eitaa logo
هیأت جوانان حضرت علی اکبر (ع)
267 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
155 ویدیو
10 فایل
حضرت علی اکبر (ع)، "جوان مومن انقلابی" زمان خویش بود!
مشاهده در ایتا
دانلود
موضوع: دو مرتبه از 😇 حاج‌آقاعابدینی: 🤭 آدم و حوا وقتی از شجره خوردند «بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا» (اعراف/ 22) این برایشان آشکار شد. حیوان عورت دارد اما برای خودش نمی‌بیند. چرا؟ چون اصلا به این مسئله، برایش توجه ویژه‌ای نیست. دست و پا برایش با عورت تفاوت نمی‌کند. این ویژگی است که نظام دارد، می‌داند بعضی اعضا و جوارح مخفی هستند، بعضی علنی هستند ... 🍁 تا این محقق شد «وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ» (اعراف/ 22) خودش را می‌خواست ... این مسئله برایش مشهود شد که حالا یک ‌هایی است که باید آن‌ها را بپوشاند. مسئله را دانست ... فرزند انسان هم تا مرتبه‌ی را طی می‌کند، این قبح را نمی‌یابد. کم کم به مرتبه‌ی که می‌رسد، این قبح برایش آشکار می‌شود ... یعنی انسان روحش بیاید، در بدن قرار بگیرد. هبوط این بود که انسان از آن مقام ، به بدن می‌کند. البته توجه به بدن فی نفسه نیست ... 😩 خطاب «اِهْبِطُوا» (بقره/ 36) متوجه شد به او که هبوط بکن. در سوره‌ی بقره، دو هبوط ذکر می‌شود: اول می‌گوید اِهْبِطُوا بعد می‌گوید «بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» (بقره/ 36) این اِهْبِطُوا چرا است؟ چون هم شامل آدم می‌شود، هم شامل حوا می‌شود، هم شامل شیطان می‌شود که به هر سه خطاب شد. آدم دو هبوط دارد، هبوط اول این است که «فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ» (بقره/ 36) شیطان این‌ها را زد. بعد فرمود «اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ» (بقره/ 36) تا یک در باید بمانید، هم در ارض نیستید. بعد «فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ» آدم از خدای تبارک و تعالی تلقی کرد که آن کلمات بعضی‌ها گفتند حضرات معصومین و اولیاء صلوات الله علیهم هستند که آدم در آن حالت دید که این‌ها مقربان عند الله هستند و را به این‌ها قرار داد و باعث شد اش شود. ✅ خدای تبارک و تعالی اش را قبول کرد «فَتَابَ عَلَيْهِ» اما وقتی خدا توبه اش را قبول کرد، آیا برگشت به سر جای قبلش؟ نه! دیگر به آن جا برنگشت! «قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» (بقره/ 38) این هبوط دوم است که فرمود همه‌ی شما هبوط کنید ... در آن هبوط قبلی گفت که این هبوط در مرتبه‌ی ، سبب است، بدن‌ها با هم نمی‌سازند ... اگر انسان تن اش را خودش دید، همه‌ی می‌خواهد در تن جا پیدا بکند، به برسد. اما عالم مادی است. لذا تمام یک نفر هم این جا نمی‌شود، چه برسد به این که این همه آدم باشند ... لذا می‌گوید «بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» این هبوط با همراه است. اما آدم کرد. 🙇‍♂ «فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» این هبوط، هبوط برگشت پذیر است. فرمود: از جانب من به سوی شما می‌آید که اگر کردید، دارید. و و برای شما دیگر در کار نیست. این برگشت برگشت به مقامی است که الی الله است. همان «إِنَّا لِلَّـهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ» (بقره/ 156) منتها از آن مقام جنتی که قبلا در آن بود هم اعظم است ... همه‌ی ملائکه در این مسیر می‌شود انسان. این سجده برای این محقق شد. سجده برای انسان محقق شد، نه تن انسان! شیطان کدام مرتبه از انسان را دید؟ را گفت «خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ» (اعراف/ 12) شیطان نگاهش و بود. 🤯 ارض هفت لایه است. هر مرتبه‌ای که انسان بیشتر هبوط بکند به یکی از این ارض‌های پایین تر، می‌کند. منتها ارض‌های پایین تر لایه‌های زمین نیست بلکه لایه‌های به زمین است. این به ارض است «وَلَـكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ» (اعراف/ 176). (این انسانی که به تن توجه کرده) فقط نمی‌شود که همه‌ی اموال و زمین‌ها و دارایی‌ها مال او باشد بلکه می‌خواهد هر چه افراد است و هر چه شیئ هست باشد. که فرعون می‌گوید «أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى» (نازعات/ 24) اما این هبوط‌هایی که عرض شد، از آمدن به زمین، رخ میدهد (و سقوط ها اتفاق میافتد.) و و که در این مراتب رخ میدهد، دیگر به این راحتی برگشت نیست. 😰 آیت الله بهجت می‌فرمود: تمام این هبوط‌ها برای ما امکان پذیر است. 📚 منبع: جلسه 94/12/08 سمت خدا. ................................................ ✅ @javananaliakbar1386
موضوع: شروع زندگی در زمین 😇 حاج‌آقاعابدینی: 🧚‍♂ وقتی آدم هبوط کرد به زمین هفتاد هزار ملک همراه او بودند. هم برای انس آدم هم برای این که آمده بودند طواف بکنند. هفتاد هزار ملک، صفات انسان، وجودی انسان است. لذا هیچ کدام از ما فکر نکنیم که تنها هستیم. بسیاری از ملائکة الله به وجود ما هستند. هر خوبی که در وجود ما محقق است، ملکی از ملائکة الله است. در روایت دارد: هر که از انسان صادر می‌شود و نشئت می‌گیرد، ملکی از او می‌شود؛ یعنی ما دائما داریم ملائکة الله می‌کنیم. که این ملائکة الله ابدی هستند. خصوصیت ملک این است که دارد. بدانیم که هر عملی انجام می‌دهیم ملکی خلق می‌شود و این ملک ثبات دارد و ابدی است. 🚯 روایت دارد که انسانی که نشسته، دارد پوست میوه را خرد می‌کند، از او سوال می‌شود: این کار را کردی؟ می‌خواهد بگوید: از هر کار عبثی می‌شود، که تو برای پیدا کردن قرار داده شده. هر لحظه را بکنی، باید بدهی که در راه ابدیت مصرف نکردی. هر مقدار عمر را انسان اگر از بین ببرد، تلف بکند، باید باشد. این اعمال باید داشته باشد. مسیر برای انسان باید معلوم باشد، باید مرتبط باشد با آن هدف خلقت انسان. لذا امام صادق می‌فرماید: اگر من ببینم جوانی که دیروزش با امروزش نکرده او را می‌زنم. 😓 وقتی که آدم هبوط کرده بود، جبرئیل سر می‌زد به او. هر گاه فاصله می‌افتاد، آدم خیلی غم و اندوه او را فرا می‌گرفت. به جبرئیل عرض کرد که من چنین حالتی از غم را دارم. آن جا جبرئیل گفت: هر گاه برای تو حزن و سختی و سنگینی عارض شد، این ذکر مبارک را بگو لاحَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلا بِالله اَلعَلِیِّ العَظیمِ 🔄 آدم وقتی که به حیات ارضی آمد، حیات ارضی او، دو راه در مقابلش قرار داد: یکی به سوی برگشتن به آن جنت و فوق جنتی که در آن بود و یکی هم از حیات ارضی به اسفل السافلین و ارضین سفلی و بلکه ارضین سبع؛ یعنی هفت زمین. همان جایی که شیطان هبوط کرد. شیطان به پایین ترین مرتبه‌ی ارض که همان شدید است، سقوط کرد. اما آدم به سطح ارض حیات دنیا که نقطه‌ی عالم وجود است، هبوط کرد و این هبوط قابلیت داشت. چرا؟ چون بلافاصله و در این هبوط محقق شد. یعنی توبه ایجاد هدایت کرد. 🤲 هر گاه در زندگی انسان پس از محقق شود، راه برای انسان باز می‌شود. راه را باز می‌کند. گناه برای انسان ‎بندان ایجاد می‌کند و توبه راه را باز می‌کند. در دستورات داریم که هرگاه دیدید که فشار زندگی زیاد می‌شود. دنبال جدید باشید. لزوم هم ندارد که انسان بگوید حتما توبه مربوط به گناه است!!! اصلا توبه راه را باز می‌کند. لذا انبیا با این که گناه در زندگی شان راه ندارد، همه بودند. 🚯 آدم سلام الله علیه در جایی توبه کرده که هنوز به زمین نیامده بود. تعبیر خود قرآن این است که تا و نیامده، معنا نمی‌دهد. یعنی باید دین بیاید تا گناه معنا بدهد. با تعلیم اسماء الهی ادم ارتباط با خدا را بلد شد. لذا وقتی که آن خطا محقق شد، می‌دانست که باید به چه رجوع بکند. لذا آدم سلام الله علیه و حوا «قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ» (اعراف/ 23) هر دو توبه کردند. لذا توبه مربوط به همه‌ی انسان‌ها است. انسان می‌تواند برگشت بکند به آن مراتب عالی و حتی از آن جنتی که بود بالاتر برگردد. این از راه همان توبه‌ای بود که بعد از هبوط اول محقق شد. خاصیت این هبوط این بود که وقتی انسان به زمین می‌آید، امکان برگشت داشته باشد، چون توبه کرد! اگر توبه نکرده بود، می‌شد مثل شیطان که توبه نکرد. 📚 منبع: جلسه 94/12/22 سمت خدا. ................................................ ✅ @javananaliakbar1386
موضوع: انذار راهی برای انسان 😇 حاج‌آقاعابدینی: 🤖برای قوم نوح ارزش‌های دنیایی مطرح شده بود لذا بت هایی ساختند برای حفظ منافع خودشان. مثلاً به خدای باران، به الهه‌ی باد، به خورشید به عنوان یک الهه و بت، به ماه همینطور، *اینها را سبب حفظ یک سری از وقایع و ارزش‌ها می‌دانستند لذا از ترس از دست ندادن خود به اینها رجوع می‌کردند.* خدای تعالی نوح نبی را به عنوان نظیر فرستاد. «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِين‏» (هود/25) نوح فرمود من نذیر آشکار هستم. گاه نذیر، انذار کردن و ترساندن با یک استدلال است و یک بیان طبیعی می‌خواهد. اما یکوقت آشکار است. یعنی خیلی نزدیک به همان چیزی است که اینها می‌شناسند و قبول دارند. 🤔 در مرحله تعلیم نوح باید دقت کنیم مخاطب کیست، چه کسی میخواهد مورد تربیت و تعلیم قرار بگیرد. کودک است، نوجوان است، جوان است. هرکس که می‌خواهد تحت ما قرار بگیرد، باید دیده شود در چه است. چه چیزهایی برایش مهم است؟ از جایی باید آغاز کنیم که او باشد. 🙇‍♂ از سنن الهی خضوع است، خضوع در مقابل یک حقیقت قوی که علت این انسان است، فطری بشر است منتها بشر به انحراف می افتد. البته آنطور که فیلسوفان غربی گفتند نیست که قدرتمند باید حاکم باشد. این خیالی و توهمی است. اصل این است که معلول ذاتا نسبت به علتش است. هرچیزی که معلول است نسبت به علتش خاضع است. نسبت به علتش انانیت و ندارد. حتی پدر و مادر برای فرزند علت نیستند بلکه کمک کننده برای ایجاد هستند. 😧 نوح از این خضوع انسان در مقابل حقیقت قوی استفاده کرد چون فطری بشر است. لذا حضرت خواستند روحیه پرستش و آن ترسی که در آن زمان پررنگ بوده را بدهند. این ترس را روی جایی ببرند که آنجا ترسیدن جا دارد و حقیقی است. است که با و است. ترس با معرفت انسان را به کمال می‌رساند. مثلا اگر به ما گفتند خداوند اگر نماز صبح را نخوانی عقابش را برداشته چند نفر نمازهایشان سر جایش میماند؟ خیلی‌ها می‌گویند: ما عبادت از خوف نمی‌کنیم. عبادت از شوق نمی‌کنیم. ما می‌خواهیم عبادتمان احرار باشد. خوب است. اما این عبادت برای چه کسانی است؟ برای کسی است که قبلاً از خوف کرده است. برای کسی است که قبلاً از عبور کرده است. اینها را طی کرده و پشت سر گذاشته است. اما اگر به من بگویند: از این به بعد دیگر جهنمی در کار نیست. بهشت هم هست اما جهنمی نیست نماز من یکی در میان ترک می‌شود. نمونه‌اش این است که در افعال مستحبی دیگرمان می‌بینیم. 🙌 چون امت زمان نوح با عبادت بت‌ها را می‌کردند، خدای تبارک و تعالی نوح را براساس و نذیر بودن فرستاد. در آیه می‌فرماید: «أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ‏ عَذابٌ أَلِيم‏» (نوح/1) می‌گوید: نوح من تو را منذر فرستادم. اینها دارند نزدیک می‌شوند به عذاب الیم. یعنی انذار اینجا دهنده اینها از عذابی است که مظهر قهر الهی است. یعنی این خوف اینها را از عذاب نجات می‌دهد. ☄ عذاب چه وقت بر امتی نازل می‌شود؟ وقتی که در کفر شوند که دیگر استعداد و کمالی در وجودشان نمانده باشد. همه در سقوط باشد. اگر هم از این به بعد استعدادی به آنها اعطا شود، و هر توانی به آنها داده شود، کند. وقتی اینجا می‌رسد عذاب نازل می‌شود. چرا فساد در بعضی کشورها زیاد است، اما عذاب نازل نمی‌شود؟ اینجا محو نشدند هنوز امیدی هست به هدایت اینها. اینها در حقیقت حرفی است که نوح با اینها می‌زند که نظام هستی و خلقت و عالم حرکت به سمت خدای تبارک و تعالی است اما شما در مقابل حق می‌خواهید به بت‌ها رجوع کنید؟ 🤯 هر فعل ما در محضر تمام هستی است. یک عمل صالح، یک عمل در برابر جریان دادن هستی به سمت کمالش است. وقتی عمل صالح انجام می‌شود همه هستی خشنود می‌شوند. لبخند رضایت بر لب همه هستی می‌نشیند. در مقابلش کسی که اهل معصیت است، بر روی زمین راه برود زمین میگوید که من را عذاب دادی. هوایی هم که استنشاق می‌کند همین است. نوری که به چشم ما می‌آید همین است. همه هستی به ادم معصیت کار اعتراض میکنند، لعن میکنند. وقتی ولی و انسان صالحی از دنیا می‌رود، آسمان و زمین گریه می‌کنند اما نسبت به کافر مطلق گریه نمی‌کنند بلکه خوشحال اند که رفت. پس اگر انسان تخطی کند، قطعاً تمام عالم در مقابل او قرار می‌گیرد. 📚 منبع: جلسه 95/03/29 سمت خدا. ................................................ ✅ @javananaliakbar1386