eitaa logo
پاسخگو
886 دنبال‌کننده
460 عکس
111 ویدیو
12 فایل
مجموعه پرسش و پاسخ های (پایه های 1 تا 10) حوزوی؛ تحت اشراف جمعی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه قم مدیر کانال: @Salooni
مشاهده در ایتا
دانلود
❓پرسش 61: آیا می توانیم از روایتی که دارای سند مخدوش باشد، به عنوان مؤیّد استفاده کنیم؟ ✍پاسخ: ♨️حدیث به اعتبارات مختلف، تقسیمات متعددی دارد و طبق یکی از آن ها، حدیث به و و و تقسیم می گردد. طبق برخی تعاریف، همه اقسام حدیث ، ، ، وحتی حدیث ، از مصادیق حدیث ضعیف شمرده می شود و طبق تعاریف دیگر، حدیث مجعول با حدیث ضعیف متفاوت است. ♨️اگر منظور از مخدوش، حدیث مجعول باشد، قابل استناد نیست اما اگر منظور حدیث ضعیف باشد طبق نظر اغلب فقهاء، در مباحث فقهی، حدیث ضعیف حجیت ندارد مگر این که مشهور به آن عمل کرده باشند و در نظر ما، باشد یا این که حدیث ضعیف در کنار روایات هم مضمون که اعتبار آن ها ثابت شده است، به عنوان مؤید به کار گرفته شود و حاصل شود. 📚رسائل، انصاری، مرتضی، ج ۱، ص ۱۴۴. 📚کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۳۳۹. 📚مامقانی، مقباس الهدایة، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۴۶. 📚قوانین الاصول، قمی، میرزا ابوالقاسم، ص ۴۲۶. 📚مصباح الاصول، خویی، ابوالقاسم، ۲، ۱۹۲. https://eitaa.com/saluni
❓پرسش 99: به ، ، و را توضیح دهید؟ 🌿〰️🌺〰️🌿〰️🌸〰️🌿〰️🌺〰️ دوستانتون رو به پاسخگو(سلونی) دعوت کنید🔻🔻🔻 https://eitaa.com/joinchat/780861721C8c93ba02f5 ╭━❀❓❀━╮ @saluni ╰━❀📚❀━╯
❓پرسش 99: به ، ، و را توضیح دهید؟ ✍پرسش: 🌀در ، تقسیم بندی های مختلفی برای احادیث ذکر شده است. یکی از این تقسیمات، تقسیم حدیث بر اساس اعتبار سند است که به مقتضای پرسش، به بیان آن می پردازیم: ✳️ محدثان از دیر زمان، را به سه نوع اصلی تقسیم می‌کردند: ، و . ✳️ عالمان در قرن‌های آغازین، روایات را به دو دسته صحیح و غیرصحیح تقسیم کرده اند. این تقسیم‌بندی از زمان «رحمه الله» به تقسیم چهارگانه حدیث به ، ، و مبدل شد و سپس و قسم پنجمی بر این اقسام افزوده‌اند و آن است. معانی این پنج اصطلاح طبق تقسیم بندی رایج چنین است: 1⃣ حدیث صحیح: حدیثی است که سلسله سند آن توسط راویانی (قابل اعتماد) و ، به معصوم گردد. 2⃣حدیث مُوَثَّق: حدیثی است دارای که نسبت به کلیه افراد سلسله سند در کتابهای رجال شیعه تصریح به شده باشد، اگر چه بعضی از افراد زنجیره حدیث، باشند، مانند و .(گاهی از روایت موثق به قوی تعبیر شده است.) 3⃣حدیث حَسَن: حدیث حَسَن خبری است که سند آن بوده و تمامی راویان آن و باشند. 4⃣حدیث ضعیف: حدیث ضعیف روایتی که شروط یکی از اقسام «صحیح، حسن، موثق» در آن جمع نباشد. یعنی اگر حتی یک راوی (در صورتی که تنها یک راوی در آن طبقه باشد) شرایط اطمینان آور را از دست بدهد، آن روایت ضعیف خواهد بود. (گاهی ضعیف بر روایت مجروح نیز اطلاق شده است.) 🔆نکته: معنای صحیح نزد متأخرین و صحیح نزد قدما متفاوت است. قدما ملاک صحت را وثوق و اعتماد به صدور حدیث از معصوم می‌دانستند و برخی روایات با اینکه در سند قابل خدشه هستند ولی با وجود قرائن متنی یا خارجی اطمینان به صدور آنها از معصوم ایجاد می‌شده است. 📚هاشمی شاهرودی، «حدیث صحیح»،ج۳، ص۲۶۵. 📚 فرهنگ نامه اصول فقه، خبر صحیح متأخرین 🌿〰️🌺〰️🌿〰️🌸〰️🌿〰️🌺〰️ دوستانتون رو به پاسخگو(سلونی) دعوت کنید🔻🔻🔻 https://eitaa.com/joinchat/780861721C8c93ba02f5 ╭━❀❓❀━╮ @saluni ╰━❀📚❀━╯
❓پرسش130: تفاوت و در را بیان کنید؟! ✍🏽پاسخ: ♨️با توجه به این که هر کدام از طریقه و برای ادله، قواعد کلی و جزئیات بسیار زیادی دارد، در پاسخ این سؤال مهم، صرفاً به پاسخ کلی و اجمالی اشاره می شود که به امید خدا، می تواند مسیر جدیدی را در بحث اعتبارسنجی احادیث به روی شما بگشاید: 🌀توضیح اجمالی طریق رجالی: مقصود از این شیوه که تقریبا منتسب به يا «رحمة الله علیهما» و مربوط به دورۀ است، اعتبارسنجی با تکیه بر رجال و روایان موجود در سند و احوال آن ها است. ویژگی هایی مانند و یا ، ، اوصاف و احوال او و دقت در نقل و...، از محورهای مهم این شیوه از اعتبارسنجی می باشد. بر اساس این شیوه، روایت و احادیث از حیث اعتبار به چهار دسته ، ، و تقسیم می گردد. ( البته در بعضی تقسیم بندی ها یکی دو قسم دیگر به این اقسام اضافه شده است.) 🌀توضیح اجمالی طریق فهرستی: در طریق فهرستی، تکیه گاه اعتبار سنجی راویان موجود در سند و میزان اعتبار و شهرت آن است. مطالبی از قبیل کتاب روات و موضوع آن، یا عدم شهرت، و... از مسایلی است که در اعتبارسنجی فهرستی اهمیت ویژه دارد. به ادعای قائلین این نظریه، نیز برای اعتبارسنجی بیشتر از و عدم وثاقت راوی و او، نظر به اعتبار یا عدم اعتبار کتب ایشان داشته اند. 🍀مثال: برای مثال، سند روایتی در کافی که عبارت است از « عدة من أصحابنا عن أحمد بن محمد بن خالد عن أبيه عن أبي نهشل عن عبد الله بن سنان» طبق مبنای رجالی ضعیف و طبق مبنای فهرستی دارای اعتبار است زیرا ابی نهشل مجهول در هیچ یک از کتب رجالی توصیف نشده است فلذا طبق مبنای رجالی وجود او سبب ضعف روایت می گردد اما طبق مبنای فهرستی روایت به دلیل شهرت عظیمه کتاب عبدالله بن سنان از اعتبار بالایی برخوردار است و وجود واسطه ناآشنا و حتی شعیف، خللی به اعتبار آن وارد نمی سازد (البته لازم به ذکر است در خود مبنای رجالی و فهرستی بین قائلین آن ها در جزئیات، اختلاف وجود دارد.) 🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸🇵🇸 به کانال بپیوندید🔻 https://eitaa.com/joinchat/780861721C8c93ba02f5 ╭❀❓❀╮ @saluni ╰❀📚❀╯
❓پرسش۱۵۷: کلمه اسم که اصلش سمو بوده، به اعتبار حرف آخرش است یا غیر صحیح؟ •┈••✾••┈••┈••✾••┈••┈••✾••┈••┈••✾••┈••┈••✾••┈•• به کانال بپیوندید ⬇️ https://eitaa.com/joinchat/780861721C8c93ba02f5 ╭❀❓❀╮ @saluni ╰❀📚❀╯
❓پرسش۱۵۷: کلمه اسم که اصلش سمو بوده، به اعتبار حرف آخرش است یا غیر صحیح؟ ✍پاسخ: 🔰پاسخ اجمالی: اصطلاح صحیح در علم صرف، دارای دو معنای متفاوت است که طبق یک معنی کلمه «اسم» صحیح است و طبق یک معنی صحیح نیست. 🔰پاسخ تفصیلی: 🌀اسم به اعتبار حرف آخر به و تقسیم می‌گردد که غیرصحیح ، یا است. برخی اسماء نیز ملحق به صحیح هستند که نامیده می شوند. 🌀فایده این تقسیم در مواردی مانند کیفیت ظهور در آخر کلمه یا جواز و اسم ممدود و مقصور مشخص می گردد. 🌀 از آنجا که در این تقسیم بندی حرف آخر صورت فعلی کلمه لحاظ می گردد نه صورت اصلی آن لذا کلمه اسم که حرف آخر آن میم است، صحیح محسوب می گردد و اعراب های ثلاثه در آخر آن ظاهر می گردد. 🌀تقسیم به صحیح و غیرصحیح در مورد دیگری نیز استعمال میگردد که ملاک در آن بودن حروف اصلی کلمه است، کلمه اسم در این تقسیم بندی محسوب می گردد؛ بنابر این‌که اصل آن سمو بوده باشد که لام الفعل آن است. 📚صرف ساده،بخش اسم، تقسیمات اسم 📚جامع الدروس العربية: موسوعة من ثلاثة أجزاء، ص: 77 📚بداءة النحو، ص: 36 •┈••✾••┈••┈••✾••┈••┈••✾••┈••┈••✾••┈••┈••✾••┈•• به کانال بپیوندید ⬇️ https://eitaa.com/joinchat/780861721C8c93ba02f5 ╭❀❓❀╮ @saluni ╰❀📚❀╯
❓پرسش۱۷۲: مقصود از چیست؟ ✍پاسخ: حدیث موقوف، دو اصطلاح مطلق و مقید در و دارد که به شرح زیر می باشد: 🌀موقوف(به معنای مطلق) : حدیثی که از مصاحب «علیه‌السلام» و بدون اتصال به معصوم«علیه‌السلام» نقل شده است. مثال: الکافي، ج۱، ص۹۹، ح۱۲: علي بن إبراهيم عن أبيه عن بعض أصحابه عن هشام بن الحكم قال 🌀موقوف(به معنای مقید) : حدیثی که از غیرمصاحب معصوم «علیه‌السلام» و بدون اتصال به معصوم«علیه‌السلام» نقل شده است که با تعبیر «وقفه فلان علی فلان» به آن اشاره می شود. 🔅نکته1: اصطلاح اول یعنی موقوف بمعنی المطلق شایع و اصطلاح دوم نادر است. 🔅نکتۀ2: اکثر‌ اندیشمندان ، را حتی در صورتی که سند آن باشد نمی‌دانند، مگر آنکه قراینى بر صدور آن از معصوم علیه السّلام دلالت کند. در حقیقت موقوف حدیث نیست، بلکه گفته راوى است، مگر آنکه قراینى وجود داشته باشد که به طور عادت موجب آن از معصوم گردد مانند که در موضوع زوجه داراى فرزند وارد شده استو فقها بدان تمسک جسته‌اند. گروهی نیز بین موقوفات و دیگران تفاوت قائل شده و فقط موقوفات ابن ابی عمیر را حجت می‌دانند. 📚اصول الحدیث و احکامه، جعفر سبحانی «حفظه‌الله»، صفحهٔ۱۰۱ 📚فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، سید محمود هاشمى شاهرودى«رحمه‌الله»، جلد ‌۳، صفحه ۲۷۸. •┈••✾••┈••┈••✾••┈••┈••✾••┈••┈••✾••┈••┈••✾••┈•• به کانال بپیوندید ⬇️ https://eitaa.com/joinchat/780861721C8c93ba02f5 ╭❀❓❀╮ @saluni ╰❀📚❀╯