🌼بارها در طول نوشتن این رمان دچار تردید و دودلی شدم. یک دلم می‌گفت: بیا و از خیر این کار بگذر و برای خودت دشمن‌تراشی نکن. عقل هم چیز خوبی است! مثل مگس بر روی زخم‌ها و عفونت‌ها ننشین! خوبی‌ها را ببین. دل دیگرم جواب می‌داد: نویسنده باید آینه باشد. آینه اگر زشتی‌ها را بپوشاند و فقط زیبایی‌ها را نشان دهد که دیگر آینه نیست. و پاسخ می‌شنید: اینجا که جای تعابیر شاعرانه نیست، از منظر عقل بررسی باید کرد. و جواب می‌گرفت: عقل می‌گوید که شأن و رسالت نویسنده، شأن و رسالت طبیب و حکیم است. طبیب روح و جان. و طبیب، نبض بیمار را نمی‌گیرد که از بخش‌های سالم بیمار، تعریف و تمجید کند، طبیب برای شفا و مداوا به دنبال نقص و عیب و آسیب می‌گردد. 🌼و آن دل دیگر می‌گفت: طبیب هم اگر عاقل باشد، برای خودش دردسر درست نمی‌کند. مریضی اگر مراجعه کرد به معالجه‌اش می‌پردازد. به دنبال مریض راه نمی‌افتد تا مشکلاتش را به رخش بکشد و معایبش را مثل سیخ در چشمش فرو کند. و جواب می‌شنید: این قسمت از قیاس، مع الفارق است. اتفاقاً نویسنده از این منظر شبیه طبیب نیست که در خانه بنشیند تا به او مراجعه شود و سفارش درمان بگیرد. نویسنده از این منظر، نقش زائد قبیله را دارد که باید صدها قدم جلوتر از کاروان حرکت کند و مخاطرات پیش رو را پیش از وقوع به مردم بشناساند و هشیارشان کند یا انذارشان دهد. 🌼و پاسخ می‌گرفت: این حرف‌ها و تئوری‌ها تا وقتی‌که حرف است، گفتنی و شنیدنی است؛ زیبا و لذت بردنی است ولی در عمل، واقعیت چیز دیگری است. اگر حرف نزنی کسی مواخذه‌ات نمی‌کند که چرا نگفتی ولی زمانی که گفتی هزار جور معارض و مخالف پیدا می‌کنی. به‌خصوص اگر حرفت حقیقت باشد که تلخی‌اش را همیشه و همه‌جا با خود دارد.   🌼سرت رو درد آوردم ولی دوست داشتم بدونی که در طول این کار با خودم چه دست‌وپنجه‌هایی نرم کردم. و این فقط یکی از منازعات ذهنی و مجادلات درونی من بود دریکی از مراحل کار و مقاطع زمان. 🌼می دونی که پایان همین دعوا به کجا کشید؟ یک‌کلام از حضرت مولا به یاد یکی از دو جبهه دل آمد. فصل الخطاب شد و به داد دعوا رسید. همون کلام که فرموده بود: تلخی حق.، تو را از بیانش باز ندارد. حقیقت را بگو اگرچه تلخ باشد. 🌼و من-درست يا غلط- چون نوشتن اون رمان رو بیان واقعیت و حقیقت می‌دونستم دل دادم و از جون مایه گذاشتم. #کمی_دیرتر #انتظار #بریده_کتاب ✅پاتوق کتاب شهید زینب کمایی @maghar98

🌼این اثر که از چهار فصل زمستان، پاییز، تابستان و بهار تشکیل شده، نگاهی است متفاوت و نقادانه به فضای انتظار جامعه امروز. رمان با یک اتفاق شگفت و غریب آغاز می شود، جشن نیمه شعبان و مجلسی پرشور و بسیاری که فریاد «آقا بیا» سرداده اند... در این میان جوانی و فریادی که: «آقا نیا...» این شروع جذاب ما را با شخصیت هایی آشنا می کند که همه مدعی انتظارند اما وقتی هنگام عمل می رسد و هنگامه عمل به شعارها می رسد، آن نمی کنند که می گفتند. 🌼رمان در فضایی مکاشفه گونه و بی زمان پیش می رود و مواجه همه آدم ها را می بینیم با قصه ظهور... و کشف چرایی «آقا نیا»ی جوان. 🌼شجاعی در این رمان همه اقشار و همه آدم ها را با بهانه هایشان برای نخواستن امر ظهور، دقیق و ظریف معرفی می کند. تا آنجاکه حتی به راوی هم رحم نمی کند و در فضایی بسیار بدیع، خودش را هم در معرض این امتحان می گذارد. نویسنده در «کمی دیرتر» همه آفت های انتظار را با شخصیت های قصه اش برای مخاطب روایت نمی کند، بلکه به تصویر میکشد و نشانش می دهد... انسان های مدعی انتظار و منتظر ظهور غریبه نیستند؛ خودمانیم 🌼و شجاعی در رمانش به خوبی به این زبان دست یافته که وقتی از هر قشر و صنف و گروهی یک نمونه آورده با مصادیق کار ندارد و در پی اثبات شمول ادعایش است. نویسنده در پایان همه موشکافی هایش در نقد منتظران به دنبال آن است که مخاطب منتظر واقعی را بشناسد و ببیند که انتظار به فریادهای بلند «آقا بیا» نیست؛ به دلی است که برای حضرت می تپد و اخلاصی که میان زندگی جاری است و آقایی که خودش به دیدار منتظرانش می آید... #کمی_دیرتر #امام_زمان(عج) #بریده_کتاب ✅پاتوق کتاب شهید زینب کمایی @maghar98

🌼پرنده ای که بال پرواز ندارد یا به پای خودش یا همتش، بند و زنجیر دارد، از انهدام قفس استقبال نمی کند. چرا که ناتوانی اش به چشم می آید و درماندگی اش آشکار می شود. تا وقتی که میله های قفس هست، هر کس می تواند ادعا کند که اهل پروازهای بلند است. تا وقتی که میله های قفس هست، بندهای مرئی و نامرئی، خواسته و نخواسته و دانسته و ندانسته آدمها، مغفول یا مکتوم یا مستتر می ماند؛ حتی برای خودشان... 🌼وقتی که تشنه نیستیم، چه لزومی دارد که فریاد العطش سر بدهیم!؟ این چه منتی است که بر سر آب می گذاریم!؟ #کمی_دیرتر #سید_مهدی_شجاعی #بریده_کتاب ✅پاتوق کتاب شهید زینب کمایی @maghar98

🌼-الان و در این لحظه هیچ چیز با آنچه دیروز بوده، مو نمی زند. -الان یک تفاوت که تمامی شباهت ها را تحت الشعاع خود قرار می دهد. و آن شعار پرشور و یکپارچه و پرحرارتی است که از جمعیت و بلندگو ها به گوش می رسد.و این به یقین باورکردنی نیست. چطورممکن است که این جمعیت متدین و عاشق و امام زمانی ، یکپارچه شعار آقا نیا! سر بدهند و دم آقا نیا! بگیرند؟! 🌼اسد که متوجه بهت و جنون و وحشت من شده ،در گوشم نجوا می کند: – اشتباه که نیامده ایم!؟ میگویم – شاید با لرزش صدا- : – مجلس همان مجلس است.الا شعار مردم کاملا متفاوت و متضاد با شعار دیروزاست. 🌼می گوید: – قرار نبود که الفبای خودت را همراه بیاوری. دیروز کجاست؟! مجلس همان مجلس است و دم و شعار مردم هم همان. نمی­توانم بپذیرم. 🌼– من با دوگوش خودم شنیدم آن شعار را که مخالف و متضاد این شعار بود. کلامش رنگی از گلایه و توبیخ به خود می گیرد: – تو اگر می خواستی که ساکن دیروز بمانی،پس چرا سراغ من آمدی؟! می گویم: – نه نمی خواستم. نمی خواهم. ولی لااقل کمی توضیح بده که این حیرت، مرا از پا در نیاورد. 🌼با افسوس می گوید: -…. رمز اینکه تو شعاری متفاوت می­شنوی در فاصله زمانی دیروز و امروز نیست، در تفاوت میان شنیدن عریان است و شنیدن از ورای حجاب. می گویم مساله چیست؟ مشکل کجاست! چرا همه با چنین حس و حال و شور و اشتیاقی، نیامدن آقا را طلب می کنند!؟ #کمی_دیرتر #امام_زمان(عج) #بریده_کتاب ✅پاتوق کتاب شهید زینب کمایی @maghar98

🌼اسد با قاطعیتی که تعارف نبودن کلامش را برساند می گوید: -نه مزاحم نمیشیم. باید یک پیغام در مورد ظهور حضرت بدهم و رفع زحمت کنم! ابوماجد, کنجکاو و متعجب می پرسد:. -پیغام؟ ظهور؟ حضرت؟. 🌼اسد می گوید: -برای این که آقا ظهور کنن, باید تعداد یارانشون به حدّ نصاب برسه. حضور شما برای این منظور الزامیه رنگ چهره ی ابوماجد به وضوح تغییر می کند. با لکنت می پرسد: -یعنی الان؟! و عین را با چنان غلظتی ادا می کند که بوی محال از آن به مشام می رسد. اسد تایید می کند: -بله. همین الان. هر یک روز دیرتر به حدّ نصاب برسه, ظهور به تعویق می افته. 🌼ابوماجد می گوید: -نه. صلاح نیست. الان که اصلا صلاح نیست. اسد, حیرت مرا هم به تعحب خودش ضمیمه می کند: -صلاح نیست؟! 🌼یعنی چی صلاح نیست؟!. ابوماجد توضیح می دهد: -یعنی به صلاح من نیست.باید فرصت تمدید بشه. من احتیاج به فرصت دارم. که جبران مافات کنم. که دو قدم برای رضای حضرت بردارم. که دو تا تیر به طرف اسرائیل غاصب بندازم. 🌼ما تو این سال ها اصلا فرصت نکردیم که با اسرائیل بجنگیم,از بس معیشت سخت بود.یعنی گذران زندگی. مجبور بودیم واسه یه لقمه نون و یه لیوان ماءالشعیر, برچسب هر کس و ناکسی رو روی بازومون بچسبونیم و زیر عَلَمِش سینه بزنیم ... #کمی_دیرتر #سید_مهدی_شجاعی #بریده_کتاب ✅پاتوق کتاب شهید زینب کمایی @maghar98

لیست دوم کتابهایی که در پاتوق کتاب شهیده زینب کمایی در یکسال اخیر معرفی شده. #در_کمین_گل_سرخ #عزیز #راض_بابا #قصه_شال #خاطرات_مرضیه_حدیدچی #دبّاغ #شهر_خدا #دختر_شینا #مربای_گل_محمدی #بانوی_چشمه #حاء_سین_نون #حنانه_شو #علی_از_زبان_علی (ع) #رابطه_عبد_و_مولا #گل_دقیقه_نود #به_وقت_بودن #بازگشت #نیمه_پنهان_مکران #داستان_سیستان #به_مجنون_گفتم_زنده_بمان #فهیمه #فواره_گنجشک_ها #پسران_دوزخ_فرزندان_قابیل #کتاب_نرگس #اقیانوس_دمشق #دعبل_و_زلفا #خواب_باران #چغک #چی_شد_چادری_شدم #خون_دلی_که_لعل_شد #نان_سالهای_جنگ #هنوز_سالم_است #فاطمه_علی_است #ساجی #کابوس_بیداری #مادر_شمشادها #کیمیاگر #زیباترین_عید_زیباترین_جشن #تاب_طناب_دار #ملاصالح #الی_الحبیب #توضیح_الرسائل_کربلا #امام_سجاد_سرچشمه_کمالات_انسانی #کاش_برگردی #محمد_مثل_گل_بود #بچه_مثبت_مدرسه #پنجره_های_تشنه #علمدار #فرشته_ای_در_برهوت #گریه_های_مسیح #حسین_از_زبان_حسین (ع) #تنها_گریه_کن #امام_رئوف #مربع_های_قرمز #کمی_دیرتر #ارتداد #تولد_در_توکیو #سه_دقیقه_در_قیامت #دختر_شینا #من_زندگی_موسیقی #حسین_پسر_غلامحسین #حاج_قاسم #بابا_رجب #چای_خوش_عطر_پیرمرد #شنود #باغ_خرمالو #راض_بابا #مهاجر_سرزمین_آفتاب #آبنبات_هل_دار #از_سیادت_تا_وزارت #از_سیادت_تا_وزارت #حاج_قاسم2 #عباس_دست_طلا #تَن_تَن_و_سندباد #یاس_در_آتش #بفرمایید_بهشت #عشق_و_دیگر_هیچ #سالهای_بنفش #دم_عشق_دمشق #از_چیزی_نمی_ترسیدم #دخیل_عشق #عارفانه #پنجره_های_در_به_در #کاهن_معبد_جینجا #راز_نگین_سرخ #زمانی_برای_بزرگ_شدن #چشم_روشنی #آبنبات_دارچینی #خاطرات_سفیر #یادت_باشد #آقا_سلیمان_میشود_من_بخوابم #یک_روز_بعد_از_حیرانی #شهر_خدا #خداحافظ_سالار #یوما #آفتاب_غریب #جاذبه_و_دافعه_علی(ع) #کوچه_نقاشها #انتخابات_تَکرار_یاتَغییر #جاده_یوتیوب #کتاب_دکل #سیاه_صورت #عبدالمهدی #لینالونا #زخم_داوود #خیابان_204 #با_بابا #پوتین_قرمزها #میر_و_علمدار #امیر_من #شبیه_مریم #سر_بر_خاک_دهکده #علمدار #شهربانو #ادموند #بی_قرار #زمانی_برای_بزرگ_شدن #تاب_طناب_دار #همسایه_های_خانم_جان #وقتی_مهتاب_گم_شد #دختران_هم_شهید_می_شوند #حاج_قاسمی_که_من_می_شناسم #کتاب_ر #در_جستجوی_ثریا