eitaa logo
زوار العباس علیه السلام
180 دنبال‌کننده
451 عکس
239 ویدیو
6 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج و فرجنا بفرجه
مشاهده در ایتا
دانلود
حضرت علیه‌السلام فرمودند: 🍃 «در بهشت درختی است که خدا به بادها امر می‌کند که در برگ‌های آن بِوَزند و با این وزیدن چنان صدایی ایجاد می‌شود که هیچکس صوتی به آن زیبایی نشنیده است؛ و لذّت شنیدن این صدا، مخصوص کسانی است که در دنیا از خوف خدا، گوش دادن به غِنا و موسیقی را ترک کردند.» 💠 «إِنَّ فِي الْجَنَّةِ شَجَرَةً يَأْمُرُ اللَّهُ رِيَاحَهَا فَتَهَبُّ فَتَضْرِبُ تِلْكَ الشَّجَرَةُ بِأَصْوَاتٍ لَمْ يَسْمَعِ الْخَلَائِقُ مِثْلَهَا حُسْناً ثُمَّ قَالَ: هَذَا عِوَضٌ لِمَنْ تَرَكَ السَّمَاعَ لِلْغِنَاءِ فِي الدُّنْيَا مِنْ مَخَافَةِ اللَّهِ.» تفسیر القمی (علی‌بن‌ابراهیم‌قمی)، ج۲، ص۱۷۰ بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۸، ص۱۲۷
# قلب صلوات الله علیه : «نگهدارى دل از انديشيدن به گناهان، برتر از نگهدارى شكم از غذاست». «صيامُ القَلبِ عنِ الفِكرِ في الآثامِ، أفضَلُ مِن صيامِ البَطنِ عنِ الطَّعامِ». غرر الحكم : ح ٥٨٧٣
َعَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الباقرِ علیه السّلام قَالَ ؛ أَكْبَرُ الْكَبَائِرِ صَاحِبُ الْقَوْلِ الَّذِی يَقُولُ أَنَا أَبْرَأُ مِمَّنْ يَبْرَأُ مِنْ أَبِی بَكْرٍ وَ عُمَرَ. امام باقر سلام الله علیه فرمود ؛ بزرگترین گناه کبیره برای آن شخصی است که میگوید من تبرّی میجویم از کسی که از أبوبکر و عمر بیزاری میجوید . مستدرك الوسائل ۱۱ / ۳۵۸ ، حدیث ۱۳۲۵۶ بر سقیفه و دوستانشون تا ابد لعنت
محدث قمی رحمه الله: روز نیمه شعبان، روز ولادت باسعادت امام دوازدهم حضرت مهدی، حجّة بن الحسن صاحب الزمان (عجّل اللَّه تعالی فرجه الشریف) است. بسیار شایسته است که شیعیان، در شب و روز نیمه شعبان، با تشکیل محافل و مجالس، و برپایی سخنرانی ها، درباره عظمت این روز و وجود مقدّس امام زمان علیه السلام و شرایط انتظار آن حضرت، و دعا برای تعجیل در ظهورش و دفع شبهات دشمنان و ناآگاهان، آن را گرامی بدارند؛ ولی در همه این موارد از کارهای نامناسب وخلاف شرع بپرهیزند و عبادت را با گناه آلوده نسازند. مفاتیح الجنان
رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «شيطان تا وقتی كه شخص مؤمن مراقب نمازهای پنجگانه‌اش باشد، نسبت به او در ترس و هراس است؛ امّا همين كه آنها را ضايع كرد و در انجام نمازهایش کاهل و بی‌اعتنا شد، نسبت به او جرأت پیدا می‌کند و او را به دامن گناهان بزرگ می‌افكند.» كافی، ج۳، ص۲۶۹
و قال عليه السلام: الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ. وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ: إِثْمُ الْعَمَلَ بِهِ، وَ إِثْمُ الرِّضَى‌ بِهِ. آن كس كه به كار جمعيّتى راضى باشد، همچون كسى است كه در آن كار با آنها دخالت دارد، منتها آن كس كه در كار باطل دخالت دارد دو گناه مى‌كند: گناه عمل و گناه رضايت. نهج البلاغه حکمت 154 شیعیان ، محبین لطفا با دقت حدیث را مطالعه و در ان تعمق فرمایید ، در این روزها افعال منکری صورت میگیرد (بمثل پخش موسیقی و ترانه ، رقص ، روزه خواری ، بی حجابی ، بدحجابی ، اختلاط محرم و نامحرم ، استفاده از الفاظ قبیح و مستهجن ، ارتباطات نامشروع ، دوستیهای خیابانی و ده ها مورد دیگر ) و حسب این حدیث و اشباهش ، اگر کسی به این افعال منکر راضی باشد ، یک گناه برای او ثبت خواهد شد. بفرمایش استاد عزیز و گرانقدرم جناب حجت الاسلام و المسلمین امیدواری خراسانی حفظه الله ، با دیدن منکر ، حداقل کاری که میتوانیم انجام دهیم بیزاری قلبی از آن عمل است. فداء الحسین علیه السلام ۱۶ رمضان الکریم ۱۴۴۴
مرحوم سید بن طاووس رحمه الله درباره همت و کوشش برای عبادت در شبهای قدر می‌نویسد: و اغتنم أَيّها العبد الميّت الفاني ما يبلغ اجتهادك عليه، فانّ سمّ الفناء يسري إلى الأعضاء مذ خرجت إلى دار الفناء، و آخره هجوم الممات و انقطاع الأعمال الصّالحات، و أَن تصير من جملة القبور الدّراسات المهجورات، فبادر إلى السّعادات الدّائمات. ای بنده فانی، هر چه می‌توانی اعمال این شب را مغتنم شمار، زیرا از روزی که به سرای فنا آمده‌ای، سَمّ فنا به اعضای تو سرایت می‌کند و پایان کار تو عبارت است از هجوم مرگ و تمام شدن اعمال شایسته‌ات و اینکه از اهل قبور و فرسوده و مهجور گردی، پس به سوی نیکبختی‌های جاودانه بشتاب. إقبال الأعمال، ج ١ ص ٣١٣ .
ٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ قَالَ: سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الِاسْتِدْرَاجِ فَقَالَ هُوَ الْعَبْدُ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُمْلَى لَهُ وَ تُجَدَّدُ لَهُ عِنْدَهَا النِّعَمُ فَتُلْهِيهِ عَنِ الِاسْتِغْفَارِ مِنَ الذُّنُوبِ فَهُوَ مُسْتَدْرَجٌ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُ. از امام صادق عليه السلام در باره استدارج (غفلت) پرسيده شد، فرمود: گاهى مى‏شود كه كسى مرتكب گناهى مى‏گردد و به او مهلت داده مى‏شود و نعمتش افزون مى‏شود تا هوسرانيش از استغفار بازش دارد و اين غفلتى است كه شاملش شده در حالى كه نمى‏داند. الكافي ج‏2، ص: 452
امام رضا علیه السلام : «الْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ يَعْدِلُ سَبْعِينَ حَسَنَةً وَ الْمُذِيعُ بِالسَّيِّئَةِ مَخْذُولٌ وَ الْمُسْتَتِرُ بِالسَّيِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ‌» عمل نيك پنهان برابر با 70 عمل است و كسى كه علنا عمل زشت را انجام دهد خداوند او را رسوا مينمايد و كسى كه معصيت را پنهان مرتكب شود خداوند از او ميگذرد. الکافي ج۲ ص۴۲۸ .
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: لَا وَ اللَّهِ مَا أَرَادَ اللَّهُ تَعَالَى مِنَ النَّاسِ إِلَّا خَصْلَتَيْنِ: أَنْ يُقِرُّوا لَهُ بِالنِّعَمِ فَيَزِيدَهُمْ، وَ بِالذُّنُوبِ فَيَغْفِرَهَا لَهُمْ‏. (الكافي، ج‏2، ص426) حضرت باقر علیه السلام فرمود: به خدا سوگند! خداوند متعال از مردم، جز دو ویژگی را نخواسته است: به نعمت ها اقرار کنند تا آنها را فزونی بخشد، و به گناهان(در نزد خداوند متعال) اقرار کنند تا آنها را بیامرزد.
إمام جعفر بن محمّدٍ الصادق عليه السّلام فرمود ؛ هر كس ما را ياد كند ، يا نزد او يادى از ما بشود و به اندازه بال مگسى اشك از ديده‏ اش روان گردد ، خداوند گناهان او را هر چند از كف‌هاى دريا بيشتر باشد می‌آمرزد. قرب الإسناد للحميری / ۳۶ ، حدیث ۱۱۷ .
امام حسین علیه السلام: إيّاكَ أن تَكونَ مِمَّن يَخافُ عَلَى العِبادِ مِن ذُنوبِهِم ويَأمَنُ العُقُوبَةَ مِن ذَنبِهِ مبادا از كسانى باشى كه به سبب گناهانِ بندگانِ خدا بر سرنوشت آنان بيمناك است، ولى خود را از سزاى گناه خويش ايمن مى داند گزیده تحف العقول، صفحه37
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الإِمَامِ الصَّادِقِ صَلَوَاتُ اللّهِ عَلَيْه قَالَ: مَنْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ، فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ، وَ لَوْ مِثْلَ جَنَاحِ بَعُوضَةٍ [الذُّبَابِ]، غُفِرَ لَهُ ذُنُوبُهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ. حضـرت امـام صـادق صلوات الله عليه فرمودند: كسى كه ما نزد او یاد شویم، پس از چشمانش اشک بيايد، اگر چه به قدر بال پشه باشد، گناهانش آمرزيده شود هرچند به اندازهٔ کف درياها باشد. (کتاب شریف کامل الزّیارات: باب سی و دوم، حديث هشتم) . . .
عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ: أَرْبَعٌ يُمِتْنَ الْقَلْبَ الذَّنْبُ عَلَى الذَّنْبِ وَ كَثْرَةُ مُنَاقَشَةِ النِّسَاءِ يَعْنِي مُحَادَثَتَهُنَّ وَ مُمَارَاةُ الْأَحْمَقِ تَقُولُ وَ يَقُولُ وَ لَا يَرْجِعُ إِلَى خَيْرٍ أَبَداً وَ مُجَالَسَةُ الْمَوْتَى فَقِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ مَا الْمَوْتَى قَالَ كُلُّ غَنِيٍّ مُتْرَفٍ. امام صادق از پدرش صلوات الله علیهما نقل می کند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: چهار چيز دل را مى ميراند: گناه روى گناه و مذاکره زياد با زنان یعنی هم سخن شدن با آنان و مجادله كردن با احمق؛ تو مى گويى و او مى گويد و هرگز به راه خیر نمى آيد و همنشينى با مردگان. عرض شد: اى رسول خدا! منظور از مردگان چيست؟ فرمود: هر توانگر خوشگذرانى. الخصال، ج‏1، ص: 228
ابن بابویه از ابوحمزه روایت کرده است که از امام جعفر صادق (سلام الله علیه) پرسیدم که چگونه صلوات فرستم بر (محمد و آل محمد)؟ فرمود: که می‌گویید: صَلَواتُ اللهِ وَصَلَواتُ مَلائِکَتِهِ وَأنْبِیائِهِ وَرُسُلِهِ وَجَمیعِ خَلْقِهِ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَالسَّلامِ عَلَیْهِ وَعَلَیهِم وَرَحَمهُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ. عرض کردم چه خواهد بود ثواب آن؟ فرمودند: به خدا قسم از گناهان بیرون می‌آیی، مانند روزی که از مادر متولد شده‌ای. معانی الأخبار، شیخ صدوق، ص۱۲۳
جناب مفضّل گويد: در محضر عليه‌السلام بودم كه بحث اعمال مطرح شد؛ من گفتم: «چقدر اعمالم كم و ضعيف هستند!» حضرت فرمودند: «خاموش باش و از خدا آمرزش بخواه!» سپس فرمودند: «عمل كمِ باتقوا بهتر است از عمل بسيارِ بى‌تقوا!» عرض كردم: «چگونه عملِ بسيار، بدون می‌شود؟!» حضرت فرمودند: «آرى، مانند مردی كه از غذایش به دیگران می‌خوراند و با همسايگانش خوش‌رفتاری می‌كند و درب خانه‌‏اش به روی مردم باز است، اما چون درى از حرام برایش گشوده شود، وارد می‌شود! اين است عملِ بدون تقوا؛ و شخص ديگرى هست كه اين اعمال (خیر بسیار) را ندارد، در عین حال زمانی که درِ حرامى به رویش گشوده شود، بدان وارد نمی‌شود.» كافی ج‏۲، ص۷۶، ح۷ بحار الانوار ج۶۷، ص۱۰۴
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ (عَلَيْهِمَا السَّلَامُ) يَقُولُ: الْمُؤْمِنُ أَكْرَمُ عَلَى اللَّهِ أَنْ يَمُرَّ بِهِ أَرْبَعُونَ يَوْماً لَا يُمَحِّصُهُ اللَّهُ (تَعَالَى) فِيهَا مِنْ ذُنُوبِهِ، وَ إِنَّ الْخَدْشَ وَ الْعَثْرَةَ وَ انْقِطَاعَ الشِّسْعِ وَ اخْتِلَاجَ الْعَيْنِ وَ أَشْبَاهَ ذَلِكَ لَيُمَحَّصُ بِهِ وَلِيُّنَا مِنْ ذُنُوبِهِ، وَ أَنْ يَغْتَمَّ لَا يَدْرِي مَا وَجْهُهُ، وَ أَمَّا الْحُمَّى فَإِنَّ أَبِي حَدَّثَنِي، عَنْ آبَائِهِ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ)، قَالَ: حُمَّى لَيْلَةٍ كَفَّارَةُ سَنَةٍ. حضرت امام صادق صلوات الله علیه می فرمایند : مؤمن براى خداوند گرامى‌تر از آن است كه چهل روز بگذرد و خداوند والا در آن روزها گناهان او را پاك نكند و خراش و زمين خوردن و پاره شدن بند كفش و اشك ِچشم و اندوه بى‌دليل و مانند آن براى اين است كه گناهان دوستدار ما را پاك كند. امّا تب، پدرم از پدرانش عليهم السّلام روايت فرموده‌اند كه رسول خدا فرمودند: يك شب تب كردن كفّاره يك سال است. الأمالی الطوسي ج1 ص630 إرشاد القلوب ج۱ ص۱۷۳ .
#‏ترس_همیشگی الْمُؤْمِنُ بَيْنَ مَخَافَتَيْنِ ذَنْبٍ قَدْ مَضَى لَا يَدْرِي مَا صَنَعَ اللَّهُ فِيهِ وَ عُمُرٍ قَدْ بَقِيَ لَا يَدْرِي مَا يَكْتَسِبُ فِيهِ مِنَ الْمَهَالِكِ فَهُوَ لَا يُصْبِحُ إِلَّا خَائِفاً وَ لَا يُصْلِحُهُ إِلَّا الْخَوْفُ. امام صادق علیه‌السلام‏: مؤمن میان دو ترس قرار دارد ترس از گناهی که انجام داده و نمی‌داند خدا در باره او چه می‌کند، و ترس از اینکه عمری باقی مانده و نمی‌داند چه گناهانی که مایه هلاک او است مرتکب خواهد ‌شد، پس هر صبح (و هر دم) ترسان است، و اصلاح نمی‌کند او را مگر همین ترس. الکافی، ج ۲، ص ۷۱