🔺 زندگی آگاهانه 🔹 #ﻛﻮﺩک که صبح از خواب بیدار می‌شود، چیزی که هرگز به یادش نیست این است که من انسانم!، این #دنیا مهمان‌خانه‌ی من است، من را وارد کرده‌اند این‌جا، با من کار دارند، دستور دارم، برنامه دارم. این چیزها اصلاً در وجود یک کودک نیست. اﻣﺎ به #بلوغ عقلی که رسید وضعش عوض می‌شود. وضعش که عوض شد، حرف زدنش، کار کردنش، #فکر کردنش، کسبش، کارش، زندگی‌اش، طوری دیگر می‌شود؛ برنامه‌دار می‌شود. همه‌ی این‌ها با این یاد جدیدی که برایش پیدا شده که من #مالک دارم و دنیا مالک دارد؛ دنیای جدیدی را برایش می‌سازد؛ ﻓﻠﺬا دو جور #تذکر برایش قرار داده شده: یک قِسم، قوانین #دینی و #تشریعی ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺗﺬﻛﺮ، ﻣﺜﻞ اینﻛﻪ مدام برایش #اذان می‌گویند، اذان می‌گذارند، تذکر می‌دهند، یادآوری می‌کنند و یک قسم هم ﻣﺴﺎئل #تکوینی؛ گرفتاری به او می‌دهند، تکانش می‌دهند، #ترس به او می‌دهند، ناراحتی به او می‌دهند، ﺑﻪ خودش، خانواده‌اش، مملکتش، زمینی که روی آن راه می‌رود، هوا، این‌ها به هم می‌خورد، اوضاع و احوال گوناگون می‌شود، تمام این‌ها تذکرات است؛ ولذا به نظر افرادی که به بلوغ عقلی نرسیده‌اند بیماری‌ها، طوفان‌ها، سیل‌ها، این‌ها، یک چیزهای لغوِ بی‌خودی است که نباید باشد! اما کسی‌که به این چیزها متوجه است، می‌بیند که نه. گاهی شده از یک بیماری، از یک بی‌پولی، از یک گرفتاری، از یک زمین خوردن و دست و پا مثلاً مجروح شدن، #انسان یک نفعی می‌برد، که از سلامتی‌اش نمی‌برد؛ این است که گاهی از بعضی از #اهل‌الله و #اولیا سؤال شده، گفته‌اند که ما #بیماری را از #سلامتی بیشتر می‌خواهیم، #فقر را از #غنا بهتر می‌دانیم. این به خاطر همین است که انسانِ آگاهِ متذکر بسیار مشکل است در #رفاه، این تذکرات و توجهات برایش پیدا شود؛ اما وقتی که سیلیِ روزگار به او می‌خورد، دائماً او را متوجه می‌کند. در بعضی #روایات دارد که خداوند متعال مانند شخصی‌که از سفر بر می‌گردد دست خالی نمی‌آید و برای دوستش هدیه‌ای می‌آورد؛ برای بندگانی که مورد #عنایت او هستند، همین‌طور #بلا می‌دهد، گرفتاری می‌دهد، راحتش نمی‌گذارد که سر خود بشود و مست و مغرور شود. #زندگی این جهان، مانند #مواد_مخدر عمل می‌کند و آدم را متوجه همان زندگی کودکی‌اش می‌کند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ضرورت پیگیری امر #سلامت_روحی و باطنی در اجتماع و #تذکر به #مسئولین در این جهت ۹۱٫۸٫۴ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ضرورت #تذکر و یادآوری حقایق برای رفع #غفلت ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 نیاز بشر به #تذکر جهت جلوگیری از سرگرم شدن به #دنیا ۹۲٫۳٫۲۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 روز صدا و سيما؛ ( ۹ #مرداد) 🔹 این #تذکر مرا به هر شکلی که شده، به هر وسیله‌ای که شده، به مسئولین #صدا_و_سیما و به مسئولین دیگر برسانید که: این #کشور در خطر است! در #خطر رنگ و رو گرفتن از دشمنان. حتماً دیده‌اید فرزندان ما در موقع بعضی از ورزش‌ها مثل این‌که لخت‌اند! فقط مختصری لباس دارند. و در موقع دوچرخه‌سواری و مسابقه هم همین‌طور. پاها که لخت است، قسمت بالاتنه هم خیلی شبیه لباس خواب است. دیروز که می‌خواستیم به دکتر برویم، یک‌دفعه چشم‌مان افتاد به یک دوچرخه‌سوار. دیدیم با همان وضع به خیابان آمده! ببینید این صدا و سیماست که این چیزها را برای ما عادی کرده و دارد روز به روز از این راه عادی‌سازی می‌شود. فردا همین آدم با دوچرخه می‌آید به #نماز_جمعه! پیاده می‌شود و می‌آید در صف می‌ایستد. هر کسی به او ایراد بگیرد، می‌گوید چه مشکلی دارد؟! چون چند سال است که دارد این ورزش از #تلویزیون پخش می‌شود. همه داریم یاد می‌گیریم و مأنوس می‌شویم. این از مسائل روانی است. از راه دیدن، اُنس به این چیزها که پیدا شد، #قبح و زشتی آن از بین می‌رود. مثل لباسی که مدام صابون می‌خورد، صابون می‌خورد، تا هر چه لکه دارد از بین می‌رود، ما هم هر چه روحیات #معنوی داریم، در این راه از بین می‌رود. با اُنس به #زندگی این‌ها، دیدنِ آن‌ها، رفتنِ آن‌ها به #لندن و #برلین و .... غلبه‌ی #دشمن از راه #ورزش، از راه #تعلیم های نامحسوس باطنی معنوی، از راه اُنس به این مطالب و از بین رفتن قبح آن است. بعضی از #اساتید ما پیرمرد بودند؛ وقتی یک خانمی به داخل مجلس می‌آمد تا مسئله بپرسد، اگر آستینش را برای #وضو بالا زده بود، آن را پایین می‌آورد. خب، این برای ما مایه‌ی #تربیت می‌شد. پیرمرد ۷۰-۸۰ ساله دستی را که اصلاً معلوم نیست گوشتی هم داشته باشد، ولی از روی #عادت و #اخلاق آستینش را پایین می‌کشید. برای این‌که معلوم نیست ملاقات #مرد و #زن بیشتر از سر و صورت و دست جایز باشد. حالا این‌قدر این چیزها را به ما نشان می‌دهند و تکرار می‌کنند که #عادی می‌شود. وقتی عادی شد دیگر نمی‌شود از #دل بیرون کرد. زن و #بچه ها، #نسل های بعدی اصلاً به این‌طور #لباس ها اُنس می‌گیرند و در زبان #مسلمان اند ولی در عمل، #یهودی. در #اخبار هم در مورد مردم #آخرالزمان وارد شده که: «حَیارَی، سُکارَی، لا مسلمینَ و لا نَصارَی»¹ یعنی مثل کسی‌که در بیابان گم شده باشد، حیران‌اند و مست‌اند!. آدم #حیران و آدم #مست نمی‌داند چه کار بکند، چه بگوید، کجا برود، بنشیند، بلند شود، لباسش را دربیاورد، لباسش را بپوشد... «حیاری، سکاری، لا مسلمین و لا نصاری» ۹۴/۱/۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ________ ۱) [ #بحارالأنوار ج ۷۴ ص ۱۶۶] @seyedololama

⬇️ ص۲ 🔹 در هر حال حضرت به او فرمودند که: «او تقبل»؛ حالا من یک چیزی گفتم. تو قبولش می‌کنی؟ این خیلی حرف است. مانعی نداری تو در وجودت از پذیرش یک سخنی که یک #دانشمند، یک آدم دل‌سوزی به تو بگوید؟ آیا چنین کاری با خودت کرده‌ای؟ و این مسئله نظیر مسئله‌ی #امامت و #حکومت_اسلامی می‌ماند؛ مثلاً فرموده‌اند که یکی از شرایط امامت و پیشوایی و نفوذ حکومت اسلامی پذیرش #مردم است. خب این به چه معناست؟ آیا یعنی حکومت اسلامی اگر از طرف مردم پذیرش نداشته نباشد، این حکومت رسمیت و #قانونیت ندارد و #مشروع نیست؟ این‌طور که نیست. بلکه شاید معنایش این باشد که یعنی این حکومت، إعمال و نفوذ و نتیجه‌گیری‌اش، وابسته به این هست که مردمی پیدا بشوند و کاری انجام بدهند، وإلّا اگر آن‌ها از پذیرش، امتناع داشته باشند، #حاکم هر قدر #مقتدر، هر قدر #عادل، هر قدر از طرف خداوند دارای #سند محکم هم که باشد، ولی کاری از او ساخته نیست. پس آن‌ها مأمورند که بیایند #اطاعت این را بکنند. بنابراین این فرمایش حضرت که آیا تو می‌پذیری؟، نشان می‌دهد که وصیت و توصیه خواستن، یک مقام مهمی هست. انسان خیلی وقت‌ها #نهج_البلاغه در حجره‌اش است، روی میزش است، خب پر از نصیحت و راهنمایی است. از طرف نهج‌البلاغه که کوتاهی نشده تا آمده در حضور ما. در این چند قرن پر از #فتنه و #فساد و سوزاندن #کتابخانه ها و کشتن #رُوات واین‌ها، خداوند حفظ کرده و این مسائل به دست ما رسیده از طرف #شرع اسلام و مناصحین و خیرخواهان بشریت، #حجت تمام شده، فلذا ما باید خودمان را حاضر کنیم که اهل نهج‌البلاغه بشویم. بنده همیشه این فرمایش استاد #مطهری علیه‌الرحمة مثل این‌که در گوش و در ذهنم است که در اول توضیح کتاب #سیری_در_نهج_البلاغه، آن‌جا که سخن استادشان حاج میرزا علی آقای #شیرازی را بیان می‌کنند که چه فرد نافذ‌‌ الکلامی بود و چه شایستگی‌هایی داشت، می‌فرمایند: من شهادت می‌دهم که آن #عالم_ربانی بود، اما در این‌که من #متعلم علی سبیل نجاةِ او بودم، خودم قطع ندارم، شبهه دارم. پس بنابراین #طلبه بودن و احراز طلبه شدن را کردن، یک کار مهمی است که انسان خودش را بشناسد که واقعاً این‌جایی است یا از جای دیگری این‌جا آمده. باز این را عرض کردم که #فخرالدین_رازی در جلد اول تفسیرش از یکی از ارباب #تربیت نفوس و مکتب‌های تربیتی، نقل می‌کند² و می‌گوید: ایشان وقتی که به مریدهای خودش، شاگردان خودش، #چله نشینی‌های عبادتی و فراغت از #دنیا و این‌ها را برای این‌که #روحانیت و عکس‌های جدید معنویت پیدا کنند، دستور می‌داد، وقتی‌که می‌خواست این‌ها را #امتحان بکند، آنان را می‌نشاند و بعد #اسماء_الهی را بر آن‌ها قرائت می‌کرد و #تذکر می‌داد. -مثل دعای شریف #جوشن_کبیر که چقدر اسم‌های الهی در آن هست- و نگاه در چهره‌های این‌ها می‌کرد تا ببیند کدام‌شان حالت‌شان فرق می‌کند؛ حالت دیگر دستی نیست، یعنی کسی نمی‌تواند به این آسانی حال خودش را عوض بکند، #خضوعی پیدا کند که در چهره و چشم و پوست صورت و این‌ها نمایش پیدا کند، لرزه در استخوان و بند بند او پیدا شود. حال اگر می‌دید که یکی از این افراد با شنیدن این اسماء مقدسه توفیقی در او پیدا نشد، می‌گفت: آقا شما به درد این #حوزه نمی‌خوری. برو #بازار مشغول کسب و کاسبی بشو!. پس بنابراین ما باید حالات‌مان فرق بکند نسبت به پذیرش نهج‌البلاغه، پذیرش آیات #قرآن، ببینیم واقعاً از وقتی که ما آشنا شدیم با #معارف اسلامی، آیا این #اذان را که می‌شنویم، همان وضع را در دارد که پارسال، پیرارسال، پنج سال، ده سال پیش بود؟ یا نه، #روح و جان ما با مفاهیم الله‌تعالی‌اکبر، الله‌تعالی لااله‌الّاهو، واین‌طور مسائل آشناتر شده و مثل خبر #شادی می‌شنویم، خبر #غم که می‌شنویم، در ما تأثیر می‌کند؛ اگر این‌طور شده، آثار این است که ما یک شایستگی‌ای از برای پرسش وپاسخ مسائل #دینی پیدا کرده‌ایم. اهل حوزه‌ی #ائمه اطهار (علیهم‌السلام) شدیم. و شاگرد مکتب ترقیِ روحی شده‌ایم. در هر حال، «قال له رجل: اوصنی. قال: او تقبل؟ قال: نعم»، خوش به حالش که حساب خودش را کرده بود، گفت: بله، من پذیرش دارم هرچه بفرمایی. @seyedololama ص۲ ⬇️

🔺 نیاز بشر به #تذکر جهت جلوگیری از سرگرم شدن به #دنیا ۹۲٫۳٫۲۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 نیاز بشر به #تذکر جهت جلوگیری از سرگرم شدن به دنیا ۹۲٫۳٫۲۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‍ 🔺 نجات از غفلت 🌹 بسم الله الرحمن الرحیم يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا (۴۱) وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا؛ (احزاب:۴۲) 🔹 دوره‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم یکی از فاسدترین قسمت‌های تاریک زندگی بشر است. برای این‌که حیوانیت که #غفلت است، روز به روز زیاد می‌شود و انسانیت که #تذکر و دقت و حواس جمع و التفات کامل به جهان است، روز به روز ضعیف می‌شود. 🔹 از امام باقر علیه‌السلام مرحوم صدوق نقل کرده که «پدرم علی بن الحسین هرگز یاد نکرد نعمتی از خدا را مگر آن‌که سجده کرد برای #شکر آن نعمت». خوب این در اثر همین #تذکر و تأمل در جهان است. شناخت انسان و جهان همراه با چنین حالتی است. طوری نیست که بشود آن را ترک کرد. مثلاً وقتی ما به یکدیگر که می‌رسیم، به هم سلام عرض می‌کنیم، آیا اصلاً می‌شود این را ترک کنیم؟ خجالت می‌کشیم که با هم روبرو بشویم ولی یک سلامی، یک اظهار رفاقت و دوستی‌ای با همدیگر نکنیم. #نعمت خداوند همراه با دست کرم لطف الهی به ما می‌رسد. آن‌وقت این توجه داشتن به دست کرم الهی را #ذکر می‌گویند، یاد داشتن می‌گویند؛ ملتفت بودن، حواس جمع داشتن، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی، همه این‌ها از این حالتی است که انسان پیدا می‌کند. آن وقت شما حساب کنید از صبح که ما بیرون می‌آییم یا از خواب بلند می‌شویم تا وقتی که به خواب می‌رویم یک نفر پیدا می‌کنیم که چنین حالی داشته باشد؟، که فکر کند که من الآن امروز زنده‌ام، با زندگی‌ای که از ناحیه قدرت و لطف الهی در من تابیده و مرا به تنفس و صحبت و کلام و راه رفتن و غذا خوردن نیرو داده. به این #فکر که افتاد در همان کوچه یا خیابان که خطری نباشد به خاک می‌افتد و سجده می‌کند. لازمه این تذکرات، این حالتی است که در انسان پیدا می‌شود. خوب بنابراین دقیقه به دقیقه، ساعت به ساعت، روز به روز این حال دارد در بشر نابود می‌شود. از فاسدترین روزگار، یکی این روزگار ماست. 🔹 هر بار حق تعالی از او شری و بدی‌ای را دفع می‌کرد یا نقشه و طرح دشمنی را خنثی می‌کرد، سجده می‌کرد. از نماز فارغ می‌شد، سجده می‌کرد. بین دو نفر که اصلاح می‌کرد، برای شکر آن نعمت سجده می‌کرد. حالا ما اگر به منبر یا به حوزه رفتیم، درس خواندیم یا درس گفتیم، سجده می‌کنیم که امروز ما موفق شدیم یک درس از فقه و اصول و ادبیات و فلسفه و آن‌چه که نیاز محصلین علوم بود تأمین کنیم یا محضر یک عالمی حاضر شویم و از او و درس او چیزی یاد گرفتیم. آیا تا حالا به عمرمان چنین کاری کرده‌ایم یا کسی را دیده‌ایم که این کار را بکند؟ این‌ها از رسوم و آداب #انسانیت است که متروک شده است. مثل این قاچاق شده؛ و اگر ببینیم یا بشنویم چنین جایی هست باید به دیدنش برویم و چنین چیزی را ببینیم. ۹۴-۸-۱۴=۲۲ محرم ۱۴۳۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 نیاز بشر به #تذکر جهت جلوگیری از سرگرم شدن به دنیا ۹۲٫۳٫۲۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#مناجات_شعبانیه 🔺 در مناجات شعبانیه وارد شده: «اِلهی هَب لی کَمالَ الاِنقِطاعِ اِلیکَ»؛ این "کمال انقطاع الیک"، به معنای این است که آن انقطاعی که من دارم را به من بفهمان، نه این‌که من به یک جاهایی وابسته هستم، من را از آن جاها ببر و به خود متصل کن، بلکه شاید مقصود همین‌ است که این انقطاعی که من دارم و به غیر تو وابسته نیستم، در من #تذکر آن را بده؛ ولی افرادی که #نعمت تذکر ندارند، این چنین نیستند. آن‌هایی که این‌گونه نیستند در پوشش حجاب‌های مختلفی هستند، هفتاد، صد، ده هزار، صد هزار #حجاب برای آن‌هایی که از خدای خودشان #غافل هستند، می‌توان فرض کرد. آن‌وقت این #تذکر، #امید به انسان می‌دهد که حجابی که برایش هست، آن حجاب را برطرف بکند. «وَ اَنِر اَبصارَ قُلوبِنا بِضِیآءِ نَظَرِها اِلَیک»؛ چشم ما این‌قدر بینا بشود که در یابد این‌که در جای دیگر، چیز دیگری نمی‌بیند، با کسی دیگری سر و کار نداشته و به موجود دیگری وابستگی ندارد. ۷۶.۹.۲۹ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 نیاز بشر به #تذکر جهت جلوگیری از سرگرم شدن به دنیا ۹۲٫۳٫۲۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama