#رمان_آنلاین #مرضیه_یگانه #اوهام #پارت_498 #پارسا صدای قابلمه ها، تخته ی کار ، چاقو ، آبکش ، همه و همه بلند بود. اوج کار بود، ولی من تمام حواسم پیش حرفی بود که چند روزی میشد که مثل یک نوار تکراری در مغزم مرور میگشت : "یه نفر توی آشپزخانه هست که خوشحال میشه این انگشتر رو بهش بدی ...دوستت داره ، اونقدر که واسه خاطر تو با من دعوا کرد." نگاهم با جاذبه ای نامرئی کشیده شد سمت فریبا . چشمان درشتش را به کاهوها دوخته بود و با دقت کاهوها را خرد میکرد. فقط جاذبه نبود. طنابی دور پاهایم بسته شده بود که مرا میکشید سمتش .کنار دستش ایستادم و به تماشایش . نگاهم اما روی کاهوها بود که آهسته سر بلند و کرد و پرسید: -خیلی ریز خرد کردم ؟ -نه ...نه خوبه. باز نگاهم کرد و پرسید : _طوری شده ؟ فکرم درگیر و نگاهم بی مسبب میخواست که او تصویر قاب شده اش شود. نگاهش کردم . دقیق تر از همه ی روزهای قبل . صورت کشیده ای داشت ، اما استخوانی .گونه هایش برجسته و لبانش کوچک اما قلوه ای . نگاهم را فوری جهت دادم سمت کاهوها و دوباره و با سرفه ای که اصلا نفهمیدم چرا ایجاد شد گفتم : -شما میشه آخر وقت بمونید ، کارتون داشتم ؟ -کاری کردم ؟ باز چشمانم داشت کشیده میشد سمت سیاره ی پرجاذبه ی نگاهش که مقاومت کردم و گفتم : _نه چیزی نیست ... -نکنه واسه خاطر اینکه امروز صبح با آقای صرافی بحثم شد و ... نشد . مهار نشد چشمانی که انگار از تصویر قاب شده ی چهره ی او ، در سیاره ی کوچکش ، لذت میبرد .دوباره نگاهش کردم و گفتم : _نه در مورد کار نیست . -نیست ؟! باز سرفه ام گرفت : _حالا... بعدا ... در موردش ...صحبت میکنیم. ما بین تک تک کلمات سرفه کردم ک چرخیدم سمت گاز که او برایم یک لیوان آب نطلبیده آورد. همیشه میگفتند آب نطلبیده ، مراد است . نگاهم ماند روی یک لیوان آب که گفت : -واسه شماست ،چرا نمیگیرید؟ -ممنون. 🍁🍂🍁🍂 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎ ‎ ‌‎‎ ╚══🌸🕊═════════╝

🥀 🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀 🥀 #رمان_آنلاین #مستِ_مهتاب #مرضیه_یگانه #پارت_6 نگاهم تا مرد جوان دوم رفت. خیلی جدی به نظر می رسید. اما یونس، همان پسر جوانی که کاسه ی آش اول را با شتابش، به زمین زد، با لبخند سمت مرد جوان برگشت. و همان موقع نگاهش به منی که هنوز جلوی در حیاط خانه ی خاله طیبه خشکم زده بود، افتاد. _برادرم یوسف هستن.... ایشون خواهر زاده ی طیبه خانم هستن. چنان نگاه جدی پسر جوان که حالا اسمش را هم میدانستم، سمتم آمد که لحظه ای ترسیدم. خشک و جدی نگاهم کرد. _سلام... نمیدانم شاید از شدت ترس بود که فوری و دست و پا شکسته گفتم : _سَ.... سلام. و آقا یونس خندید. _این کاسه ی آش هم واسه ی ماست؟ و من آنقدر گیج بودم یا شایدم ترسیده که کاسه ی آش اعظم خانم را هم به آنها تعارف کردم. _بله... بفرمایید.... و یونس رو به برادرش گفت : _بفرما.... یه کاسه ی آش ریختم، دوتا کاسه ی آش تحویل گرفتم. و من خجالت زده از این حرف و آنهمه گیجی که شاید در همان نگاه ساده ی آن دو به چشم می آمد، برگشتم به حیاط خانه ی خاله طیبه. _بیا... بیا اینم ببر... واسه چی اونجا خشکت زده! و خودم هم نمی‌دانستم چرا. اما از اینکه جلوی همسایه ها مثل آدم های گیج و منگ ظاهر شدم، از خودم بدم آمد. کاسه ی بعدی آش را برنداشته یکی به در حیاط زد. _یا الله.... خاله طیبه اشاره کرد ببینم کیست. و همان آقا یوسف اخمو بود که باز مرا هول کرد. _بفرمایید.... کاسه ی خالی آش را آورده بود. لای در حیاط را باز کردم که کاسه ی خالی آش را دیدم که اینبار با نخود و کشمش پر شده بود. _لازم نبود چیزی تو کاسه بریزید. _اختیار دارید.... سلام به خاله طیبه برسونید. و انگار صدای او را خاله طیبه شنید. 🥀❄️ 🥀🥀❄️ 🥀🥀🥀❄️ 🥀🥀🥀🥀❄️ 🥀🥀🥀🥀🥀❄️ 🥀🥀🥀🥀🥀🥀❄️〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀@be_sharteasheghi🥀 〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀🥀🥀🥀🥀❄️ 🥀🥀🥀🥀❄️ 🥀🥀🥀❄️ 🥀🥀❄️ 🥀❄️

#رمان_آنلاین #مرضیه_یگانه #اوهام #پارت_499 #پارسا لیوان را گرفتم و جرعه ای نوشیدم .آدم سخت گیری بودم و خودم هم ماندم که چطور باهمه ی سال هایی که عیب وایراد روی تک تک دختران مردم گذاشتم و بعد از آن ، بخاطر سخت کوشی و صبر نسیم به اوعلاقه مند شدم ، آنهم در طی سالیان دراز ، چطور در عرض چند روز ، تنها باشنیدن چند جمله ، اینقدر ذهنم درگیر فریبا شد ! شاید پاسخ جلوی چشمم بود .در همان چند روز وقتی در رفتارش دقیق شدم ، متوجه ی توجهش به خودم گشتم .اگر از سهل انگاری های عادی میان آشپزیم یه " آخ " می گفتم ، تنها سر او میچرخید سمتم و میپرسید : "چی شد ؟ " روی صندلی گوشه ی آشپزخانه مینشستم ، یک لیوان چای برایم میآورد و حالا هم که با یک سرفه ، یک لیوان آب نطلبیده را برایم طلبید .این توجهش مرا مجذوب خودش کرد. دختر خوبی بود .آنقدر نجیب که اهل شوخی با مردان آشپزخانه نباشد ، و مهربان و دلسوز ، البته برای من ! همه رفته بودند که فریبا سمتم آمد . رو به روی من که از خستگی روی همان صندلی کنار آشپزخانه نشسته بودم ایستاد : _کارم داشتید ؟ -بله . به زحمت برخاستم و گفتم : _شما بنشینید ، من میایستم . -من!! چرا من؟! شما خسته اید ، راحت باشید . باز نشستم و دنبال فکری ، راهی یا حرفی برای باز شدن بحث گشتم که گفت : _دارید نگرانم می کنید . -نه نگران نشید ... خیره ...خب ... دوستتون خانم افراز ... مکث کردم و کلمات همه در ذهنم گم شدند . ناچارا دست بردم و از جیب شلوارم ، ان جعبه ی کوچک انگشتر نامزدی را درآوردم و مقابل نگاهش باز کردم . فکرم درگیرتر شد . حالا چی فکر میکرد ؟ اگر از انگشتر ایراد میگرفت یا اینکه میگفت چون قبلا آنرا به نسیم دادم ، قبول نمی کند یا ...هر بهانه ی دیگر ، چه کار کنم ؟ های بلندی از تعجب کشید و مرا از اعماق افکارم بیرون . دو کف دستش را به حالت عمود جلوی دهانش گرفت . 🍁🍂🍁🍂 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎ ‎ ‌‎‎ ╚══🌸🕊═════════╝

#رمان_آنلاین #مرضیه_یگانه #اوهام #پارت_500 آرام گفتم : _دوستتون گفت که میتونم از شما تقاضای ازدواج کنم وگرنه هیچ وقت به خودم این اجازه رو نمی دادم که وقتی باخانواده ام پا پیش نگذاشتم ، اینطوری از شما خواستگاری کنم ...شما...بامن ازدواج می کنید ؟ کف دستانش از جلوی دهانش پایین آمد و همراه با لبخندی پر شوق گفت : _من...من... همچنان نگاهش می کردم آنقدر شوکه شده بود که حتی کلمات را پیدا نمی کرد که حتی حرفش را بزند که گفتم : _ببخشید من نشستم ، باید شما مینشستید و من زانو میزدم . همین جمله ام ، باعث خنده اش شد . دست برد سمت انگشتر و آنرا از درون قاب کوچکش برداشت و مقابل نگاهش بالا آورد. -چقدر خوشگله ! اما ...شما که... -چیزی بین ما شروع نشده بود که حالا تموم بشه ... شاید از اولش هم یه سوتفاهم یا یه اشتباه بود. حالا لبخندش زیباتر شده بود.انگشتر را آهسته درون انگشت برد .چقدر هم اندازه بود. شاید از اول انگشتر برای دست او خریده شده بود! سرش پایین بود که گفت : _خانوادتون تهران هستند ؟ -چطور؟ سرخ شد و به زحمت گفت : _آخه اگه تهران نباشند ، زحمتشون میشه که بخاطر ما تشریف بیارند تهران . فوری ازجا برخاستم و گفتم : -نه ...زحمتی نیست اصلا نیست ...من یه خونه ی اجاره ای دارم که میتونن بیان اونجا ... مشکلی نیست . سرش رابالا آورد و نگاهم کرد.با گونه هایی قرمز شده و لبخندی زیبا که مرا مبهوت خودش کرد: _پس لطفا بهشون بگید این زحمت رو بکشند ... من باپدرم صحبت می کنم شماهم باخانواده تون صحبت کنید . حالا لبخند من قابل کنترل نبود : - بله حتما. 🍁🍂🍁🍂 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎ ‎ ‌‎‎ ╚══🌸🕊═════════╝

#رمان_جدید #مستِ_مهتاب #نویسنده_مرضیه_یگانه #پارت_1

به قول شهید‌حجت‌اللّٰہ‌رحیمے: « هرکس دوست داره برای امام زمانش تیکه تیکه بشه صلوات بفرسته . . ‌. »🍃🖐🏻 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم #شهیدانه 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

°•|♥️🌱|•° 「#موج‌آرامش🌊」 اون‌لذت‌حݪاوت-'🍯'-‌مناجات‌را‌‌از‌او‌میگیرم!! 🎙|⇜ #علامہ‌حسن‌زادھ‌آملے' 💯‌|⇜ #دانلود‌واجب' ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

🥀 🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀 🥀 #رمان_آنلاین #مستِ_مهتاب #مرضیه_یگانه #پارت_7 _يوسف جان.... تویی؟! ناچار در را کامل باز کردم و او قدمی به داخل برداشت. _سلام خاله طیبه.... _سلام به روی ماهت.... مامانت خوبه؟ _الهی شکر.... خوبه. _سلام بهش برسون. _چشم حتما.... با اجازتون. _بسلامت پسرم. همانطور کنار در ایستاده بودم که از در حیاط گذشت و من پشت سرش در را بستم که خاله طیبه با نگاه کنجکاوانه ای خیره ام شد. _تو چند تا کاسه آش بُردی واسه اقدس خانم.... _خب... اولی که ریخت.... دومی رو بردم و سومی رو خودشون فکر کردن مال اوناست. صدای خنده ی فهیمه برخاست و خاله هم با نیشخند نگاهم کرد. _فهیمه تا همه ی کاسه های آش رو به اقدس خانم نداده، تو برو بقیه رو پخش‌ کن. از این کنایه ی خاله دلخور شدم. _خب حالا چی شده مگه!؟ فهیمه در حالیکه تند و تند چادر دور کمرش را باز میکرد گفت : _هیچی فقط اگر اینجوری پیش بره تا شب همه ی کاسه های آش رو میبری میدی به اقدس خانم. نشستم روی پله و فهیمه چادری را که دور کمرش بسته بود، سرش انداخت و سینی آش را گرفت و رفت. و من به خاله طیبه خیره شدم که قابلمه ی خالی آش را با انگشت می لیسید و میان ملچ و ملوچ کردن هایش، گاهی نگاهم میکرد. _تو دست و پا چلفتی نبودی که آش رو بریزی! _من نریختم.... داداش همین پسره، عجله داشت، خورد به سینی آش ریخت. خاله طیبه یکدفعه دست از لیسیدن ته قابلمه برداشت. _یونس!.... یونس رو میگی؟! _اره فکر کنم اسمش همین بود. و نمیدانم چی شد که خاله فوری قابلمه را زمین گذاشت و چادر دور کمرش را باز کرد و دوید سمت در حیاط. 🥀❣ 🥀🥀❣ 🥀🥀🥀❣ 🥀🥀🥀🥀❣ 🥀🥀🥀🥀🥀❣ 🥀🥀🥀🥀🥀🥀❣〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀@be_sharteasheghi🥀 〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀🥀🥀🥀🥀❣ 🥀🥀🥀🥀❣ 🥀🥀🥀❣ 🥀🥀❣ 🥀❣

#رمان_آنلاین #مستِ_مهتاب #مرضیه_یگانه #پارت_1

#رمان_آنلاین #مرضیه_یگانه #اوهام #پارت_501 #هومن #درخواستی_اعضا کلافه بود و عصبی . میرفت و میآمد .در آشپزخانه سر و صدای بشقاب و قابلمه را بلند کرده بود ، و وقتی میآمد ، سر و صدای پیش دستی و کارد روی میز . نگاهم به تلویزیون بود ولی خوب میدانستم علت این رفتارش چیست . باهمان نگاهی که سمت تلویزیون بود پرسیدم : -چته ؟ درحالیکه سیبی پوست میگرفت ،جوابم را عصبی داد: _چمه ...مادر و تمنا نیومدن . -مادر گفت ما دیر میآیم. -خب نگرانم دیگه . یعنی توقع داشت با همچین دلیلی قانع شوم ؟!! نگاهش کردم .موهای سیاه و بلندش را با آن گلسر طلایی رنگ ، بالای سرش بسته بود و دم اسبی کوتاهی از زیر گلسر آویز بود. با آن بلوز آبی نفتی یقه باز و هفتی با آن آستین های کوتاه و کلوش و آن چشمان سیاه شده به مداد مشکی ، همینقدر هم کافی بود تا ساعت ها مجذوب تماشایش شوم . این اعجاز بی مثال مختص او بود و من حتی در ده سال زندگی به ظاهر مشترک با نگین ، حتی ذره ای از آن را هم تجربه نکرده بودم. او تنها کسی بود که هم میتوانست با یه کلمه یا یه یک لبخند یا یک فریاد هم آرامم کند هم عصبانیم یا حتی احساس نهفته ی وجودم را تحریک. نگاهم خیره به او مانده بود که عصبی در جواب نگاهم گفت : _چیه ؟ -من چیه ؟ تو چیه ؟..با همه چی دعوا داری حتی با اون سیبی که داری پوست میگیری -گفتم نگرانم . تکیه زدم به پشتی مبل و پا روی پا انداختم و گفتم : _من هم باورم شد . -با من کل کل نکن هومن ... اصلا اعصابشو ندارم . باز سرم چرخید سمتش ، راست میگفت وقتی اعصاب نداشت نه تنها خودش ، مرا هم بی اعصاب میکرد ، این حالش به شدت مسری بود : _خب بگو چته ؟ -یه زن چرا بهم میریزه ؟ 🍁🍂🍁🍂 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎ ‎ ‌‎‎ ╚══🌸🕊═════════╝

سلام 🤚 صبح بخیر یک روز بهاری 🌸 در ماه پر برکت رمضان ماه رحمت الهی بخیر و شادی و سلامتی ❤️❤️❤️❤️❤️❤️ به توکل اسم اعظمت..... بسم الله الرحمن الرحیم 🌹

🥀 🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀 🥀 #رمان_آنلاین #مستِ_مهتاب #مرضیه_یگانه #پارت_8 خاله طیبه هم رفت و من ماندم و کاسه های آش. دلم برای مادر تنگ شده بود. نگران بابا بودم و فرهاد. بابا یک کارگاه نجاری داشت.... چندین شاگرد زیر دستش کار میکردند. اما در جریانات سیاسی آن دوران، فعال بود و کمتر میشد که من و فهیمه او را در خانه ببینیم. کمی بعد از فعالیت های سیاسی، چون تحت تعقیب ساواک قرار گرفت، کارگاه نجاری را با تمام وسایلش اجاره داد و بخاطر رهایی از دست ساواک، از شهر رفت.... کجا و کی رو نه من میدانستم و نه حتی مادر! اما فرهاد.... با آنکه همیشه نقدی بر جریانات سیاسی داشت و همسو با تفکر سیاسی پدر نبود اما او هم برای خودش فعال سیاسی بود. او حتی بیشتر از پدر فعالیت داشت و گاهی سال تا سال او را نمی‌دیدیم. تنها من و مادر و فهیمه بودیم که در خانه بودیم که آن را هم بعد از پیگیری ساواک، مادر من و فهیمه را پیش خاله طیبه آورد تا از خانه دور باشیم تا مبادا بخاطر پدر و فرهاد، من و فهیمه هم برای بازجویی دستگیر شویم. و اینگونه بود که خانواده ی ما از هم جدا شدند. دلتنگ خانه و مادر بودم و مجبور به ماندن پیش خاله طیبه. فهیمه مثل من نبود. خیلی راحت و آرام بود و همین ویژگی خونسردی اش بود که باعث میشد ما باهم متمایز باشیم. شب شد. کاسه های آش پخش شده بود و هم خاله و هم فهیمه برگشته بودند. سر سفره ی شام، با همه ی خوشمزگی آش خاله طیبه، اما من میلی به خوردن نداشتم. _فرشته جان چرا نمیخوری پس؟! نکنه بد شده؟ _نه.... خوشمزه است من میل ندارم. و همان موقع صدای زنگ در حیاط بلند شد. خاله خواست برخیزد که با دست اشاره کردم خودم میروم و در را باز میکنم. چادر گلدار خاله طیبه که آویز جا لباسی بود، برداشتم و دویدم سمت حیاط. _بله.... کیه؟ هیچ صدایی نیامد. با ترس به پشت در رسیدم و برای بار دوم پرسیدم: _کیه؟ _باز کن منم.... صدایی آشنا بود و کمتر از یک ثانیه ذهنم صاحب صدا را تشخيص داد. مادر بود! 🥀💞 🥀🥀💞 🥀🥀🥀💞 🥀🥀🥀🥀💞 🥀🥀🥀🥀🥀💞 🥀🥀🥀🥀🥀🥀💞〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀@be_sharteasheghi🥀 〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀🥀🥀🥀🥀💞 🥀🥀🥀🥀💞 🥀🥀🥀💞 🥀🥀💞 🥀💞

#رمان_آنلاین #مستِ_مهتاب #مرضیه_یگانه #پارت_1

<•💌!•> عادت کنیم کہ.. همہ اخلاص و فداکاری و همہ محبت و همہ قلــ♥‌ـب خود را به آن بزرگوار اهدا کنیم. 🧡⇦#امام‌زمان 🧡⇦#حضرت‌آقا - - - - - - - - - - - - •🖇•🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

#استوری ⚠️ سهم بعضی‌ها از سال‌ها روزه‌داری، فقط و فقــط گرسنگی و تشنگی است! زیرا ... #پیشنهاد‌دانلود 👌 #ماه‌رمضان🌙 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

#رمان_آنلاین #مرضیه_یگانه #اوهام #پارت_502 ابرویی بالا انداختم : _زنا رو نمی دونم ولی تو یکی با نگرانی اینجوری بهم نمیریزی . بغضش آشکار شد . پیش دستی سیبی که خرد کرده بود را مقابل من گذاشت و گفت : -آفرین ...منو خوب شناختی ...آره اعصابم خرده واسه خاطر تو . -چکار کردم باز؟ -کاری نکردی ...ولی ...ولی بلیط بازگشتت رو دیدم . پاک یادم رفته بود که نگین لعنتی تا توانسته بود ، آسمون و ریسمون بافته بود تا بین من و او را بهم بزند تا بروم سوئد و بمانم چون در غیر اینصورت ، حتی خودش هم میدانست که با رها نکردن شرکت پدرش ، من برمیگردم ایران و او تنها میماند. -خب که چی حالا. -که چی حالا ؟ تو سابقه رفتنت ده ساله است ، که چی حالا ؟! هنوزم بهم اعتماد نداشت و این عصبیم می کرد. هر کاری از دستم بر آمد کردم که اعتمادش را جلب کنم ولی نشد . غرورم را در چهارچوب عقلم حبس کردم و احساسم را برایش در معرض نمایش گذاشتم و باز هم او ، به من اعتماد نداشت. عصبی شدم .این اعتماد لعنتی انگار نمیخواست جلب شود. -هومن نرو ... بخاطر من و تمنا لااقل ... اصلا انگار نمیفهمید که رفتنم بخاطر او و تمنا بود تا همه چیز تمام شود و این حرفش مرا به درجه ی انفجار رساند . با فریادی بلند ، پیش دستی روی میز را با نوک انگشتان پایم پرت کردم آن طرف و گفتم : _ببند دهنتو وقتی چیزی نمیدونی حرف نزن . بغضش ترکید .گریست و دوید سمت اتاق . اما نه من آرام شدم نه او. حرصم می گرفت که شرایط سخت مرا درک نمیکرد. هزار بار توضیح دادم که برای ماندن باید این سفر را برم ولی او یا درک نمیکرد یا نمیخواست درکم کند . دردم را به کی باید می گفتم ؟ می گفتم ،میگفت دروغه ،نمیگفتم ، میگفت پنهون کردی ...من چه غلطی باید می کردم ! که لااقل یکبار حال و روزم را میفهمید . رفتنش بیشتر اعصابم را بهم ریخت . طاقت نیاوردم و من هم دنبالش رفتم . 🍁🍂🍁🍂 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎ ‎ ‌‎‎ ╚══🌸🕊═════════╝

صبح شد این صبحگاه روشن و زیبا بخیر بامداد دلکش و دلچسب و روح افزا بخیر صد سلام از من به دستان پر از مهر شما صبح من صبح شما صبح همه دنیا بخیر سلام صبح بخیر امروزتون پر از خبرهای خوب خوب

✨هرکس می‌خواد بدونه ظهور کِی هست، به این علامت نگاه کنه! 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

#رمان_آنلاین #مرضیه_یگانه #اوهام #پارت_503 پشت در اتاق ، صدای گریه اش را شنیدم و حتی چیزهایی که محکم به زمین ودیوار می کوبید و گه گاهی باحرص فریادش را در همان چهارچوب اتاق خفه می کرد تا من نشنوم و نمیدانست که از پشت در اتاق چه واضح میشنوم: -عوضی ... تو باز گولم زدی ...میخوای بری تا من احمق باز 15 سال صبر کنم ؟ برو ... برو ولی ایندفعه دیگه داغم رو ، رو دلت میذارم ... تحملم تمام شد و یکدفعه در اتاق را باز کردم .فوری چرخید و پشتش را به من کرد. -بگو ...الان که اومدم، رو در رو بگو. نگفت . شانه هایش لرزید و من مگر چقدر طاقت داشتم که او را اینگونه دیوانه وار ببینم . محکم سرش فریاد زدم : -نسیم ..بفهم دست من نیست ... باید برم تا تموم بشه ... اینو بفهم . با صدای که هنوز در اثر گریه میلرزید گفت : -برو ...من که کاریت ندارم ...نگین خانومتون منتظرتونن. یعنی وقتی اسم نگین را اینطوری جلوی من میآورد، با آنهمه توضیحی که داده بودم ، دلم می خواست خودم را حلق آویز کنم .انگار با یه پتک آهنی گذشته و اشتباهاتم را محکم تو سرم میکوبید .عصبی جلو رفتم و چنان به بازویش را چنگ زدم و او را چرخاندم سمت خودم که یا یکی به صورتش بزنم یا یک فریاد محکم توی گوشش . که با دیدن صورت خیس از اشکش و آن چانه ی کوچکش که به شدت میلرزید ، دلم هم لرزید و ذهنم خالی شد از هر عکس العملی و او در عوض سرش را تخت سینه ام چسباند و دستانش را دور کمرم حلقه کرد: _هومن ...من چرا باید اینقدر احمق باشم که تو رو اینطوری دوست داشته باشم ... چرا ؟ حماقتش مسری بود ، چون من هم عاشقش بودم . با انکه بیشتر اوقات حالم را نمیفهمید و مرا متهم به بی احساسی میکرد. همراه بانفسی که به زحمت از گلویم بالا امد ، با دستانم احاطه اش کردم و گفتم : _به خدا بر میگردم نسیم ...اینجوری نکن اعصابم رو بهم میریزی . جواب نداد و همچنان درآغوشم گریست و با اینکارش باز پای احساسم را به جای غرورم به قلبم باز کرد: _دیوونه .... من اگه می خواستم برم چرا دوباره اومدم عقدت کردم ؟ مگه خُلم ...آخه اینا رو لااقل بفهم ...حالا نگین هرحرفی بزنه تو قبول می کنی و من هرچی بگم انکار؟! اون داره واسه زندگی خودش ، دست و پا میزنه ، چون اون بیشتر از تو منو شناخته و میدونه که برمیگردم و اینبار اونه که تنها میمونه. ارامتر شد که شانه هایش را گرفتم و او را از سینه ام جدا کردم .نگاهم روی صورتش چرخید و باز مست لبانش شد .نقطعه ضعفم بود انگار. خودش هم می دانست .نگاهم روی لبانش بود که گفتم : -تو و تمنا تموم دنیای منید.. بر میگردم به جان هر دوتون بر میگردم . و بعد مهلت حرف زدن را به او ندادم وطعم لبانش را دوای درد افکار آشفته ام کردم. 🍁🍂🍁🍂 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎ ‎ ‌‎‎ ╚══🌸🕊═════════╝

ازاین صحـنه زیـباترم داریم...؟ یاحُسـین💔 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

#شهیدانه #شیر_صحرا #سرلشکر_شهید🌷 #حسن_آبشناسان🌷 فرمانده شجاع نیروهای ویژه ایران فرمانده ای که صدام شخصا برای سرش جایزه تعیین کرد . وی فقط با هشت نفر کلاه سبز در دشت عباس کاری کرد که رادیو عراق اعلام کردکه یک لشکر از نیروهای ایرانی در دشت عباس مستقرشده است. درسال ۱۳۳۵ وارد ارتش شد ، سریعا به نیروهای ویژه پیوست . فارغ التحصیل اولین دوره رنجری در ایران بود . دوره سخت چتربازی و تکاوری را در کشور اسکاتلند گذراند . در اسکاتلند در مسابقه نظامی بین تکاوران ارتشهای جهان اول شد و قدرت خود و ایران را به رخ کشورهای صاحب نام کشاند .👌 وی اولین کسی بود که در دفاع مقدس ، نیروهای عراقی را به اسارت گرفت . او طی نامه ای به صدام حسین او را به نبرد در دشت عباس فراخواند ، صدام یک لشکر به فرماندهی ژنرال عبدالحمید معروف به دشت عباس فرستاد ، عبدالحمید کسی بود که در اسکاتلند از این ایرانی شکست خورده و هفتم شده بود . پس از نبردی نابرابر و طولانی ، عراقیها شکست خورده و او شخصا ژنرال عبدالحمید را به اسارت می گیرد . درسال ۱۳۶۲ به فرماندهی قرارگاه حمزه و سپس فرماندهی لشکر ۲۳ نیروهای ویژه منسوب می شود . بخاطر رشادتش درجنگ به او لقب #شیر_صحرا دادند. وی در عملیات قادر در منطقه سرسول بر اثر اصابت ترکش توپ به #شهادت رسید . زمان #شهادت رادیو عراق با شادی مارش پیروزی پخش کرد . اینها گوشه کوچکی از رشادت بزرگ مردی بود که اکثریت ایرانیان او را نمی شناسند . #روحش_شاد #یادش_گرامی #راهش_پر_رهرو 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

🥀 🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀 🥀 #رمان_آنلاین #مستِ_مهتاب #مرضیه_یگانه #پارت_9 در را باز کردم و از شوق همان چند روزی که مادر را ندیده بودم، او را در آغوش کشیدم. _وای مامان چقدر دلم برات تنگ شده بود! خنده ی کوتاهی سر داد: _حالا خوبه که فقط چند روز پیش من نبودید..... فهیمه چطوره؟ در را پشت سر مادر بستم و گفتم: _عین خیالش نیست. و باز مادر خندید. چادرش را درآورد و روی ساعد دستش انداخت. _از اولش هم تو بیشتر به من وابسته بودی. _از بابا خبر دارید؟.... از فرهاد چی؟ همراه هم سمت خانه می رفتیم که مادر گفت : _نه..... هیچ خبری ندارم. کفش هایش را که جلوی درب ورودی خانه از پا در آورد، گفتم: _ما تا کی باید اینجا بمونیم؟ نگاهش به سمتم آمد. _فعلا تا وقتی ساواک دنبال پدرت و فرهاده باید اینجا باشید. مادر وارد خانه شد و من مایوس دنبالش. فهیمه و خاله طیبه با دیدن مادر غافلگیر شدند. _اِ.... تویی!... خوش آمدی بفرما.... بفرما که به موقع اومدی.... بیا برات یه کاسه آش بریزم. فهیمه هم برخاست و تنها به مادر سلامی کرد! از اینهمه ابراز احساسات فهیمه، چشمانم از حدقه بیرون زد. مادر پای سفره نشست و خاله طیبه رو به من کرد. _بیا مامانی... مامانت هم که اومد... لااقل الان دیگه یه کم غذا بخور. نشستم پای سفره و اول برای مادر یه کاسه آش کشیدم. _خب چه خبر؟.... هنوز دنبال فرهاد و شوهرت هستن؟ _اره.... به نظرم خونه رو تحت نظر دارن.... ولی منم دیگه خسته شدم از اینکه تو خونه تنها باشم.... عجب زندگی واسم درست کردن... میبینی تو رو خدا! 🥀💔 🥀🥀💔 🥀🥀🥀💔 🥀🥀🥀🥀💔 🥀🥀🥀🥀🥀💔 🥀🥀🥀🥀🥀🥀💔〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀@be_sharteasheghi🥀 〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀🥀🥀🥀🥀💔 🥀🥀🥀🥀💔 🥀🥀🥀💔 🥀🥀💔 🥀💔

📹 کلیپ | حاج قاسم سلیمانی: هر انسانی دارای یک حرکت است. هیچ انسانی بدون حرکت نیست، خاصیت انسان حرکت است و حرکت منشاء اون تعلقات انسان است. تعلق انسان، انسان را وادار به حرکت میکند. حرکت سرمنشاء اون تعلق است. این تعلق هم از یک جایگاه منفی یا عادی برخوردار هست. هم از یک جایگاه مثبت و متعالی برخوردار هست. هر چی این تعلق متعالی باشد، این حرکت و این هیجان و این غَلَیان و این بی قراری به سمت اون بیشتر می‌شود. 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

#رمان_آنلاین #مرضیه_یگانه #اوهام #پارت_504 #فریبا تو قلب من تویی و جای دیگه نیست دله تو مثل خیلیای دیگه نیست تو هرچی باشی،قلب من میمونه پات بببن چقدر افاقه کرده خوبیات نگاهش می کردم نه با چشم سر، باچشم دل ، نه بلکه با چشم جانم . -کی گفته تو برای قلب من کمی تموم زندگیم تویی، تویی تو قلبمی عاشقت شدم عمیقه حس بینمون حسرتش میمونه روقلب خیلیا دست من که نیست تموم زندگیم تویی حس بینمونو دست کم نگیریا از جا برخاستم . دلم می خواست که او را درآغوش بگیرم . او را از پشت سر، بغل کردم و سرم را تکیه ی شانه اش کردم . سه ماه از روزی که در آشپزخانه ی هتل از من خواستگاری کرده بود ، گذشته بود. و من بعد از کلی جر و بحث و دعوا توانستم پدرم را برای ازدواج با او راضی کنم . بعد از تسویه حساب با هتل ، به سرم زد تا به پدر پیشنهاد زدن یک رستوران و تالار را بدهم . کلی از هنر دست پارسا گفتم و او قبول کرد و حالا بعد از یک ماه از ازدواجمان او در رستوران و تالار پدرم کار میکرد.شب بود و خسته از سرکار برگشته اما به قول خودش ، عاشق اشپزی بود و حتی شام را هم خودش به عهده گرفته ، پای گاز ایستاده بود. همانطور که شامی های درون روغن را بر میگرداند ، کمی چرخید و سرش از سمت شانه اش مرا دید و باز ادامهِ ی شعرش را برایم خواند: -هیشکی غیر تو نمیتونه قلبمو بگیره ازخودم دیدمت یه لحظه قلبم از توسینه پر گرفتو تا همیشه عاشقت شدم . تا همیشه عاشقت شدم . کمی چرخید که تنه ام را از کمرش جدا کردم و عقب ایستادم . بالبخند پرسید : -بانو سفره ی شام حاضره یانه ؟ -البته سرآشپز. -خوبه ...غذاهم حاضره . بعد آهسته نیشگونی از گونه ام گرفت و گفت : _پس بشین پشت میز که اومدم . اطاعت کردم و دیس شامی ها روی میز گذاشت و زیر گاز را خاموش کرد. پیشبندش را باز کرد و نشست روبه رویم. نگاهم به او بود و باز دلشوره ای شیطانی مرا به وسواسی انداخت که آن سوال تکراری ذهنم را بپرسم بلکه آرام شوم . گرچه خیلی وقت بود که درگیر ان سوال بودم ، شاید تمام ان یک ماهی که ازدواج کرده بودیم. تمام روزها و شبهایش را. وگرچه میدانستم پرسیدن آن سوال شاید عواقبی داشته باشد اما دلم نیخواست از شنیدن جوابش محروم بمانم. با تردید و دلشوره اسمش را به زبان اوردم : _پارسا _جانم 🍁🍂🍁🍂 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎ ‎ ‌‎‎ ╚══🌸🕊═════════╝