هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️منظور از «تولّی» و «تبرّی» که به عنوان دو دستور اسلامی به ما آموخته اند چیست؟ و آیا این دو دستور را در دنیای امروز نیز می توان انجام داد؟
🔹معمولا #اسلام را تشبیه به درخت برومندى مى کنند که «مبانى عقیدتى»، اصول و ریشه هاى آن را، و «برنامه هاى وسیع عملى»، فروع و شاخه هایش را تشکیل مى دهد. و نیز معمولا ده موضوع را به عنوان #فروع و برنامه های عملی ذکر می کند در حالی که گسترده تر از آن است که در ده موضوع خلاصه شود. ولى اهمّیّت این #دستورات_دهگانه سبب شده است که آنها را در ردیف اوّل بشمارند، وگرنه مسلّماً منحصر به اینها نیست.
🔹از این دستورات ده گانه، سه قسمت مربوط به عبادات و نیایش و پیوند با خداست (نماز، روزه، حج)، و دو قسمت مربوط به مسائل اقتصادى و پیوند با خَلق خدا (زکات، خمس)، و پنج قسمت مربوط به مسائل اجتماعى و نظامى و سیاسى است (جهاد، امر به معروف و نهى از منکر، #تولّى و #تبرّى). فعلا سخن از دو دستور اخیر است که به معناى #دوست_داشتن و #تنفّر_داشتن است. چه کسى را دوست بداریم و از که متنفّر باشیم؟
🔹دوستان خدا، مردم حق طلب، انسان هاى ارزنده و حامیان حقّ و عدالت را #دوست بداریم؛ و از آلودگان، ستمگران، بى‌بندوباران و دشمنان خدا و مردم، #متنفّر باشیم. چرا همه را دوست نداریم؟ چرا با همه خلق خدا خوب نباشیم؟ مگر در دنیاى امروز مى توان اصل زندگى مسالمت آمیز را با همه کس و در همه جا فراموش کرد؟
🔹باید از کسانى که طرفدار «تز» دوستى با همه و در تحت هر شرایطى هستند پرسید: آیا در جهانى که ظالم و مظلوم و ستمگر و ستمدیده، استعمارگر و استعمار شده، حق طلب و اشغالگر و پاک و ناپاک وجود دارد همه را دوست بداریم؟! با همه خوش باشیم؟! و به همه کمک کنیم؟! آیا منطق انسانى چنین اجازه اى را به ما مى دهد؟ آیا عاطفه زنده هیچ مردمى با این سازشکارى غلط، هماهنگى دارد؟
🔹اگر این «دو اصل» در اصول اساسى برنامه هاى عملى #اسلام گنجانیده شده، به خاطر آن است که #طرفداران_حقّ و عدالت و آزادگى و پاکى و درستى، صفوف خود را هر چه فشرده تر سازند، و #ناپاکان و #ستمگران و #آلودگان هرچه تنهاتر بمانند و در یک محاصره اجتماعى و اخلاقى از طرف انسان هاى مثبت و ارزنده قرار گیرند.
🔹آیا #بدن_آدمى هر غذایى را مى پذیرد؟ آیا ذائقه انسان یک وسیله #تولّى و #تبرّى، براى جدا کردن غذاهاى مفید از زیانبخش نیست؟ آیا به هنگام خوردن #غذاهای_مسموم و گرفتار شدن بدن به مسمومیّت غذایى، #معده راه سازشکارى را پیش مى گیرد و انسان را تسلیم #مرگ مى کند، یا این که تمام قدرت خود را به کار مى اندازد تا از طریق استفراغ #تنفّر خود را از غذاى مسموم ابراز کرده، آن را به بیرون پرتاب کند؟
🔹آیا تعادل نیروى #جاذبه و #دافعه، رمز بقاى جهان هستى نیست؟ چگونه بقاى جامعه انسانى مى تواند از تعادل این دو نیرو که در شکل #تولّى و #تبرّى ظاهر مى شود مستثنا بماند؟ اگر به جاى این دو دستور، #روح_سازشکارى با همه کس و هر مکتب و بى تفاوت بودن در برابر هر چیز و هر صحنه پیدا شود، و #عوامل_مثبت و سازنده را جذب نکند، و #عوامل_مزاحم و منفى را از خود نراند، نابودى چنان اجتماعى سریع خواهد بود؛ به همین دلیل، در حدیثى از #پیامبر_اکرم (صلى الله علیه و آله) مى خوانیم: «اَوْثَقُ عُرَى الإیَمانِ الحُبُّ فِى اللهِ وَ البُغْضُ فِى اللهِ». (محکم ترین دستگیره هاى ایمان، دوست داشتن براى خدا، و ابراز تنفّر کردن براى خداست).
پی نوشت:
[۱] سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۳
📕پاسخ به پرسش های مذهبی، آیات عظام مکارم شیرازی و جعفر سبحانی، مدرسة الإمام علی بن أبی طالب(ع)، چ دوم، ص ۴۳۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تولی #تبری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا با مرگ، پرونده اعمال انسان بسته می شود؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در پايان خطبه ۴۲ به مهم‌ترين تفاوت #دنيا و #آخرت اشاره كرده، مى فرمايد: «وَ إِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لاَ حِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لاَ عَمَلَ» (امروز روز #عمل است نه حساب، و فردا وقت #حساب است نه عمل!). اين سخن از يك سو بيانگر اين واقعيت است كه تا #فرصت در دست داريد، بر حجم #اعمال_صالحه خود بيفزاييد، و اگر مى بينيد نيكوكاران و بدكاران، پاكان و ناپاكان، اولياءالله و اشقياء، حزب خدا و حزب شيطان، در اين جهان در كنار هم زندگى مى كنند، بى آن كه بدكاران مورد مجازات الهى قرار گيرند و نيكوكاران مشمول پاداش خير شوند، به خاطر آن است كه اين جهان تنها #ميدان_عمل است نه حساب و جزا.
🔹و از سوى ديگر هشدار مى دهد كه با پايان #عمر، پرونده‌هاى اعمال براى هميشه بسته مى شود و راهى به سوى بازگشت و جبران نخواهد بود، و پشيمانى كمترين سودى نخواهد داشت، همان گونه كه #امام_على (عليه السلام) در کلامی ديگر مى فرمايد: «لا عَنْ قَبِيْح يَسْتَطيعُونَ اِنْتِقالا وَ لا فِي حَسَن يَسْتَطيعُونَ اِزْدِياداً». [۱] (نه مى توانند از #اعمال_زشتى كه انجام داده اند بر كنار شوند، و نه مى توانند #كار_نيكى بر نيكى هاى خود بيفزايند!).
🔹نه براى فرياد «رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا». [۲] (پروردگار من! مرا بازگردانيد، شاید در آنچه ترک کردم [و کوتاهی نمودم] #عمل_صالحی انجام دهم!)، پاسخى مى شنوند و نه آرزوى «فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ». [۳] (ای کاش بار دیگر [به دنیا] بازگردیم و از #مؤمنان باشیم!) هرگز به واقعيت مى پيوندد! از اين آيات، و روايات مشابه آن كه در خطبه بالا آمد، به خوبى نتيجه مى گيريم كه اين، يك سنّت تخلف‌ناپذير الهى است كه #پرونده_اعمال با #مرگ يا زمانى كه انسان در آستانه مرگ قطعى قرار مى گيرد، بسته مى شود و راهى به سوى بازگشت و جبران نيست!
🔹در اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه در بسيارى از روايات آمده كه آثار كارهاى نيك و بد انسان بعد از مرگ، نیز به او مى رسد و به اين ترتيب #پرونده_اعمال او از نظر حسنات يا سيّئات سنگين تر مى شود؛ رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مى فرماید: «سَبْعَةُ اَسْباب يُكْتَبُ لِلْعَبْدِ ثَوابُها بَعْدَ وَفاتِه، رَجُلٌ غَرَسَ نَخْلا اَوْ حَفَرَ بِئْراً اَوْ اَجْرى نَهْراً اَوْ بَنى مَسْجِداً اَو كَتَبَ مُصْحَفاً اَوْ وَرَّثَ عِلْماً اَوْ خَلَّفَ وَلَداً صالِحاً يَسْتَغْفِرُ لَهُ بَعْدَ وَفاتِه». [۴] (هفت سبب [از اسباب خير] است كه ثوابش براى بنده خدا بعد از #مرگ او نوشته مى شود: كسى كه نخلى بكارد يا چاه آبى حفر كند يا نهرى به جريان اندازد يا مسجدى بنا كند يا قرآنى و يا كتابى سودمند بنويسد يا علمى از خود به يادگار بگذارد يا فرزند صالحى بعد از او بماند كه پس از درگذشت وى برايش استغفار كند).
🔹روشن است كه آنچه در اين حديث آمده نمونه هاى بارز #كار_خير است، وگرنه تمام آثار نيك و سنّت هاى حسنه اى كه از انسان باقى مى ماند همين اثر را دارد. با این وصف، آيا اينها با آنچه در بالا گفته شد منافاتى ندارد؟ پاسخ اين سؤال روشن است؛ سخن امام (علیه السلام) بدین معنا است که انسان بعد از #مرگ، عمل تازه اى نمى تواند انجام دهد، نه اين كه آثار اعمال گذشته به او نمى رسد، آرى پرونده اعمال جديد بسته مى شود و چيزى بر آن افزوده نمى گردد؛
🔹ولى پرونده اعمال پيش از مرگ همواره گشوده است و انسان از ميوه هاى درخت هاى #اعمال_صالحه‌اش در برزخ و قيامت بهره مند مى شود. حتى از اعمالى كه فرزند صالح او انجام مى دهد و از آثار تربيت صحيحى است كه او در حال حياتش در مورد فرزند انجام داده بهره اى به او مى رسد و طبيعى است كه انسان از ميوه هاى درخت برومندى كه نشانده است بهره ببرد.
پی نوشت‌ها
[۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، ۱۴۱۴ق، چ ۱، ص ۲۷۹، (خطبه ۱۸۸)
[۲] قرآن کریم، سوره مؤمنون، آيات ۹۹ و ۱۰۰
[۳] همان، سوره شعراء، آيه ۱۰۲
[۴] تنبيه الخواطر و نزهة النواظر (مجموعة ورّام)، ورام بن أبي فراس، مكتبة فقيه، قم، چ ۱، ج ۲، ص ۱۱۰
📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۲، ص ۴۷۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#عمر #مرگ #اعمال #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«تجسّم اعمال» در روایات اسلامی چگونه مطرح و بازتاب داده شده است؟ (بخش اول)
🔸در #روايات_اسلامى اعم از احاديثى كه از طرف شيعه يا اهل سنت رسيده است مسئله #تجسّم_اعمال بازتاب گسترده اى دارد، به گونه اى كه مرحوم شيخ بهائى در يكى از سخنانش مى گويد: «تَجَسُّمُ الأعْمالِ فى النَّشْأَةِ الاُخْرَوِيَّةِ قَدْ وَرَدَ فى اَحادِيثَ مُتَكَثِّرَة مِنْ طُرُقِ الْمُخالِفِ وَ الْمُؤالِفِ». [۱] (#تجسّم_اعمال در جهان ديگر در احاديث زيادى از طرق موافقين و مخالفين نقل شده است). در اينجا از ميان آنها به احاديث زير قناعت مى كنيم:
1⃣در حديثى از #پيغمبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) مى خوانيم: «قيس بن عاصم» [صحابى مشهور] مى گويد با جماعتى از «بنى تميم» خدمت #پيامبر (صلی الله علیه و آله) رسيدم؛ عرض كردم: اى پيامبر خدا! ما را موعظه كن، موعظه اى كه از آن بهره مند شويم؛ زيرا ما جمعيتى هستيم كه از بيابان ها عبور مى كنيم [و دور از شهر زندگى داريم] #رسول_اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «اِنَّ قَيْسُ! اِنَّ مَعَ الْعِزّ ذُلّاً وَ اِنَّ مَعَ الْحَيَاةِ مَوْتاً وَ اِنَّ مَعَ الدُّنْيَا آخِرَةً، فَاِنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ حَسِيباً و اِنَّ لِكُلِّ اَجَلٍ كِتاباً وَ اِنَّهُ لَابُدَّ لَكَ يَا قَيْسُ مِنْ قَرِينٍ يُدْفَنُ مَعَكَ وَ هُوَ حَيٌّ وَ تُدْفَنُ مَعَهُ وَ اَنْتَ مَيِّتٌ، فَاِنْ كانَ كَريماً اَكْرَمَكَ وَ اِنْ كانَ لَئِيماً اَسْلَمَكَ، ثُمَّ لَا يُحْشَرُ اِلَّا مَعَكَ وَ لَا تُحْشَرُ اِلَّا مَعَهُ وَ لَا تُسْئَلُ اِلَّا عَنْهُ، فَلَا تَجْعَلْهُ اِلَّا صَالِحاً، فَاِنَّهُ اِنْ صَلُحَ آنَسْتَ بِهِ وَ اِنْ فَسَدَ لَا تَسْتَوْحِشْ اِلَّا مِنْهُ وَ هُوَ فِعْلُكَ»
🔹[ترجمه‌ی فرمایش حضرت:] (اى قيس [همراه] با عزّت، ذلّت است و با حيات، مرگ و با دنيا، آخرت و هر چيزى حسابگرى دارد و هر اجلى كتابى، اى قيس! تو #همنيشنى خواهى داشت كه با تو دفن مى شود؛ در حالى كه او #زنده است و تو با او دفن مى شوى، در حالى كه تو مرده‌اى، اگر او گرامى باشد تو را گرامى مى دارد، و اگر پست باشد تو را تسليم [بدبختى] مى كند؛ او فقط با تو #محشور مى شود، تو نيز فقط با او و تنها از او سؤال مى شوى، پس آن را #صالح قرار ده؛ چرا كه اگر #صالح باشد موجب آرامش تو است و اگر فاسد باشد مايه وحشت تو است و او #عمل تو است!).
🔹جالب اينكه در ذيل اين روايت آمده است كه: «قيس بن عاصم عرضه داشت: يا رسول الله! دوست دارم اين كلام در قالب اشعارى ريخته شود تا به آن در برابر كسانى كه نزد ما هستند مفتخر باشم و آن را ذخيره كنم، #پيامبر (صلى الله عليه وآله) دستور داد حسان بن ثابت را حاضر كنند؛ ولى مردى بنام صلصال بن صلصال در خدمت حضرت حاضر بود، عرض كرد: اى رسول خدا! ابياتى به نظرم رسيده گمان مى كنم موافق مقصود قيس باشد، فرمود: بخوان!
🔹او اشعارى خواند كه بعضى از آن چنين است: «تَجَنَّبْ خَليطاً مِنْ مَقالِكَ اِنَّما قَرينُ الْفَتى فى الْقَبْرِ ما كانَ يَفْعَلُ؛ وَ لَنْ يَصْحَبَ الْاِنْسانَ مِنْ قَبْلِ مَوْتِهِ وَ مِنْ بَعْدِهِ اِلَّا الذَّى كانَ يَعْمَلُ!» (از #سخنان_پراكنده بپرهيز كه همنشين انسان در قبر، #اعمال اوست. و هيچ چيز قبل از #مرگ و بعد از مرگ با انسان مصاحبت نمى كند مگر #عمل او). [۲]
2⃣در حديث ديگرى از ابو بصير از امام باقر يا امام صادق (عليهم السلام) آمده است: «هنگامى كه #بنده_مؤمن مى ميرد همراه او در #قبر شش صورت وارد مى شود كه يك صورت از همه زيباتر است... صورتى در طرف راست، صورتى در طرف چپ، صورتى در پيش رو، ديگرى در پشت سر، ديگرى در پائين پا و آن صورتى كه از همه زيباتر است بالاى سر او قرار مى گيرد، و هرگاه عذابى از سمت راست آيد صورت سمت راست مانع مى شود و همچنين از پنج جهت ديگر.
🔹صورتى كه از همه زيباتر است خطاب به بقيه كرده مى گويد: شما كيستيد؟ خدا جزاى خيرتان دهد، صورت طرف راست مى گويد: من #نمازم و آن كه دست چپ است مى گويد من #زكاتم و آن كه پيش رو است مى گويد: #روزه‌ام و آنكه پشت سر است مى گويد: #حج و عمره ام و آنكه پايين پاست مى گويد: من #نيكى‌هايى هستم كه نسبت به برادرانت كردى؛ سپس آنها به آن صورت زيبا مى گويند: تو كيستى كه از همه زيباترى ... مى گويد: «اَنَا الْوَلَايَةُ لِآلِ مُحَمَّدٍ (صلى الله عليه و آله)» [۳] (من ولايت آل محمّدم!)». #ادامه_دارد...
#مآخذدرمنبع‌موجوداست
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۹، ج ۶، ص ۱۰۴
#اعمال
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️«کلام نور»
🔸«قُلْ إِنْ كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللهِ
خَالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ».
🔹«[به یهود] بگو: اگر [آن گونه که می پندارید] سرای آخرت [با همه نعمت هایش] نزد خدا ویژه شماست نه مردم دیگر، پس چنانچه راستگویید #مرگ را آرزو کنید».
🔸«وَ لَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۗ وَاللهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ».
🔹«و آنان هرگز #مرگ را به سبب #گناهانی که مرتکب شده اند، آرزو نمی کنند؛ و خدا به #ستمکاران داناست».
🔸«وَ لَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَىٰ حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا ۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَنْ يُعَمَّرَ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ».
🔹«و یقیناً آنان را حریص ترین مردم به زندگی [دراز مدت] خواهی یافت و [حتی حریص تر] از مشرکان. هر یک از آنان آرزومند است که ای کاش هزار سال عمرش دهند، ولی آن عمر طولانی دور کننده او از عذاب نیست؛ و خدا به آنچه انجام می دهند، بیناست».
📕قرآن کریم، سوره بقره، آیات ۹۴ تا ۹۶
#قرآن #کلام_نور
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️امام محمد باقر (عليه السلام):
🔸«كانَ فيما وَعَظَ بِهِ لُقمانُ ابنَهُ أن قالَ: يا بُنَيَّ، إن تَكُ فی شَكٍّ مِنَ المَوتِ فَارفَع عَن نَفسِكَ النَّومَ وَ لَن تَستَطيعَ ذلِكَ، و إن كُنتَ في شَكٍّ مِنَ البَعثِ فَادفَع عَن نَفسِكَ الاِنتِباهَ وَ لَن تَستَطيعَ ذلِكَ، فَإِنَّكَ إذا فَكَّرتَ عَلِمتَ أنَّ نَفسَكَ بِيَدِ غَيرِكَ، وَ إنَّمَا النَّومُ بِمَنزِلَةِ المَوتِ، و إنَّمَا اليَقَظَةُ بَعدَ النَّومِ بِمَنزِلَةِ البَعثِ بَعدَ المَوتِ».
🔹«در #نصايح_لقمان به پسرش است كه گفت: «اى پسرم! اگر درباره #مرگْ ترديد دارى، #خواب را از خود دور كن ـ كه نخواهى توانست ـ و اگر درباره #رستاخيزْ ترديد دارى، #بيدارشدن از خواب را از خود دور كن ـ كه نخواهى توانست ـ ؛ زيرا اگر انديشه كنى، مى دانى كه #جان تو در دست ديگرى است و همانا خواب، به منزله مرگ است و بيدارى پس از خواب، به منزله برانگيخته شدن پس از مرگ» .
📕بحار الأنوار، ج ۱۳ ص ۴۱۷ ح ۱۱
#امام_باقر
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۱۵۷ نهج البلاغه درباره «مرگ» و «قبر» چه فرموده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۵۷ «نهج البلاغه» از #مرگ و #قبر سخن می گوید؛ «مرگ» و «قبرى» كه توجّه به آن، #خفتگان را بيدار و #هوسبازان را هوشيار مى كند؛ مى فرمايد: «وَ إِنَّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَرِيبٌ، يَذْهَبُ الْيَوْمُ بِمَا فِيهِ، وَ يَجِيءُ الْغَدُ لَاحِقاً بِهِ». (فردا به امروز نزديك است، امروز آنچه را در آن است با خود مى برد و فردا پشت سر آن فرا مى رسد [و به اين ترتيب، عمر به سرعت سپرى مى شود]).
🔹منظور از «فردا»، فرداى مرگ و #پايان_عمر است كه اگر #انسان آن را دور پندارد، در گرداب #غفلت فرو مى رود، و هنگامى كه آن را نزديك ببيند «مراقب اعمال خويش» و «تسويه حساب و اداى حقوق» و «توبه از گناهان» مى شود، و به راستى «پايان عمر» دور نيست، حتى اگر انسان عمر طبيعى طولانى كند؛ چرا كه سال و ماه به سرعت می‌گذرد و كودكان، جوان و جوانان پير می‌شوند؛ ضمن اينكه حوادث غير منتظره، طوفان بلاها و بيماری ها همواره در كمين عمرند و گاه در يك چشم بر هم زدن همه چيز پايان مى يابد.
🔹بعضى از شارحان «نهج البلاغه»، «غد» را در عبارت بالا به معناى فرداى #قيامت تفسير كرده اند؛ گرچه آن هم نزديك است، ولى با توجه به جمله هاى بعد كه سخن از قبر است، معناى اوّل صحيح تر به نظر مى رسد. سپس همگان را به تنهايى در #قبر توجه مى دهد و مى فرمايد: «فَكَأَنَّ كُلَّ امْرِئٍ مِنْكُمْ قَدْ بَلَغَ مِنَ الْأَرْضِ مَنْزِلَ وَحْدَتِهِ، وَ مَخَطَّ حُفْرَتِهِ، فَيَا لَهُ مِنْ بَيْتِ وَحْدَةٍ، وَ مَنْزِلِ وَحْشَةٍ، وَ مُفْرَدِ غُرْبَةٍ!». (گويى هر يك از شما به سر منزل تنهايى و حفره گور خويش رسيده است، اى واى از آن خانه تنهايى و منزلگاه وحشت و جايگاه غربت).
🔹آرى، انسانى كه يك ساعت تنهايى را به آسانى تحمل نمى كرد و هميشه در جمع دوستان و بستگان و ياران مى زيست، هنگامى كه چشم از اين دنيا مى پوشد از همه دوستان و ياران و خويشان براى هميشه فاصله مى گيرد و در گورى سرد و تاريك و وحشتناك در تنهايى مطلق گرفتار مى شود و چه سخت و دردناك است؛ مگر اين كه توفيق يابد ياران جديدى از ميان اعمال صالح خود و فرشتگان پروردگار برگزيند و #قبر او روضه اى از رياض جنّت و باغى از باغ هاى بهشت شود؛ نه حفره اى از حفره هاى جهنّم.
🔹در حديثى از «امام صادق» (علیه السلام) مى خوانيم: «إِنَّ لِلْقَبْرِ كَلَاماً فِي كُلِّ يَوْمٍ يَقُولُ: أَنَا بَيْتُ الْغُرْبَةِ، أَنَا بَيْتُ الْوَحْشَةِ، أَنَا بَيْتُ الدُّودِ، أَنَا الْقَبْرُ، أَنَا رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ حُفَرِ النَّارِ». [۱] (#قبر، هر روز اين سخن را تكرار مى كند: من خانه غربت، خانه وحشت، خانه حشرات، خانه قبرم. من باغى از باغ هاى بهشت يا حفره اى از حفره هاى دوزخ هستم).
پی نوشت‌ها؛
[۱] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ۳، ص ۲۴۲
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۶، ص ۱۸۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مرگ #غفلت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا تفکر «افراد دیندار» تفکرى کاملتر و بالاتر است؟
🔹محتویات فکر انسان هر چه عالى تر باشد، آن فکر کاملتر و عالى‌تر است، بنابراین هر چه #معلومات و #معقولات انسان توسعه بیشترى داشته باشد، به همان اندازه، فکر انسان وسیعتر خواهد بود. از اینجا نتیجه مى گیریم که #فکر_کامل، فکرى است که متوجّه عالیترین موجودات باشد، و #پست‌ترین_افکار، آن فکرى است که در اطراف پست ترین موجودات دور مى زند. اکنون براى بهتر روشن شدن مطلب، اعتقادات یک #فرد_دیندار و #بى‌دین را با هم مقایسه مى کنیم.
🔹یک #فرد_مادّى مى گوید که عالَم، همان چیزى است که ما مى بینیم و یا علوم طبیعى براى ما اثبات کرده است؛ طبیعت محدود و قوانین جبرى آن، سازنده این جهانند و هیچگونه نقشه و فکرى در ساختمان آن به کار نرفته است. بشر هم جزئى از طبیعت است و پس از مرگ، اجزاى او از هم متلاشى و تجزیه شده و بار دیگر به طبیعت برمى گردند و هیچگونه بقایى براى او نیست. در واقع، میان #انسان و سایر حیوانات، چندان فاصله اى وجود ندارد.
🔹در مقابل یک #فرد_دیندار معتقد است که #عالَم، خیلى بزرگتر است از آنچه ما درک مى کنیم و «عالَم ماوراى این طبیعت» به مراتب از جهان طبیعت، وسیعتر مى باشد. «صانع این عالَم، علم و قدرتى بى نهایت دارد، همیشه بوده و خواهد بود». #عالَم بر طبق یک «نقشه بسیار عمیق و دقیق» استوار شده است، و عدم اطّلاع کامل ما از اسرار آن، دلیل بر نبودن آن اسرار نیست، بلکه به خاطر نادانى ماست. #انسان فاصله بسیار زیادى از حیوانات دارد. #مرگ به معناى فنا و نابودى نیست (مرگ، پایان کبوتر نیست) [۱]، بلکه یکى از «مراحل کمال بشر» است، زیرا #انسان، پس از مرگ وارد عالَم وسیعتر و پهناورترى مى گردد.
🔹اکنون خود شما قضاوت کنید که روح کدامیک از این دو نفر کاملتر و قوی‌تر است؟ آن کس که فکر او تنها در محدوده #مادّه، گردش مى کند و یا آن کس که برفراز آسمان #ابدیّت و در یک فضاى بى انتها پرواز مى نماید؟ جواب این سؤال ناگفته، روشن است... آرى، این #دین است که فکر انسان را در #افقى_بلندتر از افکار مادّى قرار مى دهد و #روح_قوى و #همّت_عالى به او مى بخشد!
پی‌نوشت؛
[۱] سهراب سپهرى
📕آفريدگار جهان، مكارم شيرازى، ناصر، ص ۲۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دین #دینداری #تفکر
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️نزدیک بودن انسان به مرگ
🔹انسان چقدر به #مرگ نزدیک است و در عینِ‌حال، چقدر آن را دور می‌پندارد و از آن #غافل است!
📕نکته‌های ناب، ص۳۶
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«عفت نفس» چگونه به دست می آید؟ (بخش دوم)
🔸#عفت نقطه مقابل «شکم پرستى و شهوت پرستى»، و صفتی است که باعث حفظ #اعتدال در «نیروی شهوت» در انسان می‌شود. «عفت» به معنای دور داشتن خود در صحنه عمل و رفتار، از هرگونه #ناهنجاری و #زشتی است. #عفت از «بزرگترین فضایل انسانى» است و هیچ کس در «سیر الى الله»، بدون داشتن «عفت» به جایى نمى رسد.
💠اقدامات لازم برای تزکیه نفس و دوری از گناه (۱)
1⃣«تفکر و اندیشه»
🔹یکی از موانع مهم #تهذیب_نفس و یکی از علل انجام گناه، #غفلت و بی‌خبری است. امام خمینی (ره) می‌فرماید: «اوّل شرط مجاهده با نفس و حرکت به جانب حق تعالی، #تفکر است». اگر ما در شبانه روز سرگرم زندگی دنیا باشیم، و #یاد_خدا و #مرگ را فراموش کنیم، و اگر ساعتی در کارهای خود و عواقب آن #اندیشه نداشته باشیم، به احتمال زیاد گرفتار #گناه و معصیت می‌شویم؛ و اگر به #دستورات_الهی توجه داشته باشیم، و شرایط سخت پس از #مرگ و عالم برزخ و حساب و کتاب #قیامت را همواره در نظر داشته باشیم، مسلماً خود را آلوده به گناه و #معصیت نخواهیم کرد، و #نفس ما شروع به رشد و بالندگی خواهد نمود. امام علی (علیه السلام) می‌فرماید: «هرکس که قلبش را با تداوم #فکر، آباد سازد افعالش در باطن و ظاهر خوب خواهد شد». [۱]
2⃣«ترس از خداوند»
🔹برترین افسار و لگامی که #نفس بدان پیش رانده می‌شود، «ترس از خداوند عز و جل» است. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ أمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَ نَهیَ النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی - فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأَوَی» [۲] (و آن کس که از #مقام_پروردگارش ترسان باشد و #نفس را از #هوی بازدارد - قطعاً #بهشت جایگاه اوست!). ابزارها و وسایل فراهم سازی ترس از خداوند بسیارند که در رأس آنها «بسیار به یاد مرگ بودن» است.
3⃣«توجه به کرامت ذات و تقویت ارزش‌های انسانی»
🔹اگر #انسان توجه کند که موجود گرانبهایی است، و از علم و کمال و جمال الهی برخوردار است و مقامی بس بلند و رفیع دارد، #اخلاق_رذیله و ارتکاب #گناه را دون شأن خویش می‌داند، و طبعاً از آنها بیزار، و در این راه پایدار خواهد بود. وقتی فهمید #روح_انسان، موجودیت حقیقی انسان، #الهی است، و از عالم بالا آمده، #شهوات و خواسته‌های حیوانی در نظرش بی‌ارزش، و تمایل به #فضایل_اخلاقی در وجودش احیاء خواهد شد. امام علی (علیه السلام) فرمود: «هرکس که #نفس خودش را گرامی بدارد، شهوت‌ها برایش کوچک و بی‌ارزش خواهد بود». [۳] #ادامه_دارد...
پی نوشت‌ها؛
[۱] غررالحکم، ص ۶۹۰
[۲] سوره نازعات، آیات ۴۰ و ۴۱
[۳] نهج البلاغه، قصار، ص۴۴۹
منبع: وبسایت پرسمان
#عفت #نفس #تهذیب #تفکر
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️زندگی جاهلی، برابر با مرگ جاهلی
🔸«مرگ» آیینه زندگی است. زندگی جاهلانه و دور از حجت خداوند، موجب #مرگ_جاهلانه می‌شود. #امام_معصوم (علیه السلام) موجب «حیات فرد و جامعه» بوده و بهارِ جان‌ها به او وابسته است. کسی که #امام_شناس باشد، زنده و تازه است و #مرگ او نیز مرگی عاقلانه و زیبا خواهد بود، اما دوری از #امام باعث دل‌مردگی است و مرگ را تجربه‌ای تاریک و پلید می‌کند.
💠«مرگ مرحله‌ای از زندگی ابدی»
🔹#مرگ چیزی به غیر از یک #پُل_عبور نیست. پُلی که انسان را از مرحله‌ای از زندگی به مرحله دیگر منتقل می‌کند. هر طور که زیسته باشیم، همان گونه خواهیم مُرد. شناخت #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و ارتباط با او موجب شکل‌گیری #حیات_واقعی در انسان می‌شود، و #مرگ او را نیز که تجلی زندگی این دنیاست، عاقلانه و پرطراوت خواهد نمود. در روایات آمده است: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة». [۱] (هر فردی که بمیرد در حالی که #امام_زمان خود را نشناسد، به #مرگ_جاهلی مرده است).
💠«منظور از امام در روایاتِ معرفتِ امام»
🔹ممکن است سؤال پیش آید که چگونه «شناخت امام زمان» (عجل الله تعالی فرجه الشریف) این مقدار اثر دارد، اما به شناخت پیامبر خدا، هیچ اشاره نشده است؟ پاسخ در آشنایی با اصطلاح #امام نهفته است. «امام» گاهی به معنای عام و کلی به کار می‌رود، و منظور از واژه #امام جایگاهی در برابر و مغایر با پیامبر نیست. دقت در روایات متعدد شیعیان و اهل سنت درباره لزوم معرفت #امام و توجه به استدلالی که در این روایات آمده نشان می‌دهد، ملاک، خالی نبودن زمین از #حجت_خدا است.
🔹برای مثال در روایت «امام حسن عسکری» (علیه السلام) اینگونه آمده: «اَنَّ الاَرضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ لِلهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ أَنَّ مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً». [۲] (زمین هیچ‌گاه از #حجت_خدا بر خلق، تا روز قیامت خالی نخواهد بود و اگر کسی بمیرد و #امام_زمان خود را نشناسد به #مرگ_جاهلیت مرده است). در ادامه همین روایت آمده است؛ «فَقِيلَ: يَابنَ رَسُولَ اللهِ فَمَنِ الْحُجَّةُ والامام بَعْدَكَ؟» (از ایشان سؤال شد: ای فرزند رسول خدا! #امام و #حجت بعد از شما کیست؟). عبارات به خوبی نشان می‌دهد که راوی نیز از واژه امام، معنای #حجت را فهمیده است.
🔹آیت الله العظمی جوادی آملی (حفظه الله) می‌فرماید: «#مرگ، عصاره زندگی است، اگر مرگ کسی #مرگ_جاهلی بود، معلوم می‌شود در مدت عمر، حیات جاهلی داشته است. مرگ کسی که #امام_زمان خودش را نشناسد جاهلی است، یعنی حیاتش #حیات_جاهلیت است. منظور از #امام در این حدیث، امام در مقابل پیامبر نیست، بلکه منظور #حجت‌بالغه‌خدا است، که در هر عصری در میان مردم بوده است اعم از «پیامبران» و یا «امامان معصوم». [۳]
پی‌نوشت‌ها؛
[۱] شیخ حر عاملی، وسایل الشیعه، چاپ اول، موسسه آل البیت، بیتا، ج ۱۶، ص ۲۴۶
[۲] همان
[۳] خبرگزاری حوزه، اگر حیات انسان عاقلانه باشد، مرگ عاقلانه خواهد داشت
نویسنده: سنایی
منبع: وبسایت اندیشه برتر حوزه
#امام #امام_شناسی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا می توان مسئله «معاد» را با دلیل عقلی اثبات نمود؟ (بخش سوم و پایانی)
🔸گذشته از دلائل نقلى فراوانى كه براى اثبات #معاد در قرآن مجيد آمده است و شامل صدها آيه در اين زمينه مى شود «دلائل عقلى روشنى» نيز بر اين امر وجود دارد كه به طور فشرده در اينجا قسمتى از آنها يادآورى مى شود:
3⃣«برهان هدف»
🔹بر خلاف پندار ماديين، در جهان بينى الهى، براى آفرينش انسان هدفى بوده است، كه در تعبيرات فلسفى از آن به «تكامل» و در لسان قرآن و حديث گاهى از آن به «قرب به خدا» و يا «عبادت و بندگى» تعبير شده است: «وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْاِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ». [۱] (من جن و انس را نيافريدم، مگر به اين منظور كه مرا #پرستش كنند [و در سايه عبادت و بندگى كامل شوند و به حريم قرب من راه يابند]). آيا اگر #مرگ پايان همه چيز باشد اين هدف بزرگ تأمين مى گردد؟
🔹بدون شك پاسخ اين سؤال منفى است. بايد جهانى بعد از اين جهان باشد و خط تكامل انسان در آن ادامه يابد و محصول اين مزرعه را در آنجا درو كند، و حتى چنان كه در جاى ديگر گفته ايم در جهان ديگر نيز اين سير ادامه يابد تا هدف نهایى تأمين شده باشد. خلاصه اينكه تأمين هدف آفرينش بدون پذيرش #معاد ممكن نيست، و اگر ارتباط اين زندگى را از جهان پس از مرگ قطع كنيم همه چيز شكل معما به خود مى گيرد و پاسخى براى چراها نخواهيم داشت. [۲]
پی نوشت‌ها:
[۱] سوره ذاريات، آيه ۵۶
[۲] تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الإسلامية، تهران، ۱۳۷۴ش، چ اول، ج ۱۸، ص ۴۷۹
📕يكصد و هشتاد پرسش و پاسخ، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: حسينى، سيد حسين، دار الكتب الاسلامية، تهران، 1386 شمسی، چاپ: چهارم، ص 319.
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#معاد
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۱۶۷ «نهج البلاغه»، درباره آماده شدن برای «مرگ» چه هشداری می دهد؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۶۷ #نهج_البلاغه، مخاطبان خود را به مسئله #پايان_عمر كه براى همه رخ خواهد داد توجّه مى دهد و مى فرمايد: «بَادِرُوا أَمْرَ الْعَامَّةِ وَ خَاصَّةَ أَحَدِكُمْ وَ هُوَ الْمَوْتُ، فَإِنَّ النَّاسَ أَمَامَكُمْ، وَ إِنَّ السَّاعَةَ تَحْدُوكُمْ مِنْ خَلْفِكُمْ». (به سوى آن امر عمومى و خصوصى، يعنى #مرگ، مبادرت ورزيد [و براى آن آماده شويد]؛ چرا كه [گروهى از] مردم، پيش از شما رفتند و #قيامت از پشت سر، شما را بانگ مى زند [و به پيش مى راند]).
🔹منظور از امر عمومى و خصوصى، همان #مرگ است؛ زيرا اگر به كلّ جامعه انسانى نگاه كنيم، «مرگ» در سرنوشت همه آنها رقم زده شده است، بنابراين جنبه عمومى دارد و اگر تنها به خودمان بنگريم، باز #مرگ را در پايان عمر حاضر مى بينيم، بنابراين جنبه خصوصى دارد؛ و با توجّه به تفسيرى كه امام (عليه السلام) فرموده، جمله «وَ هُوَ الْمَوْتُ» [۱] ترديدى در اين تفسير باقى نمى ماند؛ و شگفت آور است كه چگونه بعضى از مفسّرانِ «نهج البلاغه» جمله «بَادِرُوا أَمْرَ الْعَامَّةِ» را به معناى اصلاح امور جامعه تفسير كرده اند.
🔹جمله هاى بعد نيز نشان مى دهد كه آنچه در اين عبارت آمده مربوط به #مرگ و پايان زندگى است، نه اصلاح جامعه انسانى، كه آن مقوله ديگرى است. آرى، دو دليل بر حقانيت مرگ ـ كه يك قانون عمومى است - وجود دارد: ۱) نخست اينكه با چشم خود گروهى را مى بينيم، كه پيش از ما بار اين سفر را مى بندند و در جلوى اين قافله به حركت در مى آيند. جسد بى جان آنها را بر دوش مى گيريم و به قبرستان مى بريم و به خاك مى سپاريم و باز مى گرديم. آيا ميان ما و آنها تفاوتى است كه آنها بروند و ما بمانيم؟!!
🔹۲) ديگر اينكه نشانه هاى حركت به سوى پايان زندگى، در وجود همه ما يكى بعد از ديگرى آشكار مى شود: آثار پيرى، موهاى سفيد و ناتوانى اعضا؛ تمام اينها نشانه آن است كه #قيامت از پشتِ سر، ما را می خواند. با اين دو دليل روشن، آيا هيچ عاقلى احتمال مى دهد كه از اين قانون استثنا شود؟! سپس امام (عليه السلام) به نتيجه گيرى مهمّى مى پردازد. حضرت مى فرمايد: «تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا، فَإِنَّمَا يُنْتَظَرُ بِأَوَّلِكُمْ آخِرُكُمْ». ([حال كه چنين است] #سبكبار شويد تا به قافله برسيد؛ چرا كه پيشينيان را در انتظار رسيدن بازماندگان نگه داشته اند [تا همه در يك زمان محشور شوند]).
🔹آرى، #سفر_آخرت، سفرى است بسيار پر فراز و نشيب و داراى گردنه هاى صعب العبور؛ تنها #سبكباران مى توانند از اين راه بگذرند؛ همان كسانى كه در زندگى دنيا به حداقل قناعت كردند و از ثروت اندوزى و زندگى پر زرق و برق و سرشار از تجملات چشم پوشیدند؛ همچون مسافری که حداقل آب و غذای لازم را برای سفر با خود می برد و از فراز و نشیب ها به آسانی می گذرد؛ نه همچون كسانى كه بر اثر خيالات خام، بارهاى سنگينى بر دوش گرفته اند كه در همان گردنه اوّل و دوّم مى مانند و از قافله جدا مى شوند و تلف مى گردند.
🔹مرحوم سيّد رضى چند جمله اخير را با مختصر تفاوتى در خطبه ۲۱ نقل كرده و در توضيح آن تصريح كرده كه جمله «تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا» (سبكبار شويد تا به قافله برسيد) كلامى است كه از آن كوتاه تر و پربارتر يافت نمى شود، كلامى كه روح تشنگان طالب حكمت را سيراب مى كند و مهم ترين درس زندگى را به انسان مى دهد.
پی نوشت:
[۱] توجّه داشته باشيد ضمير «هو» مذكّر است و به «امر» بر مى گردد و بنابراين «خاصّة» بايد مجرور باشد، نه مفتوح آنچنان كه در متن مذكور آمده است.
📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۶، ص ۴۳۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم (بخش آئین رحمت)
#مرگ #عمر #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد