eitaa logo
مقالات حسینی منتظر
158 دنبال‌کننده
503 عکس
353 ویدیو
35 فایل
بخشی از مقالات متنوع سیدمحمدحسینی(منتظر) فرزند مرحوم حجة‌الاسلام و المسلمین؛ حاج سید میربابا حسینی(فاطمی) (اعلی الله مقامه الشریف) در حوزه‌های مذهبی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و...
مشاهده در ایتا
دانلود
🇮🇷﷽☫ 🔻@SMHM212 اوهام مسعود و فایزه (بخش۲): این تحلیل معطوف به کلیپ‌های مندرج در 👈بخش قبلی👉 و نیز یادداشت 👈روانی‌های مشهور👉، تحریر می‌شود: 👌گفته‌های هماهنگ و ، دستپخت واحدی است. پذیرش اشتباهی! طرف (طبق ادعای خودش) از شدنش، شوکه شده و حتی بعد از پذیرش در دانشگاه، منتظر بوده که به وی بگویند؛ تا چه رسد به ریاست جمهوریش که ای‌بسا هر لحظه منتظر است تا به او بگویند؛ اشتباه شده! صرف‌نظر از این‌همه اعتماد به نفس(!) وی، تناقضات بی‌پایان اوست که موجب همه‌جانبه است و لذا بنده تقریباً هر روز تذکر می‌دهم که اشتباه شده است! از طرفی ادعا می‌کند که فکرش را هم نمی‌کرده ملت او را برای برگزینند و از طرفی ادعا می‌کند که آمده بوده تا با کسب ، به دنیا ثابت کند که ایرانیان هنوز هم پای کار انقلاب خود هستند! خیز برداشتن برای جلب آراء کجا و فکرش را هم نمی‌کرده که روزی شود، کجا؟!! (اگر فکرش را هم نمی‌کردی پس چرا وارد شدی؟! و اگر مطمئن بودی که می‌آیی و باعث چنان انتخاباتی می‌شوی که به دشمنان ثابت کنی، ملت با رأی دادن به تو نشان می‌دهند که پای کار انقلاب خود هستند، چرا ادعا می‌کنی فکرش را هم نمی‌کردی؟!) وی ضمن اعتراف به این واقعیت که و ریاست جمهوری (و حتی دانشجوئی پزشکی) را نداشته است اما با ، اسمش از صندوق در آمد(!)، تلویحاً انتخابات را متهم به می‌کند! حال فرض می‌کنیم که وی از تبعات سیاسی ادعای مشمول حمایت خاصه رهبری از شخص او بودن (در مفهوم اتهام تقلب به )، چیزی نمی‌فهمد و بمنظور معنوی و انقلابی خود بر و ، از خرج می‌کند! و شاید هم عامدانه، زیرکانه و مکارانه، باب چنین اتهامی را می‌گشاید تا تلویحاً ادعای تقلب در انتخابات ۱۳۸۸ و بالتبع مشروعیت بخشیدن و حداقل قبح زدایی از آن شرارت نابخشودنی را جار زده باشد! (زیرا خیلی ظریف این مفهوم را القاء می‌کند که فرضاً اگر رهبری در انتخابات ۱۳۸۸ دخالت نمی‌کرد، محال بود بالا بیاید! همچنانکه اگر رهبری در انتخابات ۱۴۰۳ دخالت نمی‌کرد محال بود از صندوق، خارج شود! فلذا باید گفت؛ زهی به این حیله‌گری وی) و اما اینکه دنیا معطل آن بوده تا با نامزدی وی، ملت بریده و مأیوس ایران بیایند پای کار انقلاب: طبق آمارهای رسمی؛ در سال ، حدود ۳۶ میلیون نفر بود و در سال جاری، حدود ۸۶ میلیون نفر است. فلذا در طی ۴۶ سال گذشته، جمعیت ایران، حدود ۵۰ میلیون نفر افزایش یافته است که فایزه، آن‌را نسل Z می‌نامد! نسلی که اصلاً توی باغ نیستند و از و و ، نفرت دارند و...! زیرا که ما آن‌ها را نابود کرده‌ایم! (البته اعتراف وی به نابود کردن ارزش‌های توسط وی با توجه به ریزش‌ها و لطمات عمیقی که بر «نهضت+نظام اسلامی» تحمیل کردند، اعتراف درستی است ولیکن إشکال آن در اینجاست که هنوز به نابودی مطلق مد نظر آن‌ها نرسیده‌اند و از ملاحظه رویش‌ها کور و کر هستند!) این ، از طرفی به انحاء مختلف، موجب در انتخابات و بلکه شرکت گله‌هایی از در شده و می‌شوند و از طرفی این روی بر تافتن‌های تحمیلی بر بخشی از جامعه را نشانه «ناکارآمدی نظام» و «غلط بودن نهضت» و «باطل بودن اسلام»، جلوه می‌دهند! زهی به این‌همه بی‌شرمی و خباثت و خیانت! کاهش مشارکت ملت در طی ۴۶ سال، عللی دارد (که بررسی تفصیلی آن نیز طی مقالاتی مستقلاً مورد بررسی است) که همه آن‌ها را باید احصاء نمود و مورد توجه دقیق و عمیق قرار داد که هم نیازمند (توجه به علت‌ها) و هم محتاج (توجه به معلول‌ها) هستند. از جمله تأثیرات استحماری دشمنان، فعالیت شبانه‌روزی «بیش از ۳۰۰ شبکه ماهواره‌ای فارسی‌زبان برای کمتر از ۲٪ مردم جهان!» است که دکتر ، احصاء و اعلام کرد. فایزه (که در حال و هنگام سق زدن به ساندویچ، بازداشت شده بود و جزو است) ادعا می‌کند؛ «بن‌بست نظام در سیاست‌های داخلی و خارجی»، باعث مقام معظم رهبری از منویات ارزشی خود شده و حتی از صرافت شکست‌های مختلف، آقا مجبور شد به کارگردانی سناریوی بالا آوردن پزشکیان (بعنوان آخرین تدبیر برای جلوگیری از فروپاشی نظام) بپردازد! توهمات پوزیده پوسیده هم در اینست که خود را ناجی افسانه‌ای ایران می‌پندارد (یا جلوه می‌دهد) و نمی‌فهمد که؛ ۱) تعاون ملت در سطح ۹۸٫۲٪ در سال ۱۳۵۸ یک معجزه بود. (با توجه به مسائل روان‌شناختی مورد اشاره در 👈مقاله فرهنگ پل‌نشینی/ملتی آتشین در گذرگاه ایران👉) ..ادامه دارد. ✍مقالات حم | حیفه نبینی | محل نظرات ۱۴۰۳/۱۱/۱۹
🔺تنها ۱۱ روز پس از خلع سلاح رژیم بعث، عراق هدف حمله آمریکا قرار گرفت! ┅┅┅┅🍃🇵🇸❤🇮🇷🍃┅┅┅┅┄ 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا سروش ☝️از پیام‌های وارده☝️ نقدونظر 👌 بدنبال تحمیل خریتی بر هستند که و مرتکب شدند! شدن از بدست خود! : «وَ لَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ» (۲/۱۹۵)؛ خودتان را به دست خودتان، به هلاکت نسپارید. صفحات مجازی 👇👇👇 ✅ مقالات حسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۱۱/۲۲ 🌐 کانال 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 گروه 👈محل نظرات👉 🙏
1 نقادی الگوی پیشرفت (2).pdf
170.6K
🇮🇷﷽☫ 🔻@SMHM212 نقادی طرح ملی «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» قسمت اول: این مقاله در پاییز ۱۳۹۷ تحریر و در قالب یک برگه A4 (بصورت دو صفحه پشت و رو) تنظیم و در برخی محافل سیاسی تهران، توزیع گردید و همانطور که وعده داده بودم در این‌جا هم به اشتراک می‌گذارم. زیرا مفاد آرمانی آن هنوز هم جای تأمل و بحث و بررسی دارد. در این قسمت (مشتمل بر ۵ بخش طبق ظرفیت متون در پیام‌رسان ایتا)، به تاریخچه «تدوین اسناد بالادستی نظام جمهوری اسلامی ایران» و مباحث زیرساختی ضرورت آن، اشاراتی داشته‌ام که می‌توان آن را «نهضت تدوین چشم‌انداز نظام» نامید که تاکنون ۸ مرحله را پشت سر گذاشته است. ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۱۱/۲۲ 🌐 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 👈محل نظرات👉 🙏
🇮🇷﷽☫ 🔻@SMHM212 نقادی طرح ملی «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» این مقاله در پاییز ۱۳۹۷ تحریر و در قالب یک برگه A4 (بصورت دو صفحه پشت و رو) تنظیم و در برخی محافل سیاسی تهران، توزیع گردید و همانطور که وعده داده بودم در این‌جا هم به اشتراک می‌گذارم. زیرا مفاد آرمانی آن هنوز هم جای تأمل و بحث و بررسی دارد. (بخش ۰۱): 👈بخش قبلی👉 بسمه تعالی نقادی «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» (۰۱) (این «مولود مبارک محمدی‌ص» به تعبیر امام رحلمان‌ره) در سن چهل سالگی خود، هنوز هم مورد تهدید و هجمه و داخلی و خارجی است. آیا این و معطر به عطر اسلام، چهل سال دیگر هم به حیات خود ادامه خواهد داد؟ آیا این از انواع «گزینه‌های روی میز» دشمنان خارجی و {+ + } داخلی، جان سالم به در خواهد برد؟ آیا این نظام، ملت ایران را به در و در ، نائل خواهد ساخت؟ و آیا این نظام بالاخره موفق خواهد گشت که این مملکت را تحویل آن؛ (عج) بدهد؟ آری! اما بشرطها و شروطها. 4×3 = رموز پویایی و پایایی نظام جمهوری اسلامی ایران مهم آنست که اول بتواند پایائی خودش را با پویائی حفظ کند. و نظام جمهوری اسلامی ایران، تابع قواعدی است که صرفا با استواری آنها قابل تضمین است. لذا ما باید رموز «تضمین ماندگاری و موفقیت نظام» را دریابیم تا بتوانیم به خطیر خود (حفظ جمهوری‌اسلامی‌ایران؛ اوجب واجبات است) استقامت بورزیم. بنابراین و ، مسئله مطلقی نیست و بلکه «امر مشروط»ی است و این شرایط عبارتند از: عنایت الهی+ کارآئی امام+ کارآمدی امت در بودن این عنصرهای سه‌گانه و بقای یکایک آنها، ضامن پویائی و پایائی جمهوری اسلامی ایران است که اگر هر کدام مخدوش گردد، فنای نظام را رقم خواهد زد. هر کدام از این عناصر ثلاثه، ستون‌هایی دارند که بر آنها متکی هستند: ۱) : عنایت الهی نسبت به ملت ایران یا به نظام منتخب آنان و یا به رهبری و راهبری و جمهوری اسلامی ایران، اگر لحظه‌ای برگردد، این ملت و این نظام در طرفة‌العینی بر باد فنا خواهند رفت. حال چه کنیم که این عنایت برنگردد؟ جواب: اتخاذ حداکثری ارتقاء مستمر و حرکت مداوم در صراط؛ ، ، و ، رمز حفظ عنایت الهی بر این ملت و آنست وگرنه خدای سبحان با هیچ ملت و مملکتی (حتی الاعظم‌صلی‌الله علیه و آله و سلم، عقد اخوت نبسته است و بدهکار کسی نیست. و این مطالبات چهارگانه خدای متعال از انسان‌ها بویژه از ، ضامن بقای عنایت الهی به این و برگزیده است و اصولا میزان آن رهین همین ارکان اربعه قرآنی است. ۲) : این امر هم دقیقا رهین بر همان ارکان اربعه حیاتی است. زمانی می‌توان ادعا کرد؛ ملت ایران، حائز کارآمدی است که بشود اثبات کرد؛ ملت در مسیر ؛ «ایمان، عمل صالح، تواصی به حق و تواصی به صبر» گام بر می‌دارد. حال چه کنیم که چنین مطلب خطیری، پیاپی و بیش از پیش تجلی پیدا کند؟ جواب: بدیهی است که انتظار قاطبه ملت به این ابعاد سرنوشت‌ساز، زیاده‌خواهی و بالتبع مسئله عبثی است ولیکن توقع برخط بودن ، غیرقابل اغماض است. کافیست که عده مؤثری () در صحنه باشند. همچنانکه در هم صریحا می‌فرماید: «و لتکن منکم امةً یدعون الی الخیر». باید از بین شما «امت»ی باشد در پیشبرد امر «دعوت» بسوی هر آنچه که است. منظور از «امت»، همان و مؤثر هم می‌تواند باشد. تعداد و کمیت ، فرع بر کیفیت عملکرد متجلی آنان است. همچنانکه فرمود: «و ما کان المؤمنون لینفروا کافةً فلولا نفر من کلّ فرقةٍ منهم طائفةٌ لیتفقهوا فی الدین و لینذروا قومهم إذا رجعوا الیهم لعلهم یحذرون» (۹/۱۲۲) لذا در این امر، جامعه است و البته هم در تعداد حداکثری باید در هماهنگی با جامعه، کوشا باشند. وظیفه عمومی ملت «پشتیبانی مستمر از ولایت فقیه» است وگرنه «مملکت آسیب خواهد دید». اما امت؛ است که باید در پرتو تحقق یابد. در این خصوص، لطفا به 👈مقالات عشره بنده با عنوان «معیت با ولایت» (۱۳۹۴)👉 مراجعه بفرمایید. ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۱۱/۲۲ 🌐 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 👈محل نظرات👉 🙏
🇮🇷﷽☫ 🔻@SMHM212 نقادی طرح ملی «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» (بخش ۰۲): 👈بخش قبلی👉 ۳) : رمز سوم پویائی و پایائی ، امر خطیر است که قاعدتاً بر عهده شخصی است که در رأس هرم امت (و قدرت) قرار دارد و مظهر؛ «ایمان، عمل صالح، تواصی به حق و تواصی به صبر» است. او پیشتازِ پیشروانِ پیروان است. چنانچه هر کدام از این در کار و زندگی امام و امامت جامعه، مخدوش گردد، همه چیز «تجربه تلخ فاجعه فروپاشی» را خواهند چشید. حال چه کنیم که از این لحاظ هم در «سراشیبی اضمحلال» قرار نگیریم؟ هیچ راهی نیست مگر به همان ارکان اربعه‌ای که تأکید شد؛ + + + بمثابه تشکیلات واحد: تقدیم «مَثنی» بر «فُرادی» در آیه شریفه؛ «قل إنّما أعظکم بواحدةٍ أن تقوموا لله مثنی أو فرادی»، مشعر بر این مطلب است که؛ بر ، اولویت دارد. در حوزه جمعیت، سلسله مراتب «ارتباطات» افقی و عمودی، موضوعیت دارد و بر اساس همین موضوع، محور ، بنیاد نهاده می‌شود. ولیکن تشکیلات فقط «نیروی انسانی کارآمد» نیست و دو جناح دیگر هم دارد که عبارتند از: «امکانات نرم‌افزاری» و «امکانات سخت‌افزاری» که دائما باید تأمین و آمایش شوند. حال اگر کشور ایران را ... ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۱۱/۲۲ 🌐 کانال 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 گروه 👈محل نظرات👉 🙏
🇮🇷﷽☫ 🔻@SMHM212 نقادی طرح ملی «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» (بخش۰۳): 👈بخش قبلی👉 ... را با تمام معادن و منابع مادی، گستره جغرافیائی و پهنه ژئوفیزیکی و همه امکانات آبی و خاکی و فضائی که دارد، «امکانات سخت‌افزاری» تشکیلاتی فرض نمائیم که آحاد ایران، «نیروی انسانی کارآمد» آنرا تشکیل می‌دهند، می‌رسیم به «امکانات نرم‌افزاری» این تشکیلات عظیم که مجموعه آنرا «نظام جمهوری اسلامی ایران» می‌نامیم. در اینجاست که «برنامه‌ریزی» (مدیریت و ) موضوعیت پیدا می‌کند وگرنه بدون برنامه‌ریزی عمیق و اجرای دقیق آن، جز ناکامی چیزی در انتظار این تشکیلات معظم نخواهد بود. ولیکن دو امر و ، محتاج فعالیت پویا و پایای کسانی است که دارای خصائل ثلاثه؛ ، و باشند تا بتوانند «زمان و هزینه» و را بخوبی ( و ) مدیریت نمایند. برنامه‌ریزی در چگونه است؟ آیا و این بخوبی مدیریت می‌گردد؟ آیا اشخاص ، و بر ملت حاکمند؟ بنظر می‌رسد که در این عرصه، دارای مشکلات و بلکه معضلات متعدد و فراوانی هستیم! این مقاله در صدد آنست که نیم نگاهی به این مسئله داشته باشد: برنامه‌ریزی در جمهوری اسلامی ایران را می‌توان در دو حوزه کلی؛ و مورد بررسی قرار داد. برنامه‌ریزی در معمولا در تعامل فی‌مابین قوای و در قالب برنامه‌های سالیانه بودجه‌ریزی و نهایتاً توسعه پنج ساله صورت می‌گیرد که ... ..ادامه دارد. ✍ حم | حیفه نبینی | محل نظرات ۱۴۰۳/۱۱/۲۲
🇮🇷﷽☫ 🔻@SMHM212 نقادی طرح ملی «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» (بخش ۰۴): 👈بخش قبلی👉 ... که بررسی آنها و میزان «کاربردی» بودن آنها از حوصله این مقال خارج است ولیکن در این امر که جنبه «راهبردی» دارد، لازمست درنگ کوتاهی داشته باشیم. استنباط و ادعای بنده اینست که این مطلب، «نامیزان» است! و نامیزانی آن هم به نامیزانی تدوین‌کنندگان آنها در «دانائی، دلسوزی و دلیری » بر می‌گردد. البته مراد از برنامه‌ریزی، داشتن طرح و برنامه کلان و راهبردی و استراتژیک است وگرنه آنچه که مصطلح و معمول است، فرع بر تعریف «مبانی ارزشی» و تبیین «مواضع راهبردی» نظام است که همه اقدامات ریز و درشت نظام باید تحت‌الشعاع آنها باشد. تدوین ، نخستین نظام جمهوری اسلامی ایران بود که در همان دهه اول ، به نشست ولیکن با قدرت قانون اساسی، کماکان به حیات نه چندان مقتدرانه خود ادامه می‌دهد. برنامه جامع در صدد ترسیم چشم‌اندازی برای بود تا جلوه‌ای باشد برای کاربردی کردن قانون اساسی نظام ولیکن قبل از آنکه دکتر ن. حبیبی بتواند گزارشی از اشتغال دو ساله خود را از آن به ملت ارائه بدهد، این سنگر را به دیگرانی سپرد که مذکور را ۲۰ ساله تعیین و آنرا به ۱۴۰۴ تبدیل کردند. برنامه «افق چشم‌انداز ۲۰ ساله جمهوری اسلامی ایران» که دارای سه گام کلی؛ (۶ سال)، (۲ سال) و (۲۰ سال) بود، با اصرار بنده که در باب آن (۱۳۸۳) وارد همکاری با و «انجمن ایران» شده بودم، باب چهارمی هم گشوده شد بنام ولیکن هرگز تحقق نیافت! دبیر محترم که آن‌زمان در سودای کسب جمهوری هم بود و گمان می‌کرد که می‌تواند از آن نمد کلاهی هم برای خود بدوزد، در جمع منتقدین به برنامه دستپخت وی، از بنده خواست که با تجمیع اشخاصی از ، آن برنامه را مورد بازنویسی قرار دهیم و در قالب «ترمیم برنامه»، آنرا به ارائه دهیم. بنده هم بعلت عدم تحقق وعده‌های ایشان (در خصوص تأمین مکان و بودجه) و نیز عدم همکاری روحانیونی که به سراغ آنها رفتم، ناچاراً به تنهائی وارد این حوزه شدم و وقتی ابعاد معرفتی، راهبردی و حتی کاربردی آنرا استخراج و تبویب کردم، یافته‌های خود (بویژه مباحث معطوف به «الگوی اسلامی نظام آموزش ملی» و که مد نظر را هم در بر داشت) را بسی ارزشمند یافتم اما احساس کردم که باید فیل را به فنجان پیوند بزنم! فلذا بنظرم رسید که برنامه افق چشم‌انداز ۲۰ ساله قابل ترمیم نیست. عمق فاجعه تا آنجا بود که وقت هم در سخنرانی علنی (۱۳۸۷؟) خود در ، (علیرغم آنکه توسط مقام معظم رهبری و شده بود)، صریحاً آنرا محصول «یک مشت بیسواد» معرفی کرد! البته بنده معتقد بودم که آنرا «یک مشت نیمسواد» تألیف کرده‌اند زیرا در تدوین آن (و ۶۰٫۰۰۰ «نفر-ساعت» کار که ادعا می‌شد) متأسفانه هیچ شخص نقشی نداشت! و صرفا کاری از جانب با راهبری سرلشگر بود و حتی ریاست وقت مجمع (آیة‌الله ) چندان نقشی در فرایندهای [تدوینی] آن نداشت و حال آنکه مقام معظم رهبری صریحاً فرموده بودند که: «مدیریت تحولات کشور باید در دست نخبگان دانشگاهی و حوزوی باشد». حوزویانی امثال در دهه اول انقلاب در امر اساسی، نقش‌آفرینی مؤثری ایفا نمودند ولیکن در دهه دوم انقلاب، از نقش آنان در تحقیق و تدوین «افق ۱۴۰۰» آماری ندارم اما در تألیف افق ۲۰ ساله، در محاق افتادند! که بیشتر تحمیلی از جانب کسانی بود که دنبال «حذف روحانیت از صحنه» بودند، تا اینکه داوطلبانه باشد. لذا هم در جایگاه «مستشاری عالی مقام معظم رهبری» در این امر خطیر، عملاً شکست خورد و با تیر خلاصی که خود بر آن زدند، آن برنامه هم به طاق نسیان کوبیده شد که اگر جای تأسف نداشته باشد، محل تأمل و تدبر و حتی عبرت است. زیرا: ۱) عاری از دخالت و (جناح اول انقلاب و نظام اسلامی) تدوین گشته بود. ۲) عاری از اتخاذ روش اسلامی (استنباط از طریق مرسوم در حوزات علمیه) بود. ۳) تألیفی و بلکه تقلیدی نه چندان خلاقانه و بومشناسانه از چشم‌اندازهای سایر کشورها بود. ۴) بلافاصله پس از بدون مجالی برای وارد و شد. ۵) با نواقص مهمی، فاقد کمال مطلوبی که در شأن باشد، بود. ۶) عملا در حال تبدیل شدن به در عرصه احاطه بر بود. ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۱۱/۲۲ 🌐 کانال 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 گروه 👈محل نظرات👉 🙏
🇮🇷﷽☫ 🔻@SMHM212 نقادی طرح ملی «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» (بخش ۰۵): 👈بخش قبلی👉 ۷) «پیشرفت»ی که مد نظر این طرح بود، را هم‌تراز خود ندیده بود و توجه کافی و بلکه لازم به «الگوهای اسلامی-ایرانی» نداشت. ۸) با اینکه بوی «اقتصاد»ی می‌داد اما توان در برابر را نداشت. ۹) پیش‌بینی، ساختار و قابلیت تبدیل شدن به و را نداشت. شاید تلاش و برخی دیگر از بزرگان و عمدتا سیاسی در تبیین و تعقیب مباحثی تحت عنوان که در واقع بازتعریفی از مفاهیم نهفته در و بود، را بشود چهارمین حرکت بنیادی برای ترسیم افقی کلان برای هماهنگی و نامید که عمدتا واکنشی بود به اتهام سنگین و سخیف به نظام مبنی بر اینکه نظام و رهبری آن بسوی و و نامشروع و غیرقانونی پیش می‌روند و...! پنجمین خیز نظام برای طراحی و استراتژیک جمهوری اسلامی ایران هم که تحت عنوان «الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت و عدالت» شکل گرفت و حتی جلسات اولیه و کلی آن مستقیما با بیانات مقام معظم رهبری پیش رفت (که واکنشی به خلاءهای افق ۲۰ ساله هم بود!)، اما بعد از سومین نشست خود با عنوان «الگوی اسلامی ـ ایرانی خانواده» گویا تا حدودی به بوته فراموشی سپرده شد و آن «حرکت و نهضت» تبدیل به «نهاد و قالب» شد و بنام «مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و عدالت» نماد پیدا کرد. شاید علت اصلی این شکست‌ها علاوه بر نا‌کفایتی ، و دست اندرکاران آن که قادر نیستند، برنامه‌ای در «تراز جمهوری اسلامی ایران» تدوین نمایند، تا حدودی به مسائل سیاسی هم بر می‌گردد که سرآغاز آن «بدعت»ی بود که مرحوم ، بنا گذاشت و در دوران دکتر و مهندس هم قویّاً و آشکارا دنبال گردید. زیرا آنها برای جلب آرای بیشتر، با بی‌اعتنائی به «نقش قانون‌گذاری و ریل‌گذاری مجالس شورا و صرفا مجری و راننده بودن ریاست جمهوری»، وارد حیطه ترسیم افقی شدند که مایل بودند در دوره حکومت خود آنرا دنبال نمایند. لذا با شعار قرار دادن؛ ، و و ، در واقع ضمن مصادره برخی از جمهوری اسلامی ایران، با تفسیر به رأی شعارشان (با این بهانه که مورد قرار گرفته!) در صدد اخلال (احیاناً ناخواسته) در مسیر نظام بر آمدند. فلذا مقام معظم رهبری هم کوشیدند که بصورتی کاملا قانونی و مرسوم ملل راقیه حتی‌الامکان سکّان نظام و ملت را از دست ندهند. اگرچه دکتر در اتخاذ شعار خود (اعتدال و تدبیر) بجای مصادره یکی از اهداف نظام و ترسیم چشم‌اندازی دلبخواه برای مسیر ملت و مملکت، به ترسیم «روش» اجرائی پرداخت. ولو اینکه در عمل، ظاهراً کارنامه چندان درخشانی نیافت. ششمین برنامه راهبردی نظام، مبحث ابتکاری مقام معظم رهبری با عنوان «اقتصاد مقاومتی» بود که می‌توانست تکمله‌ای برای ترمیم چشم‌انداز افق ۱۴۰۴ هم باشد. (بنده هم در باب «ترمیم افق ۲۰ ساله» در حوزه اقتصادی به «دکترین اقتصاد ولائی» رسیده بودم و طرحی از آنرا در اختیار هم قرار دادم که شامل هم بود) در ضعف آن همین بس که فرمانده اقتصاد مقاومتی گفت: اجازه تعویض منشی خود را هم ندارم! و اما هفتمین برنامه راهبردی نظام؛ تحت عنوان «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» عجالتاً بعد از مرحله نگارش اولیه (با تلاش نظام‌مند هفت‌ساله چند هزار تن [!!!] از و و و ) تحت عنوان «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» (که افق مطلوب کشور در پنج دهه آینده را ترسیم و تدابیر مؤثر برای نیل به آن را طراحی کرده) در اقدامی به نقد و نظر (البته از طریق «کانالهای معین و معرفی شده»!) نهاده شده است تا با مشورت مراجع مندرج در ابلاغ، نسخه ارتقاء یافته آن حداکثر ظرف دو سال آینده برای تصویب و ابلاغ بعنوان «سند بالادستی نظام» ارائه گردد تا از ابتدای قرن پانزدهم هجری شمسی در مدار عملیاتی خود قرار گیرد. «مجمع تشخیص مصلحت نظام»، «مجلس شورای اسلامی»، «دولت»، «شورایعالی امنیت ملی، شورایعالی انقلاب فرهنگی و شورایعالی فضای مجازی»، «دانشگاهها، حوزات علمیه و صاحب‌نظران» با محوریت «مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و عدالت» مجاز به اظهار نظر هستند تا «این کار مهم دستخوش مجادلات روزمره نگردد». بنده هم بعنوان یک و مشرف به سوابق مذکور، خود را مجاز می‌دانم که ضمن احترام به آحاد اشخاصی که در تدوین اینگونه برنامه‌ها به «نقش‌آفرینی مؤثر» می‌پردازند، به نقادی آخرین دستاورد این عزیزان و سروران در دو مقاله بپردازم. انشاءالله و السلام حم ۱۳۹۷/۸/۷ (پایان قسمت اول) ..ادامه دارد. ✍حم | حیفه نبینی | محل نظرات ۱۴۰۳/۱۱/۲۲