eitaa logo
مغنی و بلاغت - تدریس 99 راسل
190 دنبال‌کننده
87 عکس
64 ویدیو
72 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
فردا شهادت حضرت امام زین العابدین علیه آلاف التحیه و الثناء است. این مصیبت بزرگ را تعزیت عرض می کنم. فردا در کلاس بلاغت از ساعت ۹:۵۰ تا ۱۰ بنای عزاداری و روضه است. از عزیزان این کلاس کدامیک روضه می خوانند؟ لطفا در خصوصی به حقیر پیام دهند. ان شاء الله در بعض مناسبت های دیگر در کلاس مغنی روضه خواهیم داشت.
سلام بر همه عزیزان امروز درس مغنی به آیه 37 ابراهیم ع رسید و اینکه یکی از قراء آن را طور دیگری غیر از آنچه در "قرآن" است قرائت کرده اند. در کلاس مختصراً درباره سخن گفته شد. بعض از دوستان بعد از کلاس طالب آن بودند که این بحث مختصر، تفصیلاً بحث شود. همانطور که در کلاس به عرض رسید قبلاً در سال 93 همین بحث به صورت یک نشست در 4 جلسه(3 جلسه تبیین+ 1 جلسه پاسخ به پرسش های طلاب) در حوزه معصومیه قم برگزار شده است. لذا صوت و متن مرتبط با آن را تقدیم می کنم.
البته به جهات و ملاحظاتی اصلاً قصد مطرح کردن آن را در این کانال نداشتم ولی چون دوستان خواستار آن شدند ناچار از ارائه آن هستم. ضمناً نگاه ما به این مسأله، ظاهراً همان نگاه حضرت اعلی الله مقامه الشریف است(اگر دچار جهل مرکب نباشم) و نزدیک است به نگاه رسمی ای که حوزه در درس علوم قرآن آن را ترویج می کند(که نگاه مرحوم آیت الله رحمه الله در کتاب است که خلاصه آن متن درسی حوزه در پایه ششم است). لذا ابتداءً چند متن در این زمینه تقدیم می شود و سپس صوت مربوط به نشست آن:
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
نظر حضرت اعلی الله مقامه پیرامون اختلاف قرائات قرآن نظر بسیار دقیقی است که خواننده باید آن را چند بار به دقت بخواند تا ظرائف آن را دریابد. «قوله تعالى: مالِكِ يَوْمِ الدّين: بسيارى از قرّاء «مَلِك»، به فتح ميم و كسر لام، قرائت كرده اند. و براى هر يك از اين دو قرائت ترجيحاتى ادبى ذكر كرده اند. حتّى بعضى از بزرگان علماء -رحمه الله- رساله نوشته در ترجيح«مَلِك» بر «مالك» ... . آنچه به نظر نويسنده مى رسد آن است كه: «مالك» راجح بلكه متعيّن است؛ زيرا كه اين سوره مباركه و سوره مباركه «توحيد» مثل ساير سُوَرِ قرآنيّه نيست، بلكه اين دو سوره را چون مردم در نماز فرايض و نوافل مى خوانند، در هر عصرى از اعصار صدها میليون جمعيّت مسلمين از صدها میليون جمعيتهاى مسلمين شنيده اند و آنها از صدها میليون سابقيها، همين طور به تسامع، اين دو سوره شريفه به همين طور كه مى خوانند بى يك حرف پس و پيش و كم و زياد از ائمّه هدى و پيغمبر خدا -صلّى الله عليه و آله- ثابت است. و با اين كه اكثر قرّاء «مَلِك» خواندند و بسيارى از علماء ترجيح «مَلِك» داده اند، مع ذلك اين امور در اين امر ثابت ضرورى و متواتر قطعى ضررى نرسانده و كسى از آنها متابعت ننموده. و با اين كه علماء تبعيّت هر يك از قرّاء را جايز مى دانند، هيچ يك- الّا شاذّى كه اعتناء به قول او نيست- در مقابل اين ضرورت، «مَلِك» در نمازهاى خود قرائت ننموده اند. و اگر كسى هم «مَلِك» را قرائت كرده، مِن باب احتياط بوده و «مالك» را نيز گفته؛ چنانچه شيخ علّامه ما در علوم نقليّه، حاج شيخ عبد الكريم يزدى -قدّس سرّه- به خواهش يكى از علماء اعلام معاصر «مَلِك» را نيز مى گفتند. ولى اين احتياط بسيار ضعيفى است، بلكه به عقيده نويسنده مقطوع الخلاف است. و از اين بيان كه شد ضعف اين مطلب معلوم مى شود كه گفته اند در خطّ كوفى «ملك» و «مالك» به هم اشتباه شده(!) زيرا كه اين ادّعا را شايد در سُوَرى كه كثيرُ التّداول در اَلسِنه نيست بتوان گفت- آن هم على اشكال- ولى در مثل چنين سوره اى كه ثبوت آن از روى تسامع و قرائت است- چنانچه پر واضح است- ادعائى بس بى مغز و گفته اى بس بى اعتبار است. و اين كلام كه ذكر شد در «كُفُواً» نيز جارى است؛ زيرا كه قرائت با «واو» مفتوحه و «فاء» مضمومه- با آن كه فقط قرائت عاصم است- مع ذلك آن نيز به تسامع بالضّرورة ثابت است؛ و قرائات ديگر معارضه با اين ضرورت نكرده. گرچه بعضى به خيال خود احتياط مى كنند و مطابق قرائت اكثر كه با ضم «فاء» و «همزه» است قرائت مى كنند، ولى اين احتياط بى جايى است». ره ، ص267 و 268 https://eitaa.com/ahya_samadeye98
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
نظر آیت الله رحمه الله (قرآن پژوه معاصر و صاحب اثر ماندگار « فی علوم القرآن») مطلب اول از ایشان: بزرگان فن قرائت برای تشخیص قرائت صحیح و جدا ساختن آن از قرائت غیر صحیح ، ضابطه ای مشخص کرده اند که در اینجا ذکر می گردد: 1) صحت سند قرائت . باید قرائت شناخته شده ، دارای سند صحیح تا یکی از صحابه باشد. 2) با رسم الخط مصحف توافق داشته باشد. 3) با قواعد ادبی عرب توافق داشته باشد. اما آنچه ما آن را ضابطه قبولی قرائت می دانیم، عبارت است از موافقت با قرائت جمهور مسلمین جدا از قرائت قراء. زیرا قرآن در دو مسیر طی طریق نموده است: 1) طریقه مردمی، که مسلمانان سینه به سینه از پدران و اجداد خود، از شخص شخیص پیامبر تلقی نموده و اخذ کرده اند و برای همیشه دست به دست داده تا به امروز برای ما رسانده اند. این قرائت مردمی، موافق با ثبت تمامی مصحف های موجود در تمامی قرون است و نمایانگر آن ، قرائت حفص است، زیرا حفص همان قرائت جمهور را قرائت کرده و علی علیه السلام نیز همان را قرائت کرده که توده عظیم مردمی از پیامبر صلی الله علیه و آله شنیده اند.این مسیر ، مسیر تواتر است و قرآن به گونه تواتر به ما رسیده است. 2) مسیر قراء و قرائات ، که مسیر اجتهاد است (جز قرائت عاصم) و اجتهاد در نص قرآن روا نباشد و فاقد حجیت شرعی است. ادامه مطلب در پست بعدی ... https://eitaa.com/ahya_samadeye98
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
نظر آیت الله رحمه الله (قرآن پژوه معاصر و صاحب اثر ماندگار «التمهید فی علوم القرآن») مطلب دوم از ایشان(ادامه پست قبلی): پیروان مکتب تشیع بر این باورند که تنها دلیل اعتبار قرائت، قرائتی است که با قرائت شناخته شده نزد انبوه مسلمانان وفق دهد و آن جز یک قرائت بیش نیست، زیرا نص قرآنی یکی بیش نیست که از نزد خدای یکتا نازل گردیده است « ان القرءان واحد نزل من عند واحد» و تمامی این اختلافات در قرائت قرآن ناشی از اجتهاد قاریان است که خود را راویان آن نص گمان کرده اند. هرگونه اجتهادی در بدست آوردن نص قرآن بیهوده است، جز از طریق سماع و نقل متواتر که منحصراً در قرائت عاصم به روایت حفص این ویژگی ها وجود دارد. یگانه قرائتی که دارای سندی صحیح و با پشتوانه جمهور مسلمین استحکام یافته، قرائت حفص است. این قرائت در طی قرون پی در پی تا امروز همواره میان مسلمانان متداول بوده و هست و تداول آن به چند سبب بر می گردد: 1) قرائت حفص همان قرائت عامه مسلمانان است. زیرا حفص و استاد او عاصم شدیداً به آنچه که با قرائت عامه و روایت صحیح و متواتر میان مسلمانان موافق بود، پایبند بودند. این قرائت را عاصم از شیخ خود ابوعبدالرحمن سُلَمی و او از امام امیر المؤمنین علیه السلام اخذ کرده است و علی علیه السلام نیز به هیچ قرائتی جز آنچه با نص اصلی وحی که میان مسلمانان از پیامبر متواتر بوده قرائت نمی کرده است. این قرائت را عاصم به ربیب (پسر همسر) و شاگرد خود حفص آموخته است. از این رو در تمامی ادوار تاریخ مورد اعتماد مسلمانان قرار گرفت و این اعتماد عمومی صرفاً از این جهت بوده است که با نص اصلی و قرائت متداول توافق و تطابق داشته است. 2) عاصم در بین قراء، معروف به خصوصیات و خصلتهایی ممتاز بوده که شخصیتی قابل توجه به او بخشیده است. وی ضابطی بی نهایت استوار و در اخذ قرآن از دیگران، بسیار محتاط بوده است. لذا قرائت را از کسی غیر از ابوعبدالرحمن سلمی که از علی علیه السلام فرا گرفته بود، اخذ نمی کرد و آن را بر زرّ بن حبیش که قرائت را از ابن مسعود آموخته بود عرضه می کرد. 3) حفص که قرائت عاصم را در مناطق مختلف رواج داده به انضباط و استواری شایسته ای معروف بود و از این جهت همه مسلمانان علاقمند بودند تا قرائت عاصم را به خصوص از وی اخذ کنند. علاوه بر آن که حفص اعلم اصحاب عاصم نسبت به قرائت او بوده و در حفظ و ضبط قرائت عاصم بر ابوبکر بن عیاش(شعبه) [دیگر راوی معروف قرائت عاصم] پیشی گرفته بود. 4) اسناد حفص در نقل قرائت عاصم از علی علیه السلام ، اسنادی صحیح و عالی است که در دیگر قرائت ها نظیر ندارد. 5) بر خلاف سایر قراء سبعه که در قرائت اجتهاد می کردند، و حتی راویان آنها نیز در قرائت استاد خویش اجتهاداتی داشته و با او اختلافاتی دارند، قرائت حفص از عاصم تنها قرائتی است که متکی بر سماع بوده و از اجتهاد محفوظ است. چراکه عاصم تنها آنچه را از استادش شنیده که او هم از امیرالمؤمنین شنیده ، نقل کرده و حفص نیز در هیچ موردی با قرائت عاصم اختلاف ندارد و تنها به نقل قرائت استادش همت گماشته است. منبع: علوم قرآنی، بازنویس فارسی و خلاصه «التمهید فی علوم القرءان/ محمدهادی معرفت/ التمهید/ قم/ 1378/ چکیده و فشرده صفحات 217 تا 219 و 234 تا 241. https://eitaa.com/ahya_samadeye98
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
طبیعی است که تمام مباحث فوق مباحثی علمی و تاریخی در حوزه قرآن شناسی است لذا مکلفین برای قرائت نماز خود لازم است به نظر خود مراجعه کنند و چنانچه ایشان را در نماز و ... بی اشکال می دانند، می توانند چنین کنند؛ البته واجب نیست که مَلِک و کُفؤا بخوانند و با قرائت قاطبه مسلمین مخالفت کنند ولی طبق نظر مرجع خود می توانند چنین کنند. جالب است بدانید که طبق آمار مرکز طبع و نشر قرآن کریم جمهوری اسلامی(زیر نظر مقام معظم رهبری) در حال حاضر 97 درصد دنیای اسلام همین قرائت مستند به نبی اکرم ص را قرائت می کنند[که معروف شده به قرائت حفص از عاصم، به جهت اینکه چند قاعده تجویدی او در آن اعمال شده نظیر یک مورد اماله و یک مورد اشمام و قرائت صاد به سین در برخی کلمات و ... که هیچیک هم در رسم قرآنی تأثیر داده نشده] و تنها سه درصد مسلمین در هند و برخی کشورهای آفریقایی به اختلاف قرائت، قرآن می خوانند. لذا قرائت قاطبه مسلمین منطبق است بر همین مصاحفی که در دست همگان است. https://eitaa.com/ahya_samadeye98
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
نظر مشهور در میان اهل سنت آن است که می گویند: قرآن به هفت وجه نازل شده! یعنی منشأ اختلاف قرائات شخص رسول خدا صلی الله علیه و آله هستند که قرآن را خود به هفت وجه خوانده اند! همین مطلب از امام صادق علیه السلام پرسیده شد و اینطور پاسخ شنیدند: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع: «إِنَّ النَّاسَ يَقُولُونَ إِنَّ الْقُرْآنَ نَزَلَ عَلَى سَبْعَةِ أَحْرُفٍ»! فَقَالَ: «كَذَبُوا أَعْدَاءُ اللَّهِ وَ لَكِنَّهُ نَزَلَ عَلَى حَرْفٍ وَاحِدٍ مِنْ عِنْدِ الْوَاحِد». اصول الکافی، ج2، ص613 ———————————————————— ملا محسن رحمة الله علیه در کتاب شریف ، ج9، ص1775 و 1776 در بیان و شرح این حدیث می نویسند: «فُسِّرَ السَّبعَةُ الأحرُفُ هنا بِسَبعِ لُغاتٍ مِن لُغاتِ العَرَبِ لا القراءاتِ السَّبعِ». قال ابن الأثير في نهايته: « ... » انتهی؛ سپس در نقد این تفسیر نادرست از این روایت شریف می نویسد: «و أنتَ خَبيرٌ بِأنَّ قولَه علیه السلام: «نُزِّلَ عَلى حَرفٍ واحِدٍ مِن عِندِ الواحدِ» لا يُلائِمُ هذَا التَّفسيرِ، بَل إنَّما يُناسِبُ اختلافَ القِراءَةِ ...». لذا این حدیث در صدد رد کردن این نگاه نادرست اهل سنت است که گفتند: خود خدای متعال عامل اختلاف در قرائت قرآن است! https://eitaa.com/ahya_samadeye98
اصول الکافی، 2، 630 از امام باقر علیه السلام در این کتاب شریف(معتبرترین کتاب حدیث شیعه) آمده است که قرآنی که نبی اکرم صلی الله علیه و آله بر مردم خواندند یکی بیش نبوده و اختلاف قرائات از ناحیه تعدادی قاری ایجاد شده است: الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: إِنَّ الْقُرْآنَ وَاحِدٌ نَزَلَ مِنْ عِنْدِ وَاحِدٍ وَ لَكِنَّ الِاخْتِلَافَ يَجِيءُ مِنْ قِبَلِ الرُّوَاةِ. ———————————————————— به هرحال در مورد اختلاف قرائات و زمینه های تاریخی ایجاد آن گفتنی زیاد است که اگر عزیزان فرصت و حوصله داشتند 4 ساعت و نیم را شنونده باشند👇
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
ساعت اول.MP3
18.57M
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
ساعت دوم.MP3
21.72M
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
ساعت ســوم.mp3
12M
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
پرسـش و پاسخ.mp3
9.7M
ای هم گردآوری شده که صرفاً بیان نظرات برخی بزرگان در این رابطه است و لزوماً بیانگر نظر ارائه دهنده در صوت های فوق نیست ولی به هرحال بعضاً به این نظر نزدیک است و خواندن این نظرات و اطلاع از نظرات این بزرگان خالی از لطف نیست👇
هدایت شده از معارف و سبک زندگی مورد نیاز طلبگی
جزوه اختلاف قرائات.pdf
410.3K
یکی از رفقا بعد از کلاس، قدری نگران بودند از اینکه با این همه اختلاف نظر بین علمای بزرگوار چه باید کرد؟ هم در خود و اختلافات هست و بیان شده(گاه در خود کتاب درسی و گاه در شروح و حواشی) و هم در مسائل بعضاً اساسی مثل [مثل همین بحث ] که نگاه های متکثری در مسأله هست. به همه دوستان خوب خود، توصیه یکی از اساتید عزیزم را عرض می کنم که یکی از اذکار بسیار مفید بالاخص برای طلبه پایه 3 به بعد که به صورت جدی وارد نقد و نظر و اختلاف انظار و دیدگاه ها می شود همین ذکر شریفی است که در اذکار مخصوص بعد نماز صبح در آمده؛ تلاش کنیم در ابتدای کلاس های درس، در ابتدای مطالعات و مباحثات، در قنوت نمازها و ... بر این ذکر شریف مداومت کنیم:
اللهمَّ صَلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّد وَ اهدِنی لِمَا اختُلِفَ فیهِ مِنَ الحقِّ بِاِذنِکَ اِنَّکَ تَهدِی مَن تَشاءُ اِلَی صراطٍ مُستَقیمٍ بر مؤانسان با قرآن پوشیده نیست که این ذکر شریف اقتباسی است از آیه 213 سوره بقره که آیه ای بسیار مهم و راهبردی است و در تفسیر گرانسنگ مباحث بسیار مهم قرآن ذیل این آیه شریفه آمده است. لذا برای فهم بهتر این و ارزش والای آن بسیار مطلوب است که تفسیر این آیه شریفه هم ملاحظه شود. وفقنا الله لمرضاته و هدانا الی صراطه ...
آیت الله علامه جوادی آملی حفظه الله در دیدار وزیر آموزش و پرورش: باید به دنبال تربیت باشیم؛ نه اینکه تعلیم را گسترش دهیم/ در کار تعلیم و تربیت موفق نبوده ایم - خبرگزاری حوزه http://www.hawzahnews.com/news/865625/%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D9%86%D8%A8%D8%A7%D9%84-%D8%AA%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%D8%A8%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%85-%D9%86%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D9%86%DA%A9%D9%87-%D8%AA%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%A7-%DA%AF%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%B4-%D8%AF%D9%87%DB%8C%D9%85-%D8%AF%D8%B1
روایتی که امروز دوشنبه 8 مهر 98 در کلاس مطرح شد: الكافي، ج‏2، ص 648 بَابُ‏ التَّسْلِيمِ‏ عَلَى‏ النِّسَاءِ 1- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص يُسَلِّمُ عَلَى النِّسَاءِ وَ يَرْدُدْنَ عَلَيْهِ السَّلَامَ وَ كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع يُسَلِّمُ عَلَى النِّسَاءِ وَ كَانَ يَكْرَهُ أَنْ يُسَلِّمَ عَلَى الشَّابَّةِ مِنْهُنَّ وَ يَقُولُ أَتَخَوَّفُ أَنْ يُعْجِبَنِي صَوْتُهَا فَيَدْخُلَ عَلَيَّ أَكْثَرُ مِمَّا أَطْلُبُ مِنَ الْأَجْرِ. نبی اکرم ص بر زنان سلام می کردند و آنها جواب می دادند و مولی علی ع هم چنین می کردند ولی از سلام کردن به زنان جوان کراهت داشتند و می فرمودند: می ترسم که شنیدن صدای آن زن جوان، مرا به شگفتی آورد و سیئه ای بر من وارد شود که از پاداشی که از ابتدا به سلام کردن می برم، بیشتر باشد. ممکن است سؤال شود که آیا امیر المؤمنین ع در این مورد با پیامبر ص متفاوت بوده اند و دو سنت داشته اند؟ جواب خیر، علت این تفاوت این بوده که مردم، پیری پیامبر ص را درک کرده بودند و جوانی امیر المؤمنین ع را با پیری پیامبر مقایسه می کردند.
روایتی که امروز به مناسبت آیه شریفه سوره زمر(و سیق الذین اتقوا ربهم الی الجنة زمرا) خوانده شد(روایت حدّاث الحسین): امام صادق ع: «... مَا مِنْ عَبْدٍ يُحْشَرُ إِلَّا وَ عَيْنَاهُ بَاكِيَةٌ إِلَّا الْبَاكِينَ عَلَى جَدِّيَ الْحُسَيْنِ ع فإِنَّهُ يُحْشَرُ وَ عَيْنُهُ قَرِيرَةٌ وَ الْبِشَارَةُ تِلْقَاهُ وَ السُّرُورُ بَيِّنٌ عَلَى وَجْهِهِ وَ الْخَلْقُ فِي الْفَزَعِ وَ هُمْ آمِنُونَ وَ الْخَلْقُ يُعْرَضُونَ وَ هُمْ حُدَّاثُ‏ الْحُسَيْنِ‏ ع تَحْتَ الْعَرْشِ وَ فِي ظِلِّ الْعَرْشِ لَا يَخَافُونَ سُوءَ يَوْمِ الْحِسَابِ يُقَالُ لَهُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ فَيَأْبَوْنَ- وَ يَخْتَارُونَ مَجْلِسَهُ وَ حَدِيثَهُ وَ إِنَّ الْحُورَ لَتُرْسِلُ إِلَيْهِمْ أَنَّا قَدِ اشْتَقْنَاكُمْ مَعَ الْوِلْدَانِ الْمُخَلَّدِينَ فَمَا يَرْفَعُونَ رُءُوسَهُمْ إِلَيْهِمْ لِمَا يَرَوْنَ فِي مَجْلِسِهِمْ مِنَ السُّرُورِ وَ الْكَرَامَة ...». منبع: کامل الزیارات، ص81
هدایت شده از مـعارف حـدیث | 🔅
💠 سه شنبه 9 مهر 1398 🔺 همچون دوران جوانی..! 🔅 (ص) : 🔸 إِنَّ المُسلِمَ إِذَا غَلَبَهُ ضَعفُ الكِبَرِ أَمَرَ اللّه عزّ و جل المَلَكَ أَن يَكتُبَ لَهُ فِي حَالِهِ تِلكَ مِثلَ مَا كَانَ يَعمَلُ وَ هُوَ شَابٌّ نَشِيطٌ صَحِيحٌ . 🔹« وقتى ناتوانىِ پیرى بر مسلمان چیره شود، خداوند عزّ و جل به فرشته فرمان مى‌‏دهد تا برایش همانى را بنویسد كه در زمان جوانى و فعّال بودن و تن‏درستی انجام مى‌‏داد.» 📚 الكافي: ج‏۳ ص۱۱۳ ح۲. 🔸 @hadithnet
صوت این جلسه مهم به درخواست دوستان در این کانال قرار می گیرد:
معنای پنجم أو تمام شد ولی به مناسبت در آخر این بحث ناچار شدیم مباحث ذیل را هم مطرح کنیم: ای از 4 جلسه بحث که پیشتر در کانال قرار گرفت و مفهوم آن در قرائات ائمه معصومین ع و امثال ابن عباس شیوه یک معنا با کمک تفسیری و بیان نمونه آن در کتب علم مثل (6حجرات) در کلمه که هم خوانده اند در اهمیت شناخت معنای به عنوان کتاب آسمانی ما و ثمرات این بحث از جمله عدم و بحث از آیه 9 حجر و اینکه چرا از واژه در آن استفاده شده و ثمرات دیگری در مباحث از جمله مسأله و بالاخص دو آیه آخر سوره پنجشنبه 11 مهر 98:
صوت این جلسه مهم به درخواست دوستان در این کانال قرار می گیرد: