم عصر دوباره میارمت، هرچه نصیحت کنم که دروغ گفتن کار بدی است فایده ای نداره. یعنی از عوامل مهم در تاثیر نصیحت عامل بودن هست چه در آشکار، چه در خفا. ➖رفتم نشستم هر دو را صدا کردم. روی پاهام نشوندم😉. گفتم بچه ها من میخوام از شما اجازه بگیرم؟ اجازه هست چند تا از بازی فکریهاتون را امروز من ببرم که مادرها باهاش بازی کنند؟ شما به من امانت میدید؟؟ سعی میکنم امانتدار خیلی خوبی باشم.😍 پسر بزرگه گفت: بذار فکر کنم. اره من امانت میدم کوچیکه:نه، من نمیدم بزرگه گفت: بده داداش امانت دادن خیلی خوبه هاااا، تازه اگر خراب بشه یکی بهترش را بهت میدن😉😂😂 مثل کیک امانتی( منظورش کتاب کیک امانتی خانم کلر ژوبرت بود👌) کوچیکه هم گفت: باشه اجازه میدم اجازه میدم کیک خوبه😂. گرچه که ممکنه اصلا متوجه حرف من نشده باشه، ولی مهم این بود که من درست عمل کنم. منم بوسشون کردم و گفتم ممنونم🙏 و از عذاب وجدان آزاد شدم. 😂😂 بعدازظهر قبل از کارگاه، با بچه ها رفتیم و بازیها را به دست دوستان رسوندیم بدون هیچ مشکلی الحمدالله. ✅ موعظه ای که از گوش بیرون نمی رود، آن است که زبانِ سخن از آن ساکت و زبانِ عمل به آن گویا باشد. بخش عمده ای از شخصیت کودکان در آن دسته رفتارهایی شکل می گیرد که به صورت غیرکلامی، پنهان و خاموش ارائه می شود. تنها بخش اندکی از اثرگذاری های تربیتی- آن هم در سطح بسیار ناپایدار و گذرا- از طریق زبان و در قالب نصیحت و پند و اندرز حاصل می شود.( تربیت چه چیز نیست؟، دکتر عبدالعظیم کریمی) ۹۱ 🌺 لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak
۱۱۱ ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
به نام خدا تجربه های روزانه ۱۱۱ ( این تجربه هم مربوط به دیروز هست نصفه شب حین نوشتن تجربه خوابم برد🤦‍♀😉) 🔸میام تو سالن و میبینم فرش سالن که پر بود از خانه سازی و ماشین و... کاملا مرتب شده😳 و می‌خوان فوتبال ⚽️ بازی کنند. ➖میگم: به به، چقدر مرتب شده اینجا، آفرین 🔸پسر بزرگه میگه: مامان از روش جایگزین استفاده کردم 😉 به داداش گفتم: میای فوتبال گفت: آره گفتم: پس بیا اول اینجا را جمع کنیم. 😉 🔸تو دلم میگم: اینکه روش جایگزین نیست پسر جان😉،با یه روش دیگه اشتباه گرفتی ولی حالا هر چی که هست عالی جواب داده. 🔸 همین که میبینی استاد بزرگ ریخت و پاش از اون مراحل عبور کرده و تا حد زیادی منظم شده لذت میبری. ( در مبحث کامل توضیح دادم که چطور کودکان در هفت سال دوم به نظم قراردادی متمایل میشن) 🔸که اتفاقا همین نظم قراردادی پسر بزرگه عامل اصلی بیشتر دعواهای حال حاضر در خونه ماست😂. پسر بزرگه از مرحله زیر هفت سال عبور کرده و خیلی علاقه داره همه جا منظم باشه، کوچیکه در اوج ریخت و پاش هست. و این وسط میانجیگری بینشون خیلی سخته😏. و اینکه بتونی خودت را کنترل کنی و بهش نگی: ای بابا تو خودت از این خیلی بدتر بودی 🤣🤣 🔸 فوتبالشون بیشتر از همیشه طول می‌کشه و در آخر هم کما فی السابق ختم به دعوا میشه😂. یکی میگه نتیجه دو یک شده، یکی میگه دوازده یک شده😳🤣 خدایااااا مگه میشه این همه اختلاف در داوری😂😂.چرا داور دقت نمیکنه🤣🤣 🔸پدرشون که ۵:۱۵ صبح از خونه رفتن و امشب که خوشحالیم که زود اومدن ساعت ۹ شب رسیدن خونه، حالا وقتی پدر میپرسن چه خبر انتخاب با منه که بخوام کدوم رفتار را در ذهن بچه ها ثبت کنم 😉 🔸دعواها و چیز پرت کردن های کوچیکه به بزرگه پاره کردن جزوه ی مشق داداش بزرگه و... خالی کردن شیشه شربت سکنجبین توسط پسر کوچیکه🤦‍♀ یا جمع کردن سالن و با هم فوتبال بازی کردن🤔 ✅ اینجاست که انسان دچار یک تردید میشه، نکنه اگر فقط خوبی ها را بگم، اگر غرُغُر نکنم، اگر اعتراض نکنم، واقعیت از چشم همسرم و بقیه پنهان بمونه🤔 اون وقت همسرم از کجا بفهمه این دو تا صبح تا شب چقدر اذیت دارند، از کجا بفهمه من هم چقدر خسته هستم و هزار تا فکر دیگه که تو ذهن آدم می‌چرخه.🤕 ✅ خود من بارها و بارها در ذهنم با این موضوع درگیری پیدا کردم و با خودم کلنجار رفتم. خیلی چیزها را هم میدونیم ولی نیاز داریم مرتب برای خودمون تثبیت کنیم. پیشنهاد میکنم شما هم در صورت تمایل به این موضوع فکر کنید و نتیجه گیری منحصر بفرد خودتون را داشته باشید. ✅ در تجربه های روزانه ۹۱ در این جمله از کتاب تربیت چه چیز نیست نوشته دکتر عبدالعظیم کریمی را آوردیم که: «موعظه ای که از گوش بیرون نمی رود، آن است که زبانِ سخن از آن ساکت و زبانِ عمل به آن گویا باشد. بخش عمده ای از شخصیت کودکان در آن دسته رفتارهایی شکل می گیرد که به صورت غیرکلامی، پنهان و خاموش ارائه می شود.» ✅ امروز هم توفیقی بود با لطف یکی از دوستان در جلسه مجازی با دکتر کریمی شرکت کردم، این جمله برای من مهمترین برداشت بود: « آنچه را که میخواهید فرزندتان شود ابتدا خودتان آنگونه شوید. » یعنی اگر فرزند عیب پوش میخواهم ابتدا خودم عیب پوش باشم. اگر فرزند صبور میخواهم باید فقط و فقط روی صبر خودم کارکنم. اگر فرزند آرام میخواهم ابتدا خودم باید آرام باشم نه پرخاشگر و عصبی. اگر فرزند راستگو میخواهم صداقت خودم مهمتر است. اگر فرزند با ایمان میخواهم ایمان خودم را تقویت کنم. اگر میخواهم فرزندم خوب ببیند مهمتر آن است که من خوب ببینم. با شکوه و ناله و عصبانیت و نبخشیدن و شکایت کردن، فرزندم آرام و صبور و خوش برخورد نخواهد شد چون من آرام و صبور و با گذشت و خوش برخورد نیستم. ✅ پس با توجه به نوع نگاه و تفکر ما احساس ما نسبت به این موضوع خیلی متفاوت خواهد بود. اگر این موضوع را با عینک مظلوم نمایی و جلب حمایت و توجه اطرافیان نگاه کنیم یا با عینک تربیت نفس خود.🤔 ۱۱۱ ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
به نام خدا 🔸 می داند که با «گفتن» تربیت رخ نمی دهد، با «نصیحت» رفتار تغییر نمی کند و با اطلاع رسانی «معرفت» حاصل نمی‌شود و با تشویق «شوق» ایجاد نمی‌شود و با تنبیه «تنبّه» صورت نمی گیرد و با یاد دادن «یادگیری» درونی نمی‌شود و با فهماندن «فهمیدن» به وجود نمی‌آید، اما با این که می‌دانند این اقدامات نتیجه ای ندارد اما نمی‌تواند. 🔸می داند که کمک کردن و یاری کردن به کودک، قدرت اتکا به خود و منبع خودکفایتی را از بین می برد، اما باز دست از دستگیری تضعیف کننده بر نمی دارد. 🔸 می داند که تربیت قالب‌ریزی نیست، فرمول نیست، نسخه پیچی از پیش نوشته شده نیست، اما باز به دنبال فرمول و نسخه های آماده می گردد . 🔸 می داند که چشمی که از درون نور نمی گیرد و کور است، تاباندن نور با آن سودی ندارد، اما باز با نور افکن های بیرونی آن را نورانی می کند. 🔸 می داند که تا زمین مستعد پذیرش بذر نباشد، پاشیدن بهترین بذر نیز منجر به پوسیدگی و خشکیدگی آن می شود. اما باز همچنان در حال پاشیدن بذر است. 🔸 می داند که چاهی که از درون خشکیده است و کاریز جوشانی ندارد سرازیر کردن رودخانه از بیرون به درون آن پوششی برای ندیدن تهی هاست، اما باز برای رضایت خاطر خود دریایی از آب بیرون را به درون چاه تهی از آب سرازیر می کند تا پر شود. 🔸 می داند که عادت دادن، تربیت کردن نیست بلکه شرطی کردن است و رفتاری که از روی شرطی شدن باشد اصالت ارزشی ندارد، اما به صد حیله و تکنیک این عادت را به طور مکانیکی در او شرطی می کند. 🔸می داند که با نصیحت کردن تب کودک فرو نمی‌نشیند و با موعظه صرف، درد دندان خاموش نمی شود و با تشویق و پاداش بیرونی عفونت درون از بین نمی رود اما باز از طریق نصیحت به فکر درمان است و با موعظه در پی حذف درد روانی است و با تشویق و تنبیه، خیال ریشه کن کردن عفونت های روانی را دارد. 🔸 می داند بزرگترین اشتها آور گرسنگی است و بزرگترین عامل تحریک هوش، ایجاد عطش است، اما به قدری به او می خوراند و می آشاماند که کودک به حالت تهوع دچار میشود 🔸می‌داند که حساسیت بیش از حد نسبت به کودک، مسئولیت های درونی و خودجوش را از او دور می سازد و از او موجودی بی تفاوت و بی مسئولیت می‌سازد، اما باز به جای و احساس مسئولیت می‌کند به جای او اضطراب دارد و به جای او تصمیم می‌گیرد و به جای او زندگی می‌کند. 🔸 می‌داند که اگر قدری نسبت به مسئولیت‌های فرزندش بی تفاوت شود زمینه‌ای فراهم می‌شود تا فرزند او نسبت به مسئولیت هایش حساس شود اما باز دل نمی کند و همچنان او را طفیلی وار اداره میکند. 🔸 می داند که بهترین نعمت رشد دهنده برای کودک، محرومیت و مشکلات سازنده است تا او یاد بگیرد چگونه در سختی‌ها و دشواری‌ها خود را بیابد و به مهارت های پیچیده دست یابد اما باز او را در نعمت آسایش و در گهواره رفاه به طور گلخانه ای نگهداری می کند. 🔸 می داند بهترین گنج «رنج» است، بالاترین ثروت «قناعت»، شیرین‌ترین وصل «هجر»و راحت ترین لحظه، لحظه ی« کار» است اما باز دلش رضا نمی‌دهد و بی نیازی را در جمع آوری مال و ثروت را در گنج خواهی و راحتی را در بیکاری می جوید! 🔸 می داند که بزرگترین و رنج آورترین درد آدمی، بی دردی است، اما باز به دنبال زندگی بی دردسر برای خود و فرزندانش می گردد. 🔸 می داند که انسان تا کودک نشود و قلب بزرگسال تا احساس کودکی نکند به بلوغ و خلوص نمی‌رسد اما باز تلاش می‌کند کودک را هرچه سریعتر بزرگسال و قلب او را هر چه بیشتر به بزرگسالان شبیه سازد. 🔸 می داند که برای تسریع در رسیدن به هدف باید قدری آهسته حرکت کند و برای پختگی بیشتر باید بیشتر متوقف شود اما باز به شتاب خود برای پیمودن یک رشد خطی و طولی یک جانبه می افزاید. 🔸 می داند که خوشبختی در اشیا و امکانات و برخورداری ها نیست، بلکه در احساس و نگاه ما به زندگی اشیا و امکانات است، اما باز سعی در یافتن خوشبختی از بیرون دارد. 🔸می داند که زبان وجود، زبان رفتار، و زبان عمل، گویاتر، نافذتر صادق‌تر، ماندنی تر و زیباتر است، اما باز از گفتار و سخن پراکنی و نصیحت گری دست و بر نمی دارد. 🔸می داند که کودک باید کودکی کند و هر قدر این دوره طولانی تر باشد، پختگی بلوغ و کمال شکوفایی در بزرگسالی بیشتر می‌گردد اما باز هم دوران کودکی را کوچک می شمرد، آن را اتلاف وقت و بیهودگی زندگی می‌داند که باید هرچه سریعتر طی شود. آخر این چگونه دانشی باشد؟ گزیده ای از کتاب « تربیت چه چیز نیست؟» نوشته دکتر عبدالعظیم کریمی ✅نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
1⃣ لیست اول: مسائل کلی تربیت فرزند #رنج #ایده_آل_گرایی #دغدغه_های_مادرانه #وابستگی #صبر #نیاز_ارتباط #نیاز_توجه #نیاز_کنجکاوی #نیاز_یادگیری #نیاز_کشف #نیاز_خلاقیت #نیاز_نوآوری #نیاز_احترام #نیاز_محبت #نیاز_عزت_نفس #نیاز_اعتماد_بنفس #نیاز_شخصیت #نیاز_امنیت #نیاز_به_تعلق_و_دوست_داشته_شدن #نیاز_به_احساس_تعلق_و_دوست_داشته_شدن #نیاز_امنیت #نیاز_پوشاک #حق_انتخاب #پذیرش #کمالگرایی #راهکارها #تعادل_در_نیازها #نحوه_تذکر_به_همسر_و_دیگران #تفاوت_رفتار_والدین #باج_دادن #حرف_دل_مادرانه #حرف_زشت #تجربه_های_بارداری #مستقل_شدن_در_طهارت #تفکر_و_شخصی_سازی #مواجهه_با_ترس_و_استرس #نصیحت_در_عمل #فرزندآوری #روز_ملی_جمعیت #روابط_فرزندان #نقش_مادر_در_تربیت_فرزند #صرفه_جویی #راهنمای_استفاده_از_هشتگها 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
به نام خدا سلام ➖همه ما انسانها به خصوص والدین😉 نصیحت کردن را دوست داریم. شاید یکی از دلایلش این باشه که ساده ترین راهی هست که به ذهنمون میرسه، البته که در وجوب و اهمیت نصیحت شکی نیست، اما روش نصیحت هم خیلی مهمه، ما غالبا تذکر کلامی را نصیحت فرض میکنیم و سایر روشهای نصیحت را فراموش میکنیم و یا اصلا با سایر روشهای غیرمستقیم آشنایی نداریم‌.👌 قبلا در هم کمی در موردش صحبت کردیم. ➖غیر از نحوه و روش نصیحت، زمان نصیحت هم خیلی مهمه، ما غالبا بعد از وقوع اتفاقی که باب میل ما نیست نصیحت کردن را شروع میکنیم. یا بعد از شنیدن حرفی که نمی‌پسندیم زبان به نصیحت باز میکنیم. مثلا وقتی فرزندمان حرف زشتی به زبان میاره همون لحظه بر خودمون واجب میدونیم که به فرزند تفهیم کنیم که نباید این حرف را میزد، یا مثلا تا فرزندم گفت من از مدرسه خوشم نمیاد، همون لحظه می‌خواهیم کل زندگی فلاکت باری را که تا آخر عمرش در صورت ترک مدرسه خواهد داشت ،همراه با پیازداغ های اضافی😉 برای او مجسم کنیم. یا تا یکشب گفت مسواک نمی‌زنم، وضعیتش را وقتی در جوانی یک دندان سالم در دهانش نیست عیناً مجسم میکنیم.😉 ➖این مسئله به خصوص در ارتباط با نوجوانان، اغلب باعث کشمکش و جدل بین والدین و نوجوان میشه، هر دو طرف در احساس ناخوشایند هستند، والد با احساس ناخوشایندِ خشم و ترس و نگرانی و دلواپسی دوست دارد که فرزندش حرفش را تصدیق کند و نوجوان هم با احساس ناخوشایند دوست دارد، والدین احساسش را درک کنند، که چون محقق نمی شود اینجا تنها نتیجه ای که حاصل می شود آسیب به کلاف ارتباطی والد با فرزند هست. ➖پس این نصیحت ها، این صحبت ها، این بیان تجربه ها، این الگوسازی ها را کی بیان کنیم تا نتیجه موثری بگیریم ؟ زمانی که خود نوجوان درگیر و یا به عبارتی سوژه اصلی نیست !! زمانی که نوجوان در آرامش بتواند به موضوع فکر کند. 👌 ➖مثلا اگر میخواهیم فرزند من در اثر یک شکست، امید و انگیزه و تلاشش را از دست ندهد، بدترین زمان ممکن برای این نصیحت بلافاصله بعد از وقوع یک شکست است.گ، به خصوص در سنین نوجوانی و جوانی. ➖یکی از روشهای مناسب علاوه بر ، یعنی عامل بودن همیشگی خود ما به موارد مورد نصیحت، انتقال ارزشها و الگودهی در زمانهای دیگر می باشد. مثلا راجع به کتابهایی که نوجوان می خواند با هم صحبت کنید، و نکاتی را که ارزش هستند و قابل اعتنا برجسته کنید و در صحبت‌ها اشاره بیشتری به آنها داشته باشید. حتی یک روش مناسب دیگر این است که خود را در موقعیت های شخصیت های داستان قرار داده و راجع به اینکه در آن موقعیتها چه عملی خوایم داشت صحبت کنیم. ➖از اخبار و اتفاقات روزانه استفاده کنید برای باز کردن باب گفتگو، هم هست و هم نصیحت مؤثر👌 ➖آخرین مثالی که در ذهنم هست : در اخبار دیدم که آرین سلیمی که مدال طلای المپیک در رشته تکواندو را کسب کرد، در کودکی به بیماری روماتیسم مبتلا بوده و دو سال حتی راه نمیرفته، هشت سال در رشته تکواندو فقط شکست می‌خورده و خیلی ها بهش میگفتن که بدرد این ورزش نمیخوره، همین خبر شد کلاف ارتباطی صحبت من و پسر جان، گفتیم خودمون را جای آرین سلیمی فرض کنیم بعد از چند سال شکست آیا ناامید می‌شدیم یا خیر، اون رشته ورزشی را رها نمی‌کردیم ؟ ( جواب خود من مثبت بود 😉) برای اینکه انسان در چنین موقعیت‌هایی از مسیری که در اون داره تلاش می‌کنه ناامید نشه چه چیزهایی لازمه ! جواب خاصی هم مدنظر نیود، فقط کمی تأمل و تفکر و گفتگو ➖در طول روز یا حداقل در طول هفته خیلی ساده و راحت میشه چند بار چنین ارتباط‌هایی را ایجاد کرد. صحبتهایی که در حالت آرامش ذهن نوجوان و ما را به سمت تأمل و تفکر هدایت کنه و غیرمستقیم ارزش ها و خط گذاری ها را منتقل کند. ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak