eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 ☄ ⭕️نقش پدر در تربیت پسر (بخش سوم) 🔶یک ، تنها کسی است که میتواند به بیاموزد و باشد و از خودش و از حقش دفاع کند. با ، فرزند می فهمد که چندین دید مختلف به یک پدیده وجود دارد و یاد می گیرد که دیده ها را تجزیه و تحلیل کرده و دید شخصی خود را شکل دهد. 💠کارهای مردانه به او یاد بدهید 🔷برخی کارهایی که مردان انجام می دهند، در چشم زنان شگرف به حساب می‌آید؛ برای نمونه، روشن کردن آتش، چکش زدن به میخ و یا تعمیر ماشین. حتی اگر بچه‌ی شما با شخصیتی صددرصد شهری رشد کند، شکی نیست که توانایی روشن کردن یک آتش در آینده به کارش می‌آید، حداقل برای روشن کردن منقل. در معیت هر کس یا کسانی که باشد، مهارت‌هایی که چند نمونه از آنها را ذکر کردیم، ۱۰۰ امتیاز به شهرت و محبوبیت پسرتان اضافه می کند. 💠توجه بیشتر به مدرسه پسرتان 🔷مرتبا با معلم پسر خود صحبت کنید تا از و او در کلاس درس مطلع شوید؛ به این ترتیب می‎ توانید بر روی این نقاط ضعف او تمرکز کرده و در صدد برطرف کردن آن ها در خانه باشید.   💠اگر او به اندازه کافی مردانه عمل نمی‎ کند نگران نباشید 🔷برای مثال اگر پسرتان از محبت بالایی نسبت به اطرافیان برخوردار است و علاقه زیادی به محبت کردن دارد، این ویژگی باعث تقویت مهارت هایی می‎شود که در بزرگسالی برای او بسیار مفید خواهند بود، پس هرگز نگران نباشید. 💠احترام گذاشتن به دیگران 🔷پسری که با به سخنان از خود، پیروی از قوانین و تعامل های دلسوزانه بزرگ می ‎شود، احترام گذاشتن به دیگران را می ‎آموزد و اینگونه آموزش ها وظیفه والدین است. 💠فضای گفتگو 🔷روزانه وقتی را اختصاص دهید تا با فرزند خود صحبت کنید. از کارهای روزانه، مسائل و مشکلات پیش آمده و راه حل برطرف کردن آن‌ها بگویید. به او اجازه دهید درباره برنامه­ ها، فعالیت­ها و مشکلات روزانه­ اش صحبت کند. لازم است بدانید فضای گفتگو، باید بدون قضاوت و نظر باشد.   💠فضای مشورت 🔷فضایی ایجاد کنید تا اگر پسرتان با مشکلی مواجه است، بدون هیچ ترسی با شما کند. در این فضا باید شما باشید و بدون قضاوت و عصبانیت به او راه حل پیشنهاد بدهید و اجازه دهید در نهایت خودش تصمیم گیرنده باشد. شما هم درباره مسائل تان با او مشورت کنید. ... منابع: سایت های سیمرغ، نمناک، رواق الحجاج، سایت اویژه @tabyinchannel
⭕️امام‌ على‌ عليه‌ السلام:  🔸«لا مُظاهَرَةَ أوثَقُ مِنَ المُشاوَرَةِ». 🔹هيچ پشتيبانى اطمينان بخش‌تر از نيست. 📕غررالحكم و دررالكلم، ح ۱۰۶۹۴ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️مهارت های ضروری در سبك زندگی اسلامی (بخش ششم و پایانی) ◀️«ديگر مهارت های ضروری در سبک زندگی اسلامی» 🔹در آموزه های وحيانی به مهارت های برای تحقق تفکر مثبت، با جستجوی اطلاعات جديد، در ميان جامعه، تشخيص حق انتخاب های ديگر برای تصميم گيری و تشخيص برای مشکلات توجه شده است. از آنجا که اين نوع تفکر، هم به مسئله و هم به تصميم گيری های مناسب کمک می کند، به آن توجه خاصی مبذول داشته است. با استفاده از اين نوع تفکر، راه حل های مختلف مسئله و پيامدهاى هر يک از آنها بررسی می شوند. 🔹 گيری از ديگر مهارت ها در سبک زندگی اسلامی است. خداوند به (صلی الله علیه و آله) آموزش می دهد که چگونه تصميم گيری کند. چنان که در قرآن کریم سوره آل عمران، آيه ۱۵۹ می فرمايد: «به [برکت] رحمت الهی، با آنان نرم‌خو [و پر مهر] شدی و اگر تندخو و سخت دل بودی قطعاً از پيرامون تو پراکنده می شدند. پس، از آنان در گذر و برايشان آمرزش بخواه و در کار [ها] با آنان کن و چون گرفتی بر خدا توکل کن، زيرا خداوند توکل کنندگان را دوست می دارد». [۱] 🔹از اين آيه و آيات ديگر به دست می آيد که بايد بر مبنای از حقايق و موقعيت ها باشد که از طريق و مانند آنها به دست می آيد. همچنين تصميم گيری بايد به قصد تعيين انجام گيرد و در آن و نيز پذيرش مسئوليت اعمال خود مورد تاکيد قرار گيرد. از اين رو سخن از و است. البته بايد آمادگی برای تغيير دادن تصميم ها برای انطباق با موقعيت های جديد نيز در دستور کار قرار گيرد؛ 🔹چنان که خداوند در آيه ۱۶ سوره انفال برای نمونه درباره به عنوان يک ساز و کار سخن به ميان می آورد. مهارت نيز در آموزه های قرآنی مورد تاکيد است. اينکه انسان نسبت به تاثيرات اجتماعی و فرهنگی بر ، و ، داشته باشد، و نسبت به نابرابری ها، پيش‌داوری ها و بی عدالتی ها آگاه باشد و بداند که ديگران هميشه درست نمی گويند و خود بايد در برابر اعمال و رفتار و گفتارش مسئول و پاسخگو باشد (اسراء، آيه ۳۶؛ ق، آيه ۱۸) 🔹 به عنوان يک مهارت، هر چند به معناى توانايى تحليل اطلاعات و تجارب است، اما آموزش اين مهارت، شخص به ويژه را قادر می سازد تا در برخورد با ارزش ها، فشار گروه و مقاومت کنند و از آسيب های ناشی از آن در امان بمانند. مهارت ، نيز مهارتی است که در بيان شده است. ما در بخش مهارت مقابله با هيجانات به آن اشاره داشتيم. 🔹اينکه بداند چگونه در موقعيت هايی که قابل تغيير نيستند خودش را مهار و کند و در مقابل فشارها و چون فقدان، طرد و انتقاد، خود را مديريت کند، و به آرام کردن خويش بپردازد و فشار را با و حلم بکاهد و بر مشکل نيفزايد، و باشد و آن را تنظيم و مديريت نمايد، از اموری است که در آيات و روايات به آن اشاره شده است. 🔹به هر حال توانايى مقابله با و اضطراب و دل نگرانی و تشويش از اصول اساسی است که در زندگی بايد اين مهارت را آموخت؛ زيرا اين توانايى که شامل های مختلف زندگی و تاثير آنها بر فرد، و نيز شناسايی منابع استرس و نحوه تاثير آن بر انسان است، فرد را قادر می سازد تا با اعمال و موضع گيری های خود فشار و استرس را کاهش دهد. برگرفته از روزنامه كيهان، شماره ۲۱۲۰۴ به تاريخ، ص ۸ (معارف) منبع؛ وبسایت پژوهه @tabyinchannel
⭕️پيامبر اکرم‌ (صلی‌ الله‌ عليه‌ و آله):  🔸«يا عَليُّ لا تُشاوِر جَبانا فَإنَّهُ يُضَيِّقُ عَلَيكَ المَخرَجَ و لا تُشاوِرِ البَخيلَ فَإنَّهُ يَقصُرُ بِكَ عَن غايَتِكَ و لا تُشاوِر حَريصا فَإنَّهُ يُزَيِّنُ لَكَ شَرَها». 🔹اى على! با مكن، زيرا راه حلّ مشكل را بر تو تنگ مى كند؛ و با مشورت مكن، زيرا تو را از هدف باز مى دارد؛ و با مشورت مكن، زيرا آزمندى را در نظرت زينت مى دهد. 📕علل الشرائع، ص ۵۵۹ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از نگاه روایات اسلامی «مشاور» چه شرایطی را بايد دارا باشد تا انسان بتواند با طیب خاطر با او مشورت نماید؟ 🔹بى شك طرف انسان، مخصوصاً در امور مهمّه و مسائل حساس اجتماعى، هر شخصى نمیتواند باشد، بلكه بايد داراى باشد كه او را براى اين كار كند؛ به همين دليل در ، گروهى به عنوان «افراد شايسته مشورت» و گروهى به عنوان «غير شايسته» معرّفى شده‌اند. (عليه السلام) در حديثى ميفرمايد: « تنها با چهار شرط سودمند است: نخست اينكه تو باشد، دوّم و ، و سوّم و دلسوز باشد و چهارم اینکه او را از راز خود در مسأله مورد مشورت چنان آگاه سازی که خود آگاهی، و او این راز را مخفی دارد و کتمان نماید». [۱] 🔹در حديث ديگرى از (عليه السلام) مى خوانيم: «بهترين كسى كه با او میكنى صاحبان عقل و علم و كسانى كه داراى تجربه و دور‌انديشى هستند می‌باشد». [۲] در نقطه مقابل اين معنى، در روايات اسلامى شديداً از با افراد بخيل، ترسو، حريص و احمق نهى شده است. (صلی الله علیه و آله) به (عليه السلام) فرمود: «اى على با آدم نكن كه راه خروج [از مشكلات] را بر تو تنگ ميكند، و با مشورت مكن كه تو را از [بذل و بخشش بجا] و رسيدن به هدف باز می‌دارد، و با نيز مشورت مكن كه حرص و آز را براى تو زينت میدهد [و تو را به راه خطا میکشاند]». [۳] 🔹در روايات ديگرى از با افراد ، ، و دروغگو نيز نهى شده است. [۴] از آنچه در بالا گفته شد به خوبى استفاده می‌شود كه ـ مخصوصاً در امور مهم ـ بايد افرادى ، ، ، ، ، ، و بوده باشند و از ميان رفتن هريك از اين صفات موجب وهن، سستى و تزلزل پايه هاى مشورت می‌گردد. مثلا هرگاه ، آدم و جاهل باشد، حقايق را در نظر انسان دگرگون می‌سازد و - آنگونه كه در احاديث وارد شده است - اراده می‌كند به تو نيكى رساند ولى مايه شرّ می‌شود! و اگر باشد مانع از اقدام به موقع و قاطعيّت در امور می‌گردد، 🔹و هر گاه باشد به تعبير روايات، دور را در نظر تو نزديك، و نزديك را دور مى سازد و به سرابى می‌ماند كه تشنگان را در بيابان فريب می‌دهد و اگر باشد مانع از هر كار خير می‌گردد و دائماً تو را از فقر و تنگدستى می‌ترساند، و اگر باشد مانع از تصميم‌ گيرى به موقع می‌شود، و فرصتها از دست می‌رود و اگر آدم يا بى تجربه‌اى باشد همه چيز را به هم می‌ریزد و برنامه هاى سازنده را به شكست می‌کشاند و اگر باشد تو را به ظلم و ستم دعوت می‌كند تا آتش حرص را فرو بنشاند. [۵] با توجه به اين پيامدها بايد در انتخاب مخصوصاً در مسائل مهمّ اجتماعى كه حقوق ديگران در آن مطرح است سختگير بود، و معيارهاى بالا را دقيقاً در نظر گرفت. 🔹اين نكته نيز قابل توجّه است كه از نظر اسلام ايجاد حق می‌كند؛ يعنى شخص يا بايد مشورت را نپذيرد و يا اگر پذيرفت را رعايت كند، و آنچه را خير و تشخيص می‌دهد در اختيار قرار دهد، و در غير اين صورت محسوب می‌شود! و خيانت در مشورت يكى از است. در حديثى از (صلی الله علیه و آله) می‌خوانيم: «هركس برادر مؤمنش با او كند و خيرخواهى را خالصانه انجام ندهد، خداوند و خرد او را از او خواهد گرفت». [۶] در حديث ديگرى از (عليه السلام) آمده است: «خيانت به كسى كه در برابر نظر تو تسليم شده و می‌خواهد از بدترين كارها، و بزرگترين بدیها، و موجب [روز قيامت] است!). [۷] پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالأنوار، دارإحياءالتراث العربی، چ۲، ج۷۲، ص۱۰۲. [۲] غررالحكم و دررالكلم‏، تميمى آمدى، چ۲، ص۳۵۶، قصار۴۴. [۳] بحارالأنوار، همان، ج۷۰، ص۳۰۴ [۴] همان، ج۷۵، ص۲۳۰، باب۲۳. [۵] تمام آنچه در بالا گفته شد تقريباً در روايات مختلف آمده است. [۶] بحارالأنوار، همان، ج۷۲، ص۱۰۴، باب ۴۸. [۷] غررالحكم و درر الكلم‏، همان، چ۲، ص۳۶۳، قصار۳۸ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، ‏۱۳۸۶ش، چ ۹، ج ۱۰، ص ۹۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«مشورت» در اسلام از چه جايگاهی برخوردار است؟ 🔹مسأله به ويژه در امور اجتماعى و آنچه به سرنوشت جامعه مربوط است، از مهم ترين مسائلى است كه آن را با دقّت و اهميّت خاصّى مطرح كرده و در آيات و و تاريخ پيشوايان بزرگ اسلام جايگاه ويژه اى دارد. در چند آيه از «قرآن مجيد» دستور به داده شده است. در «آیه ۱۵۹ سوره آل عمران» خداوند به (صلى الله عليه و آله) دستور مى دهد كه با مسلمانان در امور مهم كند: «وَ شاوِرْهُمْ فى الاَمْرِ». 🔹و در «آیه ۳۸ سوره شورى»، هنگام بيان «اوصاف برجسته مؤمنان راستين» می‌فرمايد: «وَالَّذين اسْتَجابُوا لِرَبِّهِم وَ اَقامُوا الصَّلوةَ و اَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ» (و كسانى كه دعوت پروردگارشان را اجابت كرده و نماز را برپا مى‌ دارند و امورشان با در ميان آنها انجام می گیرد). همان گونه كه ملاحظه مى كنيد در اين آيه، مسأله در رديف ايمان‌ به‌ خدا و نماز قرار گرفته كه بيانگر آن است. 🔹گاه گفته مى شود مأمور شدن (صلى الله عليه و آله) براى با مردم تنها به خاطر احترام به شخصيّت مسلمانان و شركت دادن آنها در مسائل اجتماعى بوده است؛ زيرا تصميم گيرنده نهايى شخص (صلى الله عليه و آله) بوده است نه شورا؛ چنان كه در پايان آيه مشورت مى فرمايد: «فَاِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ» [۱] (امّا هنگامى که گرفتى، [قاطع باش و] بر خدا توکّل کن). 🔹ولى مسلم است كه منظور از ذيل آيه اين نيست كه (صلى الله عليه و آله) با مردم مشورت كند و بعد نظرات آنها را ناديده گرفته، و راه ديگرى را پيش گيرد، چنين كارى نه با هدف آيه سازگار است - زيرا سبب بى احترامى به افكار عمومى و در نتيجه رنجش مسلمانان مى شود و نتيجه معكوس مى بخشد - و نه با تاريخ پيامبر (صلى الله عليه و آله) مى سازد؛ چرا كه در حوادث مهم هنگامى كه مى كرد، به نظريّه مردم مسلمان احترام مى گذاشت و حتّى گاه نظر مبارك خود را ناديده مى گرفت تا اصل در ميان آنها تقويت گردد. 🔹قابل توجّه اينكه «آيه مشورت» با توجّه به آيات قبل و بعد آن، ناظر به غزوه اُحُد است و مى دانيم در داستان احد، (صلى الله عليه و آله) موافق به خارج شدن لشگر از شهر نبود، ولى چون نظر اكثريّت مسلمانان بر اين امر قرار گرفت، موافقت فرمود. [۲] و به فرض كه اين آيه براى پيامبر (صلى الله عليه و آله) چنين ويژگى را قائل شود كه مشورتش با مردم جنبه تشريفاتى داشته باشد، ولى «آیه ۳۸ سوره شورى» كه دستور برای عموم مسلمين بيان مى كند، كاملا بيانگر اين مطلب است كه بايد كارهاى مهم در ميان مسلمين با نظر انجام پذيرد و شورا نقش تعيين كننده دارد. 🔹بديهى است در مسائلى است كه حكم خاصّى از سوى خداوند نازل نشده باشد، و اگر مى گوييم شورا در امر خلافت پيامبر (صلى الله عليه و آله) بى اعتبار است، به خاطر اين است كه در اين زمينه «دستور خاصّى» از سوى رسيده بود، و با تعيين و خليفه پيامبر (صلى الله عليه و آله) از طريق به وسيله (صلى الله عليه و آله) جايى براى شورا باقى نمى ماند؛ 🔹و به تعبير ديگر هميشه در موضوعات است نه در كه دستور آن از سوى صادر شده است. به هر حال در محدوده اى كه در بالا بيان شد يك اصل اساسى در است. تعبير به ، اشاره به كارهاى مهم، مخصوصاً مسائل مورد نياز است، و اين واژه چنان مفهوم گسترده اى دارد كه تمام امور مهم سياسى، نظامى، اقتصادى و فرهنگى را در بر مى گيرد. 🔹در حتّى در امور مهم مربوط به نظام (اجتماع كوچك) دستور به داده شده است؛ از جمله در باز گرفتن كودك از شير قبل از فرا رسيدن دو سال كامل اشاره به اصل مى كند و مى فرمايد: «فَاِنْ اَرادا فِصالا عَنْ تَراض مِنْهُما وَ تَشاوُر فَلا جُناحَ عَلَيْهما» [۳] (و اگر آن دو [پدر و مادر] با رضايت يكديگر و بخواهند [کودک را زودتر] از شير باز گيرند، گناهى بر آنها نيست) و اين، دليل بر اهميت فوق العاده «مشورت» در كارها است. پی نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره آل عمران، آيه ۱۵۹ [۲] سيد المرسلين‏، الهادی، ‏جعفر، جامعه مدرسين‏، قم‏، ۱۴۲۷ق، چ سوم، ج ‏۲، ص ۱۴۰، منطقة «احد». [۳] قرآن کریم، سوره بقره، آيه ۲۳۳ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ‏۱۳۸۶ش، چ نهم، ج ۱۰، ص ۸۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام محمد باقر (عليه السلام): 🔸«اِستَشِر في أمرِكَ الَّذينَ يَخشَونَ الله». 🔹«در كار خود، [فقط] با كسانى كن كه از مى ترسند». 📕بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۷۲ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا می توان در مورد احکام قطعی اسلام «مشورت» نمود؟ 🔹بى شك از اصول شناخته شده اسلام و همه عقلای جهان است، و همان گونه كه در وارد شده، یک نفر را به عقل دیگران پيوند مى زند؛ «مَنْ شاوَرَ الرِّجالَ شارَكَهُمْ في عُقُولِهِمْ» [۱] ولى «اركان» و «شرايطى» دارد، كه اگر از آنها دور شود نه تنها مفيد نخواهد بود، بلكه گاه نتيجه معكوس مى دهد. از جمله اینکه بايد در امورى باشد كه مورد ترديد و نفى و اثبات واقع مى شود، 🔹و اگر مردم بخواهند احكام و موضوعات مسلّم را تحت مشورت قرار دهند، چه بسا باعث در اساس احكام الهى و وظايف مسلّم عقلى مى گردد. مثلا بعد از آنكه اسلام را پذیرفتیم نمی توانیم مسئله حج يا حجاب که به عنوان دستورى قاطع و مورد اجماع مسلمين، بلكه ضرورت دينى پذيرفته شده است را به رای بگذاریم و تصمیم بگیریم كه نحوه برگزارى حج و طرز پوشيدن حجاب چگونه باشد بهتر است؟ 🔹و بايد پذيرفت بخشى از مشكلاتى كه امروز دامان مسلمين را گرفته براى اين است كه جايگاه واقعى را فراموش كرده اند. آنچه علی (عليه السلام) در خطبه ۲۰۴ «نهج البلاغه» فرموده نمونه روشنى از اين مطلب است، آنجایی که «طلحه» و «زبير» مى خواستند سنّت رسول خدا در تقسيم مساوى اموال خراجيه، به و گذارده شود و (عليه السلام) با اين امر مخالف فرمودند. پی نوشت: [۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، ‏۱۴۱۴ق، چ ۱، ص ۵۰۰، قصار [۱۶۳] ۱۶۱ 📕پيام امام اميرالمومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۸، ص ۹۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام‌ جواد (عليه‌ السلام):  🔸«ثَـلاثٌ يَبْلُغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللهِ تَعالى: كِثْـرَةُ الاْءسْتِغفـارِ وَ لِينُ الْجانِبِ وَ كَثْرةُ الصَّدَقَةِ؛ وَ ثَـلاثٌ مَنْ كُنَّ فيهِ لَمْ يَنْـدَمْ: تَرْكُ الْعَجَلةِ وَالمْشَوَرَةِ وَالتَّوَكُّلِ عَلىَ اللهِ عِنْدَ الْعَزْمِ».  🔹سه چيز است كه اگر در كسى باشد سبب است: زياد كردن، و زياد دادن؛ و سه چيز است كه هركس دارا باشد نمى شود: پرهيز از و شتاب، در كارها و بر خدا وقتى تصميم به انجام كارى گرفت. 📕الفصول المهمه ۲۷۴/۲۷۵ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«امام صادق» (عليه السلام) چه صفاتی را برای شخصی كه با او «مشورت» می‌شود لازم می دانند؟ 🔹 (عليه السلام) در روايتى كه محدث قمى آن را در «سفينة البحار» آورده است می فرمايد: «المَشوِرَةٌ لَا يَكُونُ الَّا بِحُدُودِها فَمَن عَرِف بِحُدُودِها وَ اِلَّا كانَتْ مَضَرَّتُها عَلَى المُسْتَشِيرِ اَكثَرُ مِن مَنْفَعَتِهَا لَهُ فَأوَّلُهَا اَنْ يَكُونَ الَّذِى يُشَاوِرُهُ عَاقِلاً وَ الثَّانِيَةُ أَن يَكُونَ حُرّاً مُتَدَيِّناً وَالثَّالِثَةُ اَن يَكُونَ صَدِيقاً مُوَاخِِياً وَالرَّابِعَةُ اَن تُطَلِّعَهُ عَلَى سِرِّكَ فَيَكُونُ عِلمُهُ بِهِ كَعِلْمِكَ بِنَفْسِكَ ثُمَّ يَستُرُ ذَلِكَ وَ يَكتُمُهُ فَاِنَّهُ اِذَا كَانَ عَاقِلاً اِنْتَفَعَتْ بِمَشورَتِهِ وَ اِذَا كَانَ حُرّاً مُتَدَيِّناً جَهَدَ نَفسَهُ فِى النَّصِيحَةِ لَكَ وَ اِذَا كَانَ صَدِيقاً مُوَاخِياً كَتَمَ سِرَّكَ اِذَا اِطَّلَعتَهُ عَلَيهِ وَ اِذَا اِطَّلَعتَهُ عَلَى سِرِّكَ فَكَانَ عِلمُهُ بِهِ كَعِلمِكَ تَمَّتِ المَشوِرَةُ وَ كَمُلَتِ النَّصِيحَةُ». [۱] 🔹[ترجمه فرمایش حضرت:] ( حاصل نمی‌شود، مگر به حدود و خصوصيات آن؛ كسى كه حدود آن را شناخت [به نتيجه رسيده و نفع مى برد] و گرنه ضرر آن نسبت به مشورت كننده بيشتر از نفع آن است. نخستين حدّ از آن حدود اين است كه با مشورت كند. دوم اين كه كسى كه مورد مشورت قرار مى گيرد و باشد. سوّم اين كه و باشد. چهارم اين كه كسى باشد كه او را بر و خود مطلع كنى، و علمش به آن راز، مثل علم تو به نفس خودت باشد و آن را مستور و كتمان كند. 🔹پس اگر شخص مورد مشورت باشد از مشورتش نفع مى برى، و اگر و باشد، در نصيحت تو با نفس خود مجاهدت كرده و از تو مضايقه نمى كند، و اگر و برادر باشد، كتمانِ سرّ تو كرده و علمش به راز تو مثل علم تو باشد، در اين صورت و نصيحت كامل مى شود). از روايت فوق خصوصيات و اوصاف شخص مورد مشورت، روشن شد و اينكه: «عاقل»، «حرّ»، «متدين»، «صديق»، «برادر» و «امين بر سرّ» باشد. پی نوشت: [۱] مستدرك سفينه البحار، نمازى شاهرودى، جامعه مدرسين‏، چ اول‏، ج ‏۶، ص ۶۲ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، نسل جوان‏، قم‏، چ اول‏، ج ۲، ص ۳۵۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
تبیین
⭕️خلاصه بیانات آیت‌ الله‌ العظمی بهجت (ره) درباره انتخابات 💠چه کسی «حق انتخاب شدن» دارد؟ چه کسی حق دارد «امین مردم در امر دنیا و دین» باشد؟ به چه کسی حق داریم رأی بدهیم؟ تا مؤمنین چشم بسته یا با سهل انگاری گمراه نگردند. 🔹۱) دوازده امامی باشد؛ ۲) آگاه به مسائل شرعی شخصی باشد؛ ۳) آگاه به مسائل شرعی باشد؛ ۴) رجال با باشد؛ ۵) با و کامل باشد؛ ۶) التزام عملی به عقیده و ایمان داشته باشد؛ ۷) با باشد که از هیچ تهدید نترسد؛ ۸) از هیچ ملامت ‌کننده‌ و ملامتی نترسد؛ ۹) باشد؛ ۱۰) از رشوه و منافع شخصی دور باشد؛ ۱۱) از و وطن‌فروشان دور باشد؛ ۱۲) اهل اعتدال فکری و مسلکی باشد؛ 🔹۱۳) و متقی بوده و امر خدا را ترجیح دهد؛ ۱۴) زود تصمیم نگیرد و با احتیاط و توقف و عمل کند؛ ۱۵) در روشنایی توقف و در تاریکی حرکت نکند؛ ۱۶) فقط با حرکت کند و در تاریکی و جهل و شک توقف کند؛ ۱۷) اهل و باشد؛ ۱۸) باشد، نه مرتجع؛ ۱۹) در پیاده کردن کلیات باشد؛ ۲۰) بداند نه‌ تنها در مستقل بودن کشور اسلامی نقصی نیست، بلکه نقص در وابستگی است؛ 🔹۲۱) با و آگاه باشد، به آن معنا که مجهولات را از معلوم‌ها بیابد، نه همه‌چیزدان؛ ۲۲) با واجدین شرایط همراهی داشته باشد، نه با دیگران؛ ۲۳) رأی دادن فقط بر واجدین تمام شرایط جایز است؛ ۲۴) فاقد بعضی از این شروط امین نیست؛ ۲۵) رأی به فاقدین بعض شرایط بی‌اثر است؛ ۲۶) رأی به فاقدین بعض شرایط جایز هم نیست؛ ۲۷) شخص مشکوک، متروک است؛ ۲۸) اگر بداند یا احتمال دهد غیر واجد شرایط رأی می‌آورد، رأی به می‌شود با امکان. 💠آنچه رأی دهنده باید رعایت کند: 🔹۱) هرکس خود باید در جست‌و‌جوی باشد؛ ۲) جست‌و‌جو باید از عقلای متدین آگاه باشد؛ ۳) هم باید کامل باشد؛ ۴) دوستی و دشمنی نفسانی اثر نکند؛ ۵) نگاه کند کدام معتدل‌تر در فکر یا متلون است؛ ۶) کدام در تغییر نداده و نمی‌دهد؛ ۷) کدام ملکه و ائتمان دارد یا قوی‌تر است؛ ۸) در کدام راه ندارد؛ ۹) کدام در و با امیرالمؤمنین و حضرت مهدی ـ‌ علیهماالسلام‌ ـ نزدیک‌تر است؛ ۱۰) ـ‌ عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه‌ الشریف‌ ـ در کدام یک بارزتر است؛ 🔹۱۱) اهل شر را باید شناخت تا اهل خیر را بیابد؛ ۱۲) انتخابات دول کفر و بیگانه را نگاه و از آن دوری کند؛ ۱۳) از شیوه رأی دادن دولت‌های کفر پرهیز کند؛ ۱۴) با چگونگی کار آنها مخالفت کند؛ ۱۵) ببیند دول کفر چگونه وطن‌فروشی می‌کنند با چه مقاصدی؟ ۱۶) ببیند رشوه چگونه تغییرشان می‌دهد؟ ۱۷) باید دید کدام در صفات از کفر دورتر است؛ ۱۸) کدام به و و و علیهم‌ السلام نزدیک‌تر است؛ ۱۹) در حال رأی را ناظر بداند و رضای او را مقدم بدارد. منبع: وبسایت‌ مرکز تنظیم‌ و نشر آثار ‌آیت‌ الله‌ العظمی‌ بهجت (ره) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️اهميت «مشورت» در احاديث اسلامی 🔹در احاديث اسلامى، چه احاديثى كه از شخص پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده، يا از پيشوايان معصوم ديگر، اهميّت فوق‌ العاده‌اى براى ذكر شده، تا آنجا كه در حديث نبوى، «مشورت» از «اسباب حيات جامعه»، و ترك آن يكى از «اسباب مرگ جامعه» معرّفى شده است. 🔹حضرت مى فرمايد: «هنگامى كه زمامداران شما نيكان شما باشند، و توانگران شما سخاوتمندان، و كارهايتان به انجام گيرد، در اين موقع روى زمين از زير زمين براى شما بهتر است ـ و شايسته حيات و زندگى هستيد ـ ولى هرگاه زمامدارانتان بدان شما، و ثروتمندان افراد بخيل باشند و در كارها «مشورت» نكنيد، در اين صورت زير زمين از روى آن براى شما بهتر است!». [۱] اهميّت تا آن پايه است كه امام على (عليه السلام) فرمود: « عين است، و كسى كه تنها به فكر خود قناعت كند، خويشتن را به خطر انداخته است!». [۲] 🔹در حديث ديگرى از همان حضرت آمده: «انسان عاقل خود را بى نياز از نمى بيند». [۳] دليل آن هم روشن است، و آن - به تعبير زيبايى كه در بعضى از روايات از امام على (عليه السلام) در اين زمينه وارد شده است - چنين است: «سزاوار است كه عاقل، و ساير عقلا را به رأى و فكر خود اضافه كند، و علوم دانشمندان را به علم خود ضميمه نمايد [و از مجموع آنها براى كارهاى مهم تصميم‌گيرى كند]». [۴] و در حديث ديگر از امام علی (عليه السلام) آمده است: «هر كس با خردمندان كند، از نور خرد آنها روشنى مى گيرد». [۵] 🔹بنابراين ، سبب افزودن و و ديگران بر عقل و علم و تجربه خويش است، كه در اين صورت انسان كمتر گرفتار خطا و اشتباه مى شود. احاديث در اين زمينه بسيار فراوان است، و اين بحث فشرده را با حديث ديگرى از پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله)، و حديثى از امام على (عليه السلام) پايان مى دهيم. رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «هيچ و يا مددى محكم‌تر از نيست». [۶] و امام على (عليه السلام) مى فرمايد: «با كن تا از لغزش و پشيمانى در امان بمانى!». [۷] 🔹اين نكته نيز قابل توجه است كه لزومى ندارد كه حتماً بالاتر از خود انسان باشند، اى بسا افراد كوچكترى كه داراى عقل و خرد خدادادى هستند و با آنها راه گشا است؛ چنانكه در حديثى از امام رضا (علیه السلام) مى‌خوانيم كه: وقتی در محضرشان، سخن از پدر گراميش به ميان آمد، فرمود: «عقل و خرد آن حضرت هرگز با عقل و خردهاى ديگران قابل مقايسه نبود، ولى در عين حال، گاه با غلامان سياه مى كرد؛ عرض كردند [آيا] با مثل اينها مشورت مى كنى؟! فرمود: «چه بسا خداوند متعال، حق را بر زبان او بگشايد». [۸] 🔹سخن را درباره اهميّت با شعر زيبايى از يكى از شعراى عرب پايان مى دهيم: «اَقْرِنْ بِرَأيِكَ رَأىَ غَيْرِكَ وَاسْتَشِرْ - ْفَالْحَقُّ لايَختفى عَلَى الاِثْنَيْنِ لِلْمَرْءِ مِرآة تُريهِ وَجْهَهُ - وَ يَرى قَفاهِ بِجَمْعِ مِرآتَيْنِ» [۹] (نظر و فكر ديگران را به نظر و فكر خويش قرين كن و در كارها نما؛ زيرا حق بر دو نفر پنهان نمى گردد؛ چرا كه يك آئينه تنها صورت انسان را به او نشان مى دهد ـ ولى اگر دو آئينه در برابر هم قرار دهد مى تواند پشت سر خويش را نيز ببيند!). پی نوشت‌ها؛ [۱] تحف العقول، ص ۳۶. [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، ص ۵۰۶، قصار [۲۰۷] ۲۱۱. [۳] غررالحكم و دررالكلم‏، ص ۷۷۸، قصار ۲۵۶ [۴] عيون الحكم و المواعظ، ص ۲۳۲. [۵] غررالحكم و دررالكلم‏، ص ۶۲۷، قصار ۹۷۹ [۶] الكافی، ج ‏۸، ص ۲۰. [۷] غررالحكم و دررالكلم‏، ص ۴۱۳، قصار ۲. [۸] مكارم الأخلاق‏، ص ۳۱۹، فی الاستخارة. [۹] الوافى‏ بالوفيات، صفدى، ج ۲، ص ۱۱ 📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه‏، چ ۹، ج ۱۰، ص ۸۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel