هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در تبیین مواضع لزوم سكوت كردن و موارد سخن گفتن چه می فرمایند؟
🔹#امام_على (عليه السلام) در حکمت ۱۸۲ #نهج_البلاغه اشاره به موارد لزوم #سكوت و موارد #سخن_گفتن كرده ميفرمايد: «لَا خَيْرَ فِی الصَّمْتِ عَنِ الْحُكْمِ؛ كَمَا أَنَّهُ لَا خَيْرَ فِی الْقَوْلِ بِالْجَهْلِ» (خاموش ماندن از #گفتارحكمت‌آميز فايده اى ندارد، همانگونه كه #سخن‌گفتن‌نابخردانه). #سكوت بهتر است يا #سخن گفتن؟ دانشمندان در اين باره بحثهاى مختلفى كرده اند؛ گروهى #خطرات‌سخن‌گفتن و گناهان كبيره و عظيمه ناشى از آن را در نظر گرفته و دستور به #سكوت داده اند؛ عده اى #فوايد_عظيمى را كه در سخن گفتن است در نظرگرفته و سخن گفتن را توصيه ميكنند؛
🔹ولى حق مطلب همان است كه #امام_علی (عليه السلام) فرمود. آنجاكه انسان، #حكيمانه و #عاقلانه سخن بگويد #فضيلت است و ترك آن رذيلت؛ و آنجاكه انسان #جاهلانه و نابخردانه سخن بگويد #رذيلت است و ترك آن فضيلت. به همين دليل هم روايات زيادى در #مدح_سكوت و #فضيلت_كلام وارد شده است؛ «از #امام_سجاد (عليه السلام) سؤال شد كه سخن گفتن افضل است يا سكوت؟ فرمود: «لِكُلِّ واحِدٍ مِنْهُما آفاتٌ فَإذَا سَلِما مِنَ الآفاتِ فَالْكَلامُ أفْضَلُ مِنَ السُّكُوتِ» (هر كدام از اين دو آفاتى دارد؛ هرگاه از آفات سالم باشند، سخن گفتن از سكوت افضل است)؛
🔹عرض كردند: اى پسر رسول خدا چگونه است [كه سخن گفتن افضل باشد]؟ امام (عليه السلام) فرمود: «لاَِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ ما بَعَثَ الاَنْبِياءُ وَ الاَوْلِياءُ بِالسُّكُوتِ إنَّما بَعَثَهُمْ بِالْكَلامِ» (خداوند #پيامبران و #اوصيای_آنها را به سكوت مبعوث نكرد؛ بلكه مبعوث كرد تا با مردم سخن بگويند [و پيام خدا را به آنها برسانند]). حضرت در پايانِ اين حديث به نكته جالبى اشاره كرده فرمود: «إنّكَ تَصِفُ فَضْلَ السُّكُوتِ بِالْكَلامِ وَ لَسْتَ تَصِفُ فَضْلَ الْكَلامِ بِالسُّكُوتِ» [۱] (حتى هنگامى كه مى خواهى #فضيلت_سكوت را بيان كنى با #كلام بيان میكنى، و هرگز فضيلت كلام را با سكوت بيان نخواهى كرد).
🔹درحديث ديگرى از #امام_صادق (عليه السلام) از پدرانش از #امام_على (عليه السلام) چنين آمده است: «جُمِعَ الْخَيْرُ كُلُّهُ فی ثَلاثِ خِصالٍ اَلنَّظَرِ وَ السُّكُوتِ وَ الْكَلامِ فَكُلُّ نَظَرٍ لَيْسَ فيهِ اِعْتِبارٌ فَهُوَ سَهْوٌ وَ كُلُّ سُكُوتٍ لَيْسَ فيهِ فِكْرٌ فَهُوَ غَفْلَةٌ وَ كُلُّ كَلامٍ لَيْسَ فيهِ ذِكْرٌ فَهُوَ لَغْوٌ» (#تمام_نيكیها در سه خصلت جمع شده است: #نگاه كردن و #سكوت و #سخن گفتن؛ هر #نگاهى كه در آن #عبرت نباشد سهو وبيهوده است، و هر #سكوتى كه درآن #فكر نباشد غفلت و بى خبرى است، و هر #كلامى كه درآن #ياد_خدا نباشد لغو است). و درپايان اضافه فرمود: «فَطُوبَى لِمَنْ كانَ نَظَرُهُ عَبَراً وَ سُكُوتُهُ فِكْراً وَ كَلامُهُ ذِكْراً» [۲] (خوشا به حال كسانى كه #نگاهشان عبرت، #سكوتشان فكر و #كلامشان ذكر باشد).
🔹نتيجه اينكه، #سكوت و #كلام نيز مانند ساير اعمال انسان اگر در حد #اعتدال و شرايط لازم باشند #فضيلت، و درغیر اینصورت #رذیله میباشد، و اين باتفاوت اشخاص، مجالس، مطالب و موضوعات متفاوت میشود، و هركس میتواند با دقت، فضيلت را از رذيلت تشخیص دهد. به‌يقين، #سكوت‌از «امربه معروف» و «نهى ازمنكر» و از «حكم به حق» و از «شهادت عادلانه» و از «اندرز ونصيحتهاى مخلصانه» و از «مشورت خردمندانه» جزء #رذايل و يا از #گناهان_كبيره است؛ ولى #سخن_گفتن به «دروغ»، «غيبت»، «تهمت»، «اهانت»، «امربه منكر» و «نهى ازمعروف»، «شهادت به باطل» و «فضول كلام» (سخنان بیجا و بى معنا) جزء #رذايل_اخلاقى و از #گناهان_كبيره میباشد.
🔹تعبير به «حكم» در كلام حضرت تنها به معناى قضاوت كردن در محاكم قضايى يا فتواى به حلال و حرام آنگونه كه بعضى از شارحان پنداشته اند، نيست، بلكه هرسخن حكيمانه و خردمندانه اى را فرا میگيرد؛ زيرا نقطه مقابل آن درهمين كلام «جهل» ذكر شده است. #قرآن_مجيد نيز كراراً به مسئله «تكلم به حق» اشاره كرده و اهل كتاب را نسبت به كتمان حق و سكوت سرزنش ميكند: ازجمله میفرمايد: «وَ إِذْ أَخَذَ اللهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لَا تَكْتُمُونَهُ» [آل عمران، ۱۸۷] ([بخاطر بياوريد] هنگامى راكه خدا، از كسانى كه كتاب آسمانى به آنها داده شده، پيمانى گرفت كه حتماً آن را براى مردم آشكار سازيد و كتمان نكنيد!).
پی نوشت‌ها؛
[۱]وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت(ع)، چ۱ ج۱۲ ص۱۸۸
[۱]من لا يحضره الفقيه، ابن بابويه، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسين حوزه علميه، چ۲ ج۴ ص۴۰۵
📕پيام امام امير المؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ۱، ج۱۳ ص۴۳۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#سکوت #کلام
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️به چه عشق هایی، عشق های نامقدّس و مجازی می گویند؟
🔹در «عشق‌هاى #مجازى و #مادّىِ_نامقدّس»، انسان ديوانه وار به چيزى علاقه پيدا مى كند و هر چه دارد در پاى آن مى ريزد. در واقع، منظور از #عشق در اينجا، #جاذبه_نيرومندى است كه دو انسان را به #گناه و آلودگى و #سقوط در لجنزارِ عصيان مى كشاند و هر چه در نكوهش آن گفته شود، كم است. اين جاذبه سركش، #عقل را ويران مى كند و از كار مى اندازد و انسان بر اثر آن دست به كارهاى جنون آميزى مى زند. نخستين خطر آن، پرده افكنى بر #عيب‌ها، #نقص‌ها و #زشتى‌ها است.
🔹اين گونه عاشقانِ بى قرار، حتّى بدترين عيوب را با تفسيرهاى شگفت آور حُسن معرّفى مى كنند! نه #اندرزى مى پذيرند و نه گوش به #نصيحت ناصحان مى دهند و حتّى گاه به ستيز در برابر اندرزگويان بر مى خيزند. اشخاصى كه گرفتار چنين #عشق هاى داغ و #مادّى مى شوند، پيش خود فكر مى كنند در پرتو اين عشق، دركى پيدا كرده اند كه ساير مردم از آن محرومند و معتقدند: "اگر بر ديده مجنون نشينى * به غير از خوبى ليلى نبينی". اين عاشقانِ خسته دل، در عالمى از #خيال و #اوهام غوطه ورند و همه ارزش ها در نظر آنها جابجا مى شود.
🔹آنها تنها با زبان عشق سر و كار دارند و از كسانى كه با زبان علم و منطق با آنها سخن مى گويند، بيگانه اند. اين عشق هاى آتشينِ مجازى، غالباً با يك آميزشِ جنسى خاموش مى شود! يكباره پرده ها كنار مى رود و #چشمِ_واقع‌بين، باز مى شود، گويى عاشقِ بى‌قرار از يك #خواب_عميق بيدار شده و گاه آن عشق پرشور جاى خود را به #نفرت و بيزارى مى دهد؛ چرا كه مى بيند همه چيز خود را در پاى #معشوق نثار كرده و از دست داده است. اين گونه #عشق‌های_سركش، غالباً به رسوايى مى كشد. همان رسوايى كه بعد از بيدارى و هوشيارى قابل جبران نيست.
🔹بسيارى از #جدايى‌ها، #فرارها و #انتحارها، ناشى از عدم انطباق تخيّلات عاشقانه، با #زندگى_واقعى انسان ها است. نه تنها عشق هاى آتشينِ جنسى، بلكه عشق به #مال و #مقام و جاه و جلال و #زرق و برق #جهان_مادّى نيز، همين پيامدها را دارد. حديثى كه از #امام_صادق (عليه السلام) درباره #عشق نقل شده است، ناظر به همين معنى است: «يكى از يارانِ آن حضرت مى گويد: درباره عشق [و عاشقان] از او سؤال كردم، فرمود: «قُلُوبٌ خَلَتْ عَنْ ذِكْرِ اللهِ، فَأَذَاقَهَا اللهُ حُبَّ غَيْرِهِ» (دل هايى است كه از #ياد_خدا خالى شده و خداوند محبّت غير خود را به آنها چشانيده است).
🔹#امام_علی (علیه السلام) در خطبه ۱۰۹ «نهج البلاغه» می فرماید: «مَنْ عَشِقَ شَيْئاً أَعْشَى بَصَرَهُ، وَ أَمْرَضَ قَلْبَهُ، فَهُوَ يَنْظُرُ بِعَيْنٍ غَيْرِ صَحِيحَةٍ، وَ يَسْمَعُ بِأُذُنٍ غَيْرِ سَمِيعَةٍ» [۱] (هر كس به چيزى #عشق ورزد، نابينايش مى كند و #قلبش را بيمار مى سازد، سپس با #چشمى_معيوب مى نگرد و با #گوشى_ناشنوا مى شنود». در حديث ديگرى كه از #امام_علی (علیه السلام) درباره #ناتوانى_عاشق از ديدن #حقايق نقل شده، مى خوانيم: «عَيْنُ المُحِبِّ عَمِيَّةٌ عَنْ مَعَايِبِ الْمَحْبُوبِ، وَ أُذُنُهُ صَمَّاءُ عَنْ قُبْحِ مَسَاوِيهِ» [۲] (چشم مُحب و #عاشق، از ديدن #عيوب_محبوب، نابينا، و گوشش از شنيدن كاستى هاى او ناشنواست)؛
🔹و اينكه در بعضى از احاديث از #رسول_خدا (صلی الله علیه و آله) آمده است: «مَنْ عَشِقَ فَعَفَّ ثُمَّ مَاتَ، ماتَ شَهِيداً» [۳] (كسى كه #عاشق شود و #عفّت پيشه كند، سپس [با همين حالِ پارسايى] از دنيا برود، #شهيد از دنيا رفته است»؛ اشاره به همين گونه عشق هاى آلوده مجازى است. همچنين حديث ديگرى كه از آن حضرت نقل شده است كه فرمود: «مَنْ عَشِقَ وَ كَتَمَ وَ عَفَّ وَ صَبَرَ، غَفَرَ اللهُ لَهُ، وَ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ» [۴] (كسى كه #عاشق شود و كتمان كند و #پارسايى و شكيبايى پيشه كند، خداوند گناهان او را مى بخشد و او را وارد بهشت مى كند).
پی نوشت‌ها؛
[۱] علل الشرائع، ابن بابويه، ج ۱، ص ۱۴۰. [۲] غرر الحكم و درر الكلم، تميمى آمدى، ص ۴۶۵، (حکمت ۲۹). [۳] كنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، متقى هندی، صفوة السقا، ج ۳، ص ۶۶۴، ح ۶۹۹۹. [۴] همان، ص ۶۶۶، ح ۷۰۰۲
📕پيام امام امير المؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج ۴، ص ۵۶۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شيرازی (بخش آئین رحمت)
#عشق
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در نامه ۳۱ «نهج البلاغه»، چه دستوراتى را به عنوان عصاره همه فضيلت ها معرفی كرده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه، اندرزهاى روح پرور و سازنده خود را آغاز مى كند و در عبارات كوتاه «چهار دستور» به فرزندش مى دهد؛ دستوراتى كه «عصاره همه فضيلت ها» است؛ مى فرمايد: «فَإِنِّي أُوصِيكَ بِتَقْوَى اللهِ - أَيْ بُنَيَّ - وَ لُزُومِ أَمْرِهِ وَ عِمَارَةِ قَلْبِكَ بِذِكْرِهِ وَ الْإِعْتِصَامِ بِحَبْلِهِ». (پسرم تو را به #تقوای_الهى و التزام به فرمان او و آباد كردن قلب و روحت با ذكرش و چنگ زدن به #ريسمان_الهى توصيه مى كنم).
🔹سفارش به #تقوا همان سفارشى است كه همه #انبياء و #اوصياء سرآغاز برنامه هاى خود بعد از ايمان به پروردگار قرار داده اند؛ همان #تقوايى كه زاد و #توشه راه #آخرت و ملاك فضيلت و برترى انسان ها بر يكديگر و #كليددرِبهشت است. #تقوا به معناى «خداترسی درونى» و پرهيز از هرگونه #گناه، و احساس مسئوليّت در پيشگاه پروردگار كه سد محكمى در ميان انسان و گناهان ايجاد مى كند. مرحله ادناى آن عدالت و مرحله اعلاى آن عصمت است.
🔹در دومين دستور به التزام به #اوامر_الهى اشاره مى كند، همان چيزى كه بارها در #قرآن_مجيد به عنوان (اَطِيعُوا اللهَ) آمده و از ميوه هاى درخت پربار #تقواست. تعبير به «عِمَارَةِ قَلْبِكَ بِذِكْرِهِ» اشاره به اهمّيّت #ذكر_الله است كه بدون آن، خانه قلب ويران مى شود، و جولانگاه لشكر شيطان. «قرآن مجيد» مى فرمايد: «أَلَا بِذِكْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ». [۱] هم آبادى دل ها و هم آرامش آن در سايه #ذكر_خدا است؛ نه تنها «ذكر لفظى» ـ هرچند ذكر لفظى هم بسيار مهم است ـ بلكه «ذكر عملى» آن گونه كه در روايات وارد شده،
🔹كه #امام_باقر (عليه السلام) فرمود: «سه چيز است كه انجام آن از مشكل ترين كارهاست» و سومين آن را «ذِكْرُ اللهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ»؛ (ذكر خدا در هر حال) بيان فرمود؛ سپس در تفسير #ذكر چنين مى فرمايد: «وَ هُوَ أَنْ يَذْكُرَ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ الْمَعْصِيَةِ يَهُمُّ بِهَا فَيَحُولُ ذِكْرُ اللهِ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ تِلْكَ الْمَعْصِيَةِ وَ هُوَ قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: "إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ"[۲]». [۳]
🔹[ترجمه فرمایش حضرت:] (#ذكر_خدا آن است كه چون تصميمى بر #معصيت مى گيرد، #خداوند عزّ و جلّ را ياد كند و #ياد_خدا ميان او و آن #معصيت حائل شود، و اين همان چيزى است كه خداوند عزّ و جلّ [در قرآن] فرموده است: #پرهيزكاران هنگامى كه گرفتار وسوسه هاى #شيطان شوند، به ياد [خدا و پاداش و كيفر او] مى افتند؛ و [در پرتو ياد او، راه حق را مى بينند و] ناگهان #بينا مى شوند).
🔹و تعبير به «الْإِعْتِصَامِ بِحَبْلِهِ» اشاره به چنگ زدن به #قرآن_مجيد است كه همه #برنامه‌های‌سعادت در آن هست و در خود «قرآن» به آن اشاره شده است: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمِيعاً وَ لَا تَفَرَّقُوا» [۴] (و همگى به #ريسمان_خدا [قرآن، و هرگونه وحدت الهى]، چنگ زنيد و پراكنده نشويد). مى دانيم براى #حبل_الله در آيه شريفه مزبور، معانى بسيارى ذكر كرده اند؛ بعضى از مفسّران آن را اشاره به #قرآن، بعضى اشاره به #اسلام و بعضى گفته اند كه منظور #خاندان_پيغمبر و اهل بيت (عليهم السلام) است،
🔹ولى در ميان اين تفاسير اختلافى نيست؛ زيرا #حبل_الله به معناى ارتباط با خداست كه تمام اينها را شامل مى شود. به همين دليل #امام_علی (عليه السلام) در ادامه اين سخن مى فرمايد: «وَ أَيُّ سَبَبٍ أَوْثَقُ مِنْ سَبَبٍ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اللهِ إِنْ أَنْتَ أَخَذْتَ بِهِ» (و كدام وسيله مى تواند ميان تو و خداوند مطمئن تر از #حبل_الله باشد اگر به آن چنگ زنى و دامان آن را بگيرى؟). تعبير به #حبل (ريسمان و طناب) اشاره به اين است كه چون انسان بدون #تربيت_الهى در قعر چاه طبيعت گرفتار است، #ريسمانی_محكم لازم است كه به آن چنگ زند و از آن چاه در آيد و اين ريسمان همان #قرآن، #اسلام و #عترت است.
پی نوشت‌ها؛
[۱] سوره رعد، آيه ۲۸
[۲] سوره اعراف، آيه ۲۰۱
[۳] الخصال، ابن بابويه، جامعه مدرسين، قم، ۱۳۶۲ش، چ اول، ج ۱، ص ۱۳۱
[۴] سوره آل عمران، آيه ۱۰۳
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۹، ص ۴۷۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تقوا
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️در برخی از آیات قرآن، از استغفار و طلب آمرزش انبیاء خبر داده شده است؛ مثل استغفار حضرت نوح، حضرت داود و حضرت سلیمان (عليهم السلام). همچنین خداوند به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در سوره نصر دستور استغفار می دهد: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا». آیا این موارد با عصمت انبیاء سازگار است؟! (بخش چهارم و پایانی)
💠سوره نصر و انتساب «استغفار» به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)
🔹آیه دیگری که در موضوع بحث ما محل مناقشه قرار گرفته، «آیه ۳ سوره نصر» است که در آن #خداوند_متعال پس از فتح مکه #پیامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) را مخاطب قرار داده می فرماید: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ»؛ (پروردگارت را تسبيح و حمد كن و از او #آمرزش بخواه). در توضیح فلسفه این #استغفار می گوییم چنین دستوری #سرمشقى است براى همه #امت، زيرا:
🔹اولا در طول #مبارزه طولانى بین #پیامبر (صلی الله علیه و آله) و مسلمانان از یک طرف، و #مشرکین_قریش از طرف دیگر كه سال هاى زيادى به طول انجاميد (حدود بيست سال) و #مسلمانان روزهاى بسيار سخت و دردناكى را طى كردند، گاهى آن چنان حوادث پيچيده مى شد كه جانها به لب می رسيد و در #افكار بعضى #گمانهاى_بدى در مورد وعده هاى الهى پيدا مى شد. [۱] اما اكنون كه پيروزى فرا رسيده، مى فهمند كه همه آن #گمانها و #بی‌تابی‌ها غلط بوده و بايد در مقام #استغفار برآيند.
🔹ثانيا #انسان هر قدر حمد و #ثنای_الهى كند، باز حق شكر او را ادا نخواهد كرد، و لذا در پايان اين حمد و ثنا بايد از تقصير خويش روى به درگاه خدا آورد و #استغفار كند.
🔹ثالثا معمولا بعد از پيروزی ها، وسوسه های شيطان شروع مى شود و حالت غرور از يک سو، و تندروى و انتقام جويى از سوى ديگر نزد اشخاص به وجود مى آيد. در اينجا بايد به #ياد_خدا بود و پيوسته #استغفار كرد تا هيچ يک از اين حالات پيدا نشود يا اگر پيدا شده بر طرف گردد.
🔹رابعا: اعلام #پیروزی بر مشرکین در جریان #فتح_مکه تقريبا به معناى اعلام پايان مأموريت #پيامبر (صلی الله علیه و آله) و اتمام عمر آن حضرت و شتافتن به لقاى محبوب بود، و اين حالت مناسب #تسبيح و #حمد و #استغفار است، و لذا در روايات وارد شده است كه بعد از نزول اين سوره #پيغمبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) اين جمله را بسيار تكرار مى فرمود: «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ فَاغْفِرْ لِي إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» [۲] (خداوندا! منزهى و تو را حمد و #ستايش مى كنم. خداوندا! مرا ببخش كه تو بسيار توبه پذير و مهربانى). [۳]
🔹با این توضیحات دقیق و صحیح راجع به #معنای_استغفار مشخص می شود که اخبار آیات قرآن مجید درباره #پیامبران به هیچ وجه تناقضی با #عصمت_انبیاء ندارد.
پی نوشت‌ها؛
[۱] همان گونه كه قرآن در مورد جنگ احزاب و در آیه ۱۰ سوره احزاب مى فرمايد: «وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللهِ الظُّنُونَا»؛ (و دل ها به گلوگاه رسيده بود و گمان هاى [نامناسبى] در باره خدا داشتيد).
[۲] تفسير القمی، قمى، على بن ابراهيم، دار الكتاب، قم، ۱۴۰۴ق، چ ۳، ج ۱، ص ۴۴
[۳] تفسير نمونه، همان، ج ۲۷، ص ۴۰۱
منبع:وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#پیامبران
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«نماز» چه جایگاهی در بین اعمال دارد و چرا باید «نماز» بخوانیم؟ (بخش اول)
💠«اهمیت نماز در متون دینی»
🔹از آنجا که برای #نماز اهمیت زیادی در #آیات و #روایات بیان شده است، پاسخ به این سؤال که «چرا باید #نماز بخوانیم؟» نیز اهمیت زیادی دارد. در اینکه هر #انسانی لازم است ساعاتی از شبانه روز را با #پروردگار خود راز و نیاز داشته باشد شکی نیست؛ اما ما معتقدیم بهترین روش راز و نیاز با خداوند #نماز است. ما می گوییم «نماز» ستون دين و معراج افراد با ايمان است و كسى كه #نماز را ترك كند رابطه ميان او و خدا قطع مى گردد.
🔹در حديث معروف پيامبر اسلام (صلّى الله عليه و آله) آمده است: «نماز #ستون_دين است، كسى كه عمدا آن را ترك كند دين خود را ويران كرده است». [۱] و در حديث ديگرى از پيامبر (صلی الله علیه و آله) آمده است: «نماز همچون #ستون_خيمه است، هنگامى كه ستون خيمه برقرار باشد، طناب ها و ميخ ها و پوشش خيمه برقرار و مفيد است، و هنگامى كه ستون بشكند، نه طناب ها به درد مى خورد و نه ميخ ها و پوشش». [۲] به همین دلیل موقعيت #نماز در ميان عبادات اسلامى به قدرى است كه هيچ يك از عبادات به مرتبه آن نمى رسد. [۳]
💠«فلسفه نماز چیست؟»
🔹ما معتقدیم مراتب عالی #نماز به خاطر «حکمت‌ها» و «فلسفه های بسیار مهم و ذی‌قیمت» مستتر در پس این عبادت است. #نماز چيزى نيست كه فلسفه‌اش بر كسى مخفى باشد، ولى دقت در متون آيات و روايات اسلامى ما را به ريزه كاری هاى بيشترى در اين زمينه رهنمون مى گردد:
1⃣«یاد خدا»:
🔹روح و اساس و هدف و پايه و مقدمه و نتيجه و بالآخره فلسفه #نماز همان #ياد_خداوند است، همان «ذكر الله» است كه در آيه ۴۵ سوره عنكبوت به عنوان برترين نتيجه بيان شده است: «اتْلُ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَ اللهُ يَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ» (آنچه را از #كتاب_آسمانى به تو وحى شده تلاوت كن، و #نماز را بر پا دار، كه نماز [انسان را] از زشتى‌ها و منكرات باز مى دارد و #ذكر_خدا از آن هم برتر و بالاتر است، خداوند مى داند شما چه كارهايى انجام مى دهيد).
🔹البته #ذكرى كه مقدمه فكر و فكرى كه انگيزه عمل بوده باشد، چنان كه در حديثى از #امام_صادق (علیه السلام) آمده است كه در تفسير جمله «وَ لَذِكْرُ اللهِ أَكْبَرُ» فرمود: «أَنَّهُ ذِكْرُ اللهِ عِنْدَ مَا أَحَلَ وَ حَرَّم»؛ [۴] (ذکر برتر #ياد_خدا كردن است به هنگام انجام #حلال و #حرام [يعنى به ياد خدا بيافتد و به سراغ حلال برود و از حرام چشم بپوشد]).
2⃣«سبب مغفرت معصیت ها و خطاها»:
🔹#نماز وسيله شستشوى از #گناهان، و مغفرت و #آمرزش_الهى است؛ چرا كه خواه ناخواه «نماز» انسان را دعوت به #توبه و #اصلاح گذشته مى كند؛ لذا در حديثى مى خوانيم: پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از ياران خود سؤال كرد: «اگر بر در خانه يكى از شما نهرى از آب صاف و پاكيزه باشد، و در هر روز پنج بار خود را در آن شستشو دهد، آيا چيزى از آلودگى و كثافت در بدن او مى ماند؟». در پاسخ عرض كردند: نه، فرمود: «#نماز درست همانند اين آب جارى است، هر زمان كه انسان #نمازى مى خواند گناهانى كه در ميان دو نماز انجام شده است از ميان مى رود». [۵] و به اين ترتيب جراحاتى كه بر روح و جان انسان از #گناه مى نشيند، با مرهم #نماز التيام مى يابد و زنگارهايى كه بر قلب مى نشيند زدوده مى شود. #ادامه_دارد...
پی نوشت‌ها؛
[۱] بحار الانوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲، ج۷۹، ص۲۰۲؛ [۲] همان، ص۲۱۸؛ [۳] ر.ک: آيين ما (اصل الشيعة)، كاشف الغطاء، محمد حسین، ترجمه: مكارم شيرازى، ناصر، انتشارات امام على بن ابى طالب(ع)، چ۱، ص۱۹۱؛ [۴] بحارالانوار، همان، ص۲۰۰؛ [۵] وسائل الشيعه، مؤسسة آل البيت (ع) لإحياء التراث، چ۱، ج۳، ص۷، ح ۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#نماز
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«نماز» چه نقشی در تربیت انسان ها بر عهده دارد؟
🔹#انسان «موجود فراموشكارى» است که نه تنها ديگران را فراموش مى كند، بلكه در مواقع بسياری گرفتار #خودفراموشى نيز مى شود و اين خودفراموشى بزرگترين #دشمن_سعادت اوست. دو عامل مهم به اين #خودفراموشى كمك مى كند؛ نخست #نيازهای_واقعى زندگى روزانه است، بخصوص در زمانى كه زندگى پيچيده و پر از مشكلات شود، و ديگرى #نيازهاى_خيالى و زرق و برق ها و تشريفات آميخته با هوا و هوس ها و عشق به مال و جاه و شهوات است.
🔹در اين حال درست به #مسافرى مى ماند كه در دو طرف جادّه، قصرهاى سر به فلك كشيده و شاهدان زيباروى را مى بيند كه ناگهان او را از مسير اصلى بازداشته و به پرتگاه مى كشاند. مهم‌ترين آثار #نماز بيدار ساختن انسان و پايان دادن به #خودفراموشى است؛ زيرا هنگامى كه #ياد_خدا به ميان آمد، وضع به كلى دگرگون مى شود. آيه شريفه «أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِی». [۱] كه #فلسفه_نماز را ياد خدا مى شمارد و آيه شريفه «لَذِكْرُ اللهِ أَكْبَرُ». [۲] كه بعد از جمله «إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْكَرِ» آمده، نشان مى دهد كه ريشه اصلى فلسفه نماز در #ياد_خدا نهاده شده؛
🔹زيرا سرچشمه همه #گناهان، حُبّ دنيا و #دنياپرستى است كه #ذكر_الله، انسان را از آن باز مى دارد، همانگونه كه در «آيه ۲۹ سوره نجم» مى خوانيم: «فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّىٰ عَنْ ذِكْرِنَا وَ لَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا». (حال كه چنين است از كسى كه از #ياد_ما روى گردانده، جز #دنيا را نخواسته اعراض كن). طبق آيات ديگر قرآن، #شيطان در اطراف قلب انسان، طواف مى كند، همين كه #ياد_خدا در آن پيدا شود میگريزد: «إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ». [۳]
🔹و اگر مى بينيم در روايات اسلامى، #نماز، عمود دين و چشمه آب زلال پاك كننده شمرده شده، دليلش همين است؛ به ويژه اگر اين نماز به صورت #جماعت انجام شود و مؤمنان، به صورت دسته جمعى به درگاه خدا روى آورند. در روايتى از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) آمده است: «مَنْ صَلّى الصَّلَاةَ فِی جَماعَةٍ فَظَنُّوا بِهِ كُلَّ خَيْرٍ وَ أَقْبِلُوا شَهادَتَهُ». [۴] (هر كس نمازهاى پنج‌گانه روزانه را با #جماعت [با شرايط كامل] بخواند، هر كار نيكى را درباره او گمان داشته باشيد و شهادت او را بپذيريد).
🔹اگر نگاهى به #مقدمات_نماز (طهارت، وضو و غسل) كه #انسان را به پاكى جسم و جان، دعوت مى كند، و شرايط ديگر آن مانند پاك و حلال بودن لباس و توجّه به كعبه، كهن ترين مركز توحيد و اركان و محتواى آيات و اذكار و تعقيبات آن شود، ديد و فهم انسان را درباره اهمّيّت فوق العاده اين عبادت بزرگ و بى نظير، گسترش مى دهد و نشان مى دهد كه #نماز چه نقش مهمى در #تربيت_انسان و رساندن او به جوار #قرب_خدا در سير و سلوك معنوى و عرفانى دارد.
پی نوشت‌ها؛
[۱] قرآن کریم، سوره طه، آیه ۱۴
[۲] همان، سوره عنکبوت، آیه ۴۵
[۳] همان، سوره اعراف، آیه ۲۰۱
[۴] دعائم الإسلام، ابن حيون مغربى، مؤسسة آل البيت (ع)، چ ۲، ج ۱، ص ۱۵۳
📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، چ ۱، ج ۷، ص ۷۳۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#نماز
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️کوشش در بندگی و عبادت
🔹در #طاعت و #خدمت او، هر قدر کوشا باشیم به همان درجه، #متقرب و #منتفع به قرب (بهرمند از تقرب) خواهیم بود. باید بدانیم که هدف باید این باشد که تمام عمر، صرف در #یاد_خدا و #طاعت او و #عبادت باشد، تا به «آخرین درجه قرب مستعد» خودمان برسیم؛ و گرنه بعد از آنکه دیدیم بعضی، به #مقامات_عالیه رسیدند و ما بی‌جهت، عقب ماندیم، #پشیمان خواهیم شد.
📕به سوی محبوب، ص ۴٩
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️نقش «اسوه ها» و «الگوها» در رشد اخلاقی انسان
🔹یک «گرایش فطری» در بشر هست که #قهرمانی داشته باشد، که #الگوی او در زندگی قرار گیرد. قهرمانی با «کمالات فراوان و ویژگی های برجسته»، که دیگران فاقد آن هستند. چنین گرایشی در ابعاد اجتماعی هم مطرح میباشد؛ به همین دلیل است که هر ملتی قهرمان و اسطوره ای، هر چند خیالی دارد، که بخشی از هویت آن جامعه را تشکیل میدهد. این گرایش نقش مهمی در صعود و نزول #اخلاق در بشر دارد. وقتی #قهرمان پوشالی باشد، یا قهرمانی اش را مدیون معیارهای مبتذل و سطح پایین جامعه باشد، #الگو قرار دادنش در بهترین حالت، انسانی می‌سازد مثل خودش #مبتذل.
🔹پس ضروری است که هم «معیارهای صحیح و ارزشمند» را شناخت، و هم #الگویی که با آن معیارها هماهنگ باشد. #دین_اسلام برای پیروانش شخص #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه و آله) را بعنوان #الگو و #اسوه معرفی می‌نماید: «لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللهِ اسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللهَ وَ الْیَوْمَ الآخِرَ وَ ذَکَرَ اللهَ کَثیراً». [۱] (یقیناً برای شما در [روش و رفتار] #پیامبر_خدا الگوی نیکویی است، برای کسی که همواره به خدا و روز قیامت امید دارد، و خدا را بسیار یاد می کند).
🔹آیت الله العظمی مکارم شیرازی در تفسیر این آیه می‌فرماید: «این آیه ناظر به جنگ احزاب است؛ به نکته مهمّی اشاره میکند و آن اینکه، علیرغم ضعفها و بیتابی ها و بدگمانی های بعضی از تازه مسلمانان در این میدان نبرد عظیم، #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه و آله) مانند کوهی استوار، مقاومت و ایستادگی کردند؛ از آرایش جنگ های صحیح و انتخاب بهترین روش های نظامی، لحظه ای غافل نمی ماندند، و در عین حال از راههای مختلف برای ایجاد شکاف در جبهه دشمن از پای نمی نشستند؛ همراه دیگر مؤمنان کلنگ به دست گرفتند و خندق کندند، و برای حفظ یارانشان با آنها مزاح و شوخی می کردند؛ برای دلگرم ساختن مؤمنان، آنان را به خواندن اشعار حماسی تشویق می‌نمودند؛ آنی از یاد خدا غافل نبودند، و یارانشان را به آینده درخشان و فتوحات بزرگ نوید می‌دادند.
🔹همین امور سبب حفظ جمعیّت اندک مسلمین در برابر گروه عظیم احزاب، که از نظر ظاهری کاملًا برتری داشتند، شد؛ این ایستادگی و مقاومت عجیب، سرمشقی برای همه بود. قرآن کریم میفرمايد: «#رسول_خدا (در میدان جنگ احزاب) #اسوه_نیکویی بود برای آنها که امید به خدا و روز رستاخیز دارند، و خدا را بسیار یاد می‌کنند». نه تنها در میدان جنگ احزاب که مصداق #جهاد_اصغر محسوب می‌شد، #پیغمبر_اکرم (صلی الله علیه و آله) #اسوه و #الگو بودند، بلکه در میدان #جهاد_اکبر و مبارزه با هوی و هوس های نفسانی و تهذیب اخلاق نیز «اسوه و سرمشق بسیار مهمّی» بودند و می‌باشند؛
🔹و آن کسی که بتواند گام در جای گام‌های آن بزرگوار بنهد، این راه پر فراز و نشیب را با سرعت خواهد پیمود. قابل توجّه اینکه در این آیه، علاوه بر مسأله «ایمان به خدا و روز جزا» (لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللهَ وَ الْیَوْمَ الآخِرَ)، روی #یاد_خدا نیز تکیه شده است، و با ذکر جمله «وَ ذَکَرَ اللهَ کَثیراً» نشان میدهد، آنهایی که بسیار به یاد خدا هستند، از هدایت های چنین پیشوایی الهام می‌گیرند، زیرا #ایمان و #ذکر_خدا، آنها را متوجّه مسئولیّت های بزرگشان میکند، در نتیجه به دنبال رهبر و پیشوایی می‌گردند، و کسی را بهتر از #رسول_خدا (صلی الله علیه و آله) برای این کار نمی یابند». [۲]
پی نوشت‌ها؛
[۱] سوره احزاب، آیه ۲۱
[۲] اخلاق در قرآن، جلد ۱، ص۳۷۱
منبع: وبسایت اهل البیت
#پيامبر #پيامبر_اکرم #الگو
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️فریضه ای بزرگ و بی بدیل
🔹یکی از مسائلی که بارها در #قرآن_کریم به آن اشاره شده است، مساله #نماز است. جالب اینکه هر جا سخن از «نماز» است، نمی‌فرماید #نماز بخوانید، بلکه تعبیر #قرآن این است که «وَ أَقِيمُواْ الصَّلاَةَ» [۱] (نماز را #اقامه کنید). همانطور که در روایت معروف آمده است «الصَّلَاةُ عَمُودُ الدِّين». [۲] در اینجا هم از #نماز به عنوان #ستون یاد شده است. بنابراین باید ستون را برپا داشت، همانگونه که ستون خیمه را برپا می دارند. امام باقر (عليه السلام) می‌فرمایند: «اسلام بر پنج پایه استوار است: #نماز، زکات، حج، روزه، ولایت». [۳]
🔹تاکید فراوان به #نماز در قرآن کریم و احادیث اهل بیت (علیهم السلام) نشانگر «اهمیت فوق العاده این واجب دینی» است. اما چرا این #فریضه اینقدر دارای اهمیت است؟ دلایل مختلفی برای این سوال وجود دارد، از جمله اینکه: «إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَ الْمُنكَرِ» [۴] (#نماز (انسان را) از زشتی ها و منكرات باز می دارد). به تعبیر مرحوم علامه جعفری: «#نماز عبارت است از ارتباط ما بین یک موجود بی نهایت کوچک، با یک موجود بی نهایت بزرگ در حال #معرفت و انجذاب». [۵]
🔹وقتی انسان با #مبداء_نور اتصال و ارتباط داشته باشد، مسلماً این ارتباط مانع از انجام #فحشاء و #منکر میشود؛ البته ارتباطی که واقعا و از راه دل برقرار شده باشد، نه صرف تکرار لفظ و بدون توجه قلبی. مقام معظم رهبری هم در یکی از پیامهای خود بر این نکته تاکید داشتند که: «یکی از مؤثرترین راه ها برای کاستن آسیب های اجتماعی، ترویج #نماز است. به این که حتی یک نفر از جوانان و نوجوانان کشور، در #نماز سهل انگاری نکند، همت گمارید. این یکی از بهترین راه ها برای سلامت معنوی و روحی مردم ما و جامعه ما است. به این که همگان فرا بگیرند و عادت کنند که #نماز را با خشوع و حضور قلب به جا آورند، همت گمارید».
🔹و در آیه دیگری خدای متعال راجع به #نماز می فرماید که «وَ أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِی». [۶] (به ياد من #نماز برپا دار). توضیح مطلب آنکه انسان چه مومن چه کافر، در زندگی به دنبال آرامش است، و شکی هم در این نیست و برای رسیدن به آرامش هم هزینه می‌پردازد، و بعضا خیلی ها غافل‌اند که راه رسیدن به آرامش آن است که #خداوند فرموده، نه آنکه با پول به دنبال آن هستند. خداوند می‌فرماید: «#نماز را به یاد من به پا دار». و در جای دیگر ثمره‌ی یاد خود را به #آرامش رسیدن می داند و می فرماید: «با #یاد_من دلها آرام می‌شوند»، درست مانند عقربه های قبله نما که دائما لرزان اند، مگر زمانی که همسو با قبله باشند. دل آدمی نیز همین طور است، لرزان و مضطرب است، مگر این که با خدا همسو شده و همواره در #یاد_خدا باشد.
🔹ناگفته نماند #نماز که یکی از مصادیق یاد خداست، زمانی معراج مومن است، و باعث صعود او میشود، که مانند نردبانی استوار بوده و در جای خود، مستحکم و ثابت شده باشد، وگرنه نردبانی که ناپایدار بوده و یا در جای سست قرار داده شود، کار کسی را پیش نمی برد. #نماز هم اینگونه است، یعنی فراتر از لفظ، باید #معنادار باشد، و هم اینکه انسان نسبت به بقیه دستورات خداوند نیز نباید سهل انگار باشد، و در این صورت است که اقامه نماز باعث رشد انسان میشود.
پی نوشت‌ها:
[۱] سوره بقره، آیه ۴۳. [۲] المحاسن برقى، ج ۱، ص ۴۴، قم، چ ۲، ۱۳۷۱ق. [۳] الکافی (ط - الإسلامية) ج ۲، ص ۱۸ باب دعائم الإسلام. [۴] قرآن کریم، سوره عنکبوت، آیه ۴۵. [۵] نماز زيباترين جلوه نيايش، علامه محمد تقی جعفری، ص ۳۹. [۶] سوره طه، آیه ۱۴
نویسنده: تسنیم
منبع: وبسایت رهروان ولایت
#نماز
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آداب گفتگو با ديگران
🔸#سخن_گفتن، به عنوان يکی از کم هزينه ترين امور، گرچه در بدو نظر بسيار آسان و بی مؤونه تلقی ميگردد، اما بايد گفت به کارگیری اين نعمت بی‌بديل که از امتيازات انسان است، #آداب و #موازینی دارد که بدون آن، نه تنها بهره لازم حاصل نمی‌گردد، بلکه گاه مشکلات غير قابل حل و ضايعات جبران ناپذيری نيز به بار خواهد آمد. بخشی از اين #آداب که زمينه تفاهم بهتر را فراهم و ما را از لغزش های احتمالی ايمن خواهد ساخت، به شرح زير عرضه ميگردد:
🔹۱) سخن #حق بگوييد و با سخن خود حق را بر ملا سازيد. ۲) از روی #علم و آگاهی سخن گفته و هيچ گاه بدون تأمل کافی حرف نزنيد؛ به آثار و پيامدهای حرف های خود توجه کنيد. ۳) #شمرده، بدون عجله و با #صدای_ملايم حرف بزنيد. ۴) #سنجيده و بجا سخن گوييد (سنجيده گويی) و حرف بيهوده (لغو) نزنيد. ۵) سعی کنيد تنها به هنگام #ضرورت صحبت کنيد. (کم گويی) ۶) #مختصر و #مفيد سخن گوييد. (آفه الکلام الاطاله) ۷) در نقل سخنان، #امانت را رعايت کنيد. ۸) در مورد امورى که به شما مربوط نيست، حرفی نزنيد.
🔹۹) هرگز به #گناه تکلم نکنيد؛ (دروغ، غيبت، تهمت، تمسخر، شايعه، افشای سر، هتک حرمت، عيب جويی، دشنام، تحقير، سخنان نيش دار و اختلاف افکنی). ۱۰) در وقت #خشم و هيجان، در امور مهم سخن نگوييد. ۱۱) هرگز الفاظ و #جملات_زشت و ناپسند بر زبان جاری نکنيد. ۱۲) در سخن گفتن #حيا را رعايت کنيد. ۱۳) سطح درک مخاطبان را رعايت کنيد. ۱۴) در بين صحبت ديگران، حرف نزنيد؛ (شنونده خوبی باشيد). ۱۵) بکوشيد تا سخنان شما همراه با تشويق ديگران باشد.
🔹۱۶) با سخنان خود، خوبی ها را به اطرافيان تلقين کنيد. ۱۷) نکات مثبت شخصيت افراد را يادآوری کنيد. ۱۸) در نقل لطيفه ها و سخنان خنده دار افراط نکنيد، و اگر قصد شوخی داريد، مخاطب را از جدی نبودن سخن خود آگاه کنيد. ۱۹) بهتر است در وقت صحبت، #چهره‌ای_متبسم داشته باشيد. ۲۰) بهتر است در بيان نقاط ضعف ديگران از کنايه استفاده کنيد. ۲۱) هيچ گاه بی دليل کسی را با حرفهايتان نترسانيد. ۲۲) در محاورات، فرهنگ مخاطبين خود را در نظر بگيريد. [۱] ۲۳) #صادقانه و از روی محبت صحبت کنيد.
🔹۲۴) در وقت سخن گفتن، به حرکات فک و لب خود دقت کنيد. [۲] ۲۵) حرکت دست و حالات چهره خود را با سخنانتان هماهنگ کنيد. ۲۶) وقتی با افراد بزرگتر از خود سخن می گوييد، صدای خود را از صدای آنان بالاتر نبريد. ۲۷) اشتياق و آمادگی شنوندگان را برای شنيدن سخنانتان در نظر بگيريد. ۲۸) شايسته است بدون آن که اظهار بزرگی کنيد، سخنانتان موجب هشدار و موعظه برای ديگران باشد. ۲۹) سعی کنيد سخنان شما، #ياد_خدا را در دل شنوندگان زنده کند و نيز سخنان خود را با نام خدا آغاز کنيد. ۳۰) از کلمات #محترمانه بهره بگيريد. (عرض می کنم، خواهش می کنم، اختيار داريد و ضميرهای جمع مانند شما، ايشان، و...)
🔹۳۱) حتی المقدور از سخنی که بار منفی دارد، خودداری کنيد. (جملات تنفرآميز، يأس آور، حاکی از شکايت و گله، انتقاد آميز و سرزنش زا). ۳۲) در غير موارد لازم، از تکرار اظهارات خود بپرهيزيد و در صورت نياز، حرفتان را با بيانی رساتر تکرار کنيد. ۳۳) سعی کنيد از جملات امری، کمتر استفاده کنيد و از زياد به کار بردن ضمير «من» بپرهيزيد. ۳۴) از آميختن سخنان خود با اغراق و قسم زياد خودداری کنيد. در صورت نياز، همراه با دليل و برهان سخن گوييد. ۳۵) از به کارگيری کلمات و عبارات غيرمأنوس و ثقيل بپرهيزيد.
🔹۳۶) سزاوار است سخنان شما، هميشه همراه با نقل کلام بزرگان دين و حکمت و حاوی نکات #پندآموز باشد، تا به رشد مخاطبان منجر شود. ۳۷) دستور زبان فارسی را به خوبی فرا گيريد و از به کار بردن الفاظ غربی بپرهيزيد. [۳] ۳۸) در استفاده از کلمات با معانی مشترک، #فهم_شنونده را در نظر داشته باشيد. ۳۹) تکيه کلام های زائد را با تمرين از سخنانتان حذف کنيد. (بله ـ راستش ـ خوب ـ و...). ۴۰) از پرخاشگری بپرهيزيد و با سخن #نرم با ديگران گفتگو کنيد. و پيوسته در نظر داشته باشيد که سخنان شما، حاکی از #شخصيت و ميزان #عقل شماست. «اللسان ميزان الانسان». [۴]
پی نوشت‌ها؛
[۱] فرهنگ عمومی جملات و عبارات خاصی برای بيان شادی، غم، تبريک، تسليت و... دارد که بهتر است اين موارد را آموخته و رعايت کنيم.
[۲] می توانيد در مقابل آيينه تمرين و حرکات نامناسب را اصلاح کنيد.
[۳] صاحب نظرات فرهنگی، برای بسيارى از الفاظ نامأنوس واراداتی، معادل‌های فارسی مناسب انتخاب کرده اند. شايسته است طالب محترم اين موارد را شناخته و در به کارگیری و ترويج آن بکوشند.
[۴] غرر الحکم، ۱۲۸۲
📕آيين گفتگو در فرهنگ دین، ص ۱ - ۵
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#گفتگو #صحبت #سخن
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«عفت نفس» چگونه به دست می آید؟ (بخش دوم)
🔸#عفت نقطه مقابل «شکم پرستى و شهوت پرستى»، و صفتی است که باعث حفظ #اعتدال در «نیروی شهوت» در انسان میشود. «عفت» به معنای دور داشتن خود در صحنه عمل و رفتار، از هرگونه #ناهنجاری و #زشتی است. #عفت از «بزرگترین فضایل انسانى» است و هیچ کس در «سیر الى الله»، بدون داشتن «عفت» به جایى نمى رسد.
💠اقدامات لازم برای تزکیه نفس و دوری از گناه (۱)
1⃣«تفکر و اندیشه»
🔹یکی از موانع مهم #تهذیب_نفس و یکی از علل انجام گناه، #غفلت و بی‌خبری است. امام خمینی (ره) می‌فرماید: «اوّل شرط مجاهده با نفس و حرکت به جانب حق تعالی، #تفکر است». اگر ما در شبانه روز سرگرم زندگی دنیا باشیم، و #یاد_خدا و #مرگ را فراموش کنیم، و اگر ساعتی در کارهای خود و عواقب آن #اندیشه نداشته باشیم، به احتمال زیاد گرفتار #گناه و معصیت می‌شویم؛ و اگر به #دستورات_الهی توجه داشته باشیم، و شرایط سخت پس از #مرگ و عالم برزخ و حساب و کتاب #قیامت را همواره در نظر داشته باشیم، مسلماً خود را آلوده به گناه و #معصیت نخواهیم کرد، و #نفس ما شروع به رشد و بالندگی خواهد نمود. امام علی (علیه السلام) می‌فرماید: «هرکس که قلبش را با تداوم #فکر، آباد سازد افعالش در باطن و ظاهر خوب خواهد شد». [۱]
2⃣«ترس از خداوند»
🔹برترین افسار و لگامی که #نفس بدان پیش رانده میشود، «ترس از خداوند عز و جل» است. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ أمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَ نَهیَ النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی - فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأَوَی» [۲] (و آن کس که از #مقام_پروردگارش ترسان باشد و #نفس را از #هوی بازدارد - قطعاً #بهشت جایگاه اوست!). ابزارها و وسایل فراهم سازی ترس از خداوند بسیارند که در رأس آنها «بسیار به یاد مرگ بودن» است.
3⃣«توجه به کرامت ذات و تقویت ارزش‌های انسانی»
🔹اگر #انسان توجه کند که موجود گرانبهایی است، و از علم و کمال و جمال الهی برخوردار است و مقامی بس بلند و رفیع دارد، #اخلاق_رذیله و ارتکاب #گناه را دون شأن خویش می‌داند، و طبعاً از آنها بیزار، و در این راه پایدار خواهد بود. وقتی فهمید #روح_انسان، موجودیت حقیقی انسان، #الهی است، و از عالم بالا آمده، #شهوات و خواسته‌های حیوانی در نظرش بی‌ارزش، و تمایل به #فضایل_اخلاقی در وجودش احیاء خواهد شد. امام علی (علیه السلام) فرمود: «هرکس که #نفس خودش را گرامی بدارد، شهوت‌ها برایش کوچک و بی‌ارزش خواهد بود». [۳] #ادامه_دارد...
پی نوشت‌ها؛
[۱] غررالحکم، ص ۶۹۰
[۲] سوره نازعات، آیات ۴۰ و ۴۱
[۳] نهج البلاغه، قصار، ص۴۴۹
منبع: وبسایت پرسمان
#عفت #نفس #تهذیب #تفکر
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️در اسلام «امنیت اجتماعی» چه جایگاهی دارد و برای ارتقاء آن در جامعه چه بايد کرد؟ (بخش دوم)
💠راهکارهای ايجاد امنيت اجتماعی
🔸#قرآن_کريم در جهت برقراری و تأمين #امنيت_اجتماعی، راه حل ها و راهکارهای فراوانی را ارائه نموده که به طور يقين ذکر تمامی آنها در اين نوشتار نمی گنجد، و از همين رو ما به طور اختصار به دو مورد از اين راهکارها اشاره کرده و می گذريم:
1⃣«توجه به عبادت و ياد خدا»
🔹با وجود پيشرفت های صنعتی و تکنولوژی، انسان امروزی بيش از گذشته در معرض #ناامنی قرار دارد؛ چرا که گسترش زندگی صنعتی و ماشينی، اگر چه توانسته است جسم او را اندکی به راحتی رساند و زحمت جسمی او را کم نمايد، ولی اين حقيقت بر کسی پوشيده نيست که روح و روان او را به بند کشيده و در مقابل آن آسايش جسمانی، انواع و اقسام اضطرابات، دغدغه ها و نگرانی های روحی را به او هديه نموده است!!! و اين نيز نبوده مگر به خاطر اينکه دلبستگی به ظواهر تمدن امروزی او را از #ياد_خدا غافل کرده، و در نتيجه اين فراموشی ياد خدا، هم #امنيت_فردی و هم #امنيت_اجتماعی او به خطر افتاده است.
🔹از همين رو #قرآن_کريم همواره انسان ها را متذکر اين معنا می گرداند که اگر طالب آسايش و آرامش هستيد، راهی جز روى آوردن به #ياد_خدا، فرا روی شما نيست: «الَّذِينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللهِ أَلَا بِذِكْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ». [۱] (آنها کسانی هستند که #ایمان آورده اند، و دلهایشان به #یاد_خدا مطمئن و (آرام) است؛ آگاه باشيد که تنها با #ياد_خدا دل ها آرام می گيرد). هنگامی که دل و جان انسان در اثر «ياد خدا» به ساحل آرامش رسيد، به طور طبيعى جامعه بشری نيز از «امنيت اجتماعی مطلوب» برخوردار خواهد شد.
🔹#نماز، نفس سرکش را مؤدب به آداب الهی و رعايت حقوق فردى و اجتماعى ديگران نموده و در نتيجه #امنيت_اجتماعی را در بالاترين سطح برای جوامع بشری به ارمغان می آورد. #نماز بنا به تصريح آيه شريفه «...إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ...» [۲] انسان را از غيبت، دروغ، سرقت، قتل نفس، تجاوز به حريم خصوصی ديگران، رباخوارى، زنا، چشم چرانی، تهمت، حرام خواری، قمار، شرب خمر و هر عملی که به نوعی منجر به تجاوز به حقوق ديگران، و در نتيجه ايجاد اختلال در #امنيت_اجتماعی است برحذر می دارد.
🔹اگر تمامی همّ و غمّ متوليان ايجاد «امنيت» و تئوری پردازان اجتماعی، دست يافتن به راه حلی عملی و کارا برای از بين بردن #ناامنی و ريشه کن کردن عوامل آن است، پس چرا بايد از آسان ترين و بهترين راه حل اين امر يعنى #نماز غافل باشند؟ و درست به همين خاطر است که ما معتقديم برای برقراری #امنيت_اجتماعی بهترين و مهم‌ترين راه، اصلاح و بهينه سازی رابطه بين انسان و خداوند، و تلاش در جهت آشنا کردن انسان ها با خالق خويش است و اين امر ممکن نخواهد بود مگر از طريق اقامه #نماز. #ادامه_دارد...
منبع؛ وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#امنیت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد