eitaa logo
ساکنین پلاک "8"
145 دنبال‌کننده
11.9هزار عکس
6هزار ویدیو
100 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
☀️: مهم‌ترین مطالب این است که انسان ازi گناه بپرهیزد؛ از گناه اگر پرهیز کرد، آن‌وقت خیرات الهی و خیرات معنوی به سمت او سرازیر میشود، فتوحات الهی به روی او باز میشود؛ امّا کسی که دچار گناه است ولو عبادت هم میکند، ولو کارهای خوب هم انجام میدهد، امّا این گناه، این زخم، این رخنه‌‌ای که در این استخر وجود دارد -که ما مکرّر مثال زدیم؛ عرض کردیم مثل استخری که چندین لوله‌‌ی قطور آب، مدام آب میریزد در این استخر، امّا استخر پر نمیشود؛ وقتی نگاه میکنید، می‌بینید دیواره‌‌ی استخر تَرَک دارد، ته استخر سوراخ دارد، نمیگذارد آب پر بشود -نمیگذارد که رحمت الهی او را فرا بگیرد. میفرمودند اوّلین کار این است که انسان این رخنه‌‌ها را بگیرد؛ این رخنه‌‌ها گناه است. در آن خطبه‌‌ی پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) در جمعه‌‌ی آخر ماه شعبان -این خطبه‌‌ی معروفی که شما، ما، همه بارها در منبر برای مردم گفته‌‌ایم- وقتی که حضرت فضائل ماه رمضان را بیان میفرمایند، امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) سؤال میکند یا رسول‌‌الله‌! بهترین اعمال در این ماه چیست؟ حضرت در جواب میفرمایند: الوَرَعُ عَن مَحارِمِ الله‌؛(۲) ورع. اوّل این آلودگی‌‌ها را از دل خود، از جان خود پاک کنیم تا ویتامین‌‌های عبادت که در وجود ما وارد میشود، بتواند اثر خودش را ببخشد. @pellake8
☀️ : ثُمّ قَالَ، بَینا موسَى بنُ عِمرانَ یَعِظُ اَصحابَهُ اِذ قامَ رَجُلٌ فَشَقَّ قَمیصَه در وسط موعظه‌‌ى جناب موسى بن عمران، این مرد بقدرى تحت تأثیر قرار گرفت و هیجانى شد که پا شد و پیراهن خودش را پاره کرد؛ یقه‌‌ى خودش را پاره کرد. فَاوحَى اللهُ تَعالى اِلَیهِ یا موسَى بنِ عِمران قُل لَهُ لا تَشُقَّ قَمیصَک خداى متعال به حضرت موسى وحى فرستاد و فرمود به این آقا بگو پیراهنت را نمیخواهد پاره کنى، هیجانى بشوى و در یک لحظه دست به این کار بزنى؛ این کارِ سطحى و ظاهرى است. وَ لکِن اِشرَح لى عَن قَلبِک و لکن مانع را بردار از اینکه من در قلب تو قرار بگیرم. «اِشرَح لى» یعنى «اِفتَح لى»، یا «اِرفَعِ المانِع» از حضور من در قلب خودت مانع را بردار؛ این مهم است. نه اینکه اگر کسى در هنگام شنیدن موعظه یک حال هیجانى به او دست بدهد -فریاد بکشد یا پیراهنش را مثل این مرد پاره کند یا بر سر خودش بزند- عیبى دارد؛ نه، میخواهد بفرماید اصل قضیّه این نیست؛ اصل قضیّه این است که در دل تو اثر گذاشته بشود، خداى متعال در دل تو حضور پیدا بکند. حالا گاهى ممکن است که این حضور قلبِ انسان در پیش خداى متعال و جا گرفتن عظمت الهى در دل انسان، موجب این بشود که یک تظاهرى هم در بیرون به‌‌طور بیخود -ناخودآگاه و بدون عمد- از او سر بزند یا نزند؛ این ممکن است، امّا چیز مهمّى نیست؛ عمده آن است که در دل اثر بگذارد؛ والاّ این هیجانات ظاهرى مثل یک شعله‌اى است که خس و خاشاکى را مشتعل کند؛ شعله است، یک لحظه بلند میشود، بلافاصله هم خاموش میشود؛ امّا وقتى که معرفت الهى در دل انسان رسوخ کرد، آن‌وقت آن تأثیراتى که حضور الهى و معرفت الهى و محبّت الهى در دل داشته، به این آسانى از دل زائل نمیشود. این دعاهاى ائمّه (علیهم‌‌السّلام) را که ملاحظه کنید، همه تقریباً -یا غالباً- آنجایى که در ذکر الهى و بیان صفات و اسماء الهى است، ناظر به این است که خدا را در دل ما حاضر کند. در دعاى شریف جوشن کبیر میبینید از اوّل تا آخر، اسماء ذات مقدّس الهى و صفات آن بزرگوار است؛ این براى آن است که ما توجّه پیدا کنیم، خدا را بشناسیم، معرفت خودمان را افزایش بدهیم. ۱۳۹۲/۰۷/۰۷ @pellake8
✳️ امام زمان چگونه دنیا را پر از عدل می‌کند؟ 🔻 این صحنه‌ی عظیم دنیا را نگاه کنید؛ این صحنه‌ی سیاست‌ها را، صحنه‌ی جنگ‌ها را، صحنه‌ی درگیری‌ها را، قطب‌های قدرت را، ابرقدرت‌ها را، شخصیت‌ها را، رؤسا را، خودفروختگان را؛ ببینید چه جوری هستند. و کسانی اسیر خود و کسانی اسیر [فرد] دیگری و کسانی اسیر خود و [فرد] دیگری هستند. اگر این‌ها، یا هر انسانی، از اسارت خود خلاص شد و بردگی خدا را پذیرفت، مشکل بشریت حل می‌شود، گره بشریت باز می‌شود؛ عدل محبوب بشریت -که در طول تاریخ، بشر به‌دنبال عدل گشته- پدیدار می‌آید. و اینکه می‌گوییم که (عج) دنیا را پر از خواهد کرد و حق همین است، معنایش این است که را می‌شکند و قرار عالَم، قرار عدل خواهد شد؛ یعنی قرار حاکمیت الله، تسلیم در مقابل الله. 🔺 ممکن است انسان‌هایی باز هم در آن زمان پیدا بشوند که تسلیم نفسْشان باشند. این‌جور نیست که در دوران حقّ ولی عصر و امام زمان، هیچ انسانی تابع نفس خودش نباشد؛ چرا، اما این انسان، دیگر ندارد... این انسان دیگر قدرت و توان و بازوی فعال و سرپنجه‌ی مقتدری نخواهد داشت تا اینکه حاکمیت هوا و هوس را بر انسان‌ها تحمیل کند. 👤 📚 از کتاب 📖 صص ۱۱۳-۱۱۲ #⃣ 🤲 @pellake8
: خب، شما حسنات جنّ و انس را با خودتان دارید؛ امّا آیا از قصورهاى خودتان، تقصیرهاى خودتان -تقصیرها در مراتب مختلف؛ در هر مرتبه‌اى از ایمان، نوعى از کارها براى انسان تقصیر محسوب میشود- خاطرجمع هستید؟ نه، بنابراین ولو شما نمازهایتان را میخوانید، نوافلتان را میخوانید، نافله‌ى شب را میخوانید، دعاى کمیل هم میخوانید، تبلیغ دین هم میکنید، کارهاى خوب هم انجام میدهید، خدمت به مردم هم میکنید، بعد بگویید دیگر من خیالم راحت است و همه‌ى کارهاى خوب را انجام داده‌ام؛ نخیر، این‌جورى نیست. گاهى وظایفى از انسان فوت میشود که العیاذبالله انسان تا آخر عمر نمیفهمد، (بعد که رفت) آن طرف، میفهمد؛ بعد که چشمش را بست و وارد آن نشئه شد، آن‌وقت نگاه میکند و میبیند چقدر کارها که باید انجام میداده، انجام نداده است؛ یا چقدر کارهایى که بایستى انجام میداده، درست انجام نداده یا با نیّت درست انجام نداده است‌؛ این‌جوری است. لذا شما در دعای شریف مکارم‌الاخلاق میخوانید: وَ استَعمِلنِی بِمَا تَسأَلنِی غَداً عَنه‌؛(۲) من را به آن کارهایی که فردا از من سؤال خواهی کرد و من را (به خاطر آنها) مؤاخذه خواهی کرد، وادار کن و به سمت آن کارها بکشان. خیلی از کارها را ما غافلیم، حالا گاهی انسان تا دم مرگ یا بعد از مرگ نمیفهمد -که آن خیلی بد است- گاهی هم انسان در اثنای زندگی ملتفت میشود که فلان کار را باید میکردیم (ولی) انجام ندادیم، فلان وظیفه را باید انجام میدادیم (ولی) انجام ندادیم، یا فلان کار را نباید میکردیم (ولی) مرتکب شدیم؛ خب، این فرصتی است؛ اگر خدای متعال توفیق بدهد و انسان قبل از مرگ، ملتفت این کمبودها و نقصها و خُلل و فُرج زندگی خودش بشود؛ این نعمت بزرگی است که خدای متعال فرصت بدهد که انسان بتواند یک‌جوری جبران کند؛ اگرچه گاهی جبرانش هم خیلی سخت است. در سنین جوانی، جبران آسان است؛ در سنین ماها، جبران سخت است؛ فرصت نیست، حوصله نیست، توان نیست، نیروی لازم نیست؛ تا وقتی‌که این فرصت هست، تا توان هست، تا حوصله هست، تا وقت هست، شما که جوان هستید فرصت را مغتنم بشمرید؛ ۱۳۹۵/۱۲/۰۱ @pellake8
✳ علی؛ اسلام مجسم 🔻 در حقیقت دارای همه‌ی ابعاد بود؛ یعنی شخصیت او یک اسلام مجسم بود. اگر ما اسلام را ترکیبی بدانیم از و و ، این هر سه عنصر در شخصیت (علیه السلام) جمع بود. 🔸 ایمان این بزرگوار در شمار بافضیلت‌ترین ایمان‌ها است. ایمان در غربت، در تنهایی، اولین ایمان، ایمان در هنگامی که همه تکذیب می‌کردند. 🔹 در علم ـ علم قرآن و علم زندگی و علم شناختن جامعه و علم انسان ـ چهره‌ی با عظمت علی‌بن‌ابی‌طالب همچنان مانند یک اسطوره در تاریخ پیشرفت فکری و فرهنگی بشر می‌درخشد. هنوز کلمات علی‌بن‌ابی‌طالب، نامه‌هایش، خطبه‌هایش، فرمان‌ها و توصیه‌هایش، درس زندگی است. 🔸 از جهت عمل، عبادتش او را افسر عابدان و زاهدان و قبله‌ی متعبدان قرار می‌دهد. جهادش درس آموزنده‌ای برای همه‌ی فداکاران در راه خدا است. اخلاصش نشان‌دهنده‌ی معنی واقعی بندگان شایسته‌ی خدا است. رسیدگی‌اش به مستضعفان و مستمندان، چیزی است که دیگر در تاریخ تکرار نشده است. ☑ انسان، از همه‌ی ابعاد شخصیت انسانی که این بزرگوار را نگاه می‌کند، اسلام مجسم و کامل را می‌بیند. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۶۹ و ۷۰ ❤️ @pellake8
✳️ چقدر کتاب‌ها را در همین نیم‌ساعت‌ها می‌توان خواند! 🔻 افرادی که کار روزانه دارند- اداری، کاسب، روستایی، کشاورز و امثال این‌ها- اگر مثلا شب یا بین روز به خانه می‌آیند، بخشی از زمان را، ولو نیم ساعت، برای بگذارند. چقدر کتاب‌ها را در همین نیم‌ساعت‌ها می‌توان خواند. بنده خودم دوره‌های بیست‌وچندجلدی کتاب‌ها را در همین فاصله‌های ده دقیقه، بیست دقیقه، یک ربع ساعت خوانده‌ام!... این بایستی یک سیره و سنت رایجی بین مردم ما بشود که را بخوانند و به بچه‌هایشان یاد بدهند. خانم‌ها در خانه‌ها کتاب بخوانند و معلومات را فرابگیرند. 👤 🎙 مصاحبه با خبرنگار صداوسیما پس از بازدید از ششمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران | ۱۳۷۲/۰۲/۱۲ 📕 📗 💪 @pellake8
☀️: در مواجهه‌ی با پیروزی‌ها قرآن به ما درس می‌دهد؛ إِذَا جَاۤءَ نَصۡرُ ٱللَّهِ وَٱلۡفَتۡحُ وَ رَأَیۡتَ ٱلنَّاسَ یَدۡخُلُونَ فِی دِینِ ٱللَّهِ أَفۡوَاجࣰا فَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ وَ ٱسۡتَغۡفِرۡهُۚ إِنَّهُۥ كَانَ تَوَّابَۢا نمی‌گوید خوشحالی کن؛ مثلاً برو وسط میدان شعار بده! (فَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ)؛ برو تسبیح کن! این مربوط به تو نیست؛ مربوط به خدا است! استغفار کن؛ در خلال این حرکت ممکن است یک غفلتی از تو سر زده باشد. از خدای متعال طلب مغفرت کن! در برخورد با حوادث مثبت این جوری باید برخورد کرد. دچار غرور نشدن و از خدا دانستن که «وَ مَا رَمَیۡتَ إِذۡ رَمَیۡتَ وَ لَـٰكِنَّ ٱللَّهَ رَمَىٰ» (انفال: ۱۷) @pellake8
☀️ : 👈اینها ایمانشان کامل نیست!👇 قال الباقر علیه السلام :ارْبَعٌ مَنْ كُنَّ فيهِ كَمُلَ اسْلامُهُ وَ مُحِّصَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ وَ لَقِىَ رَبَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ عَنْهُ راضٍ: مَنْ وَفى لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ بِما يَجْعَلُ عَلى نَفْسِهِ لِلنّاسِ. ( الأمالى، شيخ طوسى: 73، حديث 106) 🌺امام باقر علیه السلام می فرمایند : چهار چيز است در هر كس باشد اسلامش كامل، و گناهانش از او دور مى ‏شود. 🔵👈 اول : به آنچه كه به نفع مردم بر عهده گرفته به این تعهد، براى خدا وفا كند. 🔵👈 دوم : وَ صَدَقَ لِسانُهُ مَعَ النّاسِ؛ با مردم راست حرف بزند، دروغ نگوید. البته بعضی از حرفهاست که نباید با مردم در میان گذاشت. ولی اگر خواست بگوید ، دروغ نگوید. 🔵👈 سوم : وَاسْتَحْيى‏ مِنْ كُلِّ قَبيحٍ عِنْدَ اللَّهِ و عِنْدَ النَّاسِ . از کارهای زشت حیاء کند هم در مقابل خدا حیا کند و هم در مقابل مردم. بعضی ها هستند در مقابل خدا حیا می کنند و به مردم اهمیّتی نمی دهند و جلوی چشم مردم گناه می کنند. بعضی هستنند از مردم خجالت می کشند ولی از خدا خجالت نمی کشند. ( امّا برخی هستند که هم از خدا خجالت می کشند وهم از مردم که این دسته جزءِ متقین هستند.) 🔵👈 چهارم : وَ حَسُنَ‏ خُلْقُهُ مَعَ اهْلِهِ؛ با خانواده اش خوش رفتار و خوش خلق باشد. بعضی عمّامه به سرها و حزب اللهی ها اخلاق شان و رفتارشان با خانواده خوب نیست، خصوصاً با همسرشان ، اینها ایمانشان کامل نیست. 📚[ شرح حدیث از حضرت آیت الله امام خامنه ای _ مدظلّه العالی- در مقدمه درس خارج 1396 ] @pellake8
✳ شجاع‌ترین چهره‌ی تاریخ اسلام 🔻 من معتقدم علیه السلام شجاع‏‌ترین چهره‌‏ى تاریخ اسلام است. می‌پرسید از علیه السلام هم شجاع‏‌تر است، از برادرش علیه السلام هم شجاع‏‌تر است که در میدان جنگ، آن جنگ خونین، با آن فداکارى عجیب خودش را به کشتن داد؟ بله، شجاعت واقعى این است که انسان برطبق آنچه مصلحت فکر و ایدئولوژى او است اقدام بکند، اگرچه کسى نفهمد. و امام حسن حاضر شد خود را و نام خود را و وجهه‏‌ى خود را و محبوبیّت خود را در میان دوستان نزدیکش، فداى مصلحت واقعى بکند؛ حاضر شد که او را نشناسند، براى اینکه اسلام را بشناسند و اسلام بماند. 🔸 آیا امام حسن می‌توانست در جنگ با معاویه شهید باشد؟ نه، نمی‌توانست! شهید کیست؟ شهید آن کسى است که جان خود را مایه می‌گذارد، خون خود را می‌ریزد، براى ابقای فکر و ایده‌‏اى که به آن احترام می‌گذارد؛ این شهید است. امام حسن اگر در میدان جنگ کشته می‌شد، به این معنا بود که معاویه تنها منازع خود را، تنها کسى را که امکان دارد نقش افشاگرى و رسواگرى در برابر روش‌هاى پنهانى و ریاکارانه‏‌ى معاویه ایفا کند، یک چنین رقیبى را دیگر در مقابل راه خود نبیند. 👤 📚 📖 صفحات ۴۲ تا ۴۴ @pellake8
✳ شجاع‌ترین چهره‌ی تاریخ اسلام 🔻 من معتقدم علیه السلام شجاع‏‌ترین چهره‌‏ى تاریخ اسلام است. می‌پرسید از علیه السلام هم شجاع‏‌تر است، از برادرش علیه السلام هم شجاع‏‌تر است که در میدان جنگ، آن جنگ خونین، با آن فداکارى عجیب خودش را به کشتن داد؟ بله، شجاعت واقعى این است که انسان برطبق آنچه مصلحت فکر و ایدئولوژى او است اقدام بکند، اگرچه کسى نفهمد. و امام حسن حاضر شد خود را و نام خود را و وجهه‏‌ى خود را و محبوبیّت خود را در میان دوستان نزدیکش، فداى مصلحت واقعى بکند؛ حاضر شد که او را نشناسند، براى اینکه اسلام را بشناسند و اسلام بماند. 🔸 آیا امام حسن می‌توانست در جنگ با معاویه شهید باشد؟ نه، نمی‌توانست! شهید کیست؟ شهید آن کسى است که جان خود را مایه می‌گذارد، خون خود را می‌ریزد، براى ابقای فکر و ایده‌‏اى که به آن احترام می‌گذارد؛ این شهید است. امام حسن اگر در میدان جنگ کشته می‌شد، به این معنا بود که معاویه تنها منازع خود را، تنها کسى را که امکان دارد نقش افشاگرى و رسواگرى در برابر روش‌هاى پنهانى و ریاکارانه‏‌ى معاویه ایفا کند، یک چنین رقیبى را دیگر در مقابل راه خود نبیند. 👤 📚 📖 صفحات ۴۲ تا ۴۴ @pellake8
✳️ چه زمانی از دایره‌ی ولایت امام خارج می‌شویم؟ 🔻 «یحیی بن ام طویل» حواری به مسجد مدینه می‌آمد و رو به مردم می‌ایستاد. همان مردمی که به ظاهر جزو خاندان پیغمبر بودند، همان مردمی که و علیهماالسلام بیست سال در بین آن‌ها زندگی کرده بودند، همان مردمی که نه اموی بودند و نه وابستگان بنی امیه بودند، پس چه بودند؟ بزدلانی بودند که برای و از ترس خفقانی که بنی امیه به‌وجود آورده بودند، دور را خالی گذاشته بودند. «یحیی بن ام طویل» در مقابل همین گونه مردم می‌ایستاد و همین سخن قرآنی را تکرار می‌کرد: «یقول: کفَرْنَا بِکمُ وَ بَدَا بَینَنَا وَ بَینَکمُ الْعَدَاوَةُ وَ الْبَغْضَاءُ - ما به شما کافر شدیم و میان ما و شما خشم و کینه نمودار شد.» یعنی همان حرفی را می‌زد که به کفار و به مشرکان و منحرفان و گمراهان معاصر خودش می‌گفت. 🔺 ببینید که همان ولایت است. ابراهیم هم دارای ولایت است، علیه السلام هم در زمان خود دارای ولایت است؛ همدیگر را باید داشته باشند و از دشمنان جدا باشند. اگر شیعه‌ای از شیعیان امام سجاد علیه السلام در زمان ایشان از روی یا دنبال جبهه‌ی دشمن رفت، او از ولایت امام سجاد علیه السلام خارج است. او دیگر به جبهه‌ی امام سجاد علیه السلام متصل نیست. 👤 📚 از کتاب «طرح کلی اندیشه‌ی اسلامی در قرآن» 📖 صفحات ۵۳۲ و ۵۳۳ @pellake8
این پیام همیشگی شهیدان است! 🔻 : مهم این است که ما به این توجّه کنیم که پیام شهیدان به ما چیست؛ این مهم است. وَیَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا‌ هُم یَحزَنون؛ این پیام شهیدان است. امروز همه‌ی تلاش دشمنان ملّت ایران در چیست؟ این است که ملّت ایران را اندوهگین و و ترسیده و مانند این‌ها بکنند، وادار کنند ملّت ایران را که از ورود در میدان بترسد، مأیوس باشد؛ پیام شهدا نقطه‌ی مقابل این است: اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا‌ هُم یَحزَنون؛ خوف و حزن برداشته است در میدان شهادت. 🔸 این پیام، پیام روز اوّل شهیدان نیست که خیال کنیم مثلاً ۳۰ سال، ۳۵ سال است شهید شده؛ نه، این پیام، پیام همیشگی شهیدان است؛ یعنی آن‌ها در جوار قدس الهی و نعمت الهی هم که هستند، مرتّب دارند به ما پیام می‌دهند، بشارت می‌دهند: وَیَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا‌ هُم یَحزَنون؛ این پیام شهدا است. اگر وارد میدان مبارزه بشویم -یعنی همان چیزی که دشمنان ما از آن می‌ترسند و واهمه دارند- باید بدانیم که خدای متعال بیم و ترس و اندوه را از ما دور می‌کند. ۱۳۹۷/۱۲/۰۶ 🌷🌷🌷
✳️ چرا هر روز بگوییم «اهدنا الصراط المستقیم»؟ 🔻 اینکه در هر نماز ما می‌گوییم «اهدنا الصراط المستقیم» برای چیست؟ خب یک بار گفتید تمام شد دیگر، یک دعاست؛ یک بار از خدا بخواهیم که خدایا راه درست را به ما نشان بده... دیگر، هر روز گفتنش برای چیست؟ 💡 من گمان می‌کنم هرروز گفتن و در هر نمازی اقلا دو بار تکرار این دعا به‌خاطر این است که دائما راه‌هایی وجود دارد که اگر انسان اشتباه کند، ممکن است برود در خط «مغضوب علیهم» و «ضالین»؛ و اگر چنانچه درست بفهمد، در خط «انعمت علیهم» وارد خواهد شد؛ خط پیامبران، خط صالحان و خط صدیقان، خط شهیدان؛ این‌ها کسانی هستند که نعمت خدا را نگه داشتند. 👈 نعمت خدا را باید نگه دارید، پرورش دهید، کامل کنید و نقایصش را برطرف سازید. این است که در هر نماز تکرار می‌شود که ما غفلت از این نکنیم. شناخت راه و هدایت الی‌الله، اساس قضیه است. در سوره‌ی حمد می‌گوید که این شاخص را پیدا کن و دنبال آن برو. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۳۳ و ۱۳۴ @pellake8
🟠 سنّت همیشگی ! فی الکافی عن الصادق(ع): اِنَّ اللهَ بَعثَّ نَبِيّاً مِنَ أنبيائه ألي قومهِ وَ أوحى أليه أن قُل لِقَومكَ اِنَّه لَيس من أهل قريةٍ وَ لا ناسٍ كانُوا عَلي طاعتي فأصابهم فِيها سَراءٌ فَتَحَوَّلوا عَمّا اُحبُّ ألي ما إكراه ألا تَحَوّلتُ لهم عَمّا يُحبونَ ألي ما يَكرهونَ و انَّهُ لّيسَ مِن أهل قريةٍ وَ لا أهل بيتٍ كانوا علي مَعصيتي فأصابهم فيها ضَرّاءٌ فَتَحوّلوا عَمّا اُكرهُ ألي ما احب ألا تَحَوّلتُ لَهم عمّا يَكرهونَ ألي ما يُحبّونَ. (الشافی صفحه 600 )  هیچ قریه ای، مردمی، جماعتی، ملتی نیستند که از ما احب الله برگردند بما کَرِه الله، الا اینکه خدای متعال هم آنها را متحول می کند عمّا یحّبون الی ما یکرهون. تا ملتی متدین اند، اهل اطاعت خدایند، اهل امر به معروف و نهی از منکرند، اهل مجاهدتند، خدای متعال خیراتی را به طرف آنها سرازیر می کند. بعد بر اثر عوامل مختلف، این صفات و سجیات خوب را از دست می دهند،میل به گناه پیدا می کنند، میل به اختلاف پیدا می کنند. ⚡️🍃 این طور که شد خدای متعال هم آن حالت نیکو را به جالت بد برمی گرداند. عکسش هم همین طور است. نقطه مقابل سَراء، سختی ها و تنگی ها و مشکلات است. سنت الهی در آفرینش انسانها این است. همیشه هم همین طور بود است. نقض نشود، به بعضی از ملتهایی که اهل گناهند، اما زندگی های علی الظاهر در رفاه و پیشرفته ای دارند، این نقض وارد نیست. ⚡️🍃 اولا: آنها بر اساس صفات نیکو مثل پشتکار و نظم در زندگی به آن پیشرفت ها رسیدند. معنای این روایت این نیست که ملتها باید از همه جهات خوب باشند تا خدای متعال به آن ها رفاه و پیشرفت بدهد. نه ، هر صفت خوبی، هر سجیّه خوب ملی و عمومی، یک تاثیر نیکویی دارد. ملتی که به دنبال علم است اهل تلاش است، وقت شناس است، بلند همت است، باگذشت است، به یک نتایج درخشانی می رسد. این کمالات راکه از دست داد، آن نتایج از دستش خواهد رفت. ⚡️🍃 ثانیا: همان ملتهایی که انسان از دور نگاه می کند و خیال می کند مشکلاتی ندارند، اینها به خاطر فساد اخلاقشان غرق در مشکلاتند و تاثیرات گناهانشان گریبان آنها را می گیرد. بنابراین، سنت الهی در مورد همه ملتها و در همه زمانها لا یتغَیر است. این ، برای همه ما درس است. [ شرح حدیث از حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای ( مدظلّه العالی ) در مقدمه درس خارج مورخ 11/11/88 ] ❤️ (حفظه الله)❤️  ═══✼🍃💖🍃✼
✳️ بهترین صدقه 🔸 از امیرالمؤمنین علیه‌السلام نقل شده است که [پیامبر(ص) فرمود:] بهترین صدقه‌ها صدقه‌ی بر ذی‌رحِمی* است که دشمن انسان و بدخواه انسان است؛ (الصَّدقة على ذِي الرَّحِم الكاشِح) شما دو کار می‌کنید با دادن این صدقه: هم از پول خودتان صرف‌نظر می‌کنید که آن را در راه خدا می‌دهید، هم از آن احساسات شخصی و نفسانی خودتان صرف‌نظر می‌کنید که به آن ذی‌رحِمی که دشمن شما است کمک می‌کنید و خود این صدقه دادن هم موجب جلب محبت او می‌شود و ارتباطات فامیلی و پیوندهای خانوادگی را مستحکم‌تر می‌کند. *خویشاوند 👤 📚 برگرفته از کتاب | مجموعه احادیث ابتدای درس خارج فقه؛ احادیث منتخب از کتاب النوادر 📖 صفحات ۱۵ و ۱۶ #⃣
💥از من پیشی گرفته... ✅ بحمدالله خانه‌ی ما همواره تاکنون، از زوائد زندگی و زرق‌وبرق‌های دنیوی – که حتی در خانه‌های معمولی مردم یافت می‌شود – به دور مانده است. و همسرم در این امر، بالاترین سهم و مهم‌ترین نقش را داشته است. ✅ درست است که من زندگی‌ام را به همین شکل آغاز کردم و همسرم را نیز در این مسیر هدایت کردم و این روحیه را در او زنده کردم، اما صادقانه می‌گویم که او در این زمینه، بسیار از من پیشی گرفته است. ... ✅ [همسرم] هیچ‌وقت برای خود زیورآلات نخرید. مقداری زیورآلات داشت که از خانه‌ی پدری آورده بود و یا هدیه‌ی برخی بستگان بود. همه‌ی آنها را فروخت و پول آنها را در راه خدا صرف کرد. او اینک حتی یک قطعه زروزیور و حتی یک انگشتر معمولی هم ندارد. 📚 خون دلی که لعل شد @pellake8
با او بسازید... اگر دیدید که همسرتان یک نقطه عیبی دارد ـ هیچ انسانی بی‌عیب نیست ـ و مجبورید او را تحمل کنید، تحمّل کنید که او هم همزمان، دارد یک عیبی را از شما تحمّل می‌کند. آدم عیب خودش را که نمی‌فهمد، عیب دیگری را می‌فهمد. پس بنا را بگذارید بر تحمّل... اگر چنانچه قابل اصلاح است، اصلاحش کنید. اگر دیدید کاری نمی‌شود کرد، با او بسازید. https://eitaa.com/pellake8
✳️ زیرک‌تر از همه کیست؟ 🔻 از رسول خدا (ص) پرسیدند: در بین مؤمنین چه کسی «زیرک‌تر» از همه است؟ آدم زیرک کیست؟ آدم زیرک در عرف ماها آن کسی است که بتواند راه‌های زندگی را در لابه‌لای این تعارضات دنیوی پیدا کند؛ شش تا را هشت تا کند؛ هشت تا را ده تا کند؛ این آدم زیرکی است! پیغمبر این را نمی‌فرمایند. می‌فرمایند: زیرک آن است که بیش از همه به یاد «مرگ» باشد و بیش از همه خود را آمادهٔ مُردن بکند. 🔸 کسانی که با فرهنگ اسلامی آشنا هستند می‌دانند که معنای «آمادهٔ مردن شدن» این نیست که کار و زندگی را کنار بگذارد برود رو به قبله دراز بکشد و بگوید: مرگ، بیا! این نیست؛ یعنی «کسب» خود را بکند، «کار» خود را بکند، «سیاست» خود را بکند، «تجارت» خود را بکند، «فعالیت‌های اجتماعی» بکند، «فعالیت‌های سیاسی» بکند و در همهٔ این‌ها به یاد مرگ هم باشد؛ خودش را برای مرگ آماده کند و بداند که همهٔ این «حرف‌»های ما، «گفته‌»های ما، «سکوت‌»های ما، «تحرکات» ما، «قیافه‌گرفتن‌»های ما، «لبخند» ما در یک جا، «اخم» ما در یک جا، «امضا»ی ما در یک جا، همهٔ این‌ها در آن‌جا «محاسبه» دارد. 👤 📚 برگرفته از کتاب | مجموعه احادیث ابتدای درس خارج فقه؛ احادیث منتخب از کتاب النوادر 📖 صص ۲۰۰-۱۹۹ #⃣
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
نزدیک قلّه‌ایم؛ خستگی ممنوع! وظیفه‌مان امروز کار جهادی مسئولان است؛ این دیگر مربوط به خصوصِ سپاه نیست، همه‌ی مسئولان کشور امروز موظفند کار جهادی کنند، شبانه‌روزی کار کنند، خستگی نشناسند. ما فصل مشبعی را حرکت کردیم. این سربالایی، این شیب تند را عبور کردیم، به قله‌ها نزدیک شدیم. نباید خسته بشویم. امروز روز خسته شدن نیست، روز ناامید شدن نیست. امروز روز شوق است، روز امید است، روز حرکت است. مسئولین کشور در بخشهای مختلف باید با این روحیه حرکت کنند. ١۴٠٢/۵/٢۶
این پیام همیشگی شهیدان است! 🔻 : مهم این است که ما به این توجّه کنیم که پیام شهیدان به ما چیست؛ این مهم است. «وَیَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا‌ هُم یَحزَنون»؛ این پیام شهیدان است. امروز همهٔ تلاش دشمنان ملّت ایران در «جنگ نرم» چیست؟ این است که ملّت ایران را اندوهگین و «ناامید» و ترسیده و مانند این‌ها بکنند، وادار کنند ملّت ایران را که از ورود در میدان بترسد، مأیوس باشد؛ پیام شهدا نقطهٔ مقابل این است: «اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا‌ هُم یَحزَنون»؛ خوف و حزن برداشته است در میدان شهادت. 🔸 این پیام، پیام روز اوّل شهیدان نیست که خیال کنیم مثلاً ۳۰ سال، ۳۵ سال است شهید شده؛ نه، این پیام، پیام همیشگی شهیدان است؛ یعنی آن‌ها در جوار قدس الهی و نعمت الهی هم که هستند، مرتّب دارند به ما پیام می‌دهند، بشارت می‌دهند: «وَیَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا‌ هُم یَحزَنون»؛ این پیام شهدا است. اگر وارد میدان مبارزه بشویم -یعنی همان چیزی که دشمنان ما از آن می‌ترسند و واهمه دارند- باید بدانیم که خدای متعال بیم و ترس و اندوه را از ما دور می‌کند. ۱۳۹۷/۱۲/۰۶ ❤ https://eitaa.com/pellake8
✳️ خاصیت عملی تسبیح 🔻 «تسبیح» یعنی تنزیه پروردگار از همهٔ «صفاتِ نقص»؛ هیچ‌یک از آن چیزهایی که دارای شائبهٔ نقص و قصور است در خدای متعال نیست. تسبیح یعنی منزه کردن و پاک دانستن خدای متعال از همهٔ آن خصوصیات و صفاتی که در آن‌ها نشانه‌ای از «نقص»، از «ضعف»، از «قصور»، از «ناتوانی» وجود دارد؛ این معنای تسبیح است. 🔸 وقتی که انسان خدا را از همهٔ نشانه‌های ضعف و قصور تنزیه می‌کند و تقدیس می‌کند و مبرا می‌داند از این صفات، معنی این تسبیح و تنزیه این خواهد بود که خدای متعال در نهایتِ «کمال» و «قدرت» و «عظمت» است، در نهایت «علم» و «بصیرت» و «معرفت» است؛ و انسانی که خود را بندهٔ آن خدای مظهر کمال و عظمت می‌داند، احساس پشت‌گرمی و دلگرمی می‌کند و می‌فهمد که متکی به یک نقطه‌ای است که این نقطه هرگز دچار ضعف و تزلزل نمی‌شود؛ لذا در حرکت خود به سوی نقطهٔ کمال و به سوی آرمان‌های عالی و شریف انسانی و اسلامی، بازوان او نیرومند، زانوان او قدرتمند، و دل او پرامید می‌شود؛ تسبیح خاصیتش این است؛ یعنی خاصیت عملی تسبیح این است. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۲۰ #⃣
✳️ بایستی برویم در میدان عبادات جمعی! 🔻 علیه‌السلام از قول صلی الله علیه واله وسلم می‌فرمایند: هیچ عملی پیش خدای متعال بافضیلت‌تر نیست از اینکه سُروری را در قلب یک مسلمانی وارد کنید؛ خوشحال کنید یک [مؤمنِ] مسلمان را. 🔸 اگر انسان یک کمکی بتواند بکند به یک مسلمانی که بتواند کشف ضُرّ او بکند، هیچ عملی پیش خدای متعال از این بافضیلت‌تر نیست. اینجور نیست که در این روایات بخواهند رابطه‌ی فردی با خدا را نادیده بگیرند؛ به‌هیچ‌وجه اینجور نیست و از اهمیت آن کاسته نمی‌شود. معلوم است که پیوند با خدای متعال پشتوانه‌ی همه‌ی این چیزهاست؛ اینکه انسان قلبا با خدای متعال همراه باشد و این کارها را هم برای خاطر خدا بکند، منتها در مقام توزین عمل عندالله، اینجور نیست که مردم در شدت زندگی بکنند اما انسان دل خودش را خوش بکند و برای خودش سبحان‌الله و الحمدلله بگوید؛ این کافی نیست، بایستی برود در میدان . 👤 📚 برگرفته از کتاب | مجموعه احادیث ابتدای درس خارج فقه؛ احادیث منتخب از کتاب النوادر 📖 صفحات ۱۱۲ و ۱۱۳ #⃣
✳️ بایستی برویم در میدان عبادات جمعی! 🔻 علیه‌السلام از قول (ص) می‌فرماید: هیچ عملی پیش خدای متعال بافضیلت‌تر نیست از اینکه سُروری را در قلب یک مسلمانی وارد کنید؛ خوشحال کنید یک [مؤمنِ] مسلمان را. 🔸 اگر انسان یک کمکی بتواند بکند به یک مسلمانی که بتواند کشف ضُرّ او بکند، هیچ عملی پیش خدای متعال از این بافضیلت‌تر نیست. اینجور نیست که در این روایات بخواهند رابطه‌ی فردی با خدا را نادیده بگیرند؛ به‌هیچ‌وجه اینجور نیست و از اهمیت آن کاسته نمی‌شود. معلوم است که پیوند با خدای متعال پشتوانه‌ی همه‌ی این چیزهاست؛ اینکه انسان قلبا با خدای متعال همراه باشد و این کارها را هم برای خاطر خدا بکند، منتها در مقام توزین عمل عندالله، اینجور نیست که مردم در شدت زندگی بکنند اما انسان دل خودش را خوش بکند و برای خودش سبحان‌الله و الحمدلله بگوید؛ این کافی نیست، بایستی برود در میدان . 👤 📚 برگرفته از کتاب | مجموعه احادیث ابتدای درس خارج فقه؛ احادیث منتخب از کتاب النوادر 📖 صفحات ۱۱۲ و ۱۱۳ #⃣
✳️ چرا هر روز بگوییم «اهدنا الصراط المستقیم»؟ 🔻 اینکه در هر نماز ما می‌گوییم «اهدنا الصراط المستقیم» برای چیست؟ خب یک بار گفتید تمام شد دیگر، یک دعاست؛ یک بار از خدا بخواهیم که خدایا راه درست را به ما نشان بده... دیگر، هر روز گفتنش برای چیست؟ 💡 من گمان می‌کنم هرروز گفتن و در هر نمازی اقلا دو بار تکرار این دعا به‌خاطر این است که دائما راه‌هایی وجود دارد که اگر انسان اشتباه کند، ممکن است برود در خط «مغضوب علیهم» و «ضالین»؛ و اگر چنانچه درست بفهمد، در خط «انعمت علیهم» وارد خواهد شد؛ خط پیامبران، خط صالحان و خط صدیقان، خط شهیدان؛ این‌ها کسانی هستند که نعمت خدا را نگه داشتند. 👈 نعمت خدا را باید نگه دارید، پرورش دهید، کامل کنید و نقایصش را برطرف سازید. این است که در هر نماز تکرار می‌شود که ما غفلت از این نکنیم. شناخت راه و هدایت الی‌الله، اساس قضیه است. در سوره‌ی حمد می‌گوید که این شاخص را پیدا کن و دنبال آن برو. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۳۳ و ۱۳۴
آن روز همه حسرت می‌خورند! 🔻 در قیامت وقتی شما نگاه می‌کنید این صفحۀ زندگی را، می‌بینید یک فرصت‌هایی بود، [اما] یک خلأهایی باقی مانده؛ امکانات فراوانی وجود داشت، دو قدم دیگر اگر می‌رفتید، می‌رسیدید به یک گنج معنوی؛ همین دو قدم را غفلت کردید، بی‌توجهی کردید، نرفتید، به آن گنج نرسیدید. آن‌وقت انسان حسرت می‌خورد؛ «وَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ»؛ از روز حسرت بترسان مردم را. همه هم حسرت می‌خورند؛ یعنی بزرگ و کوچک و بالا و پایین ندارد، همه حسرت می‌خورند؛ چون همه می‌بینند که چیزهایی را در دوران زندگی از دست داده‌اند. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۹۳ #⃣