eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ 🔰 یا چه کسی است⁉️ تا یادمون میاد وقتی اسم و دهه ۶۰ میومد همه از و میگفتن .. پس چیشد که موقع همه این اسامی حذف شدن یه اسم جدید اضافه شد اسمی که حتی برا کسایی که فحشش میدادن ناشناس بود و فقط از روی تقلید از کانالهای بهش میگفتن .. جرمش چی بود? جرمش این بود که رقیب بزرگترین مافیای و و کنندگان شده بود کسایی که داشتن خوب میدونستن که قاضی گمنام در یک شهرستان هم شاید یکبار حکم داده باشه ولی حتی اون یکبار رو هم همچین حکمی نداده یعنی در حقیقت تا حالا (حاکم شرع) نبوده که حکم بده! یا معاون بوده .. یا خودِ دادستان بوده یا ریاست بازرسی رو داشته ولی نبوده ..‼️ اما خب برای تحمیق عوام باید از بی سوادی سیاسیشون استفاده کرد .. و اما چرا در ایام اسامی و از فهرست کنندگان حذف شد ...? چون گادفادرهای بودند‼️ اصلاح طلبا نمونه بارز و هستند 🔴 بخوام کوتاه به این سوال جواب بدم که: چه کسانی هستند⁉️ ⭕️ کسانی هستند که در دهه ۶۰ با و و زدن رو پیشانی دخترهای مردم رو در خفگان قرار دادند و در دهه های بعدی به اسم مردم را داده و به و مشغول شدند .. 📌عکس بالا: تصویری از حمایت شیخ صادق از در انتخابات ۱۳۷۶ @tabyinchannel
💥🌷💥🌷💥🌷💥🌷💥 🌷💥 💥 ✅پرسش 💠چرا مراجع تقلید، مانند امامان معصوم(ع) کار نمی‌کنند و دسترنج زحمات خود را نمی‌خورند و از خمس امرار معاش می‌کنند؟ آیا این موضوع اصل پرهیزگاری مراجع را کمرنگ نمی‌کند؟! 🔷پاسخ اجمالی 1⃣ (ع) هم سهمی از داشتند، و دلیلی وجود ندارد که آنان از این سهم خود استفاده نکرده باشند. البته با توجه به حکومت‌های ستم‌گری که در طول زندگی (ع) وجود داشت و امامان به صورت زندگی می‌کردند. این باعث می‌شد تا بسیاری از شیعیان از ترس حکام جرأت رساندن خمس به امامان را نداشتند باشند؛ لذا اندک افرادی هم که به امامان می‌رساند این کار را به طور پنهانی انجام می‌دادند. 2⃣بسیاری از نیز می‌کردند و الآن نیز برخی بزرگان به هیچ وجه از استفاده نمی‌کنند. 3⃣با توجه به این‌که به هر حال آنان نیز مانند دیگر مردم باید زندگی کنند، استفاده آنان به مقدار شئونات از ایرادی ندارد. آنچه می‌تواند را زیر سؤال ببرد و در استفاده از خمس است، و . 4⃣نظر به داشتن امامان، آن‌ حضرات نیاز به کسب علم و دانش و مطالعه و درس خواندن نداشتند؛  امّا مانند هستند که برای و ، نیاز به و دارند و هر چه بیشتر مطالعه کنند، در الهی قوی‌تر می‌شوند؛ لذا پرداختن به غیر علم موجب ضعف و سستی در استنباط خواهد شد؛ از این‌رو شایسته است زندگی‌ آنان به‌گونه‌ای تأمین شود که به جای کسب و کار، به مطالعه تعلیم و تعلّم بپردازند. 5⃣امروزه با توجه به تخصصی‌شدن دانش‌ها، استفاده از نه تنها برای ، بلکه برای بسیاری از توجیه‌پذیر است و تأسیس در تمام جهان که شاغلان در آنها جز پژوهش، کار دیگری ندارند، شاهدی بر این مدعاست.  ∆منبع: وبسایت اسلام کوئست @tabyinchannel
تاریخ بعد از انقلاب اسلامی در ایران را مرور میکنم هر آنجا که تلخ کامی هست، پای و قلاده ای از طلا در میان است، در گام دوم انقلاب مهمتر از هر اقدامی، پاکسازی شبکه نفوذ در داخل کشور است، شبکه ای که کارکردهایش پاس کاری با منافقین و سلطنت طلبان و همراهی مرموزانه با شیطان بزرگ بوده، این شیکه نه شیرازی و و را تاب می آورد نه رویشهای جدید را ؛ جریانی که خنجر از پشت زده و با نان انقلاب و فربه شده... @tabyinchannel @daneshgahevelyat
🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 ☄ ⭕️ويژگیهای (عج) (بخش چهاردهم) 🔶در اين مقاله نگاهی گذرا به ابعاد و زوايای گوناگون زندگی اجتماعی در جامعه نبوی (عج) داريم و از آنجا كه اين مساله نقلی، و مستند به خبرهای آسمانی و وحی است (وگرنه بر اساس محاسبات ديگر، آينده بشريت تاريك است) طبعاً با استفاده از آيات و روايات بايد مورد مطالعه قرار گيرد و نگارنده در اين مقاله از همين زاويه، وضع دنيا در عصر (عج) را ترسيم نموده است. 💠عدالت اقتصادی (۲) 🔷ثروت برای همه، زندگی برای همه، رفاه برای همه و در عصر  (عج) اين و حد اعلی پياده ميشود، اما منظور از كدام است؟ آيا (عج) اموال شخصی حلال مردم را از صاحبانش ميگيرد و در ميان آحاد انسانها تقسيم ميكند؟ و مالكيت فردی و شخصی را الغاء [۱] ميكند؟ هرگز، و قطعاً مراد اين نيست، زيرا مالكيت فردی را امضاء كرده، و برای اموال خصوصی مردم احترام قائل شده و او را مثل حرمت خون او دانسته، و همانطور كه ريختن خون مسلمان حرام است، بردن و گرفتن مال مسلمان هم، با بودن طيب نفس او حرام است، 🔷و معقول نيست كه  (عج) به مردم اعلان كند، هر چه از دارايی داريد بياوريد، و بايد ميان همه تقسيم شود، كه هزار و يك تالی فاسد دارد. مدت دهها سال كمونيستم در جهان، شعار الغاء مالكيت خصوصی و فردی داد، و مالكيت را دولتی عمومی و اشتراكی دانست و ديديم كه چگونه فرو پاشيد و نابود شد؛ پس منظور چيست؟ منظور است از منابع زيرزمينی و اخماس و زكوات و... كه بيت المال مسلمين است و در اختيار  (عج) است، ولی در آن زمان به قدری بيت المال، سرشار از اموال عمومی است و خزانه های دنيا در دست  (عج) است، كه هر چه بدهد، پايان ندارد، 🔷و اينها را در ميان مردم تقسيم ميكند و به طور مساوی به اشخاص ميدهد، و علی القاعده بايد غير از اجرت و مزد و حقوق افراد و اشخاص و كاركنان مراكز مختلف باشد، كه آن بر حسب استحقاق به افراد داده ميشود و يك فرد متخصص با يك فرد عادی و بی سواد يكسان نخواهد بود، و گرنه افراد رغبت به كار نميكنند، و اين طرز حقوق دادن كه عدالت نيست، بلكه ظلم است، زيرا با قابليت های مختلف، اگر مزايای مادی يكسان باشد، ظلم است و آن است كه مراعات شود، و هر صاحب حقی به حقش برسد، تا تلاشها و كوششها حرمت نهاده شود. بلكه منظور از اموال، اموال عمومی و است، 🔷و علاوه بر پرداخت حقوق و استحقاقها، به همه انسانها به طور مساوی تقسيم ميشود و مال همه است، البته اگر ثروت بيت المال محدود باشد، باز عدالت ايجاب ميكند كه به مناطق محرومتر، زودتر و بيشتر رسيدگی شود، ولی با فرض اينكه در آن زمان ثروت دنيا در اختيار  (عج) است و كم نمی آورد، لذا تقسيم بالسويه (بطور یکسان و برابر) در اين بخش قابل قبول است. و در حديثی وارد است: «و يفيض المال فيضا؛ [۱] و مال (امکانات اقتصادی و سرمایه) را به نحوی خاص زیاد میگرداند. (به گونه‌ای که همگان میتوانند از آن بهره ببرند و نیازهایشان را برآورند». پی‌نوشت‌ [۱] به معنای لغو کردن، بیهوده شمردن [۲] بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۸۰ نویسنده: علی‌محمدی‌خراسانی (مجموعه مقالات(۱) بررسی ابعاد وجودی حضرت مهدی عج) منبع: وبسایت‌مرکزمطالعات وپاسخگویی‌به‌شبهات @tabyinchannel
⭕️عملکرد امیرالمؤمنین (ع) و معاویه در مورد بیت‌المال 🔹از نحوه کار آنها (خلفا و صحابه) حقانیت و عدم حقانیت آنها معلوم می‌شود؛ مانند عملکرد (ع) و درباره . کار معاویه در تصرف و تقسیم بیت‌المال به‌ حدی عجیب بود که «ابن ‌زبیر» برای عبدالله ‌بن‌ عمر نوشت: «معاویه بیت‌المال را اِستِئثار می‌کرد (برای خود برمی‌داشت و به هر که دلش می‌خواست می‌بخشید!)»؛ به گونه‌ای که حتی ابن ‌زبیر آن‌چنانی نمی‌خواست مثل معاویه و یزید باشد! گویا چیزهایی در کار بوده که امیرالمؤمنین (ع) به‌ صورت یکسان و بالسویه تقسیم می‌کرد؛ زیرا اگر می‌خواست به مصلحت کار کند، دیگران در متابعت آن حضرت سوء استفاده می‌کردند؛ 🔹لذا آن حضرت بیت‌المال را جارو می‌کرد و نماز می‌خواند! و حتی گاهی به جای ماهیانه، هفته‌ای تقسیم می‌کرد. [۱] به ایشان می‌گفتند: تازه تقسیم کرده‌ای! می‌فرمود: من خزانه‌دار شما نیستم. اگر به اندازه هفت منطقه کوفه می‌رسید، تقسیم می‌کرد و در انبار نگه نمی‌داشت! این نحوه عملکرد امیرمؤمنان (ع) در رابطه با بیت ‌المال بود، اما ما اگر قانع باشیم که از حرام اجتناب کنیم و به حلال اکتفا کنیم و در کارمان بین حلال و حرام فرق بگذاریم و مثل معاویه سَخی نباشیم که به نور چشمی‌ها صد هزار بدهیم و دیگران را محروم بسازیم، خوب است! 📕در محضر بهجت، ج۱، ص۶۲ [۱] بحارالانوار، ج۸۸، ص۳۸۳ منبع: وبسایت‌ مرکز تنظیم‌ ونشر آثار ‌آیت‌ الله‌ العظمی‌بهجت (ره) @tabyinchannel
⭕️حسابرسی ذره ذره بیت المال مسلمین در آخرت 🔹این دستور است در طول تاریخ برای کسانی که هستند، که تا اندازه ممکن در تصرف نکنند، در آن طرف دارد. باید حساب بدهیم، باید در پیشگاه خدای تبارک و تعالی، در کارهایی که می‌کنیم، تصرف هایی که در می‌کنیم، باید بعد حساب بدهیم چرا؟ زیاده روی شده باشد، مجازات دارد؛ عدالت شده باشد، مجازات خیر دارد. بیت‌المال مسلمین را بزرگ بشمارید. بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۴/۶/۱۳ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) در خطبه ۱۵۲ «نهج البلاغه» جایگاه و موقعيت ائمه (علیهم السلام) را چگونه بیان نموده است؟ 🔹 (ع) در بخشی از خطبه ۱۵۲ به سراغ بيان موقعيت و پيشوايان حق مى رود و مقامات آنها را اينگونه بيان ميفرمايد: «وَ إِنَّمَا الْأَئِمَّةُ قُوَّامُ اللهِ عَلَى خَلْقِهِ، وَ عُرَفَاؤُهُ [۱] عَلَى عِبَادِهِ؛ وَ لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَهُمْ وَ عَرَفُوهُ، وَ لَا يَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْكَرَهُمْ وَ أَنْكَرُوهُ؛ [امامان معصوم (عليهم السلام)] از طرف خداوند و را بر عهده دارند و نمایندگان او در میان بندگانش هستند؛ هيچ كس داخل نمى شود، مگر كسى كه آنها را بشناسد و آنان نيز او را بشناسند، و هيچ كس وارد نمى شود، مگر كسى كه آنها را انكار كند و آنها نيز او را انكارش نمايند». 🔹اين تعبير نشان مى دهد كه و (عليهم السلام) از سوى تعيين ميشوند، نه از سوى مردم، و اگر بيعت و انتخابى لازم است براى انسجام كار و پيشرفت امور آنهاست. تعبير به (جمع قائم) اشاره به است و تعبير به «عرفاء» (جمع عريف) اشاره به اين است كه آنها به علت شناختى كه درباره و شرايط و دارند، و به و آنها آشنايند، هر كس را در جاى مناسب مى نشانند و هر كار را در موقع مناسب انجام مى دهند. 🔹جمله «لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ...» و «لَا يَدْخُلُ النَّارَ...» تأكيدهايى است بر آنچه در جمله هاى قبل گفته شد؛ زيرا هنگامى كه بپذيريم آنها از طرف تعيين شدند، كسى كه آنها را به رسميت بشناسد و آنان اعمالش را صحيح بشناسند، به يقين، اهل بهشت‌اند، و كسى كه آنها را انكار كند، در واقع، فرمان خدا را انكار كرده، و چنين كسى سزاوار دوزخ است؛ همچنين كسى كه آنها اعمالش را منكَر بشمرند او نيز دوزخى است. 🔹بديهى است همه اين تعبيرات با سازگار است كه (عليه السلام) را از سوى خدا به وسيله پيغمبر (صلی الله عليه و آله) يا امام (عليه السلام) پيشين میدانند و او را تشخيص از میشمارند، و به يقين كسى كه ، او را با فكر برگزينند، و اى بسا خطاكار و ستمكار از آب درآيد، داراى چنين مقاماتى نيست. حديث معروف «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ اِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيْتَةً جَاهِلِيَّةً؛ [۲] كسى كه بميرد و را نشناسند، مرگ او است». 🔹عجب‌اين‌است كه «ابن‌ابى الحديد» (عالم سنی) در اينجا اصرار دارد كه جمله هاى بالا درباره تمام خلفا كه بعد از پيامبر (صلى الله عليه و آله) روى كار آمدند صادق است، در حالى كه امام (عليه السلام) در جمله قبل از آن، نكوهش شديدى از حكومت عثمان كرده بود و اين مطلب با آنچه «ابن ابى الحديد» استنباط كرده در تناقض آشكار است. چگونه ممكن است پيشوای ضعيفى كه تمام اسلامى و را در اختيار و بستگان فرصت طلب و خود گذاشته است، و به همين جهت قيام كردند و خون او را مباح شمردند و غالب صحابه نيز در برابر آن سكوت نمودند، مصداق  «قُوّامُ اللهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ عُرَفائُهُ عَلَى عِبادِهِ» باشد؟ و هر كس او را انكار كند وارد دوزخ شود و هر كس او را قبول كند وارد بهشت گردد؟ 🔹در حديثى از (صلى الله عليه و آله) مى خوانيم كه به اميرمؤمنان امام علی (عليه السلام) فرمود:  «ثَلَاثٌ أُقْسِمُ أَنَّهُنَّ حَقٌّ، إِنَّكَ وَ الْأَوْصِيَاءَ مِنْ بَعْدِكَ عُرَفَاءُ، لَا يُعْرَفُ اللهُ إِلَّا بِسَبِيلِ مَعْرِفَتِكُمْ وَ عُرَفَاءُ لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَكُمْ وَ عَرَفْتُمُوهُ وَ عُرَفَاءُ لَا يَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْكَرَكُمْ وَ أَنْكَرْتُمُوهُ؛ [۳] سه چيز است كه سوگند ياد ميكنم، همه حقّ است، تو و عرفاء و سرشناسانى هستيد، كه را جز از طريق [و راهنمايى و هدايتتان] نمیتوان شناخت؛ و عرفايى هستيد كه هيچ كس وارد بهشت نمیشود، مگر كسى كه شما او را شناخته ايد و او شما را شناخته، و عرفايى هستيد كه هيچكس داخل دوزخ نمیشود، مگر آنها كه شما را انكار كنند و شما آنها را انكار كنيد». پی نوشت‌ها؛ [۱] «عرفاء» جمع «عريف» به معناى رئيس و سرشناس يك قوم است كه همه او را مى شناسند و امورشان را تدبير مى كند. [۲] كمال الدين و تمام النعمة، ابن بابويه، اسلاميه‏، چ دوم‏، ج۲، ص۴۰۹، باب۳۸؛ و... [۳] الخصال‏، ابن بابويه، جامعه مدرسين‏، چ اول‏‏، ج۱، ص۱۵۰ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج۶، ص۵۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا خطبه های زیادی از امام علی (علیه السلام) در مذمّت «دنیا» ايراد شده است؟ 🔹هر قدر در آمار و برخوردهاى خشونت آميز اجتماعى بيشتر مطالعه كنيم، و هر اندازه پرونده هاى كيفرى و حقوقى را زيرورو كنيم، به عمق اين گفتار (ص) كه فرمود: «حُبُّ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ» ( سرچشمه همه است)، آشناتر ميشويم. جالب اينكه اين سخن را نه فقط پيامبر اسلام (ص) فرمود، بلكه از پيشوايان بزرگ ديگر همچون (ع) و (ع) نيز نقل شده، و در حديثى نقل شده است كه پيامبران پيشين نيز روى اين مطلب تأكيد كردند. [۱] 🔹و اگر درست دقّت كنيم عمده ترين مظاهر را میتوان در سه چيز خلاصه كرد: «حُبّ مال»، «حُبّ جاه» و «حُبّ شهوت». هيچ جامعه اى به كشيده نشد و هيچ در عالم رخ نداد، مگر به علت يكى از اين سه چيز. بنابراين هرگاه بخواهيم را در جوامع اسلامى شروع كنيم بايد از مبارزه با شروع كنيم. اين موضوع در جوامعى كه از حالت فقر، ناگهان به غنا میرسند ظهور و بروز بيشترى دارد؛ همچون جامعه اسلامى در قرون نخستين؛ 🔹زيرا قبل از بعثت (ص) فقر شديدى همه مردمِ آن محيط را فرا گرفته بود، ولى فتوحات و غنايم ناگهان وضع را دگرگون ساخت، و اينجا بود كه رقابت های مخرّب و لجام گسيخته دامانِ گروهى را گرفت و آن گروه را غرق گناه ساخت. از همين رو جاى تعجّب نيست كه پيشواى بزرگ و آگاهى همچون (ع) براى دگرگون ساختن آن وضع نابسامان، داغ‌ترين خطبه‌ها را در مذمّت و ايراد كند؛ دست مردم را بگيرد و به اعماق تاريخ انبياء پيشين ببرد و زندگى (ص) و خودش را - كه در «نهايت سادگى» و بود - ارائه دهد تا دنياپرستانِ آن محيط از بيدار شوند و مسير خطرناكِ خود را تغيير دهند. 🔹براى نمونه در عصر عثمان [كه اموال زيادى به بيت المال اسلام رسيد و مى بايست صرف عمران و آبادى كشورهاى اسلامى و نجات محرومان مى شد] گروهى از خويشاوندان و اطرافيانِ او بر آن اموال دست انداختند، و هريك ثروت عجيبى براى خويش فراهم ساختند؛ كه مرحوم علّامه امينى در جلد هشتم كتاب شريف «الغدير» با عنوان «الكنوز المكنّزه ببركة الخليفة»؛ (گنج هاى عظيمى كه به بركت خليفه به وجود آمد) بخشى از آن را با آمار دقيق از منابع اهل سنّت نقل ميكند و عده زيادى همچون: مروان، طلحه، زبير، سعد بن‌ ابى‌ وقاص، يعلى‌ بن‌ اميّه، عبدالرحمن‌ بن‌ عوف، زيد بن‌ ثابت و كسانى ديگر را بر می شمرد كه هريك آلاف و الوفى از را تصاحب كردند، 🔹از جمله مى نويسد: « آن قدر شمش طلا و نقره از خود باقى گذاشت كه ورثه او آنها را با تيشه می شكستند و تقسيم ميكردند. پانصدهزار دينار از خود به ارث گذاشت و مزارع و باغات و منازل و مطالباتى نيز كه از مردم داشت به صدهزار دينار میرسيد (هر دينار يك مثقال طلاى مسكوك است)، و در مورد نوشته اند: هزار شتر و سه هزار گوسفند و يك صد اسب و مقدار زيادى زمين زراعتى از خود به يادگار گذاشت و امثال آنها كه با مراجعه به كتاب «الغدير»، آمار و همچنين مدارك آن روشن میشود». [۲] 🔹با اينحال، آيا بر پيشواى بزرگى همچون (ع) لازم نيست كه همچون يك طبيبِ آگاه دامن همّت به كمر زند و به درمان آن جامعه بيمار از طريق تحقير دنيا و و بپردازد؟ بنابراين جايى براى اين سؤال باقى نمیماند كه چرا پيشواى اسلام [اسلامى كه دين زندگى و پيشرفت و تمدّن است] اينگونه درباره دنيا سخن میگويد. 🔹امروز هم اگر بخواهيم جلوى و و تجارت سوداگران مرگ و خريد و فروش سلاحهاى مرگبار و تأسيس و به مال و ناموس ديگران را بگيريم، راهى جز اين نيست كه و آنچنان تحقير شود كه بصورت يك ضد ارزش درآيد و مردم به زندگى ساده [كه در حدّ كفاف است] قناعت كنند. اين سخن را با حديثى از (ع) پايان ميدهيم كه فرمود: «تمام نيكیها در خانه اى نهاده شده و كليد آن خانه، در دنياست». [۳] پی نوشت‌ها؛ [۱] كلينى در الكافی حديثى از امام سجاد (ع) نقل ميكند كه ريشه‌ هاى هفت گانه گناه در آن تشريح شده و در آخر آن آمده: «فَقَالَ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْعُلَمَاءُ بَعْدَ مَعْرِفَةِ ذلِكَ: حُبُّ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ». [۲] الغدير فى الكتاب و السنه و الادب، امينى، عبدالحسين، مركز الغدير دراسات الاسلاميه قم ۱۴۱۶ق چ۱ ج۸ ص۳۹۸ [۳] الكافی همان ج۲ ص۱۲۸ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، ۱۳۸۶ش چ ۱ ج ۶ ص ۲۵۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️راهکارهای‌ مبارزه‌ با فساد اداری از نظر دین مبین اسلام چیست؟ 🔹 اصطلاحی است با مفهوم گسترده، که شامل مواردی؛ مانند ، ، ، اهمیت‌ ندادن به ارباب‌ رجوع، فقدان برنامه‌ریزی‌ مناسب و... می‌شود. اگرچه در گذشته، به ویژه در ، زندگی‌ اجتماعی به صورت امروزی پیشرفته و مدرن نبوده، و به طور طبیعی، به شکل گسترده نیز وجود نداشت، تا قوانین مدون و برنامه‌ریزی شده اداری وجود داشته باشد، 🔹اما برای همان شهرهای‌ کوچک با زندگی سنّتی، (عليه السلام) در مدت حکومت کوتاهش رهنمودهایی‌ جهان‌شمول‌ ارائه نمود که می‌تواند برای ‌پیشرفته‌ امروزی‌ هم قرار گیرد و براساس آن از سیستم اداری جلوگیری شود. آنگاه که (عليه السلام) به درخواست مردم، خلافت را پذیرفت، با انبوهی از و در سیستم اداری و حکومتی مواجه بود؛ لذا از همان روزهای نخستین، برخورد با این ‌ را در دستور کار خویش قرار داد و و نالایق را کرد، 🔹و تا توانست اموال به رفته را به خزانه حکومت بازگرداند. (عليه السلام) در مدت اندک زمامداری خویش، را برای اداره هرچه بهتر امور، به اعلام نمود که بخشی از شیوه‌های‌ با اداری نیز در آنها وجود دارد. آن شیوه‌ها عبارتند از: و مجازات و ناکارآمد، بازگرداندن به غارت رفته به خزانه دولت، تغییر نگرش کارگزاران نسبت به حکومت و مدیریت، در انتخاب مسئولان، کنترل و پیگیر و مستمر، و تأمین عادلانه معیشت زندگی مسئولان و کارکنان. منبع؛ اسلام کوئست @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) در دوران حكومت خود چه خدماتی به مسلمين ارائه کرده اند؟ 🔹 (عليه السلام) در خطبه ۱۵۹ به گوشه اى از خدماتش به و كسانى كه او مى زيستند اشاره مى كند و آن را در چهار جمله بيان مى دارد و مى فرمايد: «وَ لَقَدْ أَحْسَنْتُ جِوَارَكُمْ». (به يقين، وظيفه را در مورد شما به كار بستم). منظور از اين است كه انسان، در برابر و همزيستى مسالمت آميز و توأم با و و خوشرفتارى و داشته باشد؛ به گونه اى كه از حضور او در جمع‌شان احساس و خوشوقتى كنند. 🔹بررسى تاريخ زندگانى (عليه السلام) به خصوص در ، نشان مى دهد كه در همه جا با و با رفتار مى كرد؛ حتى خانه هاى يتيمان و بيوه زنان را شبانه سركشى مى نمود و با دست خود، آنها را مى كرد؛ را نوازش مى داد؛ بيوه زنان را تسليت مى گفت؛ با همدردى مى كرد؛ با مُدارا مى نمود و با ، نهايت محبّت را مبذول مى داشت. 🔹به عكسِ دوران كه با نهايت خشونت با مردم رفتار مى كردند، حتى بر بزرگان اسلام، همچون ، ياسر و رحم نكردند، و همان گونه كه مى دانيم ابوذر را با خشونت زياد به منطقه بسيار بد آب و هواى ربذه تبعيد كردند، که در آن جا از دنيا رفت و اطرافيان خليفه يا خود او عمار ياسر را به علت انتقاد مختصرى از نابسامانى هاى موجود در زمان چنان زدند كه به فتق مبتلا شد و يكى از دنده هايش شكست، و عبدالله بن مسعود، قارى و حافظ معروف قرآن را نيز چنان بر زمين كوبيدند كه بدنش ناقص شد و بعضى گفته اند: همين امر باعث مرگ او شد. 🔹اگر (عليه السلام) حتى برادرش را با ديگران در سهم كاملا يكسان مى شمرد، ، چنان بر اموال چنگ انداخته بودند كه مردم، عراق را بستان قريش و بنى اميّه مى ناميدند. [۱] در دوّمين خدمت خود به مردم مى فرمايد: «وَ أَحَطْتُ بِجُهْدِي مِنْ وَرَائِكُمْ». (من در پشت سر نيز به از شما پرداختم). اشاره به اين كه شما را در مسير اطاعت و از وسوسه هاى جنّ و اِنس حفظ كردم، و در برابر گزند از شما نمودم. 🔹و در سوّمين و چهارمين خدمت به آزاد ساختن مردم از بند ذلّت و زنجيرهاى ظلم و اسارت اشاره مى فرمايد: «وَ أَعْتَقْتُكُمْ مِنْ رِبَقِ الذُّلِّ، وَ حَلَقِ الضَّيْمِ». (و شما را از بند و حلقه هاى زنجيرِ آزاد كردم). چرا كه در دوران حكومت و سيطره و بر حكومت اسلامى، دامنه و در همه جا گسترده بود، و كسى جز آن گروهِ خودكامه، ارزش و نفوذى در جامعه نداشت، (عليه السلام) آنها را از اين فاميلى و قبيلگى كه به دست همچون بنى مروان و بنى اميّه اداره مى شد، رهايى بخشيد. 🔹و در پايان اين سخن به نكته لطيفى اشاره مى كند كه اين نه به جهت و شايسته شما در برابر من است؛ بلكه: «شُكْراً مِنِّي لِلْبِرِّ الْقَلِيلِ وَ إِطْرَاقاً عَمَّا أَدْرَكَهُ الْبَصَرُ، وَ شَهِدَهُ الْبَدَنُ، مِنَ الْمُنْكَرِ الْكَثِيرِ». (همه اينها براى سپاس فراوانِ من در برابر از سوى شما و از بود كه نسبت به من انجام داديد؛ بدى هاى آشكارى كه چشم، آن را مى ديد و بدن، آن را لمس مى كرد). 🔹در حقيقت، منظور اميرالمؤمنين (عليه السلام) اين است كه شما به من نكرديد كه خدمات من براى شكرگزارى آن باشد؛ بلكه و دردسرهايى كه براى من آفريديد بسيار زياد است؛ اگر من خدمتى به شما كردم براى خدا و اداى‌ بوده است. بنابراین، «الْمُنْكَرِ الْكَثِيرِ» در اين عبارت، اشاره به و و هاى مردم در برابر امام (عليه السلام) است. 🔹شبيه همين معنا در خطبه هاى ديگر به چشم مى خورد. در خطبه ۹۷ مى فرمايد: «وَ لَقَدْ أَصْبَحَتِ الْأُمَمُ تَخَافُ ظُلْمَ رُعَاتِهَا وَ أَصْبَحْتُ أَخَافُ ظُلْمَ رَعِيَّتِي‏». (همواره از در وحشت بوده اند، ولى من از بيمناكم). پی نوشت: [۱] شرح نهج البلاغة، ابن أبي الحديد، انتشارات آية الله مرعشي نجفي‏، ۱۴۰۴ق، چ اول، ج ۲، ص ۱۲۹ (از قول «سعيد بن عاص» فرماندار كوفه از جانب عثمان) 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۶، ص ۲۰۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«معصومين» (علیهم السلام) نسبت به خيانت در اموال عمومی و «بيت‌ المال» چگونه عمل می کردند؟ (بخش اول) 🔸از منظر اسلام، و سرمايه هاى معنوى و مادى، که به جامعه تعلق دارد، داراى‌ است و فلسفه آن نيز روشن است؛ زيرا اولا اين اموال به تعلق دارد و باید عادلانه تقسیم شود تا هر کس به اندازه سهمش از آن برخوردار شود، و ثانياً با رواج‌ در اموال عمومى و ، نظام جامعه از هم گسيخته شده، و چنين جامعه اى هرگز روى سعادت را نمى بيند. 🔹براى پى بردن به اهميت اين موضوع كافى است كه داستان «حديده مُحْماة» را به خاطر بياوريم. آنجا كه برادر اميرمؤمنان (عليه السلام)، از آن حضرت تقاضا كرد كمى بر سهميه او از گندم بيت المال بيفزايد، و بين مسلمين را به سبب رابطه برادرى كمى تغيير دهد، (عليه السلام) آهنى را در آتش گذارد، و نزديك دست او برد، که فرياد «عقيل» بلند شد، و (عليه السلام) با عصبانيت فرمود: «اى از آهن تفتيده اى كه انسانى آن را به بازى سرخ كرده [و نزديك دست تو آورده] ناله مى كنى، اما مرا به سوى آتشى مى كشانى كه خداوند جبار با شعله خشم و غضبش آن را برافروخته؟ آيا تو از اين ناراحتى مختصر مى نالى و من از آن آتش سوزان ننالم؟». [۱] 🔹آن حضرت در سخن تكان دهنده دیگری، در هنگام باز گرداندن عطايايی که بى حساب از به اقوام و بستگانش بخشیده بود، فرمودند: «به خدا سوگند اگر آنها را بيهوده از به اين و آن بخشيده شده بيابم، به بيت المال باز مى گردانم، هر چند مهر و كابين زنان شده باشد، و يا كنيزانى را با آن در اختيار گرفته باشند، چرا كه سبب‌ گشايش و پيشرفت‌ جامعه است، و آن كس كه بر او گران آيد تحمل جور، بر او گران تر است». [۲] 🔹در موردی دیگر هنگامى كه به آن حضرت پيشنهاد كردند براى پيشرفت كار حكومت (حداقل در آغاز كار) براى افراد صاحب نفوذ، امتيازى در عطاياى قائل باشد، (عليه السلام) از اين پيشنهاد خشمگين شده و فرمودند: «آيا به من دستور مى دهيد كه براى پيروزى خود، از جور و در حق كسانى كه بر آنها حكومت مى كنم استفاده كنم؟ به خدا سوگند تا زنده ام و شب و روز برقرار است و ستارگان آسمان در پى هم طلوع و غروب مى كنند، هرگز به چنين كارى دست نمى زنم، اگر اين اموال از خودم بود، به طور مساوى در ميان آنها تقسيم مى كردم [و عدالت را رعايت مى نمودم] تا چه رسد به اين كه اين اموال، [و متعلق به است]». [۳] 🔹گاهی اوقات نزديكترين دوستان خود را در خيانت به تهديد مى‌كردند، تا ديگران به حساب خود برسند، و بدانند اين مسأله بسيار جدى است. در همين رابطه در نامه اى كه اميرمؤمنان (عليه السلام) به بعضى از فرمانداران كشور اسلامى كه به خاطر بروز پاره اى از جنگ ها از آشفتگی جامعه اسلامى سوء استفاده كرده، و را به غارت می بردند، مى نويسد: «از خدا بترس و [اموال بيت المال] را به آنها بازگردان كه اگر اين كار را نكنى و خداوند مرا بر تو مسلط سازد، وظيفه ام را در برابر خدا درباره تو انجام خواهم داد، و با اين كه هيچ كس را با آن نزدم، مگر اين كه داخل دوزخ شد به تو خواهم زد، به خدا سوگند اگر حسن و حسين كارى همانند تو انجام دهند، هيچ پشتيبانى و هواخواهى از سوى من نخواهند داشت، و در اراده من تأثير نمى كند، تا آن زمان كه حق را از آنها بستانم». [۴] ... پی‌نوشت‌ها؛ [۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، ‏۱۴۱۴ ق، چاپ اول، ص۳۴۷، خطبه۲۲۴ و من كلام له يتبرأ من الظلم. [۲] همان، ص۵۷، خطبه۱۵ و من كلام له فيما رده على المسلمين من قطائع عثمان [۳] همان، ص۱۸۳، خطبه۱۲۶ و من كلام له لما عوتب على التسوية في العطاء [۴] همان، ص۴۱۳، نامه۴۱ و من كتاب له إلى بعض عماله 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابيطالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ۱، ج۳، ص۱۹۵ منبع: وبسایت‌ آیت‌ الله‌ العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«معصومين» (علیهم السلام) نسبت به خيانت در اموال عمومی و «بيت‌ المال» چگونه عمل می کردند؟ (بخش دوم و پایانی) 🔸از منظر اسلام، و سرمايه هاى معنوى و مادى، که به جامعه تعلق دارد، داراى‌ است و فلسفه آن نيز روشن است؛ زيرا اولا اين اموال به تعلق دارد و باید عادلانه تقسیم شود تا هر کس به اندازه سهمش از آن برخوردار شود، و ثانياً با رواج‌ در اموال عمومى و ، نظام جامعه از هم گسيخته شده، و چنين جامعه اى هرگز روى سعادت را نمى بيند. 💠ذکر رویدادی در زمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، که نشان از اهميت‌ فوق‌ العاده بيت‌ المال دارد. 🔹 (صلی الله علیه و آله) به هنگام فتح «مكه» به تمام مجرمان و جنايتكاران قريش و غير قريش كه قريب ۲۰ سال بر ضد آن حضرت و يارانش توطئه كردند و خون هاى زيادى از مسلمانان را ريختند، فرمان عفو عمومى داد، و آن روز را روز مرحمت و عفو و بخشش نام گذاشت، فرمانى كه اثر بسيار مطلوبى در جلب و جذب مردم مكه به اسلام داشت، با اين حال چند نفر را از اين عفو عمومى استثنا فرموده و دستور دادند هر كجا آنها را یافتند به قتل برسانند، 🔹يكى از آنها «ابن اخطل» بود، او هنگامى كه اسلام آورد و به «مدينه» هجرت كرد (صلی الله علیه و آله) او را مأمور جمع آورى كرد، و فردی از طايفه «خزاعه» را همراه او فرستاد. مقدار قابل ملاحظه اى جمع آورى كرد، اما رفيقش را كشت، و اموال را با خود برداشت و به «مكه» برگشت؛ هنگامى كه قريش سؤال كردند چرا برگشتى؟ گفت: آيينى بهتر از آيين شما نيافتم. او كنيزان خواننده اى داشت، و اشعارى در هجو پيامبر (صلی الله علیه و آله) مى‌گفت و به آنها مى داد تا به آواز بخوانند؛ او جلساتى را با حضور تشكيل مى داد و در آن مجالس، آواز خوانده و شراب مى نوشيدند. اين فرد وقاحت و بى شرمى را به نهايت رسانده بود، خيانت در ، بازگشت به بت‌پرستى، هتك و توهين نسبت به اسلام و پيامبر (صلی الله علیه و آله)، سبب ارتداد و صدور چنین دستوری درباره او شده بود. او به پرده هاى كعبه پناه برد (از آنجا كه كعبه پناهگاه اين گونه جنايتكاران نيست) او را بيرون كشيده و كشتند. [۱] 🔹در ماجرایی، (صلی الله علیه و آله) هنگام بازگشت از «خيبر»، به سرزمين «وادى القرى» رسيدند. غلامى به همراه حضرت بود كه «رفاعة بن زيد» او را به حضرت هديه داده بود. آن غلام (كه طبق بعضى از روايات مِدْعَم نام داشت) مشغول پياده كردن وسايل سفر پيامبر (صلی الله علیه و آله) از شتر بود كه ناگهان تيرى از ناحيه دشمن به سوى او پرتاب شد، و او را کشت. اصحاب [ضمن تأسّف بر اين حادثه] گفتند «بهشت بر او گوارا باد». (صلی الله علیه و آله) فرمود: نه، سوگند به كسى كه جان محمد در دست او است، اكنون آن لباس در تنش در آتش دوزخ مى سوزد، همان لباسى كه روز «خيبر» از به برده بود، اصحاب تعجب كردند، و سخت تحت تأثير قرار گرفتند. [۲] 🔹على‌رغم اين كه گروهى از مردم، خيانت به را سهل و ساده مى شمردند، اين‌ تعبيرات‌ شديد و تكان دهنده، نشان داد که اینکار از ، و كيفر آن از است؛ و رویدادهایی از این دست در زمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، نشان از اهميت‌ فوق‌العاده دارد. پی نوشت‌ها؛ [۱] المغازى، الواقدی، ج۲، ص۸۵۹، شأن غزوة الفتح؛ شرح نهج البلاغة، ابن أبي الحديد، ج۱۸، ص۱۴ [۲] السيرة النبوية، الحميرى المعافرى، ج۲، ص۳۳۸ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابيطالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ۱، ج۳، ص۱۹۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️تزویر و سالوسی مأمون نسبت به امام رضا علیه السلام 🔹مأمون (عليه السلام) را با آن همه و سالوس و گفتن «یا ابن عم» و «یا ابن رسول الله» تحت نظر نگه می‏ دارد! که مبادا روزی کند و اساس را درهم بریزد. چون پسر پیغمبر (صلی الله علیه و آله) است و در حق او وصیت شده، و نمی ‏شود او را در مدینه آزاد گذاشت. ، سلطنت می‏ خواستند، و همه چیز را فدای این سلطنت و امارت می ‏کردند؛ نه اینکه دشمنی خصوصی با کسی داشته باشند. 🔹چنانکه اگر امام (عليه السلام)، نعوذ بالله، درباری می‏ شد، کمال عزت و احترام را به او می‏ گذاشتند، و دستش را هم می ‏بوسیدند. بر حسب روایت وقتی که (عليه السلام) بر «هارون» وارد شد، دستور داد حضرت را تا نزدیک مسند سواره بیاورند؛ و کمال احترام را به ایشان نمود. بعد که موقع تقسیم سهمیه شد و نوبت به رسید، مبلغ بسیار اندکی مقرر داشت! 🔹 که حاضر بود، از آن تجلیل و این طرز توزیع درآمد تعجب کرد. به او گفت عقل تو نمی‌ رسد. را باید همینطور نگه داشت. اینها باید فقیر باشند؛ حبس باشند؛ تبعید باشند؛ رنجور باشند؛ مسموم شوند؛ کشته شوند؛ وگرنه قیام خواهند کرد، و زندگی را بر ما تلخ خواهند ساخت. (علیهم السلام) نه فقط خود با و و مبارزه کرده‏ اند، بلکه مسلمانان را به جهاد بر ضد آنها دعوت نموده‏ اند». 📕ولایت فقیه، حکومت اسلامی، متن، ص ۱۵۱ و ۱۵۲ منبع؛ پرتال امام خمینی(ره) @tabyinchannel