✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️بخشی از نامه ۳۱ نهج البلاغه (وصیتنامه امام علی علیه السلام به امام حسن مجتبی علیه السلام) - (بخش اول)
🔹پسرم تو را سفارش مىكنم به #تقواى_الهى، و ملازمت امرش، و آباد كردن دل به يادش، و چنگ زدن به ريسمانش، و كدام رشته محكمتر از رشته بين تو و خداوند است اگر به آن چنگ زنى؛ دلت را با #موعظه زنده كن، و با بىرغبتى به دنيا بميران، آن را با #يقين قوى كن و با #حكمت، نورانى نما، و با #ياد_مرگ فروتن و خوار كن، و به اقرار به فانى شدن همه چيز وادار، و به فجايع دنيا بينا گردان، و از صولت روزگار، و قبح دگرگونى شبها و روزها بر حذر دار،
🔹اخبار گذشتگان را به او ارائه كن، آنچه را بر سر پيشينيان آمد به يادش آور، در شهرهاى آنان و در ميان آثارشان سياحت كن، در آنچه انجام دادند و اينكه از كجا منتقل شدند و در كجا فرود آمدند و منزل كردند دقّت كن، مىيابى كه از كنار دوستان رفتند، و به ديار غربت وارد شدند، و گويى تو هم به اندك زمانى چون يكى از آنان خواهى شد. پس منزلگاه نهايىات را اصلاح كن، و #آخرتت را با دنيا معامله مكن، در باره آنچه علم ندارى سخن مگو، و در باره وظيفهاى كه بر عهدهات نيست حرفى مزن.
🔹در راهى كه از گمراهى در آن بترسى قدم منه، زيرا حفظ خويش به هنگام سرگردانى، بهتر از اين است كه آدمى خود را در امور خطرناك اندازد. #امر_به_معروف كن تا اهل آن باشى، با دست و زبان #نهى_از_منكر نما، و با كوششت از اهل منكر جدا شو. در راه خدا #جهاد كن، جهدى كامل، و ملامت ملامت كنندگان تو را از جهاد در راه خدا باز ندارد. به راه #حق هر جا كه باشد در مشكلات و سختىها فرو شو، در پى #فهم_دين باش، خود را در امور ناخوشايند به #صبر و مقاومت عادت ده، كه صبر در راه حق اخلاق نيكويى است.
🔹وجودت را در همه امور به #خداى خود واگذار، كه در اين صورت خود را به #پناهگاهی_محكم، و نگاهبانى قوى وا مىگذارى. در مسألت از خداوند #اخلاص پيشه كن، كه بخشيدن و نبخشيدن به دست اوست. از خدايت بسيار طلب خير كن، و وصيّتم را بفهم، و از آن روى مگردان، مسلّما بهترين سخن سخنى است كه سود بخشد. معلومت باد در دانشى كه سود نيست خير نيست، و در علمى كه فرا گرفتنش سزاوار نيست بهرهاى نمىباشد. #ادامه_دارد...
منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری
#امام_علی #نهج_البلاغه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️رابطه امتحان الهی با گرفتاریها
🔹یکی از #حکمت ها و #دلایلی که برای بسیاری از گرفتاری ها و #مشکلات در قرآن کریم و منابع روایی بیان شده است مساله #آزمایش_بندگان می باشد. آزمایش الهی برای #تربیت بندگان و پرورده شدن آن ها در کوران حوادث و بلاها می باشد، وگرنه خداوند، عالِم به تمام امور عالَم می باشد و چیزی از او مخفی نیست. شاید انسانی پیدا نشود که ادعا کند هیچ نوع بلا و گرفتاری ندیده است؛ یکی مریض دارد و دیگری خود، مریض است.
🔹فرد دیگری از فقر و نداری می نالد، عده ای درگیر جنگ و جدال هستند و افرادی هم گرفتار سیل و زلزله و... همه ما بخشی از این #بلاها را خود تجربه کرده ایم. چه #حکمت و فلسفه ای در پس این بلاها و #گرفتاریها وجود دارد؟ آیا گرفتاری ها فقط در اثر گناهان است؟ خیلی از بزرگان و اولیاء الهی نیز در طول حیات خود گرفتار بلاهای فراوانی بوده اند، با آنکه از معصیت مبرا بوده اند. #حکمت های متعددی برای #بلاها و مصائب ذکر شده است، یکی از این حکمت ها، مساله #آزمایش می باشد که دراین نوشتار به آن اشاره مختصری می کنیم.
💠رابطه بلا و مصیبت با امتحان الهی
🔹#امتحان_الهی یکی از سنت های قطعی خداوند است، در #قرآن_کریم چنین آمده است: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ اَلْخَوْفِ وَ اَلْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ اَلْأَمْوٰالِ وَ اَلْأَنْفُسِ وَ اَلثَّمَرٰاتِ وَ بَشِّرِ اَلصّٰابِرِينَ» [بقره، ۱۵۵] (و بی تردید شما را به چیزی اندک از ترس و گرسنگی و کاهش بخشی از اموال و کسان و محصولات [نباتی یا ثمرات باغ زندگی از زن و فرزند] #آزمایش می کنیم؛ و #صبر_کنندگان را بشارت ده). #انسان در گرفتاری و بلاست که نشان می دهد چقدر اهل #صبر است. کسی که در برابر #ناملایمات صبر می کند، فرق دارد با کسی که زبان به اعتراض و گلایه و نارضایتی باز می کند.
🔹انسان تا در معرض #سختیها قرار نگیرد چگونه می تواند خود را نشان بدهد؟! خیلی از مردم ادعای #ایمان دارند، اما تا به سختی و بلایی مبتلا می شوند ایمان شان را فراموش می کنند. #خدایی که همه چیز را می داند چه نیازی به #امتحان دارد؟ سؤالى كه به ذهن مى رسد اين است كه مگر #آزمايش براى اين نيست كه اشخاص يا چيزهاى مبهم و ناشناخته را بشناسيم و از ميزان #جهل و نادانى خود بكاهيم؟
🔹اگر چنين است خداوندى كه علمش به همه چيز احاطه دارد و از اسرار درون و برون همه كس و همه چيز آگاه است، غيب آسمان و زمين را با علم بى پايانش می داند، چرا #امتحان مى كند؟ مگر چيزى بر او مخفى است كه با امتحان آشكار شود؟! در پاسخ به این سوال می گوییم: #مفهوم_آزمايش و امتحان در مورد خداوند با آزمايش هاى انسان بسيار متفاوت است. آزمايش هاى ما براى شناخت بيشتر و رفع ابهام و جهل است، اما #آزمايش_الهى در واقع همان #پرورش و #تربيت است. در #قرآن_کریم در بیش از بيست مورد امتحان به خدا نسبت داده شده است.
🔹اين يک #قانون_كلى و سنت دائمى پروردگار است كه براى شكوفا كردن #استعدادهای_نهفته و در نتيجه پرورش دادن بندگان، آنان را مى آزمايد. يعنى همانگونه كه فولاد را براى استحكام بيشتر در كوره مى گدازند تا به اصطلاح آبديده شود، #آدمى را نيز در كوره #حوادث سخت پرورش مى دهد تا #مقاوم گردد. چنانچه در آیه دیگری می فرماید: «وَ لِيَبْتَلِيَ اللهُ ما فِی صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ ما فِی قُلُوبِكُمْ وَ اللهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُور» [آل عمران، ۱۵۴] (او آنچه را شما در سينه داريد #مىآزمايد تا دلهاى شما كاملا خالص گردد و او به همه اسرار درون شما آگاه است). باید بدانیم از این #ابتلائات گریزی نیست و خود را برای مواجهه صحیح با آنها آماده کنیم.
🔹خدای متعال در آیه دیگری می فرماید: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ وَ لَمّٰا يَأْتِكُمْ مَثَلُ اَلَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ اَلْبَأْسٰاءُ وَ اَلضَّرّٰاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتّٰى يَقُولَ اَلرَّسُولُ وَ اَلَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتىٰ نَصْرُ اللهِ أَلاٰ إِنَّ نَصْرَ اللهِ قَرِيبٌ» [بقره، ۲۱۴] (آیا پنداشته اید در حالی که هنوز حادثه هایی مانند #حوادث_گذشتگان، شما را نیامده، وارد #بهشت می شوید؟! به آنان #سختیها و آسیب هایی رسید و چنان #متزلزل و مضطرب شدند تا جایی که پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند [در مقام دعا و درخواست یاری] می گفتند: یاری خدا چه زمانی است؟ [به آنان گفتیم:] آگاه باشید! یقیناً #یاری_خدا نزدیک است).
🔹این آیه و آیات مشابه آن، نشان می دهند که در #امتهای_قبل هم مردم و مخصوصاً مومنین چقدر با انواع بلا مورد #آزمایش قرار گرفته اند و ما نیز از این سنت الهی مستثناء نیستیم.
نویسنده: عظیمی رادفر مجتبی
منبع؛ وبسایت رهروان ولایت
#امتحان #آزمايش
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
تبیین
⭕️پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مظهر صفت رحمت خاصه خداوند متعال
🔹خداوند سبحان میفرماید: «ادْعُ إِلَی سَبِیلِ رَبِک بِالْحِکمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جَادِلْهُم بِالتِی هِی أَحْسَن»؛ [۱] (با #حکمت و #اندرز_نیکو، [مردم را] به سوی راه پروردگارت بخوان، و با مجادلهی نیکوتر با آنها مجادله کن)؛ یعنی با #زبان_نرم و به نرمی و آرامی، #حکیمانه و منطقی و یا با #موعظه_نیکو و زبان شیرین مردم را به سوی خدا دعوت کن. و نیز میفرماید: «فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللهِ لِنتَ لَهُمْ»؛ [۲] (پس به واسطهی لطف و رحمت خدا، با آنها به نرمی رفتار نمودی).
🔹 #پیامبر_اکرم (ص) مظهر صفت خاصهی رحمت حضرت حق تبارک و تعالی و «بِالْمُؤْمِنِینَ رَئُوفٌ رحِیمٌ»؛ [۳] (نسبت به مؤمنان #بسیار_مهربان و #دلسوز)، و آیینهدار جمال حق است که نور رحمت در او به ظهور پیوسته و از او به دیگران میتابد و خود بالذات ندارند. نظیر آیینهای که نور آفتاب در آن تابش نماید و از آن به دیگری منعکس شود، که در حقیقت روشنی آفتاب است، نه آیینه.
🔹خداوند خطاب به آن حضرت می فرماید: «لَعَلک بَاخِعٌ نفْسَک أَلا یکونُواْ مُؤْمِنِینَ»؛ [۴] (چه بسا برای اینکه آنان ایمان نمیآورند #جان خود را میفرسایی). و نیز می فرماید: «فَلاَ تَذْهَبْ نَفْسُک عَلَیهِمْ حَسَرَاتٍ»؛ [۵] (مبادا #جان تو به خاطر آنها از روی حسرت های پیدرپی بفرساید)؛ یعنی مگر میخواهی از سختی و ناراحتی جان دهی که این گونه از شدت #رحمت و #رأفت بر مؤمنین، در #هدایت و ایمان آوردن آنها خودخوری میکنی؟!
پی نوشتها؛
[۱] قرآن کریم، سوره نحل، آیه ۱۲۵
[۲] همان، سوره آل عمران، آیه ۱۵۹
[۳] همان، سوره توبه، آیه ۱۲۸
[۴] همان، سوره شعراء، آیه ۳
[۵] همان، سوره فاطر، آیه ۸
📕در محضر بهجت، ج۱، ص۳۰۹
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#پیامبر_اکرم #آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️فوايد حضور «امام زمان» (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در پس پرده غيبت
🔹اینکه ما علم به فایده وجود #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در #زمان_غیبت نداریم، دلیل بر بیفایده بودن آن نیست؛ از بزرگترین #مصادیق_نادانی در مسائل علمی و دینی این است که ما عدم علم به شیء را، به منزلۀ عدم وجود شیء بگیریم، و شکی نیست که #عقل_بشر قادر به فهم و درک #مصلحت و #حکمت همه #قوانین_الهی نیست، اما مقتضای منزّه بودن خداوند از لغو و عبث، تسلیم شدن در برابر #تشریع و قانون الهی میباشد.
🔹از طرفی هم #روایات مربوط به #غیبت_امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به طور متواتر است [۱] و صحت آنها قابل تردید نیست. مفهوم #غایب_بودن_امام، به این معنا نیست که وجود ناپیدا و رویایی دارد، به عبارت دیگر هر چند #امام_مهدی (ارواحنا لهالفداء) ظهور ندارند، اما #حضور دارند و اساساً #غیبت به معنای عدم حضور نیست، بلکه به معنای از نظرها مخفی بودن است، به عبارت دقیقتر این #مردماند، که از امام خویش غایبند.
🔹چنانکه #امیرالمؤمنین (عليه السلام) در این باره میفرمایند: «هنگامی که #امام_غایب از نسل من از دیدهها پنهان شود، و مردم با غیبت او از #حدود_شرع بیرون روند، و تودۀ مردم خیال کنند که #حجت_خدا از بین رفته و امامت باطل شده، سوگند به خدای علی در چنین روزی #حجت_خدا در میان آنهاست، در کوچه و بازار آنها گام بر میدارد و در خانههای آنها وارد میشود و در شرق و غرب جهان به سیاحت میپردازد و گفتار مردم را میشنود و بر اجتماعات آنها وارد میشود و سلام میکند، ولی مردم تا #روز_معین او را نمیبینند، تا جبرئیل (عليه السلام) میان آسمان و زمین بانگ برآورده و #ظهور را اعلام کند». [۲]
🔹اقدام #امام به تصرف در امور ظاهری و شؤون حکومت، منحصر در اقدام شخص ایشان به صورت حضوری و مباشری نیست، بلکه میتواند #دیگران را از طرف خویش #متولی تصرف در امور کند. آنچه مسلم است عدم امکان دسترسی #عموم_مردم به حضرت است، اما عدم دسترسی #خواص به ایشان امری مسلم نیست، بلکه روایات بر خلاف آن دلالت دارند.
🔹همچنین #امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) همانطور که در زمان #غیبت_صغری، وکلایی را برای رسیدگی به حوائج مردم انتخاب کرده بودند، در #غیبت_کبری نیز #فقها و #علمای عدل و آگاه را برای امر قضاوت و اجرای امور سیاست و برپایی حدود منصوب کردهاند و آنها را #حجت بر مردم قرار داده است. چنانکه در توقیع شریف خود چنین فرمودند: «و اما در حوادث و پیش آمدها به #راویانحدیثما رجوع کنید، زیرا آنها #حجت_من بر شما بوده و من #حجّت_خدا بر آنها هستم». [۳]
پینوشتها؛
[۱] مهدی موعود، علامه مجلسی
[۲] یوم الخلاص، ط ۴، ص ۱۳۹
[۳] کمال الدین، شیخ صدوق، باب ۴۵
نویسنده: ناجی
منبع: وبسایت رهروان ولایت
#امام_زمان #امام_مهدی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۱۸۲ «نهج البلاغه» چه اوصافی را برای «امام زمان» (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بر می شمرد؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۸۲ #نهج_البلاغه [۱] مى فرمايد: «او براى حفظ حكمت و دانش، زرهى كه حافظ آن است بر تن كرده و حكمت را با همه آدابش در برگرفته، توجّه خاص به آن نموده و آن را به خوبى شناخته و يكسره به آن پرداخته است». در اينكه منظور از اين #شخص_حكيم كه حكمت همه وجود او را پر كرده و توجّه او را به خود جلب نموده و آن را با همه آداب در برگرفته كيست؟
🔹احتمالات متعددى داده شده است، ولى هنگامى كه تعبيرات حضرت را تا پايان تفسير كنيم به روشنى درخواهيم يافت كه اين عبارات تفسير صحيحى جز #امام_مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ندارد. #امام_علی (عليه السلام) در ادامه اين سخن مى افزايد: «حكمت و دانش براى او گمشده اى است كه همواره در جستجوى آن است، و نيازى است كه پيوسته در طلب آن است». اين سخن تأكيد ديگرى است بر اينكه آن مرد الهى، برنامه كارش بر اساس #حكمت قرار گرفته، و قبل از ايجاد هر تحوّلى، «تحوّل علمى و فرهنگى» برقرار مى كند؛ اين سخن هماهنگ با چيزى است كه در روايات درباره #حضرت_مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) آمده است.
🔹از جمله در حديثى از امام باقر (عليه السلام) چنين مى خوانيم: «هنگامى كه #قيام_كنندهی ما به پا خيزد دست خود را بر سر بندگان بگذارد [آنها را تحت تربيت خود قرار دهد] و به اين وسيله #عقلهای_آنها را متمركز سازد و #افكار_آنها را كامل كند». [۲] در ادامه در بيان يك ويژگى ديگر #امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مى فرمايد: «او به هنگامى كه اسلام غروب كند، همچون شترى كه از راه رفتن بازمانده، بر زمين قرار گرفته و سينه به آن چسبانده است، پنهان خواهد شد».
🔹هنگامى كه شتر از راه رفتن باز مى ماند بر زمين چنان پهن مى شود كه انتهاى دم او به زمين مى چسبد و حتى پايين گردن خود را نيز بر آن مى نهد و اين، نشانه نهايت خستگى است، و عرب از آن به عنوان كنايه براى نهايت ضعف و ناتوانى استفاده مى كند. اين سخن اشاره آشكار ديگرى به يكى از اوصاف #امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است، كه در #دوران_غيبت او، #اسلام و #مسلمين در نهايت ضعف قرار مى گيرند و دشمنان از هر سو براى محو اسلام و شكست مسلمين قيام مى كنند. امام (عليه السلام) در پايان اين فراز به نكته روشن ترى در اين زمينه مى پردازد و مى فرمايد:
🔹«او باقيماندهاى از #حجّت هاى خداست و #خليفه و #جانشينى از جانشينان پيامبران اوست». همان گونه كه از بيان اين اوصاف به دست مى آيد جمله هاى بالا مرجع ضميرى جز #حضرت_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نمى تواند داشته باشد، به ويژه اينكه واژه هاى #بقيه (بقية الله) و #حجّت و #خليفه در فرهنگ دينى ما كاملا منطبق بر آن حضرت است.
🔹از اين بخش خطبه كه اشارات روشنى به #قيام_امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) داشت، به خوبى استفاده مى شود كه بر خلاف تصوّر ناآگاهان، تكيه گاه اصلى #امام_مهدى بر انقلاب فكرى، علمى و فرهنگى است، نه قيامى نظامى و مملوّ از خونريزى. او چنان سطح #افكار_مردم را بالا مى برد كه با پاى خود به سوى يك «حكومت سراسر عدل و داد» پيش مى روند. بى شكّ در آغاز راه، اقليّت منحرف و ماجراجو و گردنكشان زورگو و ظالمى در اين طريق سدّ راهاند كه #امام آنها را با قدرت نظامى خود بر مى دارد. او پيوسته در طلب دانش و ارتقاى سطح #معلومات_امّت است و همچون جدّش پيغمبر اكرم (صلی الله علیه و آله) با زبان حال و قال مى گويد: «رَبِّ زِدْنِی عِلْماً». [۳]
پی نوشتها؛
[۱] جهت اجتناب از اطاله مطلب، از آوردن متن عربی فرمایشات امام علی علیه السلام صرف نظر گردیده است.
[۲] كمال الدين و تمام النعمة، ابن بابويه، اسلامية، چ ۲، ج ۲، ص ۶۷۵
[۳] قرآن کریم، سوره طه، آيه ۱۱۴
📕پيام امام امير المؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، چ ۱، ج ۷، ص ۶۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_زمان #امام_مهدی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آيا اهميت «تعليم و تعلم»، منحصر به علوم دينی است؟ (بخش دوم)
🔸ممكن است بعضى چنين تصوّر كنند که اين همه تأكيدات كه درباره فراگرفتن #تعليم و #تعلّم و نشر علوم و دانش ها در آيات «قرآن مجيد» و «روايات اسلامى» آمده است تنها ناظر به «علوم دينى» است، و آنچه را در «بحث حكومت اسلامى» و گسترش همه علوم مورد توجّه است، شامل نمى شود؛ ولى اين اشتباه بزرگى است، زيرا هم از آيات قرآن و هم از روايات اسلامى اهميّت #علم و #تعليم و #تربيت به طور مطلق استفاده مى شود. شواهد اين معنى فراوان است از جمله در #آيات_قرآن، موارد زير به چشم مى خورد:
9⃣در اواخر «سوره كهف» در داستان #ذىالقرنين سخن از #سد_سازىِ او به عنوان يك واقعه مهم به ميان آمده، و حتى جزئياتى از چگونگى تدبير او در امر ساختن يك سد نيرومند آهنين براى جلوگيرى از هجوم قبايل فاسد و مفسد [يأجوج و مأجوج] را بيان مى كند: «آتُونِى زُبُرَ الْحَدِيدِ حَتّى اِذَا ساوَى بَيْنَ الصَّدَفَيْنِ قَالَ انْفُخُوا حَتّى اِذَا جَعَلَهُ نَاراً قَالَ آتُونِى اُفْرِغْ عَلَيْهِ قِطْراً». [۱] (#قطعاتبزرگآهن را برايم بياوريد [و آنها را روى هم بچينيد] تا هنگامى كه كاملا ميان دو كوه را پوشانيد، سپس گفت: [در اطراف آن آتش بيفروزيد] و در آن بدميد [آنها دميدند] تا #قطعات_آهن را سرخ و گداخته كرده، گفت اكنون مس مذاب برايم بياوريد تا بر روى آن بريزم). اين موهبت نيز به علم و #دانش_سدسازى اشاره مى كند.
🔟در «سوره لقمان» نيز در آياتى كه شرح وصاياى #لقمان به فرزندش مى باشد به يك سلسله دستورات برخورد مى كنيم كه جنبه #روانشناسى و #اجتماعى و #مردمدارى دارد كه رعايت آنها براى همگان در زندگى مهم و كارساز است؛ از جمله اينكه به پسرش دستور مى دهد: «نسبت به مردم بى اعتنايى و ترشرويى نكن، مغرورانه بر زمين راه نرو، در راه رفتن اعتدال را رعايت كن، بلند سخن نگو، فرياد نكش و صبر و شكيبايى و استقامت در كارها داشته باش». [۲] اين در حالى است كه خداوند مقام #لقمان را به خاطر برخوردارى از موهبت #علم و #حكمت و #دانش، بزرگ داشته است، تا آنجا كه سخن او را در كنار سخن خويش قرار داده است!
1⃣1⃣در «سوره سبأ» در شرح حال #سليمان (عليه السلام)، سخن از برنامه هاى گسترده #عمرانى و #هنرى به ميان آمده است، كه #پريان زير نظر سليمان (عليه السلام)، انجام مى دادند: «يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاءُ مِنْ مَحَارِيبَ وَ تَماثيلَ وَ جِفانٍ كَالْجَوَابِ وَ قُدُورٍ رَاسِيَاتٍ». [۳] (آنها هر چه #سليمان مى خواست [و دستور مى داد] برايش درست مى كردند معبدها، تمثالها، ظروف بزرگ غذا همانند حوض و ديگ هاى ثابت!). و در آيه قبل از آن، به دستيابى #سليمان (عليه السلام) به «دانش ذوب فلزّات» اشاره كرده، و مى فرمايد: «وَ اَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ القِطْرِ». [۴] (ما چشمه هاى #مس [مذاب] را براى او روان ساختيم).
2⃣1⃣در «سوره بقره» درباره زمامدارى #داوود_پيامبر (عليه السلام)، مى فرمايد: «وَ قَتَلَ دَاوُدُ جَالُوتَ وَ آتَاهُ اللهُ الْمُلْكَ وَ الْحِكْمَةَ وَ عَلَّمَهُ مِمّا يَشَاءُ». [۵] (#داوود [جوان مؤمن نیرومندی که در سپاه طالوت بود] #جالوت را كشت و خداوند #حكومت و #حكمت و #دانش را به او بخشيد و از آنچه مى خواست به او تعليم داد). روشن است علم و حكمت در اينجا دانشى است كه براى تدبير #مُلك و #مملكت لازم است؛ و اگر معنى وسيع ترى نيز داشته باشد، اين بخش از علوم مربوط به كشوردارى و نظام حكومت را قطعاً شامل مى شود.
💠از مجموع اشاراتى كه در آيات فوق و بعضى ديگر از آيات قرآن وارد شده به خوبى مى توان استفاده كرد كه: بر خلاف پندار كسانى كه تصوّر مى كنند، #قرآن تنها به علوم دين و معارف الهيّه اهميّت داده و سخنى از #علوم_ديگر به ميان نياورده است، #قرآن براى اين بخش از علوم اهميّت فوق العاده اى قائل است، و آن را از «مواهب بزرگ الهيّه» مى شمرد، و #مسلمانان را تشويق به فراگيرى هر گونه «علم مفيد و نافع» در زندگى مادّى و معنوى مى نمايد. #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] سوره كهف، آيه ۹۶
[۲] سوره لقمان، آيات ۱۷ تا ۱۹
[۳] سوره سبأ، آيه ۱۳
[۴] همان، آيه ۱۲
[۵] سوره بقره، آيه ۲۵۱
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۹، ج ۱۰، ص ۲۵۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تعلیم #تعلم #علم
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چگونه می توان بصیرت مهدوی خود را افزایش داد و به معرفت «امام زمان» (عجل الله تعالی فرجه الشریف) رسید؟
🔹وظیفه هر فرد با ایمانی به عنوان #منتظر #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) این است که مانند یک «منتظر واقعی» زندگی کند. وقتی انسان حقیقتا #منتظر کسی باشد، تمام رفتار و #سکناتش نشان از منتظر بودن او دارد. به عنوان مثال اگر منتظر میهمان باشد حتما خانه را تمیز و مرتب میکند، وسایل پذیرایی را آماده میکند و با لباس مرتب و چهره ای شاداب در انتظار میماند. چنین کسی میتواند ادعا کند که منتظر میهمان بوده است.
🔹اما کسی که نه خانه را مرتب کرده است و نه وسایل پذیرایی را آماده نموده است و نه لباس مرتب و تمیزی پوشیده است و نه اصلاً به فکر میهمان است، اگر ادعا کند که در #انتظار میهمان بوده همه او را ریشخند خواهند کرد و بر گزافه گویی او خواهند خندید. بنابراین #انتظار باید قبل از آنکه از ادعای انسان فهمیده می شود از #رفتار و #کردار او فهمیده شود. بنابراین یک #منتظر_واقعی اهل #گناه و #دلبستگی به دنیا نیست، چرا که چنین کسی نمیتواند از وابستگیها و دلبستگیها و آلودگیها دست بردارد و آماده به خدمت در جهت اهداف مقدس #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) باشد.
💠با توجه به نکات ذکر شده میتوان برخی وظایف منتظر «امام زمان» را چنین ذکر کرد:
🔹اولین شرط انتظار، #معرفت است. تا انسان #میهمان خود را نشناسد و از خصوصیات خوب او مطلع نباشد، #منتظر او نخواهد شد. در مورد انتظار #امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هم چنین است، و طبیعی است که هر مقدار #معرفت انسان نسبت به #امام بیشتر باشد، انسان ارزش او را بیشتر درک خواهد کرد و به عظمت او بیشتر پی خواهد برد و بیشتر تشنه وجود آن حضرت خواهد شد. در حالی که #افراد_جاهل و ناآگاه به ارزش #امام، هرگز احساس تشنگی و عطش نسبت به وجود مقدس آن حضرت نخواهند داشت، و بدین جهت از زمره #منتظران او بیرون هستند.
🔹ریشه محبّت و دلدادگى به امام در معرفت ایشان نهفته است، هرچه #معرفت #خالصتر و عمیقتر باشد محبّت حاصله نیز شدیدتر و قوىتر خواهد بود. دومین شرط انتظار، ایجاد #سنخیت با #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. #منتظران_واقعی وضعیت روحی و فکری و عملی خود را به گونه ای سامان میدهند که #سنخیت_کاملی با امام داشته باشند. آیا میتوان منتظر قدوم کسی بود و با او #مشابهت و سنخیت نداشت؟ آیا می توان #محبت کسی را داشت، اما با او هیچ سنخیت و مشابهتی نداشت؟
🔹ایجاد سنخیت با #امام_عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از طریق #تقویت_ایمان و #تقوا و #فضایل_اخلاقی و درجات معنوی حاصل میشود، و تنها در این صورت است که میتوان ادعای محبت به #امام را داشت. در صورتی که انسان رفتارش مطابق میل #حضرت_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) باشد، شعله محبت او در دلش زبانه خواهد کشید و عشق آن حضرت، او را به فریاد خواهد آورد و دوری اش را بر او سخت و ناگوار خواهد ساخت. طبیعی است که هرچه قدر این #سنخیت بیشتر باشد، محبت آن حضرت به انسان بیشتر خواهد شد و محبت انسان نیز به آن حضرت افزون تر خواهد گشت.
🔹البته شناخت و هم سنخ شدن با #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، متوقف بر عمل به دستورات دین و پیشه کردن #تقوای_الهی، یعنی انجام #واجبات و ترک #محرمات و #اخلاص عمل برای رضای خداست. اگر در این مسیر #استقامت بورزید، خداوند از درون، شما را #هدایت خواهد کرد و موانع را برطرف میکند، و #توفیق روی توفیق، شامل حالتان خواهد شد و روز به روز بر ظرفیت وجودی شما افزوده خواهد شد. #قرآن_کریم میفرماید: «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا...» [۱] (کسانی که در راه ما #تلاش کنند راههای #هدایت را به آنان می نماییم...).
🔹و نیز میفرماید: «إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ...» [۲] (کسانی که گفتند #پروردگار ما #الله است و در این راه #استقامت ورزیدند، #ملائکه_الهی بر آنان نازل خواهد شد...). و در کلمات #معصومین (علیهم السلام) آمده: «من اخلص لله اربعین یوما انبت الله الحکمة فی قلبه و یجری من قلبه علی لسانه و جوارحه» (کسی که #چهل_روز تمام کارهایش فقط و فقط برای #خدا باشد، خداوند نور #حکمت و بینایی را بر دلش میفشاند و حکمت از دلش بر زبانش و اعضا و جوارحش جاری میشود (یعنی همه رفتارش حکیمانه میشود)). بنابراین با #استقامت در مسیر #اطاعت و عبودیت محض خداوند، ظرفیت وجودی انسان بسط پیدا میکند و #مسیر_کمال و سعادت هموار میشود.
پی نوشتها؛
[۱] قرآن کریم، سوره عنکبوت، آيه ۶۹
[۲] همان، سوره فصلت، آيه ۳۰
منبع: وبسایت سراج نت
#امام_زمان #امام_مهدی #انتظار
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️با وجود اینکه وسعت و تنگی رزق و روزی دست خداست پس کار و کوشش انسان چه فایده ای خواهد داشت؟
🔹از بسيارى از آيات قرآن مجيد و روايات «مقدّر بودن #روزى» و در منابع مختلف استفاده مى شود كه «وسعت و فراخى روزى يا تنگى و ضيق آن، به «اراده و مشيّت خداوند» نسبت داده شده است، تا بندگان خود را بيازمايد. به تعبير ديگر: به هر كس آنچه مصلحتش بوده است داده و براى هر كس آنچه مايه صلاح حالش بوده مقرّر فرموده است. اين تعبيرات سؤالات متعدّدى بر مى انگيزد. نخست اينكه: اگر چنين است پس #تلاش و كوشش، براى #رزق و #روزى چه مفهومى مى تواند داشته باشد؟
🔹ديگر اينكه: اين گونه برداشت ها سبب ركود فعّاليت هاى اجتماعى و عقب ماندگى جامعه مى گردد؛ جامعه اى كه بايد پر نشاط و پر اميد به فعّاليت هاى گسترده بپردازد و در ميدان رقابت از جوامع غير مسلمان عقب نماند. #قرآن_مجيد مى فرمايد: «نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَ رَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ». [۱] (ما معيشت و [روزى] آنها را در حيات دنيا در ميانشان تقسيم كرديم و بعضى را بر بعضى برترى داديم).
🔹ولى پاسخ اين سؤال ها در روايات اسلامى آمده است كه هرگاه كنار هم چيده شود، ديگر ابهامى باقى نمى ماند. از يك سو، در «نهج البلاغه» و كلمات #امام_علی (علیه السلام) میخوانیم: «إِنَّ الرِّزْقَ رِزْقَانِ: رِزْقٌ تَطْلُبُهُ، وَ رِزْقٌ يَطْلُبُكَ، فَإِنْ أَنْتَ لَمْ تَأْتِهِ أَتاكَ». [۲] (#روزى بر دو گونه است: قسمتى از آن، تو بايد به #دنبالش بروى، و قسمتى از آن، او به دنبال تو مى آيد به گونه اى كه اگر به سراغش نروى به #سراغتو خواهد آمد).
🔹واقعيت نيز چنين است كه قسمت مهمّى از #روزى چيزى است كه انسان بايد در راه آن #تلاش و #كوشش كند و تمام هوش و #استعداد و #توان خود را به كار گيرد و بدون اينها هرگز به آن نخواهد رسيد؛ ولى بخش ديگرى از روزی ها، «روزی های ناخواسته» است كه به سراغ انسان مى آيد و به او نشان مى دهد كه اگر چه تلاش و كوشش يك اصل مهم است، امّا #رازقيّت_خداوند منحصر به آن نيست و در همه حال بايد به او دل بست و همه چيز را از او دانست.
🔹در روايت ديگرى مى خوانيم: از جمله دعاهايى كه مستجاب نمى شود، دعاى انسان سالمى است كه در خانه نشسته و دست از #تلاش و #كوشش برداشته و عرضه مى دارد: خدايا به من #روزى ده! [فرشتگان الهى] به او مى گويند: اين دعاى تو مستجاب نيست، برخيز و تلاش كن. #امام_صادق (عليه السلام) مى فرمايد: «أَرْبَعٌ لاَيُسْتَجَابُ لَهُمْ دُعَاءٌ: الرَّجُلِ جَالِسٌ فِي بَيْتِهِ، يَقُولُ: يَا رَبِّ ارْزُقْنِي! فَيَقُولُ لَهُ: أَلَمْ آمُرْكَ بِالطَّلَبِ». [۳]
🔹از سوى ديگر، #تقديرات_الهى در بسيارى از موارد هماهنگ با #تدبيرات_ما است، يعنى خداوند مقدّر كرده آنها كه #تلاش و كوشش مى كنند سهم بيشترى داشته باشند، و آنها كه سُست و #تنبلاند سهم كمتر. اين هماهنگىِ تقدير و تدبير، پاسخ روشنى به كسانى مى دهد كه به بهانه #تقدير از #تدبير سرباز مى زنند و تن به #تنبلى مى دهند. از سوى سوم، بى شك استعداد جسمانى و فكرى همه #انسانها يكسان نيست و افراد بشر از نظر هوش و استعداد و مديريّت اقتصادى و توان جسمى براى كار كردن بسيار تفاوت دارند و همين، سرچشمه تفاوت بهره هاى آنها در اين قسمت مى شود؛
🔹آن كس كه اين تفاوت ها را #مقدّر كرده، طبعاً تفاوت هاى #روزى را نيز مقدّر فرموده است و انتظار يكسان بودن همه انسانها از نظر روح و جسم، انتظار بسيار بى جايى است؛ مانند انتظار مساوى بودن همه اعضاى بدن و تمام استخوان ها و عضلات؛ چرا كه در مجموعه بدن، هر عضوى مأموريتى دارد و توان او به اندازه مأموريت اوست و مجموعه #جهان_انسانيّت نيز، همانند يك بدن است با تفاوت ها در جهات مختلف و طبعاً با تفاوت در #بهرههای_روزى. نتيجه اينكه: آنچه در #آیات و #روایات درباره #تقدير_ارزاق آمده، مى تواند اشاره اى به تمام آنچه در سه نكته بالا گفتيم بوده باشد و اين چيزى بر خلاف عدالت نيست؛ بلكه عين #عدالت و #حكمت است.
پی نوشتها؛
[۱] سوره زخرف، آيه ۳۲
[۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، ۱۴۱۴ق، چ اول، ص ۴۰۴، (نامه ۳۱)
[۳] الکافی، دار الكتب الإسلامية، تهران، ۱۴۰۷ق، چ ۴، ج ۲، ص ۵۱۱
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۴، ص ۱۷۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#رزق #روزی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️اعتماد به خدا
🔹#خداوند_حکیم در #قرآن_کریم میفرماید: « ... وَ عَسى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون؛ [۱] (... و چه بسا چیزى را #خوش نداشته باشید، حال آن که #خیرِ شما در آن است، یا چیزى را دوست داشته باشید، حال آنکه #شرِّ شما در آن است، در حالی که خدا میداند و شما نمیدانید). اگر ما به سمت #خداوند_مهربان حرکت کردیم خداوند هم قطعاً #بندگانش را رها نخواهد کرد.
🔹#خداوند نسبت به بندگانش از مادر هم مهربان تر است. ما باید به #خداشناسی دست یابیم، که اگر چنین شود، خواهیم دید که تمام کارهای خداوند براساس #حکمت و به #خیر خود بندگان است که #خداوند چون عالم و قادر و بینیاز و حکیم است، پس #ظلم نمیکند و هر کاری که انجام میدهد از روی #حکمت است و در برآورده کردن و یا برآورده نکردن #حاجات بندگانش از غرض های مادی و نفسانی ای که در انسان ها یافت میشود، پاک و مبرا است.
🔹کسی که به واسطه #دلایل_عقلی و در ادامه آن با عبادت هایی که انجام میدهد، به یقین می رسد و خدا را شناخته و درمییابد که #خداوند زیباترین موجود است، پس چون خدا از همه زیباتر است #عاشق او می شود، لذا خواسته او را به خواسته همه #موجودات و حتی به خواسته های خود ترجیح می دهد و متوجه می شود که #خداوند از خودش به خودش #نزدیکتر و مهربان تر است.
🔹به همین خاطر تمام #آرزوهایش و #دعاهایش، مطابق اراده و خواسته خداوند متعال می شود؛ چون خدا را دوست دارد و می داند خواسته او بهترین خواسته هاست. به همین خاطر اگر هم خواسته ای داشت که در ظاهر برآورده نشد، باز #شاکر است؛ چون #خواست_خداوند را بر خواهش های خودش، مقدم می داند.
🔹#امام_صادق (علیه السلام) میفرماید: «إِنَّ أَعْلَمَ النَّاسِ باللهِ أَرْضَاهُمْ بِقَضَاءِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ» [۲] (همانا داناترین مردم به خدا، راضی ترین آنها به #قضاء_خداوند عز و جل می باشند). #امام_کاظم (علیه السلام) نیز میفرماید: «یَنْبَغِی لِمَنْ عَقَلَ عَنِ اللهِ أَنْ لَا یَسْتَبْطِئَهُ فِی رِزْقِهِ وَ لَا یَتَّهِمَهُ فِی قَضَائِهِ» [۳] (سزاوار است برای کسی که خدا را شناخته، او را در رسانیدن روزیش به کندی منسوب نکند و او را در #حکم و #قضایش متهم نداند».
پی نوشتها؛
[۱] قرآن کریم، سوره بقره، آیه ۲۱۶
[۱] کافی، ج ۲، ص ۶۰ باب الرضا بالقضاء
[۲] همان
منبع: پرسمان
#خداشناسی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آداب گفتگو با ديگران
🔸#سخن_گفتن، به عنوان يکی از کم هزينه ترين امور، گرچه در بدو نظر بسيار آسان و بی مؤونه تلقی ميگردد، اما بايد گفت به کارگیری اين #نعمت_بیبديل که از امتيازات انسان است، #آداب و #موازینی دارد که بدون آن، نه تنها بهره لازم حاصل نمیگردد، بلکه گاه #مشکلات غير قابل حل و ضايعات جبران ناپذيری نيز به بار خواهد آمد. بخشی از اين #آداب که زمينه تفاهم بهتر را فراهم و ما را از لغزش های احتمالی ايمن خواهد ساخت، به شرح زير عرضه ميگردد:
🔹۱) سخن #حق بگوييد و با سخن خود حق را بر ملا سازيد. ۲) از روی #علم و آگاهی سخن گفته و هيچ گاه بدون تأمل کافی حرف نزنيد؛ به آثار و #پيامدهای حرف های خود توجه کنيد. ۳) #شمرده، بدون عجله و با #صدای_ملايم حرف بزنيد. ۴) #سنجيده و بجا سخن گوييد (سنجيده گويی) و حرف #بيهوده (لغو) نزنيد. ۵) سعی کنيد تنها به هنگام #ضرورت صحبت کنيد. (کم گويی) ۶) مختصر و #مفيد سخن گوييد. (آفه الکلام الاطاله) ۷) در نقل سخنان، #امانت را رعايت کنيد. ۸) در مورد امورى که به شما مربوط نيست، حرفی نزنيد.
🔹۹) هرگز به #گناه تکلم نکنيد؛ (دروغ، غيبت، تهمت، تمسخر، شايعه، افشای سر، هتک حرمت، عيب جويی، دشنام، تحقير، سخنان نيش دار و اختلاف افکنی). ۱۰) در وقت #خشم و هيجان، در امور مهم سخن نگوييد. ۱۱) هرگز الفاظ و #جملات_زشت و ناپسند بر زبان جاری نکنيد. ۱۲) در سخن گفتن #حيا را رعايت کنيد. ۱۳) سطح درک مخاطبان را رعايت کنيد. ۱۴) در بين صحبت ديگران، حرف نزنيد؛ (شنونده خوبی باشيد). ۱۵) بکوشيد تا سخنان شما همراه با تشويق ديگران باشد.
🔹۱۶) با سخنان خود، #خوبی ها را به اطرافيان تلقين کنيد. ۱۷) نکات مثبت شخصيت افراد را يادآوری کنيد. ۱۸) در نقل لطيفه ها و سخنان خنده دار #افراط نکنيد، و اگر قصد شوخی داريد، مخاطب را از جدی نبودن سخن خود آگاه کنيد. ۱۹) بهتر است در وقت صحبت، #چهرهای_متبسم داشته باشيد. ۲۰) بهتر است در بيان نقاط ضعف ديگران از کنايه استفاده کنيد. ۲۱) هيچ گاه بی دليل کسی را با حرفهايتان نترسانيد. ۲۲) در محاورات، #فرهنگ_مخاطبين خود را در نظر بگيريد. [۱] ۲۳) #صادقانه و از روی #محبت صحبت کنيد.
🔹۲۴) در وقت سخن گفتن، به حرکات فک و لب خود دقت کنيد. [۲] ۲۵) حرکت دست و حالات چهره خود را با سخنانتان هماهنگ کنيد. ۲۶) وقتی با #افراد_بزرگتر از خود سخن می گوييد، صدای خود را از صدای آنان بالاتر نبريد. ۲۷) اشتياق و آمادگی #شنوندگان را برای شنيدن سخنانتان در نظر بگيريد. ۲۸) شايسته است بدون آن که اظهار بزرگی کنيد، سخنانتان موجب #هشدار و #موعظه برای ديگران باشد. ۲۹) سعی کنيد سخنان شما، #ياد_خدا را در دل شنوندگان زنده کند و نيز سخنان خود را با نام خدا آغاز کنيد. ۳۰) از کلمات #محترمانه بهره بگيريد. (عرض می کنم، خواهش می کنم، اختيار داريد و ضميرهای جمع مانند شما، ايشان، و...)
🔹۳۱) حتی المقدور از سخنی که بار منفی دارد، خودداری کنيد. (جملات تنفرآميز، يأس آور، حاکی از شکايت و گله، انتقاد آميز و سرزنش زا). ۳۲) در غير موارد لازم، از #تکرار اظهارات خود بپرهيزيد و در صورت نياز، حرفتان را با بيانی رساتر تکرار کنيد. ۳۳) سعی کنيد از جملات امری، کمتر استفاده کنيد و از زياد به کار بردن ضمير «من» بپرهيزيد. ۳۴) از آميختن سخنان خود با #اغراق و #قسم_زياد خودداری کنيد. در صورت نياز، همراه با #دليل و برهان سخن گوييد. ۳۵) از به کارگيری کلمات و #عبارات_غيرمأنوس و #ثقيل بپرهيزيد.
🔹۳۶) سزاوار است سخنان شما، هميشه همراه با نقل کلام بزرگان دين و #حکمت و حاوی نکات #پندآموز باشد، تا به رشد مخاطبان منجر شود. ۳۷) دستور زبان #فارسی را به خوبی فرا گيريد و از به کار بردن الفاظ غربی بپرهيزيد. [۳] ۳۸) در استفاده از کلمات با معانی مشترک، #فهم_شنونده را در نظر داشته باشيد. ۳۹) تکيه کلام های زائد را با تمرين از سخنانتان حذف کنيد. (بله ـ راستش ـ خوب ـ و...). ۴۰) از #پرخاشگری بپرهيزيد و با سخن #نرم با ديگران گفتگو کنيد. و پيوسته در نظر داشته باشيد که سخنان شما، حاکی از #شخصيت و ميزان #عقل شماست. «اللسان ميزان الانسان». [۴]
پی نوشتها؛
[۱] فرهنگ عمومی جملات و عبارات خاصی برای بيان شادی، غم، تبريک، تسليت و... دارد که بهتر است اين موارد را آموخته و رعايت کنيم.
[۲] می توانيد در مقابل آيينه تمرين و حرکات نامناسب را اصلاح کنيد.
[۳] صاحب نظرات فرهنگی، برای بسيارى از الفاظ نامأنوس واراداتی، معادلهای فارسی مناسب انتخاب کرده اند. شايسته است طالب محترم اين موارد را شناخته و در به کارگیری و ترويج آن بکوشند.
[۴] غرر الحکم، ۱۲۸۲
📕آيين گفتگو در فرهنگ دین، ص ۱ - ۵
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#گفتگو #صحبت #سخن
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️قوای نفسانی (بخش اول)
🔸#نفس دارای قوای سه گانه #شهويه، #غضبيه و #عاقله است، که هر يک تأمين بخشی از نيازهای انسان را بر عهده دارند. همه قوای بشری برای حکمت و غرض و هدفی آفريده شده اند و هر کدام سهم بسزايی برای رساندن #انسان به کمال مطلوبش دارند؛ آنچه مهم است «جهت دادن» و «تربيت کردن» و «شکوفا نمودن» اين قواست، به گونه ای که هر کدام نقش خود را به شکل بايسته و شايسته در ترقی و تعالی انسان ايفا کنند. در زير به تعريف و نيز بيان حالت اعتدال و افراط و تفريط هر يک از اين قوا میپردازيم.
💠«قوه شهويه»
🔹در حقيقت، اين قوه، عهده دار #جلب_منافع برای انسان است که به آن #نفس_بهيمی نيز گفته ميشود، و مبدأ امور شهوانی است و اشتياق لذت بردن از خوردنیها و آشاميدنیها و امور جنسی را دارد. فايده اين قوه، حفظ و ادامه حيات بدن است که وسيله تحصيل کمال برای نفس میباشد؛ و در صورتی که به درستی از اين قوه استفاده شود و افراط و تفريط در آن صورت نگيرد، فضيلتی به نام #عفّت از آن به وجود می آيد که به تعبير فيلسوفان و عالمان اخلاقی، يکی از چهار جنس فضيلت شمرده می شود. [۱]
💠«قوه غضبيه»
🔹وظيفه و مسئوليت اين قوه، #دفع_ضرر از انسان است و به اعتباری، به آن #نفس_سَبُعی نيز میگويند که مبدأ غضب و دليری و اقدام بر اعمال و شوق تسلّط و تصرّف، برتری و رسيدن به جاه بيشتر است. فايده اين قوه اين است که زياده روی، تندی قوای شهوی و شيطانی را در هم میشکند، و در صورتی که در جای خود از آن استفاده گردد و افراط و تفريطی در آن صورت نپذيرد، فضيلت #شجاعت از آن پديد می آيد و اگر به شکل افراط و زياده روی مورد بهره برداری قرار گيرد، رذيلت تهوّر و #درنده_خويی از آن به وجود می آيد، و اگر هيچ کارکردی نداشته باشد و در آن تفريط شود، رذيلت #جبن از آن پديد می آيد. [۲]
💠«قوای عاقله»
🔹همان #قوه_تفکر و ادراک است که به آن #نفس_ملکی و فرشتهای نيز میگويند که مبدأ ادراک حقايق و جدايی بين نيکی ها و بدی هاست، و نيز #انسان را به #نيکی فرمان میدهد و از #زشتی بر حذر میدارد، و در صورتی انسان به سمت #ترقی و #تعالی پيش میرود که به امر و نهی #عقل عمل نمايد. فايده اين قوه اين است که #حقايق را ادراک ميکند و آدمی را به کارهای نيک فرمان ميدهد و از صفات زشت باز میدارد. [۳]
🔹در صورتی که از اين قوه به صورت صحيح و معتدل بهره برداری شود فضيلت #حکمت از آن به وجود می آيد؛ اما هنگامی که #افراط و زياده روی در آن صورت گيرد، رذيلت #جربزه و #سفسطه را به دنبال خواهد داشت. چنين شخصی در اين حالت در تمام امور، حتی يقينيات و امور ضروری نيز شک و ترديد میکند و در شک خود باقی میماند؛ چنان که در تفريط و کوتاهی نسبت به آن قوه، رذيلت ديگری به نام «غباوت» و #جهل_مرکب پديد خواهد آمد که اساس و پايه بسياری از زشتی ها، نزاع ها و اختلافات میگردد. [۴]
🔹در برابر آن #قوه_عامله وجود دارد که از #عقل_عملی به دست می آيد، به هر حال از قوه عامله نيز، مانند عاقله، در صورتی که به اعتدال از آن بهره گرفته شود، فضيلت #عدالت، و افراط و تفريط در آن، دو رذيلت #ظلم و #انظلام (ظلم پذيری) را به وجود می آورد. [۵] #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] گزيده کتاب جامع السعادات (ترجمه سيد جلال الدين مجتبوی) ص ۱۷۴ ـ ۲۴۴
[۲] همان، ص ۱۰۳ ـ ۱۷۳
[۳] همان، ص ۷۱ ـ ۱۰۱
[۴] همان، ص ۷۱ ـ ۱۰۱
[۵] همان، ص ۵۲ ـ ۶۳
نویسنده: رضا رمضانی (اخلاق و عرفان)، ص ۷۴ - ۷۸
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#نفس #انسان
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️کدام یک از آیات قرآن به «آيه حكمت» معروف است و در شأن چه كسی نازل شده است؟
🔹در «آيه ۲۶۹ سوره بقره» می خوانيم: «يُؤتِى الْحِكْمَةَ مَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُؤتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ اوتِىَ خَيْراً كثيراً». خداوند #دانش و #حكمت را به هركس بخواهد [و شايسته باشد] مى دهد و به هر كس دانش داده شود #خير_فراوانى داده شده است». حاكم حسكانى در «شواهد التنزيل» از ربيع بن خيثم نقل مى كند كه نام #على (عليه السلام) را نزد او بردند، گفت: «لَمْ اَرِهِم يَجِدُونَ عَلَيْهِ فى حُكْمِهِ وَ اللهُ تَعالى يَقُول وَ مَنْ يُؤتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ اوتِىَ خَيْراً كَثيراَ». [۱] (نديدم كسى از مردم بتواند ايرادى بر حكم و داورى آن حضرت بگيرد و خداوند متعال مى گويد كسى كه #دانشى به او داده شده است #خير_فراوانى به او داده شده است).
🔹در همان كتاب چند حديث ديگر به همين معنى يا نزديك به آن نقل شده است. در ضمن از ابن عباس نيز نقل مى كند كه #پيامبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «مَن اَرادَ اَن يَنْظُرَ اِلى اِبْراهِيْمَ فى حِلْمِهِ وَ اِلى نُوْحِ فى حِكْمَتِهِ وَ اِلى يُوسُفَ فى اِجْتِماعِهِ فَلْيَنْظُر اِلى عَلىِّ بْنِ اَبى طالِب». [۲] (كسى كه مى خواهد به ابراهيم در حلمش، و به نوح در حكمتش، و به يوسف در مردم داریاش بنگرد؛ نگاه به #علىبنابیطالب كند».
🔹و در جاى ديگر از ابى العمراء نقل مى كند كه: ما نزد پيامبر (صلی الله علیه و آله) بوديم، #على (عليه السلام) به سوى ما آمد، رسول خدا فرمود: «مَنْ سَرَّهُ اَنْ يَنْظُرَ اِلى آدَمَ فى عِلْمِهِ وَ نُوح فى فَهْمِهِ وَ اِبْراهيمَ فى خُلَّتِهِ فَلْيَنْظُر اِلى عَلِىِّ بْن اَبيطالب». [۳] (كسى كه خشنود مى شود كه به آدم در علمش نگاه كند و به نوح در فهمش و به ابراهيم در مقام خليل اللّهی اش، پس نگاه به #علىبنابیطالب كند [كه همه اين صفات در او جمع است]».
🔹و نيز از عبدالله بن عباس نقل مى كند كه نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بودم، درباره #على (عليه السلام) از او سؤال شد فرمود: «قُسِّمتِ الْحِكْمَةُ عَشَرَةِ اَجْزاءَ فَاُعْطِىَ عَلى تِسْعَةُ اَجْزاءَ وَ اُعْطِىَ النّاسُ جُزْءً واحِداً». [۴] (#دانش و #حكمت به ده قسمت تقسيم شده، نه قسمت آن به #على داده شده و يك قسمت آن به همه مردم». اين تعبيرات به خوبى نشان مى دهد كه در امت اسلامى بعد از #پيامبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) كسى در #علم و #دانش و حكمت، به پاى #امام_على (عليه السلام) نمى رسد، و از آنجا كه «مهمترين ركن امامت»، علم و حكمت است، لايق ترين فرد براى #امامت و #خلافت بعد از پيامبر گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) او بوده است.
🔹در صحيح ترمذى نيز آمده است كه پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «اَنَا دارُ الْحِكْمَةِ وَ عَلِىٌّ بابُها». [۵] (من خانه دانشم و #على درب آن خانه است». مسلّم است كه هر كسى بخواهد وارد خانه اى شود بايد از در وارد گردد، همانگونه كه قرآن مجيد نيز دستور داده است: «وَ أتُوا الْبُيُوتَ مِنْ اَبْوابِها». [۶] (و از در خانه ها وارد شويد). بنابراين هر كس مى خواهد به خزائن علم و دانش پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) راه يابد، بايد از #على (عليه السلام) آغاز كند و كليد اين گنجينه را از او بطلبد.
پی نوشتها؛
[۱] شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، حسكانى، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامى، چ ۱، ج ۱، ص ۱۳۸، [سوره بقره، آيه ۲۶۹]، ح ۱۵۰. [۲] همان، ص ۱۳۷، [سوره بقره، آيه ۲۶۹]، ح ۱۴۷. [۳] همان، ص ۱۰۰، [سوره بقره، آيه ۳۱]، ح ۱۱۶. [۴] همان، ص ۱۳۵، [سوره بقره، آيه ۲۶۹]، ح ۱۴۶. [۵] الجامع الصحيح سنن الترمذی، دار إحياء التراث العربی، بی تا، ج ۵، ص ۶۳۷، كتاب المناقب، باب مناقب على بن ابيطالب، ح ۳۷۲۳. [۶] سوره بقره، آیه ۱۸۹
📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶ش، چ ششم، ج ۹، ص ۲۷۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_علی #امیرالمؤمنین
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد